Lada 1500 S een luxueuze en
bijzonder sportieve auto
Russisch en Chinees vermaan
aan Europa
Meer giftig spul ingeleverd
dan verwacht werd
Het oog gericht op
het onbegrip van
Nixon
AAN DE POMP
NOG MEER
KLEINZIELIGHEID
Ruit stuk geschoten
Auto-papieren gestolen
VERV0ERST0RM
Afscheidsreceptie Pater Hassing
Wildexcursie van de Natuurwaeht
Nieuwe serie poppenkastvoorstellingen
in het Artishockgebouw
Ronald de Zeeuw neemt zondagmiddagtheater
voor zijn rekening
Trouwcirculaires
trouwkaarten
Drukkerij Smit
Prijs onder de tien mille
„Schoonmaakactie" verloopt goed
Soester Courant van donderdag 30 augustus 1973
Zeer veel Amerikanen zouden maar al
le graag al zijn van de hele Waterga-
te-affaire. die nu al maanden het po-
lilieke leven vergiftigt met onthullin
gen over onappetijtelijke voorvallen
in de hoogste regeringskringen.
Daarop heeft president Nixon kenne
lijk ook zijn rede afgestemd, waarin
hij de natie opriep hel verleden liever
het verleden te laten en te gaan wer
ken aan wat werkelijk van belang is
voor de V.S.
Alleen, de hoop die was gewekt dat de
president ook een richting zou wijzen
waardoor men met ere van de onver
kwikkelijke affaire af zou kunnen ko
men, die vervulde Nixon niet.
Zelfs zijn vriend senator Goldwater,
die men toch niet van linkse sympa
thieën kan verdenken, betreurde dat
hij niets nieuws had te zeggen.
Alleen een oproep om de ongerechtig
heden maar onder het tapijt te vegen
lijkt niet de oplossing. Dat is wat
Nixon aanbeveelt, waarbij hij het
voortdurend heeft over een betreurens
waardige gebeurtenis die voorkwam
uit te ver doorgevoerde ijver en plichts
besef.
Het lijkt er veel op dat de president
ook werkelijk meent dat het alleen
maar gaat om de inbraak in het Wa-
tergate-gebouw en de daarop gevolgde
poging om de zaak te bemantelen. En
in het bijzonder nog om hoeveel hij
ervan wist en wanneer. Als het meer
niet was, dan zou de verantwoordelijke
man ontslagen en vervolgd zijn, de
president zou hebben kunnen erken
nen dat hij even niet alert genoeg is
geweest ten aanzien van wat zijn staf
bekokstoofde en men had de zaak ver
der best kunnen vergeten.
Maar die aspekten zijn intussen lang
niet meer de belangrijkste, hoe graag
men ook antwoord wenst op de laatste
vragen. Veel angstwekkender is dat
gebleken is dat juist in het Witte Huis
zich een mentaliteit was gaan ontwik
kelen die ervan uitging dat wetten al
leen maar waren om de domme bur
gers in het gareel te houden, maar
niet om mensen met macht in te to-
men.
Typerend was hierbij bijvoorbeeld dat
Nixons rechterhand Ehrlichman ge
vraagd werd of hij in zijn opvatting,
dat het doel de middelen heiligde, ook
zover wilde gaan om moord gepast te
vinden - een vraag waarop hij zelfs
niet in staat was resoluut nee te ant
woorden. Dat is kenmerkend voor de
sfeer van boven de wetten en boven
de moraal te staan.
Watergate was daarvan alleen maar
een symptoom en echte last heeft nie
mand ervan gehad, zou niemand er
ook van gehad hebben als de inbraak
niet zo jammerlijk was mislukt. Dit
symptoom is onbelangrijk, het principe
dat ten grondstag ligt aan deze en
dergelijke handelingen is wel belang
rijk.
Het minachten van wet en moraal
door mensen die ook de macht hebben
dit te doen is niet minder dan burgers
van hun rechten beroven. Dit - het
benauwendste - aspekt van de zaak
wenst de president eenvoudig niet te
zien of te erkennen.
