„Gaat die Engweg nog door?"
BOEKENWEEK
van 23 februari tot 4 maart
Donderdag 22 februari 1973
51e jaargang no. 26
UitgaveDrukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 14152' - Postgiro 126156
DRANG NAAR
KONFLIKTEN
Vanaf vandaag 24 uur per dag bereikbaar
Algemene bejaardensoos
Informatie
„Landelijk Gebied"
Reter overleg met plaatselijke overheid
Winkeliers vergaderen op 1 maart
Het oog gericht op
de honger
Weekend-ongevallen
Onbekende beschadigde
auto
Wegpiraat verliest
kentekenplaat
SOESTER i COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9,—
Verschijnt iedere donderdag
De konflikten in Nederland beginnen
zich op te hopen en toe te spitsen. Een
deel van de studenten beijveren zich
nog altijd om niet te voldoen aan de
wettelijke vastgestelde verhoging van
de kollegegelden tot duizend gulden.
Dit kleine maar meest agressieve deel
van het studentenbestand spitst de za
ken weer toe door bezetting van uni
versiteitsgebouwen, waardoor de nor
male gang van zaken daar ernstig
wordt verstoord. Ze worden met zach
te dwang er weer uit verwijderd door
politie en in twee gevallen met wat
heftiger dwang door mede-studenten
die het verstoren van hun studiemoge
lijkheden beu werden. Maar de agitatie
houdt niet op, waardoor soms de in
druk zou kunnen ontstaan dat hier
sprake is van een onjuiste en te zware
verhoging van lasten. De al te soepele
wijze waarop universiteitsbesturen zich
opstellen ten aanzien van de akties en
de betaling van de kollegegelden ver
sterkt die indruk nog.
Als we naeaan .Iv^ve»! een student
het Nederlandse volk kost en wat hij
of zijn ouders daaraan behoeven te
bij dragen, als we ook in ogenschouw
nemen welke inkomensmogelijkheid
de afgestudeerde zich over het alge
meen kan verwerven, dan zou men die
protesterende jongens het liefst uit die
bevoorrechte positie willen verwijde
ren.
De totale studiekosten per jaar bedra
gen 6.750 maar de ouders behoeven
daarvan nooit meer dan ƒ3450 te be
talen, hetgeen het treval is bij een in
komen vanaf ƒ100.000 zonder aftrek
van nog meer studerende kinderen.
Bij minder inkomen van de ouders
bedragen ook de eigen bijdragen in de
studie steeds minder, tot ƒ500 bij een
inkomen van 12.000 en bij no«^ min
der inkomen helemaal niets. Het tot
stand brengen van de studiemogelijk
heden kost de gemeenschan echter per
student tienduizenden guldens meer.
Voor een student in de medicijnen
komt dat neer oo twee ton!
Mede dankzij studietoelagen en beur
zen is iedere student in staat om de
verhoogde kollegegelden te betalen.
Hij profiteert als ingeschrevene van
zovele faciliteiten, d'e hem bet leven
goedkoper maken, dat bet hoognodig
werd om zijn aanvankeliike büdragp
te verhogen, die trouwens weer gro
tendeels oo andere wüze terugkomt
Het kan dus slechts als een lust tot
peuteren, om de akfie zelf. worden
aangemerkt wanneer studenten blij
ven wegeren de knllep^eldpn te be
talen. Waarom mopf. dat trnenie ei-
gppU'k nog zo behoedzaam behandeld
worden?
Telef. hulpdienst 't Gooi
Vandaag, donderdag 22 februari, start in Hilversum de „telefonische hulpdienst
't Gooi". 24 uur per dag zal het telefoonnummer 02150-45555 bezet z\jn door
vrijwilligers, die paraat zijn om te „luisteren" naar diegene, die door middel
van de telefoon hulp inroepen. Vanaf nu, kan men ieder moment van de dag
een beroep doen op de diensten van de T.H.D.
