t VOOR AL UW SINGLES EN LP'S IN ELK GENRE VOOR ALLE ZEKERHEID *A*k-k'k*-k'k-kiciïicirjt:irtrxicirkificiïirkiritirtrtrkifi{icicicirkiciciciciricirkirkirirti;irjrifi(~k'kir*ki*ick'k'kirtrk'kirkirkir I* Henk Elsink: Totenmetnu? Tot straks! Sta stil bij Burton Cummings De Jacksons zijn terug Georges Brassens Maxi-singles, nieuwe rage Santana Festival DE PLATEN- SPECIALIST SCHOEMAKER IN DE WINKEL KRING VAN WEEDESTR. Luciano Pavarotti en het geestelijke lied Chip Taylor schiet met scherp Veronica met 180.000 leden veiliger bij steekproef Kort nieuws 801 Live! Mu'Hlor Courant van donderdag 6 januari l!)/7 „Henk Elsink is en blijft een belevenis. Dat komt omdat hij helemaal onder aan begonnen is, omdat hij er de tijd voor heeft geno men, omdat hij alles heeft uitgeprobeerd, tot hij hele maal wist waar hij zat, wist wat hij kon waar maken. Een avondje Elsink is een ode aan het vakmanschap." Tot zover één van de ontel bare méér dan lovende ge schriften over Henk Elsink. Koppen als "Doorbraak Henk Elsink", "Een volle avond lachen geblazen", "One man show vol ver rukkelijke nummers" enzo voort, vallen hem regelma tig te beurt. Medio november verscheen zijn nieuwe (dubbel) elpee "Totenmetnu" bij Bovema maar alvorens we hier die per op ingaan is het mis schien geen slecht idee El- sink's loopbaan "tot en met nu" eens de revu te la ten passeren. Alvorens te beginnen met de LP zelf is het misschien aardig te weten wat Henk Elsink tot en met nu heeft gedaan gezien het nogal plotseling, door de overna me van het BASF label, verschrijnen van zijn nieu we LP bij Bovema. Henk Elsink, geboren 20 april 1935 te Enschede wil de al vroeg 't vak" in, mislukte op diverse scholen zoals LTS, MULO enz. en deed, na verschillende po gingen tussen de schuif deuren en in kleine thea tertjes, op z'n I8e jaar mee aan een amateurconcours waarin ook Frans Vrolijk: hij werd ontdekt en kreeg z'n eerste schnabbels steeds en altijd alleen met eigen geschreven repertoire en kwam in die tijd terecht in een aantal cabarets (tussen1 de striptease in Limburgia te Utrecht, de Hollandse Molen ïn Amsterdam en een theater op Katendrecht in Rotterdam).' Hij woonde toen in Amster dam, kwam in kontakt met Tom Manders en werd ge vraagd in het beroemde "Saint Germain des Prés" (anderhalf jaar samen met Jan Blaaser, Herbert Joeks en Sacha Denisant). Deed op 28-2-1956 z'n eerste TV- optreden bij Tom Manders. Henk trouwde op z'n 24e en kreeg anderhalf jaar daarna een aanbieding van Wim Kan bij wie hij 2 sei zoenen werkte. Toen ging 'tsnel. Veel TV's voor KRO, NCRV en VARA, 7 jaar lang 't bekende radiopro gramma "Vrij Entree" en opende op z'n 30e "De Koopermolen" in de War moesstraat te Amsterdam. (Hij stopte daarmee in mei 1974). Vanaf die tijd deed hij al leen nog de grote theaters. Z'n plaatgeschiedenis: 1956 eerste LP (vertaling van Brave Margot van George Brassens). 