Soest toen - Soest nu
IJSBAAN
ESLOTEN
Vijvers langs de Koningsweg ideaal
voor „kleine" schaatspret
Opbrengst Unicef-
wenskaarten
HET BESTEl 1
Herwaardering van goed idee in de
rijks-ideeënbus
Trein gemist
Ordinaire vechtpartij
Rijden onder invloed
Turk aangehouden
GEEN
SOESTER COURANT
ONTVANGEN?
UITERLIJK VOOR
7 UUR 'S AVONDS
3982
Met bureaustoel brandkast
vervoerd
Pedicuredienst voor
bejaarden
Eiermarkt
Wantrouwen in
woning-enqueteurs
STUDIE. DE GROOTSTE INDUSTRIE
VAN DE TOEKOMST
Dinsdag 1 februari 1972
50e jaargang no. 50
Tel. 2566-5154 - Postgiro 126156
MAHALIA JACKSON
VELEN TOT TROOST
Het oog gericht op
Hanoi
Vooral was dit het geval nadat zij door
Mahalia op de plaat waren vastgelegd.
Haar platen vlogen tot zelfs nu nog bij
honderden over de toonbank.
Mahalia Jackson is niet meer. Maar
door de wonderen van de techniek zul
len wij eeuwig van haar bijzondere
stem en haar gevoelige vertolkingen
kunnen blijven genieten. Evenals haar
onlangs overleden stadgenoot Louis
Armstrong, zal zij deel uitmaken van
het Parthenon van de onsterfelijken.
Kleindochter van
negerslaaf
Toen op een zonnige augustusdag in
1963 meer dan tweehonderdduizend ne
gers in een indrukwekkende optocht
door de straten van Washington liepen,
bevond Mahalia Jackson zich in het
voorste gelid. En nadat Martin Luther
King op de trappen, van het Lincoln-ge-
denkteken zijn beroemde rede had uit
gesproken tégen de rassendiscriminatie
en vóór de rechten van de Amerikaanse
negerbevolking, zong Mahalia een oude
negerspiritual. De zangeres werd mas
saal toegejuicht.
Mahalia Jackson's geloof in de muziek
was groot. Met het zingen van vrij
heidsliederen, waaronder het glorieuze
„We shall overcome", probeerde zij de
verdrukte negcrbcvolking bewust te
doen worden van zijn eigenwaarde en
zij hoopte met zingen van gospelsongs
de mensen nader tot God te brengen.
„Het zingen van liederen berust bij mij
steeds op een beginsel" zo heeft zij eens
gezegd en ieder die haar heeft zien zin
gen weet dat deze uitspraak geen holle
frase is. Zij zong met een overgave, die
zeldzaam was en in feite indrukwek
kender was dan haar zangkunst zelf.
De religie heeft altijd een centrale
plaats in het leven van deze vrouw in
genomen. Het geloof werd haar als het
ware met de paplepel ingegeven, want
de vader van deze in 1911 te New Orle-
ans geboren zangeres was niet alleen
sjouwer en kapper, maar ook evange
list. Zondags besteeg hij de preekstoel
en wijdde de negers uit de buurt in in
de geheimen van Gods Woord.
Roem in 1946
Mahalia ging na de lagere school wer
ken in een wasserij, verhuisde op 16-
jarige leeftijd naar Chicago, waar zij de
kost verdiende als wasvrouw en leer
ling-verpleegster. Zij werd lid van een
kerkkoor, waar haar kolossale stem die
van alle koorleden overstemde. Zij raak
te diep onder de indruk van de kerke
lijke muziek, die in de negerkerken
werd uitgevoerd. Slechts begeleid door
de cimbaal en de tamboerijn zongen al
le kerkbezoekers mee, zij stampten met
hun voeten en zongen met hun hele li
chaam. Met enkele anderen vormde Ma
halia een gospelzanggroep. Alles wat de
groep verdiende, werd afgedragen aan
het kerkbestuur om de hoge schulden
af te betalen. Mahalia viel in deze groep
sterk op. Zij nam zanglessen en trouwde
met de postbode Ike Hockenhull.
