Soest vierde uitbundig- karnaval
Omwonenden Slangenbosje
richten zich weer tot de
gemeenteraad
Slipjacht
vanaf Stoeterij
.Proca,r' viert zilveren jubileum
„Eigenlijk liever alleen
met het personeel'
„De Dirkt'
Hartstichting vraagt
collectanten voor
Nederlandse Hartweek
We worden niet aux serieux genomen"
Directeur André van den Dijssel:
Donderdag 24 februari 1977
55e jaargang no. 27
SOESTER i COURANT
Abonnement per kwartaal f 5,00. Buiten Soest per kwartaal f 10,-. Verschijnt iedere donderdag
UitgaveDrukkerij Smit b.v. - Soest Bureau voor redactie en administratieVan Weedestraat 29, Soest Tel. 14152 - Postgiro 126156
Opnieuw hebben de omwonenden van het Slangenbosje zich in een uitvoerige brief
tot de leden van de gemeenteraad gericht. Zij stellen liefst negentien vragen, die be
doeld zijn voor het college van burgemeester en wethouders. Reden voor één en
ander is een nieuwe teleurstellende ervaring, dit keer opgedaan tijdens het onder
houd met de leden van de commissie Ruimtelijke Ordening op 14 februari j.1. Van
werkelijk overleg is naar de mening van de omwonenden geen sprake geweest.
„Een ervaring", zo schrijven zij, „die een betreurenswaardige usance begint te
worden op het terrein van de ruimtelijke ordening in de gemeente Soest". Zij vra
gen daarom aan de raadsleden, het ruimtelijk ordeningsbeleid aan een kritische
beschouwing te onderwerpen.
Op 14 februari j.1. vond het onderhoud
met een afvaardiging van de omwonen
den plaats, waar in de commissie ruim
telijke ordening op was aangedrongen,
van de omwonenden nam een vijftal
mensen aan het gesprek deel, Het werd
een teleurstellend gesprek, voor wat de
omwonenden betreft.
„Onze bezwaren gelden met name voor
het optreden van de vertegenwoordig
ster van het college van burgemeester
en wethouders, die aan de aanwezigen
bij herhaling het gevoel gaf niet aux
serieux te worden genomen"
Dat manifesteert zich, naar de mening
van de groep, het duidelijkst bij het
negeren van vragen vanuit de zaal of
door de weigering opheldering te geven
over eerdere vragen of gebeurtenissen.
„Een dergelijke opstelling" zo staat in
de brief, „maakt een dialoog ten enen
male onmogelijk, hetgeen kennelijk ook
de bedoeling van de burgemeester is.
Deze handelwijze wekt de schijn van
overleg en geeft de mogelijkheid ver
volgens in de raad te wijzen op het aan
tal keren dat van gemeentewege is
getracht tot overleg te komen. De indruk
is dan gewekt dat voldoende wil is ge
toond om tot een overeenstemming te
komen (lees echter: men wilde niet zoals
ik, burgemeester, het wilde)", aldus de
omwonenden.
Om de juistheid van deze bewering aan
te tonen, vragen zij de raadsleden de
volgende 19 vragen aan B. en W. te
stellen*.
1. Waarom is de bebouwing van het
Slangenbosje onvermijdelijk?
2. Waarom is de bebouwing zo urgent?
3. Is het juist dat deze bungalows des
tijds zijn gepland om 'een bijdrage te
leveren aan de doorstroming?
4. Is het juist dat door „het gat van
Schaefer" (uitdrukking burgemeester
tijdens het „overleg" van 4 januari
j.1.) thans deze doorstroming niet meer
gegarandeerd kan worden?
5. Is het juist dat er onder de gegadig
den voor een bouwperceel 8 aannemers
zijn?
6. Waarom is voorafgaande aan het in
de wet voorgeschreven overleg met be
langhebbenden de instemming van ge
deputeerde staten met het herziene
verkavelingsplan gevraagd?
7. Waarom heeft de burgemeester
tijdens het „overleg" van 4 januari
j.1. de brief, waarin gedeputeerde staten
van hun instemming blijk geven, laten
uitdelen?