En als hij zich dan al niet wenste te
begeven in dit mentaliteitsproces dat
onder zijn verantwoordelijkheid is ont
wikkeld in het Witte Huis, dan had
hij nog ten aanzien van het onderdeel
Watergate-inbraak en -bemanteling
iets definitiefs kunnen zeggen.
Bijvoorbeeld waarom hij niet reageer
de op een waarschuwing, drie weken
na de inbraak, van Patrick Gray, toch
niet een loopjongen van de slager,
maar het fungerend hoofd van de fe-
derlae recherche FBI. En waarom hij
deze man, toen hem al bekend was dat
hij belangrijke stukken die Witte-
Huisfiguren konden belasten had ver
brand, ondanks dit niet geringe plichts
verzuim toch aanbeval voor het direk-
teurschap van die FBI.
Als op deze en dergelijke vragen geen
antwoord komt, moet de Amerikaan
dan niet denken dat het antwoord zo
belastend is, dat de president er niet
mee voor de draad durf te komen?
KANTMAN.
Het kabinet Den Uyl heeft de eerste
stap gezet op de weg naar verdere
lastenverhoging. Verschillende bewinds
lieden hebben in de laatste weken al
onverantwoorde uitspraken gedaan
over verhoging van de direkte belastin
gen. Zo kwamen drs. Gruyters en de
heer Schaefer met gedachten over de
afschaffing van rente-aftrek bij het
opnemen van gelden bij de aankoop
van een huis. Ook is er al sprake ge
weest van het optrekken van de huur
waarde van het eigen huis door de
fiskus.
Al deze opgeworpen bclastingballetjes
zijn met geweldige kritiek naar het
regeringskasteel teruggeworpen. Nu zit
de volksvertegenwoordiging met een
fiskale benzinebon opgescheept. De re
gering zal er aan meewerken dat de
benzineprijs na 1 augustus met 8 cent
zal zijn gestegen. De helft van de stij
ging vloeit in de schatkst via een ac
cijnsverhoging. Die zal 75 miljoen gul
den moeten opbrengen. Met dit geld
wil het kabinet o.m. de alsnog verlaag
de pensioenpremie van ambtenaren fi
nancieren, een extra huursubsidie mo
gelijk maken, nog eens 13 miljoen aa*
ontwikkelingshulp besteden en liefst 24
miljoen extra besteden aan diverse
posten voor kuituur, rekreatie en maat
schappelijk werk.
Ook de verminderde heffing van kol-
legeld kost de regering 25 miljoen
gulden. De studenten die straks per
auto naar de kolleges rijden, betalen
langs de weg nog een deel van het
geld dat zij op de barrikaden van het
protest hebben teruggewonnen.
De besteding van dit extra benzine-
geld kritisch beziend, moet het ons
van het hart dat verschillende van de
nu aanvaarde lasten overbodig zouden
zijn wanneer in het progressieve ver
kiezingsprogramma niet zulke royale
beloften waren gedaan. Onze begro
tingspositie duldt noch uitbreiding van
de ontwikkelingshulp, noch hogere sub
sidie voor rekreatie en kuituur. Zo
zien wij dat politici zich in het zadel
helpen met beloften die zij hun kie
zers zelf laten betalen. Het is met na
me de kleine man die het grootste
deel van deze nieuwe indirekte last
straks moet betalen. Via de benzine
pomp wordt hij straks leeggezogen.
Betweterij en muggenzifterij zijn heb
belijkheden die helaas door vele Ne
derlanders bedreven worden. Meestal
heeft het een politieke achtergrond.
Vooral parlementariërs zijn er dan
ook sterk in. Nu heeft zo'n iemand -
laten we naam en funktie maar bui
ten beschouwing laten, om de man
niet meer eer te geven dan hij waard
is - gesteld, dat het eigelijk niet juist
zou zijn als ook prinses Irene met
haar (Spaanse) echtgenoot aanwezig
zou zijn tijdens de ontmoeting tussen
de koningin en haar Huis en de volks
vertegenwoordigers uit parlement, sta
ten en raden, te houden op 6 septem
ber ter gelegenheid van het regerings
jubileum van de koningin. Want, zegt
de parlementariër, prinses Irene heeft
door haar huwelijk geen staatsrech
telijke status meer in Nederland.
