4 Chinezen in arrest na mislukte overval
Donderdag 31 oktober 1971
53e jaargang no. 10
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest
Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 14152' - Postgiro 120150
Afhaken CDA echt betreurd
Fractievoorzitter kan zich essentiële zaak niet
herinneren
Kordaat optreden van twee jonge
politie-agenten
MINISTER VAN AGT
IN MOEILIJKHEDEN
Sinterklaas arriveert 23 november in Soest
SOESTER B COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9.
Verschijnt Iedere donderdag
ok de VVD legde verantwoording af over
wethoudersverkiezing
Of het nu. na de VVD-verantwoording over het politiek-vooroverleg met be
trekking tot de wathoudtirsbenocwning. voor iedereen duidelijk is wat er zoal
gebeurde achter de schermen van politiek Soest, mag betwijfeld worden. Érg
veel duidelijkheid voegde de WD zelfs niet toe aan wat iedereen al wist. Er
kwam wat onduidelijkheid, toen plots bleek dat de fractievoorzitter ir. M. A.
van Ee aan geheugenverlies leed. De situatie die toen ontstond werd meester
lijk gered door mevrouw mr. E. Korthuis-Elion, die het wellcts-nietes spelletje
terugbracht tot de twee maanden voor de scptembervergadering van de raad,
toen de kaarten eigenlü al geschud waren en ieders standpunt bekend was.
Wat deed het er eigenlijk toe wat zich daarvóór allemaal afgespeeld had?
Voor het CDA, dat met de heren Van Poppclen, Verheus, Oldenboom en Wijk
raadslid Van Rijthoven, de VVD-vergadering bijwoonde, heel veel, voor de
aanwezige VVD-ledan, helemaal niets meer. De avond resulteerde in de vraag
van VVD-voorzitter, de heer H. Citeur: „Is het meningsverschil dat er is ont
staan. het u waard niet mee te doen?" De praktijk heeft inmiddels bewezen
dat het zo is.
De heer Citeur gaf aan het begin van
het openbare gedeelte van deze bij
eenkomst, er ging een huishoudelijke
vergadering aan vooraf, de opsomming
van de feiten. Het verloop van de in
terne onderhandelingen was de leden
reeds tijdens de liberale sociëteit van
19 augustus 1.1. meegedeeld. Nooit was
er van die kant kritiek gekomen op
het gevoerde beleid. Wat er volgens het
CDA allemaal gebeurd was, had men
kunnen lezen in de pers en tijdens de
raadsvergadering van 3 september
kwam dat er op neer dat de WD door
het CDA werd afgeschilderd als „een
groep onbetrouwbare politici, die toch
wel erg sterk afstaken tegen de stand
vastige mannen-broeders, die twee ze
tels wilden of anders helemaal niet".
Niet bang
De heer Citeur noemde het verslag
van het CDA op de kernpunten on
juist en de veronderstelling dat de
VVD in combinatie met het CDA (to
taal 19 zetels) bang zou zjjn voor de
PvdA (5 zetels) gewoon een lachertje.
„Een ieder die iets van politiek be
grijpt ziet dat onmiddellijk in".
De VVD was eerst niet van plan ge
weest om in het openbaar opening van
zaken te geven, omdat immers, nie
mand herwijzen vóór of tegen had én
er al gauw een wel'les-nietes situatie
zou ontstaan.
Hij zei het ook niet eens te zijn met
een kiezer, die op de CDA-vergadering
de WD van kiezersbedrog betichtte:
„Immers wij beloofden de kiezers géén
handjeklap met het CDA en evenmin
afstoting van de PvdA". Wel werd be
grepen wat er bedoeld werd en van
daar alsnog deze openbare vergadering.
Na de raadsverkiezingen op 29 mei,
vond op 1 juni een fractievergadering
plaats „om de situatie te evalueren en
om de standpunten te bepalen". Er
werd toen door de WD ingezien dat
de makkelijkste oplossing zou zijn de
2-2 verdelihg. „Immers", aldus de heer
Citeur, „de christelijke groeperingen,
die in Soest steeds de boventoon had
den aangegeven, zouden er met één
zetel' minder in de raad en met ver
schil van slechts 111 stemmen, verge
leken met ons, weinig voor voelen om
een andere verdeling te accepteren
Met 19 van de 25 zetels in de raad
zouden VVD en CDA de macht in
handen hebben en een verdeling
VVD - 2 CDA zou er dus zonder meer
door te drukken zijn. Daarbij", zo zei
de heer Citeur, „komt dat er in de af
gelopen 4 jaren een goede verstand
houding tussen VVD en CDA in Soest
is gegroeid. Zouden wij de PvdA heb
ben willen betalen met dezelfde munt
waarmee zij ons in andere gemeenten
betaald hebben, dan zouden wij zelfs
hebben moeten streven naar een ver
deling 2 VVD - 2 CDA".
