Situering „City-Centrum"
blijft discutabele zaak
Schobbejacken
mosïsk
Regionale brandweren oefendei
op Zonnegloren
kom kijken
bijartihome
artihome
antoor
villa
Teleurstellende belangstelling bij
voorlichtingsavond stadspark
85,50
59,75
fStótro
DejBtstéd
sorry
9 september
Bistro De Dissel
Kom naar het
Dolfinarium ten™"
Harderwijk sh°-"
DOLFINARIUm
Radio-verbindingen functioneren prima
VIEUX
lekker, hè
gun uw kleding
de beste
"behandeling
die er is
heeft u wel eens haast?
binnen één uur!
gratis
cleaner
Het oog gericht op
veel gereis en
weinig resultaten
8o«*ter Courant van vrtydag T september 1973
nroerende
THEKEN
ESTDIJK
-1953
?rvaat
egde tuin
t parket-
?rne eet-
met par-
de ruime
oyale hal
irdhouten
hekamer,
king.
Zoals algemeen verwacht kon worden spitste de discussie tijdens de voorlich
tingsavond over het Stadspark zich vooral toe op de situering van het toe
komstige Centrum. Resumerend concludeerde de heer C. de Heus, voorzitter
van de commissie „stadspark", aan het eind van de lange avond, dat er veel
goede wil aanwezig was, maar dat het belangrijk was vanuit welke gedachte
men redeneerde. De mogelijkheden lagen, zo dacht hij, nog open, en men zou
daarom moeten zoeken naar een oplossing die voor de meesten aanvaardbaar
was. Overigens had hij, zo merkte hij op, onvoldoende argumenten gehoord om
vast te houden aan het gemeenteplan, het centrum te vestigen nabij de Park
laan, evenals er geen argumenten waren aangedragen om dat centrum beslist
niet te bouwen op het terrein tussen Verlegnde Talmalaan en Molenstraat.
De opkomst voor deze voor Soest toch
wel belangrijke zaak, was teleurstel
lend. De zaal was aardig gevuld, maar
meer dan 125 belangstellenden zullen
er zeker niet geweest zijn.
De burgemeester leidde de avond. Naast
haar, aan de „groene tafel", wethouder
mevrouw M. Walter-Van der Togt, ge
meentesecretaris de heer H. Borreman
en de stedebouwkundige adviseur van
de gemeente ir. N. P. H. J. Roorda van
Eysinga. Hij was de tegenspeler van
de heer De Heus, die als eerste het
woord kreeg.
De heer De Heus gaf een globaal over
zicht van de door de commissie ver
richte werkzaamheden; de opdracht
,Jiet uitbrengen van een advies en
voorleggen van een plan met betrek
king tot de toekomstige funktie van de
Soester Eng, eventueel het aanleggen
van een stadspark, en het treffen van
recreatieve voorzieningen, een en ander
geheel los van een eerder uitgebracht
ambtelijk rapport".
96
naar de meubeletudio met binnen- en
buitenlandse merken van naam. En praten
met binnenhuisarchitecten over de „totnto"
ruimte van huls, tuin en keuken.
tl bent van harte welkom.
Burg. Gruttostraat la. Soest
als bij toeval nog ls overgebleven,
achteloos van de kaart te vegen om er
een keurig Stadspark, zoals men overal
kan aanleggen, voor in de plaats te
stellen.
Na een samenvatting van de conclussie
van de commissie gegeven te hebben,
waarbij de heer De Heus stelde niet te
geloven in het behoud van het terrein
voor de landbouw „er blijft van het
gebied, na aanleg van de Engweg een
strook van 400 meter over, met als
spookbeeld op de achtergrond het cen
trum"; kwam hij op het alternatieve
plan, dat de commissie indiende en
waarbij het centrum verplaatst werd.
Men had niet de bedoeling gehad ver
der te gaan dan de opdracht, maar men
was er haast automatisch opgekomen,
omdat dan de Eng niet aangetast be
hoefde te worden. Naar mening van de
commissie is de door hen aangegeven
ligging geografisch gunstiger. De mo
tieven om het centrum nabij station
Soest-Zuid te ontwikkelen worden
niet onderkend. Zij adviseert daarom
het Enggebied af te ronden met een
bebouwing langs de spoorlijn en een
parkbebouwing aan de Parklaan. Het
was niet aan de commissie te beoorde
len in hoeverre dit plan haalbaar was.