1958 eerste single (Hou 'm in de gaten) en een LP met Louis Davids lied jes. Eerste Vrij Entree LP en "toer de chant" LP. 1965 eerste Koopermolen LP bij Phonogram. Daarna in hoog tempo 2 LP's Vrij Entree en 3 an dere LP's (meest verzamel- elpees) plus Bakema en Suppoost. Toen: 1 Schertsenderwijze, 2 Kleinkunstigheden en 3 Gekscherend waarvan respektievelijk de "Lift" conference en "Johan- na". Als visitekaartje van het nieuwe, zeer .selectieve Por- traitlabel is de eerste solo- LP van Burton Cummings uitgebracht. De bedoeling achter Portrait is om een klein maar fijn label op te bouwen met slechts, een kleine groep artiesten. Met Burton hebben ze ie mand in huis gehaald die zijn sporen in de muziek allang verdiend heeft want hij maakte jaren deel uit van de succesvolle Canade se formatie The Guess Who. Als zanger, pianist en komponist was hij mede verantwoordelijk voor hits als "American Woman" en "Clap For The Wolf man". Na dertien LP's viel de groep uit elkaar omdat de leden het gevoel hadden muzikaal gezien op een dood spoor te zitten. Bur ton trok zich een paar maanden terug maar ging daarna met producer Ri- chard Perry0 die gewerkt heeft met o.a. Carly Si- mon, Ringo Starr en Art Garfunkel, aan de slag om deze LP op te nemen. Vrij in zijn keuze, besloot Burton om naast zes eigen komposities tevens vier nummers op te nemen die hij helemaal zag zitten te weten: "Nothing Rhymed", van Gilbert O'Sullivarr, "That's Enough" van Ray Charles, "Niki Hokey" van Redbone en verrassend ge noeg "You Airi't Seen Nothin' Yet" van Randy Bachmann. Dit laatste nummer is bijna niet meer te herkennen want Burton heeft het op een zeer eigen manier uit gevoerd. De beroemde stot- tertjes ontbreken echter niet. Op "Burton Cummings" spelen een aantal gerenom meerde musici mee zoals Jim Gordon, Jim Keltner, Bobbye Hall, Jim Horn, Ian Gardiner en Randy Strom. Bovendien zijn Clydie King, Vinetta Fields, Shirley Matthews, Maxine Willard en Julia Tillman in de achtergrondkoortjes te horen. Het is nog niet zo lang geleden dat onder de naam The Jackson Five vijf mu zikale broers de muziek wereld binnenstormden en velen versteld lieten staan met hun opwindende mu ziek en uitgekiende show- werk. De eerste single van het vijftal "I Want You Back" werd in Amerika een num mer één hit en betekende tevens de doorbraak voor de Jackson familie in Ne derland. "I Want You Back" werd gevolgd door o.a. 'ABC" en 'Til Be There". Nadat de storm over was, werd het stil rondom de groep. Een poosje geleden ver scheen het bericht dat de groep, nu onder de naam de Jacksons, terug zou ke ren. Zonder Jermaine dit maal, die een solokarrière prefereerde. De Jacksons bestaan nu uit Jackie, Tito, Marlon, Michael en Randy, die in leeftid variëren van vijftien tot vijfentwintig. Hun eerste album, dat on langs is uitgekomen, is voor het grootste gedeelte ge produceerd door Gamble en Huff, die tevens een groot aantal van de num mers voor de groep schre ven. Een andere topman van het Philadelphia label, Dexter Wansel, schreef twee nummers die hij zelf produceerde en arran geerde. De Jacksons na men de twee resterende komposities voor hun re kening. George Brassens is een man die enorm lang de tijd no dig heeft om zich met zijn nieuw geschreven chanson vertrouwd te maken. Zowel zijn twijfels als z'n streven naar perfektie hebben daar mee te maken. Hij is in staat zich maanden, zo niet jarenlang terug te trekken en zich voor te bereiden op een come-back, die dan weer zo subliem is dat men 't Brassens gemakkelijk ver geeft dat hij noch op het podium, noch op de plaat erg regelmatig van zich laat horen. De opname van de laatste nieuwe LP van Bras sens dateert alweer uit ok tober '73 en pas nu weer, eind '76, kan Phonogram melding maken van een Brassens-LP, waarvoor hij 