J. Hoppenbrouwers
Geen oecumenische kerkdiensten onder
auspiciën van de Raad van Kerken te Soest
M. TUSSEN
SCHEIDING DER MACHTEN
KORTING A.O.W. EN BIJSTAND
WINTER
MEER TIENERHUWELIJKEN
SALOMONS
MET RAAD EN DAAD
Officiële
mededelingen
Rouw- en Trouwkleding
Een Nederlander over Nederland
Een buitenlander over Nederland
Politiebureau
4444
MANTELS
C0STUMES
BR0EKPAKKEN
JAPONNEN
ROKKEN
BLOUSES
JUMPERS
VESTEN
PANTALONS
DEUX-PIECES
Van Weedestraat 80-82 - Soest - Tel. 2670
open haard is een bezoekje waard
Vleesverkoop
Geen spreekuur
Hinderwet
Tijdelijke afsluiting
Waldeck Pyrmontlaan
Tijdelijke afsluiting
gedeelte Soesterbergse-
straat
Soest' rs^Ser.^r^3"8 verieend-
Vrijdag 3 september 1971
Pas aan het eind van de openbare ver
gadering van de Raad van Kerken in
Soest kwam de discussie goed op gang
gisteravond. Bij het agendapunt „Her
vormingsdag" stelde Harry Schram
(doopsgezind), lid van het dagelijks be
stuur, voor een gezamenlijke dienst te
organiseren voor Protestanten en Katho
lieken. Voorzitter ds. M. Wilschut kapte
dat onmiddellijk af door te stellen dat de
Raad van Kerken alleen mag stimuleren
en niet organiseren
Hoogstens een samenkomst, maar geen
dienst. Hij vreesde dan weliswaar tege
moet te komen aan 200 enthousiaste
kerkmensen doch tegelijkertijd 1000 lid
maten af te stoten.
Met een beroep op de Beleidslijn van de
Raad van Kerken wilde Harry Schram
een dienst onder auspiciën van de Raad
in een kerk die dan als gastkerk op
treedt. „We zijn een eenheid en daar mag
geen verdeeldheid zijn. Dat is schriftuur
lijk onjuist en wordt het een aanfluiting
als we hier zo zitten".
Ook drs. G. Fafié (Evang. Luthers) pleit
te voor een eenvoudige dienst met ver
schillende gastsprekers, maar ds. Wil
schut wilde hiervoor geen kerkelijke ver
antwoordelijkheid nemen, ook al is er
één fundament. Met hem zag ook de heer
v. d. Wal (Ger.) te veel haken en ogen.
Hij wilde niets forceren en was bang
voor brokken maken als je aan de zon
dagse diensten komt. En met die eigen
diensten moeten we erg blij zijn.
De heer Schram vond dat erg jammer:
„Ik begrijp het niet. In het buitenland
en in de gevangenissen kunnen wel oecu
menische kerkdiensten gehouden worden
en in Soest niet. Waar blijft de doorbre
king van ons menselijk falen?"
De heer Hag vond de discussie zinloos,
terwijl de kerken leeglopen.
Mevr. Kitselaar (R.K.) memoreerde dat
de Raad van Kerken vorig jaar voor het
zelfde probleem zat en dat er nog niets
opgeschoten was.
Ds. Wilschut meende: „Ik zit hier niet
particulier maar namens mijn kerkge-
noodschap. Ik moet me houden aan de
kerkelijke ambtsregels."
Mevrouw Bok: „Als persoon wil ik best,
maar ambtelijk kan het niet."
De heer Streefkerk (N.H.) vroeg zich af
wat de Raad nu in feite doet aan de
uitvoering van haar opdracht. Hij onder
steunde het voorstel van Schram voor de
instelling van een permanent beraad over
principiële vragen van woord en dienst.
Laanstraat 55 - Baarn
Telefoon 2783
Ook de publieke tribune in De Rank liet
zich niet onbetuigd.
De heer v. d. Bergh. die al eerder op de
avond een uitstekend verslag had gege
ven van de Kirchentag 1971 in Augsburg,
wilde het mandaat van de leden opnieuw
aan de orde stellen. Hij vond het werk
van de Raad van Kerken een aanfluiting.
