„Werkgroep leefmilieu Soest"
vecht plan in onderdelen aan
Bazar voor Indianendorp
bracht ruim f 14.000 op
Mevr. Rademaker
verwijt gemeente
slecht milieubeheer
St. Nicolaas
arriveert op
22 november
in Soest
Zonder otters
geen
betere toekomst
Donderdag 6 november 1975
51e jaargang no. 12
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest
Bureau voor redaetie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 14152'
Postgiro 126156
Derde partikuliere bijdrage voor concept-ontwikkelingsplan:
Mevrouw Korthuis in financiële
commissie
„Burgers moeten liever niet onder
handelen met ambtenaren"
Provincie hoorde beztvaarden tegen
herzieningsplan Industrieterrein
Lezing voor bond
van Weduwen en
Weduwnaars
„Expeditie naar de
Zuidpool"
SOESTER g COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9,
Verschjjnt iedere donderdag
„WU hechten eraan om te onderstrepen dat wü tot. naar het ons wil voorko
men vrij fundamentele, conclusies gekomen zijn niet op grond van subjectieve
voorkeuren of vage denkbeelden, maar op grond van een zo zorgvuldig moge
lijke analyse van de meest recente beschikbare feitelijke gegevens en langs de
lijnen van een zoveel mogelijk op redelijkheid stoelende argumentatie", aldus
de „werkgroep Leefmilieu Soest" in haar brieven aan het college van burge
meester en wethouders. Zij hopen daarmee een bijdrage geleverd te hebben
„aan de realisatie van een ontwikkelingsplan voor Soest zoals we ons dat alle
maal wensen, een bijdrage die ingegeven is door ons aller wens om door ge
meenschappelijk overleg tot een voor de ontwikkeling van Soest optimaal mo
del te komen". Deze bijdrage betreffen een nadere bestudering van de „nor
matieve doelstellingen", zoals in het concept opgenomen èn een (andere) be
schouwing van de bevolkingsgroei en de kwantatieve woningbouw. Van de
opvattingen van de gemeente blijft weinig overeind.
De werkgroep wordt gevormd door
de heren J. L. Roos, mr. M. D. Ph. v.
d. Werf en drs. W. Zweers. Zij gingen,
evenals de heren Gerth en Jonker van
D'66 en de afdeling Soest van het
GPV in op de uitnodiging van het
college alsnog te reageren op het con
cept-ontwikkelingsplan.
Wat de normatieve doelstellingen be
treft wijken de ideeën van de werk
groep af op de volgende punten:
„Soest en zijn omgeving" samenwer
king alleen wanneer wordt aangeduid
met welk doel men dat wil; „Land
schappelijk- en natuurlijk milieu'
daar maakt De Eng deel van uit en
die wordt niet genoemd in de op
somming; „Karakteristiek van Soest"
naast de boerderijen ook de houtwal
len, de schaapskooien, de engen, ma
ten, praamgracht j es, winkelhuizen
enz.; behoud van klein-schalig dorps
karakter niet alleen rond het Kerk-
pad maar overal waar het nog niet
groot-schalig is geworden; „woonbe
bouwing" het woord stedelijke niet te
gebruiken, niet-eengezinswoningen al
leen als in laagbouw worden uitge
voerd en niet meer bebouwing dan
hooguit 25 woningen per hectare, bou
wen alleen en uitsluitend ten behoe
ve van de eigen bevolking, bouwen
ten behoeve van onvoorziene omstan
digheden behoort niet tot de norma
tieve doelstelling; „bevolking" bevor
deren van welke groei dan ook be
hoort niet tot de normatieve doelstel
lingen; „werkgelegenheid" geen zwa
re- of milieubelastende industrie, dan
wel verkeersaantrekkende- of groot
schalige werkgelegenheid, geen af
stemming van de werkgelegenheid op
de woningbouw, maar op de omvang
en de samenstelling van de bevolking;
„Winkelvoorzieningen" géén realise
ring van het hoofdcentrum, de win
kelvoorzieningen behoren zo verspreid
te zijn over de woonwijken dat geen
bijzondere parkeermaatregelen nodig
zijn, rekening dient gehouden te wor
den met de winkelvoorzieningen die
er regionaal elders al zijn, dus een
daarmee rekening houdend winkelni
veau in Soest, „onderwijsvoorzienin
gen" in overeenstemming met de sa
menstelling van de Soester bevolking;
„culturele-, medische-, sociale- en
overige voorzieningen" geen behoefte
aan concentratie, integendeel sprei
ding over de wijken: „recreatie en
sport" geen dagrecreatie voorzienin
gen ten koste van de natuur en geen
recreatiedruk op de Eng; „verkeer
geen oplossing door meer wegen aan
te leggen, geen parkeerplaatsen schep
pen, maar aandringen op parkeren op
eigen particulier terrein en tenslotte
.openbaar vervoer" stimuleren
het gebruik van het openbaar vervoer
in plaats van eigen auto.
