Soest toen - Soest nu IJSBAAN ESLOTEN Vijvers langs de Koningsweg ideaal voor „kleine" schaatspret Opbrengst Unicef- wenskaarten HET BESTEl 1 Herwaardering van goed idee in de rijks-ideeënbus Trein gemist Ordinaire vechtpartij Rijden onder invloed Turk aangehouden GEEN SOESTER COURANT ONTVANGEN? UITERLIJK VOOR 7 UUR 'S AVONDS 3982 Met bureaustoel brandkast vervoerd Pedicuredienst voor bejaarden Eiermarkt Wantrouwen in woning-enqueteurs STUDIE. DE GROOTSTE INDUSTRIE VAN DE TOEKOMST Dinsdag 1 februari 1972 50e jaargang no. 50 Tel. 2566-5154 - Postgiro 126156 MAHALIA JACKSON VELEN TOT TROOST Het oog gericht op Hanoi Vooral was dit het geval nadat zij door Mahalia op de plaat waren vastgelegd. Haar platen vlogen tot zelfs nu nog bij honderden over de toonbank. Mahalia Jackson is niet meer. Maar door de wonderen van de techniek zul len wij eeuwig van haar bijzondere stem en haar gevoelige vertolkingen kunnen blijven genieten. Evenals haar onlangs overleden stadgenoot Louis Armstrong, zal zij deel uitmaken van het Parthenon van de onsterfelijken. Kleindochter van negerslaaf Toen op een zonnige augustusdag in 1963 meer dan tweehonderdduizend ne gers in een indrukwekkende optocht door de straten van Washington liepen, bevond Mahalia Jackson zich in het voorste gelid. En nadat Martin Luther King op de trappen, van het Lincoln-ge- denkteken zijn beroemde rede had uit gesproken tégen de rassendiscriminatie en vóór de rechten van de Amerikaanse negerbevolking, zong Mahalia een oude negerspiritual. De zangeres werd mas saal toegejuicht. Mahalia Jackson's geloof in de muziek was groot. Met het zingen van vrij heidsliederen, waaronder het glorieuze „We shall overcome", probeerde zij de verdrukte negcrbcvolking bewust te doen worden van zijn eigenwaarde en zij hoopte met zingen van gospelsongs de mensen nader tot God te brengen. „Het zingen van liederen berust bij mij steeds op een beginsel" zo heeft zij eens gezegd en ieder die haar heeft zien zin gen weet dat deze uitspraak geen holle frase is. Zij zong met een overgave, die zeldzaam was en in feite indrukwek kender was dan haar zangkunst zelf. De religie heeft altijd een centrale plaats in het leven van deze vrouw in genomen. Het geloof werd haar als het ware met de paplepel ingegeven, want de vader van deze in 1911 te New Orle- ans geboren zangeres was niet alleen sjouwer en kapper, maar ook evange list. Zondags besteeg hij de preekstoel en wijdde de negers uit de buurt in in de geheimen van Gods Woord. Roem in 1946 Mahalia ging na de lagere school wer ken in een wasserij, verhuisde op 16- jarige leeftijd naar Chicago, waar zij de kost verdiende als wasvrouw en leer ling-verpleegster. Zij werd lid van een kerkkoor, waar haar kolossale stem die van alle koorleden overstemde. Zij raak te diep onder de indruk van de kerke lijke muziek, die in de negerkerken werd uitgevoerd. Slechts begeleid door de cimbaal en de tamboerijn zongen al le kerkbezoekers mee, zij stampten met hun voeten en zongen met hun hele li chaam. Met enkele anderen vormde Ma halia een gospelzanggroep. Alles wat de groep verdiende, werd afgedragen aan het kerkbestuur om de hoge schulden af te betalen. Mahalia viel in deze groep sterk op. Zij nam zanglessen en trouwde met de postbode Ike Hockenhull. Langzaam maar zeker steeg haar be kendheid als zangeres. Maar pas na de tweede wereldoorlog zou haar naam een begrip worden. In 1946 werd haar ver tolking van het oude lied „Movin' on up" op de plaat vastgelegd. Er werden twee miljoen exemplaren van verkocht! Van toen af droeg de zwarte bevolking van Amerika haar op handen en be schouwde haar als zijn muzikale woord- voerdster. Maar ook voor de blanken bleef Maha- lia's talent niet verborgen. Zij werd reeds spoedig een vaste gast in de t.v.