W eihnachtsoratorium
in de Oude Kerk
Nog meer isolatie
voor
Zuid-Molukkers?
VAN HALL
Nieuwe school in „Overhees"
noodzakelijk
O Kerstnachtschoner dan de dagen
hoe kan een mens het, licht verdragen?
Adjudant B. Snijders
met pensioen
llumli-nla^ 11 december 1975
51e jaargang no. 17
Uitgave Drukkerij Smit b.v. - Soest
Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 14152* - Postgiro 12615U
Geen eenstemmigheid over wijze van
aanbesteding
Mededeling aan
H.H, adverteerders
Weihnachts-oratorium in de
Nicolaaskerk te Baarn
mm
Aanrander
aangehouden
KERST ARTIKELEN
KERST BALLEN
KERST KAARSEN
KERST SERVETJES
KERST STALLETJES
KERST KADO'S
KERST VERSIERING
KERST....
Van Weedestraat .31
Telefoon 12239
SQESTER 8 COURANT
Abonnement per kwartaal 4,75. Buiten Soest per kwartaal 9,
"Verschijnt iedere donderdag
Met uitzondering van de heer II. J. Goote (PvdA), die zyn stem wilde voor
behouden, hebben de commissies onderwijs, financiën en openbare werken
tijdens een gecombineerde vergadering in het gemeentehuis hun voorkeur uit
gesproken voor de bouw van een volledig nieuwe lagere- en kleuterschool in
Overhees in plaats van aan de school die momentcel in aanbouw is drie
lokalen by te bouwen. Over de wijze van aanbesteden van de nieuwe school
bestond geen eenstemmigheid. Men besloot uiteindelijk het bouwbedrijf Bre-
dero. dat nu bouwt, een prijsopgave te vragen voor de tweede school. Is de
prijs naar het oordeel van de commissieleden laag genoeg - en de meerder
heid twijfelde daar niet aan - dan hoeft er wat hen betreft voor deze ene
keer geen openbare aanbesteding te komen.
Maar alle commissieleden hadden er
wel enige moeite mee om niet direct
te besluiten tot het houden van een
openbare aanbesteding. De raad, zo her
innerde de heer J. J. van den Brakel
(PvdA) de commissies eraan, heeft on
langs immers uitgesproken voorstan
der te zijn van openbare aanbestedin
gen. Om nog geen drie maanden na
het innemen van dit principiële stand
punt dit nu al te laten varen, vond
de socialist „een tegenover de bevol
king niet te verkopen zaak". De meer
derheid van de commissie was echter
van mening, dat er in dit geval vol
doende redenen zijn om de bevolking
ervan te kunnen overtuigen dat de
raad niet nu eens dit, dan weer dat
standpunt inneemt.
De heer C. Verheus (CDA) noemde er
een paar: tijd, geld en officiency. Zou
er een openbare aanbesteding gehou
den worden, dan zou de nieuwe school
niet in augustus volgend jaar, bij het
begin van het nieuwe schooljaar, klaar
zijn, vreesde hij. Dan zou er zelfs niet
voor mei, juni met de bouw begonnen
kunnen worden, meende Verheus. On
derwijstechnisch voorzag hij dan pro
blemen. Uit een oogpunt van efficiency
ook de gemeente zou er financieel
voordeel bij hebben vond hij het
voor dè hand liggen, dat Bredero ook
de tweede school bouwt. Het bedrijf
heeft in Overhees immers alles bij de
hand. Dit laatste argument woog voor
lr. M. A. van Ee (VVD) ook zwaar.
„Ik ben een grote voorstander van een
openbare aanbesteding, bij gelijke kan
sen. Daarvan is in dit geval geen spra
ke; Bredero bouwt immers al en hoeft
geen extra materialen aan te voeren".
Van den Brakel liet weten, een onder
handse aanbesteding niet op prys te
stellen. „Hoe komt het by de burgery
over als de raad nu weer omzwaait?"
vroeg hy. Hy vond, dat de raad zijn
standpunt van het houden van een
openbare aanbesteding moest hand
haven. ondanks eventuele financieel
nadelige gevolgen.
