Kom gezellig occasions kijken bij Auto Vandermeer 2000 m2 autoplezier in elk merk! Dot is de beste gebruikte voor minder Weet je nog wel... oudje" Toenemende belangstelling voor historische optocht 950 jaar Soest Problemen rond realisatie sporthal- complex te Soesterberg Burgerschap Wacht niet tot maart als u nu geld bespaart. veilig en vertrouwd. Doe nu uw voordeel en u bent zeker van een.betrouwbare gebruikte auto. Gouden- en zilveren munten „950 jaar Soest" nog niet uitverkocht 1979 KLEURENFILM VOL? Beeldschoon VAN OOSTEN FOTOGRAFIE ju Kolibri kleurenfoto's Ontactisch optreden initiatiefnemer Uw succes is onze reclame!!! RIJOPLEIDING voor al uw rijbewijzen. Autorij- en Verkeersschool M. LOS y-pTl U komt op de Fluorweg terug steeds weer in de nieuwe showroom van Fluorweg 33-47 V Amersfoort Tel. 033-31299 Industrieterrein "De Isselt" Openingstijden: 9.00-18.00 uur VOLOP PARKEERRUIMTE Mensen zoals ik beschikken over veel vrije tijd. Ze denken terug aan vroeger en zouden hun belevenissen het liefst op papier zet ten. Dat komt er door allerlei omstandigheden niet van. Toch wil ook ik iets van vroeger kwijt. Daarom ben ik blij dat de Soes- ter Courant het initiatief heeft genomen mensen van mijn leef tijd, laten we maar zeggen de oudjes in de rubriek „weet je nog wel oudje" aan het woord te laten. Alles op een rijtje zetten is voor iemand van mijn leeftijd erg moeilijk. Wat ik in dit ver haal dan ook vertel zijn niet meer dan losse herinneringen die mij af en toe nog wel eens voor de geest komen. Zo herinner ik mij mijn broer die een akelige hekel aan school had. Meester Brüning was toender- tijd het hoofd van de R. K. school. Mijn broer werd dik wijls ziek naar huis gezonden, omdat hij zich ziek had gege ten. Hij deed dat door een rau we aardappel in zijn mond te stoppen en net zo fijn te kau wen dat hij er onpasselijk van werd. Natuurlijk kwamen ze er een keer achter. Hij werd op gesloten in een soort afvoerhok- je waarin alle stank van de ka chel doordrong. Daar was het slecht verkeren. De ene straf was de andere niet. Er waren meesters die je bestraften door op je vingers te slaan of je aan je haren op te tillen. Meester Pieper was daar een goeie in. Wat ik er tegenwoordig zo van hoor geloof ik dat er vroeger minder sprake was van school verzuim dan nu. Merkwaardig eigenlijk. Vroeger moest je er als kind veel meer voor doen. De afstanden waren groot, en geld voor fietsen en auto's was er niet. Er was sprake van bijna een 6-daagse werkweek. Alleen de zaterdagmiddag had je vrij. Het was een betrekke lijke vrije tijd. Mijn ouders hadden een boerderij en dus was er altijd werk aan de win kel. Vooral in de hooi en koren maanden had je als kind geen minuut voor je zelf. Niks bijzonders. Je voelde dat je helpen moest. Er zat niets anders op. Achteraf ben ik er dankbaar voor geweest. Het heeft mij karakter gegeven. Thuis heb ik het niet slecht gehad. Wij hadden een redelijke boer derij met maar liefst zestien koeien. Dat was wat voor die tijd. Tegenwoordig kan geen boer daar meer van bestaan. Ze moeten er tegenwoordig veertig of vijftig hebben om een beetje te kunnen leven, ik was dertien jaar toen ik van de lagere school kwam. Daar na ben ik naar de lagere tech nische school in Amersfoort gegaan. Tegenwoordig heet dat geloof ik de ambachtschool. Was zestien jaar toen ik mijn diploma haalde. Ben in de praktijk begonnen als leerling timmerman. Geen makkelijke tijd, ook al omdat ik in de avonduren studeerde voor mijn diploma van de middelbare technische school (MTS). Na studieverlof kreeg ik wegens broederdienst vrijstelling van militaire dienst. Tot mijn 20e jaar heb ik doorgetimmerd, daarna ben ik op een archi tectenkantoor geweest. Het was bij Kroes, een speciale kerk en kloosterbouwer. Zeven jaar ben ik daar geweest. In die tijd heb ik, altijd op het fietsje hoor, een cursus ge volgd voor bouwkundig opzich ter. Daarna ben ik voor mij zelf begonnen. Mariënburg, dat nu jammer genoeg gesloopt is, heb ik ge bouwd. Ik leverde het op in 1928. De