De heer A*F*T* Kloppenburg
met pensioen
Installatie commissie voor
beroepschriften
Donderdag 6 juli 1972
50e jaargang no. 92
Uitgave: Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 2566-5154 - Postgiro '26156
OVEREEN
STEMMING OF
DWANG
Druk bezochte afscheidsreceptie
Burgemeester Corver
„Niet altijd een dankbare taak"
54.3 van de leer-
Het oog gericht op
de Veiligheidsraad
SOESTER i COURANT
Abonnement per kwartaal 4,15. Bulten Soest per kwartaal 9,-
Verschijnt iedere donderdag
Terwijl een groot deel van het Neder
landse volk met vakantie elders dan
thuis bivakkeert, vond in Den Haag
een zeer belangrijke bespreking plaats
waarvan de uitslag bepalend is voor
aller ékonomisch welzijn in de naaste
toekomst.
De ministers, die ons sociaal en éko
nomisch. leven behartigen, praten deze
week namelijk met de vertegenwoor
digers van werkgevers en werknemers
over plannen en mogelijkheden tot
terugdringen van de inflatie. Het re
sultaat van dit gesprek zal een aan
wijzing vormen voor de kans om tot
overeenstemming te komen over maat
regelen tot beteugeling van prijzen en
lonen, de mogelijkheden tot verbete
ring van sociale voorzieningen, de be
strijding van de werkloosheid, en dat
alles gezien in het licht van de daad
werkelijke afremming van de inflatie.
De regering is er sinds haar optreden
vorig jaar van uitgegaan, dat de strijd
tegen de inflatie van het bedrijfsleven
zelf dient uit te gaan. Dat werkge
versorganisaties en vakbonden met
elkaar overeenstemming moeten vin
den over een beperking van de loon
stijgingen en beheersing van de prijzen.
Men hoopte daar verleden jaar al op,
maar toen de metaal-c.a.o. ter sprake
kwam, bleek er van voldoende be
perking bij de vakbonden geen sprake.
Na veel geharrewar en plaatselijke
stakingen was het resultaat van het
„overleg" dat de loonkosten veel ster
ker uitliepen dan ékonomisch verant
woord werd geacht. Het gevolg is ge
weest, dat de prijzen dit jaar toch
weer sterker zijn gestegen dan men
had gehoopt, de inflatie niet is afge
remd doch is toegenomen. Het heeft
er ook toe bijgedragen dat de werk
loosheid niet afnam doch langzaam
maar zeker nog toeneemt.
Het kabinet Biesheuvel bleef echter
van mening dat regeringsin grijpen in
lonen en prijzen niet de remedie be
hoort. te zijn doch deze van onderaf,
door gezamenlijk overleg moet ko
men. Daar heeft het kabinet princi
pieel, zeker geen ongelijk in, want het
is al eerder gebleken dat dwang van
hogerhand de vrede in de bedrijven
bepaald niet in de hand werkt, al gauw
tot stakingen leidt, hetgeen voor onze
ekonomle dan nog fataler is. Als niet
van doordrongen is, dat
Wethouder drs. L. J. Dijkstra neemt afscheid van het hoofd van de St. Boni-
faciusschool de heer A. F. T. Kloppenburg,, die met pensioen gaat.
„IJ staat bekend als een zeer serieus
werker, dat heb ik gelezen uit de
aantekeningen van mijn voorganger",
aldus do heer J. Verburg, inspecteur
van het Basisonderwijs, donderdagmid
dag tijdens de afscheidsreceptie van
het hoofd van de St. Bonifaciusschool,
de heer A. F. T. Kloppenburg. In
specteur Verburg had vorige week
kennisgemaakt op de school. „Ik trof
het slecht", zei hij, „niemand was aan
wezig. Verbazingwekkend, want het
De heer Schimmel was het daar niet
mee eens. Naar zijn mening had de
heer Kloppenburg dat gedaan door zijn
visie op het onderwijs. „Ook dat on
derdeel hoorde daarbij en het werd net
zo punctueel gedaan, toen het bijhou
den niet bijzonder lucratief was". Veel
moest in de avonduren gedaan worden
en naast de eigen school kwam ook de
administratie voor de Mavo, de Kleu
terschool, de St. Jozefschool en de
V.G.L.O.-school. Achteraf gezien vond
en altijd aanwezig was. Hij gunde hem
zijn rust van het vrij zijn en bekriti
seerde de overheid die bepaald dat je
pas op je 65ste jaar mag gaan rusten.