Initiatieven komen voornamelijk van
buiten de kerken en over de punten die
terug verwezen worden naar de kerke
raden hoor je zelden meer iets.
Ook pennningmeester Remkes (R.K.)
sprak in dit verband van een aantal hob
byisten die het goed menen. „Het is een
beraad van mensen geworden i.p.v. ker
ken. In hoeverre worden onze activiteiten
nog eigenlijk gesteund en gedragen door
de kerken?"
In ieder geval is er op 20 september een
bijeenkomst in De Open Hof met als
thema „Vrede met alle geweld?" Hieraan
zal een dekenactie worden gekoppeld.
Erg blij was de voorzitter met de brief
van de Wereldwinkel die vroeg om de
instelling van een permanent Beraad
over Vrede en Ontwikkelingswerk. Het
dagelijks bestuur zal een brief aan de
Kerkeraden sturen met het verzoek voor
deze commissie deskundigen aan te stel
len.
Mevrouw Schulte deed uitvoerig verslag
van de Werkgroep Telefonische Hulp
dienst. Men wacht af wat er op dit ge
bied in Hilversum georganiseerd gaat
worden. Inmiddels hebben de dames Hag,
Schut, Knoppers, Van Vliet en Schulte
zich aangesloten bij de Hulpcentrale van
mevrouw Pater. Voor een telefonische
Wat heb je nu aan Nederland,
hoe vind je daar vertier?
In 't buitenland is 't anders en
véél beter dan als hier.
Je hebt daar bergen, hemelhoog,
en grotten, een vallei.
Maar kom daarom in eigen land,
dat is er hier niet bij.
Hier heb je mist, is 't koud en nat.
Nee, in een ander land
daar schijnt de zon, op berg, in dal,
en is het weer constant.
Je raakt er met een mens vertrouwd,
hij helpt je zo direct.
De huizen zijn het aanzien waard,
de wegen zijn perfect.
Hier is het alles dor en doods,
en het landschap'lijk schoon
steekt overal in 't buitenland
ons landje naar de kroon.
Zodra je maar de grens passeert,
opent zich een natuur,
die lieflijk is, en zacht, en mild.
Bij ons is 't grauw en guur.
Waar vind je zoveel hulp en raad?
Waar gaat men hand in hand?
In 't kleine landje aan de zee,
in 't mooie Nederland.
Waar zie je bloemen overal,
ja, achter ieder raam?
Waar heb je al die helderheid?
In 't landje met een naam.
In Nederland, waar kind'ren zijn
verzorgd; een blijde lach
komt als je naar die kind'ren ziet,
al daad'lijk voor de dag.
De mensen zijn van groot tot klein,
tevreden met 't bestaan.
Zij zijn, waar het een mening is,
een eigen toegedaan.
De blauwe lucht, de zee, het strand,
ae polder, 't meer, de dijk,
de eilanden; je zegt gerust:
Er is geen vergelijk.
En vogels hoor je overal.
Er is een huizenbouw,
een wegaanleg, bijzonder fraai.
Niet smakeloos en grauw.
hulpdienst acht men Soest te klein en
kreeg men vast geen subsidie. Aanslui
ting bij de Amersfoortse telefonische
Hulpdienst vond men te kwetsbaar om
dat deze dienst steunt op één persoon
de religieuze zuster Verhoef.
De Raad van Kerken vergadert weer op
18 november a.s.
Het begrip van de „scheiding der mach
ten" is een der peilers van de democra
tie.
Met alle kritiek op de gang van zaken
in de Ver. Staten dient men toch wel te
beseffen, dat hier nog altijd (in tegen
stelling tot vele andere landen) de de
mocratie fungeert door vrijheid van me
ningsuiting, en ook door een onafhanke
lijk opgesteld Hooggerechtshof, dat niet
gebonden is aan de regeringspolitiek,
daar zelfs dwars tegen in kan gaan. Dat
heeft de uitspraak t. a. v. de publikatie
der Vietnam „geheimen" weer bewezen.
Het is niet zo, dat de benoeming van
rechters in de U.S.A. geheel los is van
de politiek.
