Woningbouwvereniging „St. Joseph"
mag plotseling wèl nieuwbouwen
op deel Molenstraat
Pastoor Metternich
naar Hellendoorn vertrokken
Betere sociale begeleiding
voor tijdelijk in Soest
verblijvende Surinamers
CLAUS 49 JAAR
HOE GAAT HET
MET HET C.D.A.
Donderdag 4 september 1975 54e jaargang no. 3
UitgaveDrukkerij Smit b.v. - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest Tel. 14152 - Postgiro 126156
Kopen van de huizen niet meer mogelijk?
Bewoners opnieuw in verwarring
Gevaar van teveel aan welzijnsstichtingen
Geen spreekuur
Avondvliegen
Vliegbasis
Soesterberg
Drie diefjes uit
Baarn aangehouden
SOESTERI COURANT
Abonnement per kwartaal ƒ4,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ9,Verschijnt iedere donderdag
Voorzitter H. Snel van de woningbouwvereniging St. Joseph heeft tijdens een
voorlichtingsavond, die in de zaal van de bibliotheek aan de Alb. Cuyplaan
werd gehouden, aan de bewoners van de Molenstraatwoningen mededeling
gedaan van de laatste ontwikkelingen over de toekomst van deze huizen. Er
heeft xich een geheel nieuwe situatie voorgedaan, nu er plots na vele jaren
praten over afbraak mogelijkheden zijn voor nieuwbouw. Die situatie is pas
kort bekend en sinds een week bevestigd door het Soester college van bur
gemeester en wethouders, dat zich in principe accoord verklaard heeft met
nieuwbouw.
Voor de Surinamers en Antillianen die tijdelijk in het eerste opvangcentrum
Het Witte Huis in Soest verblijven, zullen - naar het zieh laat aanzien -
binnenkort maatregelen worden getroffen ter verbetering van de recreatie
mogelijkheden, het schoolbezoek, de medische en maatschappelijke begeleiding
en de voorlichting. De heer H. Hengeveld van de gemeentelijke sociale dienst
vertelde dit tijdens het politiek café Proest van Progressief Soest in restau
rant D'Öude Enghe. De voorgenomen maatregelen zyn vorige week tijdens
een bijeenkomst op het gemeentehuis onderwerp van bespreking geweest
tussen het gemeentebestuur en vertegenwoordigers van onder meer welzijns
stichtingen, het Centraal Bureau Uitvoering Vestigingsbeleid Rijksgenoten en
met kamerleden.
Z.K.H. prins Claus wordt op 6 september 49 jaar. Het is nu al
weer 10 jaar geleden dat wij het nieuws van de verloving van
onze kroonprinses kregen te horen.
De vertrouwen inboezemende persoonlijkheid van de prins heeft
al spoedig vrijwel alle Nederlanders voor zich ingenomen. Vooral
zijn grenzeloze vitaliteit en veelzijdige interesse hebben ervoor
gezorgd dat men in den lande terdege rekening houdt met zijn
scherp oordeel.
Het is bewonderenswaardig dat een man die- toch al bijna veertig
jaar was en die dus een geheel eigen leven had opgebouwd over
een zo groot aanpassingsvermogen beschikt om dit leven zo goed
als vaarwel te zeggen en een toch dienende taak aanvaardt. Voor
een en ander is in hoge mate intelligentie en takt vereist waarvan
de nederlandse samenleving hopelijk nog vele jaren mag mee
profiteren.
Wij wensen de prins voor zijn verjaardag een welgemeend pro
ficiat toe.
De laatste ontwikkelingen hebben 'n
beginpunt in nov. '74, toen 't bestuur
in een gesprek met de provinciale di-
rektie van volkshuisvesting en het
Soester college vernam, dat voor 34
woningen, aan de bovenzijde van de
straat, 15.000 gulden beschikbaar zou
komen voor lichte renovatie. Door de
renovatie moest voldaan worden aan
een minimum eisenpakket, waarbij
voor de opstelling van het plan een
architekt moest worden ingeschakeld.
De woningen zouden dan nog circa
acht jaar in stand gehouden kunnen
worden.