14 zeer intrigerende chan sons schreef. Zoals altijd wordt Bras sens begeleid door Pierre Nicolas de bassist die Bras sens van 't begin af aan zijn mentale en muzikale steun heeft verleend; om precies te zijn vanaf de dag dat de beroemde Patachou in maart 1952 in haar club op Montmartre Brassens en Nicolas introduceerde en hen ogenblikkelijk een en gagement aanbood. Vanaf die tijd schreef Brassens tientallen chansons, waar onder zeer beroemd gewor den liedjes zoals "Brave Margot", "La mauvaise réputation", "Les sabots d'Hélène", "Chanson pour 1'Auvergnat" en "Les amoureux des bancs pu- blics". Wij zijn er van overtuigd dat op de nieuw ste Brassens-LP "Nouvelles chansons" minstens één chanson staat die we aan deze indrukwekkende rij mogen toevoegen. Hoogstwaarschijnlijk komt Brassens in het najaar van '77 naar Nederland voor enige konserten. Singles met de afmeting van een elpee op 45 toeren zijn momenteel een grote rage in Amerika en Enge land. De vraag naar deze "reuzeplaten" is ontstaan in diskotheken waar het publiek verzot is op lange opzwepende nummers. Nummers, die te lang zijn om op een gewoon 17 cm. singeltje te worden geperst. Dikwijls ook zijn het num mers die alleen op elpee voorkomen en de discjockey heeft er een hekel aan om zo'n nummer uit de elpee te prikken. En dus kwam de industrie met de maxi- single. Bovendien kunnen de groeven breder gesneden worden, waardoor de dyna miek van de muziek beter tot zijn recht komt. In Nederland is het platen maatschappij Dureco die als eerste met maar liefst vijf maxi-singles op de markt is verschenen. Een van die vijf, "Jaws" met Lalo Schifrin, haalde in Engeland al de eerste plaats in de Soul Top 20. De overige vier maxi-sin gles zijn: "The Funky Arab" van The Marakesh Express, "La Sabana" van Vytas Brenner, "Hang on disco Sloopy" van The Twinkle Stars en "Super funky La Bamba", de disco-stamper, die maar liefst tien minuten duurt Met een iets gewijzigde be zetting dan die welke het afgelopen suksesvolle con cert in de Rotterdamse Ahoyhal te horen en te zien was, heeft Santana zijn nieuwe LP, die "Festival" heet, opgenomen. Opnieuw swingt het vaak de pan uit met aanstekelijke Zuidamerikaanse ritme- patronen waarop Santana het patent schijnt te hebben. Voor de opnamen van "Festival", bestond de groep uit: Paul Rikow, per cussie, Pablo Tellez, bas en zang, José "Chepito" Areas percussie, Tom Coster, toetsenborden, Leon Patilo verzorgde de leadzang en Geylord Birch (vroeger bij de Pointer Sisters) drums. Carlos Santana speelde vanzelfsprekend gitaar.. Voor de achtergrondzang hebben Julia, Maxine en Orin Waters gezorgd. "Festival" is geproduceerd door David Rubinson and Friends, Carlos Santana en Tom Coster. Joan Sutherland noemt hem kort en bondig: Big P" afkorting voor "de grote Pavqrotti". In Italië hebben ze het over "Lucia- nissimo" en Herbert von Karajan zei eens over hem na opnames van La Bohè me en Madame Butterfly: "een tenor zoals er maar één per honderd jaar wordt geboren". Tuciano Pavarotti staat onmiskenbaar aan de top. Iedereen is lyrisch over hem, van continent tot con tinent. De Amerikaanse kritikus Stephen E. Rubin zegt in zijn in 1974 versche nen boek over het ver schijnsel tenor: "er be staan stellig enkele tenoren op de wereld die een hoge C eruit kunnen drukken, maar slechts weinigen be reiken