M. A. Dekker
„VADER" VAN DE INDONESISCHE
PARACHUTISTEN
SOESTERBERG
OOK DE BEJAARDE GAAT GRAAG
LEUK GEKLEED
ZIEKENAUTO
2727
UIT DE
HOGESCHOOL
DER WETENSCHAP
DE K AMEEL-
VERDRIJVER
I
SWAGER
MODERN
DRUKWERK
WAT DEKKER
Het wondere leven van Rokes Visser
Opbrengst kinderpostzegel
actie
10 jaar Piep noch Stok
Op 66-jarige leeftijd
nog
examen
Tweetal autobedrijven
gesloten
Twee jaar wijkraad
activiteiten
Eerste Soester
Begrafenis-Onderneming
TELEFOONNUMMER
(dag en nacht)
Uitdrogend meer
Voor de balie
Geef mij
maar n
Kodak kado!
geboorte,
verloving
trouwen
DRUKKERIJ
SMIT
PEUGEOT
Xi
De
Wlite Pompen
Deze week
extra voordelig
500 gr. Haas- of Ribkarb. 440
3 ALPENSGHNITSEIS ...180
Woensdag - Gehaktdag
500 gram GEHAKT
plus kruiden
218
Uw rund-, varkens- en
paardeslagerij
Koninginnelaan 23 - Tel. 2896
„Kleine" advertenties,
uitsluitend a contant aan ons kantoor
Dinsdag 1 februari 1972
Bijna twee uur lang slingerde de taxi
uit Bandoeng zich over 'n steeds slechter
wordende weg door de onvoorstelbaar
mooie bergen van Java, met de on
waarschijnlijk groene sawah's, thee
tuinen en pisangbomen. Soms konden
we maar stapvoets rijden en grote keien
bonkten tegen de onderkant van onze
moeizaam-klimmende Mercedes. Ik dacht
dat hij het begeven zou!
Toen, toch nog onverwachts, stonden we
voor 'n prachtig hooggelegen Engels
landhuis, waar paarse bougainvilles
bloeiden aan de rand van een als klein
De opbrengst van de kinderpostzegel
actie, die van 9 november tot 31 de
cember wed gehouden, bedroeg 2124,17
Aan kinderzegels werd voor 1314,92 en
aan kaarten voor 809,25 verkocht. De
opbrengst was 125,88 minder dan in
1970. Buiten beschouwing is hier geble
ven de kinderpostzegelactie van de
schoolkinderen.
Het plaatselijke kinderpostzegelcomité
zegt bij monde van mevrouw Stigter een
ieder hartelijk dank, die heeft meege
werkt aan dit resultaat.
De bejaardensoos „Piep-noch-Stok" be
staat alweer tien jaar. In april 1962
werd met dit prachtige werk voor de
bejaarden een begin gemaakt in het ge
bouwtje naast de r.k. kerk.
Besloten werd om dit tweede lustrum
met een gratis uitstapje voor de bejaar
den te vieren. Op dinsdag 11 april gaat
de tocht naar het Evoluon in Eindhoven.
In het restaurant van het Evoluon wordt
de koffie gebruikt en op de terugweg
wacht ergens in Brabant een uitgebrei
de originele Brabantse koffietafel.
Een paar weken later, op zaterdag 6
mei, verlaten de bejaarden, die dat
graag willen, Soesterberg voor een week
om een prachtige boottocht te maken
op de Maas.
Maar voor het zover is wordt er dins
dag 8 februari nog een gezellige bingo-
middag gegeven, waarbij mooie prijzen
te winnen zijn voor de eersten die „bin
go" roepen.
De heer T. de Bruin sr. (66) is na het
volgen van een cursus van een half jaar
te Utrecht geslaagd voor het examen
voor het Horecabedrijf.
Een prachtige prestatie ongetwijfeld
voor deze 65-plusser!
Twee Soesterbergse autobedrijven aan
de Postweg en de Sterrenbergweg, die
handelden in tweedehandsauto's zijn op
last van de officier van justitie te Utrecht
door ambtenaren van de ekonomische
dienst in samenwerking met de gemeen
tepolitie gesloten.
Tegen de eigenaren is proces-verbaal
opgemaakt.