Zo'n muggenzifterij is bepaald niet de
aangewezen manier om een prettige
sfeer te scheppen bij een feestelijke en
wellicht ook nuttige ontmoeting tussen
een jubilaresse en degenen die haar
willen feliciteren en huldigen. Ieder
die enig jubileum viert, in welke funk
tie dan ook, wil uiteraard graag dat
ook zijn of haar kinderen daarbij aan
wezig zijn. Dat is een volkomen na
tuurlijke en altijd gerespekteerde zaak.
Zouden we dat recht en dat plezier de
koningin moeten ontzeggen, vanwege
een wat gezochte staatsrechtelijke
haarkloverij? Zelfs het opperen van
dit bezwaar moet voor de koningin het
mogelijke plezier in de ontmoeting
reeds vergallen. Het zal heel begrijpe
lijk en vanzelfsprekend zijn als zij
gaat stellen: mèt al mijn vier dochters
en hun echtgenoten of helemaal niet.
Zeker koningin Juliana is niet iemand
die tegenstellingen wil opwerpen, in
tegendeel, die steeds wil afzwakken of
helpen ofheffen. Dat haar nu ontzegd
zou worden dat én van haar dochters
uitgesloten zou worden van een be
langrijk onderdeel van haar jubileum
viering, moet haar als moeder èn als
landsvrouwe diep treffen.
De staatsrechtelijke gedachte er ach
ter mag nog zo zuiver zijn, geen op
recht met de koningin en haar Huis
meelevende persoon zou ei" zich aan
ergeren als ook prinses Irene bij de
gearrangeerde ontmoeting aanwezig is.
Wie dit „nietige" bezwaar wel voelt,
toont daarmee een kleinzieligheid die
wel zeer ongepast aandoet. Onze natio
nale trots zou zich tegen zo'n formele
maar onmenselijke en zielige gedachte
moeten verzetten en er schouderopha
lend aan voorbij moeten gaan. Maar
neen, de regering moet er zich mee
bemoeien, de minister-president er met
de jubilerende koningin over praten,
er misschien een „zachte" oplossing
voor aan de hand doen. Het opperen
van de idee getuigt van een politieke
mentaliteit waaraan alle menselijk ge
voel ontbreekt en die wij daarom ver
werpen en afkeuren.
De viering van het jubileum van ko
ningin Juliana heeft helaas tot vele
politieke verwikkelingen geleid. Hoofd
zakelijk ontstaan uit en gevoed door
een betrekkelijk kleine minderheid, die
in haar de verpersoonlijking van „het
gezag" ziet en tegen dat gezag oppo
neert om een andere maatschappij te
vestigen. En die minderheid behoort
tot de achterban van een deel van de
huidige regering.
Dit kabinet wringt zich dan ook in
allerlei bochten om twee heren tegelijk
te dienen. De viering van het rege
ringsjubileum kon men om de meer
derheid niet nalaten, maar terwille
van de minderheid is er van alles aan
gedaan om de viering en niet al te op
merkelijk tintje te geven, althans niet
voor zover het kabinet tot de uitvoe
ring moest meewerken.
Van een nationale zelfbewustheid is
bij deze jubileumviering dan ook nau
welijks sprake. En het deel van ons
volk dat de huldiging van ons staats
hoofd tot een zo gering mogelijke
uiting wil zien gebracht, krijgt daarbij,
uit partij-politieke overwegingen, meer
zijn zin dan de overgrote meerderheid.
Maar bij de feestelijkheden in de dor
pen, stadjes en steden zal vermoedelijk
meer oprechte vreugde over het jubi
leum van onze - koningin getoond wor
den dan waartoe de heren van het
Binnenhof bereid en in staat zijn.
•T. van D., wonende aan de Ferd.
