o
)r
B.V.
ZEflbv
Smikkelen
Smullen
Soest
DARTHUIZEN
Een restaurant om je in thuis te voelen
Keuken
en andere praat
3ANK
Enveloppen
Briefpapier
Rekeningen enz.
Drukkerij
Smit
•ankier
leningen
leek
idiet
mmm
al
gen
TELEFOON 19064
JON 02154-18633
Van Weedestraat 29
roerende goederen.
edehofstraat 7, Soest.
I. 02155 - 1 77 74*
19.00 uur 1 21 09
iappil Venlo
t u de bank in huis.
oor u gekozen lening,
uit ons pakket:
- kan bij u thuis in zijn
afgewerkt
per maand vanaf
f 115,48
f 223,98
f 551,24
:redietj
at openstaande bedrag
id excl rente
94
139
195.—
278.—
:rediet)
120
240
360
ifspraaK
10 welkom op een van
)ren
Amersfoort
18441 J
13
Soester Courant van woensdag 4 juli 1979
13
Alle foto's op deze pagina
werden gemaakt door
Herman van Dam
Op deze smikkel-smul-Soest
pagina de achtste aflevering
van onze culinaire ontdek
kingsreis. Eerder hebben wij
voor deze rubriek geparkeerd
bij: restaurant v.d. Brink -
Bauers Stüberl - restaurant De
Dissel - restaurant La Grande
Bouffe - Taveerne d'Oude
Enghe - restaurant De Soester-
duinen - restaurant boerderij
't Hoogje. Ter voorkoming van
misverstandenalle vastge
legde indrukken zijn gebaseerd
op een éénmalig bezoek.
Voor wie op zijn tijd liefhebber is van een heel smake
lijk hapje eten (en wie is dat niet?) biedt Soest tal van moge
lijkheden. Dat is de eerste en belangrijkste conclusie na negen
keer te hebben geparkeerd bij evenzoveel Soester restaurants.
Laatste aanlegplaats van deze smikkel-smul-toestand is res
taurant Darthuizen. Een etablissement dat lang niet voor alle
Soesters gemakkelijk bereikbaar is, maar zich toch in een gro
te populariteit mag verheugen. De aanwezigheid van kegel
en bowlingbanen zullen daaraan niet vreemd zijn, maar daar
was en is het ons in deze rubriek niet om te doen.
Eerste vaststelling bij aan
komst in Darthuizen: een roy
aal bezette parkeerplaats waar
onze rode vierwieler ternau
wernood een plaatsje kon vin
den. Een constatering die deed
vermoeden dat eigenaar en
medewerkers van dit café-res
taurant vele af te leggen wan
delkilometers voor de benen
hadden.
Binnen de muren van dit gezel
lige café-restaurant werd deze
conclusie bevestigd. Die avond
was Darthuizen met een totaal
van 300 gasten besproken uit
verkocht, hetgeen ons voor de
culinaire uitkomst het ergste
deed vrezen. Ten onrechte
naar later zou blijken. Ondanks
alle drukte elders in het Prins
Hendriklaanpand een vlotte
en vooral zeer attente bedie
ning in het gezellige intieme
specialiteitenrestaurant. Dart
huizen beschikt kennelijk over
een zwarte brigade die niet
snel een zee te hoog gaat.
Wachtend op onze eerste
drankjes, een eerlijke koele ou
de en een voortreffelijke sher
ry, werd het natuurlijk eerst
terrein verkennen. Met vrij
eenvoudige middelen is men er
bij Darthuizen in geslaagd een
gezellig sfeertje te creëren. De
wanden zijn verpakt met een
gobelin-achtig soort behang.
Moderne kroonluchters onder
steunen het kaarslicht van ie
dere tafel. Daarop bevindt zich
verder eenvoudig servies, be
stek en een gedurfde kleur ta
felbekleding. Bescheiden ko-
perdecoraties aan de muren en
witte anjers, gevangen in gips-
kruid, als attente tafelversie
ring.