Door de Wijkraad Soesterberg is ver
zocht om betere verlichting van de
Amersfoortsestraat en om behoorlijke
wandelpaden langs deze weg. Door de
Directeur Gemeentewerken zal een plan
ontworpen worden voor een goede ver
lichting en aanleg van voet- en fietspa
den langs beide zijden van de weg. Dit
plan zal aan Rijkswaterstaat worden
aangeboden.
Aan het college van B&W is verzocht
bij de Garnizoenscommandant een ver
bod te bewerkstelligen voor het berij
den door grote militaire wagens van de
straten in het dorp. Een garnizoensor
der werd daarop uitgevaardigd.
Op verzoek van de Wijkraad behoeven
de inwoners van Soesterberg in het
vervolg geen schriftelijke mededeling
meer te doen aan Gemeentewerken voor
het ophalen van grof huisvuil op de
derde woensdag van de maand. Wel
jnoeten de inwoners zorgen, dat dit
huisvuil 's morgens bijtijds wordt neer
gezet op het trottoir.
Door de Wijkraad zijn klachten overge
bracht aan B&W over de containers
langs de Ant. van Leeuwenhoeklaan.
Het gemeentebestuur heeft maatregelen
toegezegd.
Nogmaals werd aan B&W verzocht alle
aandacht te willen geven aan de uit
breiding en de woningbouw te Soester
berg. Inmiddels heeft hierover een ge
sprek plaats gehad tussen B&W en het
overlegorgaan „Ontwikkeling Soester
berg".
Bij de uitgang van de garages achter
de etagewoningen aan de Plesmanstraat
werd een 10 km-bord geplaatst en enke
le verlichtingspunten op deze garages.
De aandacht van B&W is verder ge
vestigd op parkeerproblemen en parkeer
excessen in het bijzonder het parkeren
van grote vrachtwagens.
De aandacht van B&W is gevraagd voor
de vernieling van de voetpaden bij
bouwwerken en de hinderlijke begroei
ingen over de trottoirs en achterpaden
bij woningen.
Tenslotte heeft de Wijkraad het college
van B&W verzocht nu reeds rekening
te willen houden met de bouw van een
eenvoudig buurt-of clubhuis in het uit
breidingsplan „Egghermonde".
Hoewel de Wijkraad al diverse proble
men ter hand heeft genomen en in de
twee jaren van haar bestaan veel zaken
heeft behandeld, heeft de bevolking van
Soesterberg, behoudens enkele trouwe
bezoekers van de openbare vergaderin- I
gen in het Dorpshuis, bitter weinig be-
langstelling getoond voor de aktiviteiten i
van hun eigen Wijkraad. I
De Wijkraad hoopt, dat in de toekomst
de belangstelling voor het werk van de
Wijkraad niet beperkt zal blijven tot
het bezoeken van een enkele voorlich
tingsavond, maar dat het Wljkraads-
werk in zijn totaliteit de blijvende in-
Vresse van alle inwoners zal krijgen,
die het ten volle verdient.
meer zo grote vijver, en waar een groot
terras een onvergetelijk uitzicht bood op
de door wolkensluiers omgeven blauwe
bergtoppen in de verte en de glooiende
groene theetuinen rondom van dit
prachtige Java. We stonden voor het
huis van Rokes Visser uit Boskoop!
Het levensverhaal van deze Boskoper is
'n wonderlijk en boeiend verhaal dat 'n
boek zou kunnen vullen. We laten het
hier in beknopte vorm volgen.
Afgekeurd voor piloot
Rokes Barendregt Visser (56) woonde
in Engeland toen de tweede wereldoor
log uitbrak. Hij meldde zich bij de
Irenebrigade en werd chauffeur van
H.M. koningin Wilhelmina. Prins Bern-
hard hielp hem bij zijn verzoek te wor
den opgeleid tot vlieger bij de Royal
Air Force, maar hij werd afgekeurd op
z'n ogen. Hij kwam toen bij de groene
baretten, de commando-troops. Hij kreeg
toesteming van Hare Majesteit haar
dienst te verlaten en volgde een zware
commando-training.
