van de Gemeentehof
grond
Kampeercentra blijven op
van overgangsrecht
«Men
maaswinbel
Camping De Koning ingepast
lof
GEMEENTERAADSVERGADERING
Egoïstische luxe
Nul en gener waarde
Samenhang
Kom naar het
Dolfinarium ooiiiii
Harderwijk show
DOLFINflRIUm
Frans Bosman B.V.
Soester Courant van donderdag 27 februari 1975
Plan Landelijk Gebied Soest
door gemeenteraad vastgesteld
Besturen wordt ingewikkelder en gaat ook steeds meer tijd in beslag nemen. Dat hebben de leden van de
gemeenteraad vorige week nogeens duidelijk ondervonden. De agenda telde 29 punten en dat is nog te
overkomen; dat gebeurt meer. Dit keer stond er echter het bestemmingsplan Landelijk Gebied bij en alleen
de bespreking daarvan nam 8Y2 uur in beslag. Dat betekende dus twee dagen vergaderen; twee avonden
donderdag van halt acht tot bijna twee uur 's nachts en vrijdag nog eens van halt acht tot een paar minuten
voor twaalf. 23 raadsleden woonden de vergadering bij, daaronder de drie wethouders. De VVD-ers ir. M.
A. van Ee en dokter P. Lange waren verhinderd en door die afwezigheid heeft het plan in onderdelen
mogeijk, een ander aanzien gekregen.
Jan Visser van Progressief Soest had geen goed woord voor het plan over. Hij zei bij herhaling dat het van
„nul en gener waarde" was. Navrant was het eigenlijk dat juist zijn stem Soest aan de mogelijkheid van ver-
edelingsbedrijven hielp. Het CDA diende daartoe een motie in, zij het dat ook het CDA dergelijke bedrijven
niet wil. Maar het CDA kwam op voor de kleine agrariër die door de bepalingen in het plan een langzame
maar zekere dood zou moeten sterven. Door aanname van het amendement heeft het college een grote
bevoegdheid verkregen en nu is het maar te hopen dat men daar tot in lengte van jaren blijft voelen voor
de kleine man.
Visser had overigens zijn kruit verschoten na zijn inleiding; hij deed althans nauwelijks moeite zijn afkeer van
het plan nog eens te onderstrepen. Alle fractie-voorzitters hielden een inleiding en daar staat in het reglement
van orde voor de raad in artikel 16, precies 15 minuten voor in eerste instantie en 10 minuten in de tweede
ronde. Die tweede ronde kwam er niet, mevrouw E. Korthuis-Elion (WD) en de heer J. van Poppelen (CDA)
hielden zich er keurig aan. Mevrouw Korthuis sprak 10 minuten en de heer Van Poppelen 12 minuten. Jan
Visser ging over de schreef met een inleiding van 20 minuten. Het zij hem vergeven, want hij liet later niets
meer van zich horen en er moet bij gezegd worden, dat het altijd leuk is naar hem te luisteren; goeie in
tonatie, goeie klemtonen, soms iets te scherp en te persoonlijk, maar in doorsnee toch wel aardig.
Helemaal te bont maakte het de heer K. de Wilde (PvdA). Hij had een beschouwing van liefst 51 minuten,
zei daarin bijna alles wat er te zeggen viel, maar kwam er later tijdens de verdere behandeling ook nog
Iedere keer weer op terug. Het was te veel van het goede, al moet gezegd worden dat het weer „goed
was. Een gedegen stuk werk waarin tussen neus en lippen door, Visser op zijn vingers getikt werd voor zijn
negatieve houding. De heer De Wilde nam ruim deel aan de discussies naderhand, die hoofdzakelijk ge
voerd werd door de landbouwdeskundigen van WD en CDA, de heren Hilhorst en Van Poppelen.
Opvallend is daarbij, zoals eigenlijk altijd, hoe goéd de burgemeester haar weetje weet. Zij was ook de
enige die niet van ophouden wist. Om half één, de eerste dag, vond de heer Oldenboom het welletjes.
