Zilveren legpenning van de gemeente voor aftredende heer Smit Teleurstelling over uitholling regionale samenwerking Nieuwerhoek van de Gemeentehof Gemeenteraadsvergadering 9l Autorijschool „Arrivé" brengt theorielessen op ander niveau Eenmaal, andermaal, gesnapt" SNACKBAR Soester Courant van donderdag 26 augustus 1976 De raad heeft het toch maar gepresteerd de gigantische agenda van 52 punten (inclusief de 17 ingekomen stukken) in drie en een half uur af te werken. Dat was heel wat vlugger dan gedacht werd, want bij de uitnodiging voor de vergadering was direct al opgenomen, dat er zonodig vrijdagmiddag doorvergaderd zou worden. Zo ver heeft niemand het willen laten komen, al moet gezegd worden dat de burgemeester met veel nadruk voorkwam dat de discussies uit openbare commissievergaderingen herhaald werden. Toen het op een gegeven moment toch die kant opging, merkte zij op dat dergelijke discussies niet in raadsvergaderingen thuis hoorden. „Ik heb evenwel de illusie verloren dat dat niet nodig is. De raad moet zich met hoofdlijnen bezighouden", aldus mevrouw Corver. Van de 52 agendapunten gingen er 25 voorbij met een hamerslag; over 24 werd wat gediscussieerd en bij 3 zaken werd lang stilgestaan. Dat was allereerst over de brief van veertien demonstranten tegen het op 19 juni gehouden vliegfeest te Soesterberg. Zoals te verwachten was ging Visser in de klinch, maar hij kwam er niet zegevierend uit. Hij voorspelde overigens een eindeloze briefwisseling met de demonstranten of met de PSP, namens wie hij ook sprak, zodat er mogelijk nog alle gelegenheid voor hem komt er nog eens op terug te komen. Het tweede punt dat nogal wat deining bracht was het voorstel 140.000 gulden beschikbaar te stellen voor de aanschaf van een office computer. Het zou een Kienzle 6016 moeten worden, maar de CDA-er Stam wees op de voortreffelijke kwaliteiten van de Philips 410. Een apparaat van Nederlands fabrikaat (en dat is in deze tijd van werkeloosheid ook nooit weg) waarvan er pas drie geleverd waren, maar waarvan er in twee maanden tijd 63 werden besteld. Stam vond, dat ook die machine nog maar eens bekeken moest worden. Hij kreeg steun van de VVD-er Van Ee; van zijn fractiegenoten Van Poppelen en Smit maar forse tegenwind van wethouder Ebbers. De wethouder kon uitstel niet (meer) gebruiken; de automatisering moest doorgaan. De wethouder kreeg steun van de VVD-er Van Aalst, die zich afvroeg of Soest wel zo'n sublieme machine, zoals de 410 volgens Stam zou zijn, wel nodig had. En ook mevrouw Van Gelder van de PvdA, die waarschijnlijk het werkgelegenheidsfactortje over het hoofd zag, wilde Philips maar aan de kant schuiven, als de Kienzle voldeed. Wethouder Ebbers deed nog een poging door te wijzen op de waarschijnlijk nog niet te leveren „soft ware", maar Stam wist beter. Alles was aanwezig. Zeldzaam was de opmerking van de burgemeester, die zich in de discussie mengde met: „Ik begrijp er niets van en daarom praat ik er even over!Zij zei te vrezen dat de tijd voor een nieuw onderzoek zou ontbreken. Zij wilde ook even schorsen, om de gemeentelijke deskundige bij uitstek, de ambtenaar Weeda, te raadplegen, maar de heer Van Ee voorkwam dat door de terechte opmerking dat diens standpunt te voor en te na bekend was. Van Ee begreep de deining niet zo, want het ging toch maar om een informatie inwinnen. Op dat punt vond men elkaar weer, want het krediet werd beschikbaar ge steld en de gemeente moet vandaag aan de leden van de financiële commissie vertellen, wat zij van de Philips 410 denkt. Het derde punt waar wat langer tegen aan gepraat werd, was het beroep dat de gemeente instelt tegen het besluit van G.S. tot gedeeltelijke goedkeuring van het bestemmingplan landelijk gebied. Visser was en bleef tegen de