Rapport over toekomst welzijnsbeleid in Soest
Snelle overdracht
600 meter Rademakerstraat?
Tentoonstelling
Nederlandse ruimtevaart aktiviteiten
geopend
NEDERLAND EN
DE SURINAMERS
Donderdag 10 juli 1975
53e jaargang' no. 47
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest
Dureau voor redaetie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 14152* - Postgiro 120150
Soesterberg
Rijkswaterstaat zegt niets te weten van haast
Culturele commissie weet nog geen raad
met culturele wensen schoolhoofden
SOESTER 8 COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9,—
Verschjjnt iedere donderdag
Breed samenwerkingsverband, waarin
alle organisaties deelnemen, noodzakelijk
Naar dc mening van de begin 1974 geformeerde Stuurgroep Welzijnswerk
Soest dient het welzijnsbeleid van de gemeente zich te richten op het stimu
leren van het tot standkomen van voorzieningen die (nog) ontbreken, terwijl
ze wel nodig z(jn, èn op het stimuleren van nieuwe ontwikkelingen binnen
bestaande voorzieningen, waardoor deze efficiënt kunnen blijven functione
ren. De stuurgroep heeft daarvoor een achttal aanbevelingen opgesteld en
deze neergelegd in een rapport dat aan de opdrachtgever, het college van
burgemeester en wethouders, werd toegezonden.
In de stuurgroep waren vertegen
woordigd de stichting Maatschappe
lijke Dienstverlening; de stichting Fe
deratieve Raad voor het bejaarden-
werk; de Raad van Kerken; de ver
eniging De Soester Gemeenschap; de
stichting Gezondheidsbevordering; de
commissie Culturele Zaken; het
Jeugd- en Jongerenwerk; de sport
stichting en de gemeente. De verga
deringen, die niet openbaar waren,
werden bijgewoond donr een afge
vaardigde van de Provinciale Utrecht
se Stichting Welzijnsbevordering. Het
onderwijs in zijn totaliteit was er niet
bij betrokken. De werkzaamheden
van de stuurgroep waren gericht op
het lichamelijk, geestelijk, maatschap
pelijk en cultureel welzijn.
In het rapport wordt daarbij gesteld
dat welzijn „kan" worden omschreven
als een toestand waarin de leden van
een groepering (gezin, groep, buurt,
wijk, gemeente, regio, land, bevol
kingscategorie) voldoening ervaren in
de totaliteit van de diverse belang-
De vorig jaar door dc gemeenteraad aangenomen motie, betreffende een
snelle overdracht van de Rademakerstraat te Soesterberg (van rijk naar ge
meente), schjjnt niet het effect gehad te hebben, dat in ieder geval de raads
leden ervan venvachten. Tjjdens een gesprek dat de Soesterbergse wijkraad
had met een deputatie van rijkswaterstaat, betreffende de nieuw aan te leg
gen rijksweg E 28, ten zuiden van Soesterberg en de daarmee verband hou
dende verkeersproblemen, werd door de heren van waterstaat duidelijk ge
steld: „De gemeente Soest heeft bij ons nooit enige aandrang uitgeoefend".
De deputatie liet overigens in het ge
sprek wel weten, dat er bij wegover-
dracht nogal wat instanties te pas
komen, ondermeer de dienst der do
meinen te Arnhem. Bij domeinen laat
men echter niets los en verwijst men
naar de voorlichting van het depar
tement van financiën in Den Haag.
Via deze voorlichting wordt (door do
meinen) gezegd dat „domeinen over
leg voert met rijkswaterstaat over 'n
snellere overdrachtsprocedure's. Dat
zou dan betrekking hebben op een
gedeelte van de Rademakerstraat van
circa 600 meter. De betrokken ambte
naar bjj domeinen was echter met
vakantie, maar men wist er wel van
de poging om tot een „snellere over-
drachtsprocedurc te geraken. „Dat
wees er op", veronderstelde Den Ilaag,
„dat de haast van Soest er wel was
doorgedrongen".