Voor de 48 benedenwoningen be
stond de koopmogelijkheid, mits de
huizen dan ook voldeden aan dat mi
nimum eisenpakket. Volgens de heer
Snel zou die toestemming gegeven
worden als het aantal kooplustigen
hoog genoeg was. Dat was een voor
waarde van de provinciale direktie.
Een driemanschap zou de woningen
daarna taxeren om de koopprijs vast
te stellen. De kopers waren snel ge
vonden, alhoewel zich in een later
stadium 17 van de 48 terugtrokken.
Het door de architekt opgestelde re
novatieplan sloot echter op een be
drag van 25.000 gulden. Desondanks
had het bestuur het voornemen twee
proefwoningen als voorbeeld gereed
te maken. Bij de procinciale direktie
wees men de 25.000 gulden echter
beslist af. Een nieuwe berekening
van de provinciale direktie zelf, le
verde als resultaat een renovatiebe
drag van 17 tot 18 duizend gulden op
en ook dat werd niet als haalbaar
gezien. Resteerde slechts de afbraak
(voor de 34), die ook door het Soes
ter college geëist werd „omdat re
kening gehouden moest worden met
het bestaande bestemmingsplan" (de
weg over de Eng).
Nieuwbouw
Geheel nieuw waren de ontwikkelin
gen, óók voor het bestuur, toen de
heer Wiggers van de provinciale di
rektie tydens een onderhoud opmerk
te, dat de kopers zelf konden beslui
ten nieuw te bouwen, maar dat ook
de vereniging dat kon. Het was hem
uit een gesprek met de gemeente,
waar erfpacht voor 50 jaren aan de
orde kwam, gebleken, dat de ge
meente daar achter stond.
Het bestuur voelde zich min of meer
voor het blok gezet, omdat geen geld
beschikbaar kwam voor renovatie en
nieuwbouw als enige mogelijkheid
overbleef om ook de 34 gezinnen van
„boven" aan een woning te helpen.
Met een bijzonder druk bezochte re
ceptie heeft pastoor G. Metternich
zondag afscheid genomen van de r.k.
parochie te Soest-Zuid. In de kerk
dienst van half tien sprak namens de
parochianen drs. J. L. Menne.
Tijdens de receeptie werd nog het
Dat zou kunnen gebeuren door op
het terrein van 48 huizen, 82 nieuwe
woningen te bouwen (8 h.a. voor 82
woningen of ongeveer 10 huizen per
hectare, aldus rekende het bestuur
ons voor).
Aan het gemeentebeestuur werd eerst
schriftelijk gevraagd of inderdaad
nieuwbouw mogelijk was. Het ant
woord liet lang op zich wachten,
maar uiteindelijk kreeg men tijdens
een onderhoud, dat nu veertien dagen
geleden plaatsvond, van de burge
meester en wethouder Ebbers te ho
ren, dat de gemeente in principe ach
ter de nieuwbouw stond. Voor de
„34" woningen was echter geen par
don.
Afgesproken werd, dat de vereniging
een „vlekkenplan" voor de nieuw
bouw zou opmaken, waarna het col
lege de hele procedure op gang zou
brengen. Met verwachtte, dat het 3
jaar (zonder problemen) of 5 tot 6
jaar (met strubbelingen) zou duren
voordat het plan alle instanties ge
passeerd zou zijn en met de bouw
begonnen kon worden.
Het bestuur, aldus de heer Snel, is
voorstander van nieuwbouw, omdat
w(j als bestuur een verantwoording
hebben voor alle leden, óók voor de
34 die straks zonder woning komen.
Deze mensen kunen geholpen worden
door op het terrein van de huidige
48 huizen, straks 82 woningen te bou
wen. Wij zijn dan ook nu tegen ver
koop. Renovatie is immers geen haal
bare kaart meer; er komt geen geld
voor van de overheid".
Koop zou betekenen, dat 48 bewo
ners sterk bevoordeeld zouden worden
en een vraagteken zette hij of daar
het verenigingsbelang mee gediend
was.
Opknapbeurt.