kwestie van het gemeentelijk kampeerterrein. Het regionaal denken wat de heer P. Lange van de VVD voorstelde, bleef hem vreemd. Ook de PvdA was niet geheel gelukkig met de gang van zaken, maar was niet tegen, omdat er nu eenmaal geen steun voor haar standpunt te vinden was. De PvdA-ers Goote en mevrouw Van Gelder en Jan Visser van Progressief Soest waren het er ook niet mee eens, dat er op de Vlasakkers een mobiele autotestbaan met zijwind-simulatoren komt. De PvdA-ers omdat er strijdigheid met het bestemmingsplan was en Visser omdat niet bekend was waar het TNO-onderzoek over het lawaai van dergelijke apparatuur had plaatsgevonden. De testbaan zou er zo maar kunnen komen, indien defensie die aangevraagd had, want dan was de aanvraag niet buiten het bestemmingsplan gevallen en in dit verband was de opmerking van de heer Lange (VVD) prachtig: „alleen de kleuren van de auto's verschillen!" De moeite waard is het om verder vast te stellen, dat alle fracties teleurgesteld zijn in de nieuwe gemeenschappelijke regeling voor het Gewest Eemland. Soest stelt zich al jaren van deze samen werking veel meer voor en is bereid daar ook wat (bestuursbevoegdheden) voor over te hebben. Maar Soest staat met nog één gemeente, alleen in het gezelschap van zes (gemeenten). Heel bedekt werd nu gesproken over „uittappen als de zaak nog verder uitgehold wordt". Van de burgemeester kwam de hoopvolle opmerking, dat een hogere overheid over de samenwerking wel anders kan denken, zodat er toch mogelijk wat beters uit kan komen. Tenslotte was er dan het afscheid van raadslid Smit van het CDA. Smit kreeg voor zijn vele verdien sten de legpenning in zilver van de gemeente Soest. Er waren bijzonder hartelijke toespraken van de burgemeester en van de nestor van de raad, mevrouw Oranje, met aansluitend een oprecht dankwoord van Smit. Om elf uur was de met enige vrees tegemoet geziene vergadering voorbij. De tribune was, oh wonder bij het fraaie zomeravondweer, toch redelijk bezet. De vraag blijft iedere keer, wat iemand die niet persé hoeft, beweegt de raadsvergaderingen bij te wonen? 't Is zeker voor de raadsleden wel be moedigend, dat er meer belangstelling komt voor hun werk, maar aan de andere kant kan dat tijdens verkiezingen wel eens opbreken. Zonder de heer K. de Wilde, de fractie voorzitter van de PvdA (met vakantie) werd begonnen in de veel te warme zaal van de brandweerkazerne aan de lange agenda. Slechts één wijkraadslid, de heer Sluis, woonde de beraadslagingen bij. Na de goedkeuring van een hele serie notulen werd de brief van Marijke de Jong namens veertien demonstranten tegen het vliegfeest Soesterberg be handeld. De demonstranten protesteer den niet alleen tegen het vliegfeest, maar ook tegen het optreden van de Soester politie. In hoog tempo ,,las" de burgemeester haar verklaring voor, die er op neer kwam dat aan de competentie voor het al dan niet optreden op de Van Weerrden Poelmanweg, een weg van defensie, maar in beheer en onderhoud bij de ge meente, getwijfeld kon worden, maar ook de Soester politie was correct op getreden. Het verspreiden van pamflet ten is krachtens de Soester politiever ordening niet verboden, maar mocht niet van de marechaussee. En daar ging het dan om de competentie. Jan Visser (P.S.ging het allemaal veel te vlug, maar hij was accoord gegaan met deze wijze van behandeling en kon daarom geen kant op. Ook de heer H. Goote (PvdA) was niet zo gelukkig met deze afwikkeling. Hij stel de een onderhoud voor van de burge meester met de protestgroep. Daar voel de de burgemeester helemaal niets voor. Ze vond overigens dat de raad moest op passen en de zaak niet zwaarder moest maken dan nodig was. Wel mocht de groep op haar spreekuur komen, maar zij was principieel tegen een gesprek