„Reeds in de loop van de zestiger jaren
werd in Hilversum de behoefte gevoeld
aan een opvangpunt voor telefonische
vragen om hulp in morele of sociale
nood. Er zijn toen pogingen gedaan om
een telefonische hulpdienst op te rich
ten, die evenwel door verschillende oor
zaken niet tot het doel hebben geleid",
aldus de heer J. Dekker, woordvoerder
van de Stichting Telefonische Hulp
dienst.
In de loop van 1970 werden door een
aantal groeperingen initiatieven ont
plooid om te komen tot de organisatie
van een telefonische hulpdienst voor 't
Gooi. De initiatiefnemers waren dit
maal: Humanistisch Verbond, Gemeen
schap Hilversum: het Nederlandse Rode
Kruis, afdeling Hilversum; de Raad van
Kerken te Hilversum en de Raad voor
Maatschappelijk Werk te Hilversum.
Uit contacten met diverse soortgelijke
hulpverlenende instanties in het land
bleek, dat in 't Gooi en omgeving in
vergelijking met het inwonersaantal een
piek aanwezig was, wat betreft de aan
vragen voor hulp bij hun eigen instel
lingen. Zij allen achtten het zinvol, dat
er in 't Gooi een telefonische hulp
dienst zou worden opgericht en zij be
schouwden dat als een aanvulling van
hun werkzaamheden. Niet als een con
current.
Doel
De telefonische hulpdienst heeft tot
doel hulp te bieden aan mensen in
„geestelijke nood", die de weg naar de
bestaande hulpverlenende instanties
niet kunnen vinden en/of prijs stellen
op het behoud van hun eigen anonimi
teit. Zij staat klaar voor ieder die hulp
zoekt, ongeacht geloofsovertuiging of
maatschappelijke positie.
Deze hulpverlening zal geschieden door
niet-gesalarieerde medewerk(st)ers
(help(st)ers) welke bereid zijn „liefde
vol" te luisteren.
„Op een eerste oproep", aldus de heer
Dekker, „meldden zich 90 vrijwilligers,
waarvan er na een eerste selectie 45
overbleven. Na een jaar training, de
Dan Is er het kouEUkt in de metaal
industrie. waar vakbonden en werk
gevers het weer pe»i<? pW rnet elkaar
eens kunnen worden. Dat draa»'t ore
twee punten, een kleine poging tot 'n
ietsje nivellering van de inkomens en
het ook onder de c.a.o. breneen van
bet hogere oersoope!. TW nrwen van
de vakbonden om de laeere inkomens
wat hoerer te laten komen en de ho
gere inkomens wat nv'vdpr hoger of
zelfs iets minder, mag dan r>i°t hele
maal demokra+isel1 ziin. praktisch be
zien is het nauweiüks de moeiip waard
om er pen konfliktsituatie door te la
ten ontstaan.
Voor de hoeere inkomens, boven der
tigduizend gulden, is het tnrh bepaald
geen ramD om enkele mildens tekort
te komen or> de officiële orüsstügin-
gen? Juist zii zouden wat meer begrm
moeien kunnen onbrenCTen voor de
futiliteit daarvan en het willen mee
werken, hoe. geririv dan ook, aan be
strijding van de inflatie.
Wat anders is. het hogere personae1
dwingen om ook onder de c.a.o.-af-
snraken te va'len. als zii dat niet W'l
]Pn %plf<? h"r> hond niet w'llen toela
ten tot de S v R. Dat be^nt toch wel
'n beetje kwa1Jl'k naar ontering van
macht, van d'ktptuur, te rieken Al
de»7p konfüktstof is in wezen toch zo
klein van aard, dat het onverantwoor
delijk zou 7ün om daarvoor aktïps te
nntVptonnn die Pr»"l'fe cnhadp 3pn het
bedrüfsleven en dus aan onze ekono-
jnlp gouden toebrengen.