- shows van de toenmalige grootheden als Bing Crosby, Steve Allen en Dinah Shore. Vooral door de grammofoonplaat raakte Mahalia Jackson nu ook in het buiten land bekend. Haar gospelsongs bereik ten een miljoenenomzet en zij ging ook op tournee. Tijdens een concert in het Bcrlijnse Sportpaleis werd zij zó toege juicht, dat een van de toeschouwers zei: „Sinds Hitier is er nooit meer zo lang voor iemand geapplaudisseerd". Financieel ging het Mahalia, die jaren lang op een minimumbestaan was terug geworpen. nu voor de wind. Haar gag» was ƒ20.000 ƒ25.000 per avond! Som migen hebben haar verweten dat zij de gospelsong heeft gecommercialiseerd, maar een dergelijke aantijding heeft zij altijd met verontwaardiging van de hand gewezen. Zij heeft nooit willen optreden in nachtclubs en andere du bieuze uitgaansgelegenheden. Deze vrouw met het gezicht van een blij, argeloos kind heeft haar minder bedeelde zwarte lotgenoten nooit verge ten en zij heeft een groot deel van haar royale verdiensten afgestaan voor het bouwen van kerken. Boodschap De laatste tijd sukkelde zij met haar gezondheid. Reeds in 1967 had zij haar eerste hartaanval. De artsen adviseerden haar het wat kalmer aan te doen. Zij kon het echter niet laten op te treden. Het zingen zat haar in het bloed. Dit is haar zwakke gezondheid noodlot tig geworden. Al maanden lag zij in een ziekenhuis in Chicago. Haar drukke le ven eiste zijn tol. Zij heeft de laatste maanden van haar leven moeten door brengen In een ziekenhuisbed. Maar zij heeft terug kunnen zien op een zinvol leven, waarin zij velen tot troost heeft kunnen zijn. Want. zoals zij zelf altijd beweerde wilde zij niet. alleen blues- zangeres worden genoemd. Neen, zij ge loofde in de blijde boodschap van de gospelsongs. De invallende vorst heeft zondag weer veel mensen op de gladde-ijzers ge bracht. De ijsbaan bleef zondag tot veler verbazing dicht, omdat het ijs nog te dun was. Hierdoor kregen de vijvers lang de Koningsweg het erg druk. Soesterberg kreeg zondag wel gelegen heid om de schaatsen onder te binden op de ijsbaan op het ondergespoten wei land langs de Rademakerstraat. Toch was het schaatsen op de vijvers in Soest niet helemaal zonder gevaar, want 'aan de zijkanten was het water niet toegevroren zodat zeker voor de vaak alleen zwervende kleintjes gevaar aanwezig was. De verkoop van Kerst- en Nieuwjaars kaarten en agenda's, die elk jaar door het Wereld Kinderfonds worden ver kocht, heeft dit jaar in Soest een bedrag van 5.085,opgeleverd. Door de wel willende medewerking van winkeliers en de VVV is dit meer dan het dubbele van het vorig jaar. Alle verkopers wor den hartelijk bedankt. Bij de VVV liggen nog enkele agenda's a ƒ9,Het formaat is 20x16 cm en zeer handig bij telefoon of schrijftafel. Door de ringband kan hij plat open geslagen worden en zo kan men telkens een week lang genieten van de prachtige kleurenreprodukties van kunstwerken. Wie 9,plus een vrijwillig bedrag aan porto vergoeding overmaakt op giro 7515 t.n.v. Unicef-Den Haag en duidelijk „agenda" vermeld, ontvangt dit kunst werkje franco thuis. Bij aanhoudende vorst is de Soester ijs baan „Peter's Baan" aan de Eemweg, natuurlijk elke middag en avond ge opend. De