buiten het spreekuur met de afzenders van de „vreemde open brief". Verder speelde ze met de gedachte de fensie te vragen bij dergelijke gelegen heden de Van Weerden Poelmanweg maar aan de openbaarheid te onttrek ken. Dat zou (voor Soest althans) moei lijkheden kunnen voorkomen. Muziekschool Jan Visser kreeg de steun van ir. M.A. van Ee (VVD) voor zijn voorstel eens te onderzoeken of in Soest niet aan de kin< deren goedkoper muziekles gegeven kon worden dan op de Amersfoortse Muziek school. Visser zei dat een blokfluitcursus bij Artishock slechts 85 gulden kostte en in Amersfoort 234 gulden en dan was de docent dezelfde man. Die vergelijking vond wethouder mevrouw Van Stiphout niet juist en dat was ook de gedachte van de dames Greefhorst (CDA) en Van Gelder (PvdA). ,,Op de muziekschool gebeurt veel meer", vonden zij, ,,dan de vrijblijvende gezelligheid van Arti- shok!". De culturele commissie gaat de zaak verder bekijken. Hockeyvelden Van Jan Visser hoorde de publieke tri bune, dat het plan hockeyvelden aan de Jachthuislaan, vergeten kan worden. Visser merkte dit op, naar aanleiding van een brief aan de heer Van Heerik- huize, een van de inwoners die reageerde op het raamstruktuurplan. Visser vond het antwoord te vaag: Het gebied achter de Koninginnelaan wordt gezien als een overgangsgebied, dat niet voor intensieve bebouwing in aanmer king komt. Daarin ,,zou" de aanleg van een sportterrein kunnen worden opge nomen. Dat ,,zou" was overbodig vond Visser, omdat de onderhandelngen over aan koop van grond ten behoeve van het sportterrein al mislukt was. Hij vond dat dat in de brief moest staan, zodat nie mand langer in onzekerheid hoefde, te verkeren. Dat standpunt werd bestreden door de burgemeester; zij stelde dat slechts door een bestemmingsplan aan vaagheden een einde kon worden gemaakt en dat bestemmingsplan was er riog niet. Bovendien kon de raad, als het zover was, altijd nog wel eens een beslissing nemen dat er wél sportvelden moesten komen. Dat de belangrijkste grond- P. Lange eigenaren nu niet wilden verkopen, deed daar niets aan af. Er zou immers altijd een onteigeningsprocedure kunnen wor den ingesteld. Bospaden In vijf minuten was het „vragenhalf- uurtje" voorbij. Antwoord behoefde slechts gegeven te worden op de vragen van het CDA over het onderhoud van de bospaden en van het wegdek van de Molenstraat. Wethouder Hoekstra wees de fractie op het (inmiddels goedgekeurde) krediet dat in maart daarvoor beschikbaar werd gesteld. 2% kilometer bospad zal er van opgeknapt kunnen worden. En wat de Molenstraat betrof hoopte de wethouder dat ooit nog eens bekend zou worden wat de definitieve bestemming van de St. Joseph-woningen werd. Er was nu weer een werkcommissie aan de gang en het resultaat daarvan moest afgewacht worden. Nadat de heer J. Hilhorst (WD) als op volger van zijn fractiegenoot ir. M. A. van Ee benoemd was tot lid van het Kompost- en Rioolwaterzuiverings- bedrijf en de heren H. H. Elferink en F. L. van Hoorn in het bestuur van de Open bare Leeszaal, stemde Jan Visser tegen het voorstel 16.000 gulden beschikbaar te stellen voor de aanschaf van een motor voor de politie. Visser wees op het instituut „wijkagent" zag het gebruik van het voertuig voor betere verkeerscontrole niet zitten en stelde voor, voor het bedrag „15 fietsen met alle accessoires" aan te schaffen. Visser kreeg geen steun en een discussie over de wijkagent werd door de burge meester afgewezen. Autotestbaan Op Visser (P.S.), mevrouw van Gelder en de heer Goote (PvdA) na, mag van de raad op de Vlasakkers een autotestbaan aangelegd worden. Visser wilde weten wanneer, waar, hoe en door wie een onderzoek verricht was G. Stam naar de lawaaioverlast: Goote vond dat testen wel noodzakelijk was, maar hij vroeg zich