2.98
KERSTSTOL
KERST-
VIJFDAAGSE VAN
AUTO
AUTO
Honsbergen
Sinaasappels
Honsbergen
Honsbergen
Honsbergen
Honsbergen
ziektekosten
verzekering
Woensdag 19 december 1979
58e jaargang no 17
SOESTER
COURANT
Bureau voor redactie en administratie:
Van Weedestraat 29, Söest - Tel. 14152*
Postgiro 126156
Hoofdredacteur:
H. E.J.SMIT
Abonnement per half jaar 10.—
Buiten Soest per half jaar ƒ20.—
Verschijnt iedere woensdag
Foto Herman van Dam
ALLEEN DONDERDAG
JONG BELEGEN
Zie onze advertentie
ALLEEN DONDERDAG
500 GRAM
Zie onze advertentie
DEZE WEEK
ALLEEN DONDERDAG
KILO UllfU
Zie onze advertentie
Kom gezellig auto's kijken op de
Van zaterdag 22 t/m
zaterdag 29 december.
Bij aankoop van een nieuwe
of gebruikte wagen 'n jaar
gratis Wegenbelasting.
ALLEEN DONDERDAG
2 KILO
Zie onze advertentie
Fluorweg 49-51 - Amersfoort
Telefoon 033-15548
Raad en burgers namen afscheid
van burgemeester Corver
De erepenning in goud van de gemeente Soest; een fraai schil
derij van een oud stukje Soest van de hand van de kunstenaar
Toon Tieland, veel lovende woorden uitgesproken door de loco
burgemeester de heer G. Plomp; door de nestor van de raad, de
heer G. Stam; door de commissaris van de Koningin mr. P. J.
Verdam, door de heer A. R. Vermeer, burgemeester van Amers
foort in zijn kwaliteit als voorzitter van het Samenwerkings
verband Eemland, waren evenzovele bewijzen van dankbaar
heid aan mevrouw Corver voor de vele aan de gemeenschap be
wezen diensten.
In het dorpshuis „de Borg" waar zij voor het laatst een raads
vergadering voorzat, werd haar dank gebracht voor alles wat
zij in het bijzonder voor Soest gedaan had. Deze extra raads
vergadering werd ondermeer door vele oud-raadsleden bijge
woond en verder door oud-burgemeester Bentinck, de burge
meesters van Baarn en Eemnes.
Vertegenwoordigers van het Anjerfonds en kolonel W. van Gas
tel, commandant van de vliegbasis. De raad was op de heren
Gerth en Jonker na, compleet. In de avond volgde een afscheids
receptie voor de inwoners, waar velen gebruik van maakten en
die eveneens uitmondde in een oprecht huldebetoon.
Erepenning
De erepenning in goud van de gemeen
te Soest, een zeer zelden uitgereikte
onderscheiding, overhandigde loco-
burgemeester drs. G. A. W. G. A.
Plomp aan mevrouw Corver, aan het
slot van zijn betoog waarin hij haar
uitvoerig dankte voor alles wat zij voor
Soest gedaan had. „Wij hebben ge
meend u op enigerlei wijze te moeten
sieren. Bij onze voorbereidingen om
dit plan uit te voeren, bleek echter al
spoedig dat u, zij het ongewild, ons de
pas had afgesneden: alle versierselen
die bij het officiële afscheid uit een
openbare functie als de uwe in aan
merking komen zijn reeds in uw be
zit.
Wij konden dat natuurlijk reeds ver
moeden bij iemand met een dergelijke
staat van dienst als u", aldus de heer
Plomp.
Terugkijkend op haar aktieve politieke
leven, merkte de heer Plomp op dat
zij reeds vele malen afscheid genomen
had; als Statenlid, als Kamerlid en
ook als burgemeester. Men zou daar
om eigenlijk van een herhaling kunnen
spreken, maar nu dan wel van een bij
zondere herhaling, omdat definitief af
scheid genomen wordt.
,,U doet dat op een moment waarop
onder uw leiding belangrijke beslissin
gen zijn genomen met betrekking tot
beleidsvoornemens voor de toekomst.
U verlaat het schip op een moment
dat het vaarschema voor de komende
lange reis is opgesteld. Of de lading
op de juiste plaats en op het juiste mo
ment zal worden afgeleverd zal mede
afhangen van de stuurmanskunst van
degeen die u opvolgt, maar misschien
wel het meest van de medewerking van
de bemanning", aldus de loco-burge
meester.