opdracht kreeg ik van de orde van de zusters Augus- tinessen in Delft. Het hele ge val kostte toen al in die tijd zeker een bedrag van ruim 2 ton. Daar bouw je het tegen woordig niet meer voor. Maar vakwerk was het wel in die tijd. Het was allemaal trou wens anders. De mannen die er aan werkten begonnen iede re dag om een uur of zeven en als het Angelus klonk' dan werd het werk neergelegd. Elf uur per dag dus, en toen was er geen sprake van een 5-daagse werkweek. Het waren voor de arbeiders harde tijden, maar wat waren het een vakmensen. Tegenwoordig is er geen tim merman die nog een fatsoen lijke deur kan maken. Machi nes hebben handen vervangen, maar geef mij de handen van de vakman maar. Tegenwoor dig kunnen ze niets meer. Zelfs iets fatsoenlijks op papier zet ten schijnt niet meer te kunnen. Neem nou bijvoor beeld eens een metselaar. Met moeite kunnen ze tegenwoor dig een gestrekte hanekam op het kozijn zetten. Moest je in onze tijd komen. Praat mij er niet van. Het am bacht is vandaag de dag geen ambacht meer. We zijn „ge leerde" mensen, machines doen tegenwoordig ons werk en wat het werkelijke beroep betreft; we leren het ook niet meer. In mijn begintijd als ar chitect was het moeilijk om in Soest aan werk te komen, en toch heb ik nooit om werk gevraagd. Dat verdomde ik toen, en als ik nu nog werkte zou ik het nog niet kunnen. Daarvoor had en heb ik teveel eergevoel. Als er van mij een huis werd gevraagd van 30.000,-, en dat was wat voor de 2e wereldoorlog, dan kwam er een huis waarin alles zat en was dat er voor die prijs ook in thuis hoorde. Dat is altijd mijn naam en reklame ge weest. Daarom hoefde ik ook nooit om werk te vragen. Het werd nooit 25 mille, en de rest hier (maakt een gebaar naar de knip). Wat ik voor provisies heb kun nen krijgen. Niet te geloven. Soms was het zelfs meer dan mijn loon. Ben er nooit aan begonnen, en bert nog steeds trots dat ik wat dat betreft mijn eerste cent nog moet aan pakken. De mensen recht in de ogen kunnen blijven kijken en rustig 's nachts slapen is mij tot nu toe best bevallen. Misschien ben ik daarom wel zo oud geworden. Je verdient er minder door. De boterham die je eet smaakt er des te lekkerder door. Nou was ik ook op andere punten een eigenheimer. Had weinig behoefte aan ontspanning. Het liefste zat ik thuis te tekenen en te schetsen. Dat was mijn lust en mijn leven. Misschien is het daardoor gekomen dat ik zo'n 113 boerderijen heb ont worpen en laten bouwen, en dan na de oorlog natuurlijk het ontwerpen en het bouwen van bungalows. Waarin ik nu zelf zit heb ik otworpen en laten bouwen voor mijn vrouw zaliger. Heeft ze ook wel verdiend. We hadden drie kinderen kun nen hebben. Twee zijn dood, een zoon is ons gebleven, bleven. Terug naar Soest, want ik praat veel te veel over mij zelf. Laat ik eens iets vertellen over de Soester zoals ik hem zie en heb leren kennen. De Soester: een best mens, maar je moet het hem niet lastig maken. Dan krijg je een kwaaie aan hem. De oude Soesters hebben een groot gevoel voor recht vaardigheid. Ze willen eerlijk worden behandeld. Dat komt omdat ze het van nature en qua karakter ook zelf zijn. Ze doen alles voor je mits ze zeker weten dat ze niet worden be lazerd. Voor ze die zekerheid hebben kan het even duren, maar als die overtuiging er is dan heb je ze tot aan je dood toe. Misschien dat de tijd die ze nodig hebben om in ver trouwen te geloven er de oor zaak van is dat ze voor buiten staanders, laten we zeggen im port, een ietwat wantrouwende indruk maken. Voor mij staat verder vast dat de doorsnee oude Soester een harde werker is. Ze willen op een eerlijke manier hun boterham verdie nen. Zo heb ik ze leren kennen. Het zijn over het algemeen kerkse mensen die voor hun kerk, welke dat ook is, in ma terieel opzicht veel over heb ben. Soest, ik heb er het groot ste deel van mijn leven doorge bracht en ik ben er tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar voor. ARN. N. BROUWER, Dalweg 5 - Soest. ai.at nnfr steeds om in te tekenen voor de speciale