Het is wel zo, dat de rechters in het
Hooggerechtshof (Supreme Court) die tot
taak hebben de grondwet tegebruiken
als toetssteen voor allerlei beslissingen,
voor het leven benoemd en onafzetbaar
zijn.
Nu proberen diverse presidenten wel, bij
eventuele vacatures opperrechters te be
noemen wier opvattingen zo'n beetje in
hun straatje komen.
Het Hooggerechtshof heeft onder Kenne-
dy en Johnson lang de naam gehad te
liberaal" te zijn (o.a. waar het ging om
Zoals wü al eens vaker betoogd hebben, is de A.O.W.-premie eigenlijk geen premie
doch een belasting. De premies van vandaag worde immers niet opgepot, doch
dienen voor de uitkeringen van vandaag, zodat we niet later ons eigen geld
terugkrijgen.
Of de betalers van nu ook later een uit
kering zullen ontvangen zal afhangen
van de vraag of er dan voldoende pre
miebetalers zullen zijn. En dat is inder
daad een vraag als het percentage be
jaarden blijft toenemen doordat ener
zijds de gemiddelde levensduur blijft
stijgen door een betere medische ver
zorging, terwijl anderzijds het aantal ge
boorten nu een duidelijke daling ver
toont.
Deze belasting is een bestemmingshef
fing doordat zij wordt geheven voor een
bepaald doel. Dit brengt weer mee, dat
er een enkel element in gebracht kon
worden, dat we ook bij een verzekering
terugvinden, al moeten we ons daar niet
door laten misleiden. Zo'n element is de
vermindering van het latere recht op
uitkering, wanneer de premiebetaler
schuldig nalatig is gebleven.
Schuldige nalatigheid
Dit heet dan, in slecht Nederlands, schul
dige nalatigheid; bedoeld is uiteraard een
schuldige premieplichtige. Art. 10 der
A.O.W. zegt o.a. dat op de A.O.W.-uitke-
ring een korting wordt toegepast van 2
procent voor elke jaarpremie, welke de
pensioengerechtigde schuldig nalatig is
geweest te betalen.
Wanneer een premie niet of niet volle
dig wordt betaald, kan de Sociale Ver
zekeringsbank beslissen, dat van een
schuldig nalaten sprake is. Dat gebeurt
dus alleen indien er schuld van de pre
mieplichtige in het spel is te achten.
Veelal zullen daarbij de bevindingen van
de fiscus, die de premies moet innen,
een rol spelen. Tegen zo'n beslissing
kunnen we in beroep komen.
Is men eenmaal schuldig nalatig ver
klaard, dan kan de verzekerde nog bin
nen vijf dagen na de kennisgeving daar
van, zulks ongedaan maken door alsnog
te betalen. Hij moet dan 5% rente per
jaar bijbetalen, te rekenen van de eerste
dag van het jaar na dat, waarop de be
trekking heeft, tot de eerste dag van de
maand, waarin de premie alsnog wordt
betaald.
De bijbetaling wordt eerst toegerekend
aan de premie A.K.W., dan aan de pre
mie A.W.B.Z., dan aan de premie A.W.W.
en tenslotte pas aan de renteopslag en
de premie A.O.W. Men kan dus, om als
nog die volledige A.O.W.-uitkeringen te
verkrijgen, niet volstaan met alleen de
niet-betaalde A.O.W.-premie nog te vol
doen. Van het vervallen van het schul
dig nalatig zijn krijgt men ook weer een
kennisgeving.
Ter voorkoming van misverstand moet
opgemerkt worden, dat dit alles niet be
tekent, dat men vrij is de premie al dan
niet te betalen als men dan maar afziet
van het latere ouderdomspensioen. Men
is verplicht de premie te betalen of des
noods moet de fiscus die invorderen door
loonbeslag, verkoop van goederen of an
dere middelen. Het kan echter voorko
men dat ook op die wijze de premie niet
is te innen, en eerst dan komt de vraag
aan de orde of het niet-betalen aan de
premieplichtige verwijtbaar is.