Woningbouw
Bijzonder uitgebreid heeft de werk
groep de bevolkingsgroei en de kwan
titatieve woningbouw onder de loep
genomen. De beschouwingen resulte
ren in de volgende samenvatting en
conclusies:
n. het concept besteedt onvoldoende
aandacht aan de mogelijkheid om wo
ningbouw te hanteren als beleidsin
strument ter voorkoming van verste
delijking;
b. op tal van plaatsen wordt de groei-
gedachte hetzij ongemotiveerd gein
troduceerd, hetzij ongefunderd als fei
telijkheid of onvermijdelijkheid tot
uitgangspunt genomen;
c. aan het probleem van de ongecon
troleerde doorstroming vanuit buiten
Soest wordt onvoldoende aandacht
besteed:
d. de noodzaak van surpluswoning-
bouw wordt onvoldoende geargumen
teerd: de idee van een positief migra
tiesaldo berust op uiterst betwistbaar
en overigens achterhaald cijfermate
riaal;
e. Soest dient, in overeenstemming
met de visie van de provincie, alleen
te bouwen voor de eigen natuurlijke
aanwas; de nieuwste prognose hou
den in dat Soest tot 1 januari 1991 'n
groei zal kunnen hebben van 2000 tot
3000 inwoners en,
f. daartoe moeten, rekening houdend
met de verlaging van de gemiddelde
woningbezetting voor de gehele bevol
king. na 1 januari 1975 1500 tot 1800
huizen worden gebouwd, sterk ge
spreid over de jaren. En dat betekend
weer dat Klein Engendaal, Kercken-
landt, Overhees 3 en 4, de Bóeren-
streek. Kortend enz. niet behoeven te
worden volgebouwd.
De werkgroep stelt zich op het stand
punt dat. woningbouw een beleidsin
strument is en ze maakt er daarom
bezwaar tegen dat dat instrument
niet in een andere richting gehan
teerd wordt en dat daardoor de in
druk gewekt wordt als zou er hele
maal niets te kiezen zijn.
Ondergraven wordt min of meer het
door het bedrijfsleven (en de Kamer
van Koophandel) gebruikte cijfer van
3500 woningen waaraan behoefte zou
bestaan (in de regio). Dat berust vol
gens de werkgroep op een uiterst aan
vechtbare statische basis.
Het cijfer kwam in de wereld naar
aanleiding van een onder het bedrijfs
leven gehouden enquete. Daaraan
konden meedoen alle bedrijven met
10 of meer werknemers en dat om
vatte dan ongeveer twee-derde van
het totaal aantal arbeidsplaatsen. Van
die bedrijven antwoordde ongeveer
de helft en dat gedeelte zei een be-»
hoefte te hebben aan 4160 woningen.
Dat cijfer werd toen geïnterpreteerd
aldus - de helft van twee-derde ant-
wordde. daarom mag het cijfer met
drie vermenigvuldigd worden. Het be
drijfsleven zou dus nodig hebben 3
maal 4160 woningen is 12.300 wonin
gen. In verband met de doorstroming
zouden er 1400 af kunnen en er res
teert een getal van 10.900 woningen.
„Goed", stelt de werkgroep, „we ne
men die 10.900 woningen tot uitgangs
punt. De harde bouwprogramma's in
Eemland tot en met 1976 omvatten
ondermeer 5000 woningen ten behoe
ve van de in de regio wonende werk
nemers van het bedrijfsleven, alsme
de 5000 ten behoeve van migranten
waarvan een onbekend aantal weer
ten behoeve van het bedrijfsleven.