Vier jaar geleden reeds, zo zegt men
ons bij de gemeente, was de over
dracht met rijkswaterstaat „vergaders-
technisch" rond. De concept-overeen
komst was besproken en het resultaat
van de besprekingen moet dan naar
„domeinen".
Tijdens de bijeenkomst in Soesterberg
maakte de deputatie van rijkswater
staat nog duidelijk dat Soest niet be
hoefde te wachten met reconstructie
op de officiële overdracht; die kon
met vergunning van waterstaat, even
tueel nu al verwezenlijkt worden.
Daarmee was de wijkraad uiteraard
zeer ingenomen.
In het Luchtmachtmuseum op de vliegbasis Soesterberg opende de bevelheb
ber van de Luchtstrijdkrachten, de Luitenant-Generaal J. H. Knoop, de over
zichtstentoonstelling van de Nederlandse ruimtevaart aktiviteiten sedert 1959.
Gezien de relaties tussen luchtvaart
en ruimtevaart, was het naar de me
ning van de generaal niet verwonder
lijk dat deze eerste totaaltentoonstel
ling in Nederland in het Luchtmacht
museum gehouden werd. Zowel taal
als procedure bij ruimte- en lucht
vaart hadden veel gemeen; de lucht
vaart was immers voorloper van de
ruimtevaart. Al sprak vooral de be
mande ruimtevaart duidelijk het pu
bliek aan en trokken ook weers- en
oogstvoorspellingen steeds meer be
langstelling, de basis van al deze za
ken werd gelegd door de wetenschap
pelijke ruimtevaart-onderzoekingen.
En in dat onderdeel had Nederland
een belangrijk aandeel. De generaal
herinnerde daarbij aan de lancering
van de A.N.S., de Astronomische Ne
derlandse Sa tel iet, die in de toekomst
opgevolgd zal worden door de I.R.A.S.
en de A.R.C.T.I.S. voor de oogstvoor
spellingen.
Dank zij veel hulp met name van dc
voorzitter van de N.I.V.R., de heer G.
van der Wolf, ir. A. Hoeke en de
heer Glerum, de conservator van het
museum, was veel uniek materiaal
bijeengebracht. De generaal sprak de
wens uit dat deze tentoonstelling het
begin mocht zijn van een serie expo
sities, die de ruimtevaart in al zijn
onderdelen dichter bij het publiek zou
brengen.
Die wens werd onderstreept door de
heer Glerum, die eraan toevoegde dat
de tentoonstelling nog niet ideaal was
Een parabole-anlenne zoals die ge
bruikt wordt voor ontvangst van, via
een sateliet uitgezonden, t.v.-beelden.
(tentoonstelling Luchtmachtmuseum).
en daarom gezien moest worden als
een begin. Wel was hier alles aanwe
zig om als basis te dienen vooi expo
sities die voor grote lagen van de be
volking bereikbaar zou moeten wor
den.
Met een rondleiding van het officiële
gezelschap, waaronder afgevaardigden
van universiteiten van Utrecht, Lei
den en Groningen, van Philips, Fok
ker en de NLR, ïlsmede vele militai
re autoriteiten, werd de openings
plechtigheid besloten.
De tentoonstelling is tot eind augus
tus iedere zaterdag van ir tot 16 uur
geopend; op aanvraag ook op door de
weekse dagen voor groepen. De toe
gang is gratis.
rijke individuele en gezamenlijke fa
cetten van het leven. Het begrip wel
zijn is naar de mening van de stuur
groep echter van zulk een algemene
aard, dat practisch elke menselijke
activiteit er is onder te brengen. Zij
heeft haar werkzaamheden beperkt
tot de facetten lichamelijk, geestelijk,
maatschappelijk en cultureel welzijn.
Inventarisatie
Er werd een uitgebreide inventarisa
tie opgemaakt van dc huidige situatie
(de voorzieningen/instellingen en or
ganisaties; een beknopte sociale atlas
van de gemeente; de situering van de
accomodaties onderverdeeld in de
verschillende sectoren). Daarna werd
de inventarisatie getoetst aan de be
leidsopvattingen van de organisaties
en aan de algemene normen. Vervol
gens werden de tekorten bepaald en
tot slot kwam de stuurgroep met
voorstellen.