Over de nolit'eke konflikten bii de
poginaen tot kabinetsformatie zullen
we het dan maar p'et hebben. We
hebben al zoveel konfi'ktstof. dat bet
geen wonder is dat er al niet sterkere
reakties op ontstaan. Hoe meer de no-
larisprine wordt toeeesnitst. hoe gro
ter de kans daaron wordt. En dat ls
niet zo'n erg prettig vooruitzicht.
De eerstvolgende soosmiddag van de
algemene bejaardensoos wordt gehou
den op donderdag 1 maart in „De Hoek
steen". Een extra middag is gepland op
maandag 5 maart, wanneer de heer J
Balvers dia's zal vertonen.
Op vrijdag 2 maart a.s., te 20.00 uur,
zal in de instructiezaal van de brand
weerkazerne aan de Lange Brink weg
alhier informatie worden gegeven om
trent het ontwerp van het bestem
mingsplan „Landelijk Gebied". Dit be
stemmingsplan heeft betrekking op de
gronden gelegen buiten de bebouwde
kom. De gronden gelegen in het Soes-
terveen zijn echter niet in dit plan
begrepen.
Omdat het onmogelijk is precies na te
pnan welke agrariërs gebouwen en
fronden in het landelijk deel in eigen
dom hebben, respectievelijk pachten
zijn alle landbouwers in Soest woon
achtig en als zodanig geregistreerd, op
deze avond gewezen.
Enige maanden geleden begon de gemeentelijk voorlichtingsambtenaar, de heer
B. J. van Os met een hem zelf opgelegde taak de bestuurlijke organisatie dui
delijk te maken aan de schoolkinderen, i.c. aan de kinderen van de zesde
klassen van de lagere scholen.
training startte vorig jaar januari, was
er nog een groep van 24 medewerkers
over; 21 dames en 3 heren". Inmiddels
is men met de opleiding van een nieu
we groep begonnen, die bestaat uit
6 heren en 4 dames.
De medewerkers kunnen dus goed
voorbereid aan het werk beginnen. Ook
is hen een ruime informatie verschaft
over de aard en werkwijze van de in
't Gooi werkzame instellingen op gees
telijk en maatschappelijk gebied.
Indien het noodzakelijk blijkt zal de
„cliënt" op eigen verzoek verwezen
kunnen worden naar een andere in
stelling voor verdere hulpverlening.
Twee beroepskrachten zijn bereid ge
vonden de verdere begeleiding van de
help(st)ers op zich te nemen. Hiertoe
zijn veertiendaagse besprekingen ge
pland.
Voor het goed functioneren van de te
lefonische hulpdienst werd het ook
noodzakelijk geacht, dat de helpers en
de beroepskrachten worden bijgestaan
door een commissie van deskundigen,
bestaande uit personen uit verschillen
de vakgebieden. Deze comissie bestaat
momenteel o.m. uit een psycholoog, een
sociaal-paedagoog, een arts, een theo
loog, een socioloog en een jurist. Een
neventaak van de leden van deze com
missie is, beschikbaar te zijn om in
bepaalde gevallen aan personen onmid-
delijk verdergaande hulp te verstrek
ken.
Van Weesp tot en met Soest
De T.H.D. 't Gooi verwajcht oproepen
om hulp in de eerste plaats uit de
streek gelegen tussen de werkgebieden
van de hulpdiensten Amsterdam en
Utrecht. Dit gebied, van Weesp tot en
met Soest, met ongeveer 300.000 in
woners, werd globaal genomen, ook
door de geraadpleegde instellingen, ge
kenschetst als de regio waar de gees
telijke nood verhoudingsgewijs zeer
grodt is.
Men staat de mensen ten dienste, die
problemen hebben op het sociale en/of
psychische vlak. Een groot percentage
van deze mensen, de heer Dekker
noemt het getal 60 heeft behoefte
aan iemand die luisteren wil, aan
iemand waar zij hun probleem anoniem
aan kwijt kunnen. „De meeste andere
instanties hebben daar geen gelegen
heid voor", zegt de heer Dekker. „Zij
analyseren het probleem en zoeken er
dan een oplossing voor. De T.H.D. luis
tert in eerste instantie en gesprekken
van één a anderhalf uur zijn geen uit
zondering".
