Onze defensie
is een lachertje
Nieuw gebouw gemeentewerken
officieel in gebruik genomen
Drukkerij
legt machinepark
Klomp in de as
Felle
brand
van
Automatische zonwering
een miljoen
Amersfoort aangehouden
steen(tje) des aanstoots
Schade
meer dan
Brandstichter
uit
Overdracht rolstoel van
Bentinck Fonds aan
Zonnebloem-Soest
Donderdag 13 november 1975
51e jaargang no. 13
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest Tel. 14152 - Postgiro 126156
Israel-dienst
Sint Nicolaas komt zaterdag
22 november in Soesterberg
Oud-burgemeester
Visser overledeu
Bejaarde dame
aangereden
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9,-*- Verschijnt Iedere donderdag
De regering van Frankrijk heeft de
moed opgebracht om de oprichting
van een vakbond voor militairen
rondweg te verbieden. Ze wil de ver
zwakkende invloed die daarvan auto
matisch uitgaat op het moreel en de
discipline van het, nu eenmaal nood
zakelijke, leger niet tolereren. Zo
moedig hebben de politieke leiders in
Nederland helaas niet durven zijn. Nu
is het politieke systeem en liggen de
politieke verhoudingen in Frankrijk
wel anders dan hier, waardoor het
voor een regering daar wat gemakke
lijker is om „neen" te zeggen en nog
gezag uit te oefenen. Toch zou het
verbod van zo'n vakbond als de
WDM ook hier mogelijk zijn geweest
als de regering van toen en die van
nu maar de politieke moed hadden
durven opbrengen om er zich tegen
te verzetten.
Men meende hier. dat men zo'n vak
bond uit democratische overwegingen
niet kon verhinderen; wat men de
ene groep toestond kon men de an
dere groep, zo meende men, niet wei
geren. Toch besefte de leiding van
defensie en leger heel goed, dat het
tolereren en het daardoor moeten sa
menwerken met zo'n vakbond, de in
een leger nu eenmaal noodzakelijke
discipline niet ten goede zou komen.
En die discipline is noodzakelijk om
in tijden van gevaar de kracht èn de
overleveringskansen van de troepen
zo groot mogelijk te maken. Men tilt
daar echter minder zwaar aan dan
aan de eigen politieke bestaansmoge
lijkheden. En dat is de ernstige ziekte
waaraan ons democratisch systeem
is gaan lijden en waaraan we in tij
den van nood - welke soort nood dan
ook - ten onder dreigen te gaan.
Sinds de erkenning van die WDM
en het toegeven aan eisen van deze
vakbond van militairen, zien we dan
ook een voortgaande daling van de
tucht en de discipline in het leger.
Nog niet eens, omdat de jongens
dwars willen liggen en de tucht aan
hun laars willen lappen - dat valt
nog best mee - maar doordat de ge-
eiste en getroffen maatregelen, zoals
afschaffing van de groetplicht, het
hoge minimumloon, het toestaan van
te lange haren en meer van derge
lijke toegevendheden, uit zichzelf au
tomatisch leiden tot een verzwakking
van het disciplinair gevoel. En dit
geldt zowel voor de soldaten als voor
de onderofficieren en de officieren.
De soldaten denken: die hogere kan
me niet veel meer maken, als hij me
een te zware straf oplegt roep ik ge
woon het bestuur van de vakbond te
hulp.
Dan ontstaat er een rel, want de he
ren weten de publiciteit wel te be
spelen, de officier of de legerleiding
wordt door de politieke leiders van
het ministerie niet voldoende gedekt
en daarmee is dan weer een stukje
van de tucht afgeknabbeld. De offi
cieren gaan daardoor steeds meer
denken: laat ik maar oppassen geen
moeilijkheden te krijgen met de jon
gens, want als de leiding me in m'n
hemd laat staan kan ik helemaal
niets meer met ze bereiken. Dus ook
van die zijde wordt met de tucht en
de discipline maar 'n handje gelicht.
En ondanks, de goedwillende elemen
ten die er in ons militaire apparaat
zeker nog wel zijn, vreet een en an
der langzaam maar zeker aan de
taak, waarvoor een op defensie inge
steld apparaat staat.
Het is nog veel erger dan in de jaren
vóór de tweede wereldoorlog, toen
ook de overlevingskansen van onze
mannen reeds danig waren verzwakt
door de zuinigheidsóverwegingen. Ook
nu wil men voortdurend verder op
defensie bezuinigen, maar bovendien
laat men het moreel van de troepen
verzwakken door de geëiste en ge
troffen, de discipline ondermijnende
maatregelen.