Maar hij kreeg de raad niet mee in meerderheid. 12 van de 23 leden wilden met de burgemeester door
gaan. Tegen tweeën gaf de heer Blaauw (VVD) er de brui aan, maar men kon zien dat de burgemeester
daar nog lang niet aan toe was.
Al veel eerder, eigenlijk direct van het begin af, was wethouder Ebbers de zaak al beu. Zo leek het althans,
want gedurende de gehele beraadslaging de eerste dag, zat hij met zijn rug naar de raad. Hij had grote
interesse voor de mooie gekleurde plankaart die achter hem hing. Het kan natuurlijk ook geweest zijn dat
hij die kaart voor het eerst zag. Opvallend was wel, dat toen de tweede dag, na nog eens 21/* uur praten,
het plan vastgesteld was en de vergadering voor enkele minuten geschorst werd, de kaarten a la minute
werden weggehaald. Hij mocht kennelijk van hogerhand niet meer achterstevoren zitten.
De tribune was bomvol. Daarop onder andere oud-wethouder mevrouw Walter en de oud-raadsleden Det-
mar en Gerth en ook de directeur van gemeentewerken. Velen bleven tot in de kleine uurtjes zitten. Een
bijzonder gelukkig man was de heer De Koning die zich zo maar een bijzonder levensvatbaar bedrijf zag
toebedeeld. In plaats van wegbestemmen kreeg hij toestemming 100 caravans op zijn terrein toe te laten.
Anders lag dat met de andere kampeerterreinen. Die mogen wel blijven, maar alleen krachtens het over
gangsrecht en dat is in feite ook heel lang. De naturisten daarentegen moeten weg en buiten Het Witte Huis
zal er aan de Birkstraat in het landelijke gebied geen horeca vestiging meer komen. Wel pensions, maar dat
mag overal, mits aan bepaalde voorwaarden wordt voldaan.
De tweede dag was de tribune bijna leeg. Er zaten wat ambtenaren, geheel vrijwillig, wisten zij ons te ver
tellen, dus geen claque, al haalt dat in een raadsvergadering niet veel uit. Hoewel soms kun je je niet
aan de indruk onttrekken dat er langer gepraat wordt als de tribune vol is. Desalniettemin was de sfeer ge
weldig; men zei elkaar zo duidelijk mogelijk wat men dacht, al zal het voor velen een misterie blijven waar
om het CDA nu toch die kampeercentra kwijt wilde. Want eerlijk gezegd is het landelijk gebied van Soest
toch al opgeknapt met een hoop andere zaken, waarvan het vliegveld dan wel het grootste is. Misschien is
de motivering, „we willen het PUEM-gebouw niet en daarom consequent doorredenerend ook geen caravan
toestanden en misschien als wij de kans krijgen ook het vliegveld niet".
Het Landelijk Gebied is nu begrensd en de voorschriften, wat er wel en wat er niet mag gebeuren, zijn vast
gelegd. Afwachten is wat de Provincie daar allemaal van vindt. Daar gaat wel weer een jaar overheen.
sche bedrijven waardoor ongewenste
niet-agrarische bouw zoveel mogelijk
beperkt werd,
Bijzonder onplezierig was men echter
getroffen door de toelichting voor de
verbiyfsrecreatie in het bos- en na
tuurgebied, voor zover zich dat af
speelde op kampeer-, caravan- en
zomerhuisjesterrein. Daar geen plaats
meer voor inruimen werd een „egoïs
tische luxe" genoemd, die wjj ons in
ons overbevolkte land niet kunnen en
mogen permiteren."
„Wij keuren het af de regio en an
dere delen van ons land met de con
sequenties van de door ons allen in
de hand gewerkte bevolkingsprobleem
op te knappen". Van mening was de
fractie ook dat niet nodeloos de af
stand tussen steden en recreatiegebie
den verlengd moest worden," terwijl
ook de middenstand met de verblijfs-
recreatie niet meer op zijn plaats was
zonder meer stellen dat de verblijfs-
recreatie niet meer op zn plaats was
„omdat deze teveel ruimte zou op
eisen in een gebied dat toch reeds
aanzienlijk was versnipperd". Me
vrouw Korthuis wees er op dat dag-
recreanten veel gauwer geneigd wa
ren de „schillen en de dozen" achter
te laten en de volgende keer een
nieuwe plek zoeken. De verblijfsre-
creant had meer hart voor zijn omge
ving, omdat dat „zijn" zaak was.
