Soest toen - Soest nu
Dinsdag 26 oktober 1971
50e jaargang 110. 22
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest Tel. 2566-5154 - Postgiro 126156
DE RACE TEGEN
VERVEILING
Diefstallen
Op speelweide door auto aangereden
„De Paardenkamp"
ontving nieuwe gasten
Nieuwe aanwinst voor Luchtmachtmuseum
Z.K.H. Prins Rernhard droeg B-25 Mitchell
bommenwerper over
dodelijk verongelukt
Inbraken
Kleine ongevallen
Het oog gericht op
afvalsmokkel
UNICEF-wenskaarten en
agenda's
Installatie Contactcommissie voor
Middenstandsaangelegenheden
Ook de gemeente kent haar teleurstellingen
PUIT ïatfJL DUB
soester(?Toprant
Abonnement per kwartaal 4,50. Buiten Soest per kwartaal 8,— Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag
Minister Stuyt, de eerste die op het
naambordje van zijn departement ook
het woord milieuhygiëne heeft staan,
kijkt vooral naar het buitenland voor
maatregelen die hij kan nemen tegen de
vervuiling van lucht en water. Dat is
niet onverklaarbaar want Nederland heeft
niet zo'n lange industriële historie als
bijvoorbeeld Duitsland. Engeland en Bel
gië, om ons te beperken tot onze buren.
Bijvoorbeeld in het Roergebied is de kri
tieke fase al eerder bereikt dan in het
gebied van de Rijnmond van waaruit het
morrend rumoer vooral opstijgt dat de
bewindsman tot grote spoed aanzet.
Het kernpunt van wat de minister voor
ogen staat is: „de industrie stevig aan
pakken" volgens het motto dat de ver
vuiler moet betalen". Een moeilijkheid
hierbij is dat de commissarissen van de
koningin, aan wie de nieuwe wet grote
bevoegdheden zal toekennen op dit ge
bied, niet beschikken over een redelijke
apparatuur om na te gaan waardoor de
vervuiling nu net over de rode streep
gaat.
Bedrijfssluitingen die gelast zouden kun
nen worden zijn niet bepaald een klei
nigheid en men mag wel degelijk eisen
dat het besluit ertoe waterdicht gedoku-
menteerd wordt en dat zal niet eenvou
dig zijn. Al niet in het Rijnmondgebied
A. S. uit Hoogeveen deed aangifte
van diefstal van een bankbiljet van 100
uit zijn colbertjasje. Vermoedelijk is het
daaruit weggenomen toen hij het in een
keet aan de Maatweg had opgehangen.
Op de Eemweg werden twee melk
bussen ter waarde van 160,meege
nomen.
Loodgieter E. K. deed aangifte van
diefstal van een klopboormachine uit zijn
auto. De waarde van de machine is on
geveer 500.
waar dan wel een meetnet bestaat, el
ders waar geen meetnet is wordt het
haast onmogelijk.
Ook financiëel is het uiterst gevaarlijk.
Een fabriek die meent ten onrechte tot
sluiting te zijn gedwongen kan naar de
rechter wandelen om de «staat der Ne
derlanden eventueel te laten veroordelen
tot niet geringe schadevergoedingen.
In het buitenland waar de antivervui-
lings-verontwaardiging thans bijzonder
fel is, gebeurt het ook maar in zeer, zeer
geringe mate.
De voornaamste aktie in dit verband
zal dan ook wel moeten zijn dat men
bedrijven verplicht maatregelen te ne
men waardoor hun afval zodanig wordt
behandeld dat het geen last meer ver
wekt. Kostbare voorzieningen zullen
daarvoor nodig zijn, waarvoor dan een
fonds gevormd wordt om de industrie
de financiering te vergemakkelijken.
Dat fonds moet dan wel weer gevuld
worden door de industrie zelf. Door alle
industrie? Dan ontstaat de situatie dat
„schone" industrieën, als elektronische
bijvoorbeeld, mee mogen betalen voor
andermans vervuiling.
Niet bepaald een konsekwentie toepas
sing van het principe dat de vervuiler
betaalt. Dit kan dus eigenlijk niet en dus
moet iemand op de een of andere ma
nier gaan vaststellen voor welk bedrag
fabrieken aangeslagen moeten worden
voor de anti-vervuilingspot. Ook daar
voor echter ontbreekt de nodige appara
tuur tot dusver.