Uit een onlangs gepleegde poging tot
inbraak ln een kazerne te Den Haag
bleek reeds hoe droevig het gesteld
Is met de bewaking van de daar aan
wezige wapenen en voorraden.
Verslaggevers van het „Algemeen
Dagblad" gingen eens bij een vijftal
andere kazernes op bezoek en konden
zonder te worden tegengehouden in
burger over het gehele terrein lopen
en de gebouwen binnengaan, zonder
dat hen om een bewijs van toestem
ming werd gevraagd. Men gelooft het
wel in het leger! Iedereen gaat er van
de gedachte uit: het zal mijn tijd wel
duren. We leven nog in vrede, er zijn
nog geen directe oorlogsdreigingen,
we vormen een democratisch leger,
we spelen maar zo'n beetje soldaatje,
iedereen rommelt maar zo'n beetje
aan. tot de diensttijd weer achter de
rug is. Het Nederlandse leger vormt
dan ook een lachertje in het buiten
land. De miljarden die het kost zou
den ongetwijfeld effectiever gebruikt
kunnen worden, maar dat past helaas
niet in onze politieke belangen. Ter-
wille daarvan gooien de politieke lei
ders er met de pet naar, kennelijk ook
met de gedachte: het zal mijn tijd wel
duren. Het uiteindelijk gebruik van de
atoombom wordt er echter door be
vorderd.
In de Ned. Hervormde Kerk De Hoek
steen zal op zondag 16 november een
speciale Israel-dienst gehouden wor
den. De heer J- Kits. bekend van de
Morgenster-stichting te Zeist en Het
Zoeklicht te Driebergen zal deze the-
madienst in het teken van Israël lei
den. Een ieder die de belangrijkheid
van Israël in deze tijd en zijn plaats
in de naaste toekomst onderkent, Is
van harte welkom bij deze dienst.
SOESTER
COURANT
Op verzoek van de Middenstandsvereniging Soesterberg komt Sint Nicolaas
zaterdag 22 november in Soesterberg aan en wel omstreeks 14.00 uur op
het Dorpsplein.
De Sint heeft te kennen gegeven blij
te zijn even de spanning in eigen
land voor een tijdje te kunnen ont
lopen en na een frisse neus te hebben
gehaald in Holland weer terug te
keren.
Na een welkomstwoord zal hij een
rondgang maken door het dorp met
muzikale begeleiding van het korps
en drumband van de muziekvereni
ging Soesterberg en van drumband
en majorettenkorps A.G.A.V.S.
Aan deze tocht kan de gehele jeugd
van Soesterberg deelnemen door ver
kleed of vermomd om 14.00 uur aan
wezig te zijn op het Dorpsplein.
Door de Middenstandsvereniging wor
den diverse prijzen beschikbaar ge
steld voor de kinderen die het leukst,
het mooist of het origineelst verkleed
zijn.
Na afloop van de blijde intocht van
de Sint en zijn pietermanknechten
worden de prijzen uitgereikt.
De Middenstandsvereniging zal even
als voorgaande jaren, een St. Nico-
laasactie voeren, waaraan vele prij
zen verbonden zijn.
Als afgevaardigde van de Stichting
bood mevrouw De Zoete met enkele
hartelijke woorden deze rolstoel aan
aan de „Zonnebloem" Soest en riep
de voorzitster, van de „Zonnebloem",
mevrouw Westerveld, alle aanwezi
gen op toch vooral het Bentinck Fonds
te blijven steunen. Onmidellijk hier
na werd de rolstoel met het trotse
bordje „Zonnebloem Soest" erop ge-
gebruik genomen en verdween de be
stuurder om de verlangde inkopen
te gaan doen.
zonnewering. Niet erg content was zij
met het idee dat de mensen zelf niet
mochten bepalen wanneer ze in de
zon wilden zitten. „Ieder mag een
plekje in de zon", vond zij en de bur
gemeester stelde dat men van de ge
maakte fouten geleerd had. „We zul
len ervoor vechten wanneer we al
dan niet ons werk willen doen in de
zon", aldus de burgemeester.
Dankbaar was zij voor het aanbod
dat ook de gemeentesecretarie van het
gebouw kon gebruikmaken en na di
rectie en personeel van gemeentewer
ken gelukgewenst te hebben besloot
zij met: „met vreugde zien wij uit
naar een volgend gebouw dat voor de
gemeente geopend zal worden".