Suycklaan, deed bij de politie aangifte
van het stukschieten van een ruit in
zijn woning. Vermoedelijk sneuvelde
de ruit door een kogeltje uit een wind
buks. De politie stelt een onderzoek in.
Uit de auto van de heer P. L. de H.,
die geparkeerd stond op de Den Bliek
laan nabij de Bosstraat, werden het
kentekenbewijs van de wagen, het rij
bewijs en verzekeringspapieren gesto
len.
De vreedzamere stemming, die dankzij
langdurige ontspanningspolitiek in
Europa vooral in het westen met blijd
schap is gegroet, heeft ook kanten die
met name in het oosten niet zo
juichend worden bekeken.
In dit opzicht is het interessant wat
de Russische dissident Sacharow en
de Chinese premier Tsjoo En-lai toe
vallig tezelfdertijd te* berde brachten.
Sacharow is een eminent geleerde, die
het bij de Sowjet-autoriteiten al lang
verkorven heeft door aan te dringen
op meer demokratische, of zo men
wil meer Dubcek-achtige toestanden.
Hij beroept zich daarbij onder andere
op de inhoud van de Russische grond
wet, waarvan deze overheid de inhoud
iets enger interpreteert dan Sacharow
en een groep verwante zielen.
De procureur-generaal in Moskou had
Sacharow gewaarschuwd vooral het
kontakt met buitenlandes na te laten
als hij niet in de cel wenste te belan
den of in een gekkenhuis, waar de
laatste jaren eveneens nogal wat te
zelfstandig denkenden zijn opgeborgen.
Het getuigt wel van grote moed om
dan, zoals Sacharow deed, buitenland
se journalisten uit te nodigen. Die hij
voorhield dat parallel met de ontspan
ning - zeg maar de betere betrekkin
gen tussen Washington en Moskou -
het bestrijden van de binnenlandse
andersdenkenden in de Sowjet-Unie
feller is geworden. De redenen hier
voor zijn wel te begrijpen.
Door de ontspanning kan de Russische
partij- en regeringsleiding moeilijk
meer de VS als de verschrikkelijke
kapitalistische boeman afschilderen,
waarmee tot dusver de massa werd
afgeschrikt.
Bovendien is een gevolg van de ont
spanningspolitiek - 'mede een reden
ervoor zelfs - dat de kommerciële kon
takten tussen Rusland en de atlanti-
sche wereld Intenser worden, waarbij
uiteraard ook persoonlijke kontakten
komen. En Brezjnew en de zijnen heb
ben niet de minste lust de Russische
intelligentsia te zeer te laten besmet
ten" met westerse ideeën over per
soonlijke vrijheid en dergelijke begrip
pen, die wel in de Sowj et-grondwet,
maar niet in de Sowjet-praktijk gel
den.
Chinese angst.
Vandaar dat Sacharow het westen
maant voorzichtig te zijn op Europese
veiligheidskonferenties e.d. om in
vreugde over ontspanning te vergeten
dat men daardoor het regime waarmee
men vriendschappelijker wordt tevens
harder maakt.
Een hardheid die het op zijn beurt
weer niet makkelijker maakt het hele
maal te vertrouwen.
Wat de Chinese premier Tsjoe En-lai
aan Nederlandse parlementariërs voor
hield is natuurlijk niet nieuw. China
voelt zich bedreigd aan alle kansen.
In de eerste plaats door de Sowjet-
Unie, maar bovendien door de Ameri
kaans-Japanse kracht in het oosten en
zelfs een beetje door India in het zui
den. En niets kan in Peking groter
wantrouwen zaaien als de toenadering
tussen de twee voornaamste ideologi
sche tegenstanders, die maar weinig
nodig hebben om ook vijanden te wor
den: Washington en Moskou samen te
gen Peking.
Die mogelijkheid ligt niet zo erg voor
de hand, maar kan niet uitgesloten
worden.
Het is duidelijk dat Peking Moskou
ervan verdenkt vooral ontspanning in
Europa te wensen om de handen hele
maal vrij te hebben aan de andere
grens van het Sowjet-rijk: die met
China.