Een kleurrijke folder vertelt
ons, dat Darthuizen het restau
rant is waar wij ons thuis zul
len voelen. Zou best wel eens
waar kunnen zijn. Duidelijk
wordt ook dat de meeste bezoe
kers van die avond stamgas
ten zijn. Dat blijkt onder meer
uit de amicale omgang met het
bedienende personeel. Onze ad
viseur ter plekke is Erick Bloe-
ne. Voor ons een bekend ge
zicht. Wij hebben elkaar vast
en zeker wel eens eerder ont
moet. Blijkt juist te zijn, want
voordat hij als bedrijfsleider
bij Darthuizen ging werken
hadden bezoekers van gereno-
meerde huizen als Het Rode
Koper - Het Rode Wold en De
Witte al met hem kennis ge
maakt. Wanneer de inhoud van
onze glazen aangeeft dat er
ruimte ïs voor wat bijvulling
verdiepen wij ons in de spijs
kaarten van Darthuizen. Eers
te oppervlakkige indrukDart
huizen weet best raad met de
prijzen, maar misschien zal
dat dan weer te maken hebben
met het feit dat de kreet ,,alle
waar naar zijn geld" nog niet
is achterhaald. Mijn echtgeno
te kiest na lang aarzelen een
kipcocktail. Het blijkt te be
staan uit frisse - sappige stuk
jes kippevlees van een bepaald
niet overjarig product. Drui
ven - schijfjes sinaasappel -
walnoot en mandarijn zijn ver
zameld in een meer dan voor
treffelijke cocktailsaus waar,
in plaats van de fabrikant met
de kant en klare potjes, de
chef-kok groot aandeelhouder
is. Als mij de garantie wordt
gegeven dat de paling op toast
nergens anders dan vanuit het
IJsselmeer afkomstig is (let
wel de paling) dan waag ik mij
aan deze vaderlandse exclusi
viteit. Mijn vertrouwen wordt
gehonoreerd met prachtige
moten gefileerde paling. Een
smaak die doet vermoeden dat
de lichtbruine rakkers hooguit
24 uur eerder nog de vrijheid
hadden. Ik reken mij zelf tot
een palingkenner. Na het IJs
selmeer in Darthuizen te heb
ben geproefd blijf ik volhouden
dat paling, zeker gerookte, het
best op smaak is in de zomer
maanden. Niet alleen dat men
met aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid een IJssel-
meerproduct op de tong krijgt,
er bestaat naar mijn ervaring
geen palingsoort ter wereld
van die kwaliteit. Ze mogen
uit* Zuid-Afrika - Denemarken
of waar dan ook vandaan ko-
Sfeer en romantiek in de eetzaal van .Darthuizen"
Foto Herman van Dam
men, de smaak van wat Vo-
lendam - Marken en die ande
re vissersplaatsen te bieden
hebben is niet te evenaren.
Nou, u heeft het al begrepen,
paling van die kwaliteit is er
een om je vingers bij op te
eten. Ik heb het net niet ge
daan. Hoofdstuk 2 heet bij
Darthuizen Potages - Soepen.
Tegenover mij wordt na de
licht verteerbare kipcock
tail gekozen voor een gegra
tineerde uiensoep. Ondanks de
dammetjes die dit soort soep
kan opwerpen bleek het geheel
zeer licht verteerbaar. Dat had
naar de mening van de ver-
bruikster o.a. te maken met het
feit dat het geheel slechts zeer
licht gebonden was. Hoe dan
ook, het zag er met de smake
lijke gegratineerde kaas al
lemaal heel smakelijk uit. Bo
vendien men kan er de tijd voor
nemen. De soep wordt tijdens
het gebruik constant op tem
peratuur gehouden door een
waxine-lichtje dat onder het
fraaie tesje is> aangebracht.
Iets ter navolging.
Zelf gokte ik op een schijnbaar
eenvoudig tomatensoepje. Met
de uitspraak eenvoudig wordt
de keuken overigens onrecht
De sfeervolle grote zaal van Restaurant Da rthuizen
Foto Herman van Dam
aangedaan. Een zeer smakelijk
geheel dat werd vervaardigd
uit verse tomaten, room en
peterselie. Desondanks toch
een smaakje dat we niet kon
den thuisbrengen. Een bewijs-
je kervel bleek de verrassen
de smaakmaker van huis uit
te zijn. Tussen het gelepen van
beide partijen door aanvoer
van vers stokbrood, stokbrood
dat zijn smaak en kwaliteit
niet in een diepvrieskist had
achtergelaten. Het derde en
laatste gerecht voor de hoofd
maaltijd werd onbetwist het
culinaire hoogtepunt van de
avond. Escargots .geserveerd
in een, wat ik gemakshalve
maar een vuurvast slakken-
doosje noem. Hoe smakelijk es
cargots ook kunnen, de knof
look die er aan wordt toege
voegd is niet zelden hinderlijk
voor de omgeving thuis die het
dezelfde avond met flensjes of
brood met beleg heeft moeten
stellen. Toegegeven, de knof
look ontbrak niet, maar was
allerminst hinderlijk. Het werd
in de meer dan voortreffelijke
saus gecombineerd met peper -
kleine stukjes ontbijtspek - ui
en - room - wijn en een vleugje
citroen. Een dag of wat later
heb ik thuis nog eens gepro
beerd de afgekeken kunst in
praktijk te brengen, maar
het werd nog minder dan ik mij
in alle bescheidenheid had
voorgesteld. Er zijn culinaire
zaken waar doe 't zeivers met
hun handen vanaf moeten blij
ven. Daartoe reken ik de Wijn
bergslakken zoals ze in Dart
huizen worden gepresenteerd.