m!mTfwÏÏruitgeÏeven worden ter gelegenheid van het 950-jarig munten welKe uiigee ten iSoe3ter Daalders" gaan heten, worS door de Rijksmunt te Utrecht geslagen in de volgende worden aoor ue xv j -«veren en 10 000 bronzen munten. ^"tallen: 250 gouden KW zUjere^lD,w ™eienaen 400 bronzen Soester Daalders. Onder „Intekenen" wordt verstaan dat de gelden verkriiebaar bii de VVV, Steenhoffstraat"en bij'de^ederlandse Crediet Bank, Torenstraat. De munten kosten 375,. de zilveren f 45, en de bronzen 5, per stuk. Er komen steeds meer telefoontjes binnen bij het secretariaat van de Commissie die zich bezighoudt met de voorbereidingen voor de Historische Optocht, die op zaterdag 26 a.s. zal worden gehouden in het kader van de feesten rondom 950 jaar Soest. Er zijn min of meer definitieve toezeggingen van scholen, verenigingen, bedrijven, maar ook van particulieren. Aanmelding: De aanmelding voor deelname staat officieel open tot morgen donderdag 1 maart. De Commissie is echter tot de conclusie gekomen, dat er wel veel belangstelling bestaat, maar dat er nogal wat vragen zijn met betrekking tot een te kiezen onderwerp. In eerdere artikelen in dit blad werd reeds gewag gemaakt van een speciale deelnemers avond, waar een en ander in overleg met de leden van de Commissie zou kunnen worden besproken. Er zijn duidelijke aanwijzigingen dat veel ad- spirant-deelnemers/sters hun beslis sing tot al of niet meedoen willen laten afhangen van wat er op die avond zal worden bekend gemaakt. Met name de in het vooruitzicht gesteld hulp bij het aanleveren van ideeën schijnt hoge prioriteit te hebben. Daarom heeft de Commissie besloten de termijn van inschrijving te verlengen. Informatie bijeenkomst De deelnemersvergadering wordt om gedoopt in Informatiebijeenkomst" die zal plaatsvinden donderdagavond 15 maart a.s. aanvang 20.00 uur, in de Rank, Soesterbergsestraat 18, Soest- Zuid. Iedereen, deelnemer of (nog) niet, is van harte welkom. Er zullen naast de beloofde suggesties medede lingen worden gedaan over reeds ge dane aanmeldingen, de definitieve rou te etc. De route: Een groot probleem is de route. De commissie wil proberen zoveel moge lijk mensen te laten genieten van de optocht, maar stuit in haar streven op de langeüht-bebouwing van Soest, die een complete route, waar niemand iets op aan te merken zou'hebben, in de weg staat. Niet dat de .commissie niet bereid zou zijn zoveel mogelijk buurten ,,aan te doen"; de moeilijkheid wordt de afstand die moet worden afgelegd. Muziekkorpsen, en jonge kinderen, die mogelijkerwijs meelopen, kunnen nu eenmaal niet een dag lang lopen, want daar zou het dan wel op neer komen... De route, waarvoor nu vergunning is aangevraagd ziet er als volgt uit: Start Terrein Eng, Julianalaan, Burg Gi'othestraat, van YVeedestraat, Steen- hoffstraat, Middelwijkstraat, Toren straat. Kerkstraat, Soesterbergse straat. Gallenkampelsweg, Birkstraat, Ferd. Huycklaan. Reclame: Er schijnt wat misverstand te bestaan over het begrip reclame" in de op tocht. Er wordt naar gestreefd die zoveel mogelijk te .weren". Er zijn vragen gesteld in de raad, mede over het ondef-deel in de reglementen m.b.t. tot het uitbeelden van politieke zaken. Het moet duidelijk zijn dat de optocht is bedoeld om het historische karakter van toen in de herinnering terug te roepen. Het ligt voor de hand dat het weinig zinvol zou zijn als de optocht zou worden gebruikt als reclame-optocht of als stoet waarin politieke idealen voor het voetlicht worden gebracht. Echter, stel dat men een echte oude bierbrouwerswagen op de kop kan tikken, met van die prachtige kolossen van paarden ervoor en waar dan op de kar duidelijk de naam Amstel of Hei- neken te lezen staat... denk niet dat de commissie die wagen zal weigeren. Elke vorm van deelname wordt door de commissie bekeken en als er twij fels zijn is vooraf overleg mogelijk. Filmdokument: Ten behoeve van een filmische doku- mentatie, te verzorgen door het Soes ter Foto- en Filmbedrijf ,,Astra" wordt gevraagd naar bestaand materiaal op 35, 