CDA-fraktie niet tegen nieuwe provincie-indeling
Locoburgemeester Plomp
Soest rijp voor het stichten
We staan
niet alleen
op de wereld
opende hordehol van de
Paltz- en Eemgeuzen
Ook in Soest werd
gedemonstreerd
Kamerconcert in het
Artishockgebouw
van oudheidkundige vereniging
Bezwaren tegen vaagheden in wetsontwerp
Honderdag 2 oktober 1975 54e jaargang no. 7
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedcstraat 29, Soest Tel. 14152 - Postgiro 126156
Rijverbod
Ruim honderd man
bij Braamhage
bij het monument
PVO-sukses in
Vianen
Mogelijk in november een propaganda
avond
I
sen vermoord; onze
i wij straks ook zeg-
tig jaar geleden de
k héb mijn plicht
mens vrij te staan
.eer Mali drong erop
SOESTERI COURANT
Abonnement per kwartaal ƒ4,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ3,Vwschynt iedere donderdag
De GDA-raadsfractie is het in principe eens met het standpunt van de minis
ter van Binnenlandse Zaken, dat het binnenlands bestuur gereorganiseerd
moet worden. Eens is men het ook met de minister dat het bestuur dichter
by de bevolking gebracht moet worden en met het oog daarop is men van
mening dat er ruim plaats moet blijven voor de locale bestuurslaag, c.q. de
gemeenten.
Dat was de algemene conclusie die zaterdag getrokken werd aan het slot van
de extra CDA-soos, die geheel aan dit onderwerp gewijd was. Betreurd werd
dat het concept-ontwerp van de Wet Reorganisatie Binnenlands Bestuur nogal
wat onduideiyk laat en met name tekort schiet in het vaststellen van de
eigen inbreng cn bevoegdheden van de twee niveau's (gemeente en gewest).
Onderschreven werden de landeiyke bezwaren tegen het feit dat de decen
tralisatie van de rykstaken niet verder gekomen is dan het studiestadium,
terwyi er nog veel onduideiykheid heerst over het verkregen van de finan
ciële middelen om de uitvoering van de bevoegdheden te waarborgen.
Zeven fractieleden woonden de bij
eenkomst bij; uit de inwoners was
slechts een handjevol belangstellen
den komen opdagen. Toch gaven zij
de fractie voldoende stof om haar
standpunt nader te formuleren.
Opgemerkt werd ondermeer dat de
gemeenteraad van Soest zich altijd
'n voorstander getoond had van min
der vrijblijvende samenwerking in re
gionaal (Eemland) verband en dat met
het oog daarop de nieuwe gewestelij
ke indeling nauwelijks afgewezen kon
worden. De voorzitter van de soos, de
heer A. Bolhuis, benadrukte dat de
herindeling van het land in ieder ge
val zou betekenen, dat de vierde be
stuurslaag kon worden voorkomen.
Daar bestond alle aanleiding voor, in
dien men doorgegaan was met ge
westvorming naast de provinciale
staten.
Lang werd stilgestaan by de vraag
van de her G. Oldenboom of door de
nieuwe opzet de gemeenteiyke taak
uitgehold werd. By een nadere be
schouwing bleek dat mee te vallen,
omdat de gemeenten voor vele zaken
reeds lang echte zelfstandigheid mis
sen. Dat werd ook niet als een gemis
gevoeld, omdat regionaal overleg in
het belang was van een goed bestuur.
Gedacht werd daarbü aan regionaal
en provinciaal overleg by planologie,
de aanleg van wegen, openbaar ver
voer, regionale schoolraad, regionale
brandweer- en politievoorzieningen,
gezondheidszorg e.d.
Problemen waren er voor de heer
J. van Poppelen over de oppervlakte
van bedrijfsterreinen (Vj ha te klein)
en over de dreiging dat vrijwillige In
zet, zoals bij de Soester brandweer,
verloren zou kunnen gaan.
De heer Van Poppelen, die zijn ver
wondering uitsprak dat niet meer po
litieke partijen bijeenkomsten organi
seerden om de burger bij de herinde
ling te betrekken, zei het te betreuren
dat de minister zo weinig ruimte
voor gedegen behandeling overliet.
