Krakers Molenstraatwoningen hebben geen geld om proces te betalen Kortebaan draverijen in Soest op 29 april a.s. Provinciale commissie milieubeheer gaat uit van verkeerde gegevens Donderdag 7 februari 1971 52e jaargang no. 21 Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29. Soest Tel. 11152' - Postgiro 126156 Vraag aan de gemeenteraad of er sprake is van onverzoenlijkheid De rust in Mariënburs weergekeerd Alle patiënten mogen blijven Kompostbedrijf Baarn-Soest raakt goedkopere productie makkelijk kwijt Amnesty International start adoptiegroep Nieuwe dirigent kerkkoor Soest-Zuid Jaarlijks terugkerend element van Kortebaan Vereniging „Oranje Boven" VAN SLAAN TOT ONGEHOORZAAM HEID Middenstand rebelleerde SOESTER 8 COURANT Abonnement per kwartaal f4,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ9, Verschijnt iedere donderdag In een brief aan de leden van de gemeenteraad vraagt een van de krakers van leegstaande woningen aan deMolenstraat, Harr Witte, een uitspraak te doen over het in de kraakkwestie door b. en w. gevoerde beleid: „Bent u het hiermede eens? Of vindt u, evenals de krakers, dat de handclv ijze van b. en w. op onverzoenlijkheid duidt?". Deze brief lijkt het laatste hoofdstuk te •worden aan de kraakaktie die vorig jaar in de maand november de gemoe deren danig in beweging bracht. In korte tijd werden toen achter elkaar, drie leegstaande woningen aan de Mo lenstraat van de woningbouwvereniging St. Joseph bezet door Ton Paauw, door het echtpaar Witte en het echtpaar Vorderhake met baby. Vrijdagavond 2 november kraakte Paauw het pand nummer 107. Maan dagavond 5 november kreeg hij het be vel dat hij er woensdag daaraan vol gend uit moest zijn; zo niet, dan zou hij er met de hulp van de sterke arm worden uitgezet. Maandagavond werden de woningen 105 en 81 gekraakt door respectievelijk Witte en Vorderhake. In de lastgeving die Paauw ontving werd verwezen naar de wetsartikelen 1 en 23 van de woonruimtewet 1947. Ten onrechte volgens medewerkers van de rechtswinkel te Amersfoort, een standpunt dat gedeeld werd door de advocaat mr. J. Knoppers en dat door hem verdedigd werd tijdens een kort geding dat in Utrecht diende. Paauw werd uit de door hem gekraak te woning gezet; hij had geen tijd een kort geding tegen de gemeente aan te spannen. Dat deden wel Witte en Vo- derhake. „Het kort geding werd ge voerd en verloren op aanvechtbare gronden", aldus Harry Witte in zijn brief aan de gemeenteraad. „De kra kers waren van plan in beroep te gaan. Inmiddels waren echter stappen en be slissingen genomen die de Molenstraat lieten bestaan en weder bewonen, daar om zijn we niet in beroep gegaan, het doel was bereikt". In de uitspraak werden de twee kra kers veroordeeld in de proceskosten van de gemeente. Witte zegt daarover nu: „Volgens de advocaat. mr. J. Knoppers, is het ongebruikelijk dat ge meentes dergelye kosten vorderen op onvermogende in een zaak als deze. Maar integendeel, de gemeente wil deze kosten, koste wat kost, verhalen op de krakers, die beide minder dan het mi nimum loon verdienen. (Vorderhake jeugdloon, Witte studiebeurs). U be grijpt". aldus Witte in zijn brief, „wan neer je rond moet konien van ongeveer 550 gulden per maand, het bepaald niet overkomt als een vriendelijke geste van de gemeente om een reke ning te presenteren van 284 gulden, maar meer als weinig begripvol voor de financiële situatie". Hij vraagt zich af of dat soms de frus tratie is die de wethouder bedoelde bij de handeling van de Molenstraat in de november raadsvergadering. Volgens Witte zou Vorderhake een af