Hij werd eerst ingezet in Burma en
India, en toen de befaamde luchtlandin
gen bij Arnhem plaatsvonden werd hij
met de lOlst Airborne Division in een
zweefvliegtuig bij Veghel neergezet met
als taak kontakt op te nemen met de
ondergrondse hetgeen lukte. Vervolgens
werd hij teruggehaald naar Engeland
om nog hetzelfde jaar te worden ingezet
bij de landing op Walcheren. Met 'n
landingsboot werd hij daar tweemaal
aan land gezet, viel 'n keer in zee en
werd als verloren opgegeven, maar werd
door een amphibievoertuig gered. Van
de 120 commando's bleven er maar 20
over. Hij was er één van. Hij ging met
het Britse bezettingsleger naar Duits
land, terug naar Engeland en naar Cey-
lon voor 'n verdere training.
Bittere ervaringen
In 1945, kort na de bevrijding, bezocht
hij zijn ouders in Boskoop. In 1946
kwam hij nog 'n keer terug, zijn laatste
bezoek.
Hij ging naar Hollandia op Nieuw
Guinea waar hij parachutisten ging op
leiden, de rode baretten. („Met de groe
ne baretten van kapitein Westerling
hebben we nooit wat te maken gehad").
In Engeland had hij reeds z'n eerste
parachutistensprong gemaakt. De z.g.
S.O.P.-school werd overgeplaatst naar
Tjimahi bij Bandoeng waar Kapitein
Visser instructeur bleef en als zodanig
de actie tegen Djokja niet kon meema
ken.
Het was toen dat hij enkele min of meer
bittere ervaringen opdeed op het veilig
heids vlak en een vies zaaltje op het
spoor kwam (de moord op vaandrig
Arnhout), hetgeen hem deed besluiten
niet naar Nederland terug te keren maar
in Indonesië te blijven, na de souverei-
niteitsoverdracht. Hij verliet de militaire
dienst en begon een groente-kwekerij
van 20 hectare. In het Staatsblad van
Indonesië verscheen het bericht dat Vis
ser Indonesisch staatsburger was gewor
den. Hij werd Islamiet en veranderde
zijn naam in Moh. Edjon Djanbi. Alle
banden met Nederland werden op die
wijze verbroken, al bleef hij z'n familie
trouw schrijven.
Weer in dienst
Op zekere dag kwam de T.N.I. - het
Indonesische leger - hem benaderen of
hij er niet voor voelde een parakorps op
te richten en op te leiden. De comman
dant van de befaamde Siliwange-divisie
wist hem te bewegen hierin toe te stem
men, op voorwaarde dat hij tot majoor
zou worden bevorderd. Zo kwam hij in
1952 weer in militaire dienst en het be
viel hem uitstekend. Hij voelde zich
thuis bij de Indonesische jongens, en zij
mochten hem.
Zijn loopbaan bij de Indonesische para's
duurde tot 1956. Hij maakte in totaal
'n 50 parachutesprongen en wordt nog
heden ten dage beschouwd als de „va
der" van de Indonesische parachutisten.
Als lt. kolonel verliet hij de militaire
dienst en werd administrateur op een
grote theeonderneming van de P T-
landen bij Bandoeng. En hier, op de
theeonderneming Tjukul, woont hij nog
altijd. Hij heeft 1200 werkers onder zich
en de onderneming heeft 'n totale op
pervlakte van 1685 hectare. „Ik ben in
wezen geen militair", zegt hij. „Handel
en kweken zit me méér in het bloed. Als
jongen al ging ik voor m'n vader op de
fiets plantjes uit Boskoop verkopen in
Arnhem. Daar verdiende ik dan 'n zak
centje mee".
Thee-produktie
Als Visser in het leger was gebleven
was hij generaal geworden. Als de com
munisten destijds geslaagd waren in hun
coupe was ook hij stellig vermoord. Lie
ver denkt hij daar allemaal niet aan.
Hij wil zich met hart en ziel inzetten
om dit land, Indonesië, dat hij zo zeer
heeft liefgekregen, mee te helpen op
bouwen.