Men begaf zich daarna naar het
nieuwe gebouw, alwaar de burge
meester vanaf het bordes met een
formidabele houten hamer een model
van het oude kantoor uit elkaar sloeg
Gelijktijdig ging in het gebouw de
zonnewering omhoog en werd de
tekst „Gemeentewrken, klaar om te
helpen" die op de ramen geplakit was,
onthuld.
Het grote gezélschap begaf zich daar
na naar binnen om het gebouw te be
zichtigen. De meeste belangstelling
trok de overzichtstentoonstelling van
alle werkzaamheden van de dienst,
die in de kerlder was ingericht. Er
werden ook dia's vertoond; van de
Soester natuur (door de plantsoenen
dienst) en van de opbouw van de
wijk Klaarwater.
Ook zaterdag, tijdens het „open huis"
was er van de zijde van de inwoners,
redelijk vee! belangstelling voor het
nieuwe kantoorgebouw.
Een woord van dank past ook aan
Vroom Dreesman en de Hema, waar
de 93 Soester-kooplustigen allervrien
delijkst op alle afdelingen te woord
werden gestaan en volop koffie met
koek aanwezig was, aan de automo
bilisten voor hun gratis vervoer en
aan de militairen voor hun „sterke
armen".
De „Zonnebloem Soesf'-rolstoel is in
middels gestationeerd in het Medisch
Centrum van de Kruisverenigingen
aan de Nieuweweg no. 14 te Soest,
tel. 18770, en is aldaar voor een ieder
voor enkele uren tot een paar dagen
te bekomen, dus ook voor een tijde
lijk verblijf van een familielid of
kennis, die slecht ter been is. Op de
ze wijze immers kan dit gulle gebaar
van het Bentinck Fonds van nut zijn
voor iedere inwoner van Soest.
In Den Haag overleed donderdag j.l.
op de leeftijd van 71 jaar mr.'W. *A.
J. Visser. Mr. Visser was van 1 au
gustus 1937 tot eind september 1939
burgemeester van Soest. Hij was
voordien, vanaf 1932, burgemeester
van Avereest en volgde in Soest mr.
Deketh op.
Vanuit Soest werd hij benoemd tot
burgemeester van Zeist. In 1944 werd
hij door de Duitse bezetter uit zijn
ambt ontzet, maar na de oorlog nam
hij zijn,plaats in Zeist weer in.
In 1947 volgde zijn benoeming tot
burgemeester van Den Haag, waar hij
in 1949 ontslag nam.
Afgelopen maandag heeft de teraar
debestelling op de Algemene Begraaf
plaats in Den Haag plaatsgevonden.
Op de Wijnand Toplaan werd de 76-
jarige mevrouw M. R.-S. aangereden,
door de automobilist G. J. O. (27)
uit Soest. Zij liep ernstig hoofdletsel
op en werd met de ambulanoeauto
naar het ziekenhuis Zonnegloren ge
bracht. Mevrouw R. stak plotseling
de rijbaan over en kon haar niet
meer ontwijken.
Met de aanhouding van de in Amersfoort wonende drukker H. R. (30) heeft
de politie de oorzaak van de brand opgespoord, die in de nacht van vrijdag op
zaterdag het machinepark van Drukker\j Klomp aan de Parallelweg groten
deels in de as legde.
Vanaf het begin bestond het vermoeden dat de brand aangestoken was, niet
alleen omdat er enkele brandhaarden werden ontdekt, maar vooral omdat er
op een bureau een paar pantoffels werd aangetroffen, dat gedeeltelijk ge
schroeid was. Ook de deur naar de kantine stond open en dat alles bij elkaar
maakte het vermoeden des te sterker.
R., die in dienst was bij drukkerij Klomp, werd aangehouden en heeft be
kend. Volgens zyn verklaring had hij problemen met zijn werkgever, die de
uitbetaling van zijn loon betroffen.
Toen de recherche hem opzocht had'
hij brandwonden aan zijn rechtervoet
en been en aan een vinger. Na eerst
verklaard te hebben dat die brand
wonden veroorzaakt werden door een
ongelukje met het braden van gehakt,
viel hij door de mand.
Hij werd ingesloten, maar is later op
aanraden van een dokter ter verple
ging van de brandwonden, opgenomen
in het St. ELisabethziekenhuis te
Amersfoort. R. was nooit eerder voor
brandstichting met de politie in aan
raking geweest
De brandweer die met groot materi
eel uitrukte, was het vuur in korte
tijd meester. Bij blussingswerkzaam-
heden werd men gehinderd door een
enorme rookontwikkeling. De schade
wordt voorlopig geschat op meer dan
een miljoen gulden. Het bedrijf was
tegen brand en ook bedrijfsschade
verzekerd.