Mijn disgenote die doorgaans
voor vis kiest wanneer ook
vleesgerechten tot de keuze
mogelijkheden behoren bestel
de twee gepocheerde tongfi
lets. Het staat er zo eenvoudig
en onschuldig op de kaart,
maar beste mensen weet waar
aan u gaat beginnen. De fraaie
gefileerde tongen worden bij
opkomst vergezeld van rijst
en krieltjes, verse boontjes en
verse spinazie, salade en peer
tjes. Kwantiteit en kwaliteit
kwamen ver boven het gemid
delde. Heijermans heeft wat
Darthuizen betreft beslist onge
lijk als hij meent ,,dat de vis
duur betaald wordt". Naast mij
voltrok zich de ceremonie die bij
een Tournedos Stroganoff thuis
hoort. Kok Jan ter Linden had
er zijn keuken tijdelijk voor
verlaten. De ingrediënten
waarmee hij zijn vorstelijke
ossehaas omringde zijn: bo
ter - uien - verse paprika -
ham - champignons - vleugje
knoflook - een van runderbeen
deren getrokken bouillon -
room - peper - tomatenpuree.
De saus wordt geflambeerd
met wodka, het vlees met cog
nac. Grote verdienste van dit
gerecht: de in figuurlijke zin
doorzichtigheid van de saus.
Nagenoeg alles wat er in ver
werkt was kon ik terugproe-
ven, en dat is lang niet altijd
het geval met een saus die bij
de Tournedos Stroganoff wordt
geserveerd. Niet zelden hebben
paprika - knoflook of tomaten
puree op een hinderlijke ma
nier de overhand in de saus.
De fijnproever die u ongetwij
feld bent zal er begrip voor
kunnen opbrengen dat wij op
deze ontdekkingsreis het des
sert maar het dessert hebben
gelaten. Uit eten gaan moet
tenslotte ook nog medisch ver
antwoord blijven. Onbesproken
zijn tot nu toe de geserveerde
wijnen gebleven. Darthuizen
beschikt over een bescheiden,
maar qua keuze zeer opvallen
de wijnkaart.
Zelf koos ik voor de qua prijs
onvoordelige Chateaux La
Tour St. Bonnet, een 75-er Bor
deaux, van een diepe ongeken
de schoonheid. De Bourgogne
Aligoté 1976 maakte op mijn
disgenote een overweldigende
indruk. Zelden heb ik haar met
zoveel vreugde het goudgeel
van witte Bourgogne zien proe
ven. Jammer dat dit soort wij
nen zo'n aanslag op de begro
ting plegen.
Toch mag u zich om deze re
den een avondje uit in Dart
huizen niet laten ontgaan. Voor
de belachelijk lage prijs van
10,50 wordt u onder de naam
Clos de Clochard, zowel een
witte als rode huiswijn geser
veerd die in tegenstelling tot
andere huiswijnen niet afkom
stig is van Chateaux Migraine.
Samenvattend kijken we terug
op een zeer geslaagd avondje
tafelen met vele hoogtepunten.
Darthuizen, het restaurant
waar u zich thuis voelt volgens
de reclame-folder, haalt rekla-
me en werkelijkheid niet door
elkaar.
JAN LEIJENDEKKER.
Alfred Hendrik Ernst van Keeken, voor familie vrien
den en bekénden Freddy, heeft Darthuizen Soest onder
zijn beheer. Tussen wieg1950 Amersfoort, en Horeca
1979 Soest zitten bijna 30 jaar. Jaren die werden over
brugd door de Lagere School, Kwekersschool te Weert, 6
maanden Engeland, Militaire Dienst en na het afzwaai
en bij vader van Keeken Darthuizen Leersum in de leer.
Verrijkte zijn kennis van het vak in gerenomeerde res
taurants in Amersfoort en Scherpenzeel, om tenslotte
geheel op eigen benen in Darthuizen Soest te komen
staan. Soester aannemer van Asch en vader van Keeken
waren voor de komst van Van Keeken jr. eigenaren
van café-restaurant Darthuizen.
Niet-Horeca-man van Asch stapte er na een jaar uit,
vader en zoon van Keeken maakten een nieuw begin.