E. Korthuis-Elion (VVD)
egoïstische luxe
Het leek de fractie daarom onvol
doende de bestaande centra te hand
haven alleen ingevolge het overgangs
recht. Zij zouden dan, in verband met
overheidseisen, op den duur verdwij
nen en dat zou door de fractie be
treurd worden. Voorgesteld werd
daarom de bestaande centra alsnog in
het plan op te nemen en in overleg
met deskundigen voorschriften te for
muleren ter bescherming van het
landschap.
In een amendement werd dit voor
stel vastgelegd.
bliaklaan 35 aoaat
tal. 13991 of 14550
UACHT16 EIKEN PUt» NATUUR
de voorzitter, is uw plan van nul en
gener waarde", aldus Visser. Hij wees
daarbij ook op de problemen die Soest
had met andere bestemmingsplannen;
Weg-over-deEng door de raad aange
nomen, door de provincie gedeeltelijk
afgekeurd; plan Kerckelandt door de
raad aangenomen en later weer inge
trokken; plan Eng, Park en Centrum
door de raad aangenomen en door
provincie en Kroon gedeeltelijk afge
keurd; nieuw plan Kerckelandt door
de raad afgewezen; de wijk Klaarwa-
ter met behulp van art. 19 gebouwd;
de Struktuurschets deel I van eind
1973 rijp voor de recycling van oud
papier.
„Tien jaar zitten we straks vast aan
uw voorschriften voor agrarische doel
einden A, B, C, en D", zo ging Visser
verder. „Door vergrijzing (75 van
deze 50 bedrijven straks geen spelle
tje meer: zo vader, zo zoon. Dan heb
ben we de handen niet vrij om met
de lege boerderijen iets leuks te doen,
Tien jaar vastgebakken zitten we ook
aan die smerige dagrecreatie. Aan de
jonkheren en baronnen van de Ver.
Utr. Heuvelrug, die waarschijnlijk zelf
aan de Costa del Sol zitten, hebben
we het Soester Hoogt te danken.
Geen troostelozer plekje is in Soest
te vinden", aldus Visser. Hij vroeg
wat eigenlijk goede dagrecreatie was
en stelde vast dat ook dat onderzoek
nog niet was afgerond. Hij zei ook
niets in het plan aangetroffen te heb
ben over de exacte invloed van de
bebouwing, de militaire terreinen, de
afgravingen, de recreatie, de nuts
voorzieningen en het verkeer op het
natuurgebied.
Hü vond het onbegrijpelijk dat een
VVD-burgemeester het particulier ini
tiatief van enkele kleine campingon
dernemertjes de nek om wilde
draaien en dat daarnaast de mogelijk
heid wordt ingebouwd in de toekomst
langs de Eem en in het landgoed Pij
nenburg kampeermiddelen toe te
staan. „Dan maakt de overheid uit
waar de mensen moeten kamperen.
Het komt me hypocriet voor." Hij
wees er op dat in de discussienota
„Streekplan Utrecht-Oost" stond „dat
bevorderd dient te worden dat com
plexen voor verblijfsrecreatie inge
past in het landschap te prefereren
is". Waarom moest het campingbe-
drijf van de heer De Koning wegbe-
stemd worden. „Hij zal het bij G.S.
altijd winnen", aldus Visser.
Mevrouw E. Korthuis-Elion (VVD) zei
dat haar fractie bijzonder blü was
met de gevolgde werkwijze, waarbij
in een aantal hoorzittingen de gele
genheid werd gegeven ingediende be
zwaarschriften ook mondling toe te
lichten. Naar haar mening kon men
bij de opstelling van het plan niet
autonoom te werk gaan, omdat men
gebonden was aan het planologisch
beleid van hogere overheden.