Wel was hij het met de heer G. Ger-
ritse eens, dat de noodzaak van sa
menwerking en een betere bestuur
lijke inrichting van Nederland, al ja
ren bekend was.
Gerritse meende dat men daarom de
minister niet te zwaar moest aanval
len en ook niet teveel van uit een
(beperkt) Soester standpunt moest re
deneren. Voorts wees de heer Gerrit
se erop dat het uiteindelijk ging om
'n „ontwerp" dat ter discussie stond.
Bedenkelijk vond men het dat de
beroepsmogelijkheid slecht geregeld
was in het ontwerp en dat de gemeen
ten in eerste instantie bij de (eigen)
nieuwe provincie terecht kwamen.
Tenslotte werd stilgestaan bij het
grondgebied van het gewest Eem-
land-Harderwijk. Daarbij zijn inge
deeld de gemeenten Amersfoort,
Baarn, Bunschoten, Eemnes, Ermelo,
Harderwijk, Hoevelaken, Leusden,
Nunspeet, Nijkerk, Putten, Scherpen-
zeel, Soest en Woudenberg. Het is on
geveer het gebied van het samenwer
kingsverband Eemland met een uit
breiding richting Harderwijk
Scherpenzeel en Woudenberg,
Naar de mening van enkele fractie
leden zou logischer wijs ook de ge
meente Barneveld aan deze nieuwe
provincie toegevoegd moeten worden
en aan de andere kant bestond er be-
standpunt van de gemeente Eemnes.
grip voor een eventueel afwijzend
Uitgaan wil men vooral van econo
mische gebondenheid en gerichtheid
van de betrokken inwoners, maar het
antwoord bleef men schuldig op de
vraag of Soesterberg dan beter inge
deeld kon worden bij Zeist. In het al
gemeen liet men zich niet uit of de
gewestvorming zou kunnen gaan be
tekenen herziening van gemeente
grenzen.
Vanavond wordt over dit onderwerp,
de reorganisatie van het binnenlands-
bestuur, een extra informele raads
vergadering gehouden, die om 19.30
uur in de zaal van de brandweerka
zerne begint.
Met name die raadsleden die bij de
behandeling van het subsidievoorstel
aan de groep gevraagd hadden om een
functie-onderzoek, en degenen die
aanmerkingen hadden gemaakt op 't
parkeren van auto's in het bos. „Dat
gebeurde alleen tijdens de bouw*
voortaan niet meer", aldus schipper
Van Dijk,
Met de economische situatie blijft het
een miserabele toestand. Niet alleen
in ons land, de gehele geïndustriali
seerde wereld lijdt er onder, zeker ook
de onderontwikkelde landen, in de
communistische wereld gaat het al
evenmin erg goed en zelfs de nu rijk
wordende olieproducerende landen
mopperen over de economische malai
se, die zij zelf hebben aangewakkerd
door hun sterke verhoging van de
olieprijzen. Als het dan slecht gaat,
zoekt men natuurlijk overal naar een
schuldige. Men moet iets of iemand
de schuld kunnen geven om zichzelf
vrij te pleiten. De belangen liggen,
hetzij economisch, hetzij politiek, ver
schillend. De olielanden leggen nog 'n
schepje op de prijzen, omdat ze door
de zwakkere dollar minder geld bin
nen krijgen dan ze gehoopt hadden.
De communistische landen pogen
meer markten te veroveren door de
onderontwikkelde landen nu van wa
pens te voorzien, in de verwachting
dat zij er daardoor straks ook hun
andere produkten kunnen slijten. En
in de westelijke landen geeft men de
schuld aan het kapitalistisch systeem
en poogt men van de gelegenheid ge
bruik te maken om het kapitalistische
door het marxistische systeem te ver
vangen, ook al heeft men elders al
kunnen konstateren dat dit tot een
verarming moet leiden. Ieder redenert
vanuit zijn eigen standpuntje en is
niet bereid om naar een gezamenlijke
opbouw en verdeling van de welvaart
te zoeken.