Moeilijkheden zijn er genoeg. Er is drin
gend behoefte aan geld om de thee
ondernemingen te redden. Er moet nodig
gemest worden. Er moet nodig nieuwe
aanplant komen. De produktie loopt
voortdurend terug. „Als het zo doorgaat
is er over 15 jaar geen thee meer op
heel Java", zegt hij somber. Er is een
8 tot 8V* miljoen dollar nodig. Op papier
is er een agreement, een joint venture
met Engeland onder de naam P.N.T.-
Interplant. Maar al maandenlang wordt
vergeefs gewacht op nadere stappen van
de regering in Djakarta.
Donkere wolken pakken zich samen bo
ven de theeondernemingen op Java. Er
moet vlug geld komen, anders is alles
verloren. De grond gaat kapot en op
deze wijze gaat men de afgrond tege
moet. Zeker een man als Visser ziet dit
met afschuw tegemoet,
Oprecht mohammedaan
Toen Z.K.H. Prins Bernhard in Ban
doeng een receptie hield ging ook Visser
hem de hand drukken. Het was een
sponaan en hartelijk weerzien. Visser
draagt nu de „kopiah" op het hoofd, het
Mohammedaanse klotje dat zovelen in
Indonesië dragen.
Hij is oprecht Mohammedaan geworden,
leest in de koran en moet 's morgens om
5 uur opstaan om te bidden (het tijdstip
is afhankelijk van de zonsopgang). Vijf
maal per dag moet hij bidden en in deze
vastentijd moet hij vasten tot het
avondgebed bij zonsondergang.
Samen met zijn Indonesische vrouw
werkt hij aan de opbouw van Indonesië,
het land dat hij liefkreeg.
v.h. H. W. VELLINGA
Begrafenis - Crematie - Transport
(Rouwkamer)
Steenhoffstraat 1 - Soestöijk
Telefoon 2731, b.g.g. 2455.
De meeste bejaarden liepen er tot in een zeer recent verleden maar sombertjes by.
Zwarte pakken, dónkere of grijze jurken markeerden hun bescheiden eisen op
mode-gebied. Vrolijke, lichte kleren werden vermeden. Dat hoorde by de jeugd.
De bejaarde, zo luidde de ongeschreven regel, diende zich, zo onopvallend mogelijk
te kleden. En daardoor moest hy wel de idee krygen, dat hy er eigenlyk niet meer
by hoorde.
Deze gangbare normen zijn nog steeds
niet helemaal doorbroken, maar het aan
tal bejaarden dat zich modieuze kleding
druft aan te schaffen, neemt de laatste
jaren toch duidelijk toe.
In het blad „Op Leeftijd" werd dieper
op het onderwerp „Bejaarden en mode"
ingegaan. Met name werd gewezen op
het feit dat veel bejaarden, die wel iets
anders dan een „zwart pakkie" willen,
bang zijn voor kritiek van leeftijdgeno
ten.
Vooral kleding in tehuizen
konservatief
Vele bejaarden kleden zich op een wijze,
die hun „bejaard" uiterlijk als het ware
overaksentueert. Toen zij een jaar of
40, 50 waren kochten zij kleding, die hen
jonger deed schijnen dan zij waren,
maar sinds zij de 65-jarige leeftijd heb
ben bereikt, schijnen zij veeleer moeite
te doen om er zo oud mogelijk uit te
zien.
Veel bejaarde mannen dragen hun don
kere pak als ware het een uniform voor
mensen op leeftijd, veel bejaarden vrou
wen aksentueren hun hoge leeftijd nog
eens ektra door het dragen van donker
grijze kousen en wat kleurloze dessins.
Gelukkig neemt het aantal bejaarden,
dat zich hult in vrolijker, lichtere kleu
ren, de laatste jaren duidelijk toe. Zoals
„Op leeftijd", het orgaan van de Neder
landse Federatie voor Bejaardenzorg het
uitdrukte: „Veel oudere mensen nemen
niet langer genoegen met de vormloze,
kleurloze „zakken", die enkele jaren ge
leden nog in de winkelrekken hingen
voor de oudere klanten".
Wel bestaat deze grotere belangstelling
voor modieuze kleding voornamelijk bij
bepaalde groepen bejaarden. Het gaat
hier in het bijzonder om bejaarden uit
de grote en middelgrote steden en om
bejaarden, die nog op zichzelf wonen.
Sociale kontrolc
Het wonen in grotere konsentraties (bij
voorbeeld bejaardentehuizen) blijkt erg
remmend te werken op veel bejaarden,
wat betreft hun wensen op het gebied
van de mode.