een toonvorming zo licht en mooi als Pava rotti". Enfin, we kennen die andere naam van de zanger al enige tijd: King of the high C en het wordt alleen nog maar bevestigd öp deze plaat met geestelij ke muziek van o.a. Schu- bert, Bach-Gounod, Franck, Bizet, Berlioz en Adam, mede uitgevoerd door het Wandsworth Boys Choir en het National Phil- harmonic Orchestra. De "Same 01" Chip Taylor is voordat hij vorig jaar doorbrak met zijn hit "Sa- me 01' Story" voorname lijk bekend geworden als songwriter. Bekende num mers als "Wild Thing", "Storybook Children", "Angel Of The Morning", "Anyway That you Want Me" en "I Can't Let Go" zijn van zijn hand afkomstig. Op zijn nieuwe LP "Somebody Shoot The Jukebox", Chip's eerste album voor CBS, zingt hij met zijn bekende donkere stemgeluid negen door hem zelf geschreven num mers en een compositie van Merle Haggard ''Farmer's Daughter". In het nummer "The Gambler" haalt Chip de Zuiderzee en Amsterdam aan, twee bezienswaar digheden die tijdens zijn bezoeken aan Nederland indruk gemaakt moeten hebben. Op "Somebody Shoot Out The Jukebox" werd Chip begeleid door zijn net ge formeerde begeleidingsband bestaande uit Beau Segal, John Platania, David Ka- pell en George Kiriakis en een aantal studiomusici waaronder David Mans- field. Chip heeft zelf de produk- tie en de strijkersarrange menten vërzorgd. De Veronica Omroep Or ganisatie heeft op donder dag 2 december haar 180.000ste lid kunnen in schrijven. Die gebeurtenis is een belangrijke mijlpaal, omdat Veronica daarmee de verscherpte telling van de leden door het ministe rie van CRM zonder vrees tegemoet hoopt te kunnen zien. Veronica diende op 21 juni van dit jaar een aanvraag voor de status als C-omroep in, die was gebaseerd op een bestand van nog geen 150.000 leden. In de zomer maanden werd men zich ervan bewust dat dit aantal het risico niet uitsloot dat bij een steekproef van CRM de voorgeschreven grens van 100.000 omroep- bijdragebetalende leden niet zou worden gehaald. Via de radio- en TV-pro- gramma's van Veronica is geprobeerd dit aantal in korte tijd uit te breiden en dat is gelukt. Binnen drie maanden reageerden ruim 30.000 Nederlanders posi tief op de Veronica pro gramma's door zich op te geven als ondersteunend lid. Met het zojuist bereikte aantal van 180.000 leden meent Veronica zich veili ger te hebben gesteld bij een steekproef in het leden bestand. Veronica overweegt daar om op basis van dit aantal een aanvullende aanvraag in te dienen. JAMES BROWN. Onlangs kwam de nieuwe elpee van James Brown "Body Heat" uit, een Eu ropese tournee is gepland in Amsterdam op de 12e ja nuari! Verdere import uit Amerika: Een nieuwe plaat van MILLIE JACKSON "Lovingly Yours", met een "Best Of" elpee in het vooruitzicht (januari). Het ijzeren gordijn dat nu al zo'n dertig jaar oost en west scheidt is niet meer zo ondoordringbaar als eens geweest. Zo schijnt de platenhandel met onze verre oosterburen al levendig op gang te ko men. Enige weken geleden werd de Paul McCartney Wings elpee "Band on the run" in Rusland gereleased en voor komend jaar staat een groot deel van de Beatles katalo"|us gepland. In andere oostblok staten valt al een sterke westerse "pop" invloed te merken. Al eerder maakten wij mel ding van de tournee die Cliff Richard door Rus land ging ondernemen. Westerse journalisten