Randstad
moet zaterdag sluiten
(0
3975
ffijdagvoofdcei
...en ook op zaterda*
i t s
h
Donderdag 5 oktober 1972
51e jaargang no. 6
Tel. 2566-5154 - Postgiro 126156
DE SOEP WORDT
NIET ZO HEET
GEGETEN IN DE
POLITIEK
Adjudant Bergman koninklijk
onderscheiden
Druk bezochte receptie voor scheidende
politiefunctionaris
Nieuw verzoek om uitstel
Het oog gericht op
Noorwegen en de
E.E.G.
Na aanrijding doorgereden
dit briljante
projektiescherm
X 1
SOESTFR1 COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9,-
Uitgave z Drukkerij Smit - Soest
Durean voor redactie en administratie: Van Wecdestraat 29, Soest
Verschijnt iedere donderdag
Als ergens de soep niet zo heet wordt
gegeten als ze wordt opgediend, is
dat wel in de politiek. De P.v.d.A. stelt
harde voorwaardzn aan de konfessio-
nele partijen eer er over een samen
gaan voor de vorming van een kabinet
ook maar gesproken kan worden.
Het komt er op neer dat dete eerst hen
tot nu toe gevolgde polit eke geloof
moeten afzweren. Als ze rii£ gang van
Canossa hebben gemaakt, dajx wil frak-
ens met ze
regerings-
tieleider Joop den Uyl wel
praten over een gezamenlijl
program, dat dan echter v lornamelijk
de wensen
Zo stelde
bepaald moet worden door
van de prograssieve partije:
de linkervleugel van de 1 v.d.A. on
geveer de voorwaarden waó op meneer
Den Uyl met juffrouw C >ievaar in
het politieke bos mag prate En Hans
Gruyters, die in D '66 een belangrijke
rol wil gaan spelen, blaas ook hoog
van de toren en stelt ook alléén bij
aanvaarding van de voorn arden van
de progressieve drie, en auers wordt
er niet gepraat.
Zelfs de links gerichte vorzitter De
Zeeuw van de K.V.P. w< d dit een
beetje te gortig. Hij leiddt hieruit af,
dat de P.v.d.A. kennelijk Het zoveel
zin heeft om tot een gesprc over een
koalitie te komen en eigenl c helemaal
niet mee wil doen aan eer koalitieka-
binet met de konfessionele Een kon-
klusie, die tot aan de uit ag van de
verkiezingen weieens gelde
ven.
Tot aan de verkiezingsda willen de
progressieve drie het nat irlijk doen
voorkomen alsof zij een ahele her
vorming van het beleid llen door
voeren, er onder hun leid een veel
betere maatschappij zal o staan, een
sociaal kontrakt met het drijfsleven
ter stuiting van de inflatie lan keurig
tot stand kan komen en uit voerd ook,
er strukturele verbetering doorge
voerd worden waartoe de bdige rege
ringspartijen niet in staat men. Maar
ook dit soepje heeft zijn aoeling no
dig en eerst na de stemb uitslag zal
het eetbaar worden. Dan randert de
theorie in de praktijk enteen enkel
kabinet is in staat om da maar eens
eventjes strukturele hervoiingen van
voldoend belang in te voe
Kijken we nu alleen mas
naar de onverwacht we
noodzakelijke stijging var
lasten. De premies
A.W.B.Z. en Ziekenfon»
zullen voor 1973 enkele pr^i
ten stijgen. Er komt than:
binnen om de stijgende 1
te kunnen voldoen. Men
deelte kunnen vinden dooi.
sleutelen aan de kinderb ai
mensen zelf wat te laten
ze de dokter nodig hebbe
sociale voorzieningen zijn
de stokpaardje van de
tijen, niet in het minst d
Vermindering van die
durft men niet aan, zeker
verkiezingen. Dat betek€
ledereen nog wat meer i
voor de kollektieve voo
steeds minder overhoudt
dividuele besteding. En
maar handhaven en uitbx
kollektieve terrein, dan
na een aantal jaren op
mensen driekwart van
kwijt is aan belastingex^i
voorzieningen en dan nol
laatste kwartje overhoue
eten, drinken, kleding en a
zij.
e de
dit
Zal zelfs de meest proj
stelde Nederlander dat
begerenswaardige toekom
Bij de zo individualistis
geest van ons volk is dati
verwachten. Maar goed, djpiji
de sociale lasten zal ook
progressieve regering nii
kunnen worden. Van dit
strukturele hervorming
zeker niet te verwachteiD'
het: Sljmen betaal, voor*
nemer. Men kan toch c
door de bedrijven laten
weet dat ook daaraan 'n
band met weer ander
vormen.