De tijd was nu aangebroken dat zij
zich niet meer hoefde te buigen over
beleidsplannen, bestemmingsplan
nen en prioriteitenschema's. Het was
nu zover dat zij haar eigen prioritei
ten kon stellen; haar eigen dagindeling
kon maken en aandacht besteden aan
degenen die haar lief waren en aan
zaken die het leven veraangenaamden.
Plichtsbetrachting, zo merkte de heer
Plomp op, stond hoog bij haar in aan-
Een erehaag van -padvinders
hij het betreden van De Borg.
zien en de verveling had voortdurend
het onderspit moeten delven. In de
wekelijkse b. w.-vergaderingen zorg
de zij steeds voor een aangenaam
werkklimaat en een collegiale sfeer.
„U had zich steeds in ieder voorko
mend probleem ingeleefd en gaf op het
meest geëigende moment richting aan
de discussie. Zakelijkheid en nuchter
heid stonden voorop". Zij toonde zich
aanvoerster van een team en hield de
teugels strak als de situatie dat ver
eiste.
De heer Plomp roemde ook haar veel
zijdigheid, met name in het debat.
„Men moest van goeden huize komen,
wilde men in een debat bij u enige
kans van slagen hebben".
Tenslotte riep de heer Plomp een toe
spraak van mevrouw Corver in herin
nering bij de opening van een dieren-
show. Zij zei toen zich meer aange
trokken te voelen tot de sierduiven
dan tot de eeuwig zwoegende post
duiven en bijen. Wat de bijen betrof
merkte hij op: „Deze speciale belang
stelling voor de bijen kan niet slechts
op toeval berusten. U moet zichzelf
erin herkend hebben. Het is immers
bekend dat in een bijenvolk de voor
naamste rollen zijn toebedeeld aan
vrouwen en dat de mannen er maar
wat ronddarren'
Sprekend over de postduiven zei de
heer Plomp: „Er zijn minstens drie
overeenkomsten: men kon u met een
boodschap, op pad sturen; u week niet
gemakkelijk af van een eenmaal inge
slagen koers en u ging altijd recht
streeks op uw doel af. Of u gemakke
lijk uit de hand at, laat ik gaarne
aan ieders eigen beoordeling over'
De heer Plomp besloot met: „U hebt
eerder gezegd dat sieren eigenlijk niet
bij u past. Dat siert u, maar wij ver
schillen daarover met u van gedach
ten" en hij bood haar de erepenning
in goud aan.
Weemoed
„Ik dacht dat een gevoel van bevrij
ding bij mij vandaag zou overheer
sen, maar nu ik zo om me heen kijk,
ben ik daar helemaal niet zo zeker
meer van. En ik weet dat er nog een
hele tijd op de derde donderdag van
de maand, zo tegen half acht, een ge
voel van weemoed me zal bekruipen.
Weemoed om de dingen die voorbij
gingen.
En dan hoop ik één ding: Dat u dan
allen in grote eendracht en met een
heel grote dosis besluitvaardigheid be
zig bent met de belangen van Soest en
haar inwoners. Want daar ging het om
in de zeventiger jaren, die we afslui
ten en dat zal ook uw opdracht zijn
in de waarschijnlijk nog moeilijker
tachtiger jaren, die voor ons liggen.
Het ga u allen goed", aldus besloot
de burgemeester haar dankwoord.
Terugkijkend op de zeven jaar en ze
ven maanden zei zij ondermeer veel
geleerd te hebben van wijlen wethou
der De Haan, die zij een wijs man
en groot mensenkenner noemde.
Ook aan wijlen gemeentesecretaris
Borreman bewaarde zij goede herinne
ringen. Veel had zij met hem gepraat
en ook veel gelachen.
Dank bracht zij aan alle sprekers voor
de lovende woorden. De vergelijking
met de dieren, zoals door loco-burge
meester Plomp naar voren gebracht,
bracht haar op het idee de Soester
Eng te bestemmen voor duiven en
bijen.
De erepenning in goud vond zij „bij
na te veel eer voor de jaren" die zij
in Soest had doorgebracht.
Met de heer Stam was zij het eens
dat een goede oplossing voor het Soes
ter verkeersprobleem dringend nood
zakelijk was en daarbij memoreerde
zij de vele afgewezen Soester plannen.
Niets mocht en de volgende dag moest
er weer een nieuw plan zijn.
Dankbaar was mevrouw Corver de
commissaris voor het feit dat hij haar
in 1972 voorgedragen had voor het bur
gemeesterschap van Soest ,,en dat
nadat mijn echtgenoot en ik in 1966
in de Tweede Kamer vóór de motie
Schmelzer stemden en het zittende
kabinet waarin u minister van binnen
landse zaken was, naar huis stuur
den".