Een definitieve toezegging kregen al
le 82 bewoners, dat hun huizen op
zeer korte termijn een opknapbeurt
krijgen. Zodanig, dat het aanzien van
de Molenstraat beter wordt. Daaron
der vallen de allernoodzakelijkste re
paraties, minimaal schilderwerk, gra
ven van zinkputten e.d. Gemiddeld
zou er drie duizend gulden per wo
ning voor beschikbaar zijn omdat
sinds de oorlog niets aan onderhoud
gedaan werd.
Huurkonsekwenties zou deze opknap
beurt niet hebben, zoals het bestuur
ook ontheffing zou blijven vragen
woord gevoerd door afgevaardigden
van diverse groepen en instanties, die
in de parochie werkzaam zijn. Har
telijk waren ook de woorden gericht
tot de huishoudster van de pastoor,
„Juffrouw Riek",
In zijn dankwoord introduceerde de
scheidende pastoor zijn opvolger, de
voor wettelijk voorgeschreven huur
verhogingen.
De vijf leegstaande woningen zullen
overigens weer verhuurd worden.
Verwarring
In opperste verwarring en volkomen
onbevredigd gingen de meeste Molen-
straatbewoners naar huis, na de uit
eenzetting van het bestuur en de
daarop volgende discussie aange
hoord te hebben. Slechts weinigen
namen er aan deel en het draaide
daarbfj om het punt: had men in de
mei vergadering het besluit genomen
dat tot koop zou worden overgegaan.
Het bestuur, sinds mei in funktie.
ontkende dat.Het besluit zou niet
meer betekend hebben dan 'n mach
tiging om, als dat mogelijk zou zijn.
tot verkoop over te gaan. Omdat er
nu slechts sprake was van een voor
lichtingsavond, kwamen uiteraard de
notulen niet aan de orde. Daaruit zal
t.z.t. blijken wat er in mei gebeurde.
Belangrijk voor de bewoners was
het ook te weten wat de huur van
de nieuw te bouwen woningen werd,
maar daarover kon het bestuur geen
zinnig woord zeggen. In Soesterberg.
waar enkele jaren geleden ook
nieuwbouw gepleegd werd, lagen die
huren tussen de 160 en 270 gulden,
zei de voorzitter, maar daar stond
nu tegenover, dat de verplaatsings
kosten beter geregeld waren en die
beliepen een bedrag van zo'n 3000
gulden.
De boventoon in de discussies voerde
echter de onzekerheid waarin men nu
weer kwam te verkeren. Tien jaar
geleden werd er slechts gesproken
van afbraak; twee jaar geleden plot
seling van renovatie voor de 48 "be
neden woningen voor een tijdsduur
van 25 jaar en afbraak van de bo
venste 34 en nu weer een ander plan:
nieuwbouw.
Tal van opmerkingen werden de zaal
ingeslingerd: „Waarom kan in andere
plaatsen in Nederland van alles, en
waarom in Soest niets De gemeente
wil ons weg hebben; Bentinck zei dat
15 jaar geleden alIn mei werd ook
gesproken over renovatie van het
bovengedeelte; waarom moet dat nu
weg Die weg over de Eng gaat toch
niet door. Laten we maar blijven bij
ten en volhouden om alle 82 huizen
te handhaven. Het is een grote touw
trekkerij. Vraag aan de burgemeestei
de nieuwbouw met artikel 19 te star
ten, daar heeft ze kijk op en dan
gaat het vlugger".
De gebeten hond was de heer Wig
gers van de provinciale direktie van
volkshuisvesting. Van voorzitter Snel
zelf kwam de opmerking: „Schop
hem van de straat af, als hij weer
komt." Wiggers werd praten met vele
monden verweten. Aan een bewoner
had hij gezegd, dat zijn huis in prima
staat was en beslist niet afgebroken
behoefde te worden.
In alle emotionaliteit slaagde het be
stuur er niet of nauwelijks in duide
lijk te maken dat voor hen ook een
geheel nieuwe situatie ontstond, toen
zij plotseling gekonfronteerd werden
met de mogelijkheid van nieuwbouw.
heer E. P. van Wijk, die overigens
deze afscheidsreceptie niet bijwoon
de.
