36 Soester winnaars planten 20 bomen op de Eng Sportstichting in vele zaken afhankelijk van de gemeente Soester echtpaar helpt in Libanon Rode Kruis-Soest nu ruim 6000 leden De gelukkige Winkelkringklant van deze week Honderd gulden in de Van Weedestraat Prijsuitreiking 7e Internationale Jeugdprijsvraag: Nieuw bestuurslid Wilhelm neemt het op voor S. O. Soest 54 Rijverboden in verband met drankgebruik Door bestuurswisseling voorzittersplaats vacant Donderdag 7 april 1977 55e jaargang no. 33 SOESTER Abonnement per kwartaal 5,00. Buiten Soest per kwartaal f 10,-. UitgaveDrukkerij Smit b.v. - Soest COURANT Bureau voor redactie en administratieVan Weedestraat 29, Soest Verschijnt iedere donderdag Tel. 14152 - Postgiro 126156 1 foto Herman van Dam j Eén van de gelukkige prijswinnaars wordt gefeliciteerd door de onder-directeur van de Rabobank, de heer W. Hilhorst. Een microscoopset, een verrekijker, een fototoestel, een rondvlucht boven Soest en een natuurboek waren de prijzen die in Soest te winnen waren voor de deelnemers aan de 7e Internationale Jeugdprijsvraag van de Rabobanken in Nederland. Alle inzendingen gaan nog naar de Centrale Rabobank in Utrecht, maar in Soest dongen de deelnemers nog mee naar bovengenoemde prijzen, omdat de wedstrijd samen viel met de heropening van het fors uitgebreide hoofdkantoor. De prijsuitreiking vond vorige week plaats in het bankgebouw aan het Kerkplein en na afloop plantten de 36 winnaars als blijvende herinnering aan de heropening van het hoofdkantoor èn aan de wedstrijd, twintig bomen rond de speelweide op de Eng. De jury, bestaande uit de tekenaar Rien Poortvliet, de beeldhouwster Tine Vis ser en de voorzitter van het IVN-Soest Hans Kampf beoordeelde in Soest de 350 inzendingen. Het werd een moeilijke taak, vooral omdat de juryleden van verschillende uitgangspunten uitgingen. Voor Poortvliet was de originaliteit be langrijk Tine Visser had grote belang stelling voor de compositie, terwijl Kampf de herkenbaarheid van het the ma zwaar liet wegen. Zij kwamen uiteindelijk tot de volgende beoordeling: leeftijd 13 tot 18 jaar -1. Frits Brouwer, Waldeck Pyrmontlaan 1 (microscoop set) 2. Eugène Warell, Wijnand Toplaan 12 (verrekijker); 3. Miranda Lenar- duzzi, Birkstraat 41 (fototoestel); 4. Ronald de Jong, Rubenslaan 82 (rond vlucht). Omdat in deze leeftijdsgroep relatief weinig deelnemers waren, werden hier slechts vier prijzen uitgereikt. Voor de leeftijdsgroep 6 tot 12 jarigen waren daarom 32 prijzen beschikbaar. Die werden gewonnen'door: 1. Bert Kool, Steenhoffstraat 45a (mi croscoopset); 2. Birgit Haberland, Ere prijsstraat 49 (verrekijker); 3. Johan Morsing, Thorbeckestraat 39 (fototoe stel). De vijf rondvluchten werden ge wonnen door José Hilhorst, Birkstraat 36; Lorenzo Lenarduzzi en Claudia Le- narduzzi, Jac. van Looylaan 4; Petra Haberland, Ereprijsstraat 49 en Martijn Manders, Pelikaanweg 17. Natuurboeken gingen naar: Helma Roest, Smitsweg 7; Arnold Houtveen, Plasweg 35; Ingeborg de Vries, Haver- weerd 49; Frank Dorrestein, Kerkpad ZZ 100; Nathalie Beek, Vondellaan 28; Annet de Kievit, Ereprijsstraat 123; Simone Haverkamp, St. Theresiastraat 21; Esther de Bree, van Lenneplaan 16; Gert van Hofslot, A. P. Hilhorstweg 10; Robert Geuljans, Wilhelminalaan 29; Nicole Peters, van Mecklenburglaan 11; Rob Thijssen, Vedelaarpad 18; Mirjam Pols, Isaacstraat 15; Mirjam van Dijk, Soesterbergse straat 19; Mark van Vol lenhoven, Valeriaanstraat 