AUTOCROSS
„Niet wij, maar onze tegenstanders
doen de schoolstrijd herleven"
PvdA-fraktie wil
inspraak ruimtelijk
beleid verbeteren
Kort geding wacht gemeente
over uitleg bouwbepalingen
in bestemmingsplan
Echtpaar Rip naar Scandinavië
m
ZATERDAG, 23 augustus a.s.
Volwassenen ƒ4,00 - Kinderen ƒ2,00
AANVANG 13.00 UUR
Donderdag 21 augustus 1975
53e jaargang no. 53
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest
Dureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 14153' - Postgiro 12U15U
Openingsbijeenkomst Christelijk College Griftland
Voorzitter drs. R. Wymenga
„Over samenwerking nooit iemand
in het onzekere gelaten"
Inspraakcommissie van 10 leden,
zonder raadsleden of ambtenaren
Onverivachte problemen voor commissie beroepschriften
Natuurbad nog geen
200.000 bezoekers
Politie blust
kleine brandjes
Zandafgraving achter HET WITTE HUIS
BIRKSTRAAT
SOESTER g COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soeirt per kwartaal ƒ9,—
Verschijnt iedere donderdag
„Ons standpunt over een samenwerkingsschool is altijd duidelijk geweest;
daarover hebben wij nooit iemand in het onzekere gelaten. Reeds in 1966-'67
hebben wjj aan de toenmalige wethouder van onderwijs, de kortgeleden over
leden wethouder De Haan, gezegd dat wy onze eigen weg zouden gaan", aldus
drs. R. Wymenga, voorzitter van het bestuur van de Stichting voor Protestants
Christelijk voortgezet onderwijs in de regio Baarn/Soest tijdens de officiële
openingsbijeenkomst van het Christelijk College „Griftland" die maandag
avond in de Emmakerk gehouden werd. De heer Wymenga weerlegde ook de
andere aanvallen die op de school de laatste tijden gedaan werden. De school
was niet op slinkse wijze tot stand gekomen, zoals hij ook niet geloofde dat
een kleinere middelbare school per definitie beslist duurder moest zijn dan
een schoolgigant van 1500 en meer leerlingen. Buitendat waren de ouders
bereid geweest alle kosten zelf te dragen indien het aan overheidssubsidies
ontbroken had. „Zo overtuigd zijn zy van het belang van deze school". Als
de schoolstrijd herleefde, dan kwam dat door degenen die deze school niet
wensten, aldus de heer Wymenga.
Ook andere sprekers wezen op de aanvallen op het bijzonder onderwijs,
waarbij ondermeer de visie van de huidige minister van onderwijs ter sprake
kwam. De vrijheid van stichting en de vrijheid van onderwijs was evenwel
gewaarborgd en dat impliceerde dat ook de vrijheid van inrichting vaststond.
Het karakter van de school kon zelf bepaald worden. De rector van het Farèl
College te Amersfoort wees daarbij ook op het feit dat ook volgens de minis
ter alle scholen autonoom zouden blijven.
Voor de opening bestond grote be
langstelling. De vele genodigde ker
kelijke en burgelijke autoriteiten, uit
de onderwijswereld alsmede vele ou
ders vulden het kerkgebouw geheel.
Het speet de voorzitter van het be
stuur dat hij zijn gasten niet welkom
fkon heten in een eigen schoolgebouw
inoch in het tijdelijk onderkomen, om
dat diat niet berekend was op zo'n
groot aantal belangstellenden.
De heer Wymenga opende de bijeen
komst met schriftlezing en gebed,
•waarin hij God's zege afsmeekte over
de school, de docenten en de leerlin
gen. In zijn welkomswoord ze>i de
heer Wymenga dat men de school
moest zien als de realisatie van de
•bijbelse opdracht; de belofte dat men
zijn kinderen zou doen onderwijzen
in de leer van Jezus Christus, „On
derwijs is geen neutrale zaak. De jon
geren mos ten leren denken over hun
verhouding tot God en tot de men
sen", aldus de heer Wymenga.
In dat licht bezien werd de samen
werkingsschool afgewezen. De indrin
gende vraag, waarom dan geen alge
meen christelijke school; waar zijn de
katholieke broeders en zusters, was
miet zo eenvoudig te beantwoorden.
Verdeeldheid in katholieke kring
onderling was één van de oorzaken,
terwijl ook om der tijdswille niet ge
praat kon blijven worden. „Zelf had
den we ook moeilijkheden genoeg om
tot de oprichting van de school te
komen", aldus de voorzitter.