op veel adressen in Soest wapperende groen-witte vlaggetjes ge ven aan wanneer de baan geopend is. De ijsbaan-commissie vond zondag het rijden op de „Pater's Baan" nog niet verantwoord en plaatste een bord aan het begin van de Eemweg, waardoor een vergeefse „reis" werd voorkomen. In 1966 stopte sergeant T. J. Tenkink van de DATIM uit Soest, die het maga zijn met velduitrusting van de lucht macht in het complex aan de Beesten markt in Amersfoort onder zijn hoede heeft, een idee in de rijksideeënbus, dat bijzonder kostenbesparend kon werken. Hij had een verbeterde manier van op slag van tenten e.d. uitgedacht, hetgeen in de organisatie drie man zou uitspa ren. Zijn idee sloeg aan en de nieuwe me thode werd ingevoerd. Het depot kon het met drie man minder doen. De rijksideeën-commissie vond wel dat de sergeant beloond moest worden en deed dat toen ook door hem een aan moedigingspremie van 25,toe te ken nen. Een „bijzonder" gulle geste van de commissie. Op aandringen van zijn com- Twee 16-jarige scholieren, J. H. en O. P. G. uit Utrecht, bezochten zaterdag een feestje in Amersfoort en misten de laat ste trein naar hun woonplaats. Zondagmorgen om 7 uur werden zij op de Soesterbergsestraat aangehouden, toen zij op een fiets op weg waren naar het station Soest-Zuid. De fiets hadden zij meegenomen van een woning aan de Heideweg. Op het politiebureau vertelden zij nog in de hal van het ziekenhuis Zonneglo ren te zijn geweest en ook, naar later bleek, een gedeelte van hun reis met een bromfiets te hebben gemaakt. De brom fiets werd teruggevonden bij de woning Soesterbergsestraat 130. Tegen de beide knapen is procesverbaal opgemaakt. De 39-jarige beroepsmilitair II. A. K. beledigde zondag in het Dorpshuis te Soesterberg de vader van de snackbar- bediende L. G. G. V. (24). V. nam dit j niet en sloeg K., die daarbij een kaak- fractuur opliep. De vader van V. heeft bij de marechaus- i see een klacht wegens belediging inge- diend. man dan t de kolonel M. W. A. Weers diende hij in 1970 hetzelfde plan op nieuw in. Dë commissie achtte toen klaarblijkelijk een herwaardering van de vondst op zijn plaats en besloot sergeant Tenkink anders te belonen. Vrijdagmorgen kreeg hij uit handen van zijn commandant een enveloppe met 4400 gulden plus een mooi certificaat. Wel een verschil! Alleen bij een volledige bevriezing is de ijsbaan een ideale schaatsgelegenheid voor jong en oud. E. H. Baron v. I. (30) directeur van een bouwbedrijf, werd in de nacht van don derdag op vrijdag door de politie aange houden omdat hij slingerend over de Molenstraat reed en de bochten in de wijk Smitsveen met te hoge snelheid nam. Van I. werd ter ontnuchtering ingeslo ten. Zijn rijbewijs kon niet worden inge nomen omdat het, naar hij opgaf, ge stolen was in Amsterdam. Bij een gewone auto-controle werd za terdagmiddag aangehouden de 35-jarige Turk N. A„ die als passagier in de wa gen meedeed. Hij bleek niet in het bezit te zijn van een verblijfsvergunning. Jammer. Indien u deze klacht tele fonisch had doorgegeven onder nummer 3982 van onze medewerker, de heer J. G. A. Batenburg, dan had u uw Soester Courant nog de zelfde avond ontvangen. Klachten over het eventueel niet ontvangen van de Soester Courant gelieve u nog dezelfde avond telefonisch te melden onder nummer U ontvangt uw Soester Courant dan nog diezelfde avond. Vrijdagmorgen bleek er te zijn ingebro ken in het VVV-kantoor aan de Steen- hoffstraat en bij het reisbureau Ruys Intraned, dat onder het zelfde