Dat feit, het overal in de eerste plaat*
willen dienen van het eigen belang,
dienen we te aanvaarden als het axio
ma waarvan we uit moeten gaan. Dat
biedt dan vooral de politieke her
vormers een uiterst smalle basis om
hun inzichten te kunnen laten zege
vieren. En hoe kleiner het land waar
op zulke hervormingen wordt aange
drongen, hoe moeilijker er iets van
hun ideeën verwezenlijkt kan worden.
Wanneer niet alle, althans het over
grote deel, van de vanuit hetzelfde
systeem werkende landen ook die her
vormingsideeën aanhangen en willen
verwerkelijken, dan is het immers om
economische redenen onmogelijk voor
dat ene (kleine) land om de gedachte
plannen volledig door te voeren.
Als Nederland op eigen houtje de
vrije bedrijfsuitoefening wil afschaf
fen, tot een stille, geleidelijke natio
nalisering van het bedrijfsleven wil
overgaan in socialistische zin, dan zal
dat bedrijfsleven niet de concurrentie
kunnen volhouden met het nog vrije
bedrijfsleven in andere landen, on
danks alle beweringen van het tegen
deel. Zo kan Nederland ook niet al
léén de werkloosheid doen afnemen,
hoogstens wat incidentele matigingen
in een enkele sector teweegbrengen.
De olieproducerende landen kunnen
met hun prijsverhogingen ook slecht*
een tijdelijke verbetering van de ei
gen situatie teweegbrengen. Aan de
andere kant scheppen zij er juist een
bemoeilijking van de wereldhandel
door, van wier verbetering ook zij
toch afhankelijk blijven. Die duurdere
olieprijs heeft mede tot gevolg, dat
er veel vlugger en intensiever gezocht
wordt naar en geëxperimenteerd
wordt met andere energiebronnen.
Over tien twintig jaar zullen deze
landen de gevolgen van hun huidige
handelspolitiek gaan ondervinden en
dan betreuren dat zij niet veel eerder
tot een nauwe samenwerking met hun
afnemers zijn gekomen, in aller be
lang.
De communistische landen zoeken op
het ogenblik wel meer handelscon
tact met de niet-communistische we
reld, maar trachten dat verkeer toch
wel zo eenzijdig mogelijk te houden,
d.w.z. meer uitvoer dan invoer. En
dan is dit nog uit de nood geboren,
zowel uit economische als uit politieke
nood. De strijd die het Oosten en het
Westen nog steeds gescheiden houdt.
De militaire inspanning van het Oost
blok vreet kapitalen, hetgeen handel
met de overige wereld noodzakelijk
maakt om de machtspositie te kunnen
handhaven èn uitbreiden. En helaas
lat men zich in het Westen daardoor
nog in slaap sussen ook.
Een rijverbod kreeg de 26-jarige A. L.
van den B. opgelegd toen zowel blaas-
als bloedproef in zijn nadeel uitvie
len. Hij werd aangehouden op de
Beckeringhstraat.
Nadat de senioren-verkenners Henk
Sievers en Erik van Nus de vlag had
den gehesen en een groepje welpen
in echo-effect had laten weten „Wij
bedanken iedereen die meegeholpen
heeft aan de bouw van ons nieuwe
hordehol, hiep, hiep, hiep, hoera", bo
den Remko van Kesteren en Date
Rentema aan loco Plomp de sleutel
aan. Toen hij deze in het getekende
hoofd van een scout omdraaide, be
gon de muziek automatisch te spelen.
Met een reusachtig© sleutel opende
loco-burgemeester Plomp het horde
hol van de Paltz- en Eemgeuzen.
Foto: Herman van Dam
Binnen ging het licht aan en dat was
voor de welpen in het hordehol het
sein om naar buiten te stormen, daar
bij confetti strooiend ballonnen prik
kend.