„De vrijheid die ons nog gelaten is,
dienen wij zo goed en royaal mogelijk
te gebruiken, waarbij wij ons niet om
des tijds wille moeten laten dwingen
om zonder veel beschouwing of cri-
tisch doordenken een dergelijk plan
te aanvaarden," aldus mevrouw Kort
huis, De fractie had al eerder haar
ongenoegen laten blijken dat de vele
vergaderingen aan dit plan gewijd,
gehouden werden in de overbezette
voorbereidingstijd van de begroting.
De sluitende regeling die het plan be
vatte was enerzijds vereist om een
gericht beleid te kunnen voeren, maar
hield anderszijds, naar haar mening,
het gevaar in van starheid: „Van iets
te willen vastleggen wat in onze dy
namische tijd niet vast te leggen is'
Zij wees daarbij naar de ervaring van
de afgelopen jaren waarin soms op
grond van voorschriften niet aan een
verzoek tegemoet gekomen kon wor
den, terwijl de raad dat toch eigen
lijk wel wilde. Tevreden was zij daar
om dat er in het plan wijzigings- en
aanpassingsbevoegdheden werden in
gebouwd, maar betreurd werd, dat de
raad daar geen zeggenschap over had.
„Graag willen wij daarom de toezeg
ging van u dat dergelijke beslissingen
door het college steeds genomen zul
len worden in nauw overleg met de
commissie Ruimtelijke Ordening.
Discutabel vond de woordvoerdster
van de VVD het ook of nu wel zo'n
sluitende regeling getroffen moest
worden ten aanzien van de Birk
straat. Omdat de weg niet verlegd
zou worden naar het noorden, zouden
toch ingrijpende voorzieningen getrof
fen moeten worden aan de zuidkant.
„Is het dan geen struisvogelpolitiek
dit plan nu aan te nemen, terwijl wij
zigingen die het plan wezenlijk zullen
aantasten zich al aankondigen? En
bent u ervan overtuigd dat de pro
vincie dergelijke ingrijpende maatre
gelen in de nabije toekomst zal goed
keuren? De wijzigingsbepalingen voor
zien hierin, voorzover wij het kunnen
beoordelen, niet", aldus mevrouw
Korthuis.
Blij was de VVD-fractie met de be
palingen ten aanzien van de agrari-
„Mevrouw de voorzitter, uw bestem
mingsplan Landelijk Gebie-d is van
nul en gener waarde", zo begon Jan
Visser van Progressief Soest zyn be
toog. Het plan maakte wel een dege
lijke indruk en hij had er veel le
zenswaardige dingen en interessant
feitenmateriaal over Soest in gevon
den, dat hjj op school (Visser is le
raar aan de LTS red.) had gebruikt.
„Boeiende lectuur met hier en daar
weliswaar onvergeeflijke foutjes", al
dus Visser. Hij noemde een paar
voorbeelden. Een van de drie recrea
tieve bestemmingen (de zomerhuisjes)
werd geschrapt en de VVD had voor
gesteld deze bestemming weer toe te
voegen. „Opvallend", aldus Visser, „dat
op deze manier uw eigen politieke
vrienden u daarvoor op de vingers
moeten tikken". Ook de doorsnee van
R 28 op de plankaart klopte niet en
als derde voorbeeld wees hij op ver
schillen met de overzichtkaart.
Te strak werd zijns inziens ook vast
gehouden aan de verouderde struk
tuurschets 1967, aan de Tweede Nota
over de Ruimtelijke Ordening en het
Streekplan voor de Utrechtse Heuvel
rug uit 1962; achterhaalde afchief-
stukken waarvan de filosofiën vol
komen uit de tijd zijn. Rijp dus voor
de prullemand".
Visser vroeg zich af waarom dit plan
nu „holderdebolder" moest verschij
nen; als we het vanavond aannemen,
zitten we er 10 jaar aan vast en is
de burger juridisch gebonden aan
handen en voeten".
Omdat de samenlevingsnormen zich
snel wijzigden, de Tweede Nota R.O.
ging nog uit van 20 miljoen inwoners,
hadden zijns inziens de reclamanten
gelijk die het landelijk gebied groter
willen maken. Er waren nog zoveel
onderzoekingen aan de gang en hij
nam het hoogst kwalijk dat dit plan
er door „gedramd" moest worden.