Dat laatste kan van alles zijn tussen
0 en 5000. Stel het gemiddelde op
2400, dan rest dus na de bouw van
10.900 - 5000 - 2400 3500 woningen
voor het bedrijfsleven.
De heren refereren dan aan een visie
van de provincie Utrecht: het bere
kende tekort ontstond ondermeer
doordat er 2900 bestemd waren voor
het Gooi. Het Gooi-akkoord staat ech
ter op losse schroeven (werd 2Vs jaar
geleden opgeheven), zodat het tekort
van Eemland vrijwel is opgeheven.
De conclusie van de provincie is:
„Een positief migratiesaldo voor Soest
is niet in overeenstemming met het
geen thans als het meest gewenste
ruimtelijke beleid van deze gemeente
moet worden gezien, n.1. het voorzien
in de woningbehoefte van de eigen
bevolking", aldus de provincie.
De drie heren stellen de vraag: „Als
het van een bovengemeentelijke in
stantie dan niet moet, van wie moet
het dan wél?". Ze concluderen „l
Soest alleen bouwen voor de eigen
natuurlijke aanwas". Aangezien ei
niet een expansief werkgelegenheids
beleid gevoerd wordt, zal het aantal
Dc bazar. georganiseerd in het kader van Dankdag, door de gereformeerde
kerk in Soest-Zuid, heeft in totaal 14.375 gulden opgebracht. Dominee dr. J.
Rinzema, maakte het zondagmorgen aan het eind van de door hem geleide
Dankdag-dienst in de Wilhelminakerk bekend. De kinderen die de kerk toen
binnenkwamen met bordjes waarop de opbrengst vermeld stond, ontlokten de
kerkgangers een langdurig en spontaan applaus het indianendorp voor het
kindertehuis „De Nieuwe Weg" aan de Kolonieweg, komt er.
De aktiviteiten rond Dankdag zijn dit
jaar gradioos geweest en hebben alle
verwachtingen overtroffen. Dat was
overigens niet zo verwonderlijk voor
allen die de evenementen zaterdag bij
De Nieuwe Weg en in De Rank be
zochten.
Op het terrein ,van De Nieuwe Weg
werden kinderspelen gehouden met
als hoogtepunt een gekostumeerde
voetbalwedstrijd tussen teams van de
kerkeraad en het Jongeren Ontmoe
tingscentrum. De kostuums waren
groots en de bal varieerde van skippy
bal tot en met een rugbybal. Wie er
won is niet duidelijk geworden; beide
partijen eisten de zege op.
De Soester Harmonie PVO gaf aan
het slot een voortreffelijke demonstra
tie en begeleidde daarna spelers en
toeschouwers naar het gebouw De
Rank. Daar was het bezoekersaantal
zo groot dat men slechts voetje voor
voetje de stands kon bereiken en men
soms zelfs de mensen verwees naar
andere evenementen in de andere za
len. Veel publiek trok ook het prome
nadeconcert in de Wilhelminakerk.
waar voortreffelijk gemusiceerd werd
door amateur-musici. Hoogtepunt was
ongetwijfeld het samenspel van de
organisten Muts en Deelen in „de
koekoek en de nachtegaal".
Alle festiviteiten werden bezocht
door de burgemeester, mevrouw Cor-
ver en haar echtgenoot. Waarschijn
lijk volgend voorjaar al kunnerv de
geestelijk gehandicapte kinderen van
De Nieuwe Weg reeds spelen in het
Indianendorp. Hoe het wordt kunnen
zij zien dankzij de maquette die er
van gehouwd is en die zondag tijdens
de kerkdienst door Cees Paul en Ste
ven Poelstra werd aangeboden aan
mevrouw Haas, hoqfdleidster van het
kindertehuis en de heer Verwaal, di
recteur van de Stichting Arbeid, Ge
zondheid en Ontspanning, waaronder
het kindertehuis valt.
In zijn dankwoord zei de heer Ver
waal ondermeer „dat het een flinke
stap voorwaarts betekent als deze ak-
tie er mede toe geleid heeft, dat we
nader tot de geestelijk gehandicapten
zijn gekomen. Wij kijken nog vaak
vreemd tegen deze medemens aan;
weten ons geen houding te geven. Als
ook onze kinderen een beetje ver
trouwd raken met „de andere", zou
dat erg fijn zijn".
