Springbokken
in Soest
Goud zonder randje voor
„De Springbokken'
Hoe het verder
ging
Wat er verder
gebeurde
Start in Soest
13
Soester Courant van woensdag 3 januari 1979
13
In dit artikel een beknopt overzicht van de in 1978
vijftig jaar bestaande Soester Turn Club De Spring-
bokken".
Duiken in een roemrijk grijs verledenkijken naar
vandaag en de toekomst.
Onder deze naam beoefenen meer dan 1200 leden de gymnastiek
als sport, in al haar vormen en methoden.
VOOR VADER is er anti-buikje-gym, doen wij aan conditietraining
en houden wij keep-fit-oefeningen, speels behandeld en dikwijls
eindigend in een partijtje volleybal zonder competitiedwang.
VOOR MOEDER is er nog méér keus, afhankelijk van haar per
soonlijke belangstelling en fysieke mogelijkheden: jazz- en moderne
ritmische gymnastiek met pianobegeleiding)turnen met of zonder
toestellen en sportieve recreatie.
VOOR ZOON OF DOCHTER is er bij ons voor groot en klein het
meest te beleven: jazz-gymnastiek, individueel top-turnen en/of
klassikaal lichamelijk onderwijs (al naar gelang hun leeftijd en
bijzondere wensen op dit gebied).
Ook bij ONZE SHOWBAND, bestaande uit een majorettengroep,
een drumband en een trompettercorps, zijn zij als nieuw lid (in
opleiding) hartelijk welkom.
Voor nadere inlichtingen verwijzen wij naar ons kantoor, waar
u op maandag, woensdag en vrijdag van 9-12 uurv.m. terecht kunt.
Het is gevestigd in gebouw „Eltheto", Drift je ka te Soest-Zuid. Te
lefonisch zijn we tezelfder tijd dagelijks bereikbaar onder num
mer 12723 en bij geen gehoor onder nummer 15232.
Daar bent u thuis bij de grootste sportclub ter plaatse, de Al
gemene Gymnastiekvereniging „De Springbokken!
<;>iTiiiUHiH-k«lriin>n>irutii' in «•«••i vol opi'iiliicliulit'iilcr; roeper ..keek" men inuir-,
nu „doel" men uun «vmnusiiek.
telijk Gymnastiek Verbond en
de naam „SIMSON" koos. Een
club met zeer korte levens
duur. Na de viering van het
eerste lustrum kwam door een
merkwaardige gebeurtenis het
definitieve einde. Men had als
Christelijke vereniging mede
werking verleend aan een zon
dags sportgebeuren, georgani
seerd door de v.v. Soest. Het
christelijke schoolbestuur dat
Simson huisvesting verleende
was daarover zo verontwaar
digd dat het de medewerking
introk, waardoor Simson voor
eens en altijd buitenspel kwam
te staan.
Onder de vooruitstrevende
gymnasten bleef de drang naar
bundeling echter bestaan. In de
redactie-lokalen van de „SOES
TER COURANT" werd op 22
november 1928 de Soester Turn
Club opgericht. Een open voor
uitstrevende vereniging waar
in voor ieder plaats was, onge
acht zijn politieke of godsdien
stige overtuiging. De samen
stelling van het toenmalige be
stuur stond voor deze opvatting
model.
Oordeelt u zelf, en bedenk
daarbij dat een en ander zich
in 1928 afspeelde.
De 200 verenigingsleden ston
den onder „commando" van:
Deze brede opzet garandeerde
een gunstig verloop der onder
handelingen met diverse ker
kelijke instanties, temeer om
dat er in die dagen een
schreeuwende behoefte be
stond aan lichamelijk onder
wijs. Het hoge percentage af-
gekeurden voor militaire
dienstplicht sprak boekdelen
over de lichamelijke conditie
van de Nederlandse school
gaande jeugd. De scholen wa
ren over het algemeen schamel
uitgerust met sportaccommo
daties, van vakopleiding voor
bevoegde leerkrachten was
nauwelijks sprake, en tenslotte
vormde lichamelijke opvoe
ding in het lesrooster een dui
delijke sluitpost (dat schijnt
tegenwoordig op sommige
Soester scholen ook nog steeds
het geval te zijn).