De plaatselijke VVD had zich er ech
ter niet zo gemakkelijk vanaf willen
maken gezien hun grote verantwoorde
lijkheid tegenover Soest als geheel.
Ook wilden zij geen kwaad met kwaad
vergelden en onder het motto „wat gij
liet wilt dat u geschiedtwat het
CDA zou moeten aanspreken, werd be
sloten anders te handelen.
De VVD had steeds verklaard naar
een afspiegelingscollege te zullen stre
ven: een college weerspiegelende niet
alleen een zo groot mogelijk percentage
raadsleden maar ook zoveel mogelijk
politieke stromingen. Een factor van
belang daarbij was dat de partijen die
achter de wethouders stonden, vóóraf
een gezamenlijk basisprogramma
maakten en zich constructief opstelden.
De 20 °/o van de raadszetels, die de
PvdA ging bezetten, maakte het wen
selijk die partij in het college op te
nemen, „vooropgesteld de constructieve
Inbreng en de totstandkoming van een
gezamenlijk basisprogramma".
De heer Citeur zei daarbij dat met de
PvdA Steeds een goede verstandhou
ding had bestaan en dat men op de
PvdA steeds rekenen kon als het ging
om het organiseren van politieke ma
nifestaties cn de verdeling van de
daaraan verbonden kosten. „Dat is niet
Iets wat w|j van alle andere partijen
kunnen zeggen". Gemeentelijk waren
de verschillen tussen VVD en PvdA
ook lang niet zo groot als landelijk.
De VVD had zich daarom op het
standpunt gesteld dat de 2-1-1 verde
ling de beste oplossing was. ook al
omdat een aantal van vijf wethouders
niet (wettelijk) haalbaar was.
Mevrouw Korthuijs en de heer ir. M.
A. van Ee waren de afgevaardigden
van de partij, maar omdat de heer ir.
M. A. van Ee buitenlands was, kon het
drie-partijengesprek, „waaraan wij de
grootste waarde hechtten", niet met
een beginnen.
Oriënterende gesprekken werden toen
gevoerd door mevrouw Korthuis en de
heer Ebbers met het CDA, „omdat wij
ons konden voorstellen dat vooral het
CDA iets van ons zou willen haren".
Het feit dat wethouder-kandidaat Eb
bers daarbij was, duidde volgens de
heer Citeur voldoende op het infor
mele karakter van de gesprekken; kan
didaat wethouders nemen in de regel
niet aan dergelijke gesprekken deel.
Dat bedoelde mevrouw Korthuis, toen
zij in de raadsvergadering van 3 sep
tember op informele oriënterende ge
sprekken wees.
Dat eerste oriënterende gesprek had
plaats gevonden op 6 juni en het CDA
had zich teleurgesteld getoond over het
voorstel 2-1-1. Er werd toen gesproken
over „lichte" en „zware" zetels en ook
over een gezamenlijk program met o,
ae herstructuering van gemeentewer
ken en de herziening van het besluit
Weg over de Eng.
Men ging uiteen met het huiswerk;
bestudering van alternatieven voor de
verdeling van de wethouderszetels, be
studering van de grootte van de com
missies en het op papier zetten van de
persoonlijke voorkeuren voor de com
missies.
Het tweede gesprek vond op 17 juni
piaats en het CDA had zich toen op
het standpunt gesteld, twee zetels voor
het CDA in het college. De CDA-er
Oldennboom had zelfs gezegd: „Met
wie dan ook". Ook de VVD had haar
voorkeur voor 2-1-1 nog eens onder
streept en tevens gesteld, „dat als de
PvdA zich niet constructief zou op
stelen, als alternatief 2 VVD - 2 CDA
obk aanvaardbaar was".
„W\j stelden", aldus de afdelings-voor-
zitter. „óók, dat als de PvdA zich wél
constructief zou opstellen en het CDA
iich zou blijven verzetten tegen de
Joor ons geprefereerde verdeling, het
de taak van het CDA zou zijn om een
verdeling 2 VVD - 2 CDA voor de
PvdA aanvaardbaar te maken. Immers
het CDA zou dan geen alternatieven
aandragen, iets wat wij wel deden".
Op 22 juni vond het eerste open drie-
oartijengesprek plaats en op voorstel
van de PvdA-partner, de heer K. de
Wilde, werd eerst gesproken over de
programmapunten. De PvdA bleek zich
constructief op te stellen; zij wilde in
het college en zij sprak zich uit voor
een afspiegelingscollege in tegenstel
ling tot de landelijke PvdA-opstelling.