„Wat aan uw plan landelijk gebied
ontbreekt, is een visie en een con
structief beleid en daarom mevrouw
Jan Visser (P.S.)
plan nul en gener waarde
Geheel oneens was hij het met, zoals
hij het noemde „de conservering van
de militaire terreinen in uw plan".
Dat had voor hem de doorslag ge
ven. Het zou juist van geniaal inzicht
getuigd hebben, indien het gemeente
bestuur contact had gezocht met de
gemeenteraad van Leeuwarden om
Defensie voor te stellen de beide
vliegbases op te heffen. „Het is on
begrijpelijk dat deze militaire terrei
nen als vanzelfsprekend, zonder slag
of stoot, worden opgenomen in het
plan landelijk gebied", ladus Visser.
Hij was het ook niet eens met de
Genie dat stelde: „Het deel van het
kamp dat de bestemming natuurge
bied heeft gekregen bezit geen enkele
nauurwetenschappelijke waarde. Al
leen het feit, dat dit deel niet be
bouwd is, vormt onvoldoende reden
dit terrein tot natuurgebied te be
stemmen".
Groot was zijn verbazing ook geweest
toen hij gelezen had in de toelichting
dat het adviesbureau een lans brak
voor de unieke waarde van de Eem-
vallei. „Is het u werkelijk om het be
houd van dit uitermate belangrijke
gebied te doen? Waarom heeft u dan
geen bezwaar ingediend tegen de
rampzalige kanalisatieplannen van de
provincie?"
Er waren heel wat vrijstellingsvoor
schriften ingebouwd en daarmee kc-n
een toekomstige gemeentebestuur zijns
inziens het landelijke gebied volbou
wen. Hij wees dan ook het hele plan
van de hand.
Geen
verblijfsrecreatie
De heer J. van Poppelen (CDA) con
stateerde dat er meer aandacht be
steed was tijdens de voorbereidings
periode aan het ontstaan van het lan
delijk gebied dan aan de bestaande
situatie. Al met al was het naar zijn
mening een bijzonder complexe mate
rie, waarbij voor de komende jaren
het beleid bepaald werd „voor de
grote groene schil rondom Soest". In
het plan werd. wat de uitvoering be
trof. veel aan het college overgelaten,
maar hjj vertrouwde erop dat het col
lege bij het nemen van ingrijpende
beslissingen en bij twijfelgevallen
nauw contact zou onderhouden met
de raad
Hij vond dat het vooral in een dicht
bevolkt gebied van groot belang was
dat duidelijke bepalingen werden
vastgelegd voor het behouden van het
landschap, de mogelijkheden voor re
creatie en de mogelijkheden voor de
agrariërs, waaronder het veiligstellen
van de uitvoering van het bedrijf.
„Circa 80 agrarische gezinnen, die in
het landelijk gebied wonen en wer
ken, vinden hun bestaan in de land
bouw en het is daarom begrijpelijk,
dat deze bevolkingsgroep zich af
vraagt of bij de opstelling van het
plan wel voldoende aandacht is be
steed aan de economische consequen
ties voor de landbouw, dit als gevolg
van de belemmerende bepalingen die
zijn opgnomen", aldus de heer Van
Poppelen.
HU wees vervolgens op de verschil
lende belangen in het weigebied; ener-
zyds de agrariërs en anderzyds de na
tuurbeschermers. Hy zei daarvan: „In
het verleden was, en ook heden nog,
is de agrariër een belangrUk beheer
der van het landschap.
