„Ik wil Indonesia
aan mijn klanten
erkopen"
Alles voor alle reizen
Reisburo
VAKANTIEREIZEN
ZAKEN- en PRIVÉREIZEN
Dordelijk
;orte tijd
r zijn ge-
hij in de
Nassi als ontbijt
Nachttrein
naar Jogyakarta
Bali
35° in de schaduw
Twee kinderen
ons bezoek werden wij vriendelijk
jewuifd.
t was moeilijk om van deze mensen
cheid te nemen. Onze gids had nog
i hoogtepunt voor deze dag: een
■oek aan de familie Udjo. Deze fa
lie met 10 kinderen en enige vriend
en vriendinnetjes uit de buurt heb-
i een anklung orkestje opgericht,
er meisje of jongen bespeelt een
dung. Een anklung is een bamboe-
trument met 2 loszittende bamboe-
sjes, die door verschillende omvang
i eigen toon geven. De klank ont-
at als men met de hand een tril
de beweging maakt. Na een optre-
t van het orkestje moesten dé gas-
ook meespelen en kregen wij elk
anklung instrument in de hand
Irukt. Op elk instrument had men
cijfer gedrukt en zo konden wij
idels de cijfers op een bord zien
meer men aan de beurt was om de
lung te laten trillen. Na enig oe-
sn kwam er een leuk Indonesisch
!je uit. Voldaan kwamen wij in ons
ïl terug en wij zullen nog vaak
ïgdenken aan deze mooie dag in
>m Bandung.
/olgende dag stond op ons program
een tocht naar de krater van de
gkuban Prahu, ongeveer 40 km.
noorden van Bandung. Via Lem-
g bereikten wij een hoogte van om-
eks 2000 meter. Het landschap wij-
zich enigszins en langs de weg
in nu grote kerststerren en nog ho-
naaldbomen, varens en kinabo-
1.
en bij de rand van de krater is
parkeerterrein. Men voelt aan de
peratuur dat wij op behoorlijke
rte zijn gekomen. Per groepje van
irsonen krijgen wij een gids toe-
ïeld om in de krater af te dalen,
e gids loopt iedere dag 12 km.
af zijn kampong naar deze kra-
om te horen of hij een groepje
isten mag begeleiden. Nu in het
e seizoen daalt hij 2 maal per
k in de krater af en dat brengt
i ongeveer 1000-1500 rupiahs op.
Soester Courant van woensdag 5 december 1979
Het paleis uit het oude koninkrijk van Karangasem
De bekende apendans op het eiland Bali
Wij dalen via glibberige paadjes af
naar de krater. Halverwege krijgen
wij al een mooi uitzicht op de krater
en zien in de diepte al de rookplui
men uit de aarde opstijgen. De stijle
afdaling valt niet mee en de gids
is onze steun en toeverlaat. Eenmaal
beneden in de krater aangekomen be
merkt men al gauw een indringende
zwavellucht en komt het kokende
water uit diverse spleten uit de grond.
Wat een belevenis, de laatste uitbar
sting van deze krater is in 1969 ge
weest, dus nog niet zo lang geleden.
Na een vermoeiende klim naar boven
weer verder naar onze lunch in het
Grand Hotel in Lembang. Dit is nog
een echt koloniaal hotel en wij genoten
van een heerlijke rijsttafel. Overigens
staat mij 2 maal per dag een rijst
tafel nog steeds niet tegen en geniet
ik er nog dagelijks van. Ik zie in het
hotel enkele Indonesische gasten in
de morgen als ontbijt al nassi goreng
bestellen. Dat gaat mij als Europeaan
net iets te ver.
Wij hebben door tijdnood gedwongen
onze keuze gemaakt voor de nachttrein
van Bandung naar Jogyakarta. Keurig
werden wij weer door de vertegen
woordiger van Satriavi naar het sta
tion gebracht. Wij werden door een zij
deur binnengeloodst naar een prachti
ge kamer met lederen fauteuils. Wij
dachten dat dit hoorde bij een le klas
se treinbiljet, maar niets was min
der waar. Deze le klasse trein bleek
helemaal niet zo comfortabel te zijn.
