>00,-
Raadslid Goote bij afscheid
bedacht met ets
Raad praat over niets
bijna drie uur
Bovag-garantie niet altijd vanzelfsprekend
DOST
9
T.V.-antennes mogen blijven staan
I
w j
le
se School
s
Meubelfabriek aan de Den Blieklaan
krijgt hinderwetvoorwaarden
Gemeenteraadsvergadering
Goed opletten geboden:
Rectificatie
ommelmarkt
Honsbergen"
ito-antennes
rnield
t
s
ik -
BRUIDSREPORTAGE
FOTO HERMAN VAN DAM
Gemeente betaalt
één VVV-
informatrice
Plan landelijk
gebied in
commissie
vergadering
jachtdebat
Deel CDA-fractie
valt over verkoop
van woning
8
Soester Courant van woensdag 27 februari 1980
9
jroen
Dopt t/m 8 maart
1980
Tel. 02155-16410
ondermeer leden van de Ren- en
vereniging Tempo,
ijst van deelnemers wordt in de
ende weken, per sport, samenge-
terugreis wordt zondag 17 mei
aard; de aankomst in Soest staat
.00 uur gepland.
zaterdag, l maart, wordt vanaf
twee 's middags in de zaal van het
stencentrum Honsbergen aan de
di Beckmanstraat een „Rommel-
tt" gehouden met Rad van Avon-
en veiling. Er zijn uitstekende
jes te verkrijgen maar ook mooie
en te verdienen.
i-jarige T.V. deed bij de politie
fte van vernieling van twee an-
3 van zijn personenauto. De wa-
tond geparkeerd bij zijn woning
le Oranjelaan. Een schadepost
Dnderd gulden.
e tweede foto is opvallend
ïr licht was, moest ik werken
ening. De dieptescherpte is
or ik nu ook die drukke
Dat is een voordeel als je
:t onderwerp wilt richten,
rde foto nodig had, maakte
ie lichte lucht en met opzet
rdoor ik een zwart-wit effekt
lie kontourfoto toch ook wel
orden.
g maar de
fen in ons
lan me in
ertrouwd,
zijn forse
ens buur-
ruit is. Al
econoom
t alles zo
was als
meegere-
Jenodigd-
;r enkele
g bereid
at ze te
nerkelijk
■altijd en
ir ligger,
feren en
dat het
i wel een
rgeleken
den aan
ar voer.
te kun-
ls buur-
d kwam
man de
kwispe-
den een
moeten
De gemeenteraad ging akkoord met het voorstel tot het verlenen van een
ontheffing van de zóneverordening hinderwet ten behoeve van de uitbreiding en
wijziging van de meubelfabriek Maaswinkel aan de Den Blieklaan. Alleen de
fractie van Progressief Soest [Jan Visser, mevrouw L. Tomassen en de heer J.
Nuijten] stemde tegen, hoewel wethouder drs. J. L. Menne [CDA] er juist op
wees, dat pas bij het verlenen van de ontheffing maatregelen genomen kunnen
worden om aan de klachten uit de omgeving tegemoet te komen. Daar had de
fractie ook om gevraagd. Bij niet verlenen van de ontheffing zou de bestaande
situatie gehandhaafd blijven en zou er verder niets gebeuren. ,,Dan kunnen we
geen maatregelen treffen en dan zijn de omwonenden niet geholpen", aldus
wethouder Menne. Voorwaarden kunnen alleen gesteld worden in de hinderwet
vergunning, die pas afgegeven wordt indien de ontheffing van de zöneverorde-
ning is verleend.
Jan Visser wees erop, dat in tegenstel
ling tot hetgeen de directeur van ge
meentewerken op 5 december vorig
jaar had geschreven, namelijk dat het
bedrijf nooit aanleiding had gegeven
tot klachten, onjuist was. Dit bleek uit
brieven van omwonenden, gedateerd 2
december. „Daaruit blijkt duidelijk,
dat omwonenden last hebben van het
bedrijf. De directeur van gemeente
werken was daarvan niet op de hoogte,
en wat veel erger is; ook de commissie
ruimtelijke ordening niet. Deze heeft
de bezwaren niet gezien toen dit punt
aan de orde kwam". Visser stelde dat
de gemeente in 1957, toen het bedrijf
zich er vestigde, verzuimd heeft de
ontheffing zöneverordening af te ge
ven, waardoor toen niet voorwaarden
konden worden gesteld in de hinder
wetvergunning die ook nodig was.