dak huist Bij de VVV wordt niets vermist, maar bij het reisbureau werd de brandkast meegenomen. Naar later bleek is deze vervoerd met een bureaustoel, die werd teruggevonden achter het kantoor van sociale zaken,, twee huizen verder. Het brandkastje is niet teruggevonden. Daar in zat een bedrag van 140 gulden, 115 vliegtuigbiljeten van de KLM, enige nieuwe giro-boekjes en reischeques ter waarde van 410 Amerikaanse dollars. Het ligt in het voornemen, binnen af zienbare tijd een start te maken met een pedicuredienst voor zelfstandig wonende bejaarden; een onderzoek naar behoefte hieraan is gaande. Bejaarden, die graag van deze dienst gebruik zouden willen maken, kunnen zich nu reeds opgeven aan het adres van het bureau van de Stichting Federatieve Raad voor het Bejaardenwerk Soest, Driftje 4a, tel. 2723 (opgave kan ook per brief of briefkaart). T.z.t. zullen nadere mededelingen hierover volgen. Zijn redelijkheid krijgt nog een extra spotlichtje doordat hij de tegenpartij kan verwijten dat ze op zijn in het geheim gedaan aanbod niet eens heeft gerea geerd. Maar het is goedkoop alleen een listige verkiezingsmanoeuvre te signaleren. Nixon wil - als alle Amerikanen - zo snel mogelijk af van de uitzichtloze oor log. En iedereen heeft zich er eigenlijk al mee verzoend dat de communisten dan de baas worden in Saigon. Alleen heeft men graag dat er een over gangstijd komt waarin het huidige re gime mag proberen te bewijzen dat ze dank zij Amerikaanse training zelf de zaken aan kan. Dat zal wel niet lukken, maar in ieder geval is dan het prestige in zoverre gered dat niet de V.S. de zaak hebben verknold maar de Vietnamezen zelf. Die schrale troost is zo ongeveer het beste wat de Amerikanen nog kun nen hopen uit de zaak te putten. Wat dat betreft heeft Nixon inderdaad zo ongeveer alles toegegeven behalve - zoals hij zelf zei - „zich te keren tegen zijn bondgenoten, iets wat de V.S. nooit zullen doen". Niet kunnen doen omdat ze hun toch al geslonken geloofwaardig heid niet radikaal willen verspelen. De rider nogal omstreden omstandigheden ge kozen president Thieu zcu zelfs aftreden voor nieuwe verkiezingen, inderdaad nog een pittige concessie die Nixon Thieu afgedwongen moet hebben. Een algemeen staakt-het-vuren in heel Indo-China, dus ook Laos en Cambodja en internationaal toezicht bij een en ander zijn wat punten die in den vage zijn gebleven, maar het heeft geen zrh ze stuk voor stuk te analyseren. Im mers, het standpunt van Hanoi is zo langzamerhand wel duidelijk: het beseft dat het alleen maar geduld hoeft te hebben om zijn zin te krijgen en waar om zou het dan onderhandelen? Het heeft niet de minste behoefte het Nixon makkelijker te maken. Het wacht gewoon tot iemand in Washington de konsekwentie trekt en een datum be paalt waarop de laatste Amerikaanse troepen Vietnamese bodem verlaten. KANTMAN. Op de Amersfoortse eiermarkt werden aangevoerd 35.000 stuks in prijzen van 13,50 tot 14,50. Middenprijs 13,60. Prijs per kilo 2,13. Mevrouw B., wonende aan de Talma- laan, kreeg vrijdag bezoek van twee wo ning-enqueteurs die haar huis wilde bekijken. De ene man was blond, de ander had een indonesisch uiterlijk. Me vrouw B. wantrouwde de heren en waarschuwde de politie, die de mannen echter niet meer aantrof. De plannen om het kollegegeld te ver hogen en op andere manieren de univer sitaire studie duurder te maken komen hernieuwd in een diskussie. Het debat erover kan nagenoeg eindeloos zijn, want wat men ook doet er zit altijd