Internationale
grafische kunst
voor het eerst in Nederland
Forse eis voor vier Chinese overvallers
respectievelijk twee en vier jaar
Abonnement
Soester Courant
wordt niet duurder
Carlos Gonzalez exposeert
zijn schilderijen en grafisch werk
in Artishockgebouw
v JU
fr hE O SETTEN
Peters bv
Een eekhoorn
als symbool?
Het oog gericht op
Makarios
Verdachten wilden geld om terugreis
naar Hongkong te betalen
Scholier nam
bromfietsen weg
Meningen van lezers
Crossen op particulier
terrein verboden
Onwel geworden
Breng licht in huis
met een stralend
geschenk uit de
schitterende kollektie
Rmgenoldus b.v.
Courantenpapier werd in 1974
■neer dan 50 duurder
Vrijwillige medewerking abonnees
als tegenprestatie
Orkestvereniging
Amersfoort
Volkskerstzangavond
Soes ter Courant van donderdag 12 december 1974
President Makarios keert naar Cyprus
terug met een olijftak In de hand, naar
zijn eigen zeggen. Een vredesattribuut
dus en men is niet gewend: de aarts
bisschop daarmee getooid te zien. Er is
geen twijfel mogelijk dat een groot
deel van. de bevolking van het Griekse
deel van Cyprus de terugkeer van Ma
karios met blijdschap begroet. Maar
hierin speelt de hoop wellicht mee dat
als hij weer in zijn paleis zit bok alle
kwalijke gevolgen verdwijnen van de
putsch die hsm verjoeg en die door de
Atheense kolonels op touw was gezet.
Maar zo eenvoudig ligt de zaak niet.
Op de staatsgreep is van alles gevolgd
zoals een invasie door de Turkse troe
pen die zeer zeker niet ziullen zeggen
dat ze maar naar huis gaan nu Maka
rios terug is. Integendeel: er zijn wel
kontakten tussen de Turkse groep aan
de ene en de Griekse groep aan de
andere kant van de „Attila-lijn" maar
daarmee is tot dusver al heel weinig
bereikt. En de Turken hebben in het
geheel geen zin met Makarios te spre
ken die ze volledig onbetrouwbaar
achten. Een standpunt dat op de duur
niet te handhaven is, want gepraat zal
er moeten worden en in dit gesprek
zullen de Grieken en Makarios één lijn
trekken; zoals in Athene is afgespro
ken.
Wat dit precies inhoudt weet nemand.
Wel kan men vermoeden dat de Griek
se premier Karamanlis in zijn hart
liefst zo snel mogelijk verlost wordt
van de hele kwestie Cyprus en dat hij
het daarover liever niet tot een kon-
flikt met de Turken laat komen. Nu,
van nature is Makarios niet zo in
schikkelijk.
En al kan niet ontkend worden dat hij
met talent vele turbulente jaren ge
regeerd heeft - waarbij hij zich overi
gens ook vele vijanden maakte door
niet langer de aansluiting bij Grieken
land voor te staan - de problemen
waarmee hij nu kampt zijn nog enor-
mer. De konsekwenties van de Turkse
inval zijn namelijk niet alleen dat
veertig procent van het eiland nu door
Turkse troepen is bezet maar meer
nog dat de hele ekonomie ineengestort
is, de werkloosheid een geweldige om
vang heeft gekregen, het wemelt van
do vluchtelingen en de onderlinge haat
tussen Grieken onderling «nog weer
aanzienlijk is toegenomen.
Over de ekonomische konsekwenties
moet men niet te licht denken. Het
toerisme bijvoorbeeld dat flink wat
geld in het laatje bracht, ligt groten
deels stil. De exploitanten zijn vooral
Grieken die gevlucht zijn uit hun eta
blissementen in het nu Turkse gebied.
Van de verdere produktie is vastge
steld dat die nu nog hooguit een derde
is van voorheen en dat het nog steeds
minder wordt. Korter gezegd: een ta-
melijk welvarend eiland is vervallen
tot armoede. Een en ander kan weer
opgebouwd worden, mits de rust te
rugkeert. Is het al moeilijk om tussen
de twee bevolkinsgToepen tot een ak
koord te komen over een federatie bij
voorbeeld, nog moeilijker wordt dit
doordat de Turkse gesprekspartner
- weinig geneigd is ja te zeggen omdat
hij niet weet wie nu eigenlijk zijn
sprekspartiner is. Makarios?