Daardoor kan het bedrijf nu in een
agrarisch gebied rustig z'n gang gaan,
aldus Visser. Hij vond het afgeven van
de gevraagde ontheffing voorbarig en
wilde het voorstel aangehouden zien.
De heer J. R. van Poppelen (CDA) zag
in het verlenen van de ontheffing het
legaliseren van het bedrijf. Wethouder
Menne beaamde dit. Hij legde uit, dat
eerst de ontheffing verleend zou moe
ten worden om later in de hinderwet
vergunning voorwaarden te kunnen
stellen. Bijvoorbeeld met betrekking
tot de stank, het lawaai en het licht. Uit
oogpunt van ruimtelijke ordening lag
het in de rede, dat de gevraagde
ontheffing zou worden verleend. Zou de
raad hiertoe niet besluiten, dan zou de
bestaande situatie gewoon gehand
haafd blijven zonder dat de gemeente
de mogelijkheden zou hebben gehad
maatregelen te treffen om aan de
klachten van omwonenden tegemoet te
komen.
Jan Visser was niettemin niet tot
andere gedachten te brengen en bleef
tegen het verlenen van de ontheffing.
„De fabriek past niet in het agrarisch
gebied. Hij staat er alleen nog maar
omdat de gemeente destijds heeft ver
zuimd in te grijpen", aldus Visser,
doelend op de wijziging van het pand
van banketbakkerij in meubelfabriek.
Behalve Progressief Soest had de raad
overigens geen enkele moeite met het
voorstel, zodat het met 23 tegen 3
stemmen werd aangenomen.
Aan het slot van de tè lang durende
raadsvergadering werd afscheid ge
nomen van de heer K. Goote [PvdA].
Hij kreeg als aandenken voor de perio
de van ruim vier jaar dat hij raadslid
was, een ets van de Soester kunstenaar
Sebo Detmers, voorstellende het Kerk-
pad in de omgeving van het WV-kan-
toor.
De heer Goote had juist in zijn laatste
raadsvergadering nogal wat vragen
gesteld over het functioneren van de
plaatselijke WV. Loco-burgemeester
zei het te betreuren dat de heer Goote
halverwege de rit afscheid nam. Hij
bracht hem dank voor de wijze waarop
hij zijn taak verricht had.
In zijn dankwoord zei de heer Goote dat
een aantal zaken een zo grote belasting
voor hem betekenden, dat hij het
raadswerk niet meer optimaal kon
doen. De beslissing op te stappen was
hem zwaar gevallen, temeer daar
raadsleden door de kiezers voor Vier
jaar gekozen werden. Hij zei het raads
werk met veel plezier gedaan te heb
ben en in die periode veel te hebben
geleerd. „Maar het is een métier
waarin je direct resultaten ziet maar
ook vele teleurstellingen kent", aldus
de heer Goote.
Hij wordt opgevolgd door de heer F.
Kingma, die in de maart-vergadering
van de raad zal worden geïnstalleerd.
Fractie-voorzitter wordt mevrouw A.
van Gelder-Cornelissen.
Loco-burgemeester Plomp (links)
biedt het scheidende raadslid Goote
een ets aan
Foto: Herman van Dam
Aan de perstafel werd al gezegd: Er staat
niets op de agenda, het zal daarom wel lang
duren vanavond. Dat is weer eens uitgeko
men; tot kwart over tien zaten onze „geko
zen" wijze dames en heren bij elkaar om
zestien, in commissievergaderingen voorge
kauwde, agendapunten te behandelen.
Het gezelschap leek dit keer op een klasje
schoolkinderen, dat de nieuwe onderwijzer
eens wilde uitproberen. Ze hadden in januari
al een lesje van hem bijgewoond, maar toen
wogen de goede voornemens voor het nieuwe
jaar nog zwaar. Van die goede voornemens,
die al vele jaren gemaakt zijn, kwam opnieuw
niets terecht.