2; Angela Manders, Pelikaanweg 17; Marjolein Wastervel, Weegbreestraat 15; Erma de Vries, Ereprijsstraat 104; Marlies Thijs sen, Vedelaarpad 18; Dorien Radema ker, Industrieweg 4; Linda Roelofsma, Veenbesstraat 760; Remi Balvers, Vale riaanstraat 54; Yvonne Noordhoek, Wal deck Pyrmontlaan 29 en Bea de Bruin, Van Lenneplaan 12. Na een welkomswoord van de heer J. Beugelaar, reikte de onder-direkteur van de bank, de heer W. Hilhorst vorige week de prijzen uit. Aansluitend werd onder alle deelnemers nog een cheque van 250 gulden verloot. Het bedrag was bestemd voor de school van de winnaar. Notaris mr. H. Elferink verrichtte de trekking en omdat Remi Brouwer van de Steenhof fstraat 64 de gelukkige werd, kwam het bedrag terecht bij de Van der Hucht-mavo aan de Valeriaanstraat. Tenslotte plantten alle winnaars twintig bomen rond de speelweide op de Eng. Dat waren vijf hemelbomen, vijf haag beuken, drie essen en zeven iepen. Per soneel van de gemeentelijke plant soenendienst verleende daar assistentie bij. Tot in lengte van jaren zal daardoor Soest herinnerd worden aan de her opening van het hoofdkantoor van de Rabobank èn aan de 7e Internationale Jeugdprij svraag. Ifn de eerste vergadering van de sportstichting die hij bijwoonde, heeft de heer IVI. Wilhelm, de nieuwe vertegenwoordiger van de voetbalsport in het bestuur, het duidelijk opgenomen voor de Sport Organisatie Soest. Hij deed dat naar aanleiding van de vier brieven van Soest" die op de agenda prijkten en waarbij in een enkel geval de correspondentie al in 1975 gestart bleek te zijn. Dat als maar brieven schrijven leek hem een hopeloze zaak, om wanhopig van te worden voor vcrenigings- bestuurders. Het werkte zeker geen goede verhouding met de verenigingen in dc hand, want zo kwam men immers niet verder. Hij „leerde" echter al snel, dat de stichting in bijna alle zaken geheel afhankelijk is van het gemeentebestuur. Het CD A-raadslid, mevrouw J. Greef- norst-Overdam, lid van het dagelijks bestuur van de sportstichting, verving ook nu weer, net als de vorige verga dering, wethouder Plomp. Zij heette de heer Wilhelm welkom en zei het prettig te vinden dat de voetbalsport nu weer vertegenwoordigd werd. Zij merkte wel op, dat al had ieder zo zijn eigen achter ban, men wel voor alle sporten diende op te komen. Hoe die inbreng was, liet al vrij vlot de heer Oskam, de vertegenwoordiger van de badmintonsport horen, bij de mede deling dat het poliotoernooi gespeeld zal worden op de velden van SEC en Soest en het schoolvoetbaltoernooi op het veld van SEC. De heer Oskam begreep de problemen van „Soest" niet, die gesteld hacfdat van spreiding van voetbalevene menten in Soest niet veel terecht kwam. „Soest" had aan VVZ zelfs gevraagd of zij dit jaar het jeugdvoetbalclubkam- pioenschap wilde organiseren. Dat „Soest'^it, omdat het alle clubs in Soest betrof, ook graag eens aan een ander gunde, ging hem geheel voorbij. De heer Wilhelm gaf evenwel blijk meer begrip te hebben voor de problemen van „Soest". Hij stelde een gesprek „in alle redelijkheid" voor. Dat bleek reeds begin maart plaats gevonden te hebben. Er was evenwel nog geen verslag van, althans voorzover dat opgesteld zou worden door de sportstichting. Door ziekte was het er niet van gekomen; daardoor ontbra ken ook de notulen van de vergadering van 1 maart. Mevrouw Greefhorst maakte de heer Wilhelm wel duidelijk dat in het nor male ambtelijk apparaat, en daar draai de de