Dankbaar was zij ook voor de steun
welke zij van de collega-burgemees
ters had ontvangen. „Het ambt is een
zaam en het is dan fijn soms ergens
op te kunnen terugvallen", aldus me
vrouw Corver.
De leden van de gemeenteraad hield
zij voor dat men met betrek
king tot de woningbouw niet kon blij
ven volstaan met het college geen
visie, geen besluitvaardigheid en geen
verstand en geen kennis van zaken te
verwijten. „Hetis uiteindelijk uw raad,
die de kritiek zal moeten incasseren.
De kritiek van uw burgers, van onze
burgers, die jaren in de rij en in de
kou staan".
Ten aanzien van de participatie-demo
cratie merkte zij op dat de partici
panten het niet mochten laten bij het
alleen maar bepalen van de eigen po
sitie. „Zij moeten gevoel krijgen voor
afweging en bereid zijn om een maat
regel te laten slagen".
Blij was zij dat sommige raadsleden
nu gepleit hadden voor opnieuw een
vrouw als burgemeester. Dat was in
1972 wel anders geweest en zij had toen
het gevoel gehad dat men zich hier
afvroeg: „Waarom moet óns dat over
komen!
De pers hield zij voor dat de bericht
geving niet vrijblijvend mocht zijn, al
diende die pers wel altijd vrij te blij
ven. De verplichting was er wel ten
aanzien van objectieve berichtgeving;
van vermelding van de juiste feiten.
In begeleidende commentaren kon
men dan die feiten bekritiseren.
Speciaal dank bracht mevrouw Corver
tenslotte aan de politie „en blij mag je
dan zijn dat de verstandhoudingen zo
goed zijn dat op ogenblikken waarop
„men" meent vraagtekens te moeten
zetten bij functioneren èn optreden,
dat er dan geen moment verschil van
inzicht is en kan zijn tussen korps en
burgemeester"); de brandweervrij-
willigers en gemeentesecretaris mr.
J. Kruitwagen.
En zij besloot: „Hoe ver de openheid
en de openbaarheid van bestuur in de
tachtiger jaren ook mogen voortschrij
den, twee dingen mogen nooit gebeu
ren. En dat zijn: de openbaarheid van
de vergaderingen van het college van
b. en w. van Soest èn woordelijke
verslagen van het verhandelde. Het
laatste zou dodelijk zijn. Een summie
re besluitenlijst zij en blijve voldoen
de".
De raad was haar toch dierbaar gewor
den; er waren felle-, goede- en ook
heel slechte discussies geweest. En
soms had zij weieens gedacht: „Kom
nou, vooruit inzetten, doorzetten en
vooral doelpunten maken", aldus me
vrouw Corver in haar afscheidsrede.
Heel Soest
Heel Soest was op de receptie: de
sport, de politiek, het verenigings
leven, de zakenwereld, de pastors en
de militairen.
De harrnoniën Odeon uit Soesterberg
en PVO uit Soest zorgden voor het
muzikale onthaal; de padvinders voor
een yell en de vendelzwaaiers van het
Gaesbeeker Gilde voor de folklore.
Het handenschudden werd zo nu en dan
onderbroken door een enkele speech
en het optreden van leden van de gym
nastiekvereniging „de Springbokken",
de discodancers van dansschool Slin
gerland en koren.
Talloze geschenken werden aangedra
gen. Een heel bijzonder cadeau over
handigde mevrouw M. van Stiphout-
Croonenberg namens de vrouwenver
eniging. Het was een verzamelwerk
van foto's en teksten, teruggaand tot
de studententijd van mevrouw Corver
tot en met haar burgemeesterschap
van Soest.
Een „zo was uw leven" op schrift ge
steld „van een der onze die bewezen
heeft te kunnen presteren en te wer
ken en toch zichzelf te kunnen blij
ven", aldus mevrouw Van Stiphout.
Dit geschenk deed zichtbaar goed.
Er waren meer sprekers: voorzitter
Reulen van PVO: kolonel W. van Gas
tel van de vliegbasis, de heer E. Mooy-
aart van de Kamer van Koophandel
en Chris Uiterwijk namens de Soester
milieuvrienden.
Iedere spreker werd beantwoord, zoals
ook alle medewerkende groepen per
soonlijk bedankt werden.
Dames in Soester klederdracht gingen
weldoende met grote bladen drank
en snacks rond en de combo van de
Messengers zorgden op voortreffelijke
wijze voor achtergrondmuziek.
Het was een van die unieke recepties
waar veel meer over te vertellen valt,
maar die door zovelen werd bijge
woond dat wij hiermee volstaan.
