„Welzijn is meer dan een warme stal"
t
H. Meynen uit Hilversum
scrabblekampioen 1976
Wat wordt
het CDA
Rapport over verplaatsing Turken uit ,,Het Witte Huis"
„Groen in Soest" een taak
voor alle inwoners
Zomerfestival 1976 in
openluchttheater
Woon- en leefsituaties in het
Witte Huis slecht
Aktiviteiten van Kon. Mij. Tuinbouw en
plantkunde:
Initiatief Soester Gemeenschap:
Nieuw ziekenhuis:
Gemeente Soest
wacht af
Jeugdprijs voor Daan Ellens uit Lunteren
Baarmoederhals-
kankeronderzoek
Controle deel III
kentekenbewijs
Opvang rijksgenoten
Donderdag 11 maart 1976
54e jaargang no. 30
SOESTER
COURANT
Abonnement per kwartaal f 5,00. Buiten Soest per kwartaal f 10,-.
UitgaveDrukkerij Smit b.v. - Soest
Bureau voor redactie en administratieVan Weedestraat 29, Soest
Verschijnt iedere dr«odercleq
Tel. 14152 - Postgiro 126156
De Werkgroep Buitenlandse Werknemers Soest heeft een rapport het licht doen
zien, waarin verslag gedaan wordt van de belangrijkste gebeurtenissen die zich
vorig jaar in het pension „Het Witte Huls" voor deden, rond de min of meer onvrij
willige verplaatsing van 19 Turken, die plaats moesten maken voor rijksgenoten.
Analyserend komt men tot lof, kritiek, óók zelfkritiek en soms felle klachten. Ook de
teleurstelling bleef de werkgroep niet gespaard. Na alle inspanning voor de groep
van 19 Turken, zochten deze zelf andere woonruimte. De kontakten werden snel
minder talrijk en door financiële problemen (het innen van de huur) werd de re
latie sterk vertroebeld.
„Ook van fouten kunnen wij leren", zegt dr. M. A. M. Klompé oud-minister en voor
zitter van de commissie „justitia et pax Nederland" in een brief aan de werkgroep
en zij komt vervolgens tot de conclusie dat het rapport een bevestiging geeft voor
een allang bestaande behoefte aan een integraal allochtonenbeleid onder aanduiding
van ieders verantwoordelijkheid ten dienste van niet-Nederlanders in ons midden.
Dr. Klompé zegt te hopen dat allen, die het rapport lezen, er aanleiding in vinden om
zich meer aktief te gaan bezighouden met het welzijn van de buitenlandse werk
nemers in de naaste omgeving.
denken over het bedrijfsgebeuren via de
ondernemingsraad, waarin alle geledin
gen op duidelijke wijze vertegenwoor
digd zijn".
Kennelijk zijn de Turken geen „gele
ding", constateert de werkgroep. Wel
liet de ondernemingsraad, via de krant
weten, dat de ondernemingsraad van na
bij had meegemaakt, „dat Polynorm al
het mogelijke heeft gedaan om passende
huisvesting te vinden".
De ondernemingsraad was van mening
dat verhuizing naar Lunteren (waar het
hier over ging) geen probleem kon zijn,
en dat bijvoorbeeld één kast voor drie
Turken voldoende was. De opbergkast
was immers groot genoeg.
Over de aktiviteiten van de vakbonden,
met mame wordt het NKV genoemd,
wordt weinig verheffends vermeld. Er
blijkt een groot verschil te zijn tussen
Nederlandse leden en buitenlanders.
„De belangen van de buitenlanders wor
den niet of nauwelijks behartigd. Voor
zover er al belangstelling was, leek deze
vooral het* innen van de kontributie te
betreffen", aldus de werkgroep.
Gebleken is de werkgroep ook dat de
vertegenwoordigers van de vakbonden
menen dat huisvesting niet tot de zaken
behoort, die zij moeten behartigen. Zij
menen dat er meer naar de structurele
belangen moet worden gekeken, dan
naar persoonlijke belangen van indivi
duele buitenlanders.
„De buitenlanders zullen waarschijnlijk
bij de vakbonden nog lang „gast"-leden
zijn, zoals zij ook „gast"-arbeiders zijn.
Van enige internationale solidariteit is
geen sprake", concludeert de werkgroep.
