OüXOMjX
HAAL J
Boutique „Myosotis'
I Boutique „Myosotis
Zang op het Zomerfestival in het
Openluchttheater op 2 juni door
Gospelgroup „The Messengers"
Zet moeder in het zonnetje
Nieuw café aan de Koninginnelaan
1 MODE
VAKANTIE-
reizen
Reisbureau Gerth
jf|fi
Het oog gericht op
Kissingers
Afrikaanse Safari
Op Zomerfestival in Openluchttheater op 2 juni:
Ballet door de
Balletvereniging Soest
Shawls
Kettingen
Vesten
Nachthemden
Handschoenen
Parapluies
Pullovers
Dusters
Blouses en nog teveel om op te noemen.
SOESTERBERGSESTRAAT 51 SOEST
TELEFOON 12400
Kritiek van raadslid op
gemeentelijk hoofdambtenaar
Nieuwe loge's voor
De Paardenkamp
Voor al uw
10.000ste
Soester cadeaubon uitgereikt
Meningen van lezers
Openlijk dank
Sfe
(Vergeet mij niet)
Exclusief bloemwerk plantarran-
gementen bruidswerk originele
kado's
perkgoed.
Kredietaanvraag voor aanloop
kosten wijkdienstencentrum
Overhees (nog) niet gehonoreerd
Kamer van Koophandel
A'foort wil naamsverandering
Foto Herman van Dam
Soester Courant van donderdag 6 mei 1976
Henri Klasinger ia wat laat op safari
gegaan in Afrika - te laat waarschijn
lijk om nog met een mooie buit terug
te kunnen komen. Dat is hem met name
in Tanzania duidelijk meegedeeld: de
VS kunnen hun eigen en de Amerikaan
se belangen het beste dienen door zich
vooral maar nergens mee te bemoeien,
aldus ongeveer president Nyerere. En
unaniem krijgt Kissinger te horen dat
de leiders van de zwarte Afrikaanse na
ties inmiddels overtuigd zijn geraakt dat
alleen geweld nog vrijheid kan brengen
in die delen van het continent waar een
zwarte meerderheid geen zeggenschap
heeft in het bestuur van hun land.
Dat slaat ook op de republiek Zuid-
Afrika, maar vooreerst is natuurlijk
Rhodesië aan de beurt.
Het advies dat Kissinger nu krijgt, heeft
hij eigenlijk al lang toegepast. De VS
bemoeiden zich amper met de Afrikaan
se aangelegenheden tot aan de onaf
hankelijkheid van Angola. Toen zag Was
hington in dat er wel eens een commu
nistische staat zou kunnen ontstaan, een
schrikbeeld waarvan men wakker
schrok. Verkapt - ook al omdat het par
lement geen zin had in een nieuw Viet
nam - was er wat hulp tegen de MPLA.
De Cubaanse hulp, waarachter men ge
rust Moskou mag vermoeden, was daar
entegen heel openlijk. En daarvan werd
niet gezegd dat die zou ophouden zodra
in Angola de zaken geklaard werden,
wat men algemeen uitlegt als Cubaanse
bereidheid een handje te helpen in Rho
desië.
Castro's mannen denken bij zoiets niet
in de eerste plaats aan overleg. De moei
lijke taak van Kissinger is iets tegenover
die gestegen sympathie voor Cuba en
daardoor voor het hele Sovjetblok te
stellen. De Afrikaanse landen zijn be
hoorlijk in aantal en in de VN bijvoor
beeld een groep van belang. De VS kun
nen het zich niet permitteren daarmee
op al te slechte voet te staan.
Volgens~beproefd recept laat Kissinger
af en toe duidelijk zien dat hij op zijn
safarie een goedgevulde tas met dollars
heeft meegenomen en dat is niet iets
waarop de Afrikanen veel tegen hebben.
Ook niet als hij praat met voormannen
van verzetsbewegingen en zelfs aan deze
heren geld in het vooruitzicht stelt. Ech
ter geen wapens - en dat verzwakt al veel
nu de algemene opinie is dat vechten
in Rhodesië onvermijdelijk is geworden.
Vechten doet men nu eenmaal met wa
pens en die zijn dus allereerst nodig.
