WIST JC
DRIE STERREN FOFTELEX
maken het weer helemaal met de aanrader ,Farfher Along'
S"
PROFITEERT VAN INSPRAAKMOGELIJKHEDEN
IEN
(full-time)
5/
lart-time)
ndbureau
KRABBEN
298
V BEGINT
EST.
pop- en plaat-praat
HAPPELIJKE
JAARDENHULP-
goede secundaire
jentieopleiding of
Urgentieopleiding
opleiding,
ongenoemde in-
m erin gen U niet
leer interessante
•ij te verdienen?
m, neemt U dan
aken. Wij zullen
mogelijke baan
Als er deze week één elpee tot
elpee-van-de-week" benoemd zou
moeten worden is dat wel „Far-
ther along", het nieuwste product
van de heren Byrds. Roger
McQQuinn, Clarence White, Gene
Parsons en Skip Battin hebben met
deze schijf, die eerst de titel „Ho
me made" zou krijgen, laten horen
dat ze het werk nog niet verleerd
zijn. Dat was ook wel nodig, want
menige fervente Byrds-fan zag het
na vorige langspelers als
„Byrdsmaniax" en Untitled" niet
helemaal meer zitten. Deze twee
albums haalden bij lange na het
peil niet van de inmiddels histo
risch geworden elpees „Notorious
Byrds Brothers", „Sweetheart of
the rodeo" en „Younger than
yesterday", en hoewel Nederland
tot de weinige landen behoort waar
de Byrds door de jaren heen niets
fout konden doen, begon er toch
langzamerhand twijfel te komen
over het muzikale voortbestaan
van het Amerikaanse viertal. We
liswaar maakte het Kralingse
konsert weer een hoop goed, maar
het zou toch vooral moeten komen
van de nieuwste langspeler ,,Far-
ther along". Deze vervulde min of
meer de rol van proef-examen:
hiermee zouden de Byrds het voor
lopig weer kunnen maken of bre
ken.
Het lijkt erop of de Byrds van
het belang van deze schijf goed
doordrongen zijn geweest, want het
is echt een juweel van een plaat
geworden. Muziek zoals we die
vroeger van de jongens gewend wa
ren: vaak stevig rockende country
and western muziek, af en toe een
langzamer naar het melancholieke
zwervende lied, maar bovenal ty
pisch de Byrds-sfeer van songs als
„Mr. Tambourine man". „Eight
miles high" en „Turn, turn, turn".
Een heuse aanrader dus!
Platenmaatschappij Negram ver
raste on met een dubbelaar van
Rod McKuen, de man die al jaren
in Amerika een gevierd artiest was
maar in Nederland pas vorig jaar
bekend werd. Dat ging echter zó
snel, dat er geen houden meer aan
was. Zijn eerste hit-release in Ne
derland „Soldiers who want to be
heroeos" swingde de radiostations
uit en stond wekenlang op de
hoogste plaats van de hitlijsten. Er
volgden konserten en televisie-opna
mes, en single no. 2 „Without a
worry in the world" werd - hoe
kan het anders - opnieuw een kra
ker van een hit. In de stilte die op
deze successen volgde heeft Ne
gram nu verandering gebracht
door op de proppen te komen met
een dubbelelpee, waarop de opna
men staan van het konsert in het
Amsterdamse Concertgebouw. Het
moet gezegd worden: de opnamen
- onder supervisie van Kent Dun-
can - zijn van een fantastisch goe
de kwalitiet. De geweldige sfeer in
het concertgebouw komt levensecht
over, maar gelukkig zijn de zaalre
acties wanneer het nodig is zover
naar het achterplan verdrongen,
dat Rod McKuen het middelpunt
van de opnames blijft. Ook het ei
gen Stanyan Strings orkest van
McKuen vervult op de schijven een
ondergeschikte rol, waarmee des te
meer het vakmanschap van de zan-
ger-met-het-hese-stemgeluid als en
tertainer naar voren komt. Die
man kan er waarlijk wat van! Het
duizendkoppige publiek weet hij als
weinig anderen bezig te houden en
hij presteert het zelfs met gedich
ten zonder begeleiding te komen.
Het publiek neemt dat van hem en
biedt hem een wisselwerking waar
de meeste artiesten nog niet van
durven dromen. Bij het horen van
de plaat krijg je de indruk dat
McKuen minstens zoveel geniet als
't publiek. In totaal biedt het twee
tal platen 29 songs, waaronder „Sol-
diers who want to be heroes",
„Without a worry in the world",
„Amsterdam", „If you go away"
„Love's been good to me" en het
fijne „Seasons in the sun". dat
McKuen samen met Jacques Brei
geschreven heeft. Trouwens, er zijn
verschillende Franse chansons die
hij in het Engels vertaald heeft,
songs van Gilbert Becaud en Leo
Ferre. Het album kost in z'n ge
heel 29 guldens, een piek per num
mer dus. En dat is echt niet te
duur!