"Wel had Soest naar hun mening een
"ander Centrum nodig dan steden als
Amersfoort, Hilversum of Utrecht. De
commissie had zich overigens wel de
gelijk ervan op de hoogte gesteld dat
reeds eerder plannen bestaan hadden
om het centrum op de nu door hen
voorgestelde plaats te bouwen, maar zij
De commissie had daartoe het terrein
geïnventariseerd, de flora en fauna, de
zandafgravingen, het grafheuveltje uit
het neolithicum, maar ook de fraaie
uitzichten en doorkijken. Als storende
elementen werden ervaren de hoog
bouw Molenschot en Soesterveen, de
doorsnijding van het landschap door de
Molenstraat, de tot stortplaats gede
gradeerde zandafgravingen, het auto
kerkhof achter de Kolonieweg en de
verwaarloosde grafheuvel. Bovendien
moest zij rekening houden met de door
de gemeente reeds geplande verande
ringen van het landschap; de aanleg
van verkeerswegen, de bebouwing Ker-
ckenlandt, de aanleg van 't stadscen
trum, afbraak van de Molenstraat en
afbraak van een gedeelte van de Ver
lengde Talmalaan en de doorbraak van
de Dalweg naar de Beukenlaan.
Konsekwent haar opdracht uitvoerend
had de commissie zich ook bezig ge
houden met. het opstellen van een lijst
van aan te brengen voorzieningen
speelplaatsen, fiets- en wandelpaden,
bijenschans enz.
Hij stelde daarbij dè vraag, gezien de
geringe belangstelling, in hoeverre deze
zaken bij de bevolking leefden. „Is er
wel zoveel belangstelling voor het be
houd van de Eng? Is men wel bereid
zijn schouders er onder te zetten om
de Eng te behouden? aldus de heer De
Heus.
Na nauwkeurige bestudering van de
kaarten en het verzamelen van de ge
gevens waren de leden van de com
missie zich eerst goed gaan realiseren
hoe weinig er nog van het echte Soes-
ter-Eng-landschap zal zijn overgeble
ven als de voorgenomen wegenaanleg
en bouwprojecten zijn uitgevoerd. „Als
in het overgebleven gedeelte bovendien
nog de voorzieningen zouden worden
aangebracht die in het wensenpakket
naar voren komen, dan", aldus de heer
De Heus, „is er naar het oordeel van
de commissie geen enkele reden meer
om te spreken van een oorspronkelijk,
uniek karakter van de Soester Eng,
maar men is dan bezig het kleine stuk
je oude Soester Eng-landschap# dat ons
had nergens kunnen achterhalen, waar
om dat plan verlaten was.
De heer De Heus besloot zün Inleiding
met prof. Van Embden te citeren: „Na
ernstige studie, waarbij vele aspecten
aan de orde kwamen, werd voor de
plaats van dit centrum aangewezen de
noordelijke helling van de Eng. Aldus
zullen Soest-Zuid enerzijds en Soest-
dijk-'t Hart anderzijds kunnen aanleu
nen tegen een stedelijk kern, die als
het ware achteraf nog een rechtvaar
diging zal geven aan hun open bebou-
wingswijze", een citaat uit het boekje
dat in 1959 werd uitgegeven ter gele
genheid van het I2V2 jarig ambtsjubi
leum van burgemeester Bentinck. Met
verwijzing naar de spreuk van de
Utrechts Heuvelrug zei de heer De
Heus „Soest verniel uw eigen vreugde
niet".
Ontmoetingscentrum
Ir. Roorda, die begon met op te mer
ken niet de bedoeling te hebben er een
steekspel van te maken, een debat om
uit te maken wie er wel gelijk had,
noemde het rapport van de commissie
een belangrijke bijdrage in de menings
vorming. Voor een groot aantal punten
had hij veel waardering, anderszijds
wilde hij de controversiële punten niet
uit de weg gaan.