Hoe hoog dit de Chinezen zit, blijkt
wel uit het ongebruikelijke van Tsjou's
rede: parlementaire visites worden
doorgaans onthaald op vredelievende
beleefdheden en nietszeggende vriend7
schapsverklaringen, zelden op hartige
politieke uitspraken,
En zowel Sacharow als Tsjou hebben
natuurlijk wel een grote mate van
gelijk Het kan verkieslijk zijn om de
besto maatjes te zijn met de Russen
en zo ontspannen mogelijk met hen te
leven in die ene wereld. Maar belust
heid op dit aspekt van onderhandelin
gen mag de ogen niet sluiten voor de
konsekwenties van andere aard, die
konsessies aan Moskou ook met zich
brengen.
Reeds jarenlang bestaat er tussen de
bondsrepubliek West-Duitsland en Ne
derland een ernstig konflikt over het
goederenvervoer op de weg. Dat wordt
voor een groot deel door Nederlanders
verzorgd, die zich ontpopt hebben als
de vrachtvaarders van Europa. Onze
centrale ligging aan de „poort van
Europa" is daar niet vreemd aan.
Van 1970 tot 1972 nam dat verkeer toe
van 67 miljoen tot 74 miljoen ton en
naarmate de vaart erin zit gaat de
groei sneller. Dit jaar verwachten on
ze vervoerders een groei van 15
Binnen de E.E.G. mogen de mensen
vrij werken waar zij willen. Zodra
de Nederlanders goederen willen ver
voeren naar West-Duitsland moeten
zij eerst een vergunning vragen aan
de westduitse minister van verkeer.
Deze laatste kontingenteert het aan
tal vergunningen om daarmee west
duitse vervoerders te steunen en de
spoorwegen. Ook de havens van Ham
burg en Bremen moeten voordeel on
dervinden van deze vervoersrem voor
Nederlanders, uiteraard ten koste van
Rotterdam.
Wij komen tot 1 oktober nog 40.000
vergunningen tekort, nadat minister
Westerterp er al 35.000 extra had los
gebrand. De bewindsman weigert nu
verder te bedelen bij de Duitsers. Dat
moet hij beslist ook niet doen. Hij zal
ook niet zover gaan, vermoeden wij,
om de Duitsers erop te wijzen dat zij
gedurende de jaren 1940-1945 maar al
te graag vervoersvergunningen naar
„die Heimat" verstrekten.
Om te beginnen zou onze regering
vergunningen kunnen opeisen voor
transport naar landen die in oost-Eu
ropa of op de Balka liggen. Dan gaat
het niet om goederen voor Duitsland.
Daarnaast zou de regering ook voor de
Westduitsers enige beperkende regels
kunnen vinden om ze iets soepeler te
stemmen. De minister hoeft beslist niet
te bedelen bij dit volk, dat ons nog
genoeg verschuldigd is. Hij zou echter
kunnen beseffen dat wij altijd de kam
pioenen voor meer europese ekono-
mische eenheid zijn geweest en dat de
„liefde" daarbij meestal van deze kant
is gekomen.
Zonder te bedelen kan de minister de
trom roeren van protest en veel toe
spraken houden die de Duitsers onder
druk zetten. Voorts kan Brussel als
forum dienen om de Duitse praktijken
aan de kaak te stellen.
Zondag a.s. zal tijdens een reeeptie, welke in het gebouw „De Rank" aan de
Soesterbergsestraat gehouden wordt, afscheid genomen worden van pater J. H.
J. Hassing.
Pater Hassing, oud-missionaris uit
Ghana, kwam ruim vijf jaar geleden
naar Soest met als standplaats de pa
rochie van Soest-Zuid. Een groot deel
van zyn werkterrein lag in het zieken
huis Zonnegloren, waardoor de pater
in Soest een grote bekendheid kreeg.
In verband met zijn gezondheid ver
trekt hij naar het Limburgse Meers-
sen waar hij zijn intrek neemt in een
bejaardenhuis.