Wat Kissinger ook te horen krijgt is
dat de rebellerende republiek Rhodesië
het nooit had bestaan zo lang op de been
te blijven als de VS en nog wel een paar
landen maar toch vooral de VS er voor
gezorgd hadden dat het door de Verenig
de Naties afgekondigde embargo inder
daad strikt was doorgevoerd. Dat ge
vochten moet worden is daardoor iets
waarvoor men o.m. Kissinger de schuld
in de schoenen schuift. Vechten is een
dure zaak en als er wat dollars komen
is dit een verlichting van de last. Maar
waarom zou men iemand uitbundig be
danken dat hij de door hem veroorzaakte
lpst wat minder zwaar maakt?
Dit is de ongelukkige positie waarvan
Kissinger moet proberen het beste te
maken. Waarbij hij jaloers kan kijken
naar hoe gemakkelijk de Russen het
hebben. Die zijn om allerlei redenen
niet overal even getapt, maar in Afri
kaanse ogen staan ze in ieder geval aan
de goede zijde in de belangrijkste af
faire van Afrika en dat alleen al kweekt
een hoop goodwill, temeer daar zo niet
de Russen zelf dan toch wel hun Tsje
chen en Cubanen niet zo nauw kijken als
het om wapenleveranties gaat. En van
de Russen kan in ieder geval niet ge
zegd worden dat ze aanpappen met Zuid-
Afrika, terwijl de VS daar toch altijd
zekere economische relaties mee hebben
en ook belangen in het kader van de
NATO. Kinssinger zou het liefst met bei
de op goede voet staan, met Zuid-Afrika
en met de rest van het werelddeel. Zoals
men van uit Zuid-Afrika naar zijn safari
kijkt kan het wel zo uitpakken dat aan
het eind hij aan weerszijden van die
rassengrens sympathie inboet.
KANTMAN
De Gospelgroup „The Messengere, opgericht in 1968, zal op 2 juni, tijdens het
Zomerfestival In het Openluchttheater, een groot aantal zeer bekende liederen ten
gehore brengen onder leiding van haar dirigent Peter J. Houtzagers.
Het koor bestaat uit 45 zangeressen en
zangers, ondersteund door een combo
van vijf musici.
De groep beschikt over een uitgebreid
repertoir van liederen, die op een con
cert zeer goed tot hun recht komen,
doch ook bij nagenoeg alle hoogtijdagen
van het kerkelijk jaar passen.
De ervaring heeft geleerd, dat niet al
leen de jeugd, doch ook de ouderen onder
de bekoring komen van de muziek en de
wijze van brengen.
Al duidt de naam „gospelgroup" op het
zingen in de Engelse taal, het repertoir
omvat ook liederen in andere talen:
Nederlands, Duits, Frans, Nieuw-He-
breeuws en Russisch.
Naast het geven van concerten, het
optreden in tehuizen voor bejaarden
e.d. verzorgt het koor ook regelmatig de
muzikale omlijsting bij kerkdiensten
van verschillende gezindten.
Door de moderne zettingen en voor
dracht is het koor ook zeer geschikt
om jeugddiensten op te luisteren.
Ook radio en televisie maakten opnamen.
De belangstelling was tenslotte zó groot,
dat een langspeelplaat werd uitgebracht.
„Lichtvoetigheid siert een vroegzomera openluchtfestival Dit moet de Balletver
eniging Soest hebben gedacht. En omdat de organisatoren er niet andere over
bleken te denken, kan het publiek op 2 juni genieten van een boeketje ballet.
Klein en groot van de ongeveer 170"
leden van de al sinds 1959 bestaande ver
eniging zullen het gevoel voor spel en
techniek in korte, kleurige schetsen uit
beelden. Bij de jonge kinderen ligt de
nadruk daarbij op de spelvorm, bij de
ouderen speelt de techniek echter een
belangrijke rol. Maat, ritme en elégance
aan de ene kant en beheersing van alle
lichaamsspieren en een goede lichaams
houding aan de andere kant zijn de in
grediënten voor succesvol ballet.
Hoe Irene Destree, Ine van Zweden en
Gerda Kuipers bewegingskoördinatie
en gevoel voor vorm en theater bij hun
leerlingen hebben ontwikkeld, zult u op
Bij ons blije geschenken voor MOEDERDAG
In de openbare vergadering van de financiële commissie heeft de heer K. de
Wilde (PvdA) zijn misnoegen geuit over een schriftelijke opmerking van de
direkteur van gemeentewerken. De Wilde vond het niet juist, dat de direkteur
verband legde tussen de vorm van aanbesteding van de verbouwing en uit
breiding van de Prins Willem Alexanderschool en de prijsoverschrijding.