De bezoekers, onder wie afgevaardig
den van de plaatselijke scoutinggroe
pen, het districtsbestuur en de water
sportvereniging Eemland uit Baarn,
kregen daarna de gelegenheid het ge
bouw te bezichtigen. Ze konden ver
volgens kijken naar de voetbalwed
strijd tussen ouders en leiders, door
de leiders (die allemaal als gebles
seerde spelers het veld in kwamen)
met 6-3 gewonnen. Mej. A. van Bem-
mel had deze uitslag goed voorspeld
en won de toto-taart. Een taart was er
ook voor beide ploegen.
Met demonstraties en spelletjes waar
iedereen aan mee kon doen, werd de
open dag besloten. Voor de Paltz- en
Eemgeuzen volgden toen nog een door
de uit ouders bestaande hulptroep
aangeboden maaltijd en een filmvoor
stelling in het nieuwe hordehol.
De protest-demonstratie by het mo
nument bij Braamhage. Met de mi
crofoon Jan Leyendekker; rechts van
hem de heer J. Postema en links de
heer W. Mali.
Foto: Herman van Dam
Het tamboercorps van de muziekver
eniging P.V.O. heeft met groot sukses
deelgenomen aan een concours te
Vianen. Daar werd een eerste prijs
behaald) met 192Vs punt, wat neer
komt op een gemiddelde van negen
voor de onderdelen.
De tamboers speelden een modern
stuk, „Winter intermezzo", met lyra's,
tamboerijnen, beiringan en zweepslag.
Zij stonden onder leiding van instruc
teur Wim Wallet.
Na terugkomst werd in het clubge
bouw aan de Beetzlaan afscheid ge
nomen van de instructeur K. Verlaan,
cPie naar Maastricht is vertrokken. De
heer Verlaan kreeg naast het ook
voor hem geweldige sukses in Vianen,
een kadobon en een grasanaaimachine
aangeboden. Voor mevrouw Verlaan
waren er bloemen.
A.s. zaterdag nemen 13 leden deel
aan een solistenconcours te Gelder-
malsen.
A.s. zondag, 5 oktober, aanvang 15 uur, wordt in het Artishockgebouw aan de
Steenhoffstraat het maandeiykse kamerconcert gegeven. Daaraan werken
mee de violiste Ida Mager en de pianist Maarten van der Lek. Op het pro
gramma staan werken van F. Schubert, A. Webern, Cl. Debussy en L. van
Beethoven.
Ida Mager, in 1949 te Amsterdam ge
boren, kreeg reeds vanaf het begin
van haar gymnasiale opleiding viool
lessen. Haar leermeesters waren Jan
Hendrichs en Jaap Schröder. In 1971
deed zij indexamen orkestspel; daar
na vertrok zij naar Londen om daar
haar studie te vervolgen aan de Royal
Academy of Music o.l.v. Marjorie
Lavers; zij maakte deel uit van het
kamerorkest van deze instelling, dat
onder leiding stond van Neville Mar-
riner. Het jaar 1973 was erg belang
rijk voor haar, want toen verkreeg
zij haar diploma solospel te Amster
dam, behaalde een prijs in het Vierde
Nationaal Vioolconcours Oskar Back
en trad toe tot het Nederlands Ka
merorkest. Met de pianist Maarten van
der Lek heeft zij al vele recitals ge
geven.
Maarten van der Lek werd in 1950
te Amsterdam geboren; in 1973 be
haalde hij aan het Conservatorium al
daar het diploma solospel met onder
scheiding; zijn leermeester was Hans
Derksen. Hij treedt regelmatig op als
solist en als begeleider.
Ook in Soest werd zaterdag geprotesteerd tegen de voltrekking van vyf
doodvonnissen in Spanje. Het initiatief daartoe werd genomen door de Party
van de Arbeid en gesteund door andere plaatselyke politieke party en. Ruim
honderd belangstellenden waren om zeven uur 's avonds naar het monument
by Braamhage gekomen om te luisteren naar toespraken van de heer J.
Postema van Amnesty International en de heer W. Mali namens de burgery.