Hierdoor maken wy onze adver
teerders er op attent, dat de
Soester Courant in de Kerstweek
op woensdag 24 december zal
verschijnen. Advertenties voor
deze krant moeten uiterlyk dins
dag 23 december vóór 10 uur in
ons bezit zijn.
De Nieuwjaarskrant verschijnt
dinsdag 30 december, zodat de
advertenties voor deze krant ui
terlyk maandag 29 december
vóór 20 uur ingeleverd moeten
z\jn.
Gaarne verzoeken wy U hier
mede rekening te willen houden,
waarvoor by voorbaat onze dank.
ADM. SOESTER COURANT
Prognose
De heer Goote vocht het in de prog
nose genoemde aantal lokalen in 1980
en 1990 aan, omdat zijns inziens ten
onrechte de zesklassige Insingerschool
niet in de cijfers betrokken was. Hij
stond echter alleen in die zienswijze;
alle andere commissieleden waren het
ermee eens dat dit niet gebeurd was,
ook al omdat de wijk Hees niet in de
prognose was opgenomen. Verder wees
wethouder D. Hoekstra (CDA) van
openbare werken erop, dat de Insin
gerschool zes leerjaren telt, de nieuwe
school niet. Die groeit met de klassen
mee.
Goote had bezwaar tegen het tijdstip
(vlak voor de vergadering) waarop de
prognosecijfers ten behqeve van de
scholenbouw aan de leden van de
commissies waren uitgedeeld; de cijfers
padden hem in iedere geval verleid
tot de conclusie dat het gemeentebe
stuur de Insingerschool beschouwt als
een object dat te zijner tijd zal ver
dwijnen. Wethouder drs. G. Plomp
(VVD) ontkende dit ten stelligste.
De heer Verheus probeerde Goote als
nog mee te krijgen: „Jarenlang heeft
de raad gezegd bij de bouw van nieu
we wijken: Waarom moeten daar altijd
die nare noodlokalen worden gebouwd.
Nü hebben we de kans om die situatie
te voorkomen en geen kettingreactie
van noodlokalen op te roepen", hield
hij, gesteund door mevr. P. J. Oranje-
Entink (VVD), de socialist - vergeefs -
voor.
Jan Visser (Progressief Soest) vond,
dat straks, als uitgemaakt gaat worden
welke signatuur de scholen krijgen,
het r.k. en het openbaar onderwijs
voorkeur hebben, gezien de bestaande
Insingerschool. Dat deze niet bij de
prognose was betrokken, omdat hij
van belang zou zijin voor Overhees
derde en vierde fase, noemde hij een
lachertje. „Die derde en vierde fase
komen er nooit, dat hebt u al van mij
gehoord", zei hij. Overigens vroeg hij
zich af of het ministerie de in de prog
nose genoemde cijfers betreffende de
bebouwing van Klein Engendaal wel
meetelde.
Tenslotte sprak hij zijn vrees uit, „dat
straks via een achterdeurtje de Insin
gerschool toch wordt opgeheven en
tegen de vlakte gegooid". Verder had
hij er zijn twijfels over of bij de beide
scholen, die naast elkaar komen te
staan, een gymnastieklokaal achterwe
ge moest blijven. Dit is gepland in het
wijkdienstencentrum, dat op hetzelfde
terrein als de scholen is geprojecteerd.
Visser verkeerde in onzekerheid of hij
daar wel zo gelukkig mee moest zijn.
Op zondag 14 december a.s. worden in de Nicolaaskerk te Baarn uitgevoerd de
cantates 1, 3, 5 en 6 van het Weihnachtsoratorium van J. S. Bach uitgevoerd.
Medewerking wordt verleend door: Madeion Michel, sopraan; Delia van Schaik,
alt; Herman van Kerkhof, tenor; Frits van Erven-Dórens, bas; Karei Brester,
viool; Wouter van der Pas, trompet; Henk KnÖps, hobo; Sebastiaan van Eek,
cello en Rien Voskuilen, orgel. Voorts het orkest van de Bach cantortf en het
Groot Nicolaaskoor. Dirigent is Louis Nol.