Het lijkt erop of de minister, gedreven
door de volkomen terecht geuite publie
ke verontwaardiging, voortholt opdat hij
vooral ook op het buitenland komt voor
te liggen. Misschien is een adempauze
wel gewenst om na te denken over di
verse konsekwenties. Zoals daar bij
voorbeeld is: als de Nederlandse ver
vuilende industrie een extra belasting
moet betalen en de konkurrerende in de
rest van de E.E.G. niet, prijst ze dan
zichzelf niet uit de markt?
En wat zijn de konsekwenties daarvan
voor de werkgelegenheid? Milieuveront
reiniging is geen terrein waarop de ene
bestrijder nodig moet voorliggen op de
andere maar een waarop men interna
tionaal moet samenwerken.
De 62-jarige E. B. uit Soest heeft zich
vrijdagmiddag ernstig vergaloppeerd door
met zijn auto kinderen te achtervolgen
op de speelweide op de Eng, die katte-
kwaad hadden uitgehaald, hetgeen hem
niet zinde.
B., die werkzaamheden verrichtte in de
Ichtuskerk, hoorde kinderen rommelen
met het fietsenrek. Toen hij poolshoogte
kwam nemen holden ze weg.
Later zag hij ze spelen op de speelweide
en meende hij voor eigen-rechter te mo
gen gaan spelen. Hij reed met zijn auto
de speelweide op. Toen de jongens hem
zagen aankomen namen zij opnieuw de
benen. De 9 jarige P. B. J., uit Amster
dam kwamen tijdens de achtervolging te
vallen. B. remde, maar gleed over het
natte gras door en reed de jongen aan.
Zaterdagmiddag om half drie kwamen
op „De Paardenkamp", het nationaal
Rusthuis voor paarden aan de Birkstraat,
opnieuw twee gasten aan, die van een
verdiende oude dag komen genieten.
Als eerste arriveerde de uit Den Haag
afkomstige Presscot, een paard dat in
een Haagse manege verschillende jaren
in dienst had gestaan van spastische en
gehandicapte kinderen.
Ondanks de dichte mist die de rit naar
Be Haag voor de expediteur Wolfsen uit
Baarn minderder aantrekkelijk maakte
en natuurlijk een uitlopen van het reis
schema inhield, konden zij na het in
laden van het paard, toch nog zó vlot
naar Soest rijden, dat zij toch nog op
de afgesproken tijd aankwamen.
Boor de aanwezigheid van veel belang
stellenden kreeg ook deze binnenkomst
Weer een plezierig aanzien. Nog maar
nauwelijks was „Presscot" in zijn stal
gebracht of een nieuwe gast kondigde
zich aan in de gestalte van de 13-jarige
uit Soesterberg afkomstige geit „Martha".
Be aan reumatiek leidende geit heeft
een plaatsje op „De Paardenkamp" ge
kregen doordat zijn eigenaar gaat ver
huizen en er op de nieuw te betrekken
fiat nu eenmaal geen plaats is voor een
geit-
Politie en ziekenauto waren snel ter
plaatse, met een gebroken been werd
hy naar Zonnegloren vervoerd.
Deze brak daarbij een been en werd met
de ziekenauto naar het ziekenhuis ver
voerd.
Tegen B., die verklaarde de kinderen
bang te hebben willen maken, werd
proces verbaal opgemaakt. De veront
waardiging bij de toegeschoten omstan
ders was groot.
Zaterdagmorgen heeft Z.K.H. Prins Bernhard, in tegenwoordigheid van de Indone
sische Ambasadeur, de heer T. A. Natadiningrat en vele luchtmachtautoriteiten een
B-25 Mitchell bommenwerper overgedragen aan de Lt.-Gen. G. van der Wolf, de
bevelhebber der Luchtstrydkrachten.
De plechtigheid vond plaats in het Luchtmachtmuseum te Soesterberg. In zijn toe
spraak zei de Prins dat hy dankbaar was te hebben mogen medewerken aan het
overbrengen van het toestel. „Deze geste van de Auri, de Indonesische Luchtmacht,
die de bommenwerper ter beschikking stelde, zal zeker de banden tussen onze
beide landen verstevigen".
Dank bracht de Prins aan de Nederlandsche Scheepvaart Unie, zonder wiens
medewerking en hulp een en ander niet te verwezenlijken zou zyn geweest. Hy
sprak zyn bewondering uit voor het vele werk dat de demontage- en montage-
ploeg, in het bijzonder de kapitein M. Wijnands en de Eerste Luitenant F. de
Wilde, hadden verricht.