Ministerie
Het ministerie van CRM heeft naar de
mening van de rapport-opstellers, „in
belangrijke mate bijgedragen aan het
ontstaan van het conflict", het kwam
omdat twee afdelingen op het zelfde
ministerie langs elkaar heen bleken te
In de eindbalans, van dit goed leesbare
rapport, passeren alle „medespelers"
nogeens de revue. Dat waren de 19 Tur
ken, de directie van Het Witte Huis, het
ninisterie van CRM, de n.v. metaalin
dustrie Polynorm te Bunschoten, de poli
tieke partijen, de vakbonden, de ge
meente Soest, de stichting Gooi- en Eem-
land te Hilversum, de Soester Kerken,
het Politiek Avondgebed en het Omroep
pastoraat van de KRO, de rechtbank en
de werkgroep zelf.
Bijzonder slecht komen er af de direk-
tie van Het Witte Huis, Polynorm en de
vakbonden.
De dlrektle van Het Witte Huis wordt
min of meer verweten aan „bedden-
handel" gedaan te hebben; er was meer
te verdienen aan de opvang van rijks
genoten, dan aan buitenlandse werkne
mers.
Toch zegt de werkgroep: „Dat van een
pensionhouder geen liefdadigheid mag
worden verwacht is duidelijk. Hij heeft
het recht zijn huid en zijn huis zo duur
mogelijk te verkopen. Hierbij dient hij
rekening te houden met elementaire nor
men, die blijkens de uitspraak van de
rechter, ook voor buitenlandse werkne
mers gelden".
De directie van Polynorm wordt een
onjuiste houding verweten; daardoor
konden zoveel moeilijkheden ontstaan.
Wel waren naar de mening van de
Werkgroep juist bij het bedrijf de mid
delen aanwezig om het geheel een wat
menswaardiger aanzien te geven.
Het ontbrak bij Polynorm echter aan
„een beetje goede wil voor hun buiten
landse werknemers. Als het goed ge
weest was, dan had het bedrijf van het
begin af aan het menselijk belang van
haar werknemers tot in het redelijke
moeten behartigen. Van tevoren waren
de verwachtingen ten aanzien van Poly-
norm's houding echter al niet zo hoog
gespannen. Het is alleen nog maar meer
tegengevallen", aldus de werkgroep.
Niet te spreken is men ook over het feit
iiiuuaienc ioiiks emaai neen uiciveu ic
dat er bij Polynorm geen Turk ln de I werken
en bovendien de belangen van
ondernemingsraad zit. De Turken zijn
zelfs niet van deze instelling op de hoog
te en weten dan ook niet wat er in het
bedrijf gebeurt. Alles wordt voor hen ge
regeld en men maakt door de taalbar
rière gebruik van de „belabberde posi
tie" van deze werkkrachten,
ion.
„Zolang de buitenlanders onkundig wor
den gehouden wat betreft hun mogelijk
heden, heeft ieder bedrijf 'n vrijbrief om
met deze mensen te doen wat men wil,
tenzij van buitenaf druk wordt uitge
oefend", aldus het rapport.
De rol van de ondernemingsraad wordt
gehekeld en verwezen wordt naar een
advertentie in een landelijk dagblad.
Daarin stond: „Bij ons werken bete
kent opgenomen worden in de Polynorm-
gemeenschap, meegenieten van een
groot aantal faciliteiten, bewust mee-
die twee afdelingen met elkaar in strijd
bleken te zijn.
j Toen men echter op het ministerie van
I diverse zijden werd gekonfronteerd met
i de gevolgen van de gemaakte fouten,
f heeft men moeite gedaan om de schade
i zoveel mogelijk te beperken.
Tijdens het kort geding werd ondermeer
namens het ministerie verklaard dat de
Turken niet naar Lunteren hoefden en
1 zij zelf konden uitkijken naar andere
woongelegenheid.
Een soort gelijk verwijt krijgt ook de ge
meente Soest. Weliswaar spande men
zich via de raadsleden en hun aanver
wante landelijke politici in, om de situ
atie ten goede gekeerd te krijgen, maar
toch wordt gezegd dat nog steeds blijkt
dat de positie van de buitenlandse werk
nemers in Soest uiterst onduidelijk en
onzeker is.