Zo wordt ondermeer voorgesteld
(„dringend gewenst geacht") een op
bouwwerker te benoemen en hem de
nieuwe wijken als werkterrein aan te
wijzen. „Daarnaast zal hij ook aan
dacht moeten besteden aan de andere
wijken in de gemeente", aldus het
rapport. Het ontbreken van de op
bouwwerker wordt met name in de
wijken Smitsveen en Eng ais een ge
mis gevoe'd. Er is bij de realisering
van die wijken daardioor onvoldoende
overleg geweest met de toekomstige
en eerste bewoners; de recreatie
mogelijkheden voor de jeugd zijn on
voldoende aanwezig; in De Eng ont
breekt een opvang voor peuters en
het leefklimaat in de wijken is zeker
ni'et optimaal. De stuurgroep conclu
deert dat de samenlevingsverantwoor-
deiijkheid in die wijken „aanzienlijk
verbeterd dient te worden".
Om te voorkomen dat soortgelijke si
tuaties in nog te realiseren nieuwe
wijken gaan optreden, moet de op
bouwwerker benoemd worden. De
man moet ook in Soesterberg werk
zaam zijn en naar de mening van de
stuurgroep is voorlopig een dienstver
band bij de P.U.S.W. het meest ge
wenst.
Accomodaties
Ondanks de aanwezigheid van vele
kleinere zalen, zoeken kleinere ver
enigingen met bescheiden middelen
in Soest vergeefs naar betaalbare
vergader- en repetitieruimten. Boven
dien ontbreekt een behoorlijke zaal
voor uitvoeringen van toneel-, mu
ziek- en zangverenigingen en voor
bioscoopbezoek is de inwoner van
Soest aangewezen op de omringende
gemeenten.
Naar de mening van de stuurgroep
moet daar duidelijk iets aan gedaan
worden en met name „de behoefte"
nader onderzocht worden.
Geconstateerd wordt dat Artishock,
ondanks de grote voortvarendheid
waarmee men werkzaam is, nog niet
bereikt wérd door een deel van de
bevolking. „Wellicht", zo stelt de
stuurgroep in haar rapport, „kan dit
vacuum worden opgevuld door uit
bouw van de recent gerenoveerde af
deling van 't Nut".
Ouderen
Wat het welzijnswerk voor ouderen
betreft merkt de stuurgroep op dat
dat primair moet betekenen mensen
in staat stellen zo lang en zo goed
mogelijk zelfstandig te blijven. Voor
de bejaarde is het van het grootste
belang zich verzekerd te weten van
hulp voorzover hij die nodig heeft.
Het aantal plaatsen in de bestaande
verzorgingstehuizen is, rekening hou
dend met de norm 6 a 7°/o van het
totaa' aantal bejaarden in een ge
meente is verzorgingsbehoeftig, ruim
voldoende. De accomodaties van de
tehuizen zijn niet altijd even goed,
meent de stuurgroep, vooral wanneer
men bedenkt dat ook de verzorgings
tehuizen moeten kunnen uitgroeien
tot woon- en leefgemeenschappen, dóe
ouderen alleen bijs-aan in zaken, die
ze werkelijk niet meer zelf kunnen
doen De p annen om de verzorgings
tehuizen Groot Engendaal en Nieuw
Manënburg uit te breiden en te ver
nieuwen, moeten daarom zeker ge
steund vorden.
J eadv-iseerd voM* de contacten, ook
op >est'mrlijk niveau, tussen de ver
schillende •natei'linger verkzaam >p
het erreir *ar. ^uzijnsbe vordering
voor juöeren te ntensiveren en het
beleid >p elkaar af e stemmen. Het
„nieuwe" Nïeuu Manënburg zou vol
gens de stuurgroep in inderling
overleg bestemd cunnen worden voor
de bejaarden Jie een meer Intensieve
verzorging nodig hebben, maar niet
in een /erpleegtohuis behoeven opge
nomen te worden
Aanbevolen wordt ook te zorgen voor
een meei geschikte buisvesting van
de bejaarden sociëteit die in het Ver
enigingsgebouw gehouden wordt.
