2.98 KERSTSTOL KERST- VIJFDAAGSE VAN AUTO AUTO Honsbergen Sinaasappels Honsbergen Honsbergen Honsbergen Honsbergen ziektekosten verzekering Woensdag 19 december 1979 58e jaargang no 17 SOESTER COURANT Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Söest - Tel. 14152* Postgiro 126156 Hoofdredacteur: H. E.J.SMIT Abonnement per half jaar 10.— Buiten Soest per half jaar ƒ20.— Verschijnt iedere woensdag Foto Herman van Dam ALLEEN DONDERDAG JONG BELEGEN Zie onze advertentie ALLEEN DONDERDAG 500 GRAM Zie onze advertentie DEZE WEEK ALLEEN DONDERDAG KILO UllfU Zie onze advertentie Kom gezellig auto's kijken op de Van zaterdag 22 t/m zaterdag 29 december. Bij aankoop van een nieuwe of gebruikte wagen 'n jaar gratis Wegenbelasting. ALLEEN DONDERDAG 2 KILO Zie onze advertentie Fluorweg 49-51 - Amersfoort Telefoon 033-15548 Raad en burgers namen afscheid van burgemeester Corver De erepenning in goud van de gemeente Soest; een fraai schil derij van een oud stukje Soest van de hand van de kunstenaar Toon Tieland, veel lovende woorden uitgesproken door de loco burgemeester de heer G. Plomp; door de nestor van de raad, de heer G. Stam; door de commissaris van de Koningin mr. P. J. Verdam, door de heer A. R. Vermeer, burgemeester van Amers foort in zijn kwaliteit als voorzitter van het Samenwerkings verband Eemland, waren evenzovele bewijzen van dankbaar heid aan mevrouw Corver voor de vele aan de gemeenschap be wezen diensten. In het dorpshuis „de Borg" waar zij voor het laatst een raads vergadering voorzat, werd haar dank gebracht voor alles wat zij in het bijzonder voor Soest gedaan had. Deze extra raads vergadering werd ondermeer door vele oud-raadsleden bijge woond en verder door oud-burgemeester Bentinck, de burge meesters van Baarn en Eemnes. Vertegenwoordigers van het Anjerfonds en kolonel W. van Gas tel, commandant van de vliegbasis. De raad was op de heren Gerth en Jonker na, compleet. In de avond volgde een afscheids receptie voor de inwoners, waar velen gebruik van maakten en die eveneens uitmondde in een oprecht huldebetoon. Erepenning De erepenning in goud van de gemeen te Soest, een zeer zelden uitgereikte onderscheiding, overhandigde loco- burgemeester drs. G. A. W. G. A. Plomp aan mevrouw Corver, aan het slot van zijn betoog waarin hij haar uitvoerig dankte voor alles wat zij voor Soest gedaan had. „Wij hebben ge meend u op enigerlei wijze te moeten sieren. Bij onze voorbereidingen om dit plan uit te voeren, bleek echter al spoedig dat u, zij het ongewild, ons de pas had afgesneden: alle versierselen die bij het officiële afscheid uit een openbare functie als de uwe in aan merking komen zijn reeds in uw be zit. Wij konden dat natuurlijk reeds ver moeden bij iemand met een dergelijke staat van dienst als u", aldus de heer Plomp. Terugkijkend op haar aktieve politieke leven, merkte de heer Plomp op dat zij reeds vele malen afscheid genomen had; als Statenlid, als Kamerlid en ook als burgemeester. Men zou daar om eigenlijk van een herhaling kunnen spreken, maar nu dan wel van een bij zondere herhaling, omdat definitief af scheid genomen wordt. ,,U doet dat op een moment waarop onder uw leiding belangrijke beslissin gen zijn genomen met betrekking tot beleidsvoornemens voor de toekomst. U verlaat het schip op een moment dat het vaarschema voor de komende lange reis is opgesteld. Of de lading op de juiste plaats en op het juiste mo ment zal worden afgeleverd zal mede afhangen van de stuurmanskunst van degeen die u opvolgt, maar misschien wel het meest van de medewerking van de bemanning", aldus de loco-burge meester. De tijd was nu aangebroken dat zij zich niet meer hoefde te buigen over beleidsplannen, bestemmingsplan nen en prioriteitenschema's. Het was nu zover dat zij haar eigen prioritei ten kon stellen; haar eigen dagindeling kon maken en aandacht besteden aan degenen die haar lief waren en aan zaken die het leven veraangenaamden. Plichtsbetrachting, zo merkte de heer Plomp op, stond hoog bij haar in aan- Een erehaag van -padvinders hij het betreden van De Borg. zien en de verveling had voortdurend het onderspit moeten delven. In de wekelijkse b. w.