De Prins vond het een bijzondere eer deze overdracht te mogen verrichten en
bood vervolgens het toestel met de daarby behorende plaquette aan.
18e Squadron
Het 18e squadron werd op 1 mei 1942
in het Australische Canberra opgericht.
Het had in het begin de beschikking
over slechts vijf B-25 Mitchell bommen
werpers, welk aantal later uitgebreid
werd tot 18.
In december 1942 was het squadron ge
reed voor operationele inzet en werd
het overgeplaatst naar de Australische
vliegbasis Mac Donald.
De taak die het squadron uit te voeren
kreeg, bestond voornamellijk in verken-
hingsvluchten, het bombarderen van Ja
panse vliegvelden en low-level aanval
len op Japanse schepen. In mei 1943
verhuisde het squadron weer, nu naar
de basis Batcholer, iets dichter bij Dar-
win, waar het gedurende de gehele oor
log is gebleven.
Eerst op 15 juli 1945 werd Australië
vaarwel gezegd en werd de eerste thuis
haven, Balikpapan, betrokken.
In totaal werden meer dan 2000 vluch
ten uitgevoerd, waarbij 18 toestellen
verloren gingen en 88 bemanningsleden
sneuvelden.
Het thans overgedragen toestel heeft de
oorlog in de Pacific niet meegemaakt. In
september 1945 \verd het in gebruik ge
nomen en ingezet voor het uitvoeren
van verkenningsvluchten om de juiste
ligging van de krijgsgevangen- en inter
neringskampen te kunnen vaststellen en
voor voedseldroppings en bevoorradings
acties.
Op 6 juli 1950 werd deze Mitchell, de
M-464, tesamen met de overige vlieg
tuigen van het M.L. overgedragen aan
de Indonesische Luchtmacht, van wie de
Koninklijke Luchtmacht het, zij het via
Z.K.H. Prins Bernhard, ten geschenke
heeft gekregen.
Ook Lt. Gen. van der Wolf bracht dank
aan de Kapitein Wijnands en Luitenant
De Wilde en speciaal aan de Chef Tech
nische Dienst, Majoor A. F. L. de Man, de
commandant van de opbouwploeg die
het toestel weer in elkaar zette.
De M-464 werd eind 1970 op het vlieg
veld Andir bij Bandoeng gedemonteerd,
verpakt in 9 kratten, met een totaal ge
wicht van ruim 20 ton en dankzij de
hulp van de Ned. Scheepvaart Uine,
naar Nederland verscheept.
Daar arriveerde de kratten op 12 mei j.1.
De kratten werden met 3 grote opleg
gercombinaties van de bergingsdienst
van de Klu naar de vliegbasis Soester
berg overgebracht.
Een niet allegedaagse surprise werd bij
het openen van de kratten aangetrof
fen: toen de eerste krat open ging ble
ken er zo'n paar duizend kakkerlakken
te zijn meegekomen.
Medio augustus was de opbouw zo ver
gevorderd dat het toestel naar het mu
seum kon worden overgebracht, waar
thans na een grondige schoonmaakbeurt
ter bezichtiging staat opengesteld.
De officiële plechtigheid zaterdagmor
gen werd o.m. bijgewoond door de Ko
lonel Soejarto, de Indonesische Militai
re Attaché, de heer P. Visser, plaatsver
vangend secretaris-generaal van de Klu,
Commodore G. J. H. Vullers, comman
dant Commando Depots Materieel Lucht
macht, Kolonel J. A. ten Broek, Chef
Staf Insp. Gen. Krijgsmacht, Lt. Gen.
b.d. D. Berlijn, de Kolonel b.d. Jhr. Mr.
R. W. C. G. A. Wittert van Hoogland,
oud-commandant van het squadron, de
Kolonels b.d. J. Janssen en F. Olsen, de
Lt. Kolonel b.d. G. Cooke en K. Mer-
kelbach, de kapitein b.d. J. de Jong en
de adjudanten onder-officier W. van
Van links naar rechts: de ambassadeur,
Prins Bernhard en de bevelhebber der
Nederlandse Luchtstrydkrachten.
Barneveld, J. Abbing en S. D. A van
Campen.