Het ging daarbij om een aanvullend krediet van 90.000 gulden. Dat dit een
gevolg zou zijn van de aanbesteding op „uitnodiging" en dat bij een „onder
handse" aanbesteding van prijsoverschrijding geen sprake zou zijn geweest,
vond de heer De Wilde „een speculatieve redenering, waarvoor het bewijs
ontbreekt".
Omdat de raad al eerder „een pak
voor de broek heeft gehad van dezelfde
hoofdambtenaar", zoals De Wilde zei,
vond hij, dat het college er maar eens
over moest praten. Dan zou ook geïn-
foermeerd kunnen worden naar de reden
van het lange wachten op de nieuwe
begroting van de direkteur met betrek
king tot de verbouwing en uitbreiding
van de PW A-school. Omdat de inschrijf-
som (450.000 gulden) hoger was dan de
begroting, moest er een nieuwe begro
ting komen. Die werd op 29 september
1975 gevraagd, maar na twee rappéls
om antwoord, kwam het antwoord pas
vorige maand. De heer De Wilde noemde
dat „geen stijl". Het minste dat de
direkteur had kunnen doen was tussen
tijds het college en de commissie finan
ciën inlichten.
Wethouder Ebbers was het met de heer
De Wilde eens, dat het bewijs voor de
gewraakte opmerking van de direkteur
ontbrak. Het krediet werd beschikbaar
gesteld, nadat de wethouder toegezegd
had de zaak in het college aan de orde
te stellen.
2 juni met eigen ogen kunnen aanschou
wen.
In het openluchttheater zal klassiek en
modern jazzballet te zien zijn, maar
bijvoorbeeld staat ook de cancan op het
programma.
Wilt u meer weten over de balletver
eniging Sost en willen nog meer jeug
dige inwoners van Soest zich aansluiten
bij de enthousiaste leden van de vereni
ging, dan kunnen zij zich voor inlich
tingen wenden tot mevrouw R. Bleeks-
ma, Bonifaciusstraat la, tel. 12413.
De Gospelgroup „The Messengere"
neemt deel aan het zomerfestival in het
openluchttheater.
A.s. zaterdag, rond 14 uur, worden
op de Paardenkamp, het nationale
rusthuis voor paarden aan de Birk-
straat, twee nieuwe loge's verwacht.
Het zijn „Ramses" uit Voorburg en
„Cinderella" uit Groningen. Beiden
waren rijpaarden en zijn 20 jaar oud.
Na kerstmis vorig jaar is de bezet
ting van het rusthuis wat teruggelo
pen. Sindsdien zijn overleden Rita,
23 jaar oud; Blauwtje? 20 jaar; Gro-
te-Frits 29 jaar en Cora 34 jaar.
Sindsdien arriveerden Silvia, een 29-
jarig orgelpaard uit Utrecht en Pucky
een 24-jarig oud paard uit Steen-
berge.
De Paardenkamp is dagelijks ge
opend van 9 tot 12 uur en van 13.30 tot
16 uur. De zondagen zijn de ope
ningsuren van 10 tot 16.30 uur. De
toegang is vrij.
LAANSTRAAT 66 - SOEST
TELEFOON 02155 -12683
Met een piepklein feestelijk gebaartje is maandagmorgen in het VVV-kantoor aan
de Steenhoffstraat de 10.000ste Soester Cadeaubon uitgereikt. De gelukkige
ioas mevrouw J. H. ten Vate-Vlietstra, afkomstig uit Hengelo en sinds twee
maanden in Soest wonend.
Zij kreeg namens het VW-bestuur, uit
handen van het bestuurslid de heer B.
J. van Os, een extra cadeaubon ter
waarde van vijfentwintig gulden, als
mede een boeket bloemen.
De animo voor deze louter Soester ca
deaubonnen kent een frappante groei.
In 1972 startte de WV met deze ak-
tiviteit en in dat jaar was de „omzet"
22.565 gulden. In 1973 was de verkoop al
gestegen tot 33.505 gulden en nadat in
1974 de verkoop daalde tot 31.730 gul
den, bereikte men vorig jaar de record
opbrengst van 34.730 gulden.