Op het ogenblik lijkt hetjs alsof de
progressieve drie ver af m van de
konfessionele drie. Maai t op, dat
blijft niet zo. Zelfs al men het
eerst eens willen probe met een
minderheidsregering, datiomt toch
al spoedig het moment, men we-
kan blij-
Vorige week nam adjudant P. Bergman afscheid van het politiekorps. Velen
kwamen hem de hand drukken. Op de foto van links naar rechts adjudant
Bergman, mevrouw Bergman, brigadier (nu adjudant) v. d. Berg en brigadier
den Hartog.
eens even
gebleken
de sociale
W.A.O.,
derzekering
mten moe-
liet genoeg
vplichtingen
u een ge-
.v. wat te
g en de
etalen als
Maar alle
t verwen-
par-
van links,
rzieningen
ït vóór de
dus dat
afdragen
lingen en
-r zijn in-
we alles
en op dit
het er
dat de
inkomen
sociale
lechts het
voor zijn
dies meer
c tit
t,
ij sief inge-
het meest
eld zien?
ingestelde
twelijks te
iging van
>r een z.g.
doorkomen
is een
gebied
'us wordt
ere werk-
niet alles
alen; men
is, in ver-
itrukturele
Met een zeer druk bezochte receptie heeft de commandant van de politiepost
Soesterberg. de adjudant P. Bergman, die wegens het bereiken van de pen
sioengerechtigde leeftijd het korps gaat verlaten, afscheid genomen van de
dienst.
Tijdens de officiële plechtigheid, die aan de receptie voorafging, deelde de
burgemeester de scheidende functionaris mede, dat H.M. de Koningin hem had
onderscheiden met de gouden medaille in de Orde van Oranje Nassau.
„U bent niet alleen een bijzondere in
woner van Soest, maar ook een ver
dienstelijk Nederlander", zei de bur
gemeester alvorens zij hem de onder
scheiding opspeldde.
In haar toespraak memoreerde de bur
gemeester de bijna 37-jarige politie
loopbaan van de heer Bergman. In
1936 tekende hij een zesjarig verband
bij de politie troepen, vanwaar hij,
na in 1940 gedemobiliseerd te zijn,
agent werd bij de gemeentepolitie in
Den Haag. „In 1943 deed een goede
ingeving, u solliciteerde naar Soest,
waarvoor wij u nog steeds dankbaar
zijn". De heer Bergman werd in Soest
benoemd in de rang van wachtmees
ter; werd in 1944 bevorderd tot opper
wachtmeester en in 1947 hoofdagent.
Hij werd toen ingedeeld bij de afdeling
recherche en later hoofd van de vreem
delingendienst. In 1957 volgde zijn be
vordering tot brigadier; in 1967 tot
adjudant waarbij hij tevens comman
dant werd van de politiepost Soester
berg.
„In de 29 jaar dat u in Soest was heeft
u op aUe manieren vele nuttige dingen
gedaan. Veel van uw vrije tijd heeft
u besteed aan de politie-sportvereni-
ging en niet alleen plaatselijk, maar
ook in regionaal en landelijk verband.
Onderscheidingen voor uw verdiensten
op dat terrein zijn u reeds ten deel ge«
vallen".
Na de verwachting te hebben uitge
sproken dat de heer Bergman zijn vrije
tijd wel nuttig zal weten te besteden
en hem een goede pensioentijd te heb
ben toegewenst, besloot de burgemees
ter haar toespraak met de reeds gere
leveerde mededeling betreffende de ko
ninklijke onderscheiding, waarna zij
hem de gouden medaille opspeldde.
Dank aan het korps
De korpschef, de hoofdinspecteur H. G.
Scholtmeijer, bracht de dank over van
derzijds konkludeert dat dit toch niet
goed werkt en dat er dus gepraat moet
worden over een meerderheidskoalitie.