Namens de collega-hoofden bood hij
een boekenbon aan.
De „meester"
Namens het Mavo-bestuur sprak de
heer A. H. F. Smit, een oud-leerling
van de heer Kloppenburg. Hij had nog
moeite om niet „meester" te zeggen.
„Toen u kwam was u niet erg geliefd
bij de kinderen. U keek zo streng.
Toch heb ik, en met mij velen, veel
aan u te danken en achteraf gezien
was het niet erg dat u streng was."
De heer Smit memoreerde de periode
van nieuwbouw en de tijd die de heer
Kloppenburg daaraan had besteed,
„want u moet wel geschrokken zijn,
toen u in Soest kwam en de school
zag". Hij vond het gelukkig, en voor
het Mavo-bestuur in het bijzonder, dat
u nog nageleverd", zei de heer Boeren-
kamp, die deze middag als ceremonie
meester fungeerde.
Heel hartelijk bedankt
„Aan het eind van deze feestelijke dag,
wil ik", aldus zei de heer Kloppenburg
„op de eerste plaats mij richten tot de
Allerhoogste Instantie, om te danken
dat ik deze dag heb mogen beleven.
Velen met wie ik in 1926 examen heb
gedaan, is dat niet beschoren geweest.
Dank ook voor alle blijken van be
langstelling, van het gemeentebestuur,
van de Stichting Mavo, ouders, inspec
teur en alle mensen die vandaag ge
sproken hebben. Dank ook in de eerste
plaats aan mijn vrouw, die inderdaad
veel voor het onderwijs heeft overge
had. Dank ook aan de collega's, spe
ciaal aan de heer Jansen, „die deze
feestdag georganiseerd heeft", dank
alle medewerkers".
Hij besloot met zijn opvolger, de heer
Smeets, die een felicitatietelegram had
gezonden, het allerbeste te wensen en
met de woorden „Heel hartelijke be
dankt".
Velen maakten daarna van de gelegen
heid gebruik de heer en mevrouw
Kloppenburg nog persoonlijk de hand
te drukken. Hieronder bevonden zich
onder meer de wethouder K. de Haan,
het raadslid de heer D. Hoekstra, de
schoolarts dokter Yff, leden van het
schoolbestuur, leraren van de Mavo en
collega schoolhoofden.
Dinsdagmiddag installeerde de burge
meester, Mr. J. M. Corver-Van Haaf-
ten, de Commissie Beroepschriften,
welke werd ingesteld bij raadsbesluit
van 20 april dit jaar. Als diepere ach
tergrond voor het formeren van deze
commissie zag de burgemeester het
feit dat de gemeente zich in toenemen
de mate bemoeit met het wel en wee
van de burger, waarbij dikwijls het
„wee" in de ogen van de burger be
nadrukt wordt.
Vroeger was het zo dat deze burger
van een besluit van b. en W. beroep
kon aantekenen bij de raad, die op
haar beurt bij haar besluitvorming
werd geadviseerd door het college. Dit
werkte moeilijke situaties in de hand
vandaar dat op voorstel van de PAK-
fractie naar een andere methode van
behandeling van de beroepschriften
werd gezocht.