betalingsrekening hebben afgesproken met de gemeente, maar doordat hij toch een deurwaarder aan de deur kreeg is het door hem te betalen be drag alsnog 43 gulden verhoogd. ,Het is duidelijk", vindt Harry Witte, „dat de hele affaire de beslissingssnel heid van de instanties zeer vergroot heeft. Moesten de Molenstraatbewoners twee jaar wachten op niets, nu blijkt in nauwelijks twee maanden zeer veel te bereiken. Iedereen is tevreden over de resultaten. Wij (Witte) vragen ons af of het dan redelijk is de krakers als enige in het spel te straffen". Kraken is in geen geval strafbaar, vindt Witte en hjj concludeert dat dan in de ogen van de gemeente „procesvoeren" strafbaar is, „want de krakers moeten 284 gulden betalen en derhalve stond het niet in het vonnis dat kosten moés ten worden gevorderd". Witte vraagt de gemeenteraad of men het eens is met het door b. en w. ge voerde beleid om de krakers te straf fen „voor een zaak die geen straf ver dient". Jammer Mevrouw F. Vorderhake betreurt de nieuwe publiciteit rond deze kwestie. Zij vertelde ons dat haar zoon inder daad de 43 gulden voor de deurwaar der moet betalen. „Mr. Knoppers heeft zonder toestem ming van mijn zoon aan de gemeente ontheffing gevraagd. In een aan hem gerichte brief van 3 januari zegt de gemeente dat die ontheffing niet ver leend wordt, maar dat er wel een be talingsregeling getroffen kan worden". De brief heeft mr. Knoppers volgens mevrouw Vorderhake tien dagen vast gehouden waardoor er geen gebruik gemaakt kon worden van een termijn van 14 dagen, waarbinnen aan de ge meente bericht moest worden, dat er gebruik gemaakt zou worden van de voorgestelde „regeling". Mevrouw Vorderhake zegt het normaal te vinden, dat, toen eenmaal de admi nistratieve afwikkeling op gang geko men was en de deurwaarder op pad gestuurd werd, ook de nu gemaakte kosten (43 gulden) betaald moeten worden. Zij betreurt het dat mr. Knoppers, zonder toestemming, de ontheffing aan gevraagd heeft, zoals zij het ook be treurt dat Witte de kwestie nu weer in de publiciteit brengt „terwijl Witte legen mij gezegd heeft dat hij in fe bruari van zijn studiebeurs de proces kosten zou betalen". Met de burgemeester heeft mevrouw Vorderhake wel gesproken en er werd een betalingsregeling getroffen, zij het dat de deurwaarderskosten daar nu bij gekomen zijn. „Jammer, wat er nu gebeurt. Voor mijn gevoel is het onlogisch dat de ge meenschap moet opdraaien voor de kosten, die in dit geval de krakers de gemeente cq. de gemeenschap hebben bezorgd", aldus mevrouw Vorderhake. Suggestie Volgens mr. J. Knoppers is aan de ge meente. de suggestie gedaan de kosten niet te innen. Dit in verband met de overwogen hoger beroep's procedure, die niet ingesteld zou worden vanwege de kostenfactor. De gemeente antwoordde daarop dat die kosten in ieder geval geïnd zouden worden, zowel in eerste als in tweede instantie. Mr. Knoppers noemt dat „zuur" voor dit geval, hoewel in 't algemeen een te billijken standpunt. Het standpunt van mevrouw Vorder hake, dat de gemeenschap niet voor deze kosten mag opdraaien, vindt hij ..'n standpunt". Inmiddels heeft mevrouw Vorderhake van de gemeente bericht ontvangen dat de kosten van advocaat en deurwaar der, door de gemeente worden overge nomen, zodat haar zoon slechts resten de 200 gulden van het geding. Deze moeten betaalt worden in tien ter mijnen. o O De rust in Huize Nicuw-Maricnburg is weergekeerd; alle patiënten mogen blijven. Dat is het voor alle partijen bevredigende slot van enige maanden spanning, waarin door formele benadering van een situatie onmenselijk