Het Weihnachts oratorium wordt ge
woonlijk, in vergelijking met Bach's
passionen, beschouwd als één werk.
Het is echter een verzameling van zes
cantates die door Bach werden gecon-
poneerd voor de zes feestdagen van
Kerstmis, te weten de drie kerstdagen,
nieuwjaarsdag, de zondag na nieuw
jaar en driekoningen. Mede gevoed
door de gedachte dat Bach het Weih
nachtsoratorium nooit als een inte
graal werk heeft bedoeld, en ook nooit
als zodanig heeft uitgevoerd, heeft
Louis Mol, wegens de lengte van die
integrale uitvoering, zijn keuze laten
vallen op de cantates 1, 3, 5 en 6 in
afwijking van de gewoonte om óf de
eerste drie, óf de laatste drie samen
te voegen. Zo hoort U niet'alleen het
juichende openingskoor „Jauchzet,
Frohlocket" van de eerste cantate,
maar evengoed, 't sprankelende „Ehre
sei dir Gott" uit de vijfde. Dit laatste
koor zo bruisend in klank en ritmiek,
dat het voor de tegenwoordige tijd ge
schreven had kunnen zijn.
Uitvoerig programma, tevens bewijs
van toegang zijn verkrijgbaar ad ƒ7.50
(CJP 4,-) bij de boekhandels Den
Boer, Van Ree, Spuyt en Van de Ven,
grammofoonplatenhandel Schuyff en
de WV te Baarn.
Het ligt in de bedoeling van het be
stuur om voor (niet te kleine) kinde
ren een crèche in te richten teneinde
de ouders in de gelegenheid te stellen
in alle rust van dit fraaie concert te
genieten. Zij die hiervan gebruik wil
len maken kunnen zich telefonisch
voor zaterdag 13 december in verbin
ding stellen met het secretariaat: Dra-
kenburgerweg 117, Baarn, tel. -02150-
3872.
Zondag 14 december a.s. hoopt de Nederlandse Cantory o.l.v. Maarten Kooy
de eerste 3 delen van het Weihnachtsoratorium van J. S. Bach uit te voeren,
m.a.w. de 3 cantates, welke op de kerstvieringen betrekking hebben.
De Nederlandse Cantorij houdt zich
reeds lang bezig met het streven naar
een authentieke uitvoeringspraktijk -
oude instrumenten, kleine ensembles -
en voerde reeds vele malen „grote"
Bachwerken uit, zoals de Hohe Messe,
het Magnificat, Joharvnes Passion, enz.
Het Weihnachtsoratorium stond merk
waardigerwijze nog nimmer op het
programma, en is in de laatste 25
jaar dan ook nooit in de Oude Kerk
uitgevoerd. Een unieke gelegenheid
dus voor Soest om dit werk „dicht bij
huis" te gaan horen. Vocale solisten
zijn Christine Jansen, sopraan; Ine
Kooy, alt; Ans van Dam, alt; Pier
Veldman, tenor; Peter Kooy, bas. Het
continuo wordt gevormd door Judith
v. d. Werf, cello en Jan Jansen, cla-
vecimbel.
De uitvoering begint om 3 uur. Toe
gang 6,25. Kaaiden zijn telefonisch
te bestellen onder nr. 02155-13181.
O Kerstnacht, schoner dan de dagen,
hoe kan een mens het licht verdragen
dat in de duisternisse blinkt.
Zijn doel, wanhopig aangebeden,
doet hem niet luisteren naar reden,
daar 't min bedrijf uit hartstocht dringt.
Hij houdt 't onnozele gegijzeld,
het weerloos kind; het hart verbrijzeld
bij 't leed dat hier voor ogen staat.
Moetpu het zwakke zó zeer lijden,
waar is de held, het open strijden,
waar is de „eer" van de soldaat.