sportstichting geheel in mee, overal adviezen voor moesten komen. Hoezeer de stichting aan de gemeente gebonden is bleek ook bij het advies van de plantsoenendienst over het ge bruik van de hockeyvelden voor een vol leybaltoernooi. De hockeyclub voelt er eigenlijk niets voor, omdat de velden het met kunnen hebben. Vorig jaar immers had de club in augustus niet van de ac- comodatie gebruik kunnen maken omdat de velden dat niet toelieten. Men wilde op alle mogelijke manieren zo'n situatie voorkomen. Nu hoorde de hockeyclub dat de plant soenendienst geen bezwaar had tegen het volleybaltoernooi en het dagelijks bestuur van de sportstichting hield het daar maar op. Ook de vraag van de voetbalvereniging Soesterberg, om ach ter de doelen bredere vangnetten aan te brengen, werd afgewezen. De ge meente oordeelde dat het genoeg was. De opmerking van de heer Van Vliet uit Soesterberg, dat de ballenvanger erg dicht bij de drukke rijksweg lag, werd afgedaan met een verwijzing naar het KPS-veld aan de Biltseweg. De bewering van de Soesterbergse kant dat die ver gelijking volkomen scheef was, omdat de doelen daar juist niet aan de weg lagen, kreeg het merkwaardige ant woord: „Ja, 't is wel griezelig, maar als het kalf verdronken is, dempt men de put. Laten we eerst maar eens afwach ten". Akkoord ging men met de aanschaf van een scorebord ter waarde van 18.100 gulden voor de basketballers en geen be zwaar bestond er tegen de toelating van de hengelsportvereniging „De Snoek baars" (met 1600 leden) tot de sport stichting. Uiteraard waren er ook geen problemen rond het indelingsplan van het nieuw aan te leggen hockeypark aan de Dorresteinweg. Er komen zes vel den met in reserve grond voor nog eens twee. Centraal in het park komt het clubgebouw, waarvoor de hockeyclub zelf een ontwerp zal indienen. Lang stond men daarna stil bij de reke ning over het jaar 1975. De heer Wilhelm merkte op dat met dit tijdstip van in diening alle bepalingen van statuten en huishoudelijk reglement werden over schreden. Vorig jaar mei, uiterlijk, had de rekening ingediend moeten zijn. De heer Wilhelm maakte ook bezwaar tegen de afschrijvingspolitiek en voor de tweede keer hoorde hij, dat de sport stichting zich diende te houden aan de voorschriften van de gemeente. Van de autonomie bleef opnieuw niets over. Hij hoorde ook dat straks de deelnemers vergadering weinig anders zal overblij ven, dan de rekening te accepteren, om dat alle uitgaven door besluiten „gedekt" werden. Maar duidelijk werd wel, en de aanwezige leden werden daar nog eens door mevrouw Greefhorst op attent ge maakt, dat de deelnemersvergadering wel degelijk invloed kan uitoefenen op de begroting van de stichting. Wat er zou gebeuren ais de deelnemers de begroting niet goedkeurden, wist ook mevrouw Greefhorst niet. De leden gingen tenslotte akkoord met het voorstel de zandbak voor keepers training op het sportpark aan de Eem weg voor rekening van de stichting te nemen. Volgens de heer Wilhelm was het een soort overbodige luxe en kon men alles wel tot modus verheffen. „Een echte sportman heeft zulke zaken niet nodig", was zijn slotopmerking. BEIROET, april Lucy en Ric Rügenbrecht zitten nu alweer een half jaar in het door een burgeroorlog van 19 maanden geteisterde Beiroet. Dit Soester echtpaar verleent daar hulp aan de slachtoffers van de burgerkrijg. Ze zijn uitgezonden door Terre des Hommes Nederland en hoe chauvinistisch het ook klinken mag, zij hebben