De heer J, Leijendekker leidde hen
in en legde het doel van de bijeen
komst ui't. „Het was u en mij heel
wat waard geweest als we hier niet
zouden hebben gestaan. We staan hier
op een zwarte dag, net zo zwart als
de tijd die wij vele jaren geleden ook
kenden. Het is niet toevallig dat wij
bij dit monument staan: dit is het
centrale téken om ons verbonden te
voelen met mensen, die het beste
hebben gegeven wat ze konden ge
ven; hun leven", aldus de heer Leijen
dekker. Hij wees er nadrukkelijk op
dat de bijeenkomst geen politieke of
godsdienstige manifestatie was.
De heer Postema las eerst een citaat
van Franco voor dat bijna in alle
Spaanse gevangenissen hangt: „Ik kan
verzekeren, zonder angst voor ver
gissing, dat een ieder die de gevange
nissen van andere landen heeft be
zocht en ze vergeleken heeft met de
onze, geen instelling gevonden zal
hebben die zo onpartijdig, zo christe
lijk of humaan is, als die welke door
onze beweging zijn gesticht".
Een fel verwijt richtte de heer Pos
tema aan Franco, door hem „don ca
chot" te noemen. De executie herin
nerde hem aan de nazi-tijd. „U hoeft
de worgpaal niet aan te draaien; u
hoeft geen trekker over te halen; u
hoeft de terdoodveroordeelden niet in
de ogen te zien. U denkt op het domU
me niveau van vijf mini vijf is nul.
Maar de doodstraf lost niets op. Hij
vernietigt slechts en schept nieuwe
problemen." Wij klagen u aan", aldus
de heer Postema, op „grond van uw
eigen wetboek van strafrecht. U bent
meer dan strafbaar; uw wanorde is
openbaar en brengt de minachting
voor uw staat ver over de grenzen.
Bij u is iedere andersdenkende een
misdadiger. Wij staan machteloos te
genover de executies maar niet mach
teloos tegenover hen die door strij
den".
Hij drong er bij de demonstranten op
aan schriftelijk te protesteren bij de
Spaanse ambasade in Den Haag.
De heer Mali zei dat velen zich in het
diepst van hun ziel getroffen voélden
door hetgeen in Spanje is gebeurd.
„Daar zijn mensen
broeders. Kunnen wij
gen, net als dertig
verzetstrijders: ik
gedaan om als
voor God!" De h
aan de luxe wat te beperken om er
voor te zorgen dat de rechtvaardig
heid wat groter werd. „Voor iedereen
moet plaats zijn in dit leven".
Ook hij verzocht de aanwezigen het
niet bij woorden te laten, maar
een daad te stellen, bijvoorbeeld
schriftelijk te protesteren tegen
doodvonnissen. „Dan zullen wij
zeker in slagen dat er in Europa
licht zal komen", zo besloot de
Mali.
ïtflet enkele ogenblikken stilte werd
protestbijeenkomst daarna besloten.
Namens alle medewerkers „van bui
ten" gaf de heer G. Düermeijer een
overzicht van de werkzaamheden, uit
gevoerd door de bouwcommissie met
steun van de hulptroep, leiders en
ouders. Hij prees de teamgeest en het
enthousiasme waarmee iedereen tel
kens weer aan het werk was en droeg
het gebouw over aan de Paltz- en
Eemgeuzen. Hij droeg het op aan de
vrouwen, die hun mannen al die za
terdagen hebben afgestaan voor de
bouw.
Groepsvoorzitter Ruud van Dijk her
innerde eraan, dat het initiatief voor
de bouw was genomen dor de vroe
gere groepsleider, Rob van Dijk. Hij
prees het werk van de bouwcommis
sie en alle andere werkers. De bouw
was een projekt, opgezet in de geest
van Scouting Nederland: samen spe
len, samen doen. Hij nodigde tenslotte
de raadsleden uit eens te komen kij
ken naar het spel van verkennen, zo
als dat elke zaterdagmiddag door de
Paltz- en Eemgeuzen wordt gespeeld.