Er moeten hier voor 't moordend wapen
de handen strekken, d'arme schapen
voorkomen dat men 't bloed vergiet.
Van kind'ren in hun prille jaren
gebruikt als kleine martelaren
als wrede lust 't een mens gebiedt.
't Geweten met een kwaad omgeven,
beangstigend het kinderleven,
op wraakgevoelen slechts gericht?
O Kerstnacht, schoner dan de dagen,
laat hem naar uwe vrede vragen,
en in de duisternis naar 't licht.
De heer B. Snyders, adjudant bij de gemeentelijke politie, gaat eind deze
maand, in verband met het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, de
dienst verlaten. De heer Snyders is Amersfoorter van geboorte en kreeg aan
vankelijk een opleiding als smid-machinebankwerker.
In augustus 1945 kwam hij als hulp
agent in dienst van het Soester politie
korps. Na enkele maanden werd hij
ADJUDANT B. SNIJDERS
adspirant en op 1 oktober 1946 offi
cieel agent van politie. De rang van
hoofdagent kreeg hij op 1 januari 1955
en na het behalen van het politiediplo-
ma B volgde op 1 april 1967 zijn be
vordering tot brigadier. Ruim 2 jaar
later, op 1 november 1969 werd hij bij
keuze bevorderd tot adjudant.
Op het gebied van het verkeer is de
heer Snijders een expert en ook in de
privé sector was hij op dat terrein
werkzaam. Jarenlang was hij de mo
tor van de plaatselijke afdeling van
het Verbond voor Veilig Verkeer, nu
geheten Veilig Verkeer Nederland.
Vele jaren bezocht hij de lagere scho
len in verband met de verkeersexa-
mens en bij de uitreiking van de di
ploma's was hij steeds present.
In politieverband was hij een gewaar
deerde kracht in voetbal- en volley
balteams, terwijl hij ook medewerker
was het bijna legendarische politie-
koor(tje) de „Eemzangers". De offici
ële afscheidsreceptie wordt op woens
dag 17 december a.s., 's middags om
vier uur, gehouden in de zaal van de
brandweerkazerne aan de Lange
Brinkweg.
De 20-jarige A. K. uit Amersfoort is
aan de officier van justitie in Utrecht
vorgeleid in verband met een poging
tot aanranding. Hij hield op een bos
pad langs de spoorlijn Amersfoort-
Soestduinen drie jongens en een meis
je aan en dwong hen het bos in te
rijden. De jongens stuurde hij daarna
weg, waarna hij probeerde zich aan
het meisje te vergrijpen. Hij kon zijn
bedbelingen overigens niet ten uitvoer
brengen, omdat het meisje zich hevig
verzette en schreeuwde. De Amers
foorter kon later aangehouden worden
aan de hand van het signalement dat
de 13- en 14-jarige scholieren gaven.
het laatste beetje goodwill dat het
Nederlandse volk hen toch wel wilde
schenken.
Ze manoeuvreren zich door hun acties
in een nog geisoleerder positie, die
ook de onderlinge saamhorigheid
nooit ten goede kan komen.
Nederland moet tegen deze amokma-
kers gestreng optreden, anders ont
aardt het hier in een regelrechte strijd
tussen twee verscheidene bevolkings
groepen. Het is een idiote situatie.
Eigenlijk hebben we in 1949-50 te
menselijk gehandeld, al lijkt het haast
onmenselijk om dat vast te stellen.
Er is nu een durende narigheid door
ontstaan, die vooralsnog uitzichtloos
lijkt.
We kunnen bepaald wiet zoggen in
een optimistisch aandoende tijd te
leven, Terwijl de economische de
pressie ons voor enorme sociale pro
blemen stelt, breiden anderzijds de
polarisatie en het geweld zich ooit en
scheppen politieke moeilijheden van
ernstige omvang. De door de Zuid-
Molukkers ondernomen gijzelingsac
ties zijn daar weer een nieuw voor
beeld van. Zij hebben dat geleerd
van de Palestijnen, die ook door mid
del van geweldadige acties uiteinde
lijk erkenning als gesprekspartner
hebben weten te verwerven, via de
Verenigde Naties. Israël zal daar bij
volgende onderhandelingen niet om«
heen kunnen.
De zaak van de Zuid-Molukkers, ves
tiging en erkenning van een eigen re
publiek op Ambon, lijkt veel hopen
lozer dan die van de Palestijnen ooit
geleken heeft. En zeker Nederland
kan daar weinig of niets toe bijdra
gen. Het is een zuiver Indonesische
kwestie. Na de onafhankelijkheidson-
dertekening was Nederland niet meer
in staat de Indonesische regering te
dwingen zich te houden aan de af
spraken tot erkenning van vrije repu
blieken in een federatief verband in
het eilandenrijk. Toen de Ambonne-
zen, vroeger de steunpilaren voor de
handhaving van het Nederlands ge
zag in Indië, beducht waren voor hun
leven onder het Javaanse centralis
tische gezag, hebben we deze lieden
met hun gezinnen naar Nederland la
ten komen,
Heeft de Nederlandse regering ooit
kunnen veronderstellen, dat deze
maatregel Slechts van tijdelijke aard,
voor een afzienbare periode, zou zijn?
Daar zag het bepaald niet naar uit,
evenmin als dat nu het geval is. Maar
Nederland meende een menselijke
plicht te vervullen, uit ethische over
wegingen; ontving ze hier, zoals wij
de laatste jaren ook de Surinamers
zijn gaan opnemen, al schuilen daar
dan andere motieven achter. Het be
leid werd er op gericht - moest dat
ook wel, gezien de omstandigheden -
de Ambonnezen in onze samenleving
op te nemen en hen daarin zo goed
mogelijk te doen integreren. Dat luk
te naturlijk niet. Oost is Oost en
West is West en zulke volken zullen
nooit in elkaar kunnen opgaan en tot
een voortdurende vredige samenle
ving komen. We hebben voor de Mo-
tukkers huizen gebouwd, maar in
speciaal voor hen bestemde woonwij
ken. Waardoor ze toch dn een eigen
sfeer konden blijven, maar wat zo
sterk mogelijke integratie in de Ne
derlandse samenleving tegelijk blok
keerde.
Ondanks alle aan hen bestede zor
gen, is het toch wel begrijpelijk dat
deze mensen zich hier ontworteld en
verstoten voelen, hier nooit geheel
zullen kunnen aarden. Gezien in het
licht van de praktische mogelijkheden
voor dit volk, is dat in feite een tra
gische situatie. Voor een teruggaan
naar Indonesië, dat moest inhouden
een zich onderwerpen aan het centra
le gezag aldaar, blijven ze bevreesd
en schept voor hun ideaal, een eigen
republiek, ook geen uitkomst.
Nu proberen ze dan door gijzeling en
geweld de aandacht van de wereld
op hun probleem te vestigen. Niet zo
onlogisch, want zo is het de PLO im
mers ook gelukt! Zo willen ook zij
de Verenigde Naties dwingen dit pro
bleem van een volk te onderkennen,
er zo mogelijk met de Indonesische
regering over te onderhandelen. Ze
hebben de hoop, dat dit effect zal op
leveren, al lijkt dit nu nog hopeloos.
Dat het in deze wereld alleen maar
mogelijk blijkt om door toepassing
van geweld, zelfs gepaard gaand met
moord, de problemen van een volk
onder de aandacht te brengen, moet
ons toch wel te denken geven. Het
probleem is al in 1950 onder de aan
dacht van de VN gebracht, doch er is
door deze organisatie nimmer iels
aan gedaan. Daar laat men zich all-
leen maar wakker schudden door ter
reur en geweld.
Daarvan krijgt Nederland nu de las
ten te dragen. Maar ook de Zuid-
Molukkers zelf. Zij dwingen eigen
jonge mensen naar een lange, mis
troostige gevangenistijd, zij verspelen