Dan denkt men niet meer aan het ge-
bazuin van deze maanden, ook niet
meer aan eens groot geachte tegenstel
lingen voor een maatschappijstruktuur.
Dan is de soep afgekoeld en komt er
weer de tijd voor samen eten. Doch
eerst maar eens de stembus afwach
ten.
het korps. Hy feliciteerde de adjudant
en zjjn familie met de Koninklijke on
derscheiding en zei: „Wanneer ik de
woorden van de burgemeester beluister,
dan zie ik uw loopbaan weer voor mij
en ik prijs mij gelukkig dat ik deze,
voor het grootste gedeelte heb mogen
meemaken".
De heer Scholtmeijer wees vervolgens
op de moeilijke dertiger jaren. „Het
lijkt mij zinvol om in deze tijd van nu,
dit nog eens de revue te laten passeren
en erop te attenderen dat juist in der
gelijke omstandigheden, mensen tot de
politie toetraden en zich bewust waren
welk een voorrecht het was in die
maatschappij een functie te mogen be
kleden en zich, met die achtergrond, in
hun verdere leven hebben opgesteld".
Na de aanstelling in Soest en de chao
tische oorlogsjaren aangehaald te heb
ben, memoreerde de heer Scholtmeijer
de moeilijke na-oorlogstijd en de aan
stelling van de heer Bergman bij de
vreemdelingendienst. „De vele nieuwe
voorschriften eisten een grondige ken
nis daarvan en naarmate de situatie
zich in ons land verder ontwikkelde,
groeide deze dienst uit naar een ad
ministratief geheel waarin fouten di
recte gevolgen met zich brachten met
voor betrokkenen onaangename conse
quenties. Dat een dergelijke situatie
nimmer ontstond, bewijst uw deskun
digheid op dit gebied".
In verband met zijn taak bij de vreem
delingendienst ging de heer Bergman
Engels leren en de heer Scholtmeijer
herinnerde aan een vermakelijke his
torie toen een Engelsman naar „Mr.
Burgman" vroeg. Na enige discussie
met de eveneens bij de vreemdelingen
dienst werkende heer Spijker, kwam
de laatste met de verlossende woorden
„Verhip Piet, dat ben jezelf".
Na op de administratieve bekwaamhe
den van de heer Bergman gewezen te
hebben en op het beheer van het korps
Reserve-gemeentepolitie, „veel werk
werd daarbij geruisloos verricht", prees
de heer Scholtmeijer de vele verdien
sten van de scheidende adjudant voor
de politiesport. „Wij allen weten dat
het een deel van uw leven uitmaakte,
waaraan u ook uw beste krachten heeft
gegeven waardoor wij mede thans in de
.elederen van de Nederlandse Politie
Sportbond een waardige plaats in
nemen". Spreker wees daarbij op het
lidmaatschap van verdienste, dat zowel
de bond als het district West hem
reeds aanboden. „Insiders kunnen be
vestigen dat dergelijke onderscheidin
gen zijn voorafgegaan door een grote
persoonlijke inzet, ten behoeve van het
algemeen belang, met terzijdestelling
van persoonlijke belangen". Dank
bracht hij daarvoor ook aan mevrouw
Bergman. „Het zal u beslist toch wel
voldoening geven dat ook uw mede
werking er toe heeft bijgedragen dit
geheel op deze wijze te mogen afron
den".
De heer Scholtmeijer besloot zijn toe
spraak met dank te betuigen namens
het korps voor de collegialiteit, het
veelomvattende werk „door u verricht
en de persoonlijke instelling als mede
werker".
Namens het korps overhandigde hij de
heer Bergman een geschenk onder cou
vert en het korpsembleem, alsmede
namens het gemeentebestuur een en
veloppe met inhoud. Hij wenste de
scheidende adjudant en zijn vrouw nog
vele goede jaren toe, „waaraan wij
willen toevoegen dat wij daarvan gaar
ne getuige willen zijn".