Langzaam maar zeker steeg haar be
kendheid als zangeres. Maar pas na de
tweede wereldoorlog zou haar naam een
begrip worden. In 1946 werd haar ver
tolking van het oude lied „Movin' on
up" op de plaat vastgelegd. Er werden
twee miljoen exemplaren van verkocht!
Van toen af droeg de zwarte bevolking
van Amerika haar op handen en be
schouwde haar als zijn muzikale woord-
voerdster.
Maar ook voor de blanken bleef Maha-
lia's talent niet verborgen. Zij werd
reeds spoedig een vaste gast in de t.v.-
shows van de toenmalige grootheden
als Bing Crosby, Steve Allen en Dinah
Shore.
Vooral door de grammofoonplaat raakte
Mahalia Jackson nu ook in het buiten
land bekend. Haar gospelsongs bereik
ten een miljoenenomzet en zij ging ook
op tournee. Tijdens een concert in het
Bcrlijnse Sportpaleis werd zij zó toege
juicht, dat een van de toeschouwers zei:
„Sinds Hitier is er nooit meer zo lang
voor iemand geapplaudisseerd".
Financieel ging het Mahalia, die jaren
lang op een minimumbestaan was terug
geworpen. nu voor de wind. Haar gag»
was ƒ20.000 ƒ25.000 per avond! Som
migen hebben haar verweten dat zij de
gospelsong heeft gecommercialiseerd,
maar een dergelijke aantijding heeft zij
altijd met verontwaardiging van de
hand gewezen. Zij heeft nooit willen
optreden in nachtclubs en andere du
bieuze uitgaansgelegenheden.
Deze vrouw met het gezicht van een
blij, argeloos kind heeft haar minder
bedeelde zwarte lotgenoten nooit verge
ten en zij heeft een groot deel van haar
royale verdiensten afgestaan voor het
bouwen van kerken.
Boodschap
De laatste tijd sukkelde zij met haar
gezondheid. Reeds in 1967 had zij haar
eerste hartaanval. De artsen adviseerden
haar het wat kalmer aan te doen. Zij
kon het echter niet laten op te treden.
Het zingen zat haar in het bloed.
Dit is haar zwakke gezondheid noodlot
tig geworden. Al maanden lag zij in een
ziekenhuis in Chicago. Haar drukke le
ven eiste zijn tol. Zij heeft de laatste
maanden van haar leven moeten door
brengen In een ziekenhuisbed. Maar zij
heeft terug kunnen zien op een zinvol
leven, waarin zij velen tot troost heeft
kunnen zijn. Want. zoals zij zelf altijd
beweerde wilde zij niet. alleen blues-
zangeres worden genoemd. Neen, zij ge
loofde in de blijde boodschap van de
gospelsongs.
De invallende vorst heeft zondag weer
veel mensen op de gladde-ijzers ge
bracht. De ijsbaan bleef zondag tot veler
verbazing dicht, omdat het ijs nog te
dun was. Hierdoor kregen de vijvers
lang de Koningsweg het erg druk.
Soesterberg kreeg zondag wel gelegen
heid om de schaatsen onder te binden
op de ijsbaan op het ondergespoten wei
land langs de Rademakerstraat.
Toch was het schaatsen op de vijvers in
Soest niet helemaal zonder gevaar,
want 'aan de zijkanten was het water
niet toegevroren zodat zeker voor de
vaak alleen zwervende kleintjes gevaar
aanwezig was.
De verkoop van Kerst- en Nieuwjaars
kaarten en agenda's, die elk jaar door
het Wereld Kinderfonds worden ver
kocht, heeft dit jaar in Soest een bedrag
van 5.085,opgeleverd. Door de wel
willende medewerking van winkeliers en
de VVV is dit meer dan het dubbele
van het vorig jaar. Alle verkopers wor
den hartelijk bedankt.
Bij de VVV liggen nog enkele agenda's
a ƒ9,Het formaat is 20x16 cm en
zeer handig bij telefoon of schrijftafel.
Door de ringband kan hij plat open
geslagen worden en zo kan men telkens
een week lang genieten van de prachtige
kleurenreprodukties van kunstwerken.
Wie 9,plus een vrijwillig bedrag aan
porto vergoeding overmaakt op giro 7515
t.n.v. Unicef-Den Haag en duidelijk
„agenda" vermeld, ontvangt dit kunst
werkje franco thuis.