Zondagmorgen om half tien celebreert
pater Hassing de hoogmis, daarbij ge
assisteerd door de pastoor van de pa
rochie. Het koor zingt de Missa Brevis
van Mozart.
De receptie begint 's middags om 14.30
uur; eerst het officiële gedeelte, waar
voor een beperkt aantal sprekers is
uitgenodigd. Dan zal hem het geschenk
van de parochie, een kleuren-t.v. wor
den aangeboden. Om circa 15.30 uur
begint het in-officiële gedeelte, waar
van ongetwijfeld velen gebruik zullen
maken om afscheid te nemen van deze
bijzonder sympathieke pater.
De Natuurbeschermingswacht „Eem-
land" organiseert op zaterdag 8 sep
tember a.s. voor haar leden een grof-
wild-excursie door de Koninklijke
Houtvesterijen bij Apeldoorn.
Per bus zal 's middags om ca. 3.00 uur
worden vertrokken vanaf Baarn-Soest.
Nadat ter plaatse een gids zich bij het
gezelschap zal hebben gevoegd, wordt
een rit van 2Vs uur dwars door de,
anders niet-toegankelijke rustgebieden
van het wild gemaakt. Men hoopt er
de in de Koninklijke Houtvesterijen
voorkomende wildsoorten, als edel
hert, reewild, moeflons en wilde zwij
nen, vanuit de bus rustig te kunnen
observeren.
Na afloop wordt, alvorens terug te
keren, een kop koffie gedronken in
de omgeving. Men verwacht om uiter
lijk 20.30 uur in Soest-Baarn terug te
zijn.
Daar nog plaatsen in de bus beschik
baar zijn, kunnen enkele nietleden aan
de excursie deelnemen. Inlichtingen bij
het secretariaat. Tel. 02155-15693.
Vanaf zondagmiddag 2 september a.s. is er weer poppenkast in het Artishock
gebouw aan de Steenhoffstraat; elke zondagmiddag om drie uur voor kinder
tjes van alle leeftijden.
Ronald en Gemma de Zeeuw, een be
kend Soester duo, spelen voorlopig
twee Jan Klaassen-spelen; één voor-
en één na de pauze. Het laatste stuk is
getiteld: „Jan Klaassen en het nieuwe
huis van de burgemeester" of „Hoe
Jan Klaassen trompetter werd in het
leger van de Prins". Dit stuk werd
geschreven door de eveneens in Soest
niet onbekende Jan Visser.
Ronald De Zeeuw, die in januari 1972
optrad in het Artishockgebouw, gaat
voortaan geheel zelfstandig het zon
dagmiddagtheater voor kinderen run
nen. Vanaf september '73 tot en met
april '74. Regelmatig zal hij gastartis-
ten en collega-poppenkastspelers uit'
nodigen om het programma afwisse
lend en gevarieerd te houden. Om die
redenen zal er ook af en toe een ac
tueel poppenkastspel voor hem ge
schreven worden, echter wel bestemd
voor kleine kinderen.
Als extra attractie zal er elke zondag
speciaal aandacht besteed worden aan
jarigen. Verder zal De Zeeuw probe
ren de kinderen creatief aan 't werk
te zetten, thuis. Groepen kinderen van
kindertehuizen e.d. krijgen reductie op
de toegangsprijs.
Telefonisch plaatsbespreken kan 's mid
dags en 's avonds geschieden onder
nummer 18599.
en
Van Weedestraat 29 - Soest
Telefoon 02155-14152
De gigantische nieuwe Russische autofabriek die in Togliattigrad is verrezen,
gaat het modeljaar 1974 in met een extra luxueuze en bijzonder sportieve auto,
de LADA 1500-S.