In verband daarmee doen de helpers
iedere week zes tot acht uur dienst. Zij
kunnen thuis blijven en beschikken
daar over een apart telefoontoestel met
het nummer 45555. Langere diensten
zouden niet verantwoord zijn. Geduren
de die uren is ook steeds een reserve
helper paraat.
Daar deze hulpverlening anoniem is,
hoopt men ook de drempelvrees voor
het gaan naar andere instanties te
doorbreken.
Financiën
Een aantal personen heeft zich bereid
verklaard op te treden als bestuur van
de inmiddels gevormde Stichting Tele
fonische Hulpdienst 't Gooi, die eind
1972 rechtspersoonlijkheid heeft ver
kregen. Het bestuur, dat verantwoorde
lijk is voor de financiële, organisato
rische en technische aspecten van de
Stichting, is samengesteld rekening
houdend met de diverse geestelijke
stromingen in 't Gooi.
De financiën komen van het ministerie
van C.R.M., van het wethoudersover-
leg van 10 Gooische gemeenten, (met
Baarn en Soest lopen de onderhande
lingen nog) en óók van giften.
Op vele plaatsen, zoals telefooncellen,
stadsbussen e.d., zullen stickers en pos
ters met het telefoonnummer worden
aangebracht
Mensen die hulp nodig hebben en op
zeker moment geen uitweg meer weten
uit hun problemen en juist op dat mo
ment dringend behoefte hebben aan
iemand, die hun opgekropte onlustge
voelens wil aanhoren en misschien zelfs
in staat is. door middel van een gezond
advies uitkomst te brengen, kunnen
door het simpel draaien van 02150-45555
contact krijgen.
Deze hulpverlening wordt het best ge
typeerd door de uitdrukking „un ami
écoute", een vriend luistert.
In de afgelopen maanden heeft hij er
reeds velen bezocht en kennis gemaakt
met de soms wonderlijke problemen
waarmee de jongste Soester burgers
worstelen.
Na afloop van een driekwartier durend
lesje, waarin hij uiteenzet wat de ge
meente is, hoe groot, hoeveel inwoners
(meer dan de helft is nog geen 24
jaar!), vertelt de heer Van Os, op een
prettig onderhoudende manier hoe die
gemeente bestuurd wordt.
Wie is de baas; wat doet. de burge
meester en wat de wethouders, waar
bij het „dure" woord portefeuilles valt.
Wat doen ze eigenlijk in het gemeente
huis en bij alle diensten van de ge
meente. Wat bodes zijn, waarom er
politie is en waarom de brandweer (op
één man na, zei de heer Van Os) uit
vrijwilligers bestaat. Waarom er in
Soesterberg een hulpsecretarie is en
waarom de afdeling bevolking moet
weten dat je „bestaat". Wat de ge
meentelijke sociale dienst doet. het
slachthuis (de koe gaat er heel in en
komt er in lapjes uit) en gemeente
werken.
Vragen, vragen, vragen
Na drie kwartier komen de vragen los;
eerst aarzelend maar dan in een over
stelpende hoeveelheid. De gemeente,
althans hoe ze bestuurd wordt, interes
seert hen minder.
Maar wel waarom er geen karnemelk
meer gegeven wordt op school; waarom
in Colenso een hoog flatgebouw is ge
komen, terwijl iedereen er op tegen
was. Waarom de Eem zo vies is, en
waarom de politie niets doet tegen die
honden die de trottoirs bevuilen (ad
vies van Van Os: als je weet welke
hond bij jullie in de tuin zijn behoefte
gedaan heeft, breng je het maar naar
de eigenaar van hond
Nogal wat vragen over de politie; de
inbraak bij de apotheek en de stroop
tocht op de konijnen; over burenge
rucht waarbij de bar de Queensclub
genoemd wordt; waarom controleert de
politie niet meer op verkeersovertre
dingen en waarom mag je van de po
litie niet op het Nassauplantsoen spe
len (Van Os: de speelwei op de Eng is
toch vlak bij).