Dank bracht hij aan de gemeente
Soest voor de verleende medewer
king. Er was nog een belemmering
mu, tegen de start van de bouw op de
aangewezen plaats. De aangedragen
ai-gumenten van de bezwaarden er
kende de heer Wymenga niet. Er was
ook geen alternatieve plaats, maar
bovenal gold de dringende noodzaak
van de stichting van de school. Die
stond zijninziens vast; de minister
stelde er immers geld voor beschik
baar.
Blij was hij met de aanwezigheid van
zo vele ouders; het gaf het bestuur
een extra stimulans door te werken
aan de bestuursvorm conform de sta
tuten, waardoor de ouders de nood
zakelijke inbreng kregen. Met het
uit spreken van de hoop dat de school
een goede school zou worden, droeg
hij de leiding over aan de nieuwe
directeur, drs. J. J. W. Mulder.
Vervolgens bracht wethouder G.
Plomp, namens de colleges van Baarn
en Soest, de felicitaties over. Met ver
wijzing naar de schoolnaam „De Ark"
(het gebouw in Baarn waar de school
tijdelijk is ondergebracht) merkte de
heer Plomp op dat de bijbelse ark
ook slechts een korte tijd als onder
komen gegolden had. Hij hoopte even
wel dat de school spoedig een vaste
ligplaats zou kunnen krijgen. De „be
manning van het schoolschip" wens
te hij alle goeds toe en hij sprak de
hoop uit dat de directeur zijn zaak
volledig rond had.
Dat was zo, merkte de heer Wymen
ga in zijn dankwoord op. Overigens
hoopte hij dat de vergelijking met de
ark niet verder doorgetrokken zou
worden en de bemanning als vee ge
zien werd.
drs. J. J. W. Mulder, directeur van
het Christelijk Griftland sprak als
laatste tijdens de openingsbijeenkomst
van zjjn school. Op de voorgrond
rechts de Soester raadsleden wethou
der G. Plomp, mevrouw J. Greef-
horst-van Overdam en de heer J.
Van Peppelen van het CDA en Jan
Visser van Progressief Soest.
Foto: Herman van Dam
verse christelijke scholen in Baarn en
Soest. Hij memoreerde de vele moei
lijkheden die men in de loop der ja
ren was tegengekomen en overwon
nen had, want steeds was er het po
sitief streven naar een school „in de
buurt van onze kinderen". Hij felici
teerde het stichtingsbestuur met de
opening en hij hoopte op bestendiging
van de goede verstandhouding. „On
derwijs de kinderen dat het Heil ge
legen is in Jezus Christus en moge
de opleidingen leiden naar het hoogs
te geluk, de gemeenschap met hun en
onze Heer", aldus de heer Grasmeyer.
Drs. W. J. Deetman van de overkoe
pelende (landelijke) besturenraad van
het prot. christelijk onderwijs te
Voorburg wees op de heftige kritiek
waaraan het havoVwo momenteel
onderhevig is. Met zorg werd het op
treden van de minister van onderwijs
gadegeslagen, alhoewel vrijheid van
stichting en van onderwijs verzekerd
waren. Dat impliceerde naar zijn me
ning ook vrijheid van inrichting, vrij
heid van karakter van de school te
bepalen. Mocht die vrijheid in het
gedurig komen, dan was steun van de
ouders noodzakelijk. Gelukkig was hij
met de wijze waarop Griftland ge
sticht werd; het gaf een waarborg dat
voor de toekomst de inbreng van de
ouders verzekerd was. Nu kwam het
er op aan het vele werk te verzetten
en hij sprak de hoop uit dat God's
onmisbare zegen daar overvloedig op
mocht rusten.
Ook drs. de Jong. rector van het
Amersfoortsc Farcl College wees op
de noodzaak de vrijheid van inrich
ting te behouden. Hij zag dat als de
voornaamste opdracht voor de school-
De raadsfraktie van de Partij van de Arbeid heeft een voorstel ingediend
ter verbetering van de inspraak in het (gemecntelyk) ruimtelijk beleid. Het
voorstel is bedoeld om vanavond tijdens de raadsvergadering behandeld te
worden. De fraktie is van mening dat de tot nu toe gehanteerde inspraak
procedure bü de vaststelling van het ontwikkelingsplan onvoldoende is.
„Slechts op een hoorzitting of voorlichtingsbijeenkomst", zo schrijven de in
dieners de heren H. J. Goote en K. de Wilde, „of door middel van het gemeen
telijk voorlichtingsblad, kan de bevolking de gemeentelijke plannen aan de
weet komen".