Jeugd
Als meest opmerkelijke ontwikkeling
in het jeugdwerV van de laatste ja
ren, wordt genoemd het ontstaan van
een aantal stichtingen: Kinderboerde
rij Jeugdzorg Soest, Jeugdwerk Soes-
terberg Jongerencentrum Soest en
Peuterspeelzalen.
Goed samenspel tussen deze organi
saties is uitermate gewenst, vindt dc
stuurgroep.
„Een uitwisseling van gegevens, een
doelmatig gebruik van eikaars ruim
te- en inrichtingsfaciliteiten en het
benutten van de kennis van beroeps
krachten en specialisten ten behoeve
van het totale jeugdwerk, verdient
duidelijke aanbeveling".
Geconstateerd werd dat de wil om
tot een dergelijke samenwerking te
komen ruimschoots aanwezig is; de
vakkrachten van de verschillende in
stellingen hebben reeds een maande
lijks overleg ingesteld.
In het algemeen wordt gesteld dat
het jeugd- en jongerenwerk in Soest
doelmatig functioneert en dat de be
staande accomodaties voldoende ge
noemd mogen worden. Voor de peu
terspeelzalen zijn evenwel de wacht
lijsten mogelijk te lang; de naam
Kinderboerderij zou gezien de aard
van de activiteiten veranderd kunnen
worden in „Sociaal Cultureel Cen
trum voor kinderen" en in de „Molen-
soos", de accomodatie van de Stich
ting Jongerencentrum, is gebrek aan
kantoorruimte, wat te maken heeft
met de geringe financiële mogelijk
heden.
Ook de sportaccomodalics in de ge
meente worden goed geacht met dien
verstande dat Soesterberg achterblijft,
niet met de plannen, maar met de
uitvoering en dat vanwege het lang
uitblijven van overheidstoestemming.
Er is daar ook een gebrek aan zaaJ-
ruimte.
Maatschappelijk werk
Op het terrein van de maatschappe
lijke .dienstverlening zijn vele instel
lingen werkzaam, vanaf het medisch
opvoedkundig bureau, arbeidsbureau
tol rechtswinkel toe. Sommige van de
instellingen hebben alleen Soest tot
werkterrein, zoals de Stichting Maat
schappelijke Dienstverlening Soest en
de Stichting Hulpcentrale Soest; an
deren hebben een groter werkgebied,
zoals bijvoorbeeld het Protestants
Sociaal Centrum Amersfoort.
In het rapport worden alleen de in
Soest werkzame instellingen verder
besproken. Geconstateerd wordt aan
het slot dat er voor de werkgroep
buitenlandse werknemers een gebrek
is aan medewerkers die bereid zijn
het vaak erg moeizame en veel ener
gie vergende werk gedurende langere
tijd te wilden dioen. Van andere in
stanties wordt onvoldoende samenwer
king ondervonden en nog te vaak
moeten de werkgroepen allerlei din
gen zelf bedenken. Vanuit de plaatse
lijke samenleving komt te weinig
initiatief.
Ook op het gebied van de maatschap
pelijke dienstverlening wordt samen
werking aanbevolen: „nog te veel
werkt men langs elkaar; men kent
eikaars mogelijkheden en activiteiten
maar al te vaak vrij slecht". Bevor
dert dient te worden dat dit welzijns
werk meer bekendheid gaat genieten
onder de bevolking als de potentiële
verwijzers.
Wat de gezondheidszorg betreft zegt
de stuurgroep dat aan. de gemeente
een belangrijke taak is toebedeeld,
maar dat dat niet mag betekenen dat
de gemeente „nu maar alles tot zich
moet trekken".
Gewezen wordt op het werk van de
kruisverenigingen en geadviseerd
wordt (er is reeds een bescheiden
begin mee gemaakt) dat een overleg
wordt gerealiseerd waar huisartsen
wijkverpleging en maatschappelijke
dienstverlening over en weer ;nfor-
matie verschaffen en problemen door
spreken.
