aarn
STER
PATTIAUSTIH PRIMEUR
ZILVEREN LEEUW VOOR ROCKY
STRINGS BY CANDLELIGHT
KORT
POPNIEUWS
BAH...
SEPTEMBER
PAUL
VAN VLIET
IN CARRé
THE RITCHIE FAMILY, DRIE HITGEVOELIGE DAMES
DENNY CHRISTKAN
OP DE NEDERLANDSE TOER
TOMMY WEST:
POPMUZIEK TE MTELLECTUEEL
Soester Courant van donderdag 28 oktober 1976
ELIJKE BRAND-
«aamheden, zal
foon en mobilo-
i krijgt zij op de
ageleiden van de
a is vereist,
j (inclusief toe-
aositieregelingen
it van de brand-
i dagen na ver-
A&O
rachtige
der
ijks aan
,wzeG*L
jMZEGCL
UMZEOEk
Met de Amerikaanse zangeres
Patti Austin heeft producer
Creed Taylor de ontdekking
van zijn leven gedaan. Haar
eerste LP (op CTI) „End of a
rainbow" is intussen juichend
ontvangen door de draaiers van
de radio in Hilversum. Terecht,
want Patti zingt niet alleen met
een prachtige, volwassen stem;
ze schrijft ook het grootste deel
van haar repertoire zelf. En,
niet alléén voor zichzelf, maar
ook voor Sarah Vaughn en Ro
bin Kenyatta. Op de nieuwste
LP van Blood Sweat and Tears
is de hit „Sweet Sadie the Savi-
our" ook al van Patti's hand.
Patti Austin een nieuwe ster
aan de Amerikaanse showhemel
die we binnenkort ook op de
Nederlandse buis hopen te zien.
Op 9 oktober aanstaande zal
Radio Luxemburg aan Frank
Farian de Zilveren Leeuw uit
reiken voor zijn plaat „Rocky",
de tot dusver best verkochte
plaat van dit jaar in Duitsland.
Ook als producer is Frank Fa
rian zeer succesvol. „Daddy
Cool" van Boney M. is een pro-
duktie van Frank Farian. Sing
le en LP („Take the heat off
me") werden intussen in vele
landen uitgebracht. In Neder
land is „Daddy Cool" nog
steeds stijgende op positie 24 in
de Nationale Hitparade en in
Duitsland nog steeds flonkerend
op de eerste plaats in de Duitse
hitparade.
Plannen rond een LP van
Harry van Hoof werden al lang
geleden gemaakt, 't Oorspronke
lijke idee was om een plaat sa
men te stellen waarop num
mers zouden staan, die refereer
den aan het zo populaire radiop
rogramma „Candlelight" van
Jan van Veen. Maar Jan van
Veen stelde zelf een elpee sa
men en het „Candlelight-idee"
werd verworpen.
Toch vond men bij Phonog-
ram, met name Will Hoebee en
Harry van Hoof, dat de Neder
landse orkestrale muziekliefheb
bers een Harry van Hoof
langspeelplaat met bekende en
minder bekende opnieuw gear
rangeerde melodieuze stukken
niet mocht worden onthouden.
En zo ontstond de LP
„Strings by Candlelight" van
het orkest van Harry van Hoof,
featuring gitarist Piet Souer.
Op 1 juni 1976 vertrok het
drietal Hoebee, Van Hoof en
Souer naar Engeland om in de
Londense studio's van de
„Music Centre Studio" samen
met Engelse sessiemusici te ko-.
men tot een voortreffelijke pro-
duktie.
Uit de repertoire keuze van
een 50-tal stukken werden num
mer gekozen en uitstekend gear
rangeerd door Harry van Hoof,
zoals „Theme from Afahogany",
..Greensleeves", „Oncé upon a
time in the West", „I'm not in
love" en nog vele andere bijna
„evergreen-stukken".