Z\j menen, dat het groot aantal ingediende bezwaren tegen het plan Zuidereng
dan ook een gevolg is van het feit, dat inspraak in een vroeg stadium ont
broken heeft. „Nu de raad hopelijk", zo zeggen zij, „zal besluiten het plan
Zuidereng althans voorlopig te laten rusten en eerst het ontwikkelingsplan
ie behandelen, hetgeen de meest logische gang van zaken is, is het dan ook
van het allergrootste belang dat de inspraak vanuit de bevolking op een goede,
zorgvuldige wijze gestuctureerd wordt".
De drie zaken die de beroepschriftencommissie te behandelen kreeg waren
zo op het oog eenvoudig. Het ging om strijdigheid met bestemmingsplannen
en daaraan zou niet te tornen moeten zijn. Hoe anders pakte het in twee
gevallen uit; in een geval constateerde de commissie dat enkele bepalingen
voor tweeërlei uitleg vatbaar waren en in het andere geval trachtte de be
zwaarde, vergeefs leek wel, duidelijk te maken dat hy zich geheel aan de be
palingen hield en dat weigering van de gevraagde bouwvergunning absurd
was.
Het derde geval betrof een aanvraag van de Dalco om een bungalow, gelegen
aan de Sparrenlaan, te mogen uitbreiden. Dat was niet mogelijk omdat dan
de acht meter grens, het gedeelte tussen twee percelen dat onbebouwd diasi
te blijven, overschreden werd. De maas in de bepalingen werd ontdekt; koop
grond van de buurman. De Dalco-directie vond de weigering duidelijk en zei
zich te gaan „beraden".
Voor tweeërlei uitleg vatbaar ble
ken de bepalingen waarop de weige
ring van de vergunning gebaseerd
was, die de heer Van Beusekom had
■aangevraagd. Hij wilde de garage
naast zijn worving aan de Sophialaan
uitbreiden, maar mocht dat niet om
dat dan de 10 procent-bepaling over-
scheden zou worden. Die bepaling
zegt dat de inhoudt van een bij
gebouw nimmer een grotere opper
vlakte mag hebben dan 10 procent
van het totale bijbehorende bouwper
ceel, ongeacht of het college de vrij-
stellings bevoegdheid hanteert. De
oppervlakte van het bouwperceel be
droeg 310 m2; het reeds .aanwezige
bijgebouw een oppervlakte van 36. m2
Volgens de heer van Beusekom en
ook volgens voorzitter Festen zou b.
en w. van de 10 procent ontheffing
mogen verlenen anders was de op
name van de ontheffingsmogelijkhe
den niet nodig geweest. De burge
meester bestreed dat, maar voorzitter
Festen was het duidelijk met haar
niet eens.
De kwestie leek zwaar in het prin
cipiële getrokken te zjjn, toen de
heer Van Beusekom verklaarde in
middels officieel van de gemeente
toestemming gekregen te hebben de
muren van de uitbreiding, wel te
mogen optrekken. Het kwam nu
slechts op de afdekking aan.
Aan dehand van de haar beschikbaar
gestelde gegevens zal de commissie
advies uitbrengen aan de gemeente
raad.
Kort geding
Scherp was het gesprek dat daarna
volgde tussen de architect van de fa
milie Diekman, de heer Bijen, en de
voorzitter van de commissie, de heer
J. Festen. Enige malen merkte de
heer Festen op dat hy opmerkingen
van de architect niet nam. Die op
merkingen sloegen op veronderstelde
onbekwaamheid van het college en de
ambtenaren om de eigen bestem
mingsplannen te begrijpen. Het mond
de uit in de toezegging van de archi
tect dat hjj een kort geding zou aan
spannen om de juiste uitleg van het
bestemmingsplan vast te stellen.
De familie Diekman vroeg een ver
gunning tot het verbouwen en uit
breiden van haar woonhuis en een
garage met berging aan de Paulus
Potterlaan 5. De vergunning werd ge
weigerd. Naar mening van de archi
tect voldoet het ingediende plan ech
ter aan alle voorwaarden die worden
gesteld in het (in voorbereiding zijnde
bestemmingsplan. Hij verwees naar
artikel 10 en vroeg vrijstelling van
het college zoals mogelijk was via
10, 2e en 2h,
Schriftelijk verzocht de heer Diek
man hem alsnog de gevraagde ver
gunning te verlenen omdat uit de
argumentatie en de formulering van
de weigering bleek, dat het college
niet op de hoogte was van de regelen
die gesteld zijn in het bestemmings
plan.
De discussie splitste zich toe op een
begripsverwarring betreffende de
„achtergevel" en de „achtergevel-
bcuwgrens. Twee verschillende zaken
volgens de architect, die echter naar
de mening van voorzitter Festen,
niets met de zaak te maken hadden.