Vele bejaarden blijken als de dood te
zijn voor kritiek op hun uiterlijk van
medetehuisbewoners. Mannen die best
zin hebben in een lichtkleurige colbert,
doen dat toch maar niet, omdat zij bang
zijn door hun mede-bewoners te worden
uitgelachen.
Die „sociale kontrole" werkt bij de
vrouwen mogelijk nog meer remmend.
Een oudere dame in een vrolijke jurk
met korte rokken, krijgt van alle kan
ten het verwijt te horen dat zij zich te
jeugdig kleedt. Wat verbeeld ze zich
wel? Ze is toch geen twintig meer! En
wanneer die vrouw in een tehuis woont
en mede afhankelijk is van de goodwill
van haar mede-bewoners, dan kiest zij
om der wille van de goede vrede eieren
voor haar geld. Het vrolijke jurkje ver
dwijnt definitief in de kast en zij trekt
haar zwarte of grijze jurk maar weer
aan. Zij durft zich in haar kleding niet
langer te onderscheiden van de groep
waartoe zij door haar leeftijd en om
standigheden behoort.
Zo maken de mensen het elkaar moei
lijk. Ze verbieden elkaar anders-dan-an-
ders te zijn. En wie toch wil afwijken
van het gangbare patroon, kiest daarmee
tevens voor een eenzaamheid. Zij of hij
stelt zich buiten het gemeenschapsleven
van het tehuis.
In bejaardentehuizen, kleden bejaarden
zich daarom vaak het meest konserva
tief, soms tegen hun zin. Maar het
„hoort" nou eenmaal zo. Waarom weet
eigenlijk niemand, maar die vraag wordt
je ook niet gesteld.
Een „idee"
Ook op het platteland oefent de sociale
kontrole nog een aanzienlijke macht uit.
Ook daar wordt veelal van de bejaar
den verwacht, dat hij „stemmig" gekleed
gaat, d.w.z. op een wijze, die naar de
mening van velen bij zijn leeftijd past.
Maar geen mens kan uitleggen, waarom
alleen sombere tinten bij de oudere leef
tijd past. Dat is in feite maar een „idee",
maar dit soort ideeën leidt helaas een
taai leven en beletten mensen zichzelf te
zijn.
Interesse in de mode, in leuke kleren,
lijkt ons nou juist een bewijs dat de
bejaarde nog lééft, dat hij plezier in het
leven heeft. Het is een ongezond ver
schijnsel dat men bejaarden dwingt zich
te kleden op één speciale manier, die
„men" bij zijn leeftijd vindt passen. Mag
hij alsjeblieft zelf bepalen of hij zich
„stemmig" of vlot wil kleden? Is een
oudere dame in broekpak „minder" dan
een leeftijdgenote in een zwarte jurk?"
Een andere kant van dit mode-probleem
is natuurlijk, dat oudere mensen vaak
minder geld hebben om kleding te ko
pen. Kleding voor bejaarden is nogal
kostbaar, omdat vele bejaarden hogere
eisen stellen aan de stoffen (ze moeten
bestand zijn tegen langdurig zitten enz.).
Ook het winkelpersoneel is nog te wei
nig op bejaarde klanten ingesteld.
Verkoopsters moeten er rekening mee
houden dat oudere mensen meer tijd en
hulp nodig hebben bij het uitzoeken en
passen van kledingstukken.
Droogt het Aral meer radicaal uit? Na
de Kaspische zee is het Aralmeer het
grootste binnenwater van Azië. Het is
ongeveer 374 km lang en 309 km breed.
Doordat de verdamping de toevoer over
treft verliest het jaarlijks vijf miljard
m3 water. Dit komt ongeveer neer op
een daling van het meerniveau met 1 m
per jaar. Het verlies door verdamping
werd vroeger mooi gecompenseerd door
de rivieren Amu Darja en Syr Darja
zomede door een ondergrondse stroom.