af of dat nou op de Vlasakkers moest gebeuren. Hij wees bovendien op de schade aan de natuur en had proble men in verband met de strijdigheid met het bestemmingsplan. In dat plan heeft het terrein een bestemming voor mili taire doeleinden en Goote tweifelde er aan of defensie er wel gebruik van zou maken. Het onderzoek, waar Visser naar infor meerde, bleek door TNO te zijn verricht maar alle andere vragen bleven onbe antwoord. De burgemeester wist dat niet, maar de raad ging met het voorstel akkoord. Bosbezit Met volle instemming van de raad, neemt de gemeente het beheer van de bossen weer in eigen hand. Dat was uit besteed sinds 1960 aan de Heidemaat schappij, maar daaraan komt nu een eind. Dat het meer gaat kosten op den duur, zoals de heerM. A. van Ee (WD) ver onderstelde werd door wethouder Hoek stra niet onkend. Jan Visser (P.S.) vond dat een visie voor de toekomst ontbrak, maar hem werd door andere sprekers duidelijk gemaakt, dat hij te voorbarig was. Als besloten werd het beheer en onderhoud zelf ter hand te nemen, dan kwam de visie vanzelf. Wel vond de heer Van Ee, dat de ver gaderingen van de boscommissie, nu nog besloten, openbaar moesten zijn. Van Ee pleitte ook voor inschakeling van de com missie met deskundige inwoners van de gemeente. Computer Het voorstel 140.000 gulden beschikbaar te stellen voor de aanschaf van een office-computer, bracht de heer G. Stam (CDA) in stelling. Hij prees de wethou der voor het gedegen vooronderzoek en de overgelegde argumentatie bij het voorstel. Stam vond het desondanks jammer dat de Philips 410 niet bij het onderzoek betrokken was. het was een unieke ma chine, waarvan er pas drie geleverd waren, maar in enkele maanden tijds 63 besteld. Dat betekende toch wel iets! Ir. M. A. van Ee (WD) ondersteunde het voorstel Stam, maar wethouder Eb bers was er bepaald niet gelukkig mee. Hij had de tijd nodig omdat verder ge gaan moest worden met de automati sering. De wethouder wees daarbij ook op de tijd die nodig was, vooraleer de pro vinciale toestemming afkwam, maar de heer Stam betwijfelde juist op de goed keuring wel zou gegeven worden voor de machine, die Soest zich dacht aan te schaffen (Kienzle 6016). De heer Van Ee meende dat toch wel even geïnformeerd kon worden naar de capaciteiten van de Philips-machine, maar zijn fractie-genoot Van Aanst rem de de zaak weer af met de vraag; „heb ben we zo'n unieke machine wel nodig' De fractie-voorzitter van het CDA, de heer J. van Poppelen, ondersteunde het voorstel Stam en dreigde zelfs met een hoofdelijke stemming. Ook de heer Smit van het CDA, dacht dat zonder bezwaar informatie ingewonnen kon worden over de Philips,410, maar daar stónd,weer de mening van mevr. Van Gelder (PvdA) tegenover dat als de Kienzle voldeed, onderzoek naar de Philips-computer tijd verlies was. De burgemeester van haar kant dacht dat de raad de moeilijkheden van het dagelijks bestuur van de ge meente onderschatte, waarbij zij wees op mankementen van een in gebruik zijnde machine. Het werd uiteindelijk een compromis; het krediet werd beschikbaar gesteld en de gemeente bekijkt de Philips 410. In de eerstvolgende vergadering van de finan ciële commissie wordt er rapport van uitgebracht. Als de Philips méér kost, dan wordt het toch de Kienzle. Een kort principieel debatje volgde tus sen raadslid Lange (WD) en wethouder Hoekstra over opdrachten die gemeente werken zou aannemen van particulieren. Lange had daarbij de opderacht van 2 sportverenigingen uit Soesterberg op het oog, een clubhuis te ontwerpen. „Waar om werden geen architecten ingescha keld", wilde hij weten. 