Hij daalde daarna diep af in de histo
rie; hoe Soest gegroeid was, het eerste
structuurplan uit 1948, de gedachte
toen dat de spoorlijn t.z.t. zou verval
len, een gedachte die snel vergeten
moest worden; het opvullen van de
ruimten in de' bestaande wijken, het
begin van de bebouwing van de Eng.
Toch werd toen reeds doelbewust er
naar gestreefd een gedeelte van de Eng
te handhaven, in een tijd toen men nog
anders dacht over het landschap. Men
sprak toen van het „groene hart" van
Soest en vrijwel vanaf het begin werd
het centrum tegen het groene hart ge
situeerd, met als plaats de omgeving
van de Parklaan. Het zou daar gunstig
liggen in verband met het wegenplan
en ook met de grote bevolkingsdicht
heid in de nog te bouwen wijken.
v.a.
maat 116
v.a.
maat 128
I\TER\VT1«MuIf>tnOV
superior quality
Hazewind-dealer
HILVERSUM AMERSFOORT -ZEIST
Wij hebben veel gasten
teleurgesteld
maar wij zijn vanaf
zondag
weer op zondag
geopend.
Peter Meijer en zijn
medewerkers ontvangen
U gaarne in
's Maandags zijn wij
gesloten.
Burg. Grothestraat 16
Soest - Tel. 02155-17249
De plaats van het centrum, zoals door
de commissie voorgesteld, had bij alle
discussies steeds meegespeeld, maar
men was er uiteindelijk van afgestapt
omdat men de Van Weedstraat geen
concurrentie wilde aandoen en ook om
dat de zandgaten veel moeilijker zou
den opleveren. Naar mening van de
heer Roorda zou de alternatieve situe
ring ook in strijd zijn met de gedachte
van de commissie, het behoud van het
groen-gedeelte.
Over de uiteindelijke uitvoering van
het centrum werden vele rapporten op
gesteld, wat er komen moest, waar dat
komen moest en daarbij overheerste de
idee dat het vooral een ontmoetings
centrum zou moeten worden. Ook aan
de grootte werd veel studie besteed;
prognoses daarvan waren moeilijk te
maken, maar zoals de'gedachte nu wa
ren zou er een supermarkt, een klein
warenhuis, wat kleinere winkeltjes en
veel parkeerplaatsen moeten komen.
Dat gedeelte zou gebouwd moeten wor
den aan de linker zijde van de Cen-
trumweg, gezien vanaf de Nieuweweg;
rechts daarvan het gmeeritehuis en het
politiebureau. Het totaal zou niet te
groot van opzet moeten worden, maar
wel het niveau van Soest waardig, hoe
wel dat niveau moeilijk te bepalen
was.
Behoefteprobleem
De discussie kwam uiterst moeilijk op
gang. Chris Uiterwijk kwam als eerste
schaap over de dam. Hij sprak over de
„verstedelingsziekte" en wist dat de
bevolking de Eng wilde handhaven.
Een andere vragensteller betwijfelde
of er wel behoefte aan dat centrum zou
zijn „inhoeverre leeft die behoefte en
staan de plannen al vast of is dat de
behoefte van de plannenmakers?"
Ir. Roorda meende dat de behoefte bij
de nieuwkomers zou liggen, terwijl er
naar zijn mening beslist een ontmoe
tingscentrum moest komen. Het be
stemmingsplan Zuider-Eng was in
voorbereiding, bijna voltooid en zou
binnenkort ter visie gelegd worden.
Het raadslid de heer A. van Vloten
(vele raadsleden woonde de avond bij)
noemde de avond teleurstellend, omdat
er teveel over het centrum en te wei
nig over het park gesproken werd. Ook
hij twijfelde overigens aan de noodzaak
van dat centrum en dacht dat de behoefte
eraan gekweekt werd, door in de nieu
we wijken geen winkels, te plannen.
Mr. H. H. Houtman merkte op dat er
ook andere genoegens in het leven wa
ren dan winkelen en hij drong aan op
het zoeken naar een compromis.