In een kermisachtige sfeer, dus met allerlei attracties, hebben de Paltz- en
Eemgeuzen zaterdagmiddag de opening van de uitbreiding van het hordehol
gevierd. De officiële openingshandeling, het omdraaien van een reusachtige
sleutel, werd verricht door loco-burgemeester drs. G. Plomp. Nadat enkele
kort© toespraken waren gehouden en de „bouwvakkers" waren geëerd met
het certificaat „handige jongen", konden de bezoekers een kykje nemen by
enkele demonstraties en zelf meedoen aan tal van attracties, zoals zelf brood
bakken, schieten, zak- en touwtrekken en een estafette. Een voetbalwedstrijd
tussen ouders en leiders besloot het feest op het terrein van de scouts aan
de Den Blieklaan althans voor de bezoekers.
Voor wethouder Plomp aanleiding om
in zijn toespraak te zeggen, zich even
in de oude tijden van de bos-, water
en wilde geuzen gewaand te hebben.
„Maar toch geloof ik van deze geuzen
niets te vrezen te hebben. De Paltz-
en Eemgeuzen zijn de rustige nazaten
van de bos- en watergeuzen. De wilde
geuzen zijn tam geworden. Hoewel,
toch niet zo tam dat ze niets doen.
Vooral de laatste zeven maanden heb
ben geuzen en ouders hun vrije zater
dag opgeofferd om dit hordehol tot
stand te brengen. Ook de gemeente
heeft waardering voor het werk dat
hier gedaan is, en daarom een steen
tje bijgedragen. Ik hoop dat jullie
lang plezier zullen hebben van dit
mooie hordehol". De heer Polmp bood
op zijn beurt de sleutel van het ge
bouw aan schipper Ruud van Dijk
aan.
Zeer vele bezoekers gaven ook fi
nanciële steun en dat leverde een be
drag van ruim 900 gulden op.
De voorbereidingscommissie (van de
tentoonstelling) bestaande uit de he
ren P. v. d. Breemer, F. Knaapen,
A. J. Dijsseï, E. Heupers, J. Olthuis,
B. van Os, en J. G. Hil horst, is van
mening dat een oudheidkundige ver
eniging minimaal 150 leden moet tel
len. Een commissie uit deze leden zou
zich kunnen gaan bezighouden met
de stichting van de oudheidkamer.
Als eerste start gaan de heren Heu
pers, Olthuis en Van' Os bekijken wat
de mogelijkheden zijn voor een ver
enigingsblad. De andere commissiele
den gaan een programma opstellen
voor een te houden propaganda-a/vond
(waarschijnlijk in de maand novem
ber) met de dirékt geïnteresseerden
Uitnodigingen daarvoor zullen ver
zonden worden, alhoewel ook andere
belangstellenden welkom zijn.
Soest is ryp voor het oprichten van een Oudheidkundige vereniging. Dat is
de mening van de organisatoren van de tentoonstelling „Oud-Soest", die
enkele weken geleden in het gebouw De Rank, gehouden werd. Daarnaast zou
gestreefd kunnen worden naar het stichten van een oudheid-kamer, waarvoor
inmiddels door een goedwillende burger een ruimte is aangeboden.
De tentoonstelling werd door
dan 30Ó0 belangstellenden bezocht.
80 van hen hebben middels het opge
ven van naam en adres kenbaar ge
maakt daadwerkelijk geïnteresseerd
zijn in de tot stoandkoiming van
oudheidkamer.
Daarnaast hebben 35 bezoekers van
de gelegenheid gebruik gemaakt
ge reacties te geven naar
van de tentoonstelling. Die 'kwamen
neer op de openingstijden die tekort
gevonden worden; verzoeken om
te gaan en jaarlijks een
expositie te organiseren; leerlingen
van scholen de gelegenheid te geven
kennis te nemen van oud-Soest en'
bedankjes dat het initiatief voor de
tentoonstelling genomen werd.
Reacties kwamen niet alleen uit Soest,
maar ook uit Eemnes, Baarn, Amers
foort, Utrecht, Amsterdam en Den
Haag, Een van hen schreef dat de
naam Soest afgeleid moest worden
van de ligging van de zijde van 't
Stiohtse Heuvelland. „Sij Oost" werd
„Soyst", later „Soest", zoals „Sy
West", Sywest, later „Zeist" werd.