Uitgangspunt voor de nieuwe 1500-S was uiteraard het koetswerk van de 1200,
dat op zijn beurt weer was afgeleid van een Fiatproduct. De Russische con
structeurs ontwikkelden echter een eigen motor en versterkten, met het oog
op de uitzonderlijke zware Russische gebruiksomstandigheden, het onderstel en
het koetswerk. Op vele plaatsen werd dikker plaatstaal gebruikt; de dakstijlen,
het dak zelf, de zijpanelen en de dorpels werden versterkt en er werden
veiligheids-deursloten en verzonken portierhandels aangebracht.
Naast de 1200 werd de 1200 Station
car in productie genomen en nu is dan
de serie compleet met een aan allo
kanten superieure uitvoering, de Lade
1500-S.
Dit nieuwe model demonstreert op
nieuw dat de Russische constructeurs
niet bang waren een eigen weg te
gaan. Er is voortgeborduurd op de
1200-motor terwijl bijvoorbeeld ook het
dashboard, het visitekaartje van auto's
van deze opzet, een compleet eigen
ontwerp is.
Het verzwaarde koetswerk bleef ge
handhaafd. Hij kreeg echter een eigen,
afwijkende grille met dubbele koplam
pen. De grille werd iets schuin voor
over hellend gepaatst en in combinatie
met de wat langere motorkap bezorgt
dat de 1500-S een eigen silhouet.
Chroomstrips langs de flanken en rond
de wielkasten plus ventilatieroosters
in de achter-zijpanelen completeren
het beeld van een royale automobiel.
De fraaie carrosserie heeft nog enkele
opmerkelijke' wijzigingen. In de eerste
plaats een opmerkelijk ruime koffer
bak; vervolgens waarschüwingslamp-
jes in de achterste zijkanten van de
vóórportieren, die felrood gaan bran
den, ter alarmmering van het achter
op komende verkeer, als de portieren
worden geopend. En dan extra veilig
heidsvoorzieningen zoals „gelaagd"
glas, dat niet blind kan slaan als er
een steen tegen aan vliegt. Dergelijke
voorruiten worden in Nederland alleen
gebruikt bij Mercedes, Saab, Volvo en
nu ook bij Lada.
Ook het interieur is radikaal ver
nieuwd; voorin twee flink geprofileer
de stoelen, evenals de achterbank, in
het midden met stofbekleding en stro
ken kunstleder langs de zijkanten. De
leuningen zijn volledig verstelbaar;
verder een moquette tapijt op de vloer,
smaakvolle bekleding tegen de portie
ren, comfortabele lange armleuningen
bij alle zitplaatsen en handige hand
grepen tegen het dak.
Het instrumentarium is bijzonder
compleet; vóór het stuur een grote
toerenteller en een even grote snel
heidsmeter, met dag- en totaalteller.
Dan drie kleinere meters voor benzine,
watertemperatuur en oliedruk en een
electrische klok met secondewijzer.
Dan een hele batterij verklikkertjes,
benzine, oliedruk, laadstroom, hand
rem, choke, remolie, stadslicht, groot-
licht en richting.
Technische gegevens
De motor, 1451 cc viercilinder kopklep,
heeft een gesloten koelsysteem, een ge
sloten carterventilatie en full-flow
oliefilter bovenliggende lokkenas met
nastelbare dubbele ketting, 5-voudige
gelagerde krukas.
De carburateur kreeg een extra ruim
bemeten luchtfilter met een geluid
demper. Voor de electriciteitsvoorzie-
ning wordt gezorgd door een 500 Watts,
12 Volt, alternator. Met het oog op
koude nachten kreeg de motor een
1,3 kw startmotor en een 55 ah accu.
De uitlaatdemper is van roestvrij staal.
De 1500-S heeft een onafhankelijke
voorwielophanging en een zeer zorg
vuldig gelokaliseerde starre achteras,
aan vier dragers. Verder vóór en ach
ter een stabilisator; rondom schroef-
veren en telescopische schokbrekers.
Standaard wordt de auto op 165-13
radiaalbanden geleverd.
Vóór heeft de wagen schijfremmen,
achter trommelremmende circuits zijn
gescheiden. Het remsysteem is voor
zien van een vacuum rembekrachti-
ging en een remkrachtverdeler zorgt
ervoor dat de achterremmen niet kun
nen blokkeren. De handrem is vorst
bestendig.