Onder de vele honderden die de
gereformeerde kerk in Soest-Zuid
bezochten bevond zich ook het
burgemeesters echtpaar.
Foto: Herman van Dam
De aan de bazar verbonden fotoraad-
wedstrijd werd gewonnen door J.
Brusse; 2. Janneke van der Hoek; 3.
Wim van Steendelaar. Mej. Mellestein
maakte het mooiste bloemstukje; 2.
mevrouw M. Bos; 3. mevrouw E. van
Tol.
Het leukste onderschrift bij een tij
dens de Schuif-es-in-dienst in het
openluchttheater gemaakte foto. waar
op de heren Holtrop en Van der Steen
stonden, maakte Henny Bikker. Zijn
er dan echt geen dames in de zaal?
Voor de leden van de financiële commissie is het duidelijk dat er fouten ge
maakt zijn en dat ambtenaren dingen gezegd hebben, die ze later even zo
vrolijk weer ontkenden in gesprekken met de beide artsen P. H.'Walter en
J. B. M. Eggink. Dc artsen wilden indertijd een groepspraktyk beginnen in
het Smitsveen, maar zagen ervan af, toen de raad de grondprijs optrok tot
75 gulden per vlerkante meter. Later verkocht de raad dezelfde grond voor
een aanzienlijk lager bedrag aan de heer Slingerland.
De artsen hebben de gemeenteraad
om opheldering gevraagd, maar nie
mand van de leden van de financiële
commissie kon zich verenigen met het
door b. en w. opgestelde concept-
antwoord.
Volgens mevrouw Korthuis (VVD) had
het niet veel zin om diep op de
achtergronden in te gaan en ze zei
nog steeds achter de beslissing van de
raad te staan, waarbij de vraagprijs
op 75 gulden werd gesteld. Wel moest
het haar van het hart., „dat het ont
zettend gevaarlijk Is. dit soort onder
handelingen te laten plaatsvinden
met uitsluitend ambtenaren". Liever
zag zij een rechtstreeks contact met
een wethouder, waardoor voorkomen
kon worden, dat bepaalde verwach
tingen gewekt werden bij burgers.
Ook vond zij dat. in dit geval de art
sen onzorgvuldig gehandeld hadden
door de diverse gesprekken niet te
hebben laten bevestigen.
Jan Visser (P.S.) was het met haar
eens, dat van gemeentezijde fouten
zvjn gemaakt., maar hij was er van
overtuigd, dat de artsen vrij-uit. gin
gen. De beide CDA-leden Storimans
en Smtt stelden zich achter de me
ning van mevrouw Korthuis. Er moet
een andëre brief opgesteld worden.
Hoe die gaat luiden Is nog een raad
sel.
economisch gebondenen niet belang
rijk stijgen. Naar hun mening is er
bovendien door het beleid van de
laatste jaren in 1974 en 1975 reeds 'n
surpLus aan woningen ontstaan, „wel
ke, zo staat in het concept, toch reeds
voor de regio beschikbaar komen".
Uitvoerig worden verder groeiprog
noses behandeld, waaruit: „In 1974
was in Utrecht reeds het niveau be
reikt van de prognose voor het 1983.
Het lijkt ons dan ook beslist verant
woord om een tweede model op te
stellen waarin de PPD-prognose
(prov. plan dienst) wordt gecorrigeerd
op basis van het reeële cijfer over
1974". Dat becijferen de heren op een
inwonersgetal voor 1991 van 40.956.
Het aantal te bouwen woningen zou
tussen de 1500 en 1800 liggen.
Duidelijk is het dat zij het fundamen
teel oneens zijn met de gedachte dat
er, na de surpluswoningbouw van de
afgelopen jaren, voor Soest nog steeds
éen taak zou liggen in deze sector.
„Men kan zich afvragen", zo stellen
zij, „of niet veel flats die leegkomen
(doordat voor de betreffende Soester
inwoner een huis gebouwd werd in
een uitbreidingsplan) potentieel steeds
een nieuwe Soester inwoner betekend,
voor wie dan na enige tijd ook weer
een ander huis gebouwd wordt, waar
naenz. Als dat zo is, kan het in
principe door gaan tot in het onein
dige en kan de Soester bevolking zich
ongelimiteerd uitbreiden; zelfs als men
uitsluitend bouwt voor de eigen be
volking".