-vergaderingen zorg de zij steeds voor een aangenaam werkklimaat en een collegiale sfeer. „U had zich steeds in ieder voorko mend probleem ingeleefd en gaf op het meest geëigende moment richting aan de discussie. Zakelijkheid en nuchter heid stonden voorop". Zij toonde zich aanvoerster van een team en hield de teugels strak als de situatie dat ver eiste. De heer Plomp roemde ook haar veel zijdigheid, met name in het debat. „Men moest van goeden huize komen, wilde men in een debat bij u enige kans van slagen hebben". Tenslotte riep de heer Plomp een toe spraak van mevrouw Corver in herin nering bij de opening van een dieren- show. Zij zei toen zich meer aange trokken te voelen tot de sierduiven dan tot de eeuwig zwoegende post duiven en bijen. Wat de bijen betrof merkte hij op: „Deze speciale belang stelling voor de bijen kan niet slechts op toeval berusten. U moet zichzelf erin herkend hebben. Het is immers bekend dat in een bijenvolk de voor naamste rollen zijn toebedeeld aan vrouwen en dat de mannen er maar wat ronddarren' Sprekend over de postduiven zei de heer Plomp: „Er zijn minstens drie overeenkomsten: men kon u met een boodschap, op pad sturen; u week niet gemakkelijk af van een eenmaal inge slagen koers en u ging altijd recht streeks op uw doel af. Of u gemakke lijk uit de hand at, laat ik gaarne aan ieders eigen beoordeling over' De heer Plomp besloot met: „U hebt eerder gezegd dat sieren eigenlijk niet bij u past. Dat siert u, maar wij ver schillen daarover met u van gedach ten" en hij bood haar de erepenning in goud aan. Weemoed „Ik dacht dat een gevoel van bevrij ding bij mij vandaag zou overheer sen, maar nu ik zo om me heen kijk, ben ik daar helemaal niet zo zeker meer van. En ik weet dat er nog een hele tijd op de derde donderdag van de maand, zo tegen half acht, een ge voel van weemoed me zal bekruipen. Weemoed om de dingen die voorbij gingen. En dan hoop ik één ding: Dat u dan allen in grote eendracht en met een heel grote dosis besluitvaardigheid be zig bent met de belangen van Soest en haar inwoners. Want daar ging het om in de zeventiger jaren, die we afslui ten en dat zal ook uw opdracht zijn in de waarschijnlijk nog moeilijker tachtiger jaren, die voor ons liggen. Het ga u allen goed", aldus besloot de burgemeester haar dankwoord. Terugkijkend op de zeven jaar en ze ven maanden zei zij ondermeer veel geleerd te hebben van wijlen wethou der De Haan, die zij een wijs man en groot mensenkenner noemde. Ook aan wijlen gemeentesecretaris Borreman bewaarde zij goede herinne ringen. Veel had zij met hem gepraat en ook veel gelachen. Dank bracht zij aan alle sprekers voor de lovende woorden. De vergelijking met de dieren, zoals door loco-burge meester Plomp naar voren gebracht, bracht haar op het idee de Soester Eng te bestemmen voor duiven en bijen. De erepenning in goud vond zij „bij na te veel eer voor de jaren" die zij in Soest had doorgebracht. Met de heer Stam was zij het eens dat een goede oplossing voor het Soes ter verkeersprobleem dringend nood zakelijk was en daarbij memoreerde zij de vele afgewezen Soester plannen. Niets mocht en de volgende dag moest er weer een nieuw plan zijn. Dankbaar was mevrouw Corver de commissaris voor het feit dat hij haar in 1972 voorgedragen had voor het bur gemeesterschap van Soest ,,en dat nadat mijn echtgenoot en ik in 1966 in de Tweede Kamer vóór de motie Schmelzer stemden en het zittende kabinet waarin u minister van binnen landse zaken was, naar huis stuur den". Dankbaar was zij ook voor de steun welke zij van de collega-burgemees ters had ontvangen. „Het ambt is