Naar de mening van de afdeling Soest van de Koninklijke Maatschappij voor Tuin-,
bouw en Plantkunde, is het verzorgen van het „groen" in Soest niet alleen een taak
van de gemeente en met name de plantsoenendienst, maar van alle inwoners. Met
het oog daarop heeft de „Mij" twee extra aktiviteiten in haar programma opgeno
men en wel een demonstratie van zaaien en verspenen op woensdagavond 17
maart en een bezoek aan de gemeentekwekerij op zaterdag 20 maart, voor de le
den van de „Mij" is er dan nog op maandag 12 april een lezing over aanleg en on
derhoud van tuinen.
Volgens het bestuur van de afdeling
Soest van de „Mij" kunnen alle inwoners
van Soest jets doen aan de verbetering
van het „groene-image" van hun woon
plaats. De overheid neemt een belang
rijk deel voor haar rekening om het
groene-image te bewaren, maar kan dat
niet alleen doen; hulp van de burger is
hard nodig.
De schooljeugd verleent jaarlijks enige
assistentie tijdens de boomplantdagen,
die dit jaar gehouden worden op woens
dag 17 maart (ln de Soesterduinen) en
donderdag 18 maart (te Soesterberg in
het plan Egghermonde
Voor de hulp van de inwoners, wil de
„Mij" een bemiddelende en voorlichten-
dë rol vervullen. De „Mij" is een zeer
oude vereniging, opgericht door de
tuinbazen van de grote buitenplaatsen.
De aandacht gold toen meer de sier
planten, maar werd van lieverlee toch
gericht op de bezitters van een tuintje
of wat bloemvakken op een balcon.
De afdeling Soest telt 150 leden, meren
deels particulieren die wat meer kennis
willen vergaren van hun liefhebberij.
Voor hen zijn vele goede boeken te koop
maar woorden en tekeningen kunnen
nooit op tegen het voorbeeld uit de prak
tijk en het zélf doen onder leiding van de
vakman.
Daarom haakt ae afdeling Soest in op
de „Groene Dagen" van de „Mij". Op
woensdag 17 maart, aanvang 20 uur,
wordt in de zaal van de bibliotheek aan
de Alb. Cuyplaan een demonstratie
zaaien en verspenen gegeven. Iedere be
zoeker kan zelf veertien dagen oude
plantjes verspenen en dan mee naar
huis nemen om ze verder op te kweken.
Zaterdagochtend, 20 maart, wordt om
10 uur een bezoek gebracht aan de ge
meentekwekerij op de Molenstraat. Daar
mag iedere bezoeker zelf struiken en ro
zen snoeien. Aansluitend wordt om 11.30
uur een bezoek gebracht aan het ro
zenveld bij de apotheek Wolverlei aan
de Weegbreestraat.
De leden van de afdeling wacht dan op
maandag 12 april nog een zeer interes
sante lezing over de aanleg en het on
derhoud van tuinen. Daarvoor is aange
trokken de bekende tuinarchitect Jo
Kuypers van het bureau dat de spoor
bielzen in de tuin introduceerde en waar
van voorbeelden te over te vinden zijn.
In mei volgt dan nog een lezing over
geraniums, die ook voor flatbewoners
zeer interessant beloofd te worden.
Daarnaast blijven de leden altijd op de
hoogte door het maandblad „Groei en
Bloei", het enige vakblad voor de tui
nier van die omvang in Nederland.
„Het beleid ln deze faalt op alle fronten.
Zowel de politieke partijen als de be
stuurlijke organen van gemeente, pro
vincie en rijk hebben geen duidelijke vi
sie en dientengevolge ontbreekt ook het
verantwoorde beleid. Iedereen lijkt
te wachten op iedereen", aldus de werk
groep.
„Zo blijven onze buitenlandse mede-in
woners, onze „gast"-arbeiders, een
speelbal van allerlei mensen en instan
ties, die naar eigen willekeur kunnen
doen en laten wat in hun belang goed
is, zonder de belangen van de buitenlan
ders te behsrtigen".
Overigens meent de werkgroep dat de
rol van de gemeente Soest in de loop van
het conflikt niet dezelfde is gebleven.
Met name de burgemeester is van op
vatting veranderd, zoals tijdens het kort
geding duidelijk werd. Haar aanvanke
lijk enthousiasme bleek te zijn bekoeld.
Tijdens de rechtszitting verklaarde de
burgemeester dat de gemeente Soest
geen schuld trof, omdat CRM handelde
zonder overleg met de gemeente. Bo
vendien stelde zij dat de Turken in een
hotel-pension woonden, „en daardoor
niet onder de woonruimtewet" vielen.