De mooiste vraag was over vracht
auto's die de voor deze wagens ver
boden Dorresteinweg beraden. „Daar
wonen toch drie politieagenten en die
doen er niets aan!
Waarom kost zwemmen in De Turf
1,25 voor drie kwartier en kun je in
het Natuurbad voor het zelfde bedrag
de hele dag zwemmen?
Zijn al die nieuwe brievenbussen nu
echt nodig en waarom is er in Soest
geen bioscoop?
Hoe komt het dat er minder kinderen
komen (Van Os; Vroeger- hielden de
mensen van grote gezinnen. Nu weten
ze dat het moeilijk is ze allemaal te
eten te geven!).
Als er brand uitbreekt, wat doen die
brandweermannen dan -als de brand
weerwagens er nog niet zijn? (Van Os
Die maken de putten oper..)
Waarom is het Spreukenhuisje afge
broken: waar blijven de naar de po
litie gebrachte honden: waar blijven
de autowrakken en waarom mogen we
hl Soest geen plastic vuilniszakken ge
bruiken?
De voorlichtingsambtenaar licht gewel
dig voor en weet op alle vragen een
antwoord. Dan komt er eindelijk een
vraag over zijn inleiding: „Als een ge
meenteraadslid overlijdt, moet er dan
een hele nieuwe raad gekozen wor
den?" En dan een vraag wanneer de
Wieksloterplas aangelegd wordt. (Dat
duurt nog jaren, zegt Van Os.)
Ook de krant wordt erbij gehaald.
Waarom staan er geen strips in? (Dat
kost. geld. beweert Van Os.)
Er komt geen eind aan en de „mees
ter" geniet attent luisterend van zijn
vrijheid.
Hij springt overeind als de Engweg
aan de beurt komt en wil haast ap-
olaudiseren. Van Os omzeilt de klip
door te zeggen dat de raad gekozen
heeft voor de minst slechte oplossing.
Ook de ideeënbus ontsnapt niet aan de
aandacht en kan rekenen op een
schriftelijke vraag: waarom geen voor
rangskruising Colenso-Noorderweg?
Waarom werd het overdekte bad niet
groter gemaakt? (Van Os: een groot
overdekt bad komt t.z.t. in het nieuwe
stadscentrum.)
Na anderhalf uur is het voorbij, De
schooltijd zit er zowat op. Na bedankt
te ziin door de „meester" gaat de voor
lichter zijnsweegs, zich preparerend op
de volgende les, want de eerste maan
den is hij daar nog druk mee.
„Het boekenvak besloot 42 jaar geleden tot het voeren van collectieve propa
ganda. Naar ons bekend, de oudste vorm van collectieve voorlichting voor een
bedrijfstak in ons land", aldus de heer W. J. Schouten, voorzitter van de
C.P.N.B., Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek.
In een persconferentie, welke aan de
vooravond van de Boekenweek gehou
den werd, merktTÖe heer Schouten op,
dat de CPNB in 1973 even broodnodig
is als in 1931; dat de drijfveren van
toen dezelfde zijn als die voor de Boe
kenweek van nu.
Deze luiden: „gedurende een week,
meestal 10 dagen, aandacht te vragen
voor het fenomeen „boek", te midden
van de duizenden onderwerpen, die
dagelijks op ons afstormen".
De belangrijkste bestaansreden is de
moeilijkheid voor de uitgever om in de
huidige boekenprijs een marge te vin
den voor en reclamebudget voor dat
ene boek.