een zaam en het is dan fijn soms ergens op te kunnen terugvallen", aldus me vrouw Corver. De leden van de gemeenteraad hield zij voor dat men met betrek king tot de woningbouw niet kon blij ven volstaan met het college geen visie, geen besluitvaardigheid en geen verstand en geen kennis van zaken te verwijten. „Hetis uiteindelijk uw raad, die de kritiek zal moeten incasseren. De kritiek van uw burgers, van onze burgers, die jaren in de rij en in de kou staan". Ten aanzien van de participatie-demo cratie merkte zij op dat de partici panten het niet mochten laten bij het alleen maar bepalen van de eigen po sitie. „Zij moeten gevoel krijgen voor afweging en bereid zijn om een maat regel te laten slagen". Blij was zij dat sommige raadsleden nu gepleit hadden voor opnieuw een vrouw als burgemeester. Dat was in 1972 wel anders geweest en zij had toen het gevoel gehad dat men zich hier afvroeg: „Waarom moet óns dat over komen! De pers hield zij voor dat de bericht geving niet vrijblijvend mocht zijn, al diende die pers wel altijd vrij te blij ven. De verplichting was er wel ten aanzien van objectieve berichtgeving; van vermelding van de juiste feiten. In begeleidende commentaren kon men dan die feiten bekritiseren. Speciaal dank bracht mevrouw Corver tenslotte aan de politie „en blij mag je dan zijn dat de verstandhoudingen zo goed zijn dat op ogenblikken waarop „men" meent vraagtekens te moeten zetten bij functioneren èn optreden, dat er dan geen moment verschil van inzicht is en kan zijn tussen korps en burgemeester"); de brandweervrij- willigers en gemeentesecretaris mr. J. Kruitwagen. En zij besloot: „Hoe ver de openheid en de openbaarheid van bestuur in de tachtiger jaren ook mogen voortschrij den, twee dingen mogen nooit gebeu ren. En dat zijn: de openbaarheid van de vergaderingen van het college van b. en w. van Soest èn woordelijke verslagen van het verhandelde. Het laatste zou dodelijk zijn. Een summie re besluitenlijst zij en blijve voldoen de". De raad was haar toch dierbaar gewor den; er waren felle-, goede- en ook heel slechte discussies geweest. En soms had zij weieens gedacht: „Kom nou, vooruit inzetten, doorzetten en vooral doelpunten maken", aldus me vrouw Corver in haar afscheidsrede. Heel Soest Heel Soest was op de receptie: de sport, de politiek, het verenigings leven, de zakenwereld, de pastors en de militairen. De harrnoniën Odeon uit Soesterberg en PVO uit Soest zorgden voor het muzikale onthaal; de padvinders voor een yell en de vendelzwaaiers van het Gaesbeeker Gilde voor de folklore. Het handenschudden werd zo nu en dan onderbroken door een enkele speech en het optreden van leden van de gym nastiekvereniging „de Springbokken", de discodancers van dansschool Slin gerland en koren. Talloze geschenken werden aangedra gen. Een heel bijzonder cadeau over handigde mevrouw M. van Stiphout- Croonenberg namens de vrouwenver eniging. Het was een verzamelwerk van foto's en teksten, teruggaand tot de studententijd van mevrouw Corver tot en met haar burgemeesterschap van Soest. Een „zo was uw leven" op schrift ge steld „van een der onze die bewezen heeft te kunnen presteren en te wer ken en toch zichzelf te kunnen blij ven", aldus mevrouw Van Stiphout. Dit geschenk deed zichtbaar goed. Er waren meer sprekers: voorzitter Reulen van PVO: kolonel W. van Gas tel van de vliegbasis, de heer E. Mooy- aart van de Kamer van Koophandel en Chris Uiterwijk namens de Soester milieuvrienden. Iedere spreker werd beantwoord, zoals ook alle medewerkende groepen per soonlijk bedankt werden. Dames in Soester klederdracht gingen weldoende met grote bladen drank en snacks rond en de combo van de Messengers zorgden op voortreffelijke wijze voor achtergrondmuziek. Het was een van die unieke recepties waar veel meer over te vertellen valt, maar die door zovelen werd bijge woond dat wij hiermee volstaan. Tot