Gezegd moet worden dat men de vervangend
meester, de „meester" (in de rechten) erg
miste. De secretaris was er niet en hij kon
zijn zo belangrijke souffleursrol niet vervul
len. De kinderen wisten dat en maakte het de
„stagiair" danig lastig. Die was ook uiter
mate tolerant en dan vraag je om wanorde,
't Wordt tijd dat er weer een beroepsvoorzit
ter komt. Nu was eens in de praktijk te zien
hoe het in raadsvergaderingen zou toegaan
als de burgemeester een „gekozen" man was,
van het kaliber van de raadsleden, want daar
komt hij dan toch uit voort. Zo'n man of
vrouw moet zijn positie veilig stellen om te
zorgen dat hij over vier jaar weer herkozen
wordt. Hij laat de teugels daarom automa
tisch wat vieren om toch maar vooral de
populaire bink te kunnen uithangen.
Voor de leidinggevende ambtenaren is niet zo
lang geleden 45.000 gulden uitgetrokken voor
het volgen van een kursus die te maken heeft
met hun positie in de ambtenarenwereld. De
Soester raad mag enbloc deze kursus ook wel
eens bezoeken. Al was het maar om te weten
wat deze ambtenaren weten en hoe zij nu
denken over het gedoe in de raad. Ambtena
ren mogen natuurlijk niet met minachting op
het werk van de raadsleden neerkijken maar
als daar aanleiding voor gegeven wordt dan
wordt het wel erg moeilijk. Dan wordt hun
eigenwijze gevoel van méérwaarde zó ge
sterkt dat er op den duur helemaal geen land
meer met hen te bezeilen valt.
En waar we dan eindigen dat valt te voorspel
len: bij Dutman. Vertaald in „slapend rijk
worden". De specialist kan immers vragen
wat hij wil; niemand kan zijn werk doen. Zo
ligt dat toch?
Enfin: de raad praatte dus weer heel wat af.
Aanvankelijk leek het allemaal niet zo erg,
want de geluidsinstallatie werkte niet. Het
kon dus een „rustige" avond worden, maar
de CDA-er Van Logtenstein wist raad. Hij
maakte de voorzitter er op attent dat hij de
verkeerde knop omgezet had. Nou is Van
Logtenstein lid van de CAI-commissie (een
technische toestand) en misschien kan hij
daarom ook 'ns naar de CAI-centrale gaan
kijken om de waardeloze muziekgeluidssig-
nalen die daar vandaan komen te verbeteren.
Wie weet staat ook daar een knop verkeerd.
Tot nu toe zijn de opgeleide experts er nog
nooit in geslaagd, er wat beters van te maken.
Wat dat betreft is het maar goed dat de
antennes niet van de daken hoeven in Soest.
Ze mogen tegen de aanvankelijke opzet van
burgemeester en wethouders nu toch blijven
staan. „Aanvankelijke" bedoeling, want na
dat alle raadsfracties daar op aangedrongen
hadden, zei wethouder Hoekstra dat het
college eigenlijk al van te voren besloten had
dat die antennes mochten blijven staan. Om
nou nog maar eens de aandacht te vestigen op
„efficiënt vergaderen". Ook de wethouders
daarom maar naar de eerder genoemde
kursus. 't Zal beslist goed staan als ze aan de
nog te benoemen burgemeester kunnen ver
tellen bij de kennismaking: „We hebben de
kursus leidinggeven ook gevolgd", 't Moet
een hele geruststelling voor zo'n man (of
vrouw) zijn.
Het CDA ging ook plaatselijk in de fout.
Landelijk zijn ministers het soms niet met
elkaar eens en dat leidt dan tot aftreden.
Maar waarom dat plaatselijk niet gebeurd, is
een raadsel. Helemaal tien leden telt de
fractie, maar dan gaan er toch drie, om toch
eigenlijk een futiliteit, dwars liggen. Het
probleem met de meeste fracties is dat er zo
maar geen goede en ingewerkte opvolgers
zijn. Dat was kort geleden te merken bij de
PvdA, toen wethouder Van Stiphout een gooi
deed naar een andere functie. Zij zou die baan
hebben móeten combineren met het fractie-
werk, omdat er eigenlijk geen opvolger was.