Geconstateerd wordt dat de huisves
ting van d'e wijkverpleging in Soes
terberg uitermate slecht is en dat
daarin dringend verandering moet
komen. Voorts dient naar de mening
van de stuurgroep het gemeentebe
stuur attent te zijn op de apotheek-
voui-ziemngen in Soesterberg; er zijn
drie huisartsen werkzaam, die een
eigen apotheek voorziening exploite
ren. Soesterberg komt in een vacuum
te verkeren indien deze huisartsen
hun praktijk beëindigen en hun op
volgers geen toestemming meer krij
gen de apotheek voorziening voort te
zetten.
De stuurgroep adviseert ook de kleu-
tertandverzorgmg in Soest een kans
te geven; tot nu toe is hij hier niet
behoorlijk van de grond gekomen.
Sociale Raadsman
De stuurgroep is van mening dat een
sociale raadsman voorlopig niet aan
gesteld behoeft te worden. Wel is
men van mening dat de besturen van
de in Soest aanwezige instellingen op
welzjjnsgebied benaderd moeten wor
den om de problematiek gezamenlijk
te bespreken en zo na te gaan in hoe
verre gezamenlijke initiatieven moe
ten worden ontplooid.
Om de Soester bevolking meer ver
trouwd te maken met het reeds aan
wezige hulpverleningsaanbod, zou ge
dacht kunnen worden aan een sociale
gids.
Het standpunt werd Ingenomen om
dat men van mening is dat diverse
instellingen en personen werk doen
dat te vergelijken is met het werk
van een sociaal raadsman. Dat werk
moet immers bestaan in het bewust
maken van de mogelijkheden die er
zijn om tot oplossing van problemen
te komen; om weg te weten ln de
jungle van wetten, voorzieningen, bu
reaus en instellingen.
Als voorbeelden van reeds werkzame
instellingen (zij het op een bepaald
gebied) worden genoemd: het inter
parochieel charitatief centrum; gees
telijken; diaconiën; hulpcentrales; lei
ders dienstencentra; vakorganisaties;
gemeentelijke sociale dienst; maat
schappelijk werkers; bejaardenbon-
dien; wijkverpleging; invaliidentoond;
belastingdienst en de werkgroep bui
tenlandse werknemers.
Gebleken is bovendien dat alle hulp
verlenende instanties voldoende capa
citeit hebben om verzoeken om hulp,
zoals die tot een sociaal raadsman
gericht zouden worden, op te vangen.
Er wordt mogelijk te weinig gebruik
gemaakt van de mogelijkheden, maar
via goede voorlichting zou daar ver
andering in te brengen zijn. De soci
ale gids zou daarbij een rol kunnen
spelen.
Na een jaar zou de zaak opnieuw
bekeken moeten worden en alsdan
ook aan de orde gesteld kunnen wor
den of er toch een sociale raadsman
nodig is.
Aanpak
De stuurgroep acht het gewenst dat
het rapport wordt toegezonden aan
alle belanghebbende organisaties, in
stellingen en verenigingen in de ge
meente en ook dat alle belangstellen
den in de gelegenheid worden gesteld
er kennis van te nemen. Eveneens
vindt zjj het gewenst de resultaten
van het rapport in brede kring te be
spreken en dan zouden, gezien dc
inventarisatie, de volgende onderwer
pen aan de orde gesteld kunnen wor
den:
Het op korte termijn realiseren van
bepaalde samenwerkingsvormen. De
wijze waarop in concrete tekorten
door een gezamenlijke aanpak kan
worden voorzien èn de wenselijkheid
c.q. noodzaak, een breed samenwer
kingsverband, waarin alle organisa
ties, instellingen en verenigingen par-
ticieperen, in het leven te roepen, een
zgn welzijnsstichting.