Botsing met bijstand
Tot zover zit er een zekere logica in de
regeling. Onze maatschappij is echter zo
ingewikkeld geworden dat men blijkbaar
het geheel niet meer kan overzien. Een
andere instantie maakt dan weer andere
regelen, welke de eerste kunnen door
kruisen. Beide zijn weliswaar in het par
lement behandeld, doch ook daar heeft
men andere zorgen. Wanneer echter
twee regelingen elkaar doorkruisen doen
ze wel de resultaten teniet maar dat be
tekent niet dat ook de uitvoeringskosten
vervallen. Er ontstaat dan een situatie
waarin de ene groep een diep gat graaft
en de andere groep dat weer dicht gooit.
De welyaart van een land loopt in zo'n
geval niet parallel met de ijver van zijn
werkers. In het geval dat wij op het oog
hebben graven de A.O.W.-korters de kuil
en gooien de bijstandverleners die weer
dicht.
Het is nl. zo, dat velen die uit onwil
vroeger hun A.O.W.-premie niet hebben
betaald juist daarin zijn geslaagd door
dat zij steeds met spoed hebben opge
maakt wat zij verdienden. Nu zij na hun
65e jaar van de ingekorte A.O.W. niet
kunnen rondkomen, vragen zij bijstand
en zij krijgen die ook, want voor de bij
stand wordt niet gevraagd of zij schul
dig nalatig zijn of niet. Wie dit een goe
de bak vindt moet met een lachend ge
zicht aanvaarden dat ook zijn eigen wel
vaart hierdoor wordt aangetast. En niet
zo'n beetje.
De gemeente betaalt
En hoe gaat dat nu op 't kruispunt
Het eerste wat de gemeente, die de bij
stand moet verlenen, vraagt is natuurlijk
waarom de A.O.W. zo laag is. Een korte
berekening leert dan dat het voor de
gemeente het goedkoopst is en ieder
beheert zijn eigen potje keurig en zuinig
als een goede huisvader om de te
weinig betaalde premie nog maar te be
talen. Dus we zien dat de Sociale Ver
zekeringsbank de oude papieren weer
moet opgraven om nog op te geven wat
te weinig is betaald en dan betalen we
met z'n allen nog even de premie bij die
Dinges vroeger lekker onder de bank
heeft gestoken.
Bovendien betalen we, en dat kost ook
niet weinig, nog alle gravers en dicht-
gooiers. En dat tellen we allemaal bij
elkaar op en het nationaal inkomen stijgt
en stijgt maar.
de rassenpolitiek).
Er zjjn nog rechters
Nu is de samenstelling van het Hoogge
rechtshof inmiddels gewijzigd en er zit
ten er inderdaad wat meer rechters in
die meer in Nixon's straatje komen,
maar het is toch wel opvallend, dat daar
mee dit Hooggerechtshof niet is gewor
den tot een politiek instrument, zoals in
landen waar zulke rechters eenvoudig de
regeringspolitiek als toetssteen gebrui
ken.
Toen de regering-Nixon meende, de pu
blikatie van de Vietnamdocumenten in
het landsbelang te moeten verbieden,
moest ze daartoe een rechterlijk bevel
vragen.
Een lagere rechter ging nog niet eens zo
ver, ze te verbieden, maar schorste de
publikatie op.
En nu heeft het Hooggerechtshof be
paald, dat deze documenten niet kunnen
worden beschouwd als geheim ten bate
van het landsbelang.
Minister van Justitie Mitchell, een nogal
vurig Nixonaanhanger, heeft weliswaar
verklaard dat hij daarmee geen genoe
gen neemt, maar de eerste slag is door
het Witte Huis verloren.
Vijfde kolonne
Het is trouwens de vraag of het Witte
Huis hier de grote verliezer is. Want de
publikatie van deze documenten doet
veeleer devraag rijzen, of niet een soort
„vijfde kolonne" aan de gang is om de
regering en haar politiek ingrijpend te
beinvloeden. Daarbij dient men dan voor
al te denken aan het Pentagon, het hoofd
kwartier van de strijdkrachten, de lobbies
van de machtige bewapeningsindustrie-
en, die C.I.A. en de F.B.I.
Zulke instellingen kunnen, naarmate ze
hun handelingen steeds meer als „top
secret" versluieren, zo langzamerhand
worden tot een staat-in-de-staat.
De bureaucratie heeft de neiging, een
eigen leven te gaan leiden, en de leger-
bureaucratie heeft daar helemaal een
handje van.