De stelling wordt onderstreept door
de opmerking: „Overigens onlangs
vertelde men ons dat zelfs in Amster
dam geadverteerd wordt met flats in
Soest. Dat kan toch bezwaarlijk meer
de regio genoemd worden. Maar dat
blijkt ook reeds uit het feit dat bij
voorbeeld van 1968 tot en met 1971
8000 mensen zich hier vestigden van
buiten de provincie tegen slechts 4000
uit geheel Utrecht. Met andere woor
den: in genoemde jaren werd slechts
in relatief geringe mate gebouwd
voor de regio en dat terwijl juist de
regionale woningbehoefte steeds weer
als argument wordt gehanteerd?"
De gedeputeerden mr. W. van der Sluis en de heer C. Letschert hebben
tijdens een hoorzitting in Utrecht een mondelinge toelichting gekregen van de
bezwaren die werden ingediend naar aanleiding de eerste herziening van het
bestemmingsplan Industrieterrein Soest. Mevrouw E. M. Th. Rademaker-
Beuken was tegen elke wijziging van het plan, omdat het naar haar mening
precedenten schept. „Als het zo gemakkelijk is om een bestemmingsplan te
herzien, waar blijven we dan?" Ook het bedrijf TBS voerde bezwaren aan,
die meer de opgelegde beperking betroffen.
Het bedrijf wil aan de Beckeringh-
straat nieuwbouw plegen en volgens
de plannen zou de goothoogte, die nu
zeven meter mag zijn, voor het kan
toorgedeelte veertien meter moeten
gaan bedragen en voor het overige
bedrijfsgedeelte elf meter. Daar werd
het bestemmingsplan in eerste her
ziening aan aangepast, zij het dat de
bouwafstand, gerekend vanaf de erf-
scheiding op acht meter gehandhaafd
werd. terwijl het bedrijf deze graag
op vijf meter bepaald zag. Zou dat
gebeuren, dan was TBS bereid de
goothoogte van het bedrijf sgedeelte
van elf meter tot acht meter terug te
brengen.
Mevrouw Rademaker wees op de on
gunstige ligging van het industrieter
rein ten opzichte van de woonbebou
wing er rond omheen en stelde dat
de voorgenomen wijziging van de
hand gewezen moest worden. Zij ver
weet Soest een slecht milieubeleid.
Namens TBS merkte de heer M. Fren-
kel op, dat de uitbreiding het mini
maal noodzakelijke betrof. Uitvoering
van het bouwplan betekende volgens
hem een verdere vermindering van
de overlast voor de omwonenden en
een toeneming van de verkeersveilig
heid. Binnen het nieuwe TBS-plan
was een eigen verkeerstracé van 2000
vierkante meter ontwikkeld, zodat
het bedrijf niets meer op straat hoef
de te laten gebeuren. Hij benadrukte
dat juist TBS in de loop der jaren
steeds meer begrip was gaan tonen,
voor de door het bedrijf veroorzaakte
verkeersoverlast en hij kwam met een
compromis wat de goothoogte van de
nieuwbouw betrof. TBS zou dan wel
toestemming moeten krijgen om min
stens over een' afstand van 26 meter
op vijf meter afstand van de erfschei-
ding te bouwen.
Burgemeester mevrouw mr. J. M.
Corver-Van Haaften zag dat niet zit
ten; gedeputeerde staten keurden in
het bestemmingsplan Industrieterrein
immers de bouwafstand, gerekend
vanaf de erfscheiding van vijf meter
af, en breidden die uit tot acht meter.
„Degemeente heeft door de herzie
ning van het plan de TBS terwille
Willen zijn, maar alleen met wijzigin
gen die waargemaakt konden worden
Wij willen wat die vijf meter betreft
niet in dezelfde val lopen", aldus de
burgemeester. Zij zei tenslotte niet te
geloven, dat de nieuwbouw van TBS
de milieuverontreiniging van het in
dustrieterrein zal doen toenemen.
Het bedrijf zou er alleen maar mooier
door worden en daardoor het aanzien
van de Beekeringhstraat verbeteren.