Het ligt in de bedoeling dat
deze LP de eerste wordt in een
reeks van elpees met het orkest
van Harry van Hoof, met
gastsolisten zoals op deze LP
Piet Souer. Deze gitarist, die
voor 't eerst in de bekendheid
trad als zijnde de begeleider
van Lenny Kuhr, is voor velen
misschien beter bekend als pro
ducer van Phonogram en arran
geur van artiesten zoals
Liesbeth List, Ramses Shaffy
en de popgroep Water. Maar
Piet Souer is en blijft in de
eerste plaats een formidabele gi
taarvirtuoos, hetgeen hij volle
dig bewijst op deze elpee.
Harry van Hoof, één van
Neerlands beste en bekendste
arrangeurs-orkestleiders heeft
de gedegen vakopleiding aan
het conservatorium van Tilburg
genoten. In de wereld van de
populaire muziek werd Harry
van Hoof tot nu toe bijna altijd
onverbrekelijk verbonden met
zijn vriend Hans van Hemert,
een duo dat garant staat voor
produkties van onder meer Big
Mouth en Little Eve, Sandra en
Kamahl. Solistisch zagen we
Harry van Hoof de laatste tijd
orkesten op evenementen als
een Grand Gala du Disque, het
Nationale Songfestival en het
Eurovisie Songfestival dirige
ren.
14 NOVEMBER
Zal de Jaap Eden Hal in Amster
dam gevuld worden met duizenden
aanhangers van de Carpenters, die
daar 'tia twee jaar weer een
konse-rt in Nederland zullen géven.
Uit betrouwbare bronnen hebben
wij vernomen, dat. de show sterker
is geworden dan voorheen. De be
roemde „Gouwe Ouwe" medley
duurt n<u maar liefst J50 minuten,
Richard Carpenter zorgt tijdens de
ze medley voor wat extra opwin
ding door op een levensgrote mo
tor het toneel op te rijden.
O JA
Casey Scheverell is de naam van
de nieuwe drummer bij Gino Van-
elii. Giitvo's voormalige key-board
speler Richard Baker is vervangen
door de heren Bill Myers en Chris
Rhyne. Vorige week is Vanelli be
gonnen aan een ruim twee maan
den durende toernee door Ameri
ka. Het voorprogramma wordt ver
zorgd door Chris de Burgh.
Half oktober verschijnt
waarschijnlijk George Harrison op
het toneel met een nieuwe single
„Trne Love" (jawel, de oude be
kende van Bing Crosby en Grace
Kelly). Niet lang daarna zal ook
de nieuwe Harrison elpee uitko
men.
Altijd maar weer die lange uren.
Altijd die school, dag in, dag uit.
Vier kale saaie hoge muren.
En dan nog huiswerk tot besluit.
Zo begint d'e mini-musical
„Bah. .september" van Herrie Gee-
len (tekst en muziek), naar een
idee van Gied Jaspers, die de pro-
duktie voor zijn rekening nam.
Het verhaal van deze musical
gaat over de eerste schooldag na
de grote zomervakantie, Waarin 't
•i5 gauw duidelijk wordt dat de
klas, op deze elpee gespeeld en
gezongen door De Damrakkertjes
onder leiding van Hans de Jong, er
absoluut geen zin in hebben om
weer hun kop te breken over
saaie ellende, zoals aardrijksk ;e,
schoonschrijven, rekenen, uee
en wal er vaak dik in zit- ïool-
blijven. De klas krijgt .pdracht
van de meester, gespeeld door
Ju-stus Bonn, een opstel te schrij
ven over hun vakantiebeleye-
nissen. Maar ook hier heeft de
klas geen zin in.
Uit deze elpee werden diverse
singles getrokken die stuk voor
stuk enorm bleken aan te slaan bij
jong en oud. Alleen al de num
mers „Mijn konijn en ik", „De
speeltijdcantate" en „De drummer
is me broer" (dit liedje komt voor
in de musical „Op schoolreis", de
B-kant van d'e elpee) roepen bij de
meesten onder ons levendige herin
neringen op. Ondanks het feit dat
de elpee al meer dan 10 jaar gele
den is opgenomen, kunnen we toch
met zekerheid stellen dat de
teksten en melodieën (vooral dank
zij de voor die tijd zeer vooruitstre
vende arrangementen van Tony
Nolte) de tand des tijds volledig
hebben doorstaan en dat de LP
nog niets aan schoonheid heeft in
geboet.