Namens de Soester Politie Sport Ver
eniging sprak de voorzitter, de heer
W. v. d. Brink. Hij vond het prettig
geen afscheid te hoeven te nemen, om
dat de heer Bergman lid blijft van de
vereniging. Met verwijzing naar het
Nederlands woordenboek noemde de
heer v. d. Brink adjudant Bergman een
„berg" die boven het gemiddelde uit
stak, die gedurende zijn 21-jarig be
stuurslidmaatschap van de SPSV een
ware motor geweest is.
Voor deze verdiensten werd hem reeds
in 1966 het ere-lidmaatschap aange
boden.
In de veronderstelling dat de heer
Bergman geen „slapend lid" zou wil
len blijven dankte hij hem voor alles
wat hij voor de vereniging gedaan had
en liet hij deze dank vergezeld gaan
van een enveloppe met inhoud. Aan
mevrouw Bergman overhandigde hij
een doos bonbons „en voor uw hond
een doos Bonzo-brokken".
Namens de reserve-politie sprak de
heer Jongma, die de scheidende adju
dant felicieerde met de Koninklijke
onderscheiding.
De voorzitter van de afdeling Soest-
Baarn van de Christelijke Politiebond
Nederland, de heer A. Klok, feliciteerde
adjudant Bergman met de verleende
onderscheiding en zei: „U gaat de vak
beweging nu verlaten, alhoewel u wel
deelgerechtigde blijft".
Hij noemde dit vertrek een groot ver
lies „een nieuwe adjudant wordt wel
weer gemaakt, maar goede vakbond-
bestuurders zijn er slechts weinigen. U
wist hoe u als mens, mens moest zijn"
en ook daarvoor bracht hij hem veel
dank. Hij merkte op dat de heer Berg
man op 27 juli 1945 lid werd van de
afdeling Soest-Baarn en reeds op 17
september bestuurslid. Hij wenste hem
veel goede jaren toe en bood hem een
cadeau aan. Mevrouw Bergman kreeg
bloemen.
„Wie ben ik, dat ik dit doen mocht",
zo begon de beer Bergman zyn af
scheidswoord. Hy was dankbaar dat hij
dit afscheidsfeest temidden van zyn
gezin, in goede gezondheid mocht be
leven. Dank bracht hy aan de Ko
ningin voor de hem verleende onder
scheiding.
Hij had zijn werk altijd met plezier
gedaan en dankte allen voor de pret
tige samenwerking. Een lans brak hij
daarbij nog voor een betere voorlich
ting aan de burgerij over het werk
van de politie. Naar zijn mening ont
brak daar nog wel het een en ander
aan, waardoor dikwijls een verkeerd
beeld van de politieman ontstaat.
Onder de velen die daarna afscheid
kwamen nemen bevonden zich de wet
houders J. Ebbers en K. de Haan. oud
burgemeester Bentinck met echtgenote,
het raadslid de heer A. Smit, afvaar
digingen van de politie-korpsen uit
Baarn, Bussum en Amersfoort, leden
van het hoofdbestuur van de Politie
Sportbond, mevrouw Korte en de heer
Buurman van de afdeling Soest van
Veilig Verkeer, de heer Th. Peet, direc
teur van de Sportstichting, de heer N.
Breedeveld, directeur van het gasbe
drijf, de voorzitter van de Wijkraad de
heer J. Veenendaal, adjudant De Boer
van de brigade Soestdijk en de adju
dant Schep van de brigade Soesterberg,
bestuursleden van KPS, dokter J. W.
D. Berkelbach van der Sprenkel, afge
vaardigden van de brandweer Soester
berg, van de voetbalvereniging Soes
terberg en van AGAVS.
A.s. zaterdag 7 oktober is de fatale datum voor Randstad. De
Chemische Industrie moet dan sluiten. Het college van burge
meester en wethouders hebben dat met een brief van 14 april 1.1.
aan Randstad meegedeeld. Zy kwamen toen tegemoet aan een
verzoek van Randstad waarin om een uitstel van zes maanden
gevraagd werd.
B. en W. namen eind maart het besluit tot sluiting van het bedrijf
naar aanleiding van een beslissing van de Kroon van 4 maart
van dit jaar, die voor Randstad negatief was. Met een brief van
30 maart werd dit besluit van het college aan Randstad mede
gedeeld.
Op 7 april.vroeg de Chemische Industrie de sluiting zes maanden
uit te stellen.