1928, het jaar van de Olympi
sche Spelen te Amsterdam,
werd ook het geboortejaar van
de S.T.C.
De eerste levensjaren van de
vereniging verliepen vrij ru
moerig. Hoe kon het anders
in die tijd. Alle vooruitstre
vendheid ten spijt regeerde het
toenmalige bestuur autonoom
en duldde in principe geen te
genspraak. Die kwam er ook
niet omdat geen van de leden
stemrecht had. Toch volgden
de ruzies elkaar in snel tempo
op. Emotionele vergaderingen
over het dragen van al of niet
welvoegelijke kleding brachten
veel leven in de brouwerij en
droegen bij tot het opruimen
van oude misverstanden en het
creëren van nieuwe. Al met
al remden zaken die in principe
niets met het wezen van de
sport te maken hadden de na
tuurlijke ontwikkeling van
S.T.C. af.
De strijd om de macht in de
technische leiding van de ver
eniging leidde in 1930 tot een
definitieve breuk en de op
richting van een tweede neu
trale vereniging: „Alles Door
Oefening" (A.D.O.).
Het werd een algemene sport
club waarin men naast gym
nastiek ook korfbal en atletiek
kon beoefenen. Vijf jaar lang
hield A.D.O. moeizaam stand
naast S.T.C. om tenslotte ook
roemloos te verdwijnen.
Na dit incident en door het
opstappen van conservatieve
krachten kreeg S.T.C. eindelijk
de kans zich vrijer te ontplooi
en. Suksessen in ieder opzicht
bleven niet uit.
maar werden niet door ieder
een in dank aanvaard. Met na
me in katholieke en protestant
se kringen werd de suksesvolle
ontwikkeling van S.T.C. niet
zonder zorg gade geslagen.
Pastoor Smit opende in 1933
het tegenoffensief door de op
richting van de katholieke
gymnastiekvereniging „Cres
cendo". Gemakshalve werden
de leerlingen van zijn paro
chiële scholen automatisch
verplicht zich bij zijn vereni
ging aan te sluiten. Andere
mannen-broeders zaten even
min stil en richtten de Chris
telijke gymnastiekvereniging
„Fraternitas" op.
Pas in de zeventiger jaren
keerde het gezonde verstand
terug. In 1971 fuseerden S.T.C.
en Crescendo, waaruit de te
genwoordige „Springbokken"
tevoorschijn kwamen. Drie
jaar later, Fraternitas was in
tussen overgestapt naar de
Christelijke vereniging voor
lichamelijke opvoeding „Olym-
pia", trad laatstgenoemde ver
eniging eveneens tot De
Springbokken toe waardoor het
ledental tot meer dan 1200
groeide. In Soesterberg had
den intussen zusterverenigin
gen als A.G.A.V.S. en „Lae-
titia" wortel geschoten.
S.T.C., qf zo u wilt De
Springbokken waren en zijn
niet meer uit de Soester Ge
meenschap weg te denken.
Tussen toen en nu hebben zij
altijd het beschermheerschap
gekregen van alle Soester bur
gemeesters. Er werd deelgeno
men aan de legendarische
kringparades - kampioen
schappen - demonstraties en
propaganda-marsen. De ver
eniging kreeg een majoretten
groep, een drumband en een
trompettercorps. „DE BOK" is
de veelzeggende naam van een
maandelijks, fraai uitgevoerd,
verenigingsblad. Een eigen
kantoor in gebouw Eltheto ge
tuigt van een zakelijke aanpak.
Eén van de oudst gedienden
in de Soester turn- en gymnas-
tiekwereld is de nu 57-jarige
„Malle Pietje" Ekel.