Bij aanhoudende vorst is de Soester ijs
baan „Peter's Baan" aan de Eemweg,
natuurlijk elke middag en avond ge
opend. De op veel adressen in Soest
wapperende groen-witte vlaggetjes ge
ven aan wanneer de baan geopend is.
De ijsbaan-commissie vond zondag het
rijden op de „Pater's Baan" nog niet
verantwoord en plaatste een bord aan
het begin van de Eemweg, waardoor een
vergeefse „reis" werd voorkomen.
In 1966 stopte sergeant T. J. Tenkink
van de DATIM uit Soest, die het maga
zijn met velduitrusting van de lucht
macht in het complex aan de Beesten
markt in Amersfoort onder zijn hoede
heeft, een idee in de rijksideeënbus, dat
bijzonder kostenbesparend kon werken.
Hij had een verbeterde manier van op
slag van tenten e.d. uitgedacht, hetgeen
in de organisatie drie man zou uitspa
ren.
Zijn idee sloeg aan en de nieuwe me
thode werd ingevoerd. Het depot kon
het met drie man minder doen.
De rijksideeën-commissie vond wel dat
de sergeant beloond moest worden en
deed dat toen ook door hem een aan
moedigingspremie van 25,toe te ken
nen. Een „bijzonder" gulle geste van de
commissie. Op aandringen van zijn com-
Twee 16-jarige scholieren, J. H. en O. P.
G. uit Utrecht, bezochten zaterdag een
feestje in Amersfoort en misten de laat
ste trein naar hun woonplaats.
Zondagmorgen om 7 uur werden zij op
de Soesterbergsestraat aangehouden, toen
zij op een fiets op weg waren naar het
station Soest-Zuid. De fiets hadden zij
meegenomen van een woning aan de
Heideweg.
Op het politiebureau vertelden zij nog
in de hal van het ziekenhuis Zonneglo
ren te zijn geweest en ook, naar later
bleek, een gedeelte van hun reis met een
bromfiets te hebben gemaakt. De brom
fiets werd teruggevonden bij de woning
Soesterbergsestraat 130. Tegen de beide
knapen is procesverbaal opgemaakt.
De 39-jarige beroepsmilitair II. A. K.
beledigde zondag in het Dorpshuis te
Soesterberg de vader van de snackbar-
bediende L. G. G. V. (24). V. nam dit
j niet en sloeg K., die daarbij een kaak-
fractuur opliep.
De vader van V. heeft bij de marechaus-
i see een klacht wegens belediging inge-
diend.
man dan t de kolonel M. W. A. Weers
diende hij in 1970 hetzelfde plan op
nieuw in. Dë commissie achtte toen
klaarblijkelijk een herwaardering van de
vondst op zijn plaats en besloot sergeant
Tenkink anders te belonen.
Vrijdagmorgen kreeg hij uit handen van
zijn commandant een enveloppe met 4400
gulden plus een mooi certificaat. Wel
een verschil!
Alleen bij een volledige bevriezing is de
ijsbaan een ideale schaatsgelegenheid
voor jong en oud.
E. H. Baron v. I. (30) directeur van een
bouwbedrijf, werd in de nacht van don
derdag op vrijdag door de politie aange
houden omdat hij slingerend over de
Molenstraat reed en de bochten in de
wijk Smitsveen met te hoge snelheid
nam.
Van I. werd ter ontnuchtering ingeslo
ten. Zijn rijbewijs kon niet worden inge
nomen omdat het, naar hij opgaf, ge
stolen was in Amsterdam.
Bij een gewone auto-controle werd za
terdagmiddag aangehouden de 35-jarige
Turk N. A„ die als passagier in de wa
gen meedeed. Hij bleek niet in het bezit
te zijn van een verblijfsvergunning.
Jammer. Indien u deze klacht tele
fonisch had doorgegeven onder
nummer 3982 van onze medewerker,
de heer J. G. A. Batenburg, dan
had u uw Soester Courant nog de
zelfde avond ontvangen.