Dit jaar zal dat bedrag verre overschre
den worden, want nu reeds werd er voor
een bedrag van 27.470 gulden aan bon
nen verkocht. Bij nagenoeg alle Soester
winkeliers zijn deze cadeaubonnen in
wisselbaar.
Soest doet bewust niet mee aan het
landelijke cadeaubonnensysteem en dat
wel ten voordele van de plaatselijke mid
denstanders. Bij het Soester systeem
is de „afdracht" aan de organiserende
instantie geringer en is men bovendien
er van verzekerd, dat de bon in Soest
besteed wordt.
Openlijk dank wil ik brengen aan het
bestuur van de voetbalvereniging WZ
en aan de heren J. v. d. Arend, B. van
Os en C. van Wijngaarden, voor hun
buitengewone hulp bij het organiseren
van de vorige week gehouden bejaarden-
tocht.
Ik ben hen zeer erkentelijk omdat het
in zo'n kort tijdsbestek moest en het
zo voortreffelijk geslaagd is. Ik wil ook
de verpleegsters uit de bejaardentehui
zen bedanken voor hun spontane hulp.
Dan dank ik alle bejaarden voor de
mooie wekkerradio, voor hun bloemen
en voor de brieven die zij mij zonden.
Voor die bewijzen van vriendelijkheid
ben ik u allen heel dankbaar. Het zit
niet altijd in het grootse, maar soms
veel meer in het kleine.
Blij wks ik met de grote opkomst; dat
maakte de tocht ook voor mij tot een
feest. Na drie operaties aan mijn
stembanden is hetgeweldig nu weer he
lemaal gezond te zijn. Ik hoop daarom
u allen volgend jaar weer te ontmoeten.
Tot ziens,
C. TH. VOORBIJ
Oranjelaan 15.
tl
Voor iedere klant een leuke verrassing.
Koninginnelaan 31-Soest-Tel. 02154-12627 (tijdelijk)
Medio mei 02155 - 20250
De leden van de financiële commissie uit de gemeenteraad zijn nog niet akkoord
gegaan met het voorstel 30.000 gulden als aanloopkosten beschikbaar te stellen voor
de architekt, die t.z.t. in het Soes terveen een wijkdienstencentrum moet gaan bouwen.
Men wil eerst de mening weten van de leden van de commissie maatschappe
lijk werk.
Zijn fraktiegenoot A. H. F. Smit zag ook
weinig heil in de inspraak, gezien er
varingen in het verleden. „De mensen
moeten ook zelf initiatief tonen. Je kunt
ze geen taart beloven en met een taxi
laten halen".
Omdat de kostenramingen nog al uiteen
liepen (van drie tot zeven miljoen gul
den) wachten de financiële experts
op meer duidelijkheid.
Visser van Progressief Soest vroeg naai
de inspraak van de bevolking, naar dé
kosten van het centrum en de eisen
waarmee de architekt rekening moet
houden. Hij was het er niet mee eens,
dat over de financiële aspekten pas meer
bekend zou kunnen zijn, nadat de ar
chitekt de bouwkundige mogelijkheden
heeft aangetoond en een plankeuze ge
maakt zou kunnen worden.
Visser wilde de volgorde omgedraaid
zien en kreeg uiteindelijk zijn mede
commissieleden mee. Hij noemde de
werkgroep, die bij de voorbereiding is
ingeschakeld „een vage club, die nooit
spijkers met koppen heeft geslagen"
en zei bang te zijn dat in Overhees een
„enorme bunker" zou worden neergezet.
WD-er Van Ee stelde voor de bespre
king in de commissie maatschappelijk
werk af te wachten. „Ze kletsten er nu
al twee jaar over. Er moet iets defini
tiefs uitkomen, anders blijft het geëmmer
Inde ruimte".
Ook de heer De Wilde (PvdA) vond, dat
men de architekt meer houvast moet
kunnen bieden dan hij nu heeft. Stori-
mans (CDA) was het niet met Visser
eens, dat de bevolking meer inspraak
moest hebben. „De lagere overheden
moeten wel inspraak toestaan, maar
het rijk doet geen ene pest op dit ge
bied. Als er niet voor die en die datum
beslist is, krijg je gewoon geen cent",
aldus de heer Storimans, die beducht
was voor de financiële gevolgen.
In het pand Koninginnelaan 27, waarin
voorheen de groentehandel van J. Ree
horst en later van de firma Wals ge
vestigd was, opende de geboren en ge
togen Soester P. C. de Bruin een nieuw
café.