Geplaagd door de hitte en/of geteisterd door de vakanties, behaalde de cul
turele commissie het vereiste minimum aantal leden niet om te kunnen ver
gaderen. Desondanks „babbelden" de drie aanwezige leden en hun gast, de
muziekleraai Kok. even over enkele agendapunten en met name het culturele
wensenpakket van de schoolhoofden. Dat wensenpakket was „verzameld"
tijdens een gesprek met de mlturele commissie van het hoofdenconvent en
daaruit bleek dat ieaere ,aiLr Mgen wensen heeft. Zo wil het bijzonder
onderwijs hulp. -roorhehnng i begeleiding (dat was dc leden van de ge
meentelijke culturele commissie niet duidelijk) bij volksdansen, filmische
vorming, weven, poppenspel mime, muzikale ontwikkeling en daarvan „luis
teren naar muziek en Ieren toneelzien".
Het bijzonder neutraal onderwijs ziet
meer in bewegingsleer, lederbewer-
krng, linoleumsnijden, bloemscnikken,
voordrachtkunstenaar beroepenvoor-
lichting en het openbaai onderwijs
staat voor lassen, gipswerk, textiele
werkvormen, dramatische expressie,
muzikale expressie en eveneens fil
mische vorming. Het openbaar onder
wijs is niet ongenegen daarvoor de
school te veriater en te gaan naar
b:.',-oorbeeld het Artishockgebouw, De
P-aatpaal de kinderboerderij en het
Dorpshuis te Soesterberg.
De aanwezige leden var. de culturele
commissie wiste}, niet goed wat ze
ermee aan moesten; mevrouw N. Ze-
gers-Zondag zag er geen heil in als
dat bleef bij wat incidentele lessen.
Naar haar mening moest de belang
stelling van het kind gewekt worden
door bijvoorbeeld bezoek aan tentoon
stellingen gekoppeld aan demonstra
ties, waardoor het voor hem aan
schouwelijk werd, méér ging leven,
wat er met de desbetreffende tech
niek te bereiken was. „Gaat dat niet,
dan is het 'allemaal zinloos", aldus
mevrouw Zegers.
De musicus Kok had afgeronde voor
stellen voor wat betreft het muziek
onderwijs. Ei zou een ensemble ge-
vormt moetei worden met kinderen
die muziekonderwijs genoten. Zij kon-
Nadat er hier in Nederland al jaren
lang was aangedrongen op een geheel
onafhankelijk maken van Suriname,
kwam de nieuwe premier Arron van
Suriname vorig jaar onverwacht met
de eis, dat die onafhankelijkheid nu
in november a.s. een feit moest wor
den. Zijn partij en zijn regering, die
over een kleine meerderheid in de
Surinaamse Staten beschikt, had dat
besloten en dat moest dus gebeuren.
Hier in Nederland had daar al jaren
eigenlijk niemand bezwaar tegen. De
koloniale gedachten waren voorgoed
van de baan, dit „deel van het ko
ninkrijk" bezorgde ons veel last en
hoge kosten en in Nederland lag die
onafhankelijkheidsgedachte politiek
dus helemaal niet moeilijk.
Een tikkeltje anders lag dat in Su
riname zelf. Er bestaat nu eenmaal
geen één Surinaams volk. De bevol
king bestaat er uit diverse al of niet
eertijd geïmporteerde groepen, met
verscheiden intelligentie, verscheiden
inzichten en belangen. En die groe
pen vertrouwen elkaar ook niet te
best. De invloedrijke hindoestaanse
partij b.v. wantrouwt de wijze, waar
op premier Arron de onafhankelijk
heid wil doordrukken, de wijze waar
op hij de eigen grondwet wil samen
stellen en of in Suriname de demo-
kratie wel gewaarborgd zal blijven.
Maar er bleek, bij de huidige zetel
verdeling in de Staten, weinig tegen
te doen. De Nederlandse regering kon
Arron's plannen moeilijk op de lange
baan schuiven, want vooral voor de
progressieve partijen was het onaf
hankelijk maken van Suriname uiter
aard een geheel in de eigen ideologie
passend iets,
Maar ook bij de andere partijen was
daar in principe geen bezwaar tegen.