op getreden dreigde te worden. Van overplaatsing van de meestal zeer bejaarde patiënten naar erkende ver pleeginrichtingen komt niets. De menselijkheid heeft het gewonnen van de bureaucratie. Dinsdagmiddag is de beslissing gevallen tijdens een bespreking die de direc trice zuster Fortunata in Amersfoort heeft gevoerd met de directie van het ziekenfonds. Toen zjj terugkwam heeft zuster Fortunata de bel laten luiden om iedereen van het heuglijke feit in kennis te stellen; gisteren ging de vlag uit. „Ik ben dankbaar dat het zo gegaan is", zegt zuster Fortunata, „en ik ben blij dat ik het aangepakt heb. Je komt soms wel eens in de verleiding om te zeg gen - het zal wel niet anders kunnen - maar dat blijkt dan niet waar te zijn". In de nota „verwerking van huieshoudelijke en ander composteerbaar afval", die vandaag door de commissie milieubeheer uit provinciale staten van Utrecht wordt behandeld, komt een merkwaardig standpunt naar voren, dat in het geheel niet aansluit op de werkelijkheid; in tegendeel, daarmee absoluut in tegenspraak is. Het rapport zegt over de situatie in de gemeente Baarn en Soest, na vast gesteld te hebben dat in het gebied van het Samenwerkingsorgaan Eem- land meerdere methoden van vuilver werking worden toegepast: „De gemeenten Baarn en Soest sloten in de vijftiger jaren een gemeenschap pelijke regeling tot exploitatie van een kompostbedrijf. In dat, volgens het Danoprincipe werkende bedrijf, wordt nog steeds een van goede kwaliteit zijnde compost geproduceerd. De ver werkingscapaciteit van het bedrijf is echter te klein geworden, terwijl ook overigens, tengevolge van slijtage e.d., voorzieningen getroffen zouden moeten worden. Na uitbreiding van het bedrijf en nadat de overige nodig te achten voorzieningen zijn getroffen, zullen de kapitaalslasten, die op deze vuilver werking drukken, zo groot worden, dat ons inziens alvorens tot uitbreiding enz. wordt besloten als alternatief een geleidelijke afbouw van dit bedrijf, gepaard gaande met overschakeling op een andere verwerkingsmethode, in overweging genomen moet worden. Dit mede omdat in de afgelopen jaren der gelijke compostermgsbedrijven elders in den lande gesloten moesten worden, omdat er geen of onvoldoende afzet mogelijkheden meer gevonden werden voor de geproduceerde compost". Niet waar De voorzitter van de Stichting Kom post- en Rioolwaterzuiveringsbedrijf Baarn-Soest, de wethouder J. Ebbers, spi-eekt dit rapport bijna punt voor punt tegen. Precies één jaar na de oprichting van de Werkgroep Soest en omstreken van Amnesty Internatio/nal zal naast deze groep nu een Adoptiegroep haar werk beginnen. Een adoptiegroep is een groep mensen die zich het lot aantrekt van drie ge vangenen, die om godsdienstige of politieke overtuiging opgesloten zitten. Ook bekommert men zich om hun familie. Alleen gevangenen die geen geweld gebruikt of gepropageerd hebben wor den door Amnesty geadopteerd. Om de nadruk te leggen op het onpar tijdige karakter van Amnesty worden de gevangenen gekozen uit; een com munistisch land, een westers land en een land in de derde wereld. Het is de taak van de groep om te werken voor de vrijlating van de ge adopteerde gevangenen, een betere be handeling voor hen te bewerkstelligen en het gezin van de gevangene even tueel financiëel of op andere wijze te steunen. De eerste bijeenkomst van de adoptie groep zal op donderdag 14 februari a.s., om 20.00 uur plaats vinden bij de heer H. Jansen, Colenso 21, Soestdijk, tel. 10928, het kontaktadres van deze groep. Belangstellenden die nog willen deel nemen aan deze