„Zelfs al zou men zo'n marge wel vin
den, dan leidt dit helaas nog niet tot
een budget van enigszins redelijke om
vang, om de eenvoudige reden dat de
oplagen van de meeste titels nu een
maal beperkt van omvang zijn".
O v erhei dsst eun
Op 5 februari j.1. werd aan de Minister
van CRM de nota aangeboden „Inte
gratie van de literatuur in het Cul
tuurbeleid". Deze nota werd samenge
steld door een Commissie van Goede
Diensten, bestaande uit vertegenwoor
digers van de Koninklijke Nederlandse
Uitgeversbond en van de Vereniging
van Letterkundigen.
In de nota wordt gezegd dat de rijks
overheid het belang van de literatuur
erkent door o.m. via het Fonds voor
de Letteren schrijvers en vertalers fi
nancieel te steunen. De nota benadrukt
dat in de huidige economische ontwik
keling de literaire informatiestroom
dpeigt te verschralen, als men die zoals
nu, grotendeels aan het marktmecha
nisme zou overlaten. Hoewel de oplos
sing van de problemen een studie op
langere termijn zal vergen, is op korte
termijn een aantal maatregelen moge
lijk en noodzakelijk om te komen tot
een vorm van literatuurbestel, waarin
ook de lezer betrokken kan worden.
Daartoe bepleit de commissie een sub
sidie aan de lezer, naar analogie van
de steun die de cultuurconsument in
andere sectoren geniet. Men denkt
daarbij aan een subsidie op de directe
produktiekpsten, waardoor de verkoop
prijs lager kan worden, wat weer de
belangstelling van de kopers zal sti
muleren.
Ten aanzien van het „leengeld"-pro
bleem bepleit de commissie 5 °/o van
het budget van openbare biblioteken
als suppletoir bedrag voor leengeld be
schikbaar te stellen, waarvan een na
der te bepalen deel bestemd zou moe
ten worden voor sociale uitkeringen
aan auteurs.
Boekenweek
De feestelijke opening van de Beuken-
week zal plaatsvinden op vrijdagavond
23 februari in het Combinatiegebouw
van het studentencentrum Uilenstede
te Amstelveen. In dit gebouw zal ook
het Boekenbal plaatsvinden, waar een
groot aantal bands, combo's en groepen
zullen optreden.
Ook in Utrecht. Maastricht en Tilburg
zullen in het kader van de Boekenweek
bijzondere activiteiten plaatsvinden.
Het Brabantse Boekenbal valt op 24
februari; in Maastricht werd het in
verband met carnaval reeds gevierd.
Op 23 februari wordt in het Jaarbeurs-
congrescentrum te Utrecht om half elf
een forum gehouden met als thema
„schrijven tegen de briefkaai". Auteurs,
uitgevers en boekenverkopers verlenen
er hun medewerking aan.
Boekenweek-geschenk
Bèrtus Aafies schreef het boekenweek
geschenk „Een lampion voor een blin
de". Het is een verhaal uit zijn beken
de Rechter Ooka-serie, dat zich af
speelt in de 17e eeuw op het eiland
Decima voor de Japanse kust. De rech
ter krijgt een geraffineerde moordzaak
op te lossen, waarbij twee heelmeesters
van de daar gevestigde Hollandse Fac
torij ten nauwste bij betrokken zijn.
Het boek krijgt een televisie-bewer
king. dat door de Vara zaterdag a.s.
uitgebracht zal worden. Daarin wordt
de figuur van rechter Ooka gespeeld
door de acteur André van den Heu
vel. Andere rollen worden gespeeld
door Lo van Hensbergen. Carol van
Herwi.inen en Paul Brandenburg, ter
wijl ook een aantal in Nederland wo
nende Japanners hun medewerking
verlenen.
Een voorbereldings-cortimissie van plaatselijke winkeliers heeft voor donderdag
1 maart a.s. een vergadering belegd, welke in het gebouw „De Rank" aan de
Soesterbergsestraat gehouden zal worden.