Onbevlekt Blazoen
Dat komt omdat ze gesteund wordt door
zeer velen, die de wet naar promotie zien
in een trouw volgen van de beleidslijn,
dan wel door eenzijdige (wat militaire)
kijk op de zaak overtuigde aanhangers
van die beleidslijn zijn geworden. Ook
het begrip „eer" komt hierbij om de
hoek. Het image van leger, luchtmacht
en marine moet onbevlekt worden ge
handhaafd. Zelfs wanneer er nare zaak
jes aan het licht komen als het proces-
Calley, moet men nog een beleid uit
stippelen waardoor die schade zo gering
mogelijk wordt, o.a. door het zorgvuldig
uitkiezen van zondebokken, waarmee
vooral generaal Westmorgeland zich
schijnt bezig te houden. Niet zonder re-
vooral generaal Westmorreland zich
hoofd heeft, schuwt het zonlicht.
Leger en politiek
Groot is het aantal dergenen (en vaak
op belangrijke posten) bij wie vaderlans
liefde parallel loopt met trouw aan en
vertrouwen in de strijdkrachten. Iedere
aanval daaropziet men als landverraad.
De regering moet zich laten voorlichten
door de legertop, en weet dat al deze
mensen (en niet te vergeten zij die be
lang hebben bij de grote industrieën)
daarachter staan.
Duidelijk blijkt uit de Vietnam-docu-
menten, hoe groot de invloed van deze
machtige groep is op het regeergebied.
En een recente reportage heeft overdui
delijk aangetoond, hoe de „voorlichtings
dienst" der strijdkrachten ook onmisken
bare politieke voorlichting geeft over de
oorlog in Vietnam.
De grote betekenis van de uitspraak van
het Hooggerechtshof is niet in de eerste
plaats, dat de regering-Nixon daardoor
in het nauw komt (ook Kennedy en John
son staan aan scherpe kritiek bloot) maar
dat openbaar wordt, hoe het leger als
dienaar van de staat, een eigen rol gaat
spelen en een eigen politiek gaat voeren.
In geen enkele democratie kan zoiets
worden geduld!
Ook in Nederland wordt er op steeds jeugdiger leeftijd getrouwd. In 1939 bedroeg
de gemiddelde huwelijksleeftijd voor mannen 27 jaar en 9 maanden en die voor
vrouwen 25 jaar en 6 maanden. In de jaren 1947/1950 lag de gemiddelde huwe
lijksleeftijd zelfs nog iets hoger, maar sinds 1951 vertoont de gemiddelde huwe
lijksleeftijd voor mannen en vrouwen een opmerkelijke daling. Zo bedroeg die
gemiddelde huwelijksleeftijd in 1968 25 jaar voor de mannen en 22 jaar en 5
maanden voor de vrouwen.
Vooral in de leeftijdsgroep 16 tot 20
jaar wordt meer gehuwd dan vroeger,
zij 't dan dat in deze groep in het bijzon
der de meisjes nogal trouwlustig blij
ken te zijn. Wat is de achtergrond van
dit toenemend jong huwen?
Vooral in Oost-Europa trouwen meisjes
vroeg
In vrijwel alle landen is trouwen vóór
het 20e levensjaar veel meer verbreid
onder de vrouwen dan onder de man
nen. Daaruit kunnen we concluderen
dat de man vaak een jongere vrouw
trouwt. Er zijn overigens grote verschil
len wat betreft de verbreiding van het
vroege huwelijk van land tot land, zo
als een blik in het Demografisch Jaar
boek van de Ver. Naties ons kan leren.
In de Ver. Staten vormen de meisjes
beneden de 20 jaar een groot aantal
van alle huwende vrouwen. Ook het
percentage van de voor hun 20e jaar
trouwende vertegenwoordigers van het
mannelijke geslacht ligt in Amerika
uitzonderlijk hoog, naar ruwe schatting
zelfs 3x zo hoog als in ons land.