De langspeelplaat werd in sep
tember 1966 uitgebracht in in '67
uitgeroepen tot de beste kinder
plaat van dat jaar. Hans de Jong,
de dirigent van het kinderkoor
„De Damrakkertjes", mocht dan
ook uit handen van Wim Sonne-
veld oijdens het Grand Gala du
Disque in maart '68 een Edison voor
deze produktie in ontvangst nemen.
De musical werd tot twee maal
toe ais VPRO-produktie op de tele
visie gebracht onder regie van
Ruud van Hemert en zaterdag 2
oktober jl. (08.34 uur, Nederland
11) werd dit programma, in het
kader van „25 jaar TV in Neder
land" als één van de beste kinder
programma's opnieuw uitgezonden,
tot genoegen van velen.
Op vrijdag 1 oktober jl. be
gon Paul van Vliet in Theater
Carré met een serie voorstellin
gen van zijn one-m^n-show '77.
Deze show heeft als basis het
programma waarmee Paul van
Vliet en de zijnen het vorige
seizoen met veel succes overal
in het land hebben gespeeld. Er
is veel nieuw materiaal bij de
liedjes, de conférences en de
typeringen. Speciaal voor Carré
heeft Paul van Vliet een nieu
we versie gemaakt van Majoor
Kees, die mededelingen doet
over de „Sinterklaasviering".
Verder kan men onder andere
luisteren en kijken naar school
verhalen, een chaotisch verlo
pende vergadering van een
wijkcentrum en de enige spre
kende pantomimespeler. Er is
een absurdistisch nummer over
de menselijke onvolkomenheid
in zijn worsteling met een filter-
zak. Er is een vakantieverslag
uit Torremolinos op tekst van
Kees van Kooten. En natuur
lijk: xde schapenfo(c)kende dégé
néré Baron Taets van Avezaete.
De contrasten tussen ernst en
clownerie zijn opnieuw scher
per geworden. Een ontwikke
ling, die men in de vorige show
„Noord West" al kon waarne
men, heeft zich voortgezet.
De theaterregie is van Nick
van den Boezem, film- en thea
terregisseur bij de Vara. De
teksten zijn grotendeels van
Paul van Vliet zelf met enkele
bijdragen van Floor Kist. De mu
ziek en de muzikale begeleiding
zijn in de vertrouwde handen
van pianist Rob van Kreeveld.
Hij heeft door uitbreiding van
het instrumentarium een nieu
we sound gevonden. Deze
wordt met zijn eigen kwartet
gerealiseerd door Hans Beths
(slagwerk en percussie), Wij-
nand Blok (gitaren en -banjo),
Koos van der Sluis (bugel, bas
en mondharmonica) en Rob van
Kreeveld zelf op plano en or
gel. Het is het tiende, program
ma sinds Paul van Vliet in 1964
zijn carrière begon. De serie
voorstellingen in Theater Carré
waar Paul van Vliet voor de
eerste keer optreedt is de
laatste gelegenheid voor Amster
dam, Het Gooi en Noord-Hol
land om dit programma te zien.
Met ingang van 20 september
jl. heeft Phonogram de populai
re drievrouwsformatie „The Rit-
chie Family" onder kontrakt ge
kregen. Deze drie hitgevoelige
dames scoorden begin van dit
jaar een fikse hit met het num
mer „Brazil" en hun nieuwste
single „The best disco in town
part 1 and 2" is volgens de insi
ders een nog grotere kraker (de-
ze week nr. 37 in de Ameri
kaanse Billboard). De nieuwe
Ritchie Family LP heet „Arabi-
an Night's" evenals hun sing
le staat deze hoog genoteerd op
de LP-hitparade in Billboard
en bevat 6 tracks, waaronder
bewerkingen van de bekende ti
tels „Istanbul", „Lawrence of
Arabia" en Ketelby's „In a
Persian market".