't Bleek allemaal nogal mee te vallen en eigelijk veroorzaakt te zijn, door de Sinds kort beschikt Autorijschool Arrivé aan de Beckeringhstraat over volautomatische dia-apparatuur voor het theoretisch verkeersonderwys. Daarbij »s ingesproken tekst, zodat de leerling en adspirant-autobestuurder op bijzonder duidelijk wjjze wordt geconfronteerd met de verkeersproblemen die hij straks zal ontmoeten. De heer Vcninga, eigenaar van de rijschool, benadert het rijlesgeven bijna wetenschappelijk. Bovendien is hy een idealist en is zyn beroep ook zyn hobby. Vanuit dat oogpunt streeft hy naar het volmaakte, dat hy, ons inziens, met zyn dia-apparatuur vry dicht benaderd heeft. Volgens de opvatting van de heer Veninga moet de kandidaat-autobestuurder niet alleen opgeleid worden voor een rijbewijs, maar wel degelijk ook tot een goed verkeers,,deelnemer". Dat impliceert: oog hebben voor verkeerssituaties; be dacht zijn op wat anderen doen; defensief rijden. Via theorie kan daar veel aange daan worden. In de opleiding van „Arri vé" wordt er daarom veel tijd voor ingeruimd. Er zijn liefst tien theorieles sen, ingedeeld volgens een schema, waar door niets onbesproken blijft. Naast wets- kennis, de algemene bepalingen en ver plichtingen, volgt het gebruik van de rijbaan; het tegenkomen en inhalen; voorranggeven; richtingveranderen; stop pen en parkeren; verlichting enz. tot een laatste les, de theorie van de verkeersbor den. Uitgegaan wordt van de opzet „eenmaal, andermaal, gesnapt". De dia's worden gedraaid met tekst en daarna nog eens zonder tekst. Aan de hand van een eerder verstrekt leerboekje wordt daarna alles nog eens doorgesproken. Het neemt nogal wat tijd in beslag, maar het levert bijna uitsluitend positieve resultaten op. 90% van de kandidaten, die theorielessen gevolgd hebben, slaagt voor het theore tisch examen. Het is een haast volmaakte begeleiding, wat overigens verwacht mag worden van een instructeur, die naast rijschoolhou der, VAMOR-docent- en examinator is. Dat wil zeggen, dat de heer Veninga rijschoolhouders opleidt en examineert voor het VAMOR-diploma dat vanaf 1 januari 1977 voor iedere rijschoolhouder verplicht is. (de VAMOR is de stichting Vakopleiding Auto- en Motor-Rij-In- structeurs). De heer Veninga is bovendien part-time KNAC-instructeur op de anti- slipbanen. Naar zijn mening zou een rijschool moeten kunnen beschikken over een afgesloten terrein, waar leerlingen vertrouwd kunnen raken met het autorij den, zonder direct aan het verkeer deel te nemen. Dergelijke terreinen zijn er reeds op enkele plaatsen in Nederland en ze worden geëxploiteerd door gezamenlijke rijschoolhouders. Hij meent dat het voor de Soester rijschoolhouders, bijvoorbeeld in samenwerking met Amersfoort en Baarn, mogelijk moet zijn zich zo'n terrein aan te meten. Het zou in het algemeen de rijveiligheid wel ten goede komen en wat dat betreft past het idee geheel in de realistisch idealistische bena dering van het rijlesgeven van de heer Veninga. Of het ooit zover zal komen is niet te zeggen. Wel staat vast dat autorijschool Arrivé alles wil doen om de veiligheid van het verkeer op te voeren. Door het systeem van de dia-apparatuur is het voor 17-jari- gen, die van plan zijn rij-examen te doen, interessant al vooraf de theorielessen bij Arrivé te volgen. Zij kunnen dan ook al kennisnemen van de werking van de motor die zij straks zullen bedienen, want de heer Veninga komt wat dat betreft beslagen ten ijs. „Arrivé" brengt in ieder geval de theorielessen door deze aanpak op eep wat hoger niveau. lange onderhandelingsfase. Van een ge sprekje, kwam het verzoek om een schetsje, en het schetsje werd later een uitgewerkte tekening, die dit keer toe vallig gebruikt werd bij een artikel 19 aanvraag via de gemeente Zeist. Lange wilde echter nadrukkelijk vast ge steld zien, dat de gemeente niet werk van particuliere architecten zal over nemen. Nadat men zijn teleurstelling