Men kwam gezamenlijk tot de opstel
ling van het zeven punten tellende ba
sisprogramma. Voor de WD stond
voen de 2-1-1 verdeling vast, tenzij het
CDA de PvdA de 2-2 .verdeling zou
kunnen aanpraten.
Dat had het CDA gedaan op de bij
eenkomst van 22 juni en de heer Ci
teur zei geconstateerd te hebben dat
het CDA geen steekhoudende argu
menten op tafel kon leggen. „De PvdA
pareerde alles wat zij aandroegen uit
stekend". Daarbij hoorde ook de be
wering da* de burgemeester toch eigen
lijk gezien kon worden als VVD-Iid
van het college.
Op 24 juni had de fractie zich weer
beraden en definitief werd het stand
punt 2-1-1. Het CDA zou zelf de con
sequenties moeten dragen van haar
eventueel volharden „in haar onge
nuanceerde opstelling".
Op 25 juni vond het tweede drie-
partijengesprek plaats; men kwam niet
tot elkaar en er werd een afkoelings
periode ingesteld tot augustus. De WD
hoopte dat het CDA zou bijdraaien,
"wanneer zij zou zien dat het ons
ernst was met die ene PvdA-zetel en
dat wij zelfs zó consequent waren dat
wij niet zouden terugschrikken voor
een college met alleen VVD en PvdA
wethouders".
Ir. M. A. van Ee
geheugenverlies
een mogelijk alternatief had gesproken
„waarover nog CDA fractieberaad
moest plaatsvinden, daarmee sugge
rerend dat er van hun kant wellicht
nog een constructief alternatief te ver
wachten was".
Het voorstel kwam niet en de VVD en
PvdA waren op 2 september bijeen
geweest om de strategie voor de raads
vergadering van 3 september te be
spreken. Daarbij stond voorop dat men
net CDA zo 1'ang mogelijk de kans wil
de geven om alsnog bij te draaien,
maar uiteraard werd ook rekening ge
houden met een halsstarrige houding.
Men bereidde zich ook voor op een
eventuele CbA-manoeuvre die een
verdeling 3 VVD - 1 PvdA of 2 VVD
- 2 PvdA zou bewerkstellingen. Dat
wilden VVD, noch PvdA. Men bleef
evenwel hopen dat het CDA in zou
zien, in het belang van Soest, dat zij
zitting moest nemen in het college;
WD noch PvdA hadden de intentie
het CDA buiten te sluiten. Wat er op
3 september gebeurde is overbekend.
„Borrelpraat"
De heer Citeur noemde het daarna
merkwaardig dat de fractievoorzitter
van het CDA, de heer Van Poppelen,
op 3 september sprak over de „volle
dige overeenstemming die op 21 juni
bereikt zou zijn", want op 21 juni was
geen bespreking met het CDA geweest.
„U zult vergeefs naar die datum zoe
ken in de verslagen die opgemaakt
zijn van alle besprekingen met het
CDA". „Op die dag was er slechts een
zgn. „borrel" en u kunt zich voorstel
len dat op een dergelijk evenement,
<vaar alle raadsleden aanwezig zijn het
onderwerp „wethouderszetelverdeling"
wel ter sprake is geweest" aldus de
heer Citeur. Aangezien er toen nog
niet in pijpjes geblazen moest worden,
was er inderdaad geborreld en een
zich beroepen op een dergelijke avond
achtte het bestuur van de VVD „niet
thuis te horen in een zakelijk en nuch
ter gesprek". De WD wilde zich hou-
de op de beweringen in de oriënteren
de en open driepartijenbesprekingen".
Hij verwees verder naar de notulen
van de raadsvergaderiong van 3 sep
tember en merkte daarbij op dat daar
in iets vermeld staat over een gesprek
tussen WD en CDA op 22 juni om
negen uur 's morgens. „Ons is niets
bekend van een vergadering op dat
tijdstip en in die samenstelling". Op
vallend noemde hij het wel dat de
CDA-woord voerder zei dat het CDA
geen genoegen nam met één wethou-
Op 16 augstus vond het derde drie-
partqengesprek plaats en weer werd
geen overeenstemming bereikt. Er wer
den geen nieuwe afspraken gemaakt al
werd wel de datum van 2 september
daarvoor opengehouden. De reden
daarvan was. volgens de heer Citeur.
dat de heer Oldenboom van het CDA
bü de laatste onderhandelingen over
der, „gezien de gemaakte afspraken
met de VVD. Moeten wij daaruit af
leiden dat het CDA een dergelijke be
langrijke beslissing neemt op basis van
een vermeende toezegging van de
WD?" De rest van het betoog van de
CDA fractievoorzitter, noemde de heer
Citeur, „zuiver verkiezingspropaganda
op lange termijn".