„Na het kort geding", zegt de werkgroep,
„is er geen kontakt meer tussen de werk
groep en de burgemeester geweest'
Controverse
Een duidelijke controverse blijkt er te
bestaan tussen de werkgroep Soest en de
Stichting Buitenlandse Werknemers
Gooi en Eemland. De relatie tussen
beide wordt een lang en zeer droevig
verhaal genoemd, vol misverstanden en
ergere zaken.
De werkgroep zegt nooit als een ver
lengstuk van de Stichting te hebben
willen funktioneren, maar deze onafhan
kelijke opstelling werd nauwelijks be
grepen en nog minder gewaardeerd.
De werkgroep stelt dat het bestuur van
de stichting gevormd wordt door ver
tegenwoordigers van het bedrijfsleven;
met name is het hoofd personeelszaken
van Bronswerk, voorzitter en pronken
op de lijst van bestuursleden en advi
seurs verder nog namen van bankdirec
teuren en leden van Kamers van Koop
handel, zodat in de praktijk van enig „te
genwicht" nauwelijks sprake is.
Het gesprek dat op 14 april 1975 werd
gearrangeerd tussen werkgroep en Stich
ting „ontaard snel in een oeverloos ge
ruzie", aldus het rapport. De bereidheid
om openhartig te spreken over de acute
noodsituatie in Het Witte Huis, ontbreekt
van de kant van de Stichting volledig.
Slechts een kleine minderheid in het be
stuur van de Stichting blijkt een andere
opvatting te huldigen, „maar die min
derheid blijkt te klein", aldus de werk
groep.
Tijdens een vergadering op 6 november
1976 van het algemeen bestuur van de
Stichting, concludeert het Stichtingsbe
stuur: „De 19 Turken lijken de dupe
te zijn geworden van de aktiviteiten van
de werkgroep Soest'
En de werkgroep zegt in haar rapport:
„Dat een Stichting met veel full-time
medewerkers en een eigen apparaat op
deze wijze verstek zou laten gaan, ging
ieders fantasie te buiten. Polynorm kon
van deze houding handig gebruik ma
ken; alleen de Stichting werd als ge
sprekspartner aanvaard".
En verder: „De belangen van de bui
tenlanders zullen nooit werkelijk behar
tigd kunnen worden, als de bestuurs
leden zo sterk gebonden zijn aan zake
lijke of eigen belang".
Lof
Lof heeft het rapport voor de houding
van de Raad van Kerken te Soest en
voor het Politiek Avondgebed van het
Omroeppastoraat van de KRO. Beiden
hebben een positieve rol gespeeld en de
gebeurtenissen rond Het Witte Huis, in
moreel opzicht onaanvaardbaar ge
noemd.
Zowel in het openbaar als achter de
schermen zijn waardevolle initiatieven
ontplooit. Het moderamen van de Raad
van Kerken schreef ondermeer een
brief aan alle instanties die bij de zaak
betrokken waren en stelde daarin dat
„hier elementaire menselijke rechten
met voeten zijn getreden en dat de over
plaatsingen gebeurd zijn zonder in
spraak of overleg met de betrokkenen
zelf".
Voor dit ondubbelzinnige standpunt
heeft de werkgroep veel lof. Wat het Om
roeppastoraat van de KRO betreft her
innert de werkgroep aan de t.v.-uitzen-
ding van de KRO waarin pastor Jan ter
Laak zei: „Er zijn kippen die uitslui
tend pikken en andere kippen die uit
sluitend gepikt worden". Ook op andere
wijze droeg Ter Laak bij aan de oplos
sing van de problemen.
Ervaring
„In de lange periode waarin Het kon-
flikt plaats vond zijn veel ervaringen
over ons heen gekomen. Niemand had
ervaring met een konflikt van een derge
lijke omvang. Het geheel is daarom
ook een leerproces geworden. In dat
proces heeft de verbazing over de hard
heid van sommige instanties en perso
nen ons misschien soms parten gespeeld.
Mensen kunnen soms harder zijn dan
steen", aldus de werkgroep.
Zij zegt dit konflikt niet gezocht te heb
ben, maar er min of meer ingerold te
zijn. Het was de konsekwentie van ja
renlang vrijwillig helpen. Veel blijken
van solidariteit werden ook antvangen
en geleerd werd dat, ondanks alles, de
gewone dingen door moeten gaan.
Geleerd werd ook dat de Turken mon
diger zullen moeten worden en moeten
leren van hun recht gebruik te maken.