het eerste succesvolle hulpproject in Libanon opgezet. Ik ontmoette de Rügenbrechts eind vorige maand tijdens een reportagereis door Libanon. Ontzettend aardige mensen die in dat half jaartje vertrouwen hebben weten te winnen van alle partijen die in de vreselijke oorlog tegen elkaar hebben gevochten. Palestijnen,Moslims en Christenen. Het eerste project van Terre des Hommes dat door Lucy en Ric Rügenbrecht werd uitgevoerd was dat van een moeder en kind-hospitaal in Da- moer, een kapotgeschoten dorp ten zui den van de Libanese hoofdstad Beiroet. Damoer is het tijdelijk onderkomen van ongeveer 19.000 Palestijnen. Palestijnen die de val van het kamp Tal Al Zaatar hebben weten te overleven. Rechtse Christenen hebben Tal Al Zaatar maandenlang onder vuur genomen. Zestigduizend bommen werden er op luttele vierkante kilometei's kamp ge gooid. Letterlijk alles ligt daar nu plat. De overlevenden zijn gevlucht naar Da- mour, waar ze nu wonen onder erbar melijke omstandigheden totdat de wet tige bewoners van dat stukgeschoten stadje hun huizen weer op komen eisen. Ric Rügenbrecht: „Als Terre des Hom mes komen wij op voor alle groepe ringen. Dus voor zowel de Palestijnen, als de Christenen en Moslims. Ons eer ste project was dan ook Damour. Daar was de nood het grootst. We hebben hier het moeder en kind-hospitaal geheel ingericht. Met een bevallingstafel, bed den, nachtkastjes en kasten, met een laboratorium, een apotheek en alle medische instumenten die noodzakelijk zijn". Alle apparatuur hebben de Rügenbrechts op de lokale markt aangeschaft. Door ervaring en waarschuwingen wijs gewor- Gedurende het eerste kwartaal van 1977 werden door de politie 54 rijverboden opgelegd in verband met drankverbruik. Dat was 4 keer minder dan in de gelijke periode van het vorig jaar. In januari waren het er 13 (vorig jaar 16); in fe bruari 19 (vorig jaar 16) en in maart 22 (vorig jaar26). den (de heer Rügenbrecht heeft enkele jaren als militair waarnemer voor de Verenigde Naties in de Arabische wereld gewerkt) leek hen dat de beste methode. Gevallen zijn hem bekend van hulpacties die karrevrachten goederen vanuit het buitenland impliceerden. Geen van deze acties werd een succes. De reden daarvan was simpelweg het feit dat de goederen nooit ter bestemder plaatse kwamen. Dr. Youssif Iraki, de direkteur van het ziekenhuis in Damour: „We zijn erg door Adriaan Theeuwes blij met de inzet van het echtpaar Rü genbrecht. Het zijn mensen die zich om het lot van de medemens bekomme ren. Zonder hen was de medische con ditie van de bewoners van Damour stuk ken slechter. Zij doen alles helemaal zelf. Om die reden komen hun projec ten ook van de grond. Onze eigen or ganisatie, de Palestijnse Rode Halve Maan heeft via het Rode Kruis vaak hulpgoederen besteld, die wel verscheept werden, maar hun weg naar de vrije markt vonden. Het land hier is ontzet tend corrupt. Om die reden is eigenlijk ook ieder hulpproject van vlak na de oor log de mist ingegaan. Het project van Terre des Hommes Nederland was het eerste dat echt werkte. Dankzij de hulp van de Rügenbrechts". Positieve taal van dr. Iraki. Maar het hele kamp ademt de sfeer van dank baarheid. Overal zie je stickers met de rode Terre des Hommes-bloeddruppel. „Free gift", gratis gift staat erop ver meld. Of ze die er zelf op hebben ge plakt? Lucy Rügenbrecht: „Dat zou je bijna denken. Maar dat is zeker niet het geval. Of het is vanwege het feit dat de bloeddruppel