8. Vindt u dat daarmede'de juiste sfeer
voor overleg wordt geschapen of kunt
u zich voorstellen dat een dergelijke
handelwijze de omwonenden de indruk
kan geven voor een voldongen feit te
worden geplaatst?
9. Is het juist dat gedeputeerde staten
in hun brief van 25 augustus 1976 als
eis hebben gesteld, dat het Slangenbosje
niet of slechts minimaal mag worden
aangetast?
10. Is het juist dat tijdens het overleg van
14 februari j.1. in de commissie ruimte
lijke ordening is geconstateerd dat
aantasting en karakterverandering van
het Slangenbos onvermijdelijk zijn, aan
gezien de waterhuishouding ter plaatse
moet worden aangepast ten behoeve van
de bungalows?
11. Is het juist dat daardoor niet aan
eerdergenoemde eis van gedeputeerde
staten kan worden voldaan?
12. Is het juist dat het Slangenbos door
de bouw van de bungalows degradeert
van natuurgebied tot een buurtparkje?
13. Bent u niet van mening dat deze
gronden op zichzelf reeds voldoende
moeten zijn om van een artikel 19 pro
cedure af te zien?
14. Is het juist dat de burgemeester
tijdens het „overleg" geen antwoord
heeft willen geven op de vraag waar
uit de behoefte (eis van gedeputeerde
staten in hun brief van 25 augustus 1976)
aan deze dure bungalows blijkt en uw
college daarop ook geen antwoord kan
geven?
15. Is het juist dat tijdens het „overleg"
op geen enkele wijze is gereageerd op
vragen van omwonenden, waarin zij
aandacht vroegen voor de huidige
functie van het Slangenbos als natuur-
en recreatiegebied speciaal voor de
bejaarden onder hen?
16. Is het juist dat in het verleden van
gemeentewege deze omwonenden een
a-sociale houding is verweten door niet
met de bungalowbouw in te stemmen?
17. Is het juist dat de realisering van
de bouwplannen voor de omgeving van
het Slangenbos (de bouw van 17/18 bun
galows, de bouw van het Griftland-
college aan de Noorderweg, alsmede de
plannen om te zijner tijd 500 woningen
te bouwen tussen de Stadhouderslaan
en de Inspecteur Schreuderlaan) het be
trokken gebied een verstedelijkt karak
ter zal geven?
18. Bent u niet van mening dat dit aspect
niet uit het oog mag worden verloren'
bij de beoordeling van de onderhavige
bouwplannen en niet mag worden afge
daan (zoals de burgemeester heeft ge
daan) door er op te wijzen het gebied
tussen de Stadhouderslaan en de In
specteur Schreuderlaan buiten het be
stemmingsplan Soestdijk valt?
19. Kunt u tenslotte aangeven de gron
den, waarop u uw oordeel baseert dat
de gemeente de uitspraak van het Kroon-
beroep in deze niet behoeft af te wach
ten, respectievelijk niet kan afwachten?
„We hopen van harte", zo besluit de
brief, „dat u er in zult slagen ee» ge
motiveerd antwoord te ontvangen. Ons
is dat hij herhaling niet gelukt".
Opgemerkt wordt dat de burgemeester
meende te kunnen volstaan „met het in
tensief verdedigen van de belangen van
de adspirant-bouwers en met het citeren
van een, uit zijn verband gerukte, zin
snede uit een brief van maart 1974.
Men noemt dat een „dubieuze methode
van discussiëren" en men vraagt zich
af of de zakelijke argumenten om de
voorgenomen aantasting van een waar
devol natuurgebied te rechtvaardigen,
dan zó zwak zijn, dat het college zijn
toevlucht moet zoeken tot, wat de om
wonenden noemen, „deze minderwaar
dige methode".
De brief werd ondertekend door mej. C.
Burgerman als vertegenwoordigsters
van de Ir. Menkolaan en door mevrouw
G. Stevens als vertegenwoordigster
van Braamhage. Afschrift werd gezon-
den naar Gedeputeerde Staten en naar
de commissie voor Ruimtelijke Orde
ning van de provincie.