Datzelfde probleem zal het CDA ook wel
hebben, om dan nog maar niet te spreken van
de kleine fracties.
't Is te hopen dat niemand zich laat afschrik
ken om zich kandidaat te stellen voor het
raadslidmaatschap. Het moet heus beslist
beter kunnen dan nu op sommige momenten
in Soest gebeurd. Maar dan zijn er juist
nieuwe leden nodig en krijgen al die edelacht
bare heren die het al meer dan twaalf en soms
zelfs meer dan twintig jaar doen, eindelijk
hun broodnodige rust.
Afscheid werd genomen van de PvdA-er
Goote. Hij heeft er nog geen acht jaar
opzitten, maar toch besloten er mee te
stoppen. Hij had er echt geen tijd meer voor.
'Dat bleek deze vergadering heel duidelijk.
Commissievergaderingen moest hij over
slaan en zo kwam hij tot een serie vragen die
eigenlijk het commissie-niveau niet eens
bereikten. Vragen wat de plaatselijke WV nu
eigenlijk doet, is meer dan bar. Dat was zélfs
te lezen bij de raadsstukken, om dan nog
maar te zwijgen over de aandacht die de
kranten er toch zeker één keer per jaar aan
besteden, (na de jaarvergadering).
Maar ja Goote had echt geen tijd want anders
had hij eenvoudig kunnen stellen: „gelezen
de informatie, mag de VW van mij opgehe
ven worden". Want zo simpel is dat raads
werk (dit voor de adspirant-raadsleden).
Er waren natuurlijk ook wel aardige dingen
deze avond, want zo bleek D'66-raadsiid
Jonker uit de school geklapt te hebben. In de
trein vertelde hij een medereiziger, die een
brief aan de raad schreef, al bij voorbaat wat
het antwoord zou worden. En dat notabene
terwijl met de pers zeer strikte afspraken
over concept-antwoorden gemaakt zijn. Maar
het was van Jonker, die bij de Spoorwegen
werkt, een leuke reklame voor het openbaar
vervoer. „Neem de trein en je hoort nog eens
wat!"
Misschien is het voor de raadsleden een tip
om voortaan eerst wat met de trein op en neer
te rijden naar Utrecht. Je blijft op de hoogte
in een prettige omgeving, met de nodige
afleiding als je bij het raampje mag zitten.
Vast ontspannender dan kijken naar een
„groene" tafel, met daar achter een saai,
weinig inspirerend gordijn in een onamusante
zaal, waar je je eigen kiezers niets eens ziet.
Hoewel... dat is misschien toch maar beter zo
op het moment.
P.RESS.
De televisie-antennes hoeven niet van
het dak. De meerderheid van de ge
meenteraad voelde niets voor het op
nemen van een bepaling in de bouw
verordening, waardoor het hebben van
een antenne zou worden verboden.
Voordat het op een stemming aan
kwam, zei wethouder D. Hoekstra
[CDA], dat het college van burgemees
ter en wethouders bij nader inzien ook
voorstander was van het niet opnemen
van die verbodsbepalingen, omdat die
een aantasting betekend zouden heb
ben van de vrijheid van de burger. „De
heb toch eerst de reacties van de raad
willen horen voordat ik dit vertelde",
aldus de wethouder naar aanleiding
van zijn mededeling over het gewijzig
de collegestandpunt.
De heer G. Beijen (VVD) vond het
opnemen van de bepalingen „onaan
vaardbaar". Hij achtte een antenne
verbod (deels om de lelijke antenne
wouden tegen te gaan, deels ook om de
bewoners min of meer te dwingen
gebruik te maken van de centrale
antenne-inrichting in strijd met alle
burgerlijke vrijheden waar men in een
democratie voor staat. De meerder
heid van de CDA-fractie was eveneens,
tegen het collegevoorstel, zo liet de
heerR. van Logtenstein weten. Ook hij
sprak van een aantasting van de vrij
heid van handelen van de bewoners en
stelde, dat een antenne-verbod ook
uitgelegd zou kunnen worden als een
bescherming van de gemeentelijke
centrale antenne-inrichting (CAI). Hij
vond, dat er een behoefte gecreëerd
moet worden, waardoor de mensen zelf
de neiging hebben een aansluiting op
de cai te willen.