Tot en met 31 december is mevrouw
Corver nog officieel in dienst; daarna
gaat Soest zich opmaken voor het bin
nenhalen van haar opvolger.
UIT HET
ZIEKENFONDS?
vraag vrijblijvende informatie
over de
aan.
„5 minuten voor
straks"'.
Laat u vrijblijvend
informeren.
<SnUl]iDemmers en
^^5®" de Wolff b.v.
Torenstraat 17 - Soest
Tel. 02155-15451
Dienend leven
Namens de raadsleden voerde de heer
G. Stam het woord. Hij meende dat
de burgemeester in Soest haar sporen
wel verdiend had. „Afscheid nemen is
nooit prettig, maar u kunt terugzien
op een welbesteed dienend leven",
aldus de heer Stam.
Hij herinnerde aan het afscheidsca
deau dat mevrouw Corver van de scho
len in Heiloo had gekregen; een luie
stoel, en haar eigen opmerking dat
Soest daar wel eens niet zo blij mee zou
kunnen zijn.
Die indruk was juist geweest, want
Soest had geen gelegenheid tot luieren
gegeven.
„Soest heeft veel, heel veel van u ge
vraagd en het u niet gemakkelijk ge
maakt. U heeft de uitdaging aanvaard
en u heeft Soest veel, heel veel gege
ven. Wij kunnen u niet dankbaar ge
noeg zijn", aldus de nestor van de
raad.
Met bewondering sprak hij over de
voortvarendheid waarmee zij na haar
installatie in Soest de zaken „met een
werklust en weergaloze ijver" had
aangepakt. Veel had men van haar ge
leerd en de manier waarop zij de plan
nen van het college verdedigde, ge
tuigde van grote kennis van zaken.
„U was een goede voorzitter; ook bij
de hogere instanties wist u uitstekend
de weg om onze belangen te beplei
ten", aldus de heer Stam.
„Er is wel eens gezegd dat u te hard
van stapel liep, maar u was zo over
tuigd op de goede weg te zijn, en ve
len deelden die overtuiging, dat alle
mogelijk spoedbetrachting om uit
de knelpunten te komen, een normale
gang van zaken was'
De heer Stam constateerde dat zij ge
durende haar ambtsperiode In' Soest
ook veel had moeten incasserendroe
fenis in verband met het overlijden
van wethouder De Haan en gemeente
secretaris Borreman; teleurstellingen
omdat bestemmingsplannen waar ja
ren aan gewerkt was, niet vastgesteld
konden worden.
„Ofschoon er in uw ambtsperiode ruim
2700 woningen in Soest en Soesterberg
gebouwd zijn, is de woningnood nog be
angstigend groot.
U had graag meer woningen laten bou
wen", zo zei de heer Stam, „maar als
de raad zelf kiest voor minimum mo
dellen moeten wij de konsekwenties
hiervan aanvaarden'
Stam zei verder dat Soest toch ook nog
iets moest doen aan het verkeerspro
bleem, omdat ondanks de Dalweg, er
nog steeds sprake was van een „on
ontwarbare kluwen".
Tenslotte merkte de heer Stam op dat
mevrouw Corver Soest als een finan
cieel gezonde gemeente achterlaat en
dat de raad alle zeilen zou moeten bij
zetten om te voorkomen dat na zeven
vette jaren, zeven magere jaren zou
den komen.
Hij eindigde met de bede dat de zegen
des Heren met haar mocht zijn op haar
verdere levensweg.
Waardering
Woorden van waardering en dank na
mens de provincie sprak commissaris
Verdam. Hij merkte op dat hij niet als
haar „baas" kwam; dat was een wijd
verbreidde misvatting.
Dank bracht hij voor haar optreden in
het Stichtse. „Ik heb het gevoel dat u
door uw charme meer bereikt heeft
bij de provincie dan eigenlijk wel
mocht, maar daar denkt men in Soest
natuurlijk anders over", aldus de heer
Verdam.
Woorden van grpte waardering sprak
ook drs. A. R. Vermeer, voorzitter
var» het Samenwerkingsverband Eem
land, Het vertrek van burgemeester
Corver kwam eerder dan haar colle
ga's verwacht en gehoopt hadden.
Hij noemde mevrouw Corver een har
telijke collega; een toegewijd lid van
het dagelijks bestuur, erg gewaar
deerd om haar levendige en allerte
inbreng bij vergaderingen. Zij was
steeds nadrukkelijk aanwezig, maar
heel attent en vooral zeer terzake kun
dig.
De heer Vermeer wenste mevrouw
Corver en haar echtgenoot nog vele
goede jaren toe.