Hij memoreerde daarna het verloop
van de wethoudersverkiezingen; het
voorstel om terug te gaan naar drie
wethouders omdat „op dat moment"
geen overeenstemming te bereiken was
over de verdeling van vier zetels. Geen
begrip had hij voor de opmerking toen
geplaatst door de CDA woordvoerder,
die zei niet te snappen waarom de
WD niet met een alternatief was ge-
«comen.
„Nu vraag ik u. wie kwam er niet met
een alternatief? Het CDA toch zeker!
Hóe dan ook er kwamen (voorlopig)
ilechts drie wethouders, zeer tot onze
De heer Citeur besloot met de hoop
uit te spreken dat het CDA alsnog zou
bijdraaien nadat zij zouden hebben in
gezien dat het stokstijf blijven eisen
van twee wethouders „toch eigenlijk
voornamelijk is gebaseerd op een ver
meende toezegging, tijdens een borrel-
avond gedaan, die uiteindelijk de va
der van de gedachte werd. Laten zij
dat allemaal uit het hoofd zetten en
opkomen voor het Soester belang", al
dus de heer Citeur.
Nietes-welles
Het gfrote tegenspel kwam van de
CDA-ïractiervoorzittar de heer Van
Poppelen, hier en daar aangevuld met
opmerkingen van de heren Verheus en
Oldenboom. De heer Van Poppelen zei
blij te zijn nu eens te horen hoe de
gesprekken bjj het „bestuur van de
VVD overgekomen waren". In grote
lijnen klopte dat, maar er zaten on
volkomenheden in, waar het zjjnsin-
ziens op aan kwam.
Bij een telefoongesprek dat op 1 juni
had plaatsgevonden en waarvoor hij
opgebeld werd door de WD-fractie-
voorzitter was de 2-1-1 verdeling ge
noemd, maar er werd bijgezegd dat er
oegrip bestond voor de CDA-eis 2-2,
Ook al omdat de programma's niet zo
ver uiteer» lagen. Het gesprek van
juni was erop gevolgd en hij (Van
Poppelen) wilde nu niet zeggen wat er
toen zoal over de PvdA verkondigd
werd door de WD; dat was nu niet
Ver zake. Er werd gesproken over de
2-2 verdeling en naar voren was ge
komen de eis van de WD dat zij de
onderwijsportefeuille wilde beheren.
Daar had het CDA geen bezwaar tegen
gemaakt. Op 17 juni had men het nog
over wethouder De Haan, die slechts
l'/s a 2 jaar zou aanblijven en toen
werden ook de namen van de 2 VVD-
en de 2 CDA-wethouders genoemd. Er
werd toen ook afgesproken dat men de
PvdA zo spoedig mogelijk zou inlichten.
Wat het „borrelpraatje" betrof meende
de heer Van Poppelen dat het meer
was dan zo maar een gesprekje. H\j
was door de heer ir. M. A. van Ee
voor een onderonsje meegenomen naar
de biljartkamer en daar werden zaken
gedaan. Het voorstel van de fractie
voorzitter van de VVD was de ver
deling rond te maken voor het gesprek
met de PvdA plaats vond; WD vroeg
„openbare werken" èn „onderwijs" en
hij, Van Poppelen, moest dat dezelfde
avond met zijn fractie rondmaken. Van
Poppelen had dat zo goed en zo kwaad
als dat ging, gedaan en het acooord
namens het CDA was gegeven. Daar
na, en dat was na half elf die avond,
heerste er een bijzonder genoeglijke
en gezellige sfeer. Om 9 uur, de vol
gende morgen was men vóór het ge-
sprek met de PvdA nog bijeen ge
weest, om de agenda voor die bijeen
komst vast te stellen.
De heer Van Poppelen verheulde niet
dat hij grote bewondering had voor de
wijze waarop de PvdA-man De Wilde,
toen de zaken aangepakt had. Men had
.gesproken, niet eerst over de verdeling,
maar over het programma en toen
eerst werd de grote ommekeer, sinds
de vorige avond, duidelijk.
Net als de WD voelde het CDA niets
voor drie wethouders en dat standpunt
had het CDA (ook nu nog) vastgehou
den. Als er voor de 2e september al
afspraken waren voor het komen met
eventuele alternatieven, dan had dat
ook de PvdA en de WD gegolden,
maar ook zij hadden niets van zich
laten horen. Wel op de avond van de
raadsvergodering, toen plots bleek dat
de WD naar drie wethouders toe wil
de. „Had men ons dat de avond te
voren verteld, dan hadden wij onze
fractie nog bijeen geroepen", zo zei de
heer Van Poppelen.