De burgemeester ontvangt Prins Teun I en zijn Raad van Elf op het bordes voor het gemeentehuis, waarbij zij
de prachtige metalen sleutel aan de prins zal overhandigen.
A.s. zaterdag 26 februari zal, nu voor de 4e maal, de traditionele Slipjacht Soest
worden gehouden.
De jacht, achter de meute van de Jachtvereniging Soestdijk zal beginnen bij de
Stoeterij De Birkt aan de Birkstraot te Soest.
Met een receptie op morgen vrijdag 25 februari, in restaurant Dart
huizen aan de Prins Hendriklaan, viert het Soester bedrijf ,,Pro-
car" zijn 25-jarig bestaan. In deze 25 jaar is het bedrijf uitgegroeid
tot Procar Holding B.V., waaronder inmiddels een zevental binnen-
en buitenlandse ondernemingen ressorteren en waarin nog eens een
viertal bedrijven zijn geïntegreerd. Ondernemer, oprichter en di
recteur A. Jvan den Dijssel, toch voor geen kleintje vervaard, ziet te
gen deze viering op. Het liefst had hij het onder elkaar gehouden,
samen met zijn personeel, 't Is tekenend voor de man die liever
onderneemt en ploetert om iets voor elkaar te krijgen, dan om op
deze manier aan de weg te timmeren. Maar hij ziet ook wel in, dat
er verplichtingen bestaan ten opzichte van de velen, die van zijn
initiatief profiteerden, daar wel bij voeren en nu ook wel eens van
hun dankbaarheid willen getuigen.
25 jaar geleden dan giiig Procar van
start. De handelsnaam moest toen nog
bedacht worden. Het werd „pro-car";
vóór de auto, nadat bleek dat andere na
men niet voor deponering in aanmer
king kwamen.
„Procar"erg origineel en heel wat ori
gineler dan de wijze waarop André van
den Dijssel in het zaken-doen rolde. De
eerste, vooral onbewuste stap daarvoor
werd gezet in 1944 toen hij als 15-jarige
knaap en leerling in de laatste klas van
de Mulo, de school door de bezetter ge
sloten zag worden. Hij maakte zich toen
verdienstelijk als hulp voor opvang van
evacué's die uit Arnhem en omgeving in
Soest verzeild raakten. Op de plaats aan
de Lange Brinkweg, waar nu zijn bedrijf
staat, was de fabriek van Valma ge
vestigd. Valma deed in onderhoudsmid
delen, maar omdat er geen grondstoffen
te krijgen waren, steldé de eigenaar, de
heer Thomas, het pand beschikbaar voor
opslag van ingezamelde goederen.
André van den Dijssel ging er helpen
en zo kwam van het een het ander.
Na de oorlog werd aanvankelijk het
schoolleven weer opgevat, maar toen de
Canadezen de school vorderden voor
legering van militairen, was Van den
Dijssel al vlot weer bij Valma aan de
slag. Hij' werd er van lieverlee bedrijfs
leider. Na het overlijden van de eigenaar
kwam het bedrijf in handen van Erdal
en als uitvloeisel daarvan besloot Van
den Dijssel in 1952 voor zich zelf te be
ginnen. Hij kocht het pand, schafte wat
grondstoffen aan en was toen geheel
blut. En zó begon Procar.
Van den Dijssel met spullen „vóór de
auto" op de fiets. Zijn eerste klanten
waren autospuiters die hij voorzag van,
grof gezegd, poetsmiddelen. Hij maakte
het spul zelf en zorgde dat het bij de
klant kwam.
Na ongeveer een half jaar kwam 'de eer
ste auto; na jaren de eerste hulp; na
ongeveer tien jaar de grote expansie.
Er kwamen nieuwe producten vertegen
woordigers en meer personeel.
Er kwamen meer poten onder „Procar",
zegt Van den Dijssel daarvan. Eén er
van was een handcleaner, waarmee ook
andere industrieën bezocht werden; niet
alleen meer garagebedrijven.