Klachten over het eventueel niet
ontvangen van de Soester Courant
gelieve u nog dezelfde avond
telefonisch te melden onder nummer
U ontvangt uw Soester Courant dan
nog diezelfde avond.
Vrijdagmorgen bleek er te zijn ingebro
ken in het VVV-kantoor aan de Steen-
hoffstraat en bij het reisbureau Ruys
Intraned, dat onder het zelfde dak huist
Bij de VVV wordt niets vermist, maar
bij het reisbureau werd de brandkast
meegenomen. Naar later bleek is deze
vervoerd met een bureaustoel, die werd
teruggevonden achter het kantoor van
sociale zaken,, twee huizen verder. Het
brandkastje is niet teruggevonden. Daar
in zat een bedrag van 140 gulden, 115
vliegtuigbiljeten van de KLM, enige
nieuwe giro-boekjes en reischeques ter
waarde van 410 Amerikaanse dollars.
Het ligt in het voornemen, binnen af
zienbare tijd een start te maken met een
pedicuredienst voor zelfstandig wonende
bejaarden; een onderzoek naar behoefte
hieraan is gaande.
Bejaarden, die graag van deze dienst
gebruik zouden willen maken, kunnen
zich nu reeds opgeven aan het adres van
het bureau van de Stichting Federatieve
Raad voor het Bejaardenwerk Soest,
Driftje 4a, tel. 2723 (opgave kan ook per
brief of briefkaart). T.z.t. zullen nadere
mededelingen hierover volgen.
Zijn redelijkheid krijgt nog een extra
spotlichtje doordat hij de tegenpartij kan
verwijten dat ze op zijn in het geheim
gedaan aanbod niet eens heeft gerea
geerd.
Maar het is goedkoop alleen een listige
verkiezingsmanoeuvre te signaleren.
Nixon wil - als alle Amerikanen - zo
snel mogelijk af van de uitzichtloze oor
log. En iedereen heeft zich er eigenlijk
al mee verzoend dat de communisten
dan de baas worden in Saigon.
Alleen heeft men graag dat er een over
gangstijd komt waarin het huidige re
gime mag proberen te bewijzen dat ze
dank zij Amerikaanse training zelf de
zaken aan kan. Dat zal wel niet lukken,
maar in ieder geval is dan het prestige
in zoverre gered dat niet de V.S. de zaak
hebben verknold maar de Vietnamezen
zelf. Die schrale troost is zo ongeveer
het beste wat de Amerikanen nog kun
nen hopen uit de zaak te putten.
Wat dat betreft heeft Nixon inderdaad
zo ongeveer alles toegegeven behalve -
zoals hij zelf zei - „zich te keren tegen
zijn bondgenoten, iets wat de V.S. nooit
zullen doen". Niet kunnen doen omdat
ze hun toch al geslonken geloofwaardig
heid niet radikaal willen verspelen. De
rider nogal omstreden omstandigheden ge
kozen president Thieu zcu zelfs aftreden
voor nieuwe verkiezingen, inderdaad
nog een pittige concessie die Nixon Thieu
afgedwongen moet hebben.
Een algemeen staakt-het-vuren in heel
Indo-China, dus ook Laos en Cambodja
en internationaal toezicht bij een en
ander zijn wat punten die in den vage
zijn gebleven, maar het heeft geen zrh
ze stuk voor stuk te analyseren. Im
mers, het standpunt van Hanoi is zo
langzamerhand wel duidelijk: het beseft
dat het alleen maar geduld hoeft te
hebben om zijn zin te krijgen en waar
om zou het dan onderhandelen?
Het heeft niet de minste behoefte het
Nixon makkelijker te maken. Het wacht
gewoon tot iemand in Washington de
konsekwentie trekt en een datum be
paalt waarop de laatste Amerikaanse
troepen Vietnamese bodem verlaten.
KANTMAN.
Op de Amersfoortse eiermarkt werden
aangevoerd 35.000 stuks in prijzen van
13,50 tot 14,50. Middenprijs 13,60.
Prijs per kilo 2,13.
Mevrouw B., wonende aan de Talma-
laan, kreeg vrijdag bezoek van twee wo
ning-enqueteurs die haar huis wilde
bekijken. De ene man was blond, de
ander had een indonesisch uiterlijk. Me
vrouw B. wantrouwde de heren en
waarschuwde de politie, die de mannen
echter niet meer aantrof.