De hier nog volgende regels had
ik willen wijden aan „The concert
fot Bangla Desh", het driedubbele
album van George Harrison, Bob
Dylan en de vele andere groothe
den, die dit bijstands-concert voor
de vluchtelingen uit Oost-Pakistan
gaven voordat wij in Nederland
zelfs maar van Bangla Desh ge
hoord hadden. Het album kost
49,50 en dat was de reden dat
platenmaatschappij CBS, die deze
Apple-plaat in Nederland distribu
eert, er slechts enkele voor de,,he
ren recensenten" toegezonden
kreeg. Uit wat ik desondanks van
de muziek gehoord heb mag ik
evenwel afleiden dat de prijs in
verhouding tot het gebodene aan
de lage kant is. De opnamen zijn
bijzonder goed te noemen en daar
bij krijgt de koper ook nog een
fraai fotoboek. Gewoon te gek!
eind januari in Engeland als opvolger van de grote hit ,.Coz I
luv you" van Slade is uitgebracht de single „Look wot you
dun"?
de Mouth MacNeal-hit „How do you do" - inmiddels meer
dan 100.000 verkocht in Nederland - nu ook door Decca in En
geland is uitgebracht?
er van het muziekblad Poptelescoop ter gelegenheid van de
Mtdem (platenbeurs) in Cannes nu ook een Engelstalige uitgave
is verschenen?
vorige maand door de NAACP. de National Association for the
Advancement of Coloured People, een bijzondere onderschei
ding werd verleend aan Stax-artiest Isaac Hayes? Hij ontving
namelijk de Martin Luther King Peace Prize Replica.
dezer dagen van Theodorakis twee nieuwe elpees zijn uitgeko
men? De titels: „Chansons de lutte" (liederen van verzet) en
„Theodorakis dirige Theodorakis 2".
de Simon Garfunkel (zie foto) fanclub gevestigd is Berestein-
laan 397 in Den Haag?
het „vingerknippende" Stax-label een geweldige super-soul-LP
brengt met onder andere ^Melting pot" van Booker T, Isaac
Haayes en Rufus Thomas?
dat... Polydor het zoveelste Jimi Hendrix-album heeft uitgebracht met
„opnamen, die hier nog praktisch niemand heeft gehoord"?
datdeze elpee als titel heeft „Hendrix in the West" en opnamen
bevat uit 1969-1970 in Amerika?
dathet Nederlands Danstheater een drie maanden durende toer-
nee door Amerika en Australië gaat maken?
datde dansgroep op 25 maart naar de VS vertrekt, van 1 tot 27
mei in Melbourne optreedt en vervolgens tot 25 juni in Sldney?
Mogelijk wordt op de terugreis nog in Djakarta opgetreden,
datde derde elpee van Stephen Stills alleen nog maar gemixed be
hoefd te worden? Binnenkort te verwachten dus!
datde nieuwe elpee van The Faves „A nod's as good as a wink...
to a blind horse" in Amerika geboycot wordt, omdat ze de bin
nenhoes nogal vies vinden? Platenmij Warner Bros heeft er ove
rigens al wel 400.000 van afgezet in Amerika
Zachte akoestische gitaarklanken,
harmonieuze samenzang en af en toe
ook fellere elektrische gitaarmuziek,
dit zijn de meest in het gehoor sprin
gend kenmerken van de elpee
„Songs", de tweede en nieuwste elpee
van de grotendeels Schotse groep Mar-
malade. Met deze langspeler bewezen
de vijf jongens (Hugh Nicholson -
zang, akoestische en leadgitaar, Pat
Fairley - gitaar, Dean Ford zang,
mondorgel en tamboerijn, Graham
Knight - bas en zang en Dougie Hen-
derson - drums), dat de door Decca
aan hen gegeven vrije hand bij het
maken van de opnames zeker verant
woord is. Dit contract, dat Marmala-
de in 1969 werd aangeboden, was ze
ker voor die tijd nogal ongewoon te
noemen. Het vijftal kreeg helemaal de
vrije hand in het schrijven, produce
ren, arrangeren en opnemen van al
hun eigen werk. Er waren destijds
nogal wat negatieve kritieken op deze
vergaande .inspraak-mogelijkheid'
van de Marmalade, maar deze kritie
ke verstomden meteen na het uit
brengen van de single „Reflectlons of
my life". Met dit fijne muziekwerkje
behaalden de jongens een eerste
plaats in Engeland, teiwijl in Ameri
ka de derde plaats werd bereikt. ER
werde over de hele wereld maar lieft
1.750.000 exeplaren verkocht. De jon
gens bleven na dit succes rustig in de
studio doorgaan en een jaar later volg
de de grote zomerhit „Rainbow", waar
van er in totaal meer dan 1 miljoen
verkocht werden. Tegelijkertijd ver
scheen hun eerste elpee „R'eflections
of the Marmalade" en opnieuw oogstte
het vijftal roem over de gehele wereld.