Trouwen beneden de 20 jaar is in de
Ver. Staten de gewoonste zaak van de
wereld. Achter het ijzeren gordijn gaan
de meisjes ook op vrij jeugdige leeftijd
naar het altaar. Het percentage huwende
vrouwen onder de 20 jaar ligt in Alba
nië, Roemenië en Bulgarijë zelfs boven
de veertig! Maar ook de Tsjechische en
Hongaarse meisjes trouwen gemiddeld
jonger dan de meisjes in West-Europa.
Alleen in Schotland en in Finland is de
trouwlust onder de meisjes beneden de
20 uitzonderlijk groot.
Spanje heeft de minst jong huwende
vrouwen. Hoewel het aantal trouwende
jongens onder de 20 jaar in ons land
wel toeneemt evenals bij de meisjes,
slaan de Engelse, Belgische, Noorse,
Finse en Oostenrijkse jongens ons met
stukken. Ook in sommige Oosteuropese
landen is het aantal getrouwde jongens
onder de 20 jaar relatief groter dan bij
ons. In West-Duitsland en Zwitserland
trouwen naar verhouding maar zeer
weinig mannen vóór hun 20e levesjaar.
Cultuur patroon
In Nederland is het aantal vóór hun
één en twintigste getrouwde vrouwen
aanzienlijk groter dan het aantal vóór
hun één en twintigste getrouwde man
nen. Zo trouwden in de periode 1961-
8 in ons land 7396 meisjes van 19
jaar en liefst 14682 meisjes van 20 jaar.
Voor de mannen bedroegen deze cijfers
respectievelijk 1119 en 3134.
Toch wordt onder de mannen zelfs be
neden de 20 jaar de trouwlust ieder jaar
groter. Ze is verhoudingsgewijs meer
dan verdubbeld sinds 1955 en datzelfde
geldt voor de vrouwen beneden de 20
jaar.
Het aantal tienerhuwelijken mag dan
toenemen deze huwelijken vinden over
wegend plaats in de groep tieners voor
wie geen leeftijdsdispensatie nodig is.
Huwelijken van meisjes beneden de 16
jaar en van jongens beneden de 18 jaar
zijn vrij zeldzaam. Op grond van art.
86 Burgelijk Wetboek, kan iemand, die
de „Huwelijksgerechtigde" leeftijd nog
Salomonswjsheid:
Slaat u in vuur en vlam voor een open haard? Kom
dan in elk geval even bij ons kijken. Wij hebben niet
alleen open haarden in diverse merken en
modellen (o.a. Bellfire en Ringlever), maar ook alles erop,
eraan en eromheen: platen natuursteen, baksteen
en tegels in honderden soorten.
amersfoort
kleine koppel 7 tel. 03490-11945
Showroom open degelijks
van 8.00-17.30 uur
(zaterdags alleen volgens
afspraak)
Het Salomonszegel
fia«7 J Uw garantie
moderne keukens
open haarden
natuursteen baksteen
wand- en vloertegels
niet heeft bereikt (jongens 18 jaar,
meisjes 16 jaar) een dispensatieverzoek
indienen, maar op het ministerie van
justitie wordt men bepaald niet onder
dergelijke verzoeken bedolven. In 1968
werden er b.v. 290 verzoeken ingediend.
Het aantal huwelijken, door tieners on
derling of met een oudere partner ge
sloten, hangt ook stellig samen met het
cultuurpatroon in het betreffende land.
In de Ver. Staten trouwen zowel de
mannen als de vrouwen relatief nogal
jong en dat duidt er op dat men in dit
land de jeugdigheid positief waardeert.
Maar in een land als Albanië trouwen
veel vrouwen doch slechts zeer weinig
mannen jong en dit verschijnsel kan
verklaard worden uit de maatschappe
lijk zeer zwakke en kwetsbare positie van
de vrouw in dit land.
Gedwongen
In alle westerse landen daalt de ge
middelde huwelijksleeftijd. Het huwe
lijk van de tiener lijkt duidelijk in op
mars. Over de oorzaken kunnen we heel
lang filosoferen. Laten we dan vooral
een van de belangrijkste oorzaken niet
vergeten te noemen: het gedwongen hu
welijk.