Denny Christian heet de popu
laire Duitse zanger die met zijn
nieuwe single „Besame Mucho"
(in het Nederlands gezongen)
optrad in het Schlagerfestival.
Denny Christian, een waar tie
neridool, ook in Nederland, is
20 jaar oud. Hij woont nog
steeds bij zijn ouders, wat hem
overigens uitstekend bevalt.
Zijn moeder verwent hem van
's morgens tot 's avonds. Denny
kan zich nu geheel aan zijn car
rière wijden, hij studeert veel
op gitaar en piano. Denny
Christian was op 18 september
jl. nog op de Nederlandse tv te
bewonderen in hét TROS-pro-
gramma „Op losse groeven".
Hij zong toen het liedje „Besa
me Mucho", zijn nieuwste
plaat. En natuurlijk was Denny
ook te beluisteren op het Schla
gerfestival 1976 in Limburg dat
op 10 en 11 september jl. ge
houden werd in samenwerking
met het Limburgs Dagblad en
door de TROS werd uitgezon
den op 27 september. Op ditzelf
de Schlagerfestival ontving hij
uit handen van Willy Dobbe
„Het Zilveren Draaiorgel", naar
aanleiding van een populari-
teitspoel gehouden door het
Limburgs Dagblad. Het Neder
landse publiek koos Denny
Christian tot meest geliefde
Duitse Schlagerzanger in Neder
land. Andere hits van Denny
waren: „Schon wieder der alte
Dreh", „Schon blühn die Hec-
kenrosen", „My Spanish Lady",
Tommy West kent de platen-
wereld van binnen en van bui
ten. Hij is disc jockey geweest,
plugger, zanger, komponist, pro
ducer en sinds kort is hij ook
nog eigenaar van een platen
maatschappij.
Met Terry Cashman heeft hij
drie elpees voor ABC gemaakt,
op een daarvan stond het inmid
dels tot een klassieker uitge
groeide „American City Suite".
Inmiddels hebben Terry en
Tommy besloten voorlopig niet
meer als duo op te treden eri
een solokarrière proberen op
te bouwen. Het eerste resultaat
daarvan is Tommy's elpee „Ho-
metown Frolics".
Tommy: „De tijd was rijp om
als uitvoerende artiesten afzon
derlijk te werk te gaan. Hoewel
Terry en ik op muzikaal gebied
nog erg veel gemeen hebben,
zijn onze ideeën toch een beetje
uit elkaar gegroeid. Ik houd me
nu meer met teksten bezig,
voorheen was ik meer de man
van de ideetjes en de arrange
menten".
Uit de inhoud en de aanpak
van „Hometown Frolics"
spreekt duidelijk de~ grote erva
ring, die Tommy West heeft op
gedaan als producer van Henry
Gross en Jim Croce, als veelge
vraagd sessiezanger en als kom
ponist van ontelbare, zéér suc
cesvolle radio- en televisiejing
les.
De elpee is door z'n grote
gevarieerdheid moeilijk in een
kategorie onder te brengen.
Voor de begeleiding koos
Tommy niet de bekende studio
muzikanten, maar mensen die
hij persoonlijk wat beter kende.
Dit had een goede invloed op
de sfeer tijdens de opnamen.
Een sfeer die bij het beluiste
ren goed overkomt.
Zeer opvallend is de eenvoud
van de komposities. Temeer
daar Cashman en West altijd
het „city life" op een tamelijk
komplekse wijze hebben bezon
gen.
Het feit dat Tommy nu al
een tijd buiten de stad woont,
is voor deze vereenvoudiging
waarschijnlijk verantwoordelijk.
Tommy: „Bovendien heb ik al
enige tijd het idee dat popmu
ziek wat te intellectueel aan
het worden is en ik wil met
zoveel mogelijk mensen commu
niceren".
Middels de naar een vroeger
radioprogramma genoemde el
pee „Hometown Frolics" zal
Tommy West ongetwijfeld veel
mensen bereiken. Daarvoor
staat de kwaliteit ervan borg.
ti