De heer Verheus voegde daaraan toe
dat hij op 22 juni na afloop van de
eerste bespreking met PvdA en VVD
gezamenlijk, van de heer ir. M. A. van
Ee, niet de indruk had gekregen dat
deze voor de PvdA zou kiezen. Het
gesprek op de trappen van het ge
meentehuis ging in de richting van „de
PvdA weet nu wel hoe de zaken lig
gen; de 2-2 verdeling is eigenlijk wel
de beste oplossing".
Mevrouw mr. E. Korthuis-Elion
meesterlijk
Het antwoord kwam van ir. M. A. van
Ee, die zei niet te kunnen oordelen
over de gesprekken van 6 en 17 juni,
omdat hij toen in het buitenland ver
toefde. Hij was pas rechtstreeks in de
gesprekken betrokken op de T,borrel
avond"; intern onderling beraad met
zijn fractie had hij toen nog niet ge
had. Met Van Poppelen had hij ge
zellig gesproken, temeer omdat de ver
standhouding in de afgelopen vier
jaren steeds beter geworden was. Hij
betreurde het daarom, dat het CDA
dat praatje zo verkeerd intedpreteerde,
als was het een officieel gesprek. Hij
had niet onderhandeld en een dergelijk
gesprek ook met wethouder De Haan
gevoerd. De volgende dag was hij wel
bij de heer Van Poppelen thuis ge
weest en daarbij waren aan de orde
gekomen de wethouderszetels en de
grootte van de commissies. Dat had hij
ook besproken met de heer De Wilde.
Persoonlijk vond hij het nu jammer
dat de vergadering over het aantal
wethouders niet in het openbaar ge
houden was. Wat de stemmingen tijdens
de vergadering van 3 september betrof
nad de VVD zeker-is-maar-zeker ge
speeld en er voor gezorgd'dat in ieder
geval de twee WD-wethouders ge
kozan werden. „We staan niet achter
de formatie 1-1-1, maar u moet het
zien als een spelletje schaak, dat wij
goed gespeeld hebben", aldus Ir. M.
A. van Ee.
Zijn opmerkingen lokte verzet uit in
VVD-kringen. Het werd onjuist gevon
den dat de fractievoorzitter zich ging
verschuilen achter borrelpraat. Hij was
en bleef fractievoorzitter. Het bestuur
had mogelijk achteraf excuses kunnen
maken, maar ir. M. A. van Ee onder
handelde als voorzitter van de fractie.
De vragensteller wilde weten of er ook
bindende afspraken waren gemaakt.
Dat werd door ir. M. A. van Ee ont
kend. Ook mondelinge afspraken, vond
de vragensteller „zijn tussen normale
mensen bindend". Daar was voorzitter
Citeur het mee eens, maar de fractie
voorzitter had immers geen afspraken
gemaakt.
Daarop vroeg CDA-er Oldenboom of
Van Ee na afloop van de borrelavond
nie* naar de burgemeester was gestapt
en gezegd had dat de zjiak (met de
CDA) rond was. Maar dat kon inge
nieur Van Ee zich niet herinneren.
Voorzitter Citeur verduidelijkte dat
met te zeggen dat „nee" bedoeld werd,
maar dat nam de vergadering met een
korreltje zout.
Op dat moment greep mevrouw Kort
huis deskundig in en stelde dat wel
borrel of geen borrel, vanaf 22 juni
duidelijk was dat het CDA 2 wethou
ders wenste en de VVD de verdeling
2-1-1. Daar ging het uiteindelijk om
twee maanden vóór de werkelijke ver
deling moest plaatsvinden. Het was
van die dag af eigenlijk niet reëel van
het CDA om nog te blijven praten
over 2-2. Van de heer Oldenboom was
afgekomen dat er mogelijk- nog een
CDA-alternatief verwacht mocht wor
den, maar dat was helaas niet ge
ttomen. Overigens waren de beide
CDA-kandidaten volledig acceptabel
voor de WD geweest; het ging bij de
verkiezing beslist 'niet tegep de per
sonen.
Er werden daarna bij herhaling nog
■ens vragen gesteld, maar voor ir. Van
Ee was dat nauwelijks relevant meer;
net was toch wel duidelijk. Ook voor
zitter Citeur dacht er zo over; het ging
uiteindelijk om wat er na 21 juni ge
beurd was, zoals mevrouw Korthuis
dat uiteen gezet had.