Vragen werden verder gesteld over de
onzekerheid waarin de Parklaanbewo-
ners leven, afbraak of geen afbraak;
waarom de winkelstand van Soestdijk
beschremd werd en die van Soest-Zuid
niet; over de waarde van de Eng voor
de boerenstand en mogelijkheden voor
maisteelt.
Ir. Van Wijk vestigde de aandacht op
de gunstige ligging van Soest langs het
openbare vervoer met vier stations en
hij meende dat langs de spoorlijn de
voorzieningen moesten worden ge
bouwd. De middenstand en de con
currentie werd erbij gehaald, maar he
laas liet de winkelcommissie zich niet
horen.
Een van de laatste opmerkingen kwam
van de heer B. E. Onwezen; het was
meer een verzoek „gemeente wees niet
zo streng, spaar onze Eng".
Na een resumerende conclusie van de
heer De Heus, dankte de voorzitter alle
belangstellenden. Met wat er vanavond
gezegd was, zou de raad zeker haar
oordeel doen. De raad heeft dan ook
de uiteindelijke beslissing, alhoewel de
ter visielegging van het plan voor de
bevolking uiterst belangrijk is.
In het grootste overdekte
Dolfijnenstadion ter wereld met
2.500 zitplaatsen ziet u een unieke
show van zeeleeuwen en dolfijnen
in één programma.
Tijden: dagelijks 10.00 - 11.30 -
13.00 - 14.30 - 16.00 en 17.30 uur.
Zondags niet om 10.00 uur.
Onderwatervoedering door
kikvorsmeisjes. Robarium.
Expositie walvisachtigen.
De bouwcommissie van het ziekenhuis Zonnegloren zal zich binnenkort zonder
twijfel gaan beraden over de vervanging van de drempels bjj de deureu en
verlaging van de trottoirbanden. Die zjjn maandagavond tijdens de regionale
brandweeroefening grote obstakels gebleken bjj het verrijden van de bedden
en rolstoelen met patiënten. De ontruiming van de begane grond in de oost
vleugel van het ziekenhuis was noodzakelijk omdat een zwarte rookontwikke
ling werd verondersteld als gevolg van een brand in de keuken, loodrecht op
de oostvleugel.
Dat er in het begin van de oefening
verpleegsters werden nagezeten door
brandweerlieden, was louter het gevolg
van de oefening; er zat dan steeds
een bed tussen met een patiënt erin,
want in eendrachtige samenwerking
probeerden de brandweerlieden en
verplegend personeel in zo hoog moge.
lijk tempo de verpleegden (een twin
tigtal leden van de afdeling Soest van
de Kon. Ned. Ver. „Eerste Hulp bij
Ongelukken") naar buiten te brengen.
Dat gebeurde misschien niet in alle
gevallen even voorzichtig (Amersfoorts
brandweercommandant J. Borger na
afloop: „Medici kwam het misschien
wel barbaars voor"), maar wel effec
tief.
Bij aankomst na de brandmelding om
20.16 uur, trof de Soester brandweer
de keuken in lichterlaaie aan; daaraan
liet de uitstekende enscènering geen
twijfel bestaan. Voor de eerstaanko-
mende ploeg was de brandbestrijding
echter niet het voornaamste punt. Dat
was de redding van de patiënten in
de oostvleugel. Uitgerust met pers-
luchtapparatuur drong men de ver
trekken binnen om de verpleegden zo
goed en zo vlug mogelijk af te voeren
naar -de als rampzaal ingerichte ont
spanningszaal.
Regio-Hulp.
Terwijl de ladderwagen, dc middella-
gedrukspuit en de motorspuit aan de
hoofdingang van het gebouw werden
ingezet, richtten de inmiddels ter as
sistentie geroepen korpsen van Soes
terberg (twee wagens), Amersfoort en
Baarn (elk een wagen) hun aandacht
op de brandhaard, nadat alle patiën
ten in vlot tempo waren afgevoerd.
drink
De wagen uit Amersfoort was door
een motoragent opgewacht bij het Wit
te Huis, die uit Baarn bij de brand
weerkazerne. Voorafgegaan door de
politie reed men naar het ziekenhuis.