ergens wel een kantje aan dat ongunstig uit valt. Bijvoorbeeld: het argument dat de afgestu<ieerde later beter verdient en dat hij er daarom wel wat ruimer in mag investeren geldt niet voor allen. Historici, archeologen en dergelijke val len- zeker niet automatisch later in de hogere inkomensgroepen. Dat duurder studeren ook automatfsch sneller en efficiënter studeren zal in houden is een bewering waarvoor het bewijs nog geleverd moet worden, hoe logisch het op papier ook mag klinken. Het enige feit dat relevant is, is dat het instandhouden van een universiteit een kostbare onderneming is en dat de over heid de lasten wat meer op de gebruiker wil afwentelen. Hoe we het ook be kijken, de drempel wordt daarmee hoger. De toezegging dat studietoelagen en der gelijke makkelijker verkrijgbaar- worden verandert dat nooit helemaal. Zeker niet voor degene die pas op latere leeftijd wil gaan studeren, die krijgt ze doodeen voudig niet. Voor een betrekkelijk geringe bezuini ging op de staatsuitgaven wordt evenwel een koers ingeslagen die ingaat tegen opvattingen over de funktie van het on derwijs in de wereld van straks. Dat is er een met meer vrije tijd die menigeen misschien zal willen gebruiken om zijn kennis te verrijken, wat geen kwaad ding kan zijn. Maar bovendien is het er een waarin een aanhoudende verversing van het eens geleerde noodzakelijk is. Vroeger kon een afgestudeerde ingenieur misschien een leven lang toe met zijn eenmaal verworven kennis, thans ont staat een ontwikkeling waarin enige ja ren nadat hij zijn titel verwierf hij al meer nieuw erbij geleerd moet hebben, alleen maar om op de hoogte te blijven met zijn vak. Dat is niet iets wat alleen geldt voor de afgestudeerden van het hoger onderwijs, maar voor allen en hun herscholing kan makkelijk tot het universitair niveau moeten gaan. Het. is het. begrip dat vooral door de V.N.-organisatie voor onderwijs, kuituur en wetenschap Unesco verbreid is onder de naam „levenslang leren" en waarvan de konsekwentie is dat men alle vor men vr*i onderwijs steeds toegankelijker moet maken. Het leren, de toekomstige „grootste In dustrie" genoemd, is er overigens niet voor het genoegen van de gebruikers al leen: ze is er dan voornamelijk omdat dit de enige manier is om de steeds in gewikkelder samenleving draaiend te houden. En als dan iets in aanmerking komt om door die samenleving gefinan cierd te worden is het het onderwijs van hoog tot laag. liiri »IUC soesterIFourant 1,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ9,Verse! Abonnement per kwartaal ƒ4,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ9,-— Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag Mahalia Jackson is op 60-jarige leeftijd in een ziekenhuis in Chicago overleden. Zy is wereldvermaard geworden door haar vertolkingen van gospelsongs, de religi euze liederen die sedert dc twintiger ja ren in de Amerikaanse negerkerken ten gehore worden gebracht, maar die door hun ritme en kleurrijke expressie ook in andere landen honderdduizenden muziek liefhebbers wisten te boeien. Nixons nieuwe Vietnamvoorstellen heb ben voor hem in ieder geval het in een verkiezingsjaar zeer nuttige gevolg dat hij zich weerom etaleert als een presi dent die alles doet om vrede in Vietnam te bereiken. Hij maakt zijn kritici als het ware monddood door zo tegemoet te komen aan de eisen van Noord-Vietnam als de Ver. Staten met fatsoen maar kunnen.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1972 | | pagina 1