De heer festen wees op artikel 10, p,
waarin bepaald werd dat „een uit
bouw geen grotere diepte, gemeten
uit de achter gevel V3n het eenge
zinshuis, mag hebben dan drie meter
en geen goothoogte welke hoger is
dan de bovenzijde van de bouwlaag
op de begane grond". De gevraagde
vergunning betrof een uitbouw van
zes meter
Architekt Beijen trachtte duidelijk te
maken dat er sprake was van a. een
uitbreiding van het woonhuis met
drie meter (tot de achtergevel-bouw-
grens) en dan pas de uitbouw van
drie meter. Hij concludeerde dat hij
het woonhuis tot goothoogte zou mo
gen uitbreiden tot drie meter en
daarna wel de uitbouw eveneens drie
meter.
Het werd niet tegengesproken en
daarom vond de heer Beijen het ab
surd, dat, nu hij minder vroeg, ds
vergunning geweigerd werd. Aan de
hand van tekeningen die door ge
meenteambtenaren gemaakt waren,
poogde de heer Beijen zijn standpunt
duidelijk te maken. Hij kwam er niet
verder mee, alleen dat de stemming
wat onvriendelijk werd.
Ook hier zal de commissie aan de
hand van de haar ten dienste staande
gegevens advies uitbrengen aan de
raad. Van dat advies zal afhangen of
de heer Beijer een kort geding gaat
aanspannen.
Namens de protestant christelijke
kerken van Baarn sprak daarna ds.
G. C. Post. „Leerkrachten waren naas
predikanten, zeer belangrijke men
sen", citeerde hij een radiospreker.
„Kinderen waren als jonge boompjes,
te buigen maar ook zo makkelijk te
breken". Hij wenste de docenten veel
sterkte toe en sprak de hoop uit dat
het onderwijs tot zegen zou zijn voor
de jongens en de meisjes.
De kerken zouden het bestuur steeds
ter zyde staan, wanneer dat gevraagd
werd en dominee Post besloot: „La
ten we kunnen zeggen, als je over
een school met een principe spreekt,
dan moet je by Griftland zyn".
De heer B. Grasmeyer sprak namens
de oprichtende besturen van de di-
leiding. Overigens was hy blij met
de stichting van deze school, ook een
beetje uit eigen belang. Het voor
kwam dat zyn school te groot werd.
Wel hoopte hy op goede nabuurschap
„zoals viij die hebben met de Chris-
telyke Mavo in Soest.
Het slotwoord was van de nieuwe
directeur, drs. J. J. W. Mulder. Hij
bracht dank aan zijn vroegere col
lega's en de schoolleiding te Bussum,
waar hij een bijzonder prettige tijd
doormaakte en waar hij veel had op
gestoken. Duidelijk was het dat „De
Ark een vaste ligplaats moest krijgen,
maar aan de andere kant moest de
school „varen". Onderwijs moest naar
zijn mening „in beweging blijven".
De fraktie biedt daartoe een uitge
werkt voorstel aan dat uit een twee
tal elementen bestaatde instelling
van een planologische inspraakcom
missie èn het openbaar maken (hou
den red) van de vergaderingen van
de raadscommissie Ruimtelijke Orde
ning. De inspraakcommissie moet
volgens het voorstel door de raad in
gesteld worden. Daarvan kunnen de
raadsleden noch andere gemeentebe
stuurders en ambtelijke deskundigen
geen lid zijn. Om de commissie te
formeren moet een openbare bijeen
komst worden uitgeschreven en uit de
aanwezigen wordt dan de commissie
van 10 leden gekozen. In principe kan
iedere Soester inwoner daarvan lid
worden. De leden treden periodiek af,
bijvoorbeeld eenmaal per jaar.
De indieners noemen zelf al namen
voor de commissie, zij het als voor-
Hij rekende daarbij op de steun van
de ouders, de leerkrachten en de
kinderen. Het contact met de ouders
■moest meer zijn dan het bespreken
van cijfer-moeilijkheden„blijf ons
vragen; wat jullie eigenlijk met het
ondeawijs", aldus de heer Mulder.
Aan zijn „bemanning vroeg hij de
dienstverlenende taak goed uit te
oefenen; „Wij moeten de kinderen hel
pen een weg te vinden in de proble
men, een weg in deze wereld èn met
God".
Bij de' start van de school waren geen
vacatures meer, alle vakken konden
worden gegeven. Hy rekende op
daadwerkelijke hulp en ook op steun
van het gebed „om de juiste koers
te vinden teneinde de kinderen te
helpen de weg te vinden in deze we
reld, om als christenen voorbereid, de
taak in die wereld te gaan vervul
len", aldus de heer Mulder.