had uitge sproken over de magere resultaten van de gemeenschappelijke regeling voor het gewest Eemland; de leden en plaats vervangend leden van de welstandscom missie conform het voorstel benoemd waren, spraken WD (bij monde van me vrouw Korthuis) en Jan Visser (PS) hun teleurstelling uit over het feit dat aan Camping De Zoom nu toch geen ver gunning kon worden verleend voor 40 caravans. Mevrouw Korthuis legde zich neer bij het advies van de beroepencommissie helaas het kon niet anders. Had men in dertijd bij het bestemmingsplan Lande lijk Gebied maar anders besloten. Visser, die de steun kreeg van Van Aalst (WD), vond het absurd. „Als de kam- peerraad het terrein geschikt acht voor 40 caravans, en als de exploitatie van de campng dan mogelijk is, waarom moe ten wij dan altijd dwars liggen?" Goote van de PvdA ging wel akkoord, omdat nu gehandeld werd conform het stand punt dat de raad steeds had ingenomen. De heer v. d. Brakel van de beroepen- commissie voegde daar nog aan toe, dat omdat de provinciale vergunning ontbrak, de gemeente niet anders kon handelen, dan de vergunning houden op 30 caravans. Beroep Akkoord ging de raad tenslotte met het voorstel in beroep te gaan bij de Kroon tegen het besluit van Gedeputeerde Sta ten van Utrecht tot gedeeltelijke goed keuring van het bestemmingsplan Lan delijk Gebied. Het deed wat vreemd aan, dat beroep werd aangetekend, ondanks dat men zich op de borst sloeg over het feit dat Soest zo'n goed plan had klaargestoomd. De bezwaren van G.S. waren immers, in verhouding tot anders, zeer gering. Het bezwaar heeft betrekking op het onthouden van goedkeuring aan de in het plan opgenomen wijzigingsbevoegdheid kampeerterrein en het onthouden van goedkeuring op enkele plaatsen (Pijnen burg, Paltz en langs de Eem) plaatsen van caravans toe te staan. Zowel Visser (P.S.) als Goote (PvdA) wilde ook beroep tegen de niet-inpassing van het gemeentelijk kampeerterrein. Visser stelde dat de kampeercommissie zich over al dan niet handhaven van het gemeentelijke kampeerterrein nog niet uitgesproken had en Goote sprak van rechtsongelijkheid nu de andere cam pings wel 'n conserverende bestemming kregen en het gemeentelijk terrein niet. De discussie uit de commissie ruimte lijke ordening herhaalde zich; de heer Oldenboom (CDA) zette weer uiteen dat er verschil was tussen de gemeente als exploitant wilde de gemeente er wel van afvandaar geen beroep. Visser kreeg antwoord van wethouder Plomp, die hem betrapte op foute ci tering. Maar dat was ook weer niet hele maal waar, bewees Visser aansluitend, hij bleef tegen omdat de gemeente in dit geval niet de kampeercommissie ge hoord had, die toch voor deze zaak inge steld was. (Plomp stelde vast dat de vertegenwoordiger van de kampeerders gezegd had geen behoefte te hebben aan een ander kampeerterrein en dat was toch een duidelijk standpunt! Met alleen Visser tegen wordt het be roep ingesteld. Afscheid Afscheid werd daarna genomen van de heer A. H. F. Smit van de CDA-fractie, die om gezondheidsredenen zijn taak neerlegde. In haar toespraak memoreer de de burgemeester het vele werk dat de heer Smit verzet had. Hij was lid van de commissies financiën, onderwijs, woonruimtebeleid en politie, voorzitter van de commissie voor middenstands- en consumentenaangelegenheden en in de vorige raadszitting lid van het college van bijstand en bestuurslid van de Stich ting openbare Leeszaal. Zij wees op zijn grote inzet voor de plaatselijke middenstand, waarvan de Manifestatie '76 ondermeer getuigde. Zij wees ook op zijn voorzitterschap van de Stichting Voortgezet Katholiek On derwijs Soest en noemde hem een voor beeld voor velen in den lande en in Soest. Voor al zijn verdiensten overhandigde de burgemeester hem de zilveren leg penning