De kantoren bleven gespaard, maar
van de machines is zoals reeds gezegd,
weinig bruikbaars over.
Door het nachtelijk uur trok de brand
weinig publiek.
De ravage na de brand bij drukkerij
Klomp.
Foto Herman van Dam
Dat zinde R. niet, die vrijdagavond,
tijdens een feestje, onder invloed van
drank, de direktie opbelde en om ver
haal vroeg. Hem werd medegedeeld
dat een en ander deze week bespro
ken kon worden. Dat zimae K. Klaar
blijkelijk niet en nog diezelfde nacht
toog hij om half twee naar Soest. Hij
parkeerde zijn auto op de hoek van
de Middelwijkstraat - Molenstraat en
begaf zich te voet naar de drukkerij.
Omdat hij in het bezit was van een
sleutel van de kantine, was het voor
hem geen probleem binnen te komen.
Hij deed eerst zijn sokken aan zijn
handen om geen vingerafdrukken ach
ter te laten, keerde daarna in de
machinehal een prullemand om, die
hij begoot met twintig liter benzine.
Met zijn aansteker stak hij er vervol
gens de brand in.
Toen hij merkte dat zijn pantoffels
ook vlam hadden gevat, liep hij terug
en zette dat schoeisel op een bureau.
In paniek verliet hij daarna het pand
om bloodsvoets de terugtocht te aan
vaarden.
Met in achtneming van het Soester kwartiertje is vrijdag j.l. het nieuwe ge
bouw van gemeentewerken officieel in gebruik genomen. Daarvoor was ieder
een naar de zaal van de brandweerkazerne gekomen; te weten vele raads
leden, de vier wethouders, de oud-wethouders v. d. Arend, Dijkstra, Van
Zadelhoff en mevrouw Walter (die een ere-plaats kreeg aan de officiële tafel),
oud-raadsleden, de hoofden van dienst, het personeel van gemeentewerken en
genodigden uit het culturele- en bedrijfsleven van Soest; alles by elkaar een
onwaarschijnlijk groot gezelschap.
Wethouder Hoekstra heette hen welkom, waarna de directeur van gemeente
werken, de heer H. v. d. Dussen de geschiedenis van gemeentewerken ver
telde. Er werden vervolgens wat geschenken aangeboden en tenslotte sprak
de burgemeester kort om daarna het gezelschap in een soort stille tocht voor
te gaan over de Lange Brinkweg naar het nieuwe gebouw. Op het bordes
staand sloeg zij toen, bijgestaan door oud-wethouder Walter, symbolisch met
een forse hamerklap het oude gebouw naar de eeuwige jachtvelden, waarna
de rondleiding door het gebouw begon.
Speciaal de hoogst interessante tentoonstelling in de kelders trok veel pu
bliek en de beoordeling was dermate gunstig dat overwogen wordt deze ex
positie in ieder geval de rest van dit jaar te handhaven voor scholen en
andere groepen belangstellenden.
De feestelijke dag werd besloten met het lopende koude buffet, waaraan vele
raadsleden, het personeel met hun echtgenotes en zowaar ook de heer J. Vis
ser van Progressief Soest aan deelnamen.
De hal van het nieuwe kantoor van
gemeentewerken.
Foto' Herman van Dam
konden de inwoners van Soest van
de dienst verlangen dat zij optimaal
haar taak zou verrichten. Hij hoopte
dan ook dat het nieuwe kantoor zou
bijdragen tot een nog betere dienst
verlening aan de Soesters.
Een geluidsinstallatie voor de kantine
werd aangeboden door de bv Heem
stede Obelt-Mijnssen, het bedrijf dat
de werktuigkundige en elektrotechni
sche installatie leverde. De firma
hield zich „minzaam aanbevolen"
voor andere werken in Soest.
Namens het personeel bood de heer
A. v. d. Broek een bedrag van vier
honderd gulden te besteden aan een
dekoratie van de kantinemuur en na
mens de personeelsvereniging over
handigde de heer v. d. Berg een aan
tal asbakken.
De voorzitter van de culturele com
missie. mevrouw E. Korthuis-Elion
gaf daarna een toelichting bij de
glasapplicatie van de kunstenaar
Carlo Andreoli, dat werd aangebracht
in de entreedeuren. Naar haar me
ning ondersteunde het kunstwerk de
bouwstijl; het groen symboliseerde de
polder, het blauw de bebouwing. Zij
zei blij te zijn dat het kunstwerk bij
het entree was aangebracht, zodat
ook de burgerij er plezier aan kon
beleven.