Uit de VVD-kring werd nogwel opge
merkt dat de rol van ir. M. A. van Ee
uiterst dubieus was. maar zo werd dat
toch in het algemeen niet gezien. Ci
teur noemde het een geschil tussen
twee personen.
De heer Van Poppelen vond het cu
rieus dat Van Ee plots aan geheugen
verlies bleek te lijden en hij consta
teerde ook dat als mevrouw Korthuis
de onderhandelingen had mogen voort
zetten, de resultaten wel anders ge
weest zouden zijn.
Dat weerlegde mevrouw Korthuis door
,e stellen dat VVD handelde in het
belang van Soest Dat deed uiteraard
ook het CDA vond de heer Van Pop
pelen „óók zonder wethouder".
Voor de heer Citeur was het nog van
belang te weten waarom het CDA het
meningsverschil had laten uitgroeien
tot hèt grote struikelblok, maar voor
de heer Van Poppelen was het geen
verschil van mening maar het stuk
laten lopen van onderhandelingen,
want na 22 juni was immers eigenlijk
geen overleg meer mogelijk geweest.
Toen had de VVD beslist voor 2-1-1.
Het CDA gaf te kennen daarna niets
meer voor voortzetting van de discus
sie te voelen; d« h°er O'denboom dank
te voor de gelegenheid die het CDA
geboden was, de vergadering bij te
wonen en het CD A-standpunt uiteen te
zetten.
Slechts de CDA-er Van Rijthoven stel
de nog een vraag; blüft wethouder De
Haan vier jaar zitten. Dat was defini
tief zo, wist mevrouw Korthuis, tenzij
ziekte of dergelijke zaken dat onmoge
lijk maakte, „maar dan hebben we
weer de keus uit 23 raadsleden", aldus
mevrouw Korthuis in een zeer diplo
matiek antwoord.
Er werd uit eigen WD-kring nog de
vraag' gesteld of het plaatselijk samen
gaan met de PvdA wel verstandig was,
rindelijk gezien. Groeide daardoor de
PvdA juist niet; werkte de plaatselijke
afdeling daar niet aan mee.
Dat hoopte de heer Citeur niet; in
tegendeel het samengaan zou juist hier
de PvdA in moeten dammen. Het
standpunt van de plaatselijke afdeling
bi eet' overigens onverkort dat iedere
nelangrijke groepering deel moest ne
men in het plaatselijke bestuur. Hij
sloot daarna de bijeenkomst met de
hoop uit te spreken dat men de ruzie
zou vergeten en spoedig constructief
aan de slag zou gaan.
Dankz\j bijzonder kordaat en voortvarend optreden van twee jonge politie
agenten (respectivelijk 22 en 24 jaar oud) hebben vier uit Hongkong afkomstige
Chinezen, die als toeristen twee maanden geleden ons land waren binnenge
komen. in Soest hun „trip" voorlopig moeten afbreken. Zij kwamen van de
koude kermis thuis toen zjj hier probeerden een vroegere landgenoot met ge
weld geld afhandig te maken. Ook attente omwonenden droegen hun steentje
bjj tot deze gelukkige afloop van een avontuur dat makkeluk in een chaotische
toestand had kunnen eindigen.
Maandagavond laat, rond half twaalf,
begaf de heer Foo Shan zich van zijn
restaurant aan de Torenstraat naar zijn
woning aan de Kerkstraat. Hij maakte
zoals altijd gebruik van het kleine
verbind ingswegget je langs de mode
zaak van de, firma Middelman.
Vlak bij zijn woning werd de heer
Foo Shan overvallen door enige ge
maskerde figuren, die zich met lylon-
kousen onherkenbaar hadden gemaakt.
Zij eisten geld, dat hun slachtoffer
toevallig bij zich had. maar dat hij
niet afgaf, voorgevend dat al zijn geld
zich op de bank bevond. Op het mis
baar dat buiten ontstond, deed de
echtgenote van de heer -Foo Shan de
deur open en dat werd de rhogelijk-
heid voor het viertal om de woning
binnen te dringen.
Mevrouw Foo Shan maakte veel mis
baar en men poogde haar op een stoel
vast te binden. Dat gelukte uiteinde
lijk, maar daarbij ging toch één van
de twee pistolen af, waarmee de over
vallers gewapend waren. Het schot
schampte langs de hand van mevrouw
Foo Shan, een vleeswond veroorzakend
die niet gevaarlijk was maar wel
pijnlijk. De overvallers hadden inmid
dels hun maskers afgedaan en men
bleek te doen te hebben met vier
Chinezen. De heer Foo Shan gaf naar
aanleiding van het schot zijn geld,
een bedrag van ongeveer 6000 gulden
af en verzocht de vier mannen het
huis nu snel te verlaten, omdat „de
politie nu wel snel zou komen".