Om 20.45 uur werd het sein „brand
meester" gegeven, om 20.51 uur kon
het inpakken beginnen.
In de nabespreking in de kazerne zei
commandant Groart dat men lang ge
dokterd had over de aard van de oefe
ning. Aanvankelijk zocht men het in
de richting van een bejaardencentrum,
later kwam de vliegbasis ter sprake,
maar dankzij de medewerking van de
directie van Zonnegloren werd het het
ziekenhuis.
„Het was niet eenvoudig de vleugel
te ontruimen en ln te richten met
„zogenaamde" patiënten en alleen dat
al heeft ons direct overtuigd van het
nut van deze oefening", aldus de heer
Groart. Verheugd was hij over het feit
dat de verbindingen uitstekend waren
verlopen, iets waaraan hij bij vorige
oefeningen nogal eens mankeerde. Hij
had lof voor de medewerking van de
politie en bedankte tenslotte de pa
tiënten".
Brandweercommandant Borger uit
Amersfoort noemde het een goede ge
dachte juist het ziekenhuis uit te kie
zen voor de oefening een moeilijk ob
ject omdat de brandweerman zich met
het redden van patiënten op een vol
komen onbekend terrein begeeft. „Ik
heb gegriezeld toen ik las wat ze alle
maal mankeerden Nu bleef de ont
ruiming nog beperkt tot de begane
grond; maar ik kan me voorstellen dat
zoiets op een verdieping nog veel moei
lijker gaat". De heer Borger noemde de
tegenstrijdigheden bij brand in een
ziekenhuis; de ene partij (ziekenhuis)
wil graag de deuren open hebben om
tijdens het vervoer van de patiënten
zo weinig mogelijk obstrakels tegen te
komen, de andere partij (brandweer)
wil ze juist dicht hebben om zoveel
mogelijk uitbreiding van de brand te
voorkomen. Hij vroeg zich verder af
hoe de watervoorziening zou zijn als
er werkelijk grote eenheden op de
brandkranen op het terrein werden
aangesloten. Daarnaast wees hij erop
dat bij een echte brand de zaak nog
onoverzichtelijker zou zijn (er was dit
keer voor de deelnemers geen draal
boek opgesteld) en dat de rook de om
geving ondoordringbaar zou maken. Al
met al meende de heer Borger dat
de oefening veel stof had gegeven om
strak in regioverband de zaak nog eens
te bezien.
Fouten genoteerd
Dokter J. W. D. Berkelbach van der
Sprenkel, geneesheer-directeur van
Zonnegloren, bedankte de brandweer
„dat ze de moeite heeft willen nemen
met ons te oefenen". Wat het zieken
huis betrof waren alle geconstateerde
fouten genoteerd, „en daar zullen we
intern nog wel over praten". Eén kri
tisch geluid liet hg horen; hl) had de
brandweer en de bevelvoerder niet
kunnen vinden. Wat dat betrof repli
ceerde dokter R. E. H. Buss, voorzitter
van de brandweer en als chirurg aan
het ziekenhuis verbonden: „U was ook
niet te bereiken, want u had verzuimd
de verbindingsapparatuur te halen".
magie claanlng van auper cleanar
la een weldaad
voor al uw kleding!
perf®kt gereinigd,
•tuk voor atuk behandeld, gecontroleerd
en verzorgd
«p ons adres
koningsweg 16
helpen wij u zelfs
wij halen en bezorgen
bel ons nummer
14302
pioniers
ïn.textielreïnigïng
koningsweg 16 «n konlnglnnelaan 42
Eén der „patiënten" wordt behoedzaaif
in veiligheid gebracht.
Dokter Buss zei in zijn nabeschouwing
dat het nut van de oefening al in de
voorbereidingsfase was gebleken. Al
leen al als gevolg van de voorbespre
kingen was een aantal zaken geregeld,
zoals de noodzakelijke aanvoer van
meer mensen om patiënten te redden.
Hij constateerde dat de interne zieken
huis-instructies gefunctioneerd hadden,
al was het waarschuwen van enkele
functionarissen achterwege gebleven.
