;bij
k
"4,j» H
Geluid
Televisie 10
in
i! blub b
Q* Q&ULc,
ink.
'\V*<w®a.21
«-eri
\o^andtU«.€Ko.u,
te^-v bee,\{
I) /W
1MW5 et e&nys wi s<bouJx
Ji^j pdmxtfJZdz tuuAsje On,
pnJLle e&n (sdbrn,
Srt VtAsdbvuzz/n "fcotsn cLaJt os
treurt Je
D-e cLa.u/e/ocl hnj
Sn toen urusr aJ&Eers urty
èn toen mOAxn 6óns ijieon
teOCLyCctrCaJyCl.
on toen ro-tur/r ean? n
ixratcJiuXcx I
i
3
18
19
Soostor Courant van woensdag 7 februari 1979
19
$Deze pagina is ter beschikking gesteld aan, dé orga-
nisatoren van het progekt "MEDIA". Dit progekt is
opgezet in het kader van het programma kunstzinnige
vorming in het lager-en voortgezet onderwijs te
f Soest en Soesterbergr. Voor de voorbereiding en uit-|
a
CK>t-
44 a
Bah, geen poep op de stoep!
De grote opkomst van de televisie kwam pas na de
tweede wereldoorlog. Toen werd televisie het belang
rijkste massa medium, dat wil zeggen het belangrijk
ste middel 'om tegelijkertijd zoveel mogelijk mensen
te bereiken. Het werd belangrijker nog dan de radio.
Maar voor het zover was hebben de geleerden jaren
lang onderzoekingen gedaan. In de tweede helft van
de 19e eeuw waren ze er al mee begonnen. Want nadat
ze over grote afstanden direkt met elkaar konden
praten wilden ze ook beelden kunnen overbrengen.
Televisie betekend dan ook letterlijk "ver zien". De
eerste direkte reportages werden uitgezonden in
Duitsland van de in 1936 in Berlijn gehouden Olympi
sche Spelen. In Amerika was de eerste direkte uitzen
ding in 1939. President Roosvelt opende toen de We
reldtentoonstelling in Mew York. In 1940 waren er re
gelmatig t.v. uitzendingen in de Verenigde Staten van
Amerika, in Engeland, Duitsland en in de Sovjet Unie.
Maar inmiddels was de tweede wereldoorlog begonnen
en werd er in Europa helemaal niets meer gedaan met
televisie. In Amerika ook niet omdat daar de bedrij
ven allemaal dingen voor de oorlog moesten maken.
In Nederland werden vanaf 1951 regelmatig t.v.pro
gramma's uitgezonden. Toen hadden nog maar heel wei
nig mensen een televisietoestel. Meestal de rijken of
degene die meewerkten aan de programma's. En wie een
televisietoestel had kon er op rekenen dat hij, voor
al als er een belangrijk programma werd uitgezonden,
een huis vol visite had, want iedereen wilde het wel
eens zien. In de jaren 50 waren er ook veel cafë's en
restaurants die een toestel aanschaften dat was goed
voor de klandizie want wie wilde kijken moest ook iets
bestellen. In die tijd keek je ook maar naar alles
wat op de televisie kwam. Bijna iedereen die een tele
visie had bleef 's avond thuis om te kijken. Dat was
voor de bioskopen niet zo best want die zaten avond
aan avond met lege zalen en de belangstelling voor een
avondje theater zakte ook behoorlijk. Tegenwoordig
zijn we zo gewend aan t.v. dat we nu weer graag naar
de film of theater gaan. En voordat we de t.v. aanzet
ten kijken we vaak eerst of er een leuk of interessant
programma komt. In 1967 kwam er kleurentelevisie in Ne
derland, in Amerika hadden ze in 1954 kleuren t.v. De
meeste mensen geloven eerder iets dat ze op t.v. ge
zien hebben dan bijv. wat ze in de krant lezen of op de
radio horen, want dan denken ze: "ik heb het toch met
mijn eigen ogen gezien". Maar degene die het programma
maakt laat vaak alleen die dingen zien die hij belang
rijk vindt. Bijv., in een programma over een kunste
naar zal de programmamaker vooral die kunstwerken la
ten zien die hijzelf heel mooi vindt, terwijl als je
zelf naar een tentoonstelling van de kunstenaar zou
gaan vind je misschien juist die kunstwerken mooi die
je op de t.v. niet hebt gezien.Zo wordt van mensen die
geregeld op de t.v. komen vaak gedacht dat ze belang
rijker zijn dan anderen. Maar die mensen doen gewoon
hun werk en zijn daarom niet meer waard dan iemand die
door zijn werk niet op de t.v. komt.
Als er nu belangrijke dingen in de Wereld gebeuren kun
nen we dat meestal direkt op de t.v. zien. Denk maar
eens aan de wereldkampioenschappen voetbal in Argen
tinië afgelopen zomer. Dat gaat dan via kommunikatie-
satelieten.
Maar dat is weer een ander hoofdstuk.
i
j
f
U