de mensen hier ontzettend aanspreekt of omdat ze hun dankbaar heid op deze manier uit willen dragen weet ik niet. Maar iedereen is even enthousiast". Behalve in Damour heeft het echtpaar ook een project in Tripoli, eveneens een moeder en kind-hospitaal. Ric Rügenbrecht voor zijn Libanese woning. Verder hebben zij gezorgd voor een am bulance voor het Hemlin-ziekenhuis en vóór hulp in een tijdelijk weeshuis in Ain-Aar. Het eerste deel van het hulpproject is voor de Rügenbrechts nu afgelopen. Maar dat betekend niet dat zij binnen kort weer in Soest zijn te verwachten. Mevrouw Rügenbrecht: „Ik zal de ko mende maanden druk bezig zijn met het hulpprogramma van de Nederlandse re gering. Voor het zogeheten kunstlede- matenproject". Dat kunstledenmatenproject komt van het ministerie van Pronk. Libanezen die tijdens de burgeroorlog een arm of been hebben verloren krijgen van de Nederlandse regering een kunstledemaat aangemeten. Daartoe zijn op dit moment Het afgelopen jaar werd voor de afdeling Soest-Soesterberg van het Ned. Rode Kruis gekenmerkt door een gestadige groei van de werkzaamheden als gevolg van het toenemende ledental, dat nu ruim 6000 bedraagt. Mede daarom is geprobeerd in overeen stemming met de richtlijnen van het hoofdbestuur, de taakverdeling verder uit te werken. Hoewel hiermee wel vorderingen zijn gemaakt, loopt dit toch nog niet geheel naar wens. Het bemannen van alle taakbestuursfunkties dient dan ook primair aandacht te krijgen. Aldus een passage in het jaarverslag Tijdens de bestuursverkiezing moesten van secretaris H. A. Stigter, tijdens de 3 nieuwe leden worden gekozen. Voor jaarvergadering in hotel Van den Brink aan de leden gepresenteerd. De heer Stigter zei verder onder meer, dat het secretariaat veel meer als centraal ont vangst- en distributie-orgaan gezien moet worden. Hij heeft de indruk, dat enkele takken van het Rode Kruis vanuit het hoofdbestuur direct benaderd worden, waardoor de taak van het bestuur wordt uitgehold. „Het bestuur dient erop toe te zien, dat het het beleid in handen houdt in de afdeling, en dat ook de kring niet buitenspel wordt gezet", aldus de secretaris. Het aantal leden nam in 1976 opnieuw sterk toe, vooral dankzij de activiteiten van de heer v. d. Pijpekamp. Het be stuur' vraagt zich af of het verzadigings punt van de individuele ledenwerfactie niet langzamerhand is bereikt. Daarom moet jaarlijks worden overwogen of er een ledenwerfactie georganiseerd moet worden. De afdeling welfare verrichtte werk zaamheden bij mensen thuis, maar ook in vijf bejaardentehuizen en diensten centra en als speciale activiteit was er wekelijks een welfare-ochtend in het Witte Huis, voor Surinamers. Vijf vrij willigsters verzorgden steeds deze och tenden. De colonne-opbouw geeft aanlei ding tot optimisme, al heeft de colonne ook in 1976 hoofdzakelijk met een „pa pieren" commandant moeten werken. De zaak van de arts-colonnecommandant is nog steeds niet opgelost. „Het blijft een droevige zaak, dat hier in Soest geen oplossing voor gevonden schijnt te kunnen worden", aldus de heer Stigter. Tenslotte herinnerde hij aan de laatste wens van de afdeling: het bezit van een meent het bestuur, is de afdeling vol doende uitgerust om overal waar nodig zelfstandig te kunnen optreden als aan vulling op de plaatselijke en regionale rampendienst. Uit het financieel verslag van penning meester P. J. van den Breemer bleek dat de collecte vorig jaar 3.900 gulden