Er kwam dus tussen de Surinaamse
en de Nederlandse regering een diep
gaand en moeilijk verlopend overleg
tot stand. In de eerste plaats was de
financiële hulp die Nederland moest
blijven schenken een moeilijk punt.
Arron wilde dat Nederland in de ko
mende jaren zo'n tien miljard aan
Suriname ter beschikking zou stellen,
In Den Haag schrok men zich wild,
Dat was toch moeilijk aan het Neder
landse volk te verkopen, mede gezien
de verslechterende eigen ekonomische
situatie.
Na veel loven en bieden kwam men
dan tenslotte tot een afspraak voor
ruim drie miljard, terwijl er boven
dien nog een aardig potje uit vorige
jaren staat, waarvoor om een of an
dere reden nog geen bestemming was
gevonden.
En dan was er de grote moeilijkheid
van de dan eigen nationale status van
de Surinamers. Tot nu toe zijn ze ook
onderdanen van het koninkrijk en
kunnen uit dien hoofde hier vrij bin
nenkomen. Dat wilde Arron eigenlijk
wel zo houden, maar als Suriname 'n
eigen staat is, dan komen de onder
danen daarvan in dezelfde positie als
burgers uit alle andere onafhankelijke
staten, zo is het Nederlandse oordeel.
Dan kunnen ook zij dus hier niet
maar zo vrij binnengekomen en verblij
ven, tenzij ze over werk en huisves
ting beschikken. Ook daar is tenslotte
een overeenkomst over tot stand ge
komen.
Maar als we de zaken nu heel nuch
ter bekijken, dan vraag je je toch
wel af of de meerderheid van de be
volking van Suriname nu echt zo ge
steld is op een eigen onafhankelijk
heid. Dan blijkt immers dat tallozen
aldaar de komende situatie helemaal
met vertrouwen. En omdat het nu
nog kan, komen ze in drommen naar
Nederland. Volkomen vertrouwende
op het ethische karakter van ons volk,
althans onze regeringspartijen, ver
wachten ze hier eerder werk, betere
inkomsten (ook zonder werk) en be
tere huisvesting te verkrijgen dan hen
ooit in het stTaks onafhankelijke Su
riname ten deel kan vallen. Er waren
er hier al 'n tachtigduizend, de laatste
weken zijn er alweer duizenden bij
gekomen.
En de dienst voor opvang en huls
vesting van die Surinamers zit dus
met de handen in het haar hoe en
waar die nieuwe stromen nu weer
onder dak te brengen. De Nederland
se regering wil niet voor de kwaaie
pier worden aangezien en daarom
geen maatregelen nemen om die in
vasie te keren. Dat gaat natuurlijk tot
enorme problemen leiden, wellicht
van eenzelfde soort als we ook 0 »net
de Zuid-Molukkers meemakr-^» Al
wordt getracht dit te voorko"v:n, we
ontkomen niet aan een soon ghetto-
vorming voor de Surinamer*. En hoe
lang kunnen we hen nog huizen en
geld ter beschikking stellen, om van
werk maar niet eens te sprenen. We
voorzien grote moeilijkheden maar we
doen er niets tegen.
den eenvoudige demonstraties geven
op de lagere scholen, waarbij een des
kundige toelichting moest geven.
Commissielid, de heer G Veliekoop,
wees dat voorstel resoluut van de
hand. Er zou niet mee bereikt wor
den; „b\j twee klassen kinderen moe
ten drie klassen onderwijzers staan
om dc zaak rustig te houden", was
zyn op ervaring berustende mening.
„Kinderen kun ,je op deze wijze niet
boeien", aldus de heer Veliekoop.
Men kwam er uiteraard niet uit. Op
voorstel van commissie-secretaris de
heer A. den Daas zal het wensenpak
ket eerst eens doorgesproken worden
met de Artishockleiding, om te zien
welke hulp de kunstenaarsvereniging
kan bieden bij de inwilliging van de
wensen. Daarna zal de commissie zich
gaan buigen over „wat over blijft" èn
wat de complete vergadering ervan
denkt. Voor het zover is. is het 1 sep
tember. want dan komt de commissie
weer in vergadering bijeen.
a