En dan volgen van lieverlee alle moge
lijke zaken waar het garagebedrijf haar
voordeel mee kon doen: zoals een pro
duct waar een beschermende coating
van nieuwe wagens op vrij simpele wijze
mee verwijderd kan worden en een anti-
roestmiddel. „Procar" richt daar com
plete stations voor in.
„Uitbreiding van het assortiment" bete
kent ook „uitbreiding van bedrijfsruim
ten"; In Soest zes panden, waaronder
sinds 1968 het bedrijf Pébè. een che
mische fabriek. Begin '72 wordt de zeep
fabriek Weesp BV overgenomen; in '73
ICP-Breda; in '74 Metallo in Ter Aar en
in dat zelfde jaar De Jong in Schiedam;
vorig jaar N.V. Lingo in België en be
gin dit jaar Vema in België.
Er werken thans in totaal 120 man en
daarvan staan er 55 In Soest op de loon
lijst. Er is een eigen laboratorium voor
controle en researchwerkwerk dat Van
den Dijssel vrqeger zelf deed en met
enige moeite afstond.
Eind T966 brandde het oude pand van
Valma af; oktober 1968 werd het huidige
pand betrokken. Van den Dijssel dacht
er ruim voldoende aan te hebben, maar
nu al barst hij eruit. Zijn kader recru-
teert hij uit eigen personeelde adjunct-
directeur Gijs Kok begon als kantoor
man. Er zijn 20 vertegenwoordigers op
pad; de drie districtslelders zijn „eigen
kweek".
De verhoudingen onderling zijn uitste
kend en de arbeidsonrust van dit mo
ment zal zijn bedrijf voorbij gaan. Wat
dat betreft wil hij wel kwijt, dat hij
hoopt dat de vakbonden de ondernemers
„het ondernemen" mogelijk moeten la
ten. Te veel wordt in vakbondskringen
aan grote ondernemers gedacht, maar
juist de kleintjes, de bakkers, de slagers,
de groenteboeren, de garagehouders,
gaan er onderdoor. En dat zijn ook pn-
dememers met soms enkele personeels
leden, maar die in totaal, over Neder
land gezien, een enorme hoeveelheid
mensen in dienst hebben. Als straks
blijkt dat zij het niet meer vol kunnen
houden vanwege de personeelskosten,
dan zal dat veel menselijk leed ten ge-
volge hebben. Milieuvriendelijk
Procar ls een milieuvriendelijk bedrijf.
Er wordt totaal niets geloosd in het ge
meentelijk riool. Alles wordt verwerkt
en wat overblijft is lege emballage. Van
de zijde van de gemeente werd altijd
grote medewerking ontvangen.
Eén van de producten waar „Procar"
min of meer mee bewijst te willen
werken aan een schoon milieu, is het pro
duct (uit Duitsland afkomstig) dat op
water drijvende olie absorbeert. Het
werd enkele jaren geleden op de Eem
gebruikt toen daar een enorme hoeveel
heid olie dreef, afkomstig uit Amers-
vossenspoort volgen. Aan het einde krij
gen zij dan als beloning een koeienmaag.
De Jachtvereniging Soestdijk is een open
vereniging, die bij haar jachten vrije
introductie toestaat. Een ieder, die be
hoorlijk in het paardrijden geoefend is
en een normaal getraind paard kan be
rijder), kan zich voor deze jacht opgeven
bij deMaster. tel. 02155-14787.
Het is raadzaam voor diegenen, die
zaterdagmiddag met hun hond in één der
bovengenoemde gebieden willen gaan
wandelen, deze wel aan de lijn te houden.
Voor de Nederlandse Hartweek, welke dit jaar ouder het motto: „Een mensenhart
klopt, dank zij ui Geef Leef" wordt gehouden van 28 maart tot 3 april, vraagt de
Soester afdeling van de Nederlandse Hartstichting Vrienden van de Hartstichting
weer vrijwilligers om in deze periode te collecteren.
In 1977 zullen 12.000 Nederlanders In de bepaalde beroepsgroepen - gedacht
eerste 15 minuten na het optreden van
een hartaanval overlijden.
De Nederlanders Hartstichting vraagt Sn
haar jaarthema 1977 vooral aandacht
voor de strijd tegen de acute hartdood.