Achteraf gezien vindt de werkgroep dat
het accepteren van de rol van „incasso
bureau", een rol die tijdens het kort ge
ding vrijwillig aanvaard werd, één van
de tactische fouten is geweest, die ge
maakt zijn.
Men was er toen niet op bedacht dat de
pensionprijs op 106,40 per week gesteld
zou worden, tegen 153 gulden per 4 we
ken vóór het konflikt. Het resterende be
drag werd toen door Polynorm betaald,
maar het bedrijf weigerde dat te doen
na het kort geding.
Volgens de werkgroep wees Polynorm
daarbij op extra kosten die gemaakt
moesten worden voor de huisvesting in
Lunteren (waar de 19 Turken niet naar
toe gingen). De werkgroep vult aan:
„Hoewel Polynorm er al snel in slaagde
andere Turkse werknemers in Lunteren
onder te brengen, waarmee dus het ar
gument van dubbele kosten verviel,
bleef het bedrijf hardnekkig weigeren de
19 Turken tegemoet te komen".
Aanvankelijk betaalden de Turken via
de werkgroep, maar stopten daarmee
na enkele weken. Ze zochten en vonden
zelf woonruimte in Amersfoort en de
kontakten tussen werkgroep en Turken
werden snel minder. De relatie werd
sterk vertroebeld door de financiële pro
blemen.
Toch zegt de werkgroep dat de vaak
slopende aktiviteiten, de moeite waard
geweest zijn. En met de vice-president
van de Arrondissementsrechbank zijn
zij het eens dat het in dit geval niet
ging om de lettertjes, maar om het
gevaar van botsingen van mensen uit
verschillende kuituurgemeenschappen
„Mensen die fijngedrukt dreigen te wor
den tussen de belangen van overheids
instanties en partikulieren". Het belang
van deze zaak steeg ver uit boven een
gewone ontruimingsprocedure; het ging
om welzijn, dat meer is dan een warme
stal.
Documentatie
Aan het rapport zijn een aantal afschrif
ten van brieven toegevoegd, ondermeer
van het ministerie, van de directie van
Het Witte Huis en van Polynorm. Wat
deze laatste brief betreft schrijft Poly
norm aan het Moderamen van de Raad
van Kerken te Soest dat het op een „per
tinente onwaarheid" berust dat over
plaatsing zonder inspraak of overleg
heeft plaatsgevonden. „In principe is de
overplaatsing naar andere pensions
mede het gevolg van herhaalde verzoe
ken in deze richting van onzeTurkse
werknemers zelf".
Op initiatief van de vereniging „De Soester Gemeenschap", de overkoepelende
organisatie van alle op cultureel terrein in Soest werkzame verenigingen, wordt een
zomerfestival georganiseerd, dat zal plaats vinden in het Openluchttheater aan
de Soesterbergsestraat. Er zijn drie uitvoeringsdagen gepland en wel op woensdag 2
juni, op woensdag 9 juni en op woensdag 23 juni. Het bestuur van de Soester Gemeen
schap meent, dat met een dergelijk zomerfestival in het openluchttheater zowel de
plaatselijke verenigingen als het Soester publiek gediend worden.
De hulp van de Soester Gemeenschap
werd ingeroepen nadat in voorbije jaren
gebleken was, dat alle door de stichting
Openluchttheater georganiseerde evene
menten, nauwelijks of geen belangstel
ling trokken. De Stichting werd opgehe
ven en het theater onder supervisie ge
steld van het college van burgemeester
en wethouders. De culturele commissie
werd ingeschakeld om te onderzoeken in
hoeverre er nog iets in en met het theater
gebeuren kon. De culturele commissie
riep weer de hulp in van de Soester
Gemeenschap, die contact opnam met
de bij haar aangesloten verinigingen.
Positief reageerden het kinderkoor „De
Schellebellen", de balletvereniging
„Soest", de gospelgroep „The Messen-
gers", de toneelgroep „Soester Ap
plaus", het Groot Gaesbeeker Gilde en
de Soester harmonie P.V.O.
Vanuit Soesterberg werd principiële me
dewerking toegezegd door de gymnas
tiekverenigingen A.G.A.V.S. en Laetitia
en de Muziekvereniging „Soesterberg".
Na een drietal besprekingen onder voor
zitterschap van de heer E. J. Holtrop
van de S.G., is thans een programma sa
mengesteld voor drie avonden in juni.