van de gemeente Soest. Na de burgemeester sprak mevrouw P. J. Oranje-Entink. Zij feliciteerde de heer A. H. F. Smit Smit met de onderscheiding. Verdrietig vond zij het dat halfweg de rit afscheid genomen moest worden, vooral omdat dat om gezondheidsredenen was. Mevrouw Oranje bewonderde zijn moed om te besluiten ermee op te houden, maar meer nog omdat nu ook daadwer kelijk te doen. Zij Wenste hem een ver betering in de gezondheidstoestand toe en dankte hem voor het bijzonder pret tige contact in de voorbije jaren. In zijn dankwoord stond de heer Smit even stil bij het tragische overlijden van de heer A. G. Hilhorst aan wie juist hij zoveel te danken had. „Dat ik hier zit, heb ik grotendeels aan hem en aan mijn vader te danken". Hij voelde zich zeer vereerd met de leg penning, maar vond het een iets te grote eer. Dank bracht hij voor de lovende woorden, waarna hij zei het te betreuren zijn taak te moeten opgeven. „Het doet toch een beetje pijn tussen tijds te moeten opstappen, temeer daar ik deel mocht uitmaken van een fractie, waarin sprake was van grote homogeni teit, eerlijke en open discussie, vriend schappelijke verhoudingen, kortom sinds 1970 reeds het schoolvoorbeeld van hoe het CDA landelijk zou moeten wor den en ook ongetwijfeld wordt", aldus de heer Smit. Hij noemde zijn aandeel in het raads werk bescheiden: „wat dat betreft was ik te weinig politicus en te veel realist. Het praten voor de publieke tribune, gelukkig de laatste jaren wat beter be zet, evenals het praten voor publiciteit heeft mij nooit gelegen. Dat is dan ook eigelijk de enige kritiek welke ik soms heb op enkele collega-raadsleden, die in commissievergaderingen zwijgen of soms afwezig zijn en dan in de open bare vergadering pas hun grieven ken baar maken op een wijze waarover men van mening verschillen kan, overigens een democratisch recht? Dat dat hen van harte gegund is. Maar als dit de basis gaat vormen van heilloze polari satie, handelen zij naar mijn smaak meestal niet ten dienste van het alge meen belang", aldus de heer Smit. Hij hekelde de kretologie van Soest mag niet meer groeien: „Naar mijn mening is het een zeer goedkope manier van han delen, als men in de vrije sector woont of in een woning gebouwd met artikel 19, om te roepen Soest mag niet groeien". Hij hoopte dat Soest geen woonfabriek werd en dat hoogbouw niet meer zou worden toegelaten, maar vond aan de andere kant het bezwaarschrif tschrij ven „een goedkope hobby"; „slechts enkele argumenten op een velletje papier en tweemaal 55 cent port en de gemeen schap draait op voor een jaar of vijf rente verlies en het vast zitten van be dragen welke anders dienstbaar zouden zijn voor diezelfde gemeenschap", aldus de heer Smit. Wat de toekomst betrof prees hij zich gelukking nog deel te hebben gehad aan het vaststellen van de Raamstructuur 1976. „Het ei is gelegd, het is nog slechts een kwestie van uitbroeden. Ik wens u allen en Soest toe, dat het 950 jarig be staan van Soest in 1979 gevierd zal wor den in het nieuwe hart, desnoods dan maar met artikel 19". Dank bracht hij aan allen voor de pretti ge samenwerking, een dank waar hij het ambtenaren corps en met name de bo des, bij insloot. De heer Smit besloot: „Dames en heren, er wacht u nog veel beslissend en in grijpend werk; moeilijke beslissingen zullen u altijd blijven belagen. In uw juiste beslissing ligt de hoop of wanhoop van Soest verborgen. In het voorkomen van dit laatste wens ik u allen Gods beste zegen en veel wijsheid toe. Dat Soest er wel bij moge varen". ff ff' NIEUWERHOEKPLEIN 7 - SOESTDIJK TELEFOON 02155-12964 Donderdag HALVE KIP van f 3,50 voor f 2,50 Vrijdag SATÉ van f 3,50 voor f 3,00 Alleen de beste kwaliteit

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1976 | | pagina 9