groep kunnen zich bij dit adres opgeven. Alle informaties over het Amnesty- werk worden verstrekt door het secre tariaat van de Werkgroep Wiardi Beckmanstraat 320, tel. 17001. De heer J. J. Ebbers, voorzitter van de Stichting Kompost bedrijf. Van „slijtage" is geen sprake, tenzij het rapport meer dan drie jaar geleden werd opgesteld.Toen namelijk zijn be paalde onderdelen gemodificeerd, waar door er juist nu gebleken is dat oude euvels niet meer voorkomen. Het punt „kapitaalslasten" werd inder tijd al door de Stichting aangevochten en zo overduidelijk, dat gedeputeerde, jhr. mr. F. F. Hooft Graafland, tijdens een bespreking concludeerde dat de cijfers van de milieucommissie aan leiding gaven tot misverstanden. De door Soest-Baarn geproduceerde cijfers gaven aan, dat men met het voorstel „afvoeren van vuil via Hilversum of Amersfoort" aanzienlijk duurder uit kwam. Dat de kompost van Soest-Baarn niet afgezet kan worden, noemde de heer Ebbers een fabeltje. „Men staat ervoor in de ry". Wat wel nodig is, is de vergroting van de bunkercapaciteit. Die is nu te klein, wat tot gevolg heeft dat het aangebo den vuil korter in de stabilisator kan blijven, dan wenselijk is. De cyclus van drie dagen is teruggebracht tot lVs dag. wat ten koste gaat van de kwaliteit van de kompost. Desondanks is de vraag naar het product groot. Wat de Stichting wil, is een bunker van circa 500 m3 en daarnaast nog een bunker van eenzelfde grote voor de opslag van grof huisvuil. Dan zou ver der de ovencapaciteit vergroot moeten worden voor de verbranding van dit grove vuil. Dat er voor dit deel van de provin cie een oplossing moet komen voor de verwerking van het huisvuil, spreekt de wethouder niet tegen. De grote zandgaten raken op den duur vol. Overigens is het niet zo dat Soest perse niet naar de VAM (de vuilafvoermü- die per trein afvoert naar Drente en Brabant) wil, maar volgens dc heer Ebbers moet dan wél uitgezocht zijn wat dat gaat kosten. „Nu kunnen wij nog met gemak concurreren tegen de VAM. Het verschil is zeker 13 gulden per ton en dat by een aanvoer van 70 ton per dag". Nu de functies van repetitor en orga nist van het gemengd kerkoor van de parochie Soest-Zuid zijn samengevoegd, heeft de heer H. van de Kamp de al gehele leiding van het koor overgeno men van repetitor J. J. de Clippelaar en organist C. H. van Schaik. De heer van Schaik is 25 jaar lang aan het koor verbonden geweest. Door de wijziging in de leiding zal het 25 leden tellende kerkoor, dat dringend aan uitbreiding toe is, met ingang van vrijdag 15 februari in plaats van don derdags, wekelijks op vrijdagavond zijn repetities houden, 's avonds om acht uur in de kerk, onder leiding van or- i ganist—dirigent Van de Kamp. Als het bestuur van de kersverse vereniging „Kortebaan vereniging Oranje Boven" het voor elkaar krygt, en waarom zou dat niet, dan krijgt Soest er een nieuw zeer aantrekkelijk, jaarlyks terugkerend evenement bij: een korte- baandraverij met totalisator. Als datum voor dit sportgebeuren wordt dit jaer de dag voor Koninginnedag aangehouden en dan zal, als het allemaal doorgaat, op die dag het kortebaan seizoen in Nederland geopend worden in Soest. De vereniging bestaat in feite sinds 6 september 1973 en werd opgericht door in Soest woonachtige paardenliefheb bers, die bovendien op de een of an dere manier nauw betrokken waren bij de drafsport. Voorzitter is de heer W. J. van den Bosch, een man clie is opgegroeid met de drafsport en wiens vader jaren ge leden een zelfde functie bekleedde bij een soortgelijke vereniging in Stomp- wijk. Secretaris