Alarm
Dat gebeurde onverwacht verbazend
snel. Omwonenden hadden op het ru
moer en vooral gealarmeerd door het
gegil van mevrouw Foo Shan, telefo
nisch de politie gewaarschuwd. De be
manning van een patrouillewagen die
op de Birkstraat reed, werd naar de
Kerkstraat gedirigeerd.
Daar aangekomen constateerden de 2
agenten dat er inderdaad iets aan de
hand was. Op hun aanbellen werd
echter niet opengedaan. Wel zagen zij
binnenshuis iemand stuntelen met het
neerlaten van de luxaflex. Daardoor
achterdochtig geworden volharden zij
in hun poging binnen te komen en
toen werd de deur geopend dodr de
heer Foo Shan zelf.
Met snelheid voltrok zich daarna de
ontknoping. De min of meer verbaas
de agenten troffen binnen vier Chine
zen aan, waarvan er twee via de keu
ken probeerden te ontkomen. Twee
anderen zaten op een bank en pro
beerden een wapen te verstoppen.
Kordaat trokken de beide Soester po
litiemannen hun revolver en de vol
komen overdonderde Chinezen gaven
zich over.
Omdat in de woning van de heer
Foo Shan de telefoon inmiddels on
bruikbaar gemaakt was, werd via de
buren, door de heer Foo Shan zelf
het politiebureau gewaarschuwd.
In afwachting van de komst van hun
collega's hielden de beide agenten de
vier Chinezen onder schot. Die wer
den daarna snel afgevoerd en opge
borgen; twee man bij de marechaussee
te Soesterberg. één man in Amers
foort en één man in Soest.
In het politiebureau werden zij j_
fouilleerd. Hun uitrusting bestond uit
touw, twee revolvers, een vlijmscher
pe dolk, een grote puntige schaar en
een aantal proppen. Dat duidt op een
weloverwogen overval.
De vier mannen. F. T. (24), C. Y. (23),
L. P. (23) en A. L. (22), waren allen in
het bezit van een Brits paspoort. Met
de trein waren zij uit Amsterdam ge
komen; ieder had een retourkaartje.
Daarvan hebben zij geen gebruik meer
kunnen maken. Hen wacht, na ver
oordeling en uitzitting van hun straf
een enkele reis „naar huis".
De verwonding van mevrouw Foo Shan
werd behandeld door dokter B. Ni-
colas.
Er is nu toch wel duidelijk een rim
peling merkbaar in de Haagse politie
ke vijver. Eerst de benoeming van Van
der Louw tot burgemeester van Rot
terdam en het op 't nippertje bedan
ken van Biesheuvel voor de eer om
weggepromoveerd te worden, gevolgd
door het stormpje van de abortus
kwestie.
Dat laatste is een Gordiaanse knoop
geworden, waarin de koalitiegenoten
van het kabinet Den Uyl zichzelf ver
wikkeld hebben. Maar het begon reeds
bij het vorige kabinet Biesheuvel, toen
een commissie Geurtsen voor dit kon-
troversiële punt een oplossing zou
zoeken en dus met een kompromis-
ontwerp naar voren kwam voor rege
ling van de toepassing van arbortus.
Maar dat ontwerp voldeed nóch de
ene nóch de andere zijde. Waarop de
socialisten Lammerts en Roethof met
een eigen ontwerp kwamen tot legali
sering van de abortus. Natuurlijk was
dit niet in overeenstemming met de
opvattingen over dit punt in de kon-
fessionele kring, waarom de ministers
Stuyt en Van Agt uit dat kabinet
Biesheuvel een eigen, minder vergaand
ontwerp ter tafel brachten.
Nog eer deze beide wetsontwerpen in
behandeling konden komen sneuvelde
het kabinet Biesheuvel. En toen zat
men bij het kabinet Den Uyl nog met
dezelfde moeilijkheid. Bij de formatie
ervan werd afgesproken dat dit ka
binet niet zelf met een eigen wetsont
werp zou komen doch het initiatief
daartoe aan de Kamer zou overlaten.
Dan kon, zo dacht men, het kabinet
daar niet zo gauw op sneuvelen. De
twee ontwerpen waren er, de kwestie
benaderend vanuit verschillende ge
zichtshoeken, de Kamer moest alleen
nog besluiten ze in behandeling te ne
men en dan maar zien welk ervan
de meerderheid zou behalen. Een moei
lijke situatie toch, want de voorkeur
kwam niet overeen met de meerder
heid waarop het kabinet in de Kamer
voor het ene en het andere ontwerp
steunde. Verdeeldheid zou er dus altijd
door ontstaan, met de vraag of de
konfessionele of de progressieve groep
dan toch de samenwerking zou blijven
voortzetten.