S.T.C. en De Springbokken, dit
jaar is hij 50 jaar aktief in
deze organisaties, zijn een niet
onbelangrijk stukje van zijn le
ven geworden. Zijn liefde voor
turnen - gymnastiek - het ver
enigingsleven werd hem door
Ekel sr. met de paplepel in
gegeven. De Piet Ekel van nu
was tot twee maal toe voor
zitter van S.T.C. en is in De
Springbokken een onvolprezen
secretaris die graag en veel
spreekt over hetgeen hij tot
zijn grootste hobby heeft ge
maakt.
Geen wonder wanneer je 40
jaar bestuurslid bent, onder
scheiden werd met het ere-lid-
maatschap van je vereniging,
en lid van verdienste bent van
het grote K.N.G.V. Piet Ekel:
the grand old man van De
Springbokken. Artist - vereni
gingsman. Op het eerste ge
zicht een merkwaardige com
binatie.
Verklaart Piet Ekel: „Toch
niet. In de showwereld is er zo
veel schijn en klatergoud. Een
vereniging als de onze kent
dat glitterwerk niet, is levens
echt, een hartverwarmende
realiteit. Weliswaar een dui
ventil, want jaarlijks verdwij
nen er circa 500 leden en ko
men er een zelfde aantal nieu
we gezichten bij. Toch is zo'n
doorstroming en verversing
goed voor een vereniging. Al
leen vraagt het veel werk van
bestuursleden en in de admi
nistratieve sektor".
De laatste ontwikkeling baart
ook De Springbokken grote
zorg.
Voorzitter H. J. Teeuwen heeft
wegens drukke werkzaamhe
den zijn funktie in 1978 ter be
schikking gesteld, Piet zelf be
hoort niet meer tot de jongsten
en ook in de technische leiding
zijn er vacatures. Zou de aan
stelling van een direkteur-spor-
tif in de toekomst de werk
zaamheden van nieuwe be
stuursleden niet aanzienlijk
kunnen verlichten?
Piet Ekel: „Voor mij staat
vast dat daar op de lange duur
niet aan valt te ontkomen. Hij
zou er nu al moeten zijn, maar
waar halen we het geld van
daan om een dergelijke funk-
tionaris een volwaardig sala
ris te kunnen betalen? De fi
nanciën zijn voor ons toch een
levensgroot probleem. Wil je
eisen stellen aan hoog gekwali
ficeerde leerkrachten dan ko
men daar kapitalen voor kij
ken. Ondanks een begroting
van meer dan anderhalve ton
voeren we een uiterst voorzich
tig financieel beleid. Mede
daarom ook in 1978 geen gou
den feest met een randje.
Trouwens, waar zie je zoiets
met 1200 grote en kleine leden
moeten vieren, en wat moet
je de mensen met de concurren
tie van televisie en bioscopen
dan nog voor acceptabels bie
den?"
Geen gouden feest dus met een
randje. Alle aandacht is op de
tóekomst geconcëntreérd.
Springbokken moeten er blij
ven en komen. Een op de veer
tig Soester inwoners is er bij
aangesloten, bekwame en ac
tieve bestuurs- en kaderleden
zijn er moeizaam voor te vin
den.
Piet Ekel: „In de loop der ja
ren heb ik geconstateerd dat
een vereniging als de onze ook
een soort zaak aan het worden
is. Gevoelsmatig heeft men er
geen banden mee. Men woont
in Soest, men werkt er buiten
en alleen de aktieve recreatie,
vooral in de avonduren, is ons
bindmiddel. De Springbokken
tellen vele clubjes in een grote
club. Hele wijken van Soest
beoefenen gymnastiek in onze
vereniging. Er zijn clubjes
voor jazz en moderne ritmi
sche gymnastiek, er is een
turnselectie. Buiten de zaal
wordt er gewandeld en doen we
mee aan tal van zakelijke en
niet zakelijke manifestaties, en
dan is er verder een groot aan
tal leden, totaal niet prestatie
gericht, die gymnastiek als
trimmen ondergaan'
Daraesleden van de Soester Turn Club eind twintiger jaren. In een soort
Soester klederdracht trok men al demonstrerend het land door om de
gymnastiek te propageren.
komen dan toch niet aan de in
druk dat er hier en daar nog
een heleboel verbeterd kan
worden. Ik ben bijvoorbeeld
van mening dat de leden van de
Soester Sportstichting uitslui
tend moet bestaan uit leden die
optimaal de Soester sport ver
tegenwoordigen, ze moeten er
dus bij en in betrokken zijn.