De afwerking van deze in de D.D.R.
gemaakte wagons was slecht en de
„airconditioning" leek nergens op.
een gelukkig leven, dus natuurlijk mijn
hand ook in zo'n stoepa gestoken. De
Borobudur wordt thans gerestaureerd
met behulp van de Unesco.
Bandung heeft een heerlijk klimaat
maar Jogyakarta ligt weer laag en
wij beklommen deze tempel precies
om 12 uur in de middag en dan staat
de zon nagenoeg recht boven je. Tem
peratuur omstreeks 35 graden in de
schaduw.
Dit eiland wordt in vele folders aange
prezen als de parel in de gordel van
smaragd.
Toen wij echter per vliegtuig in Den
pasar arriveerden viel mij het land
schap erg tegen en zeker na alles
wat ik op Java had mogen aanschou
wen. Ook de weg naar ons hotel Sanur
Beach bood niet veel natuurschoon.
Wel werd er dwars door de rijstvelden
een autoweg van het vliegveld naar de
vele hotels aan de kust bij Sanur aan
gelegd. Een echt toeristenoord. De ho
tels en bungalows liggen allen direct
aan het strand in schitterende tro
pische tuinen. Het is te mooi aange
legd en er zijn teveel toeristen in de
omgeving. Zelfs 's morgens om 6 uur
op het strand komen de kinderen al
met koopwaar op je af. Zij hebben al
lemaal hetzelfde verhaal. „Waar komt
u vandaan, wanneer bent u aangeko
men, hoe heet u en welkom in Bali'
Daarna volgt het verkoopgesprek. Het
lijkt wel of zij allemaal dezelfde tekst
uit hun hoofd hebben geleer.
Gelukkig blijkt er nog een ander Bali
te bestaan. Dit hebben wij ervaren op
onze tocht naar het Noorden van dit
wonderschone eiland. Ik kan het niet
onder woorden brengen, maar het is
werkelijk een belevenis om in Bali
te hebben mogen rondtrekken.
De terrasvormige sawa's en de vul
kanen bepalen de schoonheid van dit
landschap. Bali is het eiland van vele
duizenden tempels, het eiland van go
den en demonen. Ieder huis heeft op
het erf een huistempeltje voor het
offeren aan de goden en de voorouders.
De Balinezen zijn een diep religieus
volk en meer dan 95% zijn het aan
hangers van het hindoeïsme. Voortdu
rend worden er offers gebracht, klei
ne offers in de vorm van bloemen of
vruchten. Ik heb er verschillende dan
sen mogen aanschouwen, o.a. de ba-
rong en krisdans. Ze stellen de strijd
voor tussen het goede en het kwade.
De Barong, een legendarisch dier, stelt
het goede voor en Rangda het slechte.
Het goede overwint altijd. De muzikale
begeleiding wordt verzorgd door een
gamelan orkest. Dit orkest bestaat
hoofdzakelijk uit slaginstrumenten.
Gamel betekent hamer. Men gebruikt
deze hamers om op de diverse instru
menten te slaan.
Deze gamelanmuziek wordt eveneens
gebruikt bij het Wajang- of schimmen
spel. Men speelt met lederen platte
poppen een spel achter een lamp zodat
de schaduw op een wit gespannen
doek valt. Volgens vaste regels laat
men de wajangpoppen langs het wit
te doek glijden. Met stokjes kan men
de armen laten bewegen. Ook komt
in zulk een spel de strijd tussen het
goede en kwade weer als boventoon
naar voren.
Helaas is aan deze oriëntatiereis te
snel een einde gekomen. Zeker had ik
op het wonderschone eiland Bali nog
enige tijd willen doorbrengen. Een
ding is zeker: ik kom hier terug. Ik
heb door mijn werk al veel van de
wereld mogen zien, maar ik geloof
te moeten stellen dat er geen mooier
land op de wereld is dan Indonesia,
de gordel van Smaragd".
>assen op de eenden van de boerderij
Men kon er kussens en dekens bij
huren. De reis van 11 uur was een
vervelende lange tocht. Misschien had
den wij dan toch beter de dagtrein
kunnen nemen en van het landschap
kunnen genieten. Gelukkig volgde een
vrije dag in Jogyakarta.
Wij arriveerden pas om half 5 's mor
gens in het Ambarraukmo Sheraton
Hotel en waren wel aan een „nacht
rust" toe. Er was niet te slapen ge
weest in de trein.