Maar hoe populair hij ook is, het is
door de staatsgreep ook wel duidelijk
geworden dat er een behoorlijk aantal
tegenstanders van hem is onder de
Grieks-Cyprioten en met name de her
leefde EOKA-guerrillagroepen zinnen
nog steeds op zijn dood Vier aanslagen
heeft bij tot dusver overleefd, maar
blijft hij zo gelukkig. En zullen zijn
vijanden als ze de macht veroveren
eventuele afspraken met de Turks-
Cyprioten nakomen? Niemand die het
gelooft. Met Makarios' terugkeer zijn
geen problemen opgelost - er is' zelfs
iet® voor te zeggen als men beweert
dat de problemen dan pas beginnen.
KANTMAN
HORLOGES JUWELIER HQRLOGER
;.T\: /S0E5TDUK
REMBRANDTLAAN 18 TEL 05155-14786
Jawel. Een huis in het
groen verdient dat
Stel: u heeft een huis in Soest of om
geving. U woont er, maar u moet er
weg. Nu of over enige tijd. Bijvoor
beeld omdat de heer des huizes van
werkkring verandert. Of omdat het
tijd wordt uit te kijken naar een ser
vice-flat. Of om welke reden dan ook.
Wat doet u met dat huls van u? Het
meest waarschijnlijk is: verkopen. En
dat is geen sléchte zaak, mits u maar
beseft wét u verkoopt. Want uw huis
staal in een groene zone. Dus in een
gezocht stukje Nederland. Dat maakt
uw huis tot een bijzonder huis, ook al
ziet het er niet bijzonder uit. Het ls
méér waard dan een vergelijkbaar huls
in een „grijs" gebied.
Of u die méérprijs ook zult krijgen?
Dat hangt er maar van af. Met name
hangt da* af van de manier waarop
uw huis te koop wordt aangeboden.
Bijzondere huizen verdienen een bij
zondere begeleiding. Dat ls precies het
geen wij zulke huizen geven. Wij zoe
ken er de juiste kopers voor. Kopers
die ln de groene zone willen wonen -
en die daar iets voor over hebben.
Konklusie*> Eenvoudig deze: met Peters
gaan praten als u verhuisplannen
heeft. U profiteert dan meteen al van
het nieuwe Informatiesysteem dat u
Lnllcht over mogelijkheden en situaties
elders. En als t.z.t. het te-koop-bord ln
uw voortuin een groene eekhoorn
als symbool draagt, wil dat zeggen dat
uw huis met égards wordt behandeld.
De burgemeester van Soest, mr. J. M. Corver-van Haaften, heeft vorige week
zaterdag in het Singer Museum te Laren de officiële opening verricht van
de AGPA-tentoonstelling (ArtesGraficas Panamericanas) welke door be
middeling van de B.V. Mercurius Golfkartonindusïtrie Soest daar gehouden
wordt van 8 tot en met 15 december.
Het AGPA-project omvat een inter
nationaal uitwisselingsprogramma van
grafische kunst, zoals etsen, litho's en
gravures^ Deelnemers zijn alle vesti
gingen van Container Corporation of
America, waartoe ook B.V. Mercurius
behoort.
Deze vestigingen uit 13 landen heb
ben ieder een aantal kunstenaars op
dracht gegeven tot het vervaardigen
van een grafisch kunstwerk. Van elk
van de aldus bijeengebrachte etsen,
litho's etc. zijn er niet meer dan 150
afdrukken gemaakt.
Elk kunstwerk is genummerd en
door de kunstenaar gesigneerd.
Gelijktijdig met deze expositie, waar
37 werken zijn te zien, wordt dezelf
de collectie in elk van de deelne
mende landen tentoongesteld.
De Nederlandse bijdragen werden ge
leverd door Ria Zurné met een 9
kleuren litho, genaamd „Annuncia-
tion" en Fred Koot met een ets, ge
naamd „St. Lawrence River".
Mevrouw Corver vond het een goede
gedachte de kunstenaar gelegenheid
te geven te exposeren. In wezen zijn
we er allemaal bij betrokken. Al zal
de kijk van de moderne kunstenaar
op de dingen meestal afwijken van
1 de gangbare. Hij is zijn tijd ver voor
uit en wij trachten dat te begrijpen.
Directeur W. A. Mess van Mercurius
Soest ging in zijn inleiding in op hoe
men tot d'eze opzet was gekomen.
„Sol de Invierno" van Alvaro Bar-
rios, Columbia (zeefdruk).