meer heeft opgebracht dan in 1975 en dat aan contributies 9.800 gulden meer bin nenkwam. Er was een batig saldo van 10.000 gulden, welk bedrag gebruikt zal worden voor bijzondere doeleinden. Uit de vergadering kwam het voorstel, de afschrijving van de ambulance van acht naar vijf jaar terug te brengen. Het bestuur zegde toe zich hierover te beraden. Verder werd de suggestie gedaan, een inzamelingscomité te formeren om de jaarlijkse collecte beter voor te bereiden. Voor het Rode Kruis is het bedrag dat de collecte opbrengt toch wat aan de lage kant. Het blijkt soms, dat leden aan de collecte niet geven, omdat ze menen dat vanwege hun lidmaatschap niet te hoeven doen. Maar, zo stelde het bestuur, het.geven aan de collecte staat los van het lidmaatschap. zitter mevrouw J. E. Stigter-van Haagen en secretaris H. A. Stigter moesten hun funktie neerleggen wegens verhuizing, en na 9 jaar de financiën te hebben be heerd, had ook penningmeester P. J. van den Breemer bedankt voor een con tinuering van zijn bestuursfunktie. Voor mevrouw Stigter was nog geen opvolger gevonden. Vice-voorzitter ds. W. van Zanten zal haar taak voorlopig waar nemen. Tot secretaris werd gekozen mevrouw Borreman, tot penningmeester de heer A. I. M. Boelhouwer. 14 deskundigen uit Nederland in Libanon. Zij meiken daar de kunstbenen en armen, passen die aan en vertrekken weer. Veertien fysio-therapeuten zullen de eer ste maanden voor de revalidatie van de ongeveer 400 Libanezen die van dit pro gramma gebruik maken zorg dragen. Mevrouw Rügenbrecht: „Eén van die veertien ben ik. Jarenlang heb ik in Soest een praktijk gehad als fysio-thera- peute. Daarom ben ik ook ontzettend blij dat ik hier mijn eigen werk uit kan gaan voeren". Het hospitaal in Tripoli waar het Soester echtpaar aktief is namens Terre des Hommes met een moeder en kind-afde ling wordt trouwens voor de rest ook door de Nederlandse regering gefinan cierd. Hoe het werk van d Rügenbrechts wordt gewaardeerd blijkt wel uit het feit dat zij onlangs een verzoek hebben gekregen van de Engelse ambassade om alle slachtoffers van de burgeroorlog die een Brits paspoort hebben te helpen en te verzorgen. De moeilijkste tijd voor de heer en me vrouw Rügenbrecht is voorbij. Weken van meer dan honderd uur worden niet meer gemaakt, wel leert mevrouw Rü genbrecht voordat ze zich met de reva lidatie gaat bezig houden lokale ver pleegsters zwachtelen en besteden bei den hun tijd met de afronding van de Terre des Hommes-projekten. Beiden hopen dat ze nog lang hulp kunnen bie den in het geteisterde Libanon. Daartoe zal ook geld nodig zijn. Inlichtingen: Terre des Hommes Neder land, Den Haag. Foto Swagor Deze week werd de gelukkige Winkelkringklant door Foto Swager (ook in de Winkelkring) verrast bij het verlaten van de De Ster Mode. Haar gelukje bestaat uit waardebonnen met een gezamenlijke waarde van ƒ100,-, die zij in deze zaak zal ontvangen. Indien U zichzelf herkent op deze foto, bent U de gelukkige winnaar van vier waardebonnen van 25, elk. Kom met deze Soester Courant naar ons kantoor van de Soester Courant. Indien er geen twijfel bestaat omtrent de overeenkomst tussen u en de foto, ontvangt u de foto als een waardevol document. De winkelier voor wiens winkel u werd gefotografeerd zal u direct bij het inleveren van de foto de vier waardebonnen ter hand stellen. 13 kunt ze direct of later besteden.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1977 | | pagina 1