Randstad verzekerde toen aan deze termijn voldoende te hebben
en kans te zien de productie in Soest geheel te beëindigen.
De feitelijke toestand is thans dat de buiten-productie geheel is
gestaakt en naar de nieuwe vestiging in Nijkerk is overgebracht.
De interne productie zou in Ierland voortgezet worden, waar een
nieuwe fabriek in aanbouw was.
Randstad schreef op 7 april dat „indien men in Ierland niet tijdig
klaar is met de nieuwbouw, de productie bij derden zal worden
ondergebracht.
B. en W. besloten in verband daarmee het gevraagde uitstel te
verlenen, waarbij ook sociale aspecten een rol speelden.
Nu de fatale datum is aangebroken heeft Randstad, via haar
raadsman mr. de Vink uit Utrecht opnieuw om uitstel verzocht,
omdat de fabriek in Ierland nog niet geheel gereed is door ver
tragingen waaraan Randstad niet debet aan is.
Het college meent echter geen verder uitstel te moeten verlenen
en heeft deze beslissing vandaag schriftelijk aan Randstad be
kend gemaakt. Zij baseren dit besluit onder meer op de eerder
vermelde toezegging dat de productie bij derden zou worden on
dergebracht.
Voor Randstad is het derhalve afgelopen. De gemeente zal con
troleren of de productie nu geheel is beëindigd en zo niet, daar
tegen optreden.
De Noren bedanken er feestelijk voor
om mee te doen in de Europese Ge
meenschap en daarover is vooral in
Brussel door EEG-commissarissen en
ministers teleurstelling uitgesproken.
Met daarin een ondertoontje van erger
nis dat kennelijk hun aardige organi
satie versmaad wordt: het verzoek om
lidmaatschap is weliswaar van Noorwe
gen uitgegaan, maar de EEG heeft toch
zoiets als een blauwtje gelopen bij het
referendum.
Ekonomisch is zonder meer aanwijs
baar dat het Noorse besluit niet ver
standig is, vooral niet voor de kleine
bedrijven die hun basis vinden in vis
serij en landbouw - merkwaardigeiwijs
is dit juist de groep die het felst was
is zijn nee; de streken met industrie die
minder last krijgt waren meer voor.
In dit opzicht mag men rustig aanne
men dat de Noren naar behoren zijn
voorgelicht, maar de ekonomische fak-
toren waren duidelijk niet de enige die
voor hen meetelden.
Allerlei bezwaren die men psycholo
gisch zou kunnen noemen, of zelfs emo
tioneel, wogen duidelijk zwaarder: het
gevoel dat men soevereiniteit zou moe
ten opgeven aan een onduidelijk groep
je heren ver weg in Brussel, het min of
meer opgeven van een traditioneel-
Skandinavische neutraliteit, een ver
breken van de al even traditionele
Skandinavische solidariteit vooral met
Zweden - en dit kon toch ook best
buiten de EEG, het gebrek aan demo-
kratie in de gemeenschap. Kommissie
voorzitter Mansholt heeft het daarom
waarschijnlijk wel bij het rechte eind
als hij konstateert dat de Noorste te
leurstelling voor de EEG voornamelijk
erop terug te voeren is dat de gemeen
schap als methode om een ideaal te
vei*wezenlijken meer en meer onbekend
is geworden - en dit niet alleen bij de
Noren.
We zien slechts hoe, slecht gekontro-
leerd en vaak helemaal niet door de
gekozen afgevaardigden in de parle
menten der lidstaten laat staan door
een gekozen Europees parlement, tech
nici en managers onder elkaar kisse
bissen en koehandel bedrijven om in
gewikkelde zaken waar de gewone bur
ger niet bij kan.
Als het aan de politici alleen gelegen
had, zou Noorwegen zonder meer zijn
toegetreden net als Engeland: dit zijn
de vakkundigen die de belangen door
zien en aan de emotionele bijverschijn
selen niet te zwaar tillen.
De volksstemming echter laat dege
nen aan bod komen die door vage en
moeilijk te begrijpen technische aspek-
ten niet afgeleid worden van wat ze
voelen. En wie kan het ze kwalijk ne
men dat ze geen warme gevoelens
koesteren voor de EEG.