Het college stelde het bijzonder op
prijs, dat de commissieleden, de heer
J. J. J. M. Festen, voorzitter, mevr.
P. J. Oranje-Entink en de heren D.
Hoekstra, P. C. Pieren en R. A. van
Logtenstein, zich hiervoor beschikbaar
stelden, waarbij zij opmerkte dat het
mogelijk niet altijd een dankbare taak
zou zijn.
Een bijzonder woord van welkom
ongetwijfeld het vertrouwen van de
burger in een juiste rechtsbedeling
wordt bevorderd.
Na gezegd te hebben dat de commissie
„in grote ernst en met de nodige zorg
vuldigheid ernaar zal streven de aan
haar voorgelegde gevallen zo objectief
mogelijk te beoordelen", zei de heer
Festen dat zij zich niet alleen zal la
ten leiden door formele wettelijke en
administratieve voorschriften. "Zij gaat
er daarbij vanuit, dat de mogelijkheid
bestaat dat in een incidenteel geval
het belang van de burger zwaarder
weegt, dan het belang dat met strikt
formele handhaving van het over
heidsvoorschrift wordt beoogd. Hand
having van de hoogste wet kan im
mers in een bepaald geval het grootste
onrecht met zich brengen".
Hij besloot met te zeggen dat de com
missie haar taak met enthousiasme en
volledige toewijding aanvaardde in de
hoop en verwachting nuttig werkzaam
te mogen zijn in het belang der Soes-
ter gemeenschap.
Zomin als vorige keren heeft de Vei
ligheidsraad in New York veel zinnigs
kunnen besluiten naar aanleiding van
de Libanese klachten over Israëlische
agressie. Het zijn klachten overigens
die volkomen terecht zijn: het gaat
niet aan dat een staat eventjes met
militair geweld in een buurland tekeer
gaat om enige georganiseerde lieden 'n
bestraffing toe te dienen, hoezeer ze
die straf ook verdienen. Maar we kun
nen het geval niet los zien van de oor
zaken.
De Arabische landen zijn allemaal bij
zonder sympathiek gestemd jegens de
Palestijnse gueriila-organisaties en de
regeringen verzuimen niet om hiervan
luidruchtig kond te doen in passende
gevallen, ook de Jordaanse niet al
heeft die wel degelijk ervoor gezorgd
dat de heren op Jordaanse gebied niet
de kans meer krijgen een voet scheef
te zetten. Andere Arabische regerin
gen waren daarin overigens wel voor
gegaan: de Egyptische met name, maar
dit viel niet zo op doordat de uit het
land verdreven Palestijnse vechtlusti-
i eenvoudig doorgestuurd werden
naar de zwakste broeders Jordanië en
Libanon.
Toen koning Hoessein dit zat werd en
fiks inhakte op de Fatah-aanhangers
bleef alleen Libanon over als toe
vluchtsoord voor de vechtlustigen, een
land dat niet alleen een vrij zwak le
ger heeft - het heeft er ook steeds
voor gepast met dit leger tegen Israël
op te trekken - maar zich bovendien
niet kan permitteren tegen de groten
in te gaan: Libanon leeft voor een
groot deel van de bankiersaktiviteiten
met geld uit andere Arabische landen
en als die hun geld terugtrekken kan
half Libanon uit bedelen gaan.
De aanleiding tpt de Israëlische straf-
akties was de bloedige schietpartij in
het wildeweg op de luchthaven van
Lod, waarvoor trots enige in Libanon
gevestigde Palestijnse verzetsorganisa
ties de eer opeisten. Bovendien waren
ze zo opgetogen hierover dat ze vanuit
hun „Fatahland" op Libanees gebied
nog wat raketten afvuurden op dorpen
in Noord-Israël. Natuurlijk zou het zijn
als een regering dergelijke op en van
uit haar grondgebied opererende orga
nisaties uit zou roeien. Dit gebeurt niet,
Libanon kan het ook moeilijk, maar
Israël laat het daar niet bij zitten. En
wat kan het land anders doen dan de
akties te ondernemen die Libanon na-