Namens de Ned. Scheepvaart Unie wa
ren aanwezig de heren H. M. van der
Schalk, Mr. C. G. Burgersdijk en M. A.
Beels.
De 4-jarige E. S. is zaterdagmiddag op
de Stadhouderslaan dodelijk verongelukt.
Hij stak in de buurt van zijn ouderlijke
woning plotseling de rijweg over, vlak
voor een uit de richting komende auto,
bestuurd door de 22-jarige bedrijfsleider
E. A. V. uit Soest.
Ondanks sterk remmen kon deze een
aanrijding niet meer voorkomen.
Het slachtoffertje werd tegen een boom
geslingerd en overleed ter plaatse.
Een melding dat er ingebroken was in
het kantoor van de Coöperatie aan de
Torenstraat bleek loos alarm te zijn.
Bij een direct ingesteld onderzoek bleek
er niets aan de hand te zijn.
Wel ingebroken hadden twee 15-ja-
rigen jongens, P. H. P. en H. S., beiden
uit Soest, in de openbare Mavo in de
Kerkebuurt. Zij werden op heterdaad
betrapt door een leraar van de school,
de heer F. G. P. C. B., die aangifte deed
op het politiebureau.
De jongens, die via een w.c.-raampje de
school waren binnengekomen, werden
over hun daad onderhouden en de res
pectievelijke ouders werden van een en
ander in kennis gesteld.
Ten gevolge van duizeligheid kwam
het 12-jarige meisjes C. H. K. uit Amers
foort met haar fiets op de Birkstraat te
vallen. Zij werd met een lichte hersen
schudding naar het ziekenhuis de Lich
tenberg in Amersfoort vervoerd.
Zondagavond reed de 21-jarige A. J.
S. uit Soest op de Stadhouderslaan met
zijn bromfiets tegen een boom. Hij werd
naar het ziekenhuis Zonnegloren ge-
bracht..
Op de Vlasakkers onder Soesterberg
sloeg zondagmiddag een auto over de
kop. Het was een gevolg van mislukt
stuntrijden.
Nederland ontplooit nogal wat initatie-
ven op de konferentie in Oslo, die een
verdrag moet ontwerpen opdat de zee
niet verder vervuild wordt dan ze nu al
is. Een beetje navrant is het dat tezelf
dertijd een Nederlands schip, de Con-
stance, voorheen Stella Maris, in het
nieuws is omdat het afvalwater van de
Limburgse industrie ergens in de Noord
zee heeft geloosd. Behalve vrachtvaar
ders van Europa krijgen we ook al naam
als vuilvaarders van Europa.
Chemisch afval van allerlei aard wordt
zo overvloedig geproduceerd dat zelfs
oceanen het niet zonder meer kunnen
verwerken. Een eerste gevolg dat in de
Noordzee - en helemaal trouwens in de
afgesloten Oostzee - merkbaar wordt is
dat de vis zo vol zit met kwik, stinkende
fenolen, pesticiden dat ze of ongeniet
baar wordt of zelfs levensgevaarlijk voor
de konsument. Het is daarom geen toe
val dat het de landen van de Noordat-
lantische Visserij Conventie zijn die in
Oslo bijeen zijn gekomen. Tenslotte is
voor gastheer Noorwegen en mede-ini
tiatiefnemers west-Duitsland en Enge
land de visserij ook een economisch niet
onbelangrijk bedrijf. Dat verklaart
waarschijnlijk ook de Nederlandse ijver
om de konferentie ook een verdrag te
laten opstellen waarmee iets gedaan kan
worden.
Maar zoals bij al dit soort zaken is de
kontrole het moeilijkst. We kunnen wel
verordenen dat er geen kwikverbindin
gen, geen polychloorbifenylen enzovoort
meer in zee gestort mogen worden, maar
hoe zien we erop toe dat het verbod ook
wordt nageleefd? Het reinigen van olie
tanks op zee is niet meer toegestaan,
maar als Thor Heyerdahl met zijn pa-
pyrusvlot de Atlantische Oceaan over
steekt dan treft het hem, in hoeveel
olieklodders hij terechtkomt. De zee
mag dan niet groot genoeg zijn om alle
vuil te kunnen opnemen, ze is te groot
om nauwgezet onder toezicht gesteld te
worden.