Men was er danook helemaal niet zo
happig op om dit kontroversiële punt
in de Kamer aan de orde te stellen.
Men hield het maar in de ijskast. Maar
de ontwikkeling van de abortusbehan
deling ging intussen voort. Er kwamen
zelfs steeds meer klinieken voor. Men
hield zich daar ook niet meer zo strikt
aan de oogluikend toegestane abortus-
tijd van de eerste twaalf weken. De
bisschoppen lieten er, voor de tweede
maal binnen drie jaar, een ernstig
vermaan over horen. En toen meende
minister van justitie Van Agt toch
eens te moeten ingrijpen; hij veror
donneerde sluiting van de „meer-dan-
twaalf weken-kliniek" in Heemstede.
Daarmee sloeg onverwacht de vlam in'
de pan. Hevige protesten, bespreking
in het kabinet, afremmen van de slui
ting, vervolging of geen vervolging,
kameruitspraken ja of nee. Het is nog
niet over en na dit alles zal het nog
niet duidelijk zijn hoe de abortus nu
geregeld gaat worden.
Gezien de overige belangrijke proble
men vinden alle partijen het toch wel
een beetje te gek dat de abortuskwes
tie tot een kabinetscrisis zou moeten
leiden. En ook blijft men immers met
de kwestie in de maag zitten. Voor
de KVP-ministers in het kabinet Is
het toch wel een ernstige en moeilijke
situatie, in het bijzonder voor Van Agt.
De kwestie blijft in ieder geval een
gevaarlijke voetangel voor het kabinet
Den Uyl.
Er werd er nog weer een aan toege
voegd doordat vier gevangenen in de
strafgevangenis te Scheveningen kans
zagen de leden van een heel katho
liek kerkkoor met aanhang in gijzeling
te nemen, dankzij het beschikken over
revolvers, om daarmede de inwilliging
van bepaalde eisen af te dwingen. Ie
der weldenkend mens begint zich steeds
meer af te vragen: kan zelfs het ge
vangeniswezen de burgerij niet meer
beschermen tegen gewelddaden als
deze Hoe is het mogelijk dat zulke
„zware jongens" schietwapenen toe
gespeeld kunnen krijgen in de gevan
genis. En het is bepaald niet de eer
ste maal dat men zich verwondert
over toestanden in de gevangenissen.
Daar moet toch wel iets heel erg fout
mee zijn en het zijn telkens weer on
schuldige burgers die er de rekening
van gepresenteerd krijgen.
Ook dit voorval krijgt minister Van
Agt weer op zijn bordje. Na alles wat
er in de Nederlandse gevangenissen al
mogelijk bleek krijgen we helaas steeds
meer de indruk, dat de autoriteiten
op dit gebied elkaar op psychologische
wijze blijven dekken en feitelijk meer
oog hebben voor het welzijn van de
veroordeelden, dan voor de bescher
ming van de maatschappij. Het wordt
een afgang die lachwekkend te noemen
zou zijn als ze niet zo ernstig was.
Zaterdag 23 november, 's middags om
half twee, zal Sint Nicolaas zoals ge
bruikelijk per trein uit de richting
Utrecht arriveren aan het station
Soest-Zuid, voor Z(jn jaarlijks bezoek
aan Soest.
Het uitgestippelde programma voor
Zijn zegenrijke tocht door onze ge
meente verschilt nauwelijks met dat
van andere jaren. P.V.O. blaast bij het
station welkomsmuziek en als de Sint
aangekomen is wordt hij toegesproken
namens het ontvangstcomité.
De tocht voert dan via de Nièuweweg
naar de Smitsweg. Weegbreestraat,
Dalweg, Beukenlaan, Beetzlaan, Wal
deck Pyrmontlaan, naar de Nassau-
laan en via het Nassauplantsoen en de
Van Weedestraat naar het gemeente
huis, waar de burgemeester de Goed
Heilig Man zal toespreken. Daar wordt
dan de stoet ontbonden.
In die stoet lopen en rijden mee P.V.O.,
de Sint in koets, nog vijf koetsen en
de drumband van Olympia. In afwach
ting van de aankomst bij het gemeen
tehuis treden daar de showband en
majorettes op van de gymnastiekver
eniging „De Springbokken".
De intocht is mogelijk gemaakt dank
zij eendrachtige samenwerking van de
Wiso, de plaatselijke VW en het win
kelcentrum De Smitshof.