Het hotel ligt aan de rand van de stad
in een schitterend park en vanuit mijn
kamer heb ik een mooi uitzicht op
de vulkaan de Merapi, die nog steeds
werkt en doorlopend een rookpluim
laat zien. In de tuin twee zwembaden.
Het was vroeger het buitenverblijf van
de sultan van Jogyakarta. Naast het
hotel staan nog de sultansgebouwen
zoals het Kraton museum. In de mid
dag zijn wij gaan winkelen.
Aangezien het hotel nogal uit de stad
ligt hebben wij de tocht per becaks
gemaakt. Dit is een soort fietstaxi voor
2 personen en de bestuurder zit achter
de passagiers en zo storten wij ons
dan in het drukke verkeer van Jog
yakarta.
Er rijden in deze stad ongeveer 10.000
van deze becaks. Je voelt je in het
begin toch wel opgelaten dat je je voor
een luttel bedrag door zo'n fietsende
man laat voortbewegen. Deze fietsta
xi's zijn meestal geen eigendom, maar
worden gepacht. Men betaalt meestal
400 Rpa per dag pacht en aangezien
een uur rijden ongeveer 400 Rpa kost
moeten deze mensen minstens 1 uur
per dag een vrachtje hebben om de
pacht er uit te hebben. Ik betwijfel
of dit lukt gezien de grote aantallen
becaks die er zijn. Vaak zie je deze
mensen er lui in liggen, ze slapen er
meestal 's nachts ook in.
Jogyakarta is bekend voor batik en
zilverwerk. Wij hebben dan ook enige
ateliers bezocht. Het zou te lang wor
den om de hele procedure van het ba
tikken te beschrijven maar in grote
lijnen komt het er op neer dat men
op witte katoenen lappen figuren aan
brengt en deze invult met was. Dit
gebeurt door meisjes en vrouwen die
de hele dag aan een dampend potje
vet met een soort pijpje vetlijnen trek
ken op de lappen stof. Meestal is het
parafine of bijenwas. Daarna wordt de
lap in een kleurbad gedompeld en het
vet verhindert dan dat deze kleur op
het doek Indringt. Men verwijdert de
aangebrachte vetlagen en strepen en
maakt weer nieuwe figuren en dezelf
de procédé begint weer opnieuw. Loon
voor een hele dag ongeveer 500 Rpa
(ƒ1,50).
Even buiten Jogyakarta in Kotagede
hebbeh wij een atelier van zilversme
den bezocht. Wij bezochten Moeljodi-
hardjo een bekende leverancier van
zilverwerk aan de sultan en buiten
landse vorsten. Veel mannen zitten
met een hamer op zilveren platen te
kloppen. Met eenvoudige voorwerpen
toveren zij de mooiste sieraden, lepels
en messen tevoorschijn. Je moet er wel
de tijd voor hebben en nemen om zo
te kunnen werken. Men heeft daar de
tijd.
Ook een „must" is een bezoek aan het
boeddhistische bouwwerk de Borobu
dur.
Veertig km. ten noorden van de stad
Jogyakarta ligt de Borobudur. Wat
de afmetingen betreft viel mij deze
tempel tegen. Ik had al een en ander
op TV en in kranten gezien. Deze tem
pel is slechts 31 meter hoog en aan
de voet 120 meter. Het is echter geen
tempel om in te gaan. Het is een mas
sief monument. Op de 3 terrassen
staan veel opengewerkte stoepa's in
de vorm van een klok. In iedere stoe
pa is een budhabeeld. Kun je de budha
met je vingers aanraken dan rest je
per vliegtuig, trein, schip en touringcar.
Ité-vliegreizen, bungalow- en appartementen-
verhuur voor automobilisten
vlieg- en treinbiljetten, hotelreserveringen, scheeps-
passages, autoverhuur, verzekeringen.
HOMND
INTERN4TION4L
Officieel K.L.M.-agent voor
Soest en omgeving
STEENHOFFSTRAAT15A
TELEX: 43733
Kantooruren:
- TELEFOON 16571 -14905
Maandag t/m vrijdag 9.00-17.00 uur.
Zaterdag 10.00-16.00 uur