In 1971 werd in Mexico het plan ge
boren. Men was op zoek naar een
adequate vormgeving van haar wens
tot een betere comm/unaccatie tussen
industrie en consument. Doél was
enerzijds het publiek een beeld te
geven van de vooral op verpakkings
materiaal gespecialiseerde industrie
en anderzijds de grafische kunst te
bevorderen. Dit laatste niet alleen
door middel van goede verpakkings-
ontwerpen, maar ook in een direkte
confrontatie met de grafische kunst
als zodanig.
De oplossing werd dan ook gevonden
in de vorm van het samenstellen van
een exclusieve collectie van grafisch
werk.
Na de officiële opening gingen de
talrijke genodigden, waaronder de
ambassadeur, de expositie bezoeken.
Forse straffen heeft de officier van justitie, mr. F. G. Wüstenberg, dinsdag
geëist in de zaak van de overval op de Chinese restauranteigenaar Foo Shan,
die op 28 oktober 1.1. in Soest plaats vond. Twee jaren voor de overval in
Soiest en nog eens twee jaren voor de beide Chinezen, die zes dagen eerder,
onder bedreiging een in Amsterdam wonende Chinese restauranthouder, Pak
Hang Wong, 7000 gulden afhandig maakten. Hij vond deze strenge straffen op
zyn plaats, omdat daarmee gepoogd kon worden dit geweld door buitenlan
ders, de kop in te drukken. Hy constateerde dat naast de vele andere buiten
landers nu ook de Chinezen Nederland als terrein voor misdaad gingen ge
bruiken, zy het dht zij zich nu nog beperkt hadden tot hun landgenoten.
voor wonen in de groene zone
Ossendamweg 45/ Soest/02155-16251
Voor de zitting bestond weinig be
langstelling, wat ook weer niet zo
verwonderlijk was, omdat de ver
dachten geen familie in Nederland
hebben. De dagvaarding was meters
lang en werd daarom niet meer voor
gelezen. Aan de vier verdachten werd
gevraagd, via een zeer charmante
tolk, of zij wisten wat er in stond.
Dat werd door twee van hen ontkend
en toen kwam duidelijk aan het licht
hoe moeilijk het was, ook voor de
verdedigers, om iets met hen te be
spreken, laat staan hen ook maar
enigermate te begrijpen. De vier ver
dedigers verklaarden evenwel met
behulp van de tolk in het huis van
bewaring de dachtvaarding te heb
ben besproken, zo goed en zo kwaad
als dat ging.
Dat werd ook weer niet ontkend en
de verdachten gingen daarop ac
coord met het voorstel hun raadslie
den het vertrouwen te geven.
De president van de rechtbank, mr.
M. B. v. d. Werk, kwam daarna via
de tolk aan de weet dat de verdach
ten elkaar twee weken en twee tot
drie maanden kenden; dat hun motief
voor de overvallen was, gebrek aan
eten; dat zij de heer Foo Shan in
Soest niet kenden en dat zij op de
avond van de overvaldag pas het
plan opvatten naar Soest te gaan.
Niemand had zich met de leiding be
last, werd eerst door hen gezegd;
later werd toegegeven dat de 23-jori-
ge Tsui de coördinator geweest was.
Hij, bleek later tijdens het pleidooi,
was in Hongkong enige jaren werk
zaam geweest bij de politie en hij
had daar ook een veroordeling achter
de rug wegens een overval op een
taxichauffeur. Daarvoor was hij voor
waardelijk gestraft met 18 maanden.
De opzet van hun overvallen hier
was geweest aan geld te komen om
zo snel mogelijk naar Hongkong te
kunnen terugkeren. Dat klopte niet
helemaal, want de 7000 gulden die op
22 oktober in Amsterdam werd buit
gemaakt, bleken zij verloren te heb
ben; verloren dan met gokken. Het
gokken bleek overigens een belang
rijke rol te spelen tijdens hun ver
blijf in Nederland.
Eis
De officier noemde zijn eis niet „het
hakken met de botte bijl". Het was
een strafrechterlijke reactie op een
verwerpelijke actie en er moest zijns
inziens ook terdege rekening gehou
den worden met het psychische en
lichamelijke leed van de slachtoffers.
Het aantal geweldplegingen wekte
onrust daarom moest er een ver
scherpte vervolging komen van de
misdaad met bedreiging. Een forse
vrijheidsstraf zou derhalve een daad
werkelijke bijdrage zijn aan de bevei
liging van de burgers. Nauwelijks
terzake deed het volgens mr. Wüs
tenberg, of Tsui nu het geld uit de
zak van Foo Shan gehaald had, dan
wel of het geld gegeven was. Vast
stond dat er sprake was van dief
stal met geweldpleging. Ook in Am
sterdam was dat duidelijk geweest.