Op de foto pastoor Metternich tijdens
zijn afscheidswoord; tweede van
rechts „juffrouw Riek",
(Foto Herman van Dam)
Zij waren in Utrecht geweest om geld
los te krijgen voor de renovatie. Geen
cent wilde men daar echter beschik
baar stellen, nu de nieuwbouwmoge-
lijkheid er was. Een onduidelijkheid
bleef de erfpachtkwestie waar de
heer Wiggers met het gemeentebe
stuur over sprak. Dat kon immers
niet omdat de grond aan de vereni
ging toebehoorde. Het bestuur had
het ook niet begrepen.
De stem, die opmerkte, dat als aan
verkoop vastgehouden werd, de be
woners van de 34 woningen aan de
Molenstraat zouden moeten vertrek
ken, ging verloren in de algemene
opvatting, dat men eigenlijk net zo
ver was als v(jf jaar geleden. „De
gemeente wil ons Molenstraters weg
hebben; u komt daar altijd verkeerd
uit" was de opmerking die veler ge
dachten vertolkte.
Het praatprentje van een eventuele
nieuwbouw, dat door de heer Lisman
was gemaakt en dat hij al een jaar
in zijn kast bleek te hebben liggen,
kwam in het geheel niet in de ver
dere discussie voor.
Wel dacht het bestuur de grond waar
nu de 34 woningen stonden, ineigen-
dom te kunnen behouden om aan
een boer in pacht te geven.
Na uren praten werd er een punt
achter gezet en verklaarde het be
stuur nogeens nieuwbouw de beste
oplossing te vinden. Op korte termijn
diende een beslissing genomen te
worden en om die te weten te komen
zullen de bewoners aan huis be
zocht worden door enkele bestuurs
leden. Met enkele weken moet dat
gebeurd zijn.
De mededeling van de heer P. van
Asch, dat iedeereen „gerust kon gaan
slapen" omdat de bewonerscommissie
de formulieren voor de verkoop van
alle 82 woningen verzonden, had („ze
gaan onder de hamer") maakte nau
welijks indruk en bracht slechts wat
verwijten dat hij (Van Asch) niet
dacht aan de ouderen die niet kopen
konden.
Inmiddels is diezelfde bewonerscom
missie plannen aan het voorbereiden
om binnen veertien dagen weer een
vergadering bijeen te roepen en daai
wat raadsleden voor op te tromme
len.
Er zijn echter nog wat vraagtekens.
Voor havo- en mavo-leerlingen is
nauwelijks plaats. In overleg met
scholen in Amersfoort zal gezocht
worden naar een oplossing. Aan
stelling van een groepswerker zal
pas mogelijk zijn met financiële steun
van de overheid en hetzelfde geldt
voor het aantrekken van een wijkver
pleegster. Over de financiële conse
quenties is overleg gaande met het
ministerie.
Twee Surinaamse welzijnswerkers
van de provinciale Stichting Welzijn
Surinamers Utrecht vonden de voor
genomen maatregelen wel erg mooi,
maar hadden ernstige kritiek op het
feit, dat „de mensen In 't veld", de
Surinamers die al jaren in ons land
werkzaam zijn, tot nu toe buitenspel
gezet zijn. „Er zijn onderhand meer
welzijnstichtingen in Nederland dan
Surinamers zelf", aldus de heer Kem
penaar, „en ze werken nog langs el
kaar heen ook". Hij waarschuwde
voor „zogenaamde progressievelingen
die misbruik maken van de aanwe
zigheid van Surinamers. Zij werpen
zich alleen voor hen op, omdat zij
er zelf een goede boterham aan héb
ben". Hij stelde, dat veel meer ge
luisterd moet worden naar de wel
zijnstichtingen die er specifiek zijn
om voor de problemen van de Suri
namers oplossingen aan te dragen.
„Zij zijn in staat beter en adequaat
hulp te bieden", aldus de heer Kem
penaar,
Ds. P. Jansen uit Sassenheim, werk
zaam onder de Surinamers in ons
land, beaamde dit: „Ik ben bang dat
alle plannen mislukken als u niet van
meet af aan hierbij de mensen uit de
Surinaamse wereld zelf betrekt", zei
hij, en: „U moet afzien van de plan
nenmakerij om van Surinamers Soes
ters te maken".