De wagen biedt ruimte aan vijf per
sonen en heeft een uitzonderlijk goede
verwarmingsinstallatie; bij een buiten
temperatuur van -25° C is het binnen
nog -f- 25
Een binnenspiegel met anti-verblin
dingsstand, twee zonnekleppen, kaar
tentassen in de voorportieren, asbakjes
in de achterdeuren en op het dash
board, veiligheidsgordels bij de voor
zitting en bevestigingspunten voor gor
dels achterin, en intervalschakelaar op
de ruitewïssers, draaibare uitblaasroos-
ters en ventilatie en verwarming, en
nog een aantal accessoires vervolma
ken het interieur.
Bij de uitrusting behoort een extra
grote tas met gereedschap met o.a.
een bandenpomp, spanningsmeter, di
verse gereedschappen en een looplamp
met opgerold snoer.
Het gewicht is 965 kg, toegestaan ca
ravangewicht 860 kg, de langte 4,116
meter, de breedte 1,625 meter en de
hoogte 1,440 meter. De tankinhoud 39
liter, de draaicirkel 10,4 meter en de
topsnelheid 155 km/uur.
De importeur, Gremi Auto-import,
heeft kans gezien de prijs van de
1500-S onder de tien mille te houden
(9750 gulden incl. BTW), waardoor de
nieuwe Lada in zijn prijsklasse een
uitzonderlijke aanbieding is geworden.
Zijn combinatie van ruimte, motorïn-
houd en -vermogen, uitrusting en luxe
wordt in zgn prijsklasse door geen
ander geëvenaard.
Deze uitzonderlijk nieuwe Russische
auto staat in Soest in de showroom
van Garagebedrijf J. W. Huigen, Pias-
weg 25.
B(j de gemeentekwekerij aan de Molenstraat zijn aanzienlijk meer restanten
bestrijdingsmiddelen ingeleverd dan men verwachtte. En niet alleen door land
bouwers, loonspuiters, tuinders, mensen die beroepshalve veel met dergelijk
materiaal omgaan en in voorraad hebben, maar ook door particulieren, in
woners die hun medicijnkastje eens nagekeken hebben.
De heer J G. Tolboom van de plant
soenendienst, die deze week met de
inzameling belast is, is er min of meer
verbaasd over. In de speciale opslag
ruimte bij de kwekerij zijn inmiddels
acht emmers van 50 liter met de ge
vaarlijke spullen gevuld.
Het is een eenmalige aktie, die
met 31 augustus loopt en waaraan
voor de inleveraar geen kosten zijn
verbonden Ingeleverd moeten worden
in de eerste plaats restanten van mid
delen die niet meer worden gebruikt
en in de tweede plaats restanten en
voorraden van middelen die niet meer
mogen worden gebruikt en die men
zelfs niet meer in bezit mag hebben,
zoals DDT en endrin bevattende mid
delen. Verder middelen op basis van
dieldrin heptachloor, hexachloor en
chloordaan. Ook kwikhoudende midde-
delen, die overigens afzonderlijk ver
pakt ingeleverd moeten worden.
Alles moet zoveel mogelijk in de
originele verpakking gelaten worden
en daarna verpakt in een stevige plas
tic zak, kwik uiteraard apart.
Bijzonder tevreden is men, dat ook
kleine tot zeer kleine hoeveelheden j
bracht worden. Het is altijd de moeite
van het brengen waard en. zoals men
er thans over denkt, veel beter dan
wegspoelen door het toilet.
Tot en met vrijdag a.s. kan men van
9.00 tot 12.00 uur en van 14.00 tot 16.00
uur bij de kwekerij terecht, waar men
blij zal zijn als „de vieze troep" door
de provincie weggehaald is. „Doe het
gif de deur uit".
Folo: De heer Tolboom in zijn giftig
magazjjn.
Snelle en correcte levering
en
tot in depuntjes verzorgd I
Uitgebreide collectie
klassiek en modern.