Doch door het onttrekken van enorme
hoeveelheden water aan de rivieren t.b.v.
de irrigatie is het evenwicht dermate
verstoord dat het mooie meer nu zien
derogen in elkaar schrompelt. Vooral in
de laatste tijd is het wateroppervlak
aanmerkelijk verminderd. Steeds meer
komen de oevers bloot te liggen met alle
gevolgen van dien. Niet alleen voor de
visserij vreest men het ergste maar ook
voor het uitdrogen zelf, dat veranderin
gen in de natuur voorwaarden en om
standigheden m.i.v. die van aangrenzen
de gebieden geeft. Om zo het biologische
evenwicht niet te verstoren is het plan
opgevat in de toekomst het Aralmeer
van nieuw water te voorzien via de Si
berische rivier Irtysch. Het is de vraag
of dit koude water straks ook geen ver
schuivingen in flora en fauna teweeg zal
brengen.
Tot onze grote droefheid is van ons heengegaan
onze trouwe en zeer zorgzame echtgenoot, vader
en broer,
CORNELIS BENJAMIN BEEM,
in de ouderdom van 76 jaar.
Soest, A. Beem-Boegheim
Soest, J. C. Kooyman-Beem
C. B. Kooyman
Utrecht, Th. Boomsma-Beem
Soest, 28 januari 1972.
Beckeringhstraat 56.
De overledene is opgebaard in de Aula van het
ziekenhuis „Zonnegloren" te Soest. Bezoek aldaar
van 14.00 tot 15.00 en van 19.00 tot 19.30 uur.
Thuis geen bezoek - Geen bloemen
De crematie zal plaats hebben op woensdag 2
februari, om 13.30 uur, in Aula II van het C1*e~
matorium „Daelwijck", Floridadreef 7 te Utrecht.
Vertrek van Beckeringhstraat 56 om 13.00 uur.
Het crematorium is te bereiken met bus 13 van
af het station Overvecht (ca. 15 min.)
Op 26 januari 1972 overleed onverwacht onze
lieve moeder en grootmoeder,
Mevrouw
C. A. SCHOENMAKER-VAN HEIJNINGEN,
in de leeftijd van 84 jaar.
M. Hendriks-Schoenmaker
A. Hendriks
Th. Hendriks
A. Hendriks-Appelboom
Hilde Hendriks
De begrafenis heeft op 29 januari j.1. te Zeist
plaatsgevonden.
KLEINE ADVERTENTIES
Uitsluitend by
vooruitbetaling.
Tot 10 woorden ƒ2,50
Elk woord meer ƒ0,10
„Ik kon toch aan z'n neus niet zien, dat
ik met een ontsnapte krankzinnige te
doen had!" verontschuldigde de verbali
seerde bromfietser zich.
„U hebt toch wel gemerkt, dat dit een
patiënt was..." wist de politierechter,
„want u hebt nog gevraagd of hij getikt
was!"
„Dat vraag je een gezond mens ook als
die een stomme opmerking maakt."
„Maar dan is 't als een belediging be
doeld en dan zou u een veroordeling we
gens belediging geriskeerd hebben!"
,,'t Begon allemaal heel gewoon, toen ik
met m'n kapotte bromfiets langs de weg
stond. Hij stopte en ik dacht, dat'ie
kwam hèlpen
„Hij zegt, dat u onverwachts tevoor
schijn sprong en hem tot stoppen
dwóng!"
„Hij is gek."
„Ja, dat week ik. Maar dat wist toen
nog niet."
„Nou ja, dan slaan we dat stoppen over.
Hij kwam helpen, zegt u. En toen?"
„Dat dacht ik, dat-ie kwam helpen.
Maar hij begon over oppassen. Ik zei
hem dat ik heus wel zou oppassen. Ik
kon toch niet rijden, want m'n brommer
vertikte 't. Maar toen zei-die, dat ik
zijn oppasser mocht wezen."
„Owou hij geleide hebben? Naar de
inrichting of zo?"
„Nee edelachtbare, in de eerste plaats
wou hij gevoerd worden. En dat moest
een oppasser doen, dacht-ie."
„Had u dan iets te eten bij u? Zag hij u
misschien brood eten?"
„Nee, hij had honger en hij wilde ge
voerd worden. Hij had ook twee bulten,
zei hij."
„Hij? Twee bulten? Was het dan een
vrouw?" De rechter bladerde opeens in
het dossier.