Proest wil de positie van de Surina
mers en Antillianen in Het Witte
Huis mee helpen verbeteren door een
werkgroep uit de bevolking samen te
stellen. Deze zal ervoor moeten zor
gen, dat de rijksgenoten voorlichting
krijgen over Nederland, Lessen Ne
derlandse taal (volgens de heer Khar-
gie van het Centraal Bureau kan zes
tig procent van de rijksgenoten die
naar ons land komen lezen noch
schrijven) en dat de plaatselijke be
volking beinvloed wordt om haar
mentaliteit ten opzichte van de su
rinamers te verbeteren.
Kakkerlakken en ratten
Voordat een discussie ontstond, had
de heer Meijer van de stichting BEST
(Bouw Een Surinaams Tehuis) uit
Amsterdam de landelijke problema
tiek met de betrekking tot opvang
van Surinamers geschetst. Iwan de
Vries uit Soest, BEST-medewerker,
noemde de situatie in Het Witte Huis
„een zorgwekkende affaire". Hy zei.
dat het opvangcentrum niet aan sa
nitaire eisen voldoet. Per etage zyn
er voor achttien man één bad en één
toilet en één keukentje. Bovendien
woont er in een twee kamerwoning
meer dan één gezin. Verder zyn er
volgens De Vries ratten en kakker
lakken.
Hij vond dat een onaanvaardbare si
tuatie die niet mocht voortduren.
„Maar we hoeven niet te rekenen op
georganiseerde actie of verzet van de
rijksgenoten om de toestand te ver
beteren. „Zij zijn immers volledig
van andere afhankelijk (voeding, kle
ding, geld, huisvesting) als ze hier
zijn".
De Vries uitte verder kritiek op de
sociale dienst in de gemeenten
waar Surinamers ingeschreven staan.
Tenslotte vertelde hij, dat het ge
westelijk arbeidsbureau in Amers
foort „weigert mensen uit Het Witte
Huis als werkzoekende in te schrij
ven en ook weigert kaarten te ver
lengen van mensen die al uitgeschre
ven zijn", aldus De Vries. Gespreks
leider Henk Gerth, meer dan eens
gecorrigeerd door de talrijke bezoe
kers vanwege verkeerde interpreta
tie van woorden of voorbarige con
clusies. bestreed dit, maar wilde er
niet verder op doorgaan. De bijeen
komst werd besloten na de toezeg
ging van raadslid Jan Visser dat een
werkgroep zal worden opgericht.
Proest werd onder anderen bezocht
door wethouder mevrouw M. van
Stiphout-Croonenberg van sociale za
ken en de raadsleden mevrouw A
van Gelder en mevrouw J. Greef-
horst.
De burgemeester is verhinderd dins
dag 9 september spreekuur te houden
in Soest. Ook het spreekuur op
woensdag 3 september in Soester
berg gaat niet door.
Wethouder Ebbers is verhinderd
maandag 8 en maandag 15 september
spreekuur te houden.
Al geven de tot nu toe bekend ge
worden begrotingsplannen van hest
kabinet Den Uyl zeker ook stof tot
het schrijven van een kommentaar, de
nieuwe ontwikkelingen ten aanzien
van het CDA geeft aanleiding hier
nog eens op in te gaan.
Nu partijbestuur en fraktie van de
ARP de heer Aantjes steunen in zijn
standpunt, dat CDA-leden in verte
genwoordigende functies het evange
lie tot uitgangspunt van hun per
soonlijk politiek handelen dienen te
nemen, hetgeen de KVP-vertegen-
woordigers niet zó stringent willen
stellen, dreigt er een tweespalt, die
een ernstige belemmering kan gaan
betekenen voor het samengaan in
één christelijk-demokratische partij.