J. van Poppelen
landbouwdeskundige CDA
Vooral door zijn toedoen hebben we
Nederland en ook in Soest zeer mooie
gebieden verkregen, waarop we te
recht trots mogen zijn. Door de ge
wijzigde economische omstandigheden
is men genoodzaakt de bedrijfsvoering
aan te passen en in sommige gevallen
is het noodzakelijk tot intensivering
van het grondgebruik over te gaan en
de bedrijfsgebouwen te moderniseren,
dan wel te vervangen", aldus de heer
Van Poppelen. Dat kon bij natuur
beschermers en milieugroepen vragen
oproepen en in bepaalde gevallen was
ook gebleken dat door verdere inten
sivering van het grondgebruik en de
bouw van enkele nieuwe boerderijen
in het gebied tussen de Eem en de
spoorlijn, angst was ontstaan dat de
vogelstand in dat gebied achteruit
zou gaan. Toch had het rapport over
de vogeltellingen uitgewezen dat er
veel soorten vogels voorkwamen en
het werkte geruststellend, dat de boer
als beheerder van het landschap dat
medemogelijk gemaakt had. Er wa
ren desondanks meningsverschillen en
soms stonden de twee groepen scherp
tegenover elkaar. Staatssecretaris
Meyer had onlangs gezegd dat bij te
nemen maatregelen tot natuurbescher
ming een schadeloosstelling moet wor
den verleend, zodat opgelegde beper
kingen niet zouden leiden tot inko
mensachteruitgang. Daar was het CDA
het geheel mee eens. Hij vroeg wat
de consequenties voor de boeren was
dat hun land wel in het plan was op
genomen, doch hun bedrijfsgebouwen
niet.
Wat het bos en duingebied betrof was
het CDA van mening dat de dag
recreatie voorrang moest hebben bo
ven de verblUfsrecreatie en dat daar
om de bestaande kampeerterreinen
niet uitgebreid mochten worden. Wel
wilde hU \Veten of het bestemmings
plan voldoend© ruimte openliet om
eventueel grotere uitbreidingen, die
de komende kampeerwet zou kunnen
eisen, zou toelaten. Dit omdat volgens
het overgangsrecht en de toegelaten
aanpassing aan wettelU'k© eisen, de
kampeerterreinen gehandhaafd zou
den worden.
Hij pleitte verder voor begeleiding
van het bosgebruik en het bosonder-
houd en vroeg optreden tegen ruiters,
die zich niet aan afspraken hiielden.
„Jammers vindt onze fractie het, dat
vooral door de grote behoefte aan
bosrecreatie, in Soest zoveel bossen
zqn voor militaire doeleinden. Zou
het mogelijk zijn dat vooral tijdens de
weekeinden en in de vakantieperio
de mee bosoppervlakte dat nu voor
militaire doeleinden is bestemd, wordt
opengesteld voor recreatiedoeleinden'
zo vroeg de heer Van Poppelen.
Hq constateerde tenslotte dat het
moeilijk was een bestemmingsplan
vast te stellen waarmede iedereen te
vreden gesteld werd en hij vond het
daarom belangrijk dat men tenminste
respect had voor eikaars problemen
en dat men trachtte door geven en
nemen, de beste oplossing te vinden.
In grote lijnen was het CDA het met
de gestelde voorschriften eens, zij het
dat er enkele amendementen zouden
worden ingediend om enige wijzigin
gen aan te brengen.
De heer K. de Wilde (PvdA) wees op
de samenhang van drie onderwerpen.
n.1. het ontwikkelingsplan voor Soest,
het bestemmingsplan Zuidereng
het plan Landelijk Gebied. DaarbU
stelde hij het plan voor dc Weg over
de Eng als afgeschreven kon worden
beschouwd. Wel wilde hU weten hoe
ver het stond met het plan Zuider
eng; zou dat in juni a.s. in de raad
kunnen komen?
Met de vaststelling van het plan Lan
delijk Gebied, werd naar zijn mening
ook reeds antwoord gegeven op een
aantal kernvragen, die bij het ont
wikkel in gspilan nog aan de orde zou
den komen. Immers nu werd vastge
steld welk gebied tot de bebouwde
kom gerekend zou worden. Logischer
was het daarom zijns inziens geweest
eerst het ontwikkelingsplan was vast
gesteld, en daarna de onderdelen zou
den zqn uitgewerkt.
Aan de andere kant vond de heer De
Wilde dat het plan Landelijk Gebied
eigenlijk enkele jaren geleden had
moeten worden vastgesteld, op het
_JHF
In hel grootste overdekte Dolfijnenstadion ter
wereld met 2.500 zitplaatseg
voor een
dolfijne
ziet u een unieke show van
zeeleeuwen en dolfijnen in
éen programma. Tijden:
dagelijks 11.30-13.00-
14.30en 16.00 uur.