16, 19Vz en 8 mm. U gelieve dat rechtstreeks te willen melden aan foto en Filmbedrijf Astra, Soesterbergse straat 24 te Soest. Niet wachten met aanmelden De secretaresse van de commissie, Mevrouw E. M. Stolwijk-Okhuijzen, stelt het op hoge prijs nu al zoveel mogelijk te vernemen wie er in princi pe bereid zijn aan de optocht mee te doen. Ook al weet men op dit moment nog niet in welke hoedanigheid. Me vrouw Stolwijk zou bij inventarisatie, voorafgaand aan de informatie-avond op 15 maart, in staat kunnen zijn mensen met elkaar in contact te bren gen, die dan samen een bepaald pro ject kunnen aanpakken. Bel haar op: 02155-17113. Het adres van het secreta riaat, waar u alle inlichtingen over de organisatie kunt inwinnen, luidt: Kruisweg 2 - Soest. Ir Soesterbergsestraat 57 t/o busstation Soest-Zuid - Tel. 13109 Het sporthal-plan van de Hooglander Beerens voor Soesterberg kan snel gerea liseerd worden indien de gemeente een wat soepele medewerking geeft, zo ver telde deze initiatiefnemer tijdens een extra VVD-Iedenvergadering te Soester berg. Hoe soepel die medewerking is zal de tijd leren. Tijdens de gelijkertijd in Soest gehouden vergadering van de financiële commissie werd evenwel niet met zoveel waardering gesproken over de huidige aktiviteiten van de heer Bee rens, die de zakelijke onderhandelingen met de gemeente doorkruiste met wat men noemde „een merkwaardig optreden". In de financiële commissie stelde Jan Visser (P.S.) vragen over de plannen van de sporthal te Soesterberg, naar aanleiding van een brief van de heer Beerens. Ook de andere fracties had den een dergelijk schrijven ontvangen. Daarin ging het over de door de ge meente gevraagde meterprijs voor de grond. De burgemeester stelde in de verga dering met de financiële experts uit de gemeenteraad dat bovenal de voor delen voor de sportverenigingen in Soesterberg in het oog gehouden wer den en daar konden de commissie leden zich geheel mee verenigen. Van Visser wilde zij overigens wel weten of hij soms geporteerd was een particulier voor een „prijsje" iets te laten oprichten? Maar Visser wilde ook het algemeen belang niet uit het oog verliezen. In Soesterberg kreeg de heer Beerens veel lof toegezwaaid voor zijn initia tief van de heer H. Wulfert van de VVD. Wulfert meende dat Beerens wel zou laten zien dat ,,een sporthal helemaal geen zwaar gesubsidieerde toestand behoefde te zijn". De heer Beerens vertelde vervolgens het een en ander over zijn plan; de interesse daarvoor van de kant van de gemeente Soest en hij meende dat men nu toch in het stadium gekomen was dat realisatie dicht bij was. Toch kwamen er problemen tevoor schijn toen bleek dat de heer Beerens geen gymnastiektoestellen in de sport hal wilde plaatsen en dat hij voor het gebruik vijftig gulden per uur wilde vragen. Met name vertegenwoordigers van de Soesterbergse gymnastiekver enigingen zagen er zo niet veel in. Beerens nam deze „hobbel" erg simpel met te stellen dat men zich daarover geen zorgen behoefde te maken. Via de passe-partout regeling van de Soes ter sportstichting was die klip wel te omzeilen. Hij werd verder op de avond gecon fronteerd met enkele andere hem nog onbekende zaken als het servituut aan gaande de zondagsrust, dat op de grond rust en met de beperkte bouw hoogte in verband met de nabijheid van het vliegveld Soesterberg. Een en ander zal aan de orde gesteld worden in de gesprekken die met de desbe treffende autoriteiten gevoerd moeten worden. OMDAT IK HET NU OOK GOED SNAP DE WARE SOESTER-BURGERSCHAP BIJ U EN IK, BIJ IED'RE STAND MET 'T BIEDEN VAN DE HELPERSHAND IN DIT AFGRIJS'LIJK WINTERWEER, NU HOOP IK DAT OOK VAN ONS KEER' GEHEEL DIE KLEINE BURG'LIJKHEID DIE D'EENSGEZINDHEID DAN TEN SPIJT ONS NAAR HET MUGGENZIFTEN VOERT, DE STEMMING ROT MAAKT, ZO BEROERD, MAAR DAT WIJ ALLEN, MET ELKAAR, BIJ 'T NEGEN-HONDERD-VIJFTIG JAAR BESTAAN VAN SOEST, OOK ÉÉN VAN GEEST, WILLENS EN WETENS VIEREN FEEST. VAN LENNEPLAAN 47 - TELEFOON 16621

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1979 | | pagina 25