Gekozen is voor de woensdagavonden,
met uitwijkmogelijkheden naar de don
derdagen.
Programma
Volgens de plannen wordt het zomerfes
tival op woensdag 2 juni geopend met
een optreden van de balletgroep van
„Laetitia" uit Soesterberg. Aansluitend
volgt dan een éénacter door het Soes
ter Applaus en na de pauze een concert,
te geven door het fanfarekorps van de
muziekvereniging Soesterberg.
De tweede avond op woensdag 9 juni zal
verzorgd worden door drumband, majo-
rettenpeloton en ritmische gymnastiek
van A.G.A.V.S. uit Soesterberg, door de
vendelzwaaiers van het Groot Gaesbee
ker Gilde en na de pauze door P.V.O.
De slotavond, op woensdag 23 juni, wordt
geopend door het kinderkoor „De Schel
lebellen", waarna optreden de balletver
eniging „Soest" en de gospelgroep „The
Messengers". De balletvereniging brengt
een kinderballet en Joegoslavische fol
kloristische dansen.
Het programma is ter goedkeuring inge
diend bij b. en w. De Soester Gemeen
schap wil zich ten aanzien van de uit
voering bij voorkeur beperken tot het
penningmeesterschap. In afwachting
van de eerste reactie van gemeentewege
zullen de financiële mogelijkheden met
betrekking tot entreeprijzen, abonne
menten, reklame en kosten van deelne
mende verenigingen, nader bekeken
worden.
De brief besluit met: „Ik moge beslui
ten met u mede te delen, dat wij nooit
aan de wensen van onze Turkse werk-
memers hadden kunnen voldoen, wan
neer wij daartoe niet gedwongen werden
door de nieuwe situatie in Het Witte
Huis".
Van het verslag wordt een in het Turks
gestelde samenvatting gemaakt; de Ne
derlandse versie is tegen betaling van
2,50 verkrijgbaar bij het sekretariaat
van de werkgroep; Dr. 's Jacobstraat 35
te Soest.
Herman
In antwoord op vragen van het gemeen
teraadslid mevrouw J. van Gelder-Cor-
nelissen van de PvdA, betreffende het
nieuwe ziekenhuis, zegt het college
van burgemeester en wethouders dat de
gemeente Soest niet tot de overheids
instanties behoort, welke om advies wor
den gevraagd. De beslissing ligt bij de
minister, respectievelijk staatssecretaris
van volksgezondheid en milieuhygiëne.
Soest weet derhalve ook niet of de plan
nen voor dit nieuwe ziekenhuis passen
in de problematiek van de streekzieken-
j huizen, net zo min als men weet of er al
toezeggingen zijn gedaan.
Het cijfer van 75.000 inwoners voor de
gemeente Soest en Baarn tesamen is
j naar de mening van het college, afkom-
j stig van plannen die opgesteld werden
I voor Gooische ziekenhuizen in het alge-
!meen.
Van het college zijn nadere mededelin
gen eerst te verwachten, zodra de be-
sturen van de twee ziekenhuizen
(Baarn en Soest) zich tot het Soester
gemeente bestuur wenden met het ver
zoek om gezamenlijke bouwmogelijk te
maken.
Het vierde door het J.O.C. Soest-Zuid (Jongeren Ontmoetings Centrum) van de
Gereformeerde Kerk, georganiseerde nationale scrabblekampioenschap is bij de
senioren gewonnen door de Hilversummer H. Meynen en bij de jeugd door
Daan Ellens uit Lunteren. Beiden behaalden in het nieuwe wedstrijdsysteem
ruim meer dan 1100 punten en staken daardoor ver uit boven de andere deel
nemers. De deelnemers kwamen soms van ver: uit Harlingen, Emmeloord,
Zandvoort, Amsterdam, Lunteren, Abcoude, Uithoorn, Zeist en Utrecht en uiter
aard ook uit de naaste omgeving, uit Amersfoort, Baarn en Hilversum. Soest
leverde desondanks het grootste contingent en alles bij elkaar waren er zo,n 108
scrabbelaars.
De organisatie was geheel in handen van
de jeugd, die daarin werd bijgestaan door
de heren Knol en Friele. Zij traden als
een soort superscheidsrechters op.
De wedstrijdleiding was in handen van
Wieke Menkveld, die overigens geen al
te zware taak te vervullen had.