Onderwatervoedering door
kikvorsmeisjes. Robarium.
Expositie walvisachtigen.
HARDERWIJK ™iSS"
moment eigenlijk dat de wet Ruimte-,
lijke Ordening de gemeenteraad op
droeg een bestemmingsplan vast te
stellen voor het geibed dat niet tot de
bebouwde kom behoorde. Dat had in
feite vóór 1 augustus 1970 moeten ge
beuren. In dat verband tikte de heer
De Wilde de heer Visser op zijn vin
gers, die opnieuw op uitstel had aan
gedrongen. Hij vond ook dat Visser
te negatief was en dat betreurde hij.
Dank bracht hq voor het vele werk
dat verzet werd in de voorbereidings
tijd. Wel vond hij het jammer dat het
college niet ingang op de opmerking
dat initiatieven noodzakelijk waren
om de kwaliteitstoename van het lan
delijk gebied te bevorderen. Zijn frac
tie vond dat de gemeente op systema
tische wijze moest trachten zijn bos-
bezit uit te breiden.
„Een bestemmingsplan heeft uiter
aard beperkte waarde. Door voor
schriften, bestemmingsbepalingen en
dergelijke kan een bestemmingsplan
proberen de ontwikkeling in goede
banen te leiden. Daarnaast is echter
even hard nodig een actieprogramma
gericht op een goed onderhoud van
onze bossen", aldus de heer De Wil
de. Daarom vond hij de reactie van
de gemeente op de beschouwingen
van de Stichting Natuur en Milieu*
dat een handleiding gaf voor een ak-
tiepro-gramma, wat vreemd en eigen
lijk te formeel door te stellen, dat de
gemeentebossen wel degelijk de aan
dacht van de gemeente hebben. Hij
hoopte echter dat het college toch
een uitvoeringsplan aan de raad zou
voorleggen.
K. de Wilde (PvdA)
meer gebied „landelijk"
Zijnfractie was verder van mening
dat men in het bestemmingsplan er
in geslaagd was de dikwijls strijdige
belangen van landbouw en recreatie
op een evenwichtige manier tegen el
kaar af te wegen. De onderverdeling
in een viertal agrarische bestemmin
gen werd ook aanvaard, Eens was hij
het met de heer Van Peppellen, dat
waar nodig de agrariër financieel te
gemoet gekomen moest worden.
Een groot vraagteken zette hU even
wel bU hetgeen over de verblUfsre-
creatie in de algemene toelichting
werd opgemerkt. ZUn fractie was van
mening dat de gemeente zich niet
mocht afsluiten voor verblUfsrecrea-
tie, die zich bediende van tenten, ca
ravans en zomerhuisjes.
Wat het regionale wegenpatroon be
trof was hij voor de aanleg van de
rijksweg 28 (Utrecht-Amersfoort). Hij
merkte daarbij op: „Als het toch van
de bouw van de Rijksweg 28 komt,
zou het dan dankbaar zijn, dat de ge
meenten Soest, Leusden en Amers
foort tezamen met de provincie pro
beren te berekien, dat de gronden ten
noorden van deze weg, dus tussen de
bestaande Amersfoortsestraat en de
te bouwen R 28, in principe gebruikt
worden, waar nodig, voor militaire
doeleinden? Dan zou de Leusderhel
ten zuiden van de te bouwen R. 28
vrij komen van militaire bestemmin
gen en volledig voor recreatie wor
den gebruikt", aldus de heer De Wil
de.
ELECTROTECHNISCH BUREAU
Wasautomaten, drogers,
afwasautomaten, koelkasten enz.
O.a.: Miele, Siemens. Zanussi.
Bosch en Candy
Verkoop: Soesterbergsestraat 20a
Telefoon 17253
Serviceplaats:
Birkstraat 48
Telefoon 13367-18978
Hij vroeg het college daarvoor initia
tieven te nemen. Geen voorstander
was de fractie van de aanleg van een
parellelweg naast de bestaande weg
tussen Soest en Amersfoort, noch ten
noord noch ten zuiden van de Birk-
Voor het vervolg van dit raadsverslaf
zie men de volgende nieuwspagina.