Betere kontrole is wel mogelijk op het
land waar in de eerste plaats het afval
wordt vervaardigd. Wanneer een fabriek
zoveel ton van een bepaald produkt
maakt, kunnen we ook nagaan dat dan
zoveel ton van een bepaald onaange
naam afval gefrabiceerd moet zijn. En
we kunnen dan vragen waar dit geble
ven is. Dat kan nu al, maar de affaires
zijn legio de laatste tijd in west-Duits
land en trouwens ook in Nederland dat
door een toeval wordt ontdekt dat ter
sluiks op vuilnisbelten, in eenzame me
ren of ergens in een binnenhaven een
massa vuiligheid is geloosd. En als
puntje bij paaltje komt is het bederf
van d ebodem en van het binnenwater
waarvan we allemaal moeten drinken
nog eventjes urgenter dan de vervuiling
van de zee, hoe serieus men die ook
moet nemen.
KANTMAN
De verkoop van Unicef-kaarten vormt
een belangrijk deel van de inkomsten
van het kinderfonds van de Verenigde
Naties. In de serie kleurrijke kaarten is
dit jaar een reeks opgenomen „Kunst
schatten van het Vaticaan". Naast Kerst
kaarten zijn er ook felicitatie- en corres-
pondentiekaarten. Het zijn dubbele kaar
ten met envelop. Ze kosten 6,per
doos van 10 stuks.
De Unicef-Agenda, handig o.a. bij de te
lefoon, is prachtig geïlustreerd door
kunstenaars uit 27 landen met als thema
„Blije kinderen". Formaat 22 bij 17 cm.;
prijs 9,
Adressen waar u kaarten en agenda kunt
krijgen, zijn: Mevr. Weitzel, Van Strae-
lenlaan 44, Soestdijk; Ton Beuken, Soes-
terbergsestraat 51, Soest-Zuid; Mevr. Ra
demaker, Steenhoffstraat 71, Soest; Mevr.
Rademaker, Lange Brinkweg 62, Soest;
Het V.V.V. kantoor, Steenhoffstraat 11,
Soest en op de markt bij de wereldwin
kelstand.
„Het is een droeve zaak", zei wethouder J. Ebbers by de installatie van de Con
tactcommissie voor Middenstandsaangelegenheden, „te moeten constateren dat niet
alle daartoe uitgenodigde instanties een candidaat voor deze commissie beschik
baar stellen. Met name het C.C.O. (Consumenten Contact Organisatie) heeft niets
van zich laten horen, dan alleen een bericht enkele maanden geleden dat door
vacanties het opgeven van een candidaat-commissielid niet mogelijk was. Byzon-
der treurig is het daarbij te weten dat de Ned. Ver. van Huisvrouwen wel een
tweetal namen aan het C.C.O. heeft doorgegeven."
De incomplete commissie werd evenwel toch geïnstalleerd en de heer Ebbers wen
ste haar veel succes toe.
Met het formeren van deze commissie
is uitbreiding gegeven aan het sinds
enige jaren fungerende instituut van
vertrouwensmannen.
Het ligt in de bedoeling dat de nieuw
geïnstalleerde commissie advies zal ge
ven aan het gemeentebestuur en daar
toe o.m. zal vergaderen met de winke
lierscommissie.
In de contactcommissie hebben zitting
genomen de heren A. H. F. Smit na
mens de gemeenteraad, J. Zoetelief na
mens de R.K. Middenstand, J. G. van
Huissteden van de Winkeliersvereni
ging Soest, W. N. de Vries als vertegen
woordiger van de consumentenbond en
L. van Doornik ambtenaar van de se
cretarie die het secretariaat zal waar
nemen.
De commissie kan gebruik maken van
de vergaderruimte in het gemeentehuis.
In zijn dankwoord sprak ook de heer
Smit zijn teleurstelling uit over het ge
brek aan inzet van de consumenten-or
ganisatie. „Dit contact is evenwel nood
zakelijk om goede resultaten te berei
ken", zei de heer Smit.
Overigens hoopte hij dat ook van de zij
de van het gemeentebestuur vragen ge
steld zouden worden en daardoor een
goede wisselwerking tot stand zou wor
den gebracht.
De officiële plechtigheid werd bijge
woond door de heren J. Brekelmans
van de Kamer van Koophandel, de heer
Van Peursen van het Centraal Insti
tuut voor Midden- en Kleinbedrijf, de
heer Bontekoe van het Economisch
Technologisch Instituut en de heer De
Regt, de rijksconsulent voor de Middel
stand.