De heer Van der Dussen dankte voor
de gèschenken en van zijn kant bood
hij de burgemeester twee luchtfoto's
van Soest aan; één van de Eng en
één van Soesterberg. Het waren ge
bieden in Soest waar volgens hem
„nog veel kon gebeuren". In aanslui
ting daarop sprak hij de hoop dat
binnenkort nogeens een dergelijke
feestelijke bijeenkomst belegd kon
worden en dan voor de ingebruik
neming van een nieuw gemeentehuis.
Alvorens de officiële openingsceremo
nie te verrichten zei de burgemeester
blij te zijn met de opmerking van de
heer v. d. Dussen, dat zijn dienst
steeds doet wat het gemeentebestuur
wilde; „dan is er tenminste nog een
instantie die dat doet". Met voldoe
ning constateerde zij verder dat er
niet veel verschil was tussen de col
leges van 1950 en 1975, omdat bei
den de term hanteerden „met belang
stelling kennisgenomen".
Wat het pand betrof sprak zij van
een gebouw met autoritaire trekjes,
daarbij doelend op de automatische
Hij was drie en een halve week weg-]
gebleven in verband met ziekte van
zijn vrouw. De loon betaling werd ge
regeld en verrekend met vakantie,
maar omdat die tijd inmiddels opge
bruikt was, werd afgelopen week
slechts drie dagen loon uitbetaald.
Wethouder Hoekstra sprak van een
feestelijke dag voor heel Soest dat er
weer een „nieuw gebouw" bijgekregen
had. Moch er iemand jaloers zijn op
de dienst van gemeentewerken, dan
moest men maar denken, zo vond
wethouder Hoekstra, „eens komt de
tijd". Aan de Lange Brinkweg kon
men in ieder geval wel zien „hoe
mooi het kon". Hij feliciteerde de
directeur en het personeel met het
hieuwe verblijf.
Directeur Van der Dussen vond óók
dat er iets goeds tot stand gekomen
was en hij dankte allen die op welke
wijze dan ook aan de realisatie had
den meegeholpen. De dienst begon in
1929 een min of meer zelfstandig be
staan te leiden, toen men uit het ge
meentehuis vertrok en zijn intrek
nam in het gebouw van de nood-
slachting aan de Lange Brinkweg.
Soest telde toen 13.000 inwoners en
de vijf man personeel had de beschik
king over een kantoor van 172 m2.
In 1950 werd de beslissing genomen
voor het plaatsen van noodgebouwen,
maar in 1960, toen Soest 28.000 in
woners telde en gemeentewerken 28
man in dienst had, werd de noodzaak
van nieuwbouw niet door G.S. in ge
zien. De plannen waren toen om aan
de Middelwijkstraat te bouwen en in
1961 waren er zelfs plannen om ge
combineerd met woningen en een
brandweerkazerne een kantoor te
bouwen: het ging niet door. In 1962
werd de zgn. polynorm-aanbouw ge
plaatst „voor vijf jaar" en in 1966,
toen de vloeren van het eerste deel
Kado's
Namens alle adviseurs bood ir. H. N.
van Wijk het meubilair aan voor het
grote terras bij de kantine. De heer
Van Wijk was vol lof over de samen
werking en nu het gebouw er stond
niet meer deugdelijk bleken, werd
serieus begonnen aan het opstellen
van plannen voor de nieuwbouw. In
1970 volgde tenslotte de opdracht
voor de nieuwbouw.
„Soest mag er trots op zijn", vond de
heer v. d. Dussen. Zijn dienst tim
merde letterlijk aan de weg, maar
wilde dat figuurlijk liever niet doen.
Het liefst bleef men bescheiden op de
achtergrond. Die bescheidenheid
speelde hen overigens toch wel par
ten, „want", zo merkte de directeur
op, „bij de olieramp op de Eem kreeg
iedereen behalve onze dienst belang
stelling. En toch dobberde ons perso
neel in een gammel bootje op het
water om de met olie doordrenkte
blokjes weer op te vissen". Het was
evenwel een bewijs dat de dienst de
bevolking hielp waar ze kon. Bekeken
zou worden of die hulp zich zo ver
kon uitstrekken, dat ook voorlich
ting gegeven kon worden aan doe-
het-zelvers. Hij bood overigens ook
zijn hulp aan, aan andere gemeente
diensten „om wat beters te krijgen".
Hij merkte ten slotte op dat hij hoop
te „gemeente"-werken te kunnen
blijven en geen plaatselijk kantoor
van een gewestelijke bestuursvorm.