Hij eiste voor de twee Chinezen, H.
W. Leung (22) en Y. Tsui (23), die
zowel in Amsterdam als in Soest de
overvallen hadden gepleegd, 4 jaren;
voor de twee anderen, K. P. Lau (23)
en T. T. Tang (24), 2 jaren. Daarbij
had hij rekening gehouden met het
feit dat hun straf extra verzwaard
werd door de taalbarrière.
Te zwaar
Alle vier verdedigers noemden de eis
te zwaar. Mevrouw mr. Van Dam-
Van Pelt, verdedigster van Leung.
sprak van een forse straf voor wille
keurige mensen. Of er enige preven
tieve werking van zou uitgaan, be
twjjfelde zü, omdat in Hongkong nie
mand er van zou horen. Zij vroeg
voor haar cliënt halvering van de
straf.
Mr. P. van der Groen wees op het
blanco strafregister van zijn cliënt,
Lau. Men mocht de verdachten daar
om niet over een kam scheren. Lau
was via Engeland en België in Ne
derland terecht gekomen en hij
maakte op hem een onschuldige in
druk. Zijn cliënt had in Nederland
gewerkt, maar was ontslagen van
wege het strengere vervolgingsbeleid
van de overheid tegen illegalen. Hij
noemde hem een meeloper. Mr. Groen
betwijfelde of een Nederlander voor
hetzelfde delict ook zo zwaar ge
straft zou worden. Beter was het
daarom een kortere straf op te leg
gen met een voorwaardelijk gedeel
te, zodat zij niet licht in Nederland
zouden terugkomen. Verder was mr.
Groen van mening dat de overheid
iets doen moest aan grensbewaking
om het illegaal binnenkomen tegen te
gaan.
Mr. G. P. H. Hummels wist iets meer
van zijn cliënt, Tang. Hij was de
jongste uit een gezin van zes* kinde
ren en had twee jaar in België ge
werkt in een warenhuis. Maandelijks
had hij 300 gulden naar huis overge
maakt en hij was op weg naar huis
in Amsterdam beland. Daar was hij
in handen gevallen van een neef,
die hem zijn spaargeld afhandig ge
maakt had. Tsui had hem uitgeno
digd mee naar Soest te gaan en Tang
had niet geweten dat er twee pisto
len aanwezig waren. De schaar, die
hij bij zich had, was gebruikt om de
telefoon in de woning van Foo Shan
onklaar te maken en „bovendien",
zo zei mr. Hummels, „had Tang, toen
de politie verscheen, de vastgebonden
mevrouw Foo Shan met de schaar
bevrijd".
Ook Tang was een meeloper en de
zware straf was buiten alle propor
ties. Mr. Hummels noemde het dis
criminatie. De Nederlandse samen
leving was ook niet gediend met der
gelijke zware straffen, die „ons wel
op 150 gulden per dag per gevange
ne" kwamen te staan. Een gevange
nisstraf van één jaar was voldoende.
Mevrouw mr. L. M. M. Frericks dacht
er net zo over. Haar cliënt, Tsui, was
oorspronkelijk winkelbediende ge-
geweest in het bedrijf van zijn vader.
Toen deze overleed was hij op pad
gegaan en had hier in Nederland als
kelner gewerkt. Met gokken had hij
getracht aan geld te komen en het
vuurwapen had hij van zijn laatste
geld gekocht om er mee te dreigen.
Naar haar mening moest de lengte
van de straf ingekort worden en ge
durende de straftijd moest er een
mogelijkheid zijn om te werken.
De officier, mr. Wüstenberg, was het
min of meer eens met mr. Groen,
dat de verdachten een onschuldige
indruk maakten. Zij gedroegen zich
tijdens het vooronderzoek ook keurig,
maar wat voor hem doorslaggevend
was, waren de harde feiten. Dat het
woord discriminatie gebruikt werd
noemde hij betreurenswaardig.
De president bepaalde daarna de uit
spraak op 23 december om 14.00 uur.
Door de politie werd ln het bos tussen
Amersfoort en Soest de 15-jarige
Amersfoorter John V. aangehouden. De
bromfiets waarop hij reed bleek te zijn
gestolen. Bij verder verhoor bekende
hij nog een aantal bromfietsdiefstallen.