De konsekwenties zijn vooreerst niet zo
groot, noch voor Noorwegen, noch voor
de EEG, die dan toch niet uit tien maar
slechts uit negen leden zal bestaan -
of misschien zelfs minder want de De
nen kunnen per referendum het ook
wel laten afweten. En de sfeer in En
geland wordt er ook niet beter op. nu
men daar beseft dat een referendum
daar eveneens ^oen nee tegen de EEG
had opgeleverd - alleen de Britten doen
niet aan een referendum.
Voor Denemarken echter zouden de
ekonomische gevolgen al zeer snel fu
nest zijn, vooral omdat hun agrarische
bestaan nauw veiwezen is met de voor
naamste markt Groot-Brittannië.
Nederland heeft Noorwegens nee voor
al betreurd doordat het hoopte in Noor
wegen een enigszins gelijkgezinde
bondgenoot in de organen van de ver
grote EEG te krijgen.
Dat is wel juist, maar het lijkt niet
het hoofdprobleem. Als men in Brus
sel als Europese hoofdstad, maar tevens
in alle hoofdsteden van de EEG. met
kracht iets wil aanpakken dan is het
juist het psychologische probleem dat
zo duidelijk aan de orde is gekomen.
De EEG mag als als een soort ekono
misch konsern lang niet onaardig
draaien en daardoor zijn bestaansrecht
lang en breed bewezen hebben. Ze zal
ook moeten leven in de geest van de
mensen wil ze van Europa niet alleen
een beetje rijker maar ook een beter
werelddeel maken.
KANTMAN.
De heer A. J. D., wonende aan de
Weegbreestraat, meldde zich bij de po
litie met de mededeling dat hij op de
Waldeck Pyrmontlaan met zijn auto
tegen een daar geparkeerdstaande wa
gens was gereden. Hij was echter eerst
naar huis gegaan en vertelde zijn ver
haal de volgende dag.
vendomatic
centrifuge
Kapaciteit3
Toeren per
biezonderg
vlug drooge
Veilige deks
grendeling.
eigen betrou
merk Vendoi
GELDIG VRIJDAG 6 OKTOBER EN OOK
OP DE EVENTUELE KOOPAVOND
SCHRIFTELIJKE EN TELEFONISCHE BESTELLINGEN
WORDEN HIEROP NIET AANGENOMEN.
damesparaplu
Handig klein formaat
en opvouwbaar.
Nylon bespanning
en dito foedraal.
In vele aardige des
sins.
9.50
bultenlantaarn
Groot model (38 cm
hoog) van zwart me
taal met wit opalen
glaskelk. Geeft zeer
goede lichtsprei-
ding. Kompl. met
porseleinen lamp
houder, nu
37.50
Vendomatic portable
transistorradio
Uiterst modern mo
del met 3 golföerei-
ken, w.o. FM. Speelt
op lichtneten batte
rij. Aansl. vooroorte
lefoon of extra luid
spreker.
115.-
korset
Prima coutil met
elastische spieën.
Uitstekende pas
vorm. Met binnen
band, maten 74 t/m
98 cm.: 24.95
Zonder band,
maten 72 t/m 90 cm.
19.95
"stans'
Zeeraktuele metalen
kombineerfauteuils.
Met zit- en rugkus
sens in dezelfde
kleur als de buisfra
mes. Exklusief voor
Nederland. Bruin,
oranje en groen.
105.-
sallandse klok
Een sieraad in huis is
deze sallander klok
met fraaie wortel
noten houten kast.
Maanstand en
8-daags belslag uur
werk.
1 jaar garantie.
268.-
3/4 suède mantel
Antilope-kleurige, 83
cm lange suède
mantel. Soepele
kwaliteit, vlot van
snit. Royale revers-
kraag met afgeronde
punten en modische
rugceintuur. Ma
ten 38-48
245.-
Is gemaakt van zeer hoog re-
flektie gevend glaspareldoek
voor prachtig diepe projektie
van kleuren. Voor dia's en
films. Montage op een stabiel
metalen statief. Doek meet
125x125 cm. Geheel ingeklapt
makkelijk te vervoeren. Nor
maal vele guldens duurder.
Nu twee dagen lang voor
VROOM DREESMANN
Alleen verkrijgbaar in alle Vroom Dreesmann warenhuizen.