Met het gezamenlijk zingen van het
lied „Zolang er mensen zijn op aar
de" werd de openingsbijeenkomst be
sloten.
Maandagmorgen vertrok dokter Rip
met zyn echtgenote met de boot van
uit Amsterdam naar Scandinavië. Zy
begonnen toen aan de veertiendaagse
vakantiereis die zy aangeboden kre
gen tydens de receptie by gelegen
heid van het zilveren huisartsen ju
bileum dat vorig jaar december ge
vierd werd.
De auto ging mee en daarmee wordt
de tocht door Noorwegen en Zweden
gemaakt om dan via Denemarken be
ëindigd te worden. 9 september is
men weer terug in Soest. Op de
foto de heer en mevrouw Rip voor
de boot in Amsterdam,
beelden. Zij denken aan representan
ten van op het gebied van de r.o. ak-
tieve groeperingen, o.m. de Soester
Gemeenschap, de werkgroep ontwik
keling Eemland, de Soester Onderne
mer, de Zakenkring en bestuurders
van vakbonden.
De commissie moet naar de opvatting
van de heren Goote cn De Wilde in
het openbaar vergaderen, hoorzittin
gen beleggen en ook werkgroepen for
meren om de burgers een zo groot
mogelijke gelegenheid tot inspraak te
geven. De commissie brengt verder
advies uit aan de raad, met vermel
ding van eventuele minderheidsstand
punten. Het beslissingsrecht blijft ui
teraard in handen van de raad, de ge
kozen vertegenwoordigers.
Wat de verdere werkwijze betreft zijn
de indieners van mening dat die in
spraak in fasen dient te geschieden;
de doelstellingenfase, de programma
fase, de ontwerpfase. In deze laatste
fase worden de op basis van het ge
kozen programma van eisen ontwik
kelde schetsontwerpen, waarop de
globale bestemming van allerlei
funkties zijn aangegeven, bij de bur
gerij aan de orde gesteld.
Dan moet volgens de beide heren de
wettelijke procedure op gang gebracht
worden en kan het globale plan nader
uitgewerkt worden. Daarna volgt de
uitvoeringsfase.
Het gedetailleerde plan moet echter
dusdanig flexibel blijven, dat tijdens
de uitvoering de bewoners zich nog
over bepaalde details kunnen uitspre
ken.
De heren Goote en De Wilde willen,
dat de inspraakcommissie nog aan de
slag gaat voor het ontwikkelingsplan
Soest. Teneinde de totstandkoming
van het ontwikkelingsplan niet node
loos te vertragen is het naar de me
ning van de indieners gewenst, dat de
inspraakprocedure aan termijnen ge
bonden wordt, termijnen, die evenwel
voldoende ruimte bieden. Het streven
dient er op gericht te zijn, dat eind
volgend jaar tot de vaststelling van
het plan kan worden overgegaan.
Vanavond komt het voorstel aan de
orde bij de behandeling van punt 3
van de agenda, waarin de raad ge
vraagd wordt haar standpunt te be
palen ten aanzien van de procedure
met betrekking tot het plan Zuider
eng.
Te optimistisch waren wij vorige
week, toen wij becijferde dat de
200.000ste bezoeker de kassa zou pas
seren. Teen het weer eenmaal om
draaide was het met het bezoek di
rect gedaan; zaterdag was een ouder
wets dieptepunt met slechts 107
zwemmers.
Gedurende het weekend kwamen er
nog geen 500, tegen de week ervoor
12.300. In totaal is het bad nu bezocht
door 194.388 mensen en met een beet
je goede wil bereiken we de 200.000
toc'h nog wel.
Vorige week donderdag kwamen er
3877 bezoekers; vrijdag 15 augustus
1093; zaterdag 16 augustus 107; zon
dag 17 augustus 465; maandag 18 au
gustus 446 en dinsdag 19 augustus 400.
In het weekend heeft de politie twee
kleine bran-djes geblust met behulp
van een blusapparaat uit de surveil
lanceauto. Het eerste betrof een
bromfiets die aan de Noordweg tegen
een lantaarnpaal stond en vermoede
lijk in brand was gestoken. Het ap
paraat behoorde toe aan A. W. uit
Baarn en werd weggenomen bij café
Soestdijk. De lichtmast werd bescha
digd.
Het tweede brandje werd gesticht in
de telefooncel op de hoek van de
Koninginnelaan en de Nieuwstraat.
Daar bleken de telefoonboeken te zijn
aangestoken.