Gedeputeerde staten buigt zich nu
verder over de kwestie.
De Bond voor Weduwen en Weduw
naars 't Gooi Omstreken houdt
dinsdags om de veertien dagen con
tactavonden in gebouw „De Waaier"
Kerkelandelaan 5 te Hilversum. Aan
vang 8 uur. Vanaf het station is het
gebouw bereikbaar met bus A of C.
Bovendien is er ruime parkeergele
genheid. Op de eerstvolgende avond
op 11 november a.s. zal een lezing ge
houden worden door de heer C. van
Vliet met als onderwerp „Expeditie
naar de Zuidpool". De lezing gaat ver
gezeld van dia's. Nadere inlichtingen
omtrent de bond kunnen verkregen
worden bij de administratie 02150-
12906 of bij het adviesbureau 02155-
14843.
Sint Nicloaas heeft het gemeentebestuur van Soest laten weten dat h|| zater
dag 22 november naar Soest komt.
De Sint en z|jn gevolg van ruim twintig Zwarte Pieten arriveren die dag om
half twee met de trein op station Soest-Zuid. H|j wordt hier verwelkomd
door de leden van het Sintcrklaascomité, terwijl de muziekvereniging P.V.O.
voor de muzikale begroeting zorgt.
Samen mét de majorettes loopt PVO
mee in de stoet, die op de Parklaan
geformeerd wordt.. St. Nicolaas maakt,
in een open koets een rijtoer door
Soest. In de stoet rijden o.a. ruiters
en amazones mee.
Bij het gemeentehuis speelt de drum
band van De Sprtngbokken vanaf
twee uur, in afwachting van de komst
van Sint Nicolaas. Deze wordt tussen
half drie en kwart voor drie ver
wacht.
De stoet volgt de route Eikenlaan,
Buntweg, Schou ten kampweg, Ossen-
damweg, Nieuweweg, Eigendomwég,
Weegbreestraat, Dalweg. Beukenlaan,
Beetzlaan, Waldeck Pyrmóntlaan.
Nassaulaan. Nassauplantsoen, Van
Weedestraat naar het gemeentehuis.
Daar wordt Sint Nicolaas op het bor
des officieel ontvangen door het ge
meentebestuur, o.a. vertegenwoordigd
door burgemeester mr. J. M. Corver-
Van Haaften.
Hier worden de kinderen ook toege
sproken en zullen de Zwarte Pleten,
evenals onderweg, met gulle hand
strooien, voordat de Sint aan zijn
traditionele tocht naar enkele instel
lingen begint.
Het staat nu reeds vast,, dat het ka
binet Den Uyl bij het opstellen van
de Miljoenennota voor 1976 de econo
mische situatie te optimistisch heeft
bekeken. De verwachting dat de olie
prijzen niet weer zouden stijgen is
reeds achterhaald en nog verdere ver
hoging is niet uitgesloten. En de ver
onderstelling dat de wereldhandel in
1976 met acht procent zou toenemen
kan, volgens de laatste gegevens, ook
als een utopie worden beschouwd. Nu
de gok, die het kabinet heeft menen
te kunnen nemen, verkeerd uitpakt,
zal men zich toch bij de lagere eco
nomische en financiële verwachtin
gen moeten aanpassen. Er zal toch op
de overheidsuitgaven verder bezui
nigd moeten worden, evenzo zullen
de loonkosten meer in overeenstem
ming gebracht moeten worden met de
produktiviteitsontwikkeling.
Regering, vakbeweging en werkge
vers staan nu voor de opgave om hun
verlangens op de onstane situatie af
te stemmen. Er zal al het mogelijke
gedaan moeten worden om de stij
ging van de werkloosheid zoveel mo
gelijk af te remmen en tevens de
voortgaande inflatie te beperken. Met
de stijging van de loonkosten loopt
Nederland nu voorop in de wereld,
terwijl ons land voor minstens vijftig
procent afhankelijk is van export. De
laatste drie jaren zijn onze loonkos
ten tien procent meer gestegen dan
de produktieviteit, terwijl ook eerder
die samenhang al werd losgelaten.