Een probleem bij de ontriuming was
het feit dat te hulp geschoten Soester-
bergse brandweerlieden niet wisten in
persoonskamers de eerste redders al
welke van de vier zalen en twee één-
geweest waren. Hij meende dat de pa
tiënten over het algemeen goed ge
transporteerd waren en ook vlot, in
aanmerking genomen het feit dat de
bedden op poten stonden en de wielen
eerst gedeblokkeerd moesten worden.
Overigens hadden de patiënten het ge
voel dat ze door de persluchtmasker-
dragers niet werden verstaan, iets dat
door hen werd bestreden.
De burgemeester, die de gehele oefe
ning van nabij had bijgewoond, had
het laatste woord. Zij was net begon
nen, toen de Baarnse brandweer opge
roepen werd. „Dit bewijst hoe afhan
kelijk een gemeente ls van uw inzet",
aldus de burgemeester. Zij zei tenslotte
onder de indruk te zijn van de samen
werking in Eemland-verband.
In het nabije oosten wordt opvallend
veel gereisd zonder veel hoop op re
sultaat. VN-sekretaris Waldheim gaat
een rij hoofdsteden af om te kijken of
na zoveel gestrande bemiddelingspo
gingen de tijd rijp is voor een nieuwe,
met meer kansen. Optimistisch kan hij
er niet van worden. Zomin als de Li
bische president Kadhaffi, die wel
vaak Cairo bezoekt en andere hoofd
steden, maar steeds meer uiting geeft
aan twijfel of er nog iets komt van de
Libisch-Egyptische fusie. Zijn pessi
misme stoelt op de uitgebreide reis van
president Sadat, die daarvoor juist de
konservatieve olielanden opzocht met
alleen daar tussendoor het revolutio
nair gezinde Syrië - dit laatste waar
schijnlijk alleen voor de kamouflage.
Wat Kadhaffi wil is duidelijk: hij is
de stuwende kracht achter de idee door
een olieboycot de VS en west-Europa
te dwingen wat minder lankmoedig te
zijn jegens IsraeL Zijn grote dag hoopt
hij te hebben als hij naar Algiers reist
met vele regeringsleiders uit ontwik
kelingslanden die een motie in deze
zin zouden moeten steunen. Als ze dit
doen dan helpt dit Kadhaffi nog wei
nig, want kort daarop reist iedereen
weer naar Koeweit voor een gesprek
tussen de Arabische olieproducerende
landen over dezelfde aangelegenheid.
De keus van plaats van samenkomst is
al haast tekenend: in een konservatief
sjeikdom dat echt geen lust heeft de
bronnen van zijn welvaart af te snijden
en dan geen neiging heeft zich te la
ten spannen voor het karretje van
Kadhaffi die immers het afzetten van
konservatieve vorsten propageert.
Voor Kadhaffi is het daarom bijzonder
zuur dat zijn Egyptische kollega ken»
nelijk probeert vrienden te worden met
koning Feisal en dergelijke konserva
tieve potentaten - zonder Egypte is
'edere aktie tegen Israël bij voor
baat al vruchteloos. En Sadat geeft
duidelijk de voorkeur aan een hand
having van de bestaande machtsver
houdingen boven akties met Kadhaffi
samen om revolutionair de sociale
struktuur van de Arabische wereld
drastisch te veranderen. De Egypte
naar wil natuurlijk dolgraag de Sinaï
terug, maar de prijs van een sociale
omwenteling naar Kadhaffi's recept is
hem daarvoor te hoog.
Waarmee men vrijwel terug is bij de
toestand van vroeger: een door gesple
tenheid machteloze Arabische wereld.
De pogingen van Kadhaffi en zijn me
destanders om daarin verandering te
brengen, zijn vooreerst van de baan en
daarover zal niet erg gerouwd worden
in Israël en evenmin in de VS en west-
Europa. Aan de andere kant is ook
duidelijk dat de huidige situatie niet
eeuwig kan duren en dat is wel een
reden om de terugkeer naar de oude
verhoudingen te betreuren.
KANTMAN.