Aan mensen die op een afstand
het sportgebeuren in Soest vol
gen hebben we geen behoefte.
Alleen mensen in de praktijk
weten waar ze het over hebben
als ze standpunten en menin
gen over de Soester sport ten
beste geven. Aan goed willende
theoretici heb je in de prak
tijk meestal niet zo veel".
Het jaar 1979 zal voor Piet
Ekel, méér dan andere jaren
het geval is, in het teken van
de Springbokken staan. Straks
viert hij twee jubilea: 50 jaar
lid van de S.T.C. - De Spring
bokken, 40 jaar bestuurslid,
met als hoofdrollen het voor
zitterschap en het secretariaat.
Piet Ekel zelf hoort nog geen
feestgedruis aankomen.
Zeker weten dat hij zich ver
gist. Voor zo'n unieke ver
enigingsman moet het goud
dan maar wel eens een
randje krijgen. De Springbok
ken mogen er best wat hoog
standjes voor over hebben.
Een sticker van „De Springbok"
De Springbokken, ondanks de
geringe bindmiddelen, toch wel
degelijk een vereniging met
een grote sociale en maat
schappelijke funktie. Hoe kij
ken B. en W. en de Raad te
gen de Springbokken aan?
„Er is", constateert Piet Ekel,
„een redelijk tot goed contact.
We volgden de voorstellen en
besluiten zeer kritisch en ont-
Majorettes en drumband van de Springbokken tijdens een mars door Soest.
Piet Ekel
Oude Griekse wijsgeren waren het er al lang over eens, dat on
derwijs in lichamelijke opvoeding een onderdeel moest zijn van
de totale opvoeding. Deze stelling werd in de tweede helft van
de negentiende eeuw in Duitsland door „Vater" Jahn practisch
omgebogen, toen hij in Pruisen „Turnvereine" oprichtte als
dekmantel van een toen verboden revolutionaire beweging. Ook
in Nederland vonden zijn opvattingen spoedig weerklank. In
verenigingsverband werd naast gymnastiek ook „onderwijs" in
de wapenhandel gegeven, zoals schermen met floret en stok.
Oude kronieken vermeldden zelfs „met geweer". Een over
blijfsel vinden we nog terug in de namen van verschillende oude
verenigingen, waarvan de Baarnse Gymnastiek en Schermver-
eniging BG SV de bekendste is.
In 1857 werd de lichamelijke opvoeding onder de facultatieve
leerstof aan de scholen opgenomen.
Later, in 1863, werd gymnastiek een verplicht vak. Eerst op de
middelbare, in 1889 ook op de normaalscholen en pas in 1920
bij het Lager Onderwijs. Ruim daarvoor werd het nu 111 jaar
oude Koninklijk Nederlands Gymnastiek Verbond opgericht.
Toen het K.N.G.V. ruim 50 jaar
bestond en de Stichtse Turn
kring pas was opgericht, werd
in Soest de belangstelling voor
gymnastiek levend, mede door
het feit dat het vak gymnas
tiek op scholen verplicht was
gesteld. In 1921 werd een Chris
telijke vereniging opgericht,
die zich aansloot bij het Chris-
J. H. G. v.d. Woude, voorzit
ter, gereformeerd, J. Dijkstra,
gereformeerd, G. J. Smit,
Rooms-Katholiek, H. van Hal,
Rooms-Katholiek, Th. J. Reg-
ter, Nederlands-Hervormd, P. v
Drost, Nederland-Hervormd,
J. J. Meurs, Vrijzinnig, J.
Kraayenbrink, Vrijzinnig en
J. Spelt, Buitenkerkelijk.