De KVP, die wellicht het sterkst ver
langt naar de aaneensluiting van d«
drie christelijke partijen, wil de nieu
we formatie juist een zo open moge
lijk karakter geven. Zij acht het vol
doende, dat wie zich bij het CDA
aansluit alleen dóarmede al onder
schrijft te weten, dat de partij het
evangelie als uitgangspunt van haar
politiek denken en handelen voor
staat Waarbij men er van uit gaat,
dat de eventuele vertegenwoordiger
zich door zijn lidmaatschap daarmede
akkoord heeft verklaartd en dit niet
nog eens door een persoonlijke ge
tuigenis behoeft te onderstrepen,
Hierdoor komt het principe de vor
ming van het CDA en daarmede van
een enigzins sterke politieke midden
partij wel in groot gevaar. Het par
tijbestuur van de ARP wil het ge
sprek hierover met de partners her-
opennen. Het zegt nog wel te streven
naar een gezamelijke kandidatenlijst
en een gezamenlijk programma. Doch
als er over integratie der drie par
tijen, over het uitgangspunt van het
samengaan, diepgaande verschillen
van mening blijven bestaan, kan er
van dat samengaan niet veel terecht
komen. Wordt men het werkelijk niet
volledig eens, dan zal er voor de vol
gende verkiezingen dus geen CDA
bestaan, noch een gezamenlijke kan
didatenlijst Dan zullen de drie chris
telijke partijen moeten rekenen met
een aanzienlijk zetelverlies.
Een groot verlies dus ook aan poli
tieke macht. Maar het zou wel eens
zo kunnen zijn, dat het zetelverlies
van de ARP dan zeer gering zou
uitkomen, misschien zelfs het aantal
gelijk zou blijven, terwijl er voor de
KVP een grote klap te verwachten
is. Men heeft in ARP-kringen lang
zamerhand weer meer vertrouwen
gekregen in eigen kracht. En dat zou
wel eens een stimulans betekend kun
nen hebben bij de besluitvorming over
het persoonlijke principiële uitgangs
punt
In ons land blijft het nu eenmaal
moeilijk om verschillende religies met
elkaar te verzoenen en tot een eens
luidend uitgangspunt te komen.
Op zuiver politieke gronden valt dit
zeer te betreuren, want de van een
christelijke overtuiging uitgaande par
tijen zullen bij de volgende verkie
zingen vrij zeker flinke verliezen lij
den. Een minder politieke macht ver
oorzaakt automatisch minder aanzien
en dus een verdergaande aftakeling.
Het werkt polarisatie itv de hand. En
dat is wat de christelijke partijen
juist ook willen voorkomen. Het
schaadt ook de vorming van een
werkzame oppositie én de vorming
van een sterke regering, zowel van
links als van rechts. Voor het toe
komstig politiek beleid in ons land
is dat niet zo gunstig. Maar ja, een
groot deel van ons volk voelt zich
nog altijd meer verbonden met ker
kelijke dan met politieke principes,
Men kan daar eerbied voor hebben,
doch in de politieke praktijk leidlt
het niet tot de beste resultaten.
De werkzaamheden aan de startbaan
zijn inmiddels zover gevorderd dat
de Phantom vliegtuigen van het Ame
rikaanse 32 Sqadron morgen, 5 sep
tember, naar de vliegbasis Soester
berg zullen terugkeren.
Van maandag 8 september tot en met
donderdag 11 september a.s. zal er
een druk programma avondvliegen
plaatsvinden, de eerste groep toestel
len vertrekt dan reeds omstreeks 17.00
uur, de tweede groep omstreeks 21.30
uur. Deze laatste groep landt dan
weer omstreeks 24.00 uur.
Iedere vlieger moet, in het kader van
onderhoud van zijn vliegvaardigheid
een jaarlijks oefenprogramma afwer
ken, waarvan het vliegen bij duister
nis een belangrijk onderdeel uit
maakt. Tijdens de zomermaanden
kwam dat onderdeel te vervallen door
het lange daglicht en het zal thans
hervat worden.
Drie jongens uit Baarn, de 13-jarige
P. G. B„ de 15-jarige T. R. en de 17-
jarige M. W. T. U., werden door de
politie op de Soester Eng aangehou
den. Zij liepen daar met een brom
fiets, die zij, na enig praten, bekende
in Baarn gestolen te hebben. In een
gesprek dat later volgde vertelden
zij ook enkele portemonnaies ont
vreemd te hebben. De Baarnse poli
tie zet het gesprek voort.