mel den nu dat de konserten ongekend suksesvol zijn ver lopen. Zo gingen bij optredens in Moskou en Leningrad er kaartjes van de hand voor plusminus 400 gulden(!). Voor wie het nog niet wist, Pink Floyd komt naar Ne derland. De kaarten voor de twee konserten inde Rotter damse Ahoy-Hal zullen op 22 januari in de voorver koop gaan. De nieuwe LP "Animalsl' wordt medio februari ver wacht. Op donderdag 3 september 1976 trad een groep ge naamd "The 801voor de derde en tevens laatste keer op en wel in een volgepakte Queen Elizabeth Hall in Londen. De twee voor gaande optredens vonden plaats in Norfolk en tijdens het Reading Festival en hoewel hun muziek een beetje Roxy Music franje bezat was het meeste werk totaal nieuw. "The 801" is ontstaan naar een idee van Roxy Music's Phil Manzanera vanwege het tijdelijk op non-aktief staan van Roxy Music. De groep bestaande uit Brian Eno (piano, gitaar, synthesizer en vocals), Lloyd Watson (gitaar en vocals), Francis Monkman (Fender Rhodes en clavi- net), Bill MacCormick (bas gitaar en vocals), Simon Phillips (drum) en Phil Manzanera (gitaar), repe teerde in de Island Studios slechts drie weken voor hun eerste optreden. De muziek bestaat uit een se lectie van nummers van elpees van Eno Manzanera, een geheel nieuw arrange ment van Lennon-Mc- Cartney's "Tomorrow Ne- ver Knows" en het opnieuw bewerkte "You Really Got Me" van deKinks. Tijdens het optreden in de Queen Elizabeth Hall in Londen was een mobiele studio aanwezig om het concert vast te leggen en het resultaat is de gewel dige elpee "801 Live". "801" bestaat uit: Phil Manzanera... behalve zijn werk bij RoxyMusic, heeft Phil een solo elpee gemaakt "Diamond Head" en een elpee "Mainstream" getiteld met zijn groep Quiet Sun waarvan hij deel uit maakte voor zijn aanvang bij Roxy. Verder produ ceerde hij onlangs de de buut elpee van de nieuwe Nieuwzeelandse formatie Split Enz. Brian Eno... sinds Eno Roxy Music in 1973 verliet heeft hij drie solo-elpees gemaakt. "Here Come The Warm Jets", "Taking Ti- ger Mountain" en "An- other Green World". Met ex-King Crimson gitarist Robert Fripp maakte hij twee experimentele elpees te weten "No Pussyfooting" en "Evening Star" en na tuurlijk was hij van de partij bij de opnames van de twee solo-elpees van Phil Manzanera. De rest van zijn tijd besteedt Eno aan het componeren van toneel- en filmmuziek en binnenkort gaat hij weer de studio in voor opnames voor zijn vierde solo-elpee. Lloyd Watson.. werd in 1972 door de lezers van Melody Makers uitgeroe pen tot meest belovende artiest, toerde in 1973 met Roxy Music mee en is te horen op Andy MacKay's elpee "In Search Of Eddie Riff" en Brian Eno's "He- re Come The Warm Jets".. Francis Monkman... stu deerde aan dè Royal Aca- demy of Music van 1967 tot 1970 en was daarna leider van de formatie Cur- ved Air tot 1972. Bill MacCormick... speel de in 1970-1971 met Phil Manzanera samen in Phil's band Quiet Sun, werkte mee aan twee elpees van Robert Wyatt's Matching Mole en speelde kort in de formatie Gong. Simon Phillips... is session- drummer met een groeiende reputatie en werkte o.a. mee aan albums van Albert Hammond, Roger Clover, Greenslade en Veronique Sanson en zal ook zijn medewerking verlenen op de volgende Manzanera- elpee.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1977 | | pagina 11