In een circulaire, die naar alle winke
liers is uitgegaan, schijven zij: „De
situatie in midden- en kleinbedrijf, am
bacht en vrije beroepen is dusdanig,
dat er dringend behoefte bestaat aan
eendrachtige samenwerking van plaat
selijke verinigngen waarin bovenge
noemde bedrijven zijn georganiseerd".
De doelstelling moet zijn, het overleg
met de plaatselijke overheid waar mo
gelijk te verbeteren en wellicht nog
belangrijker, aan te dringen op lande
lijke eenheid om de overheid en ka
merfracties van de slechte gang van
zaken in de kring van ondernemers en
vrije beroepen te overtuigen.
Naar de mening van de organisatoren
is dat mogelijk door samenbundeling
van reeds bestaande verenigingen.
Als voorbeeld wordt aangehaald, dat
de winkeliersvereniging Soest reeds op
diverse terreinen samenwerkt met de
N.K.O.V. afdeling Soest en de K.O.V.
afdeling Soesterberg. „Een fusie is ons
ideaal", zegt de commissie.
Daarover wil men praten op 1 maart.
Op die avond zal een inleiding gehou
den worden door de oud-voorzitter van
de winkeliersvereniging Soest, die het
zal hebben over „De plaats van de
moderne ondernemers en het vrije be
roep in de Nederlandse samenleving".
Daarna zal de heer C. Bouwman uit
Bussum spreken over het ontstaan van
de Bussumse Ondernemers Raad.
Na de pauze volgt de discussie over de
beide inleidingen.
De convocatie besluit met: „Hoewel wij
weten dat vergaderingen dikwijls zo
slecht bezocht worden, hebben wij vol
goede moed deze uitnodiging aan u ge
zonden, omdat wij wellicht niet orgi
neel van idee zijn. maar als doelstel
ling iets geheel nieuws aan u willen
voorleggen".
De vergadering begint om 20.00 uur.
Zij die geen uitnodiging ontvangen
hebben zijn uiteraard ook welkom.
Enige miljoenen mensen maken goede
kans dit jaar van honger om te komen,
heeft de voedsel- en landbouworgani
satie van de Ver. Naties (F.A.O.) bere
kend: voornamelijk in centraal-Afrika
en op het Voorindische schiereiland.
Dit is het simpele gevolg van twee
jaren die op het noordelijk halfrond
gekenmerkt waren door droogte die de
graanoogsten klein hield. Vooral de
Sowjet-Unie heeft hiermee problemen,
maar het heeft voldoende geld in kas
om ze op te lossen: in Canada en de
Ver. Staten zijn enorme bestellingen
geplaatst.
Het gevolg hiervan is echter dat het j
verdere aanbod aan graan niet zty
groot meer is. de vraag daarentegen is
zeker niet minder geworden. Derhalve
stijgen de prijzen en niet zo'n klein
beetje: van 68 tot 130 dollar per ton,
transport inbegrepen, in een half jaar
tijds. En die prijs zou nog hoger zijn
opgelopen als alle landen die behoefte
aan graan hebben financiëel in staat
waren geweest mee te blijven bieden.
Maar de arme lande hebben op een ze
ker moment moeten zeggen: dit kun
nen we niet betalen. India bijvoorbeeld
zou zeker een zes miljoen "ton graan
moeten importeren om de ergste nood
te voorkomen. Het is bij drie miljoen
ton gebleven die nu ongeveer zoveel
kosten als voorheen - het budget stond
niet meer toe. Wie niet betalen kan,
zo is de wet in de wereldhandel, lijdt
honger.
Wat de F.A.O. bijzonder verontrust is
dat de wereldvoorraden graan opeens
een absoluut dieptepunt hebben be
reikt. Menige graanproducent op het
noordelijk halfrond had de produktie
al afgeremd, o.a. doordat de E.E.G.
agrarische importen sterk belemmerde.