Bijna twee jaar hebben zij samengewerkt. Ruim 1/ jaar
behartigt van Keeken jr. samen met zijn charmante
echtgenote de belangen van het familiebedrijf in Soest.
De sfeer en aankleding van de zaak verraadt dat ook zij
dagelijks een stempel op het bedrijf drukt. Toch was
de Horeca voor haar tien jaar geleden een totaal onbe
kende wereld. Mevr. van Keeken: „Na mijn school
jaren ben ik in het drogistenvak terechtgekomen. Uiter
aard niet te vergelijken. Toen ik mijn man leerde kennen
wist ik, wat zijn beroep betreft niet waarin ik terecht
kwam, maar daar kom je wel achter. De eerste twee jaar
heb ik het verschrikkelijk moeilijk gehad.
Het is een bijzonder ongeregeld leven, weinig tijd voor
een privé-leven en meer van die ongemakken. Langza
merhand ga je aan dit leefpatroon wennen en zie je ook
de aantrekkelijke kanten van het vak.
Dan ontstaat, zonder dat je dat bewust merkt, een si
tuatie waar je niet meer buiten zou kunnen en willen.
Moeilijk blijft nog de combinatie opvoeding kinderen en
de zorgen voor de zaak. Straks wanneer ze ouder zijn zal
dat ook wel veranderen. „Nicolette van Keeken, het
bloemenvrouwtjevan Darthuizen, gastvrouwe van
grote klasse.
Als wij constateren dat de sfeer van gerenommeerde
restaurants, al of niet met ster, in Darthuizen is terug
te vinden maakt de eigenaar nadrukkelijk bezwaar tegen
het noemen van namen van zaken met wie zijn be
drijf zou kunnen worden vergeleken. „Ik vat het, zo
luidt zijn uitleg" natuurlijk wel als een compliment op,
maar vergeleken worden met welk bedrijf in onze sector
dan ook, wil ik liever niet. Ik ben en vertegenwoordig Dart
huizen. Die naam moet in de toekomst meer dan voor
heen in Soest en omgeving exclusiviteit gaan krijgen.
Onze sfeer, onze stijl, onze kwaliteit is die van Dart
huizen en niet van een restaurant dat er door welke om
standigheid ook een beetje op lijkt".
Darthuizen dus en niets anders. Wie er een avondje heeft
vertoefd zal met ons constateren dat men in vergelijking
met vroeger jaren de koers aan het verleggen is. Een
conclusie die vooral wordt ingegeven door het vakman
schap waarmee begrippen als service en bediening zijn
omgeven. Freddy van Keeken: „Die nieuwe medewer
kers zijn natuurlijk niet toevallig aangetroffen. Ik moet
met vol vertrouwen in deze zaak iets aan mensen kun
nen overlaten en daardoor mijn handen en aandacht vrij
hebben voor werkzaamheden die tenmiivste even belang
rijk voor ons bedrijf zijn. We hebben in het verleden wel
eens teveel gehinkt op twee gedachten. Grote partijen
van honderden mensen waren er de oorzaak van dat mo
gelijkheden om a la carte te dineren soms ontbraken.
Dan word je ongewild in een bepaalde hoek van de
Horeca-sector gedrukt. Dat wil ik onder geen enkele
voorwaarde. Het een is net zo belangrijk als het ander.
Wil je je zaak werkelijk optimaal rendabel maken
dan heb je aan een troef in deze tijd absoluut onvoldoen
de. Alles moet kloppen en tot in de details zijn verzorgd.
Na de vakantie (vanaf 11/ juli a.s. tot 28 juli a.s.) komen
wij met nieuwe spectaculaire a la carte-samenstellingen
waarvan wij grote verwachtingen hebben". Het is dui
delijk: De moeilijke aanloopperiode waarmee ieder Ho
recabedrijf te maken krijgt is door de van Keekens over
wonnen. Bij het afscheid nemen is van beide gezichten
het vertrouwen in de toekomst af te lezen. Van Keeken
jr. ontvouwt zijn Horecafilosofie: „Weet u wat het is in
ons vak? Dagelijks wakker blijven. We leven nu in een
tijd dat de mensen toch weer meer prijs gaan stellen op
een stukje klassieke bediening en bereid zijn tijd te in
vesteren in een avondje uit. Met mijn voortreffelijke me
dewerkers tnaak ik mij wat de toekomst betreft geen
zorgen. Tenslotte is het toch de kwaliteit in ons vak die
het wint". Kwaliteit, het is onmiskenbaar in Darthuizen
aanwezig. U moet het zelf maar eens beoordelen.
Lr.