is de heer J. H. Leyendek- ker, bekend televisie regisseur, maar daarnaast ook sinds 1960 adviseur van de Vereniging van Draf- en Rensport professionals. Hij publiceert al 12 jaar over paarden en houdt er regelmatig radiopraatjes over. Penningmeester is de heer W. Rietveld, directeur van de Middenstandsbank in Soest. De vereniging telt op het. moment 11 leden en dat zullen er hoogstens 15 worden, „om het handelbaar te hou den", aldus de hei'en Van den Bosch en Leyendekker tijdens hun eerste persconferentie. „Meer - paardengek- ken - bij elkaar geeft problemen". Het bestuur nam inmiddels contact op met de gemeente en met de Stichting Nederlandse Draf- en Rensport, de N.D.R. Aan de burgemeester werd het loei van de vereniging uit een gezet Bi In een later uitgegane brief werd het college van burgemeester en frethouders gevraagd: a toestemming voor het houden van de draverij, b. daarvoor de benodigde faciliteiten te verlenen, c. voor één keer vrijstelling te verle nen van vermakelijkheidsbelasting en d. een ere-prijs beschikbaar te stellen die door de burgemeester aan de win naar zal worden uitgereikt. Contact werd ook opgenomen met de korpschef van de politie en dat resul teerde in ondermeer de aanwijzing van een parkoers. Parkoers Kortebaan draverijen worden op het moment slechts gehouden in 14 ge^ meenten in Nederland, terwijl er ruim te is voor hoogstens 16. Dat aantal van 16 heeft te maken met de organisatie van de totalisator. Deze is landelijk wettelijk geregeld en in handen van de Stichting Totalisator Nederland. De stichting legt op iedere kortebaan dra verij geld toe, maar ziet de kortebaan als propaganda voor de langebaan dra verijen. Daar hoopt men dat tenslotte de belangstellenden teiecht zullen ko men. Om de langebaandraverijen niet in de organisatorische wielen te rijden kunnen er evenwel slechts hooguit 16 kortebaan draverijen gehouden worden. Er zijn er nu 14, hoofdzakelijk in de provincie Noord Holland: Soest zou de 15e worden. Als parkoers is uitgezocht het gedeelte van de Koningsweg, tussen de Varen straat en de Dalweg. Een rechte baan. die volgens de bepalingen van de sport, een lengte moet hebben van 275 tot maximaal 315 meter! Op de asfaltweg worden twee geschei den banen uitgezet van circa één meter breed en bedekt met een laag zand van 3 cm. Al naar gelang de paarden eer der met. succes aan draverijen hebben deelgenomen krijgen zij een zgn. han dicap die maximaal 15 meter is. De paarden moeten draven, niet galoppe ren, anders worden zij gediskwalifi ceerd. In gemeenten als Hoorn, Purmerend en Medenblik wordt de draverij jaarlijks midden in de plaats gehouden en dan tegelijk met de plaatselijke kermis. Daar zijn 10.000 toeschouwers geen uit zondering. Al naar gelang de inschrijvingen, (24 tot 28 paarden is een maximaal te ver werken aantal) worden er zgn. „omlo pen" gehouden, van telkens twee paar den, die door loting worden aangewe zen. Per koppel steeds twee ritten en eventueel een derde rit om de winnaar aan te wijzen. Bij 24 inschrijvingen, 12 omlopen die 12 winnaars opleveren. Die lopen weer tegen elkaar enz. tot er drie overblitven riie moeten strijden om de drie eerste prijzen. Om de an dere prijzen kan ook gelopen worden, maar het gebeurt meer dan eens dat de eigenaren, om de paarden te spa ren. het totaal geldsbedrag onderling verdelen, zonder dat er om gedraafd wordt. Prijzenpakket „Oranje Boven" heeft een groots pak ket samengesteld. Er komt een le prijs van 3000 gulden, een 2c prys van 1000 gulden, de 3e prys 500, de 4e prijs 250. de 5e prijs 100 en dan twee