De naam is, niet moeilijk te raden:
„Bruin's Café", zonder enige associaties
met „bruin-café".
De heer De Bruin keerde in Soest
terug, na gedurende zes jaren een café
restaurant in Apeldoorn geëxploiteerd te
hebben. Het pand aan de Koninginne
laan werd geheel in eigen beheer ver
bouwd en onderging een geweldige
metamorfose; wie heeft ooit vermoed
dat er zoveel ruimte was. De gehele be
nedenverdieping is voor het café in ge
bruik.
De Bruin opende vorige week op het
goede moment, want met de voobije
feestdagen was het er dikwijls meer
dan vol. Het is een bijzonder gezellig
café en je vindt er alles wat des-café's
is. Soest is een aantrekkelijk verpozings
centrum rijker geworden.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Amersfoort en Omstreken wenst
haar naam te veranderen in Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Eemland.
Dit verzoek is een dezer dagen gedaan aan de Minister van Economische Zaken.
bouw, verkeersvraagstukken, arbeids
markt, milieuhygiëne e.d.
Onderwerpen, die duidelijk de advies
functie van de Kamer, als representante
van het regionaal berdrijfsleven. regar
deren. Ook de regionale contacten van
het bedrijfsleven via de betrokken Ka
mers van Koophandel vertonen een dui
delijke groei. Met name geldt dit de
relaties met het [Fooi en de Noord-
west-Veluwe, waarbij wordt aangete
kend, dat de geografische aanduiding
van die regio's terug te vinden is in
de namen van de aldaar gevestigde Ka
mers.
In de desbetreffende brief stelt de Ka
mer, dat „de hieraan ten grondslag
liggende gedachte is, dat het begrip
Eemland - in het kader van het aller-
wege aan de gang zijnde proces van
refionalisering - meer en meer inge
burgerd raakt. Te denken valt hierbij
onder meer aan het steeds intensievere
samenspel op het bestuurlijke vlak, zo
als dit tot uiting komt in het functio
neren van het Samenwerkingsorgaan
Eemland".
Het intergemeentelijk samenspel heeft
vooral vorm en inhoud gekregen in het
beleid, dat gevoerd wordt op het vlak
van de ruimtelijke ordening, de woning-
in de vorm van -»*
Eerlijk gezegd was ik nooit zo gek op poezen. Toegegeven: 't zijn mooie
beesten.Vooral als ze klein zijn, lijken ze erg aandoenlijk. Maar ze waren
nu eenmaal niet mijn favorieten. Toch ben ik door de knieën gegaan toen
de kinderen binnen kwamen met Spinet, die een goed tehuis zocht.
Allereerst omdat de kinderen het zo graag wilden. Maar ook omdat ik,
foto-graag als ik nu eenmaal ben, meteen dacht aan de mogelijkheden.
Kinderen en dieren een ideale foto-kombinatie. En zo is Spinet in ons
leven gekomen. Ze begon als fotomodel. Maar ze heeft intussen met haar
andere charmes wel kans gezien om zich een goede plaats in het gezin te
veroveren. Van haar standpunt bekeken was dat erg verstandig.
Spinet poseen dus zo nu en dan voorde kamera. Niet
alleen voor zomaar een opname, maar soms ook
voor een foto-reportage. Da's eigenlijk een duur
woord voor "een fotoverhaal". De drie plaatjes hier
boven zijn zo'n verhaal. Er wordt een korte gebeurte
nis in verteld in de vorm van een paar foto's. Foto
nummer één is het begin. Saskiakomt met de voerbak
van de poes naar buiten. We gaan proberen om nu
Spinet in beeld te krijgen. De etensbak doet daarbij
dienst als een bijzonder sterke magneet. Kijkt u maar.
Op de tweede foto heeft Spinet haar eten ontdekt. Ze
is wel bereid om mee te werken aan het slagen van de
serie, maar dat moet niet te lang duren Op het derde
plaatje kijkt Saskia verrukt toe als de poes zich tegoed
doet aan haar middagmaal, - Deze kleine fotoserie
heb ik verwerkt in het album san de kinderen Wie er
op let, zal ontdekken, dat er in elk gezin veel v an deze
"korte verhalen" zijn, die het waard zijn om te wor
den vastgelegd in een fotoserie. Je moet er alleen oog
voor hebben.