„Nee, hij dacht dat-ie een kaméél was.
En z'n oppasser moest hem voeren, zo
dat ie weer reserve voedsel kon opslaan
in z'n beide bulten."
„En waar kreeg u dan ruzie over?"
„Nou, dat is nogal logisch: omdat ik ja
wilde oppassen en néé wilde voeren na
tuurlijk. Toen begon die uit te varen,
dat een goeie oppasser goed zou oppas
sen dat z'n beesten niet omkwamen van
de honger, en als ik hem niet voeren
wilde, was ik een rot-oppasser. Nou,
toen liet ik me ontvallen, dat hij een
rot-kameel was."
„Dan was 't toch op dat moment al dui
delijk, dat u niet met een normaal mens
te doen had
„O ja? Nou, d'r stond anders een mens
van vlees en bloed voor me en helemaal
geen abnormale kameel. Dus ik dacht
niet anders dan dat er iemand wat ge
zopen had en een geintje wilde uithalen.
Of dat 't voor Poets was."
„Poets?"
„Dat televisieprogramma waarbij d'r
steeds een stelletje straal voor de gek
worden gehouden. Dat vroeg ik 'm nog.
Ik zeg: ben je van Poets? - Jé, zegt ie,
en als jij van de poetsdóós ben, mag je
men schóónpoetsen ook."
„En wanneer begon u nu te slaan?"
„Hij sloeg 't eerst, toen ik 'm bij z'n jas
greep om hem weg te krijgen."
„Hier staat, dat u 'm bij z'n vel pakte."
„Dat noemde die z'n vel, maar hij had
een kameelharen jas aanToen ik die
jas aanraakte, sloeg hij me van zich
afmet z'n hoeven."
„Dus de kameeldrijver werd kameelvér-
drijver, maar de kameel sloeg met z'n
handen?"
„Nee, met alle vier z'n poten. En hij
beet ook nog. HierEn de man wees
op een lidteken in zijn linker oorlel.
De getuigen verklaarden echter stuk
voor stuk, dat de bromfietser zich zo ge
grepen voelde door de dwaze woorden
van de als mens vermomde kameel, dat
hij die viervoeter op twee benen begon
weg te duwen en, toen die bleef staan,
te slaan. Tot de getuigen zich als oppas
sers over die kameel ontfermden.
„Dat is dan dierenmishandeling èn mis
handeling van een geestesziekte, dat kan
dubbel worden aangerekend," sprak de
officier. En hij vorderde honderd gulden
of tien dagen.
Het werd uiteindelijk de helft, omdat de
politierechter concludeerde dat je maar
één lichaam tegelijk kon slaan. Of een
mens, óf een kameel.
„Ik mag lijen, dat die kameel een keer
tegen 't lijf loopt," bromde de brom
fietser voor hij wegbromde.
PERSONEEL
GEVRAAGD
Voor een opleiding tot
verdienstelijk vakman
in onze drukkerij of
speciaal drukkerij, vragen
wij JONGE MANNEN tot
18 a 19 jaar. Drukkerij
Atlas N.V., Koningsweg 22
Soest, tel. 4751.
Gevraagd flinke WERK
STER voor één ochtend of
middag per week. Mevr.
Dekker, Van Straelenlaan
36. Tel. 8658.
TE KOOP
AANGEBODEN
Te koop ijshockey
SCHAATSEN (CCM),
schoenmaat 44-45.
Nassaulaan 30, tel. 5821.
Te koop HERENFIETS.
Dalweg 28.
Te koop PUCH. Tel. 5212.
Welke' JONGEN van plm.
16 jaar wil in onze mo
derne supermarkt opgeleid
worden tot assistent groen-
tenchef? Aanmelden over
dag 03490-19385, 's avonds
na 7 uur bij de heer
Fugers, Haverweerd 39,
Soest.
Gevraagd ASSISTENTE in
de huishouding, intern.
Prot. Chr. Bejaardencen
trum, Vetkamp 25, Nijkerk,
tel. 03494-1218.
Gevraagd net MEISJE voor
de winkel. Banketbakkerij
Dogterom, Torenstraat 6.
Voor direkt gevraagd bij
groothandelsbedrijf, ener
gieke MAGAZIJNBEDIEN
DE. Sollicitaties aan Deto,
Eikenlaan 13, Soest.