Er bestaat wel degelijk een verband
tussen het toenemend aantal gehuwde
tieners en de vrijere seksuele opvattin
gen. Zo werd er in 1967 in ons land
reeds een statistiek gepubliceerd
(maandstatistiek van Bevolking en
Volksgezondheid) waaruit bleek dat in
de periode 1960-1966, op iedere 5 hu
wende vrouwen, jonger dan 20 jaar, er
4 op de huwelijksdag zwanger waren!
Plet percentage vrouwen in deze leef
tijdsgroep die plm. 7 maanden na het
huwelijk bevallen, schommelt tussen
de 78 en 79%. In de leeftijdsgroep 20
tot en met 24 jaar is ongeveer 1 op de
4 huwende vrouwen op de huwelijks
dag zwanger, in de leeftijdsgroep 25-29
en boven-de-dertig ongeveer 1 op de 20.
Maar natuurlijk is een zwangerschap
niet de enige oorzaak van het jonger
trouwen. De neiging om zelfstandig te
zijn en te vluchten uit het ouderlijk
milieu speelt zeker ook een voorname
rol en hierdoor worden ook de gedwon
gen huwelijken in de hand gewerkt.
Als een meisje van 18 perse trouwen
wil, dan is het sterkste argument waar
mee ze bij haar ouders kan aankomen
„Ik ben zwanger".
Ook de gunstige economische omstan
digheden bevorderen het jonger huwen
Een jongen van 22, 23 jaar kan finan
cieel gezien reeds de zorg voor een ge
zin op zich nemen. Eventueel werkt
zijn vrouw er de eerste jaren ook nog halve
of hele dagen bij. Bovendien stelt de
jeugd van vandaag geringere eisen wat
de uitzet betreft. Men behoeft niet een
volle linnenkast meer te hebben om het
huwelijk te wagen. Desnoods kruipen
de jonggehuwden op een zolderkamer
en nemen het gebrek aan comfort op
de koop toe. Ook dat is tenslotte een
vorm van romantiek.
BETONNEN PAALTJE. Op de krui
sing van de Beetzlaan en de Hellingweg
is een driehoekig pleintje met gras en
bomen. Vlak bij dat pleintje, aan da
stoeprand, staat een wit betonnen paal
tje. Kunt u mij zeggen waar dit paaltja
voor dient?
Antwoord: Dit is een zgn. schamppaal,
die er vooral voor dient het grote vracht-
wagenverkeer te verhinderen de bocht
af de snijden en over het trottoir te rij
den. De paal bewijst regelmatig zijn nut.
Nog vorige week moest gemeentewerken
hem recht zetten. Er staan er nog enke
le in de gemeente.
KONIJN. Hoe oud kan een wild ko
nijn in gevangenschap worden en wat
kan ik doen tegen de diarree van het
dier?
Antwoord: Allereerst de kwestie van de
diarree. Dikwijls ontstaat die na teveel
groenvoer dat niet geheel fris is of ge
broeid heeft. Bij verandering van voedsel
in voor- en najaar is het vaak ook mis.
Een goed middel is oud wittebrood, geen
volkorenbrood, daar de zemelen daarin
prikkelend werken op de darmen. Ook
een goed-werkend middel is een oudbak
ken botenham met melk vochtig maken
en dit dik met kaneel besmeren. Ook
de bladeren van eikebomen en schors
hiervan werken stoppend. Groenvoer
zeer mondjesmaat toedienen en altijd
vers, zo ook met gras. Goed erwtenstro
en hooi zijn dan de aangewezen voe
dingsmiddelen. Een wild konijn kan
vooral onder guntige omstandigheden als
bij u, tot 10 jaar oud worden. Gewicht
van 1125 gr. tot 1500 gr. naar geslacht.
INTONATIE. Wat houdt de intonatie
van een orgel in? Is dit een omvangrijk
werk?
Antwoord: intoneren is een andere naam
voor het stemmen van een orgel. Dit is
inderdaad een omvankrijk werk in geval
van een nieuw orgel. Bij het „nastem-
men" krijgen voor de tongstemmen een
beurt, daar deze gemakkelijker gestemd
kunnen worden dan de z.g. „Labiaal-
pijpen".
DROOGBLOEMEN. Kunt u mij enige
inlichtingen verstrekken over het oogsten
en drogen van droogbloemen?
Antwoord: Het oogsten van droogbloe
men moet gebeuren op een zonnige dag,
wanneer de planten in volle bloei staan.