Niettemin bleven er overschotten, die
echter nu door een paar misoogsten
danig zijn geslonken. Nog een paar
keer hoeft het weer ernstig tegen te
zitten en de wereld rit met een* abso
luut graantekort dat zelfs de rijke lan
den niet met geld goed kunnen maken.
Is dit al een griezelig aspekt van de
wereld voedselsituatie, er is er nog een
dat niet minder zorgen baart. In menig
Aziatisch en Latijns-Amerikaans .faij-
is de eigen graanproduktie stest 1
stegen - dat moest ook wel om o.-?som
volkingsgroei een beetje bij te kui de
houden. Een grote rol hierbij heefi r
.groene revolutie" gespeeld: de ontwehr
keling van nieuwe graanrassen die zirf _ag 4
kenmerkt door een grotere opbreng*. QUp-
Der hectare en een grotere weerstandN.
tegen plantenziekten.
Vooral voor de ontwikkelingslanden
een zegenrijke winst omdat op de veel
al kleine bedrijven daar de boeren over
het algemeen de ontwikkeling en de
instrumenten missen om veel tegen
plantenziekten te kunnen uitrichten. De
„groene revolutie" - bekroond met No
belprijs - kan echter niet garanderen
dat onder de slechtste weeromstandig
heden ook deze graansoorten niet het
loodje leggen. En dan gaat het per ge
troffen gebied gelijk om een aanzien
lijk grotere produktie die wegvalt. Bo
vendien is er geen garantie dat op de
duur niet een nieuwe plantenziekte op
duikt waartegen deze nieuwe graan
rassen niet bestand zijn.
De strijd tegen de honger heeft de
laatste jaren enige suksessen geboekt
als produkt van ontwikkelingshulp:
landen die eerst voedsel moesten im-
norteren voorzien nu in eigen behoefte
of exporteren zelfs. Maar de ervarin
gen van een beetje slecht weer in de
grote graan verbouwende landen van
het noordelijk halfrond laten merken
hoe weinig zeker de hele wereld is van
voldoende eten.
KANTMAN.
Tijdens het weekend deden zich zeven
verkeersongelukken voor, de meeste als
gevolg van de gladheid. In alle geval-
Ten bleef het bij materiële schade.
Eén auto raakte total-loss. Dat was op
de Dalweg. zaterdagmiddag. Daar ver
oorzaakte de 32-jarige automonteur J.
van der L. uit Soest (een neef van de
automobilist die een dag eerder, ook op
de Dalweg, bij een autobotsing betrok
ken raakte) een aanrijding door de
naar links afslaande auto van de 25-
jarige typograaf B. C. van B. uit Soest
in te halen op het moment dat deze de
Jan Steenlaan wilde inrijden. Het bleef
bij materiële schade.
Ten gevolge van de gladheid raakte
zaterdagmorgen om half elf de door de
68-jarige J. de J. uit Soest bestuurde
personenauto op de Dalweg in een slip.
De auto draaide 180 graden en kwam
ter hoogte van de spoorwegovergang
tegen een lichtmast tot stilstand. Er
was aanziei.lijke schade.
En onbekende heeft zaterdag de op
het Kerkplein geparkeerde auto van
G. van B. uit Soest bekrast. Met een
scherp voorwerp kraste hij een groot
kruis op de motorkap. Van B. deed
hiervan aangifte bij de politie.
Vermoedelijk door met sneeuwbal
len gooiende jeugd werd zondag de
klok op de hoek van de Koningsweg
en de Beckeringhstraat kapotgegooid.
De automobilist die zondagmiddag een
bebakingsbord bij de spoorwegover
gang in Soestduinen omver reed. heeft
het de politie niet moeilijk gemaakt
hem op te sporen. Door de aanrijding
verloor de auto een kentekenplaat.
Hoewel de automobilist doorreed, zal
de politie geen moeite hebben achter
zijn identiteit te komen. De kenteken
plaat werd bij het bord op de Van
Weerden Poelmanweg gevonden door
de manning van een surveillance-auto.