Voor deze successen waren de Mar-
mlade al min of meer bekend gewor
den door hun allereerste plaat „Lovin'
things", waarmee ze regelmatig voor
de radio te horen waren. Er werden
Met de elpees „Atomic Rooster" en „Death walks behind
you" en de hitsingle „Devil's answer" vfr"erde.,^°m'0onR°0s^r.
ook in Nederland een flink aantal loyale fans. Voor hen Is het
tiin te weten dat er door Phonogram een nieuwe elpee Is uitge
bracht (PHILIPS 6369 007), waarop John Cann. Pete F»nch.
Paul Hammond en Vincent Orane opnieuw laten horen dat zl|
underground" of „progressieve" muziek maken. Over het alge
meen dus geluiden voor de Superclean Dreammachine. Muziek
walraan Ie vele geleerde woorden zou kunnen wijden, maar die
Hm voor de fans van Middle of the Road niet interessant en on
nodig en voor de echte underground-llefhebber overbodig. Die
kennen Atomio Rooster nu wel.
Rtan Kenton die In de afgelopen dertig jaar onvermoeibaar
mot zlfn orkesten Amerika doorkruist heeft, Is weer eens In Eu-
met zijn orK,esiei' Jl' neaen iaar qeleden voor het laatst
r0Pp'r!^aZnd^ 16 iaren terug bezocht hij Europa. Stan Kenton.
in Engeland, en 16 jaren ter g verandering van de
die een groot aanóe meest woelige jaren, bezoekt op de-
AmfnékrneeS28^teden in 11 landen: half februari koerst hij weer
ze toernee 28 steden Qmvat 5 trompett,sten.
^SnSn, een 3-mans ritmesectie en na-
tuurlijk Stan Kenton zelf aan de piano. Ken Hanna is de assis
tent-dirigent.
ln Amerika is een dubbel-elpee van de Rolling Stones (zie
foto uitgebracht onder de titel: „Rolling Stones Hot Rocks 1964-
1971". Het album bevat 21 hits van de Stones uit de afgelopen
zeven jaar. Vrij zeker wordt dit album niet in Nederland uitge
bracht, omdat de songs destijds door twee verschillende platen
maatschappijen op de markt kwamen, eerst Phonogram en nu
Polydor. In Amerika verscheen het album op het eigen label van
manager Allen Klein.
Tot 14 april vinden iedere vrijdagavond in het café-restau
rant Meerrust in Warmond de voorrondes en halve finales plaats
van het bekende Kaagconcours. Dit concours, dat In het verle
den diverse bekende artiesten „in de lift" hielp, vindt zijn bekro
ning in de finale, die op 14 april wordt gehouden. Voor de prijs
winnaars zijn een bandrecorder, een plck-up en een aantal el
pees beschikbaar gesteld, terwijl tevens de kans bestaat dat hen
door Phonogram een plaatopname aangeboden wordt. Belang
stellenden voor dit jaarlijks evenement kunnen zich telefonisch
opgeven bij het Programmaburo van Phonogram in Hilversum:
02150-51541.
TV-opnames gemaakt en toerneea
door Engeland, Nederland, Duitsland,
Zweden en Israël. Grote bekendheid
verkregen zij toen zij een eigen versie
van het Beatles-nummer „Ob-la-di,
ob-la-da" - dat door de Beatles toen
nog niet op single was gezet - opna
men. Het publiek was hysterisch en
daardoor kwam het dat pas later op
viel dat de Marmalade over echt goe
de musici beschikte. In de beginperio
de van de groep vormde overigens Ju
nior Campbell de centrale figuur. Om
dat hij noodgedwongen moest verdwij
nen werd zijn plaats ingenomen door
Hugh Nicholson, een van de vrucht
baarste jonge tekstschrijvers. Hij
maakte het meteen met „Cousin Nor
man", terwijl zeven van de tien songs
op het nieuwe album „Songs" door
hem werden geschreven.
Omdat de Marmalade niet zo tevre
den waren over het eigen muzikale
peil na het huns Inziens wat goedkope
peil van het Beatles-nummer
„Ob-la-di". zochten ze andere wegen,
die ze vonden door middel van het
vrije Decca-contract. En daar hebben
de jongens nooit spijt van gehad. Be
gin '71 werd 't grote muzikale kunnen
van de groep opnieuw bewezen met
het sterke nummer „My little one",
en opnieuw werden toernees gemaakt,
ditmaal door landen als Griekenland,
Joegoslavië, Bulgarije, Roemenië,
Spanje, Japan, Brazilië en Australië.