Gevraagd zelfstandig wer
kende HULP in de huis
houding, voor 5 ochtenden
per week. Mevr. Knoppers,
Ereprijsstraat 121 (Soester-
veen). Tel. 6087.
De hele serie Kodak-Kado's
(van 't filmpje voor 3,40
tot de nieuwste Kodak In-
stamatlc camera's) vindt u
bij:
FOTO-FILM
Burg. Grothestraat 45
Soest
Telefoon 02155-3917
en
Van Weedestraat 29
Te koop SKODA S 100 van
nov. '69, 54.000 km., wat
beschadigd en geroest, prijs
23.000,Nachtegaalweg
15, Soest.
Te koop witte BRUIDS
JAPON, maat 38-40, niet in
Soest gedragen. Tel. 8048.
Te koop ORGEL, t.e.a.b.
Duinweg 18.
Aangeboden RENAULT
R 8 1968, pl.m. 65.000 km.,
in prima staat, kleur groen,
ƒ2500,Plesmanstraat 261,
Soesterberg, tel. 03463-2267.
Te koop OLIEHAARD met
vat 200 liter en kolen-
convector, t.e.a.b. Tel. 6615.
Te koop KANARIEKOOI
met standaard (chroom) en
mooi vloerkleedje, maat
135 x 190. Tel. 8192.
TE KOOP GEVRAAGD
Te koop gevraagd.
75 cent per kilo betalen
wij 'voor uw oude 78 toe
ren GRAMMOFOON
PLATEN. Br. aan postbus
9710, Den Haag.
Te koop gevraagd KIN
DERFIETSJE (4 jaar).
Nassaulaan 30, tel. 5821.
Te koop gevr. SCHILDER
ATELIER) EZEL.
Noorderweg 17, tel. 4578,
Soest.
TE HUUR GEVRAAGD
Jongeman, 17 jaar,
werkend bij Amersfoorts
bedrijf, zoekt kamer of
kostgezin. Tel. 010-208420
's avonds.
Jong echtpaar zoekt
WOONRUIMTE. Br. onder
nr. 2653 bur. S. Crt.
Jongeren Adviescentrum
(voorheen Meisjesbelangen)
zoekt KAMERS. Kerkpad
z.z. 9 of tel. 7153. Spreek
uren dinsdags- en donder
dagsavonds van 7-8 uur.
DIVERSEN
Sla munt uit uw tijd. Ver
wen uzelf eens mevrouw,
door 6,tot 8,— per
uur te verdienen met leuk
vrouwelijk werk. U kunt
daarbij Uw werktijden zelf
regelen. Bel nu 02154-5365
of schrijf naar mevrouw
Hagelen, Wijkamplaan 36,
Baarn.
VERLOREN, omgeving
Nassauplantsoen, grote
KINDERSLEE, merk Davos.
Gaarne terugbezorgen
Nassauplantsoen 4.
Koop uw brommer
bij 'n Peugeot dealer.
Waarom? Omdat
zo'n Peugeot betrouwbaar is
en solide èn zuinig rijdt
en een geweldige vering
heeft en tientjes
goedkoper is
kom een
proefrit maken.
Hij staat voor u klaar bij:
Rywielen - Motoren
Uw adres voor knopen,
gespen, garneerband. stof
fen en modische artikelen
Fa. HUISSTEDEN.
Soesterbergsestraat 28,
telefoon 3480.
REPARATIE KUNST-
GEBITTEN, snel en billyk.
Cantonlaan 9A, Baarn, tel.,
02154-4136.
TUINGEREEDSCHAPPEN
(onze specialiteit!), gras-
maaimachlnes in tientallen
maten en soorten.
TUINTOKO VAN DRIE,
Amsterdamseweg 139,
Amersfoort,
telefoon (03490) -17031.
Voor NYLON KOUSEN en
panty's o.a. Vasana en
Setter Set. Wy verkopen
ook de Setter ladder proof
en Vasana positie-panty.
Fa. HUISSTEDEN,
Soesterbergsestraat 28,
telefoon 3480.
Uit eigen worstkeuken
100 gram BACON
100 gram gebr. GEHAKT
samen igg