Een kind kan dan uitrekenen, dat dit
niet door kan gaan, dat onze produk-
ten daardoor te duur worden,onze
handelspositie erdoor achteruti moet
gaan. Doch de vakbeweging, bezeten
van haar nivelleringsideeën, is er
maar op blijven hameren dat de lo
nen van de werknemers moesten stij
gen.
De werkgevers hebben daar helaas
geen voldoende weerstand aan durven
bieden. Zo lang de wereldhandel zich
gunstig bleef ontwikkelen kon. men de
prijzen nog aanpassen bij de stijgen
de loonkosten. Van weerskanten
speelde men een beleid op kort zicht.
Toen de oliecrisis kwam, gevolgd door
de recessie, toonden zich onmiddellijk
de gevolgen van deze va-banque po
litiek. Talloze bedrijven hadden de
laatste jaren lang niet meer voldoen
de kunnen reserveren en investeren,
konden daardoor de klappen niet
weerstaan, moesten sluiten of sterk
inkrimpen en hun werknemers ont
slaan.
Maar hoewel de situatie er nu al an
derhalf jaar angstwekkend uitziet, de
werkloosheid tot ongekende hoogte
stijgt, blijft de vakbeweging eisen
stellen die dit proces op gang houden.
Met afzien van reële loonsverhogin
gen alleen komen we niet uit de put,
waarin we door de recessie en de te
hoge loonkosten zijn geraakt. Ook de
prijscompensaties kunnen niet op de
zelfde voet blijven voortgaan. Het
moet langzamerhand toch iedereen
duidelijk zijn, dat we de ons drie jaar
geleden nog toelachende voortgaande
welvaart wel kunnen vergeten. Dat
we alleméól een stap terug doen moe
ten, zoals inmiddels reeds honderd
duizenden, zowel werklozen als onder
nemers, noodzakelijkerwijs hebben ge
daan. Wanneer we die solidariteit niet
op kunnen brengen, raken we onnodig
met z'n allen in een nog dieper dal en
blijft er van enige welvaart helemaal
geen sprake meer.
De werkgeversorganisaties schijnen
nu eindelijk eens voet bij stuk te wil
len houden. Behalve geen reële loons
verhoging ook in de zomer van 1976
geen compensatie van de prijsstijgin
gen. De grote vraag is nu: wat doet
de regering? Blijft die, uit angst voor
haar zogenaamd progressieve achter
ban, een beleid van op korte termijn
volgen? Blijft ze het reeds uitgemer
gelde bedrijfsleven als de sterkste
schouder zien, die dus de klappen
maar moet blijven opvangen? Met als
gevolg nog meer bedrijfssluitingen,
nog meer werklozen dan toch reeds
uit de wereldrecessie voortkomen, 'n
steeds voortgaande ontwaarding van
de gulden? Het kind van de rekening
daarvan is de thans opgroeiende
werkloze, die dan niet meer aan de
slag komt en de op een verzekerings
pensioen aangewezene, wiens inko
men door de geldontwaarding steeds
vermindert. Het regeringsbeleid geeft
helaas weinig hoop op een ingreep
die tot een reële verbetering van onze
handelspositie kan leiden.
En wat doen de werknemers? Blijven
zij het beleid van hun vakbondsbe
stuurders maar stomweg volgen. La
ten zij zich. hun toekomst en hun wel
vaart, maar blijven gebruiken voor
het doorzetten van een politiek sy
steem dat ons. in verhouding tot de
ons omringende landen, waarop wij
zijn aangewezen, naar de achterste
rijen doet afdalen? Zien zij hun eigen
belang op langere termijn niet in?
Kunnen zij de moed niet opbrengen
om te erkennen: wij 2ijn niet arm,
wij kunnen Zo toch wel voort, wij
willen de toekomst van ons en onze
kinderen niet in de waagschaal stel
len, wij willen meehelpen de werk
loosheid en de inflatie te bestrijden?
Wij zullen het toch met z'n allen moe
ten doen. Talloze bedrijven verkeren
al in nood. De inkomsten verminde
ren. het geld raakt op. En de regering,
met de haar steunende politieke par
tijen. wordt beheerst door de angst
voor zetelverlies. Dat is toch belache
lijk als het land in nood is en de
nood blijft stijgen! Wij hebben de
moed nodig om daaraan gezamenlijk
iets te doen. Er ons offers voor te
willen getroosten!