Voor die 12.000 Nederlanders, waarvan
men zich moet afvragen of er niet wat
meer hulp mogelijk zou zijn gedurende
dat eerste kwartier.
De ervaring heeft geleerd, dat de patiënt
en zijn omgeving doorgaans te laat
reageren op de voortekenen van een
hartinfarct. Opnieuw wil daarom de
Nederlandse Hartstichting aktle voeren
om iedereen vertrouwd te maken met de
voortekenen van het hartinfarct. Daar
mee kan al veel worden gewonnen.
Voorts worden maatregelen bepleit om
wordt aan politiemensen en brandweer
lieden - te trainen in de techniek van
hartmassage/mond - op - mond beade
ming. Dat moet verder gebeuren voor
verpleegkundigen en ambulanceperso
neel. Zo kan worden bevorderd, dat door
tijdig ingrijpen hartstilstand in een aan
tal gevallen wordt opgeheven. Zij die in
de periode 28 maart tot 3 april willen
collecteren, kunnen zich melden bij de
heer M. A. E. Pellikaan, Scalmeyerpad
7, tel. 10670; de heer H. H. Meiners, W.
Beekmanstraat 505, tel. 17089; mevrouw
Staverman, Jan Steenlaan 51. tel. 13622
en de heer N. H. Breedeveld, Gentiaan-
laan 3, tel. 14704.
Het Soester organisatiecomité hoopt dat
velen vanwege het zeer goede doel zich
willen opgeven om te collecteren.
De route zal lopen via de wellanden naar
de Korte Duinen en vandaar door de
Lange Duinen, om na oversteek van de
spoorlijn te worden vervolgd door het
landgoed Pijnenburg. Het einde van de
jacht zal liggen bij het Restaurant 't
Spiehuis aan de weg naar Bilthoven.
Een slipjacht met de meute is altijd
een kleurrijke gebeurtenis om te zien.
De vele rode jassen en hoge hoeden
kunnen zo uit een oude Engelse jacht-
prent zijn gestapt. Het is een recreatie
sport te paard achter de honden, die een
van te voren door het terrein getrokken
foort. Rijkswaterstaat weet dat Procar
het spul heeft en doet. bij calamiteiten,
beroep op het Soester bedrijf.
Een beroep op de Procar doen ook nogal
een Soester Sportvereniging en meestal
niet te vergeefs. Van den Dijssel daar
over: „Ik prijs me gelukkig gezond te
zijn en ik ben blij wat voor anderen te
kunnen doen. Daarbij komt ook enorme
bewondering voor al die bestuurders,
die uit pure liefhebberij en om-niet, uren
en uren per week besteden aan de op
vang van sporters om een club draalen-
de te houden. Zij halen een hoop jeugd
van de straat en dat zie ik nu eenmaal
liever dan dat die jeugd zomaar wat
rondlummelt. Ik heb geen tijd en geen
ambitie om in een bestuur te gaan zitten,
maar op mijn manier draag ik zó een
steentje bij'
Van dat standpunt profiteren zo onge
veer alle verenigingen in Soest.
Ondernemen is Iets specifieks; dat kan
lang niet iedereen. Het begint altijd met
veel inspanning en veel zorg. Dankzij
doorzetten groeit dan een zaak en dank
zij de inzet van personeel zijn uitbrei
dingen te realiseren. Op dat moment
evenwel nemen de inspanningen en de
zorg van de ondernemer niet af. De zorg
voor het welzijn van het personeel rust
op de schouders van de verantwoorde
lijke ondernemer.
André van den Dijssel is zich altijd be
wust geweest mensen in dienst te heb
ben; geen verlengstukken van machi
nes. Daarom ook wil hij het 25-jarig be
staan van de zaak eigenlijk liever vieren
mét dat personeel, want samen hebben
zij het in die jaren geklaard.
Het gaat evenwel anders worden mor
gen; op de receptie zal dat wel blijken.
Foto Van Oosten n.s
Directeur André van de Dijssel:
„Mensen zijn geen verlengstukken van machines"