pryzen van 75 gulden. Het is het hoogste prijzen schema in het land. Dat waarborgt min of meer de deel name van de grote cracks zoals Jan Wagenaar, Jan van Dooieweeftf" uit Hoofddorp. Piet Smit uit Utrecht, Har ry Pools uit Beverwijk en verder be kenden als Manus Bouwhuis, Jan de Leeuw en Kees Wortel uit Wolvega. Verder is te verwachten dat ook enkele Soesters met een paard zullen inschrij ven, Voor het prijzenpakket zorgt het Soes ter zaken- en bedrijfsleven, gemeente en ruitersportbewonderaars. Buiten dat aan de gemeente gevraagd werd geen vermakelijkheidsbelasting te heffen, werd aan de NDR toegezegd dat bij hen dit jaar geen subsidie-aan vraag zou worden ingediend, maar dat men wel prijsstelde op de normale uit kering van de totalisator. De omzet daarvan wordt geschat, voor de eerste keer, op 20.000 gulden, terwijl men re kening houdt met minimaal 2000 be zoekers. De naam „Oranje Boven", die de ver bondenheid van de Soester Vereniging met het Koninklijk Huis wil symboli seren, wordt min of meer benadrukt door het beschikbaarstellen van een wisselprijs in de vorm van een minia tuur „Gouden Koets" De winnaar er van krijgt bovendien, als blijvende her innering, een miniatuur Gouden Koets in zilver. Verder zijn er natuurlijk de nodige ere-prijzen. Van de NDR werd inmiddels bericht ontvangen dat zij het verzoek met een goedgunstig advies had doorgezonden aan de Stichting Totalisator Nederland. Het wachten is nu nog slechts op de gemeente Soest. Men hoopt dat die be slissing vóór 15 februari afkomt, omdat anders de organisatie in de knoop kan raken. Mocht het allemaal tijdig rondkomen, en daar ziet het nu wel naar uit, dan kan Soest rekenen op jaarlijkse korte baan draverijen op de maandag voor de verjaardag van de Koningin. Kortebaan wedstryd in de hoofdstraat te Hoorn. De regering heeft het vorige week wederom erg moeilijk gehad, met de middenstand en in de Tweede Kamer. Ditmaal ging het om de prijsbeschik- king van minister Lubbers. Ook de detailhandel mag de kostenstijgingen, waarbij behoort de betaling van de vastgestelde verplichte jeugdlonen, de eerste vier weken niet doorberekenen. Moet de totale kostenstijging dus min stens een maand uit eigen zak betalen. Op aandringen van ARP en KVP wilde de minister tenslotte dan wel een ze kere verzachting loepassen voor kleine zelfstandigen die onder een bepaald inkomen of omzet blijven. Doch dat kon die middenstandsgroep niet helpen, want dan zouden de prijzen bij hen al eerder hoger worden dan bij de an deren, de grote bedrijven, hetgeen dus nog erger kon aantikken. Daarop kwam er in de Tweede Kamer een motie Schouten (ARP) in stemming, waarin de regering werd verzocht de gehele detailhandel van de, in duur beperkte, prijsmaatregel uit te sluiten. Welke motie met flinke meerderheid, rechts tegen links, werd aangenomen. VVD-fraktieleider Wiegel bleek nog niet over de fijne politieke neus te be schikken om zich mede in dat sukses te koesteren. Toen minister Lubbers verklaarde deze motie niet te zullen uitvoeren, diende hij namelijk een andere in waarin de Kamer zich zou uitspreken tegen dit besluit van de minister. Een motie van wantrouwen dus. Maar daarin konden ARP en KVP natuurlijk niet meegaan, omdat zij dit kabinet nu eenmaal steunen en zij in de plaats er van ook geen alternatief zien. Die mo tie van Wiegel kreeg dus geen meer derheid, waardoor helaas tevens aan de kracht van de eerste motie afbreuk werd gedaan. De ontevredenheid in middenstands- kringen is uiteraard groot. Dat werd nog verergerd toen premier Den Uyl beweerde dat de middenstandsorgani