De heer J. Nuijten (Progressief Soest)
vond - nog afgezien van het feit dat hij
de bouwverordening niet de juiste
plaats vond om een eventueel antenne
aanbod in op te nemen - dat een
verplichting tot verwijdering van een
antenne alleen zou mogen gelden zodra
een ontvanger op de cai werd aange
sloten,, dus 70 procent van de antennes
zou vaii de daken afgehaald kunnen
worden.
Namens D'66 zei de heer H. Gerth
tegen het antenne-verbod te zijn. Hij
voorzag, dat over vijf jaar de bestaan
de antennes toch niet meer te gebrui
ken zijn. Wethouder Hoekstra zei ten
slotte, dat het college het antenne-ver:
bod ook zag als een aantasting van de
vrijheid van de burger, reden om het
voorstel te wijzigen in die zin, dat de -
twee verbodsbepalingen niet zouden
worden opgenomen. „Wij zijn ervan
overtuigd, dat de antennes verdwijnen
als de cai goed doorwerkt in Soest".
PR AAMGRACHT 5 - SOESTDIJK - TEL. 02155-17552
Met instemming van zeventien van de
26 gemeenteraadsleden zal de gemeen
te voortaan de netto-personeelslasten
van een volwassen VW-informatrice
op het minimum-loon, vergoeden. Ook
werd besloten de sedert 1970 niet meer
verhoogde huur van het VW-kantoor-
tje, te handhaven op 2700 gulden per
jaar.
De tegenstemmers, de fracties van de
PvdA en D'66 alsmede mevrouw To
massen van Progressief Soest en me
vrouw Blommers -en de heer Ebbers
van de WD, waren niet tegen van de
subsidie (van 18.000 gulden tot 27.000
gulden; de 9000 gulden welke de VW
niet meer ontvangt i.v.m. het vertrek
van de onderhuurder), maar tegen de
koppeling van de subsidie aan de
personeelslasten. Die subsidie was tot
nog toe afhankelijk van de hoogte van
de contributie-opbrengst. Het VW-be-
stuur verzocht echter een bijdrage te
verlenen in de personeelskosten, waar
door de bestaanszekerheid van de ver
eniging meer gewaarborgd zou zijn. De
raad is daar in meerderheid nu mee
akkoord gegaan.
Het bestemmingsplan Landelijk Ge
bied (nieuw) wordt op dinsdag 1 april
in de vergadering van de commissie
ruimtelijke ordening aan de orde ge
steld. Wethouder Menne zei dit naar
aanleiding van vragen van de CDA-er
Van Poppelen, bij de behandeling van
het voorstel tot het nemen van een
aantal voorbereidingsbesluiten.
Twee raadsfracties, D'66 en progres
sief Soest, alsmede wethouder Menne,
zijn er tegen dat er waar dan ook in
Soest gejaagd wordt. Zij stemden vori
ge maand tegen de verhuur van het
jachtrecht aan de Soester Jachtcom-
binatie en deden dat vorige week ook
voor het gebied tussen de Wieksloter-
weg westzijde, de Dorresteinweg. Ko
ningsweg en het Landgoed Pijnenburg.
De D'60-er Gerth bracht zijn bezwaar
onder woorden met: „Je moet met een
hele grote loep gaan zoeken om in dit
gebied één beest te vinden. Wij zijn
ertegen de paar beestjes die er nog
rondhollen te laten neerschieten voor 't
genot".
De CDA-ers Oldenboom, Van Poppe
len en Stam hebben vorige week tij
dens de raadsvergadering hun goed
keuring onthouden aan het voorstel een
woning aan de Ferd. Huycklaan te
verkopen voor 147.000 gulden. De
overige 23 raadsleden, waaronder 7
CDA-leden gingen echter akkoord.
Het ging om de woning Ferdinand
Huycklaan 11, welke indertijd in ver
band met