U snijdt de bloemen, zodra deze zich
goed ontwikkeld hebben, maar nog niet
opengebloeid zijn. Indien de meeldraden
duidelijk zichtbaar zijn, is het al te
laat, omdat de bloemen dan tijdens het
drogen naar buiten omkrullen, waardoor
de bloemvorm verloren gaat. Bij gras
sen en distelsoorten moeten de bloemen
goed afgerijpt zijn. Het is van belang
de bloemen op tijd te plukken, waarna
ze ondersteboven op een donkere en
luchtige plaats te drogen worden ge
hangen. Het blad wordt pas verwijderd
wanneer het door het drogen verdort is.
Wanneer de bloemen niet in het donker
gedroogd worden, worden de vaak fraaie
kleuren flets.
Zaterdagmorgen, 9 uur, zal aan het
slachthuis verkoop van vlees plaats vin
den aan de houders van gele kaarten
genummerd van 1 tot en met 100 en van
276 tot en met 360 en aan houders van
grijze kaarten genummerd van l tot en
met 66.
De wethouder van onderwijs, de heer
L. J. Dijkstra brengt ter kennis van be
langhebbenden, dat hij wegens vakan
tie verhinderd is op de vrijdagen 3, io,
17 en 24 september zijn wekelijkse
spreekuur te houden.
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen overeenkomstig het bepaalde in
artikel 9„ lid 1, sub b, der Hinderwet ter
algemene kennis, dat ter gemeentesecre
tarie van Soest ter inzage is gelegd een
verzoek met bijlagen van FINA NEDER-
land N.V., Stadhoudersplantsoen 214,
-Gravenhage, om vergunning tot het
oprichten, in werking brengen en in wer
king houden van een inrichting tot het
opslaan en afleveren van motorbrand
stoffen op/in het perceel Nijverheidsweg
12, kadastraal bekend gemeente Soest,
sectie G, nr. 5858.
Gedurende tien dagen na dagtekening
van deze bekendmaking bestaat voor een
ieder de gelegenheid schriftelijk bezwa
ren tegen het verlenen der vergunning in
te brengen bij het gemeentebestuur.
Bovendien zal op dinsdag 21 september
a.s., des voormiddags 9.00 uur, in het
gemeentehuis een openbare zitting wor
den gehouden, alwaar mondeling bezwa
ren tegen de inwilliging van dit verzoek
kunnen worden ingebracht.
Een ieder kan ter gemeentesecretarie
kennis nemen van de terzake ingekomen
stukken.
De aandacht van belanghebbenden wordt
er op gevestigd, dat tot beroep zijn ge
rechtigd de aanvrager van de vergunning
en degene, die in persoon of bij gemach
tigde op de bovenbedoelde zitting is ver
schenen. Mede is tot beroep gerechtigd
degene, die, zonder op de openbare zit
ting te zijn verschenen, binnen de ge
stelde termijn schriftelijk bezwaren heeft
ingebracht, indien hij niet woonachtig is
in deze gemeente of in een aangrenzende
gemeente waar openbare kennisgeving
wordt gedaan.
Soest, 3 september 1971.
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen hierbij ter openbare kennis, dat
tot medio oktober 1971 of tot zoveel
langer nodig mocht blijken te zijn, op
bepaalde tijden de Waldeck Pyrmont
laan (of gedeelten daarvan) voor het
verkeer zal worden afgesloten.
Deze afsluiting houdt verband met de
uitvoering van riolerings- en bestra
tingswerkzaamheden ter plaatse.
Bij afsluitingen van enige tijdsduur
zal voor het verkeer een omleidings
route worden aangegeven.
Soest, 3 september 1971.
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen hierbij ter openbare kennis.dat
met ingang van 13 september 1971 tot
en met 17 september 1971, of tot zoveel
Janger nodig mocht blijken te zijn, het ge-
deelte van de Spesterbergsestraat, gele-
vnl f aan cn deBirkstraat
JXfn aut?veI\k<!" Ml z,ijn afgesloten,
zaamheden d met as£a»"ingswerk-
^dingsrouteU^aangegevenV°rd^
worflt 0n voete»igersverkeer