saties hun leden tot „burgerlijke onge hoorzaamheid" zouden oproepen. Nee, zeiden de voorzitters daarvan, dat pro beren wij juist te voorkomen en daar om dringen wij aan op een versoepe ling van het prijsbeleid voor de detail handel. Het doet ook wat vreemd aan dat Den Uyl nu een mogelijke „burgerlijke on gehoorzaamheid" van de middenstan ders wil veroordelen. Toen pomphouders, vooral in de grens streken maar ook elders, geen moge lijkheid en geen noodzaak zagen alleen benzine af te leveren tegen afgifte van bonnen, werd de distributie maar ijlings opgeheven. Studenten die het wettelijk vastgestel de kollegegeld niet willen betalen wor den ook niet beticht van burgerlijke ongehoorzaamheid, integendeel, uit po litieke overwegingen door de linkse groepen daarin gesteund. Van een eensgezind en doelbewust beleid kan in deze zaken dan ook niet gesproken worden. Nog een ander opmerkelijk feit valt te noteren van het kongres van de PvdA, waar premier Den Uyl verklaarde „dat de multinationals, de grote internatio nale ondernemingen waaronder de olie maatschappijen, onder toezicht behoren te komen van de nationale regeringen en dat het onaanvaardbaar is dat par- rikuliere ondernemingen uitmaken waar de olie naartoe gaat en in welk tempo ze uit. de grond wordt gehaald". Wat dit laatste betreft hebben de olie- staten dit zelf al in de hand. En als de (partikuliere) oliemaatschappijen niet gezorgd hebben dat ondanks de boycot de olie-aanvoer naar Nederland toch niet teveel terugliep, dan zou het olie tekort de afgelopen maanden hier veel erger zijn geweest. Wanneer de aanvoer geregeld zou moe ten worden door de regeringenvan de verschillende verbruikslanden, dan zou den de kansen voor het kleine Neder land er bepaald veel slechter voor ko men te staan. Dan waren we overgele verd aan de macht van de grote naties, die stuk voor stuk het eerst voor zich zelf willen zorgen. Zie Frankrijk, Enge land en Japan Nee, erg gelukkig zijn de leden van dit kabinet met hun uitspraken over het algemeen niet. Waar de bedrijven, klein en groot, met nieuwe lasten worden gekonfronteerd, wordt de vakbeweging weer tegemoetgekomen door de uit spraak van de premier op zijn partij- kongres, dat bij een toch mogelijke verbetering van de ekonomische situa tie, het heel begrijpelijk is als de vak centrales hun eisen daarbij gaan aan sluiten. Dat is dan weer geen aanmoe diging voor de inflatiebestrijding, waartoe alleen de werkgevers zouden moeten bijdragen. Niet bepaald een na tionaal beleid. De Nederlandse Middenstand rebelleer de vorige week. Op een demonstratieve kaderbijeenkomst, die in Den Haag ge houden werd noemde een van de spre kers de middenstanders „Beste onbe zoldigde belasting-inners van Neder land". De voorzitter van het NKOV merkte ondermeer op dat door de maatregelen van de regering niet al leen de bestaansmogelijkheden, maar ook de bestaansgronden van de mid denstand werden aangetast. Hij zei: „Tot hier toe. Nu niet verder. Het is genoeg". Ook de vereniging De Soester Onder nemer spreekt in een circulaire over „bittere ernst" Grote gevaren bedrei gen de middenstand zoals het betalen van wettelijke minimumlonen en het niet tijdig mogen doorberekenen van nrijsverhogingen Steun aan de lande lijke bonden „die namens u spreken en dus door u gesteund moeten worden", is de hoogste tijd. Alle middenstanders worden daarom opgeroepen zich nü direct op te geven als lid van De Soester Ondernemer, waardoor men automatisch lid wordt van een landelijke bond.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1974 | | pagina 1