Op zijn tocht door het mooie Soest
Zag St. Nic. dat hij nog naar de
Duinweg moest.
Daar woont-^cn echte dierenvrind
Zoals je ze niet zo heel veel vindt.
Talloos veel vogels geeft hij te eten
Bij Blom is hij een vaste klant,
Weeklijks gaat daar een zak
zaad van de hand.
Vertellen kan hij ook heel goed,
Zodat je dikwijls lachen moet.
Er was bij voorbeeld een zangeres
Die liederen zong met heel veel
succes.
Maar och, wat was dat nou toch naar
Wie woont er nu in de
Pannekoekstraat,
Dat is toch een naam die nergens
op slaat
Daarmede kan je toch geen indruk
maken, en het is toch
Vast niet gunstig voor je zaken
Ze dacht en piekerde zich suf
En vond toen een oplossing heel
vernuft.
Zonder verhuizing vervulde ze
toch haar wens:
Voortaan woont ze nu in de
„Rue de Flens"
Dit verhaal bracht Sint op het idee:
Ik breng voor de heer Janssen
een paar flensjes mee.
Dat zal hem vast en zeker smaken.
Neemt nu St. afscheid van deze heer
En zegt graag tot een volgende keer
SINT EN PIET.
(Ingezonden door de 83-jarige heer
C. Janssen, Duinweg 20.)
De politie heeft ondermeer op ver
zoek van omwonenden een aantal
jongens van een terrein aan de In-
singerstraat gestuurd, waar zij met
auto's aan het crossen waren. Dat is
sinds enige maanden niet meer mo
gelijk in Soesit, óók niet op particu
lier terrein, zonder toestemming van
burgemeester en wethouders.
De 17-jarige student A. A. R. werd
onwel bij het verlaten van de tele
fooncel, die bij het station Soest-Zuid
staat. Hij werd met de ambulance
auto naar het ziekenhuis Zonnegloren
gebracht, waar hij werd opgenomen.
JUWELIER-HOKLOGER
SOESTDIJK - TELEFOON 16372
VAN WEEDESTRAAT 12
De directie van de Soester Cou
rant, ziet voorlopig af van een
verhoging van de abonnements
prijs en handhaaft deze op
4,75 per kwartaal, of 9,50
per half jaar, of 19,00 per
jaar.
Zij roept daarby echter wel de
welwillende medewerking van
haar lezers in by de betaling
van het abonnement, of dat nu
per giro, per bank of per in
casseerder plaats heeft.
Op basis van vrijwilligheid
verzoeken w\j elke abonnee
om, by welke wyze van be
taling dan ook, het abonne
mentsgeld van meerdere kwar
talen tegelijk te willen voldoen.
By overschrijving via bank of
giro gelieve U dit te vermelden
op uw opdracht aan deze in
stellingen, terwijl onze incasso-
medewerker de „kontant-beta
lers" na 1 januari 1975 graag
de gelegenheid geeft om by de
betaling van het eerste kwar
taal 1975, ook het tweede en
eventueel derde en vierde
kwartaal van 1975 te voldoen.
Hiervoor geeft hij een over
zichtelijk betalingsbewijs af.
Hiermede bespaart U onze
medewerkers, zowel in de bin
nen. als de buitendienst, perio
diek een grote hoeveelheid
kostbaar werk en eigenlijk re
kenen we er een beetje op dat
het slechts voor weinigen een
bezwaar is om b.v. twee kwar
talen tegelijk te betalen.
De lezers, die liever niet per
kwitantie betalen, verzoeken
wy het abonnementsgeld nu
per omgaande te willen over
maken op onze postgiroreke
ning 126156 of op één van onze
bankrekeningen bij de Neder-
landsche Middenstands Bank
(rek.nr. 68.43.10.805) of de Rabo
Bank (rek.nr. 35.99.20.950), bel
den te Soest.
Indien U tijdig overmaakt kun
nen wy voorkomen dat U een
kwitantie wordt aangeboden,
waarvoor de incasso-medewer
ker dan vergeefs bij IJ aanbelt.
Onder het motto „De Soester
Courant in 99 van de 100 ge
zinnen" blijven wy ons ook in
de toekomst „druk maken"
voor een volwaardige plaatse
lijke krant.
Van deze gelegenheid maken
wy tevens gebruik alle lezers
en adverteerders van ons blad
van harte prettige kerstdagen
en een voorspoedig 1975 toe te
wensen.