De plannen om het kollegegeld te ver
hogen en op andere manieren de univer
sitaire studie duurder te maken komen
hernieuwd in een diskussie. Het debat
erover kan nagenoeg eindeloos zijn, want
wat men ook doet er zit altijd ergens
wel een kantje aan dat ongunstig uit
valt. Bijvoorbeeld: het argument dat de
afgestu<ieerde later beter verdient en
dat hij er daarom wel wat ruimer in
mag investeren geldt niet voor allen.
Historici, archeologen en dergelijke val
len- zeker niet automatisch later in de
hogere inkomensgroepen.
Dat duurder studeren ook automatfsch
sneller en efficiënter studeren zal in
houden is een bewering waarvoor het
bewijs nog geleverd moet worden, hoe
logisch het op papier ook mag klinken.
Het enige feit dat relevant is, is dat het
instandhouden van een universiteit een
kostbare onderneming is en dat de over
heid de lasten wat meer op de gebruiker
wil afwentelen. Hoe we het ook be
kijken, de drempel wordt daarmee hoger.
De toezegging dat studietoelagen en der
gelijke makkelijker verkrijgbaar- worden
verandert dat nooit helemaal. Zeker niet
voor degene die pas op latere leeftijd
wil gaan studeren, die krijgt ze doodeen
voudig niet.
Voor een betrekkelijk geringe bezuini
ging op de staatsuitgaven wordt evenwel
een koers ingeslagen die ingaat tegen
opvattingen over de funktie van het on
derwijs in de wereld van straks. Dat is
er een met meer vrije tijd die menigeen
misschien zal willen gebruiken om zijn
kennis te verrijken, wat geen kwaad
ding kan zijn. Maar bovendien is het er
een waarin een aanhoudende verversing
van het eens geleerde noodzakelijk is.
Vroeger kon een afgestudeerde ingenieur
misschien een leven lang toe met zijn
eenmaal verworven kennis, thans ont
staat een ontwikkeling waarin enige ja
ren nadat hij zijn titel verwierf hij al
meer nieuw erbij geleerd moet hebben,
alleen maar om op de hoogte te blijven
met zijn vak.
Dat is niet iets wat alleen geldt voor de
afgestudeerden van het hoger onderwijs,
maar voor allen en hun herscholing kan
makkelijk tot het universitair niveau
moeten gaan.
Het. is het. begrip dat vooral door de
V.N.-organisatie voor onderwijs, kuituur
en wetenschap Unesco verbreid is onder
de naam „levenslang leren" en waarvan
de konsekwentie is dat men alle vor
men vr*i onderwijs steeds toegankelijker
moet maken.
Het leren, de toekomstige „grootste In
dustrie" genoemd, is er overigens niet
voor het genoegen van de gebruikers al
leen: ze is er dan voornamelijk omdat
dit de enige manier is om de steeds in
gewikkelder samenleving draaiend te
houden. En als dan iets in aanmerking
komt om door die samenleving gefinan
cierd te worden is het het onderwijs van
hoog tot laag.
liiri »IUC
soesterIFourant
1,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ9,Verse!
Abonnement per kwartaal ƒ4,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ9,-—
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag
Mahalia Jackson is op 60-jarige leeftijd in
een ziekenhuis in Chicago overleden. Zy
is wereldvermaard geworden door haar
vertolkingen van gospelsongs, de religi
euze liederen die sedert dc twintiger ja
ren in de Amerikaanse negerkerken ten
gehore worden gebracht, maar die door
hun ritme en kleurrijke expressie ook in
andere landen honderdduizenden muziek
liefhebbers wisten te boeien.
Nixons nieuwe Vietnamvoorstellen heb
ben voor hem in ieder geval het in een
verkiezingsjaar zeer nuttige gevolg dat
hij zich weerom etaleert als een presi
dent die alles doet om vrede in Vietnam
te bereiken.
Hij maakt zijn kritici als het ware
monddood door zo tegemoet te komen
aan de eisen van Noord-Vietnam als de
Ver. Staten met fatsoen maar kunnen.