Er waren, in tegenstelling tot het vorig
jaar, toen volgens een afvalsysteem ge
speeld werd, drie spelronden. Per ronde
waren prijzen beschikbaar, terwijl de
wisselbeker ging naar de speler, die in
totaal de meeste punten vergaarde.
Een prijs was er ook voor de oudste
deelnemer en daarvoor kwam de 72-
jarige mej. GilJebaart uit Soest in aan
merking. De jongste deelnemer was de
12-jarige Hajp Ellens uit Lunteren, die
dit feit evenwel niet beloond zag.
Het langste woord werd „dierengeroep"
en het woord „sexy" bleek het hoogst
met punten gewaardeerd te zijn.
De totaal-uitslag was alsvolgt:
Senioren: 1. H. Meynen, Hilversum, 1291
pnt.2. A. J. S. Majoor, Soest, 1197 p.
3. mevr. M. Vastenburg, Amsterdam,
1134 p.; 4. mevr. D. Robberse, Eemnes.
1123 p.; 5. mevr. B. Buys-Kool, Zeist,
1117 punten.
Junioren: 1. Daan Ellens, Lunteren, 1198
p.2. Menno-Jan Dijkstra, Soest, 1018 p.
3. Héléne Lakmaakers, Amersfoort, 1004
punten.
Ria Roubos uit Baarn die reeds twee
keer de jeugdbeker won, eindigde nu
op de vijfde plaats. De kans de beker
definitief in haar bezit te krijgen is
verkeken, omdat zij volgend jaar bij de
senioren moet uitkomen.
Op de oproepkaart voor het baarmoeder-
halskankeronderzoek dat van 3 tot en
mét 16 maart gehouden wordt staat abu
sievelijk voor het adres Medisch Cen
trum vermeld: Nieuweweg 11. Dit is on
juist. Het Medisch Centrum is gelegen
op de hoek Nieuweweg-Smitsweg en
heeft als adres: Nieuweweg 14.
In de afgelopen dagen heeft de politie
weer controle gehouden op de aanwezig
heid van het deel III van het kenteken
bewijs. In het Smitsveen werden 600
geparkeerde voertuigen gecontroleerd,
waarvan bij 44 wagens het geldige deel
III ontbrak. In de wijk Soestdijk wer
den circa 200 auto's bekeken en daar
van waren er 12 niet voorzien van het
noodzakelijke papiertje.
De kans dat de drie confessionele pur
tijen toch met èèn gezamenlijke CDA
lijstvoor de volgend jaar te houden
Tweedekamerverkiezing zullen komen,
lijkt momenteel sterk verbeterd Dat
wil nog niet zeggen, dat de drie par
tijen zich opheffen en als CDA een
nieuwe partij vormen. Neen. het blijven
voorlopig nog de KVP, de ARP en de
CHU, die hun eigen kiezers zullen gaan
opwekken om op die CDA-lijst te slem
men. Het voordeel daarvan is op de
eerste plaats, dat die ene lijst kan leiden
tot het verkrijgen van een groter aan
tal zetels dan bij een gescheiden op
trekken, in de tweede plaats, dat de
politieke macht erdoor versterkt wordt
Er is, naar de huidige zetelverhoudin
gen, een verdeelsleutel opgesteld voor
het aantal en de verdeling van de kan
didaten der drie partijen op die ene
CDA-lijst. Dat moet natuurlijk nog wor
den goedgekeurd door de besturen en
partijraden, maar in de beireliende
commissie schijnt men hel daar dus
over eens te zijn geworden.
Het moeilijke punt blijft toch om éèn
gezamenlijk politiek uitgangspunt te
vinden. De z.g. commissie Goudswaard
tracht een gezamenlijk verkiezingspro
gramma samen te stellen. Aannemende
dat men het daarover eens wordt, dat
na veel passen en meten en het over en
weer akkoord gaan met de nodige com
promissen dat gezamenlijke program
ma tot stand komt, dat zal de behar
tiging erv de uitwerking daarvan in de
praktijk toch nog wel tot grote moei
lijkheden kunnen leiden. Althans gezien
de huidige instelling van de erbij be
trokken kamerleden en de fracties tn
hun geheel. Zelfs in de thans de re
gering steunende fracties van KVP en
ARP bestaat bepaald geen volkomen
eenheid van denken over diverse poli
tieke onderwerpen en in hoeverre men
de socialistische plannen van hel kabinet
Den Uyl kan blijven steunen. En dan
komen er straks de CHU-kandidalen bij.
die zich veel kritischer opstellen tegen
over plannen die thans door hun chris
tendemokratische collega's wel worden
gesteund of althans worden „gedoogd
En CDA of geen CDA, het grote punt
blijft toch: op welke koers en met welke
partijen zijn de christendemok raten
straks bereid te gaan samenwerken
Goed. men hoeft dat niet vantevoren te
bepalen, maar in het gezamenlijk pro
gramma én in de aanstaande /erkic
zingsstrijd zal daarvan toch iels gaan
doorklinken. Hoe zullen de kandidaten
van de CDA-lijst dat gaan uitleggen
Zullen zij in de verkiezingsstrijd wer
kelijk tot één standpunt over de vele
controversiële punten komen? De kans
is niet ondenkbaar, dat er op de verkie
zingsvergaderingen van het aanslaande
CDA nogal eens van elkaar verschillen
de opinies door de kandidaten naar vo
ren worden gebracht. De thans nog
haast onmogelijk lijkende eenheid dient
eerst nog gesmeed te worden. Het zou
tot grote politieke verwarring leiden
en te gek worden als in de verkiezings
strijd al verschillen van mening lot
uiting komen. En het is voor iedereen
duidelijk, dat er thans reeds alleen m
de ARP sterke meningsverschillen be
staan over de te volgen politieke koers,
Zullen bij voorbeeld Aantjes en Boersma
zich kunnen vereenzelvigen met de in
zichten van de CHU-er Kruizinga en
omgekeerd? Het samengaan vereist
uiteraard compromissen en het kan
haast niet anders of deze moeten leiden
tot een sterker geprononceerd midden
beeld van het CDA dan momenteel in
de ARP op zich tot uiting komt
Zullen de genoemde linkser georienteer-
de voormannen van de ARP daarin
kunnen meegaan? Vele jaren lang heelt
het kiezersvolk de indruk gekregen, dat
de politieke standpunten van K\ P„ ARP
en CHu niet ver uit elkaar lagen. Maar
de laatste drie jaren is daar verande
ring in gekomen. Juist nu men tul een
gezamenlijk optreden wil besluiten, is er
een duidelijk verschil in politiek inzicht
aan de dag getreden. Het wordt dan
ook bepaald spannend om straks te gaan
ontdekken om welke lijn het in en voor
het CDA gaat, de meer socialistische of
de meer behoudende.
Daarvan hangt meer af dan alleen het
politiek aanzicht van het CDA Het is
ook van belang voor de VVD en voor
de PvdA en voor de vorming van de
regering die we in 1977 zullen krijgen
De in Het Witte Huis aan de Birkstraat verblijvende 147 Surinamers zien met be
langstelling uit naar andere woonruimte. Zij rekenen op minister Van Doorn van
CRM die beloofde dat ieder Surinaams gezin binnen één jaar na aankomst in Neder
land een woning zou worden toegewezen.
Aan deze belofte werd tijdens de verga
dering van de commissie maatschappe
lijk werk herinnerd door een woord-
voerdster van het bewonerscomité van
Het Witte Huis, die de beraadslaging
vanaf de oublieke tribune volgde.
Zij was het duidelijk niet eens met da
opvatting van de heer Van der Haar,'
ambtenaar van maatschappelijk werk,
die verklaarde dat de situatie in het pen
sion sinds half januari enorm verbe
terd was.
„Het verhaaltje van de heer v. d. Haar
is onjuist", merkte de woordvoerdster
op. „Als de toestand zo blijft, zijn er
binnenkort veel Surinamers in het Witte
Huls overspannen". De Woon- en leef
situaties waren slecht en van de 147
rijksgenoten hebben er meer dan 125
nog steeds geen ziekenfondskaart. Bo
vendien vond zij dat de Surinamers
recht hadden op kinderbijslag met te
rugwerkende kracht.
;De voorzttter van genoemd comité noem
de de slulsklas, die voor het onderwijs
van de Surinaamse kinderen in het leven
was geroepen, niet Ideaal. De aanpas
sing duurde daardoor te lang. Beter
was het een Surinaamse leerkracht voor
de sluiskracht te plaatsen.
Wethouder Plomp, die de vergadering
voorzat, beloofde de klachten met ho
gere Instanties te zullen bespreken. Me
vrouw Greefhorst (CDA) merkte ten
slotte op, dat als één en ander niet lukte,
het niet aan de gemeente Soest lag.