Op vrijdagavond 20 december as., geeft
de Orkest Vereniging Amersfoort on
der leidirig van haar dirigent Jan Fel-
derhof een concert in het Wijkcentrum
„De Brug" aan de Ringweg hoek
Schuiiemburgerweg te Amersfoort.
Uitgevoerd worden werken van Ed-
ward Elgar, Bèla Bartök, Frederik de
Grote. Verder het vioolconcert van
Ludwig van Beethoven met als solist
Kees Hülsmann, zoon van de bekende
Amersfoortse organist Willem Hüls
mann. Van Maurice Ravel wordt uitge
voerd „Don Quichot Dulcinée" 3 lie
deren voor orkest met baritonsolo, met
als solist de bekende concertzanger
Emile Linssen uit Amsterdam. Het ge
heel is een aantrekkelijk en afwisse
lend programma.
Vrijdag 20 december as., zal in de Ju-
lianakerk aan de Julianalaan de volks
kerstzangavond worden gehouden.
De opening zal geschieden door de
voorzitter, de heer D. Hoekstra.
De medewerkenden zijn:
Mevrouw mr. J. M. Corv er-van Haaf
ten, burgemeester van Soest; ds. P.
Kloek, hervormd predikant te 'Soest;
Pastor W. P. Th. Mali, pastoraal wer
ker te Soest; de gemengde zangkoren
Sursum Conda en het Paleiskoor, oJ.v.
de heer L. J. Meijer; Soester Muziek
korps P.V.O., o.l.v. Herman Wildendijk;
Orgel, Gert Muts. Aanvang 20 uur.
Alle belangstellenden worden hartelijk
uitgenodigd. De plaatsen zijn vrij. Voor
bewoners uit de bejaardencentra en
voor gehandicapten zijn een aantal
plaatsen gereserveerd.
m 't, v -
Morgenavond, vrijdag 13 december,
zal Jan Forrer in het Artishockge
bouw aan de Steenhoffstraat de ten
toonstelling openen van schilderijen
en grafisch werk van Carlos Gonza
lez Yanez.
Yanez is Chileen van geboorte en
sinds 1962, voornamelijk in W.-Duits
land, werkzaam. De expositie ioopt
tot 11 januari 1975 en is dagelijks
geopend van 14-17 uur. De *oegan>g
is vrij.
Carlos Gonzalez Yanez werd in
1925 in Valparaiso in Chili geboren.
Hij bezocht de academie voor beel
dende kunsten in Vina del Mar. Hier
kreeg hij een opdracht voor een gro
te muurschildering in het stadszie
kenhuis. In 1955 volgde hij colleges
in Buenos Aires in Fresco-schilderin
gen. In 1957 maakte Gonzalez voor
de universiteit van Montemar in Chi
li een groot gevelreliëf.
Op uitnodiging van de Duitse Aka-
demische Dienst voor Uitwisseling
ging hij in 1962 naar Berlijn om zich
te bekwamen in de lithografie aan
de akademie voor beeldende kunsten
aldaar. In 1965 verdiepte hij zich
verder in de lithografie in Amster
dam. In 1972 vestigde hij zich in
Stade in Niedersachsen.
Behalve lithografiën, die hij zelf op
een oude pers drukte, maakte hij
prenten, gouaches, aquarellen, teke
ningen en Schilderijen.
Zijn latere werk ls niet meer zo
brutaal als zijn eerste werk. Hij is
rustiger, beschaafder geworden. Wel
licht onder invloed van ons klimaat.
In Chili zijn de kleuren nu eenmaal
harder en feller. Zijn werk heeft
wel de originaliteit en primitiviteit,
in positieve zin, behouden. Zijn schil
derijen zijn abstract.
In zijn laatste grote liefde, de litho
grafie, is hij realistischer. Hier gaat
„Vissen met typometer"
hij aan het werk met het object,
zodat het iets van' hemzelf wordt.
Naar één van deze „eigen" litho's
is in Duitsland een poststempel ge
maakt.
Gonzalez is zeer politiek bewust,
maar vindt dat kunst en politiek
gescheiden moeten blijven. De kunst
mag bij hem geen politieke funktie
krijgen.
Hij heeft in de jaren *55-'73 grote
exposities gehad o.a. in Santiago,
Londen, Berlijn, New York, Ham
burg, Essen en Frankfurt.
Nu is Carlos Gonzalez Yanez in
Soest te zien. Hij hoopt nog eens
in Amsterdam te poseren. Misschien
wordt door deze expositie de deur
op een kier gezet.