en met 31 december is mevrouw Corver nog officieel in dienst; daarna gaat Soest zich opmaken voor het bin nenhalen van haar opvolger. UIT HET ZIEKENFONDS? vraag vrijblijvende informatie over de aan. „5 minuten voor straks"'. Laat u vrijblijvend informeren. <SnUl]iDemmers en ^^5®" de Wolff b.v. Torenstraat 17 - Soest Tel. 02155-15451 Dienend leven Namens de raadsleden voerde de heer G. Stam het woord. Hij meende dat de burgemeester in Soest haar sporen wel verdiend had. „Afscheid nemen is nooit prettig, maar u kunt terugzien op een welbesteed dienend leven", aldus de heer Stam. Hij herinnerde aan het afscheidsca deau dat mevrouw Corver van de scho len in Heiloo had gekregen; een luie stoel, en haar eigen opmerking dat Soest daar wel eens niet zo blij mee zou kunnen zijn. Die indruk was juist geweest, want Soest had geen gelegenheid tot luieren gegeven. „Soest heeft veel, heel veel van u ge vraagd en het u niet gemakkelijk ge maakt. U heeft de uitdaging aanvaard en u heeft Soest veel, heel veel gege ven. Wij kunnen u niet dankbaar ge noeg zijn", aldus de nestor van de raad. Met bewondering sprak hij over de voortvarendheid waarmee zij na haar installatie in Soest de zaken „met een werklust en weergaloze ijver" had aangepakt. Veel had men van haar ge leerd en de manier waarop zij de plan nen van het college verdedigde, ge tuigde van grote kennis van zaken. „U was een goede voorzitter; ook bij de hogere instanties wist u uitstekend de weg om onze belangen te beplei ten", aldus de heer Stam. „Er is wel eens gezegd dat u te hard van stapel liep, maar u was zo over tuigd op de goede weg te zijn, en ve len deelden die overtuiging, dat alle mogelijk spoedbetrachting om uit de knelpunten te komen, een normale gang van zaken was' De heer Stam constateerde dat zij ge durende haar ambtsperiode In' Soest ook veel had moeten incasserendroe fenis in verband met het overlijden van wethouder De Haan en gemeente secretaris Borreman; teleurstellingen omdat bestemmingsplannen waar ja ren aan gewerkt was, niet vastgesteld konden worden. „Ofschoon er in uw ambtsperiode ruim 2700 woningen in Soest en Soesterberg gebouwd zijn, is de woningnood nog be angstigend groot. U had graag meer woningen laten bou wen", zo zei de heer Stam, „maar als de raad zelf kiest voor minimum mo dellen moeten wij de konsekwenties hiervan aanvaarden' Stam zei verder dat Soest toch ook nog iets moest doen aan het verkeerspro bleem, omdat ondanks de Dalweg, er nog steeds sprake was van een „on ontwarbare kluwen". Tenslotte merkte de heer Stam op dat mevrouw Corver Soest als een finan cieel gezonde gemeente achterlaat en dat de raad alle zeilen zou moeten bij zetten om te voorkomen dat na zeven vette jaren, zeven magere jaren zou den komen. Hij eindigde met de bede dat de zegen des Heren met haar mocht zijn op haar verdere levensweg. Waardering Woorden van waardering en dank na mens de provincie sprak commissaris Verdam. Hij merkte op dat hij niet als haar „baas" kwam; dat was een wijd verbreidde misvatting. Dank bracht hij voor haar optreden in het Stichtse. „Ik heb het gevoel dat u door uw charme meer bereikt heeft bij de provincie dan eigenlijk wel mocht, maar daar denkt men in Soest natuurlijk anders over", aldus de heer Verdam. Woorden van grpte waardering sprak ook drs. A. R. Vermeer, voorzitter var» het Samenwerkingsverband Eem land, Het vertrek van burgemeester Corver kwam eerder dan haar colle ga's verwacht en gehoopt hadden. Hij noemde mevrouw Corver een har telijke collega; een toegewijd lid van het dagelijks bestuur, erg gewaar deerd om haar levendige en allerte inbreng bij vergaderingen. Zij was steeds nadrukkelijk aanwezig, maar heel attent en vooral zeer terzake kun dig. De heer Vermeer wenste mevrouw Corver en haar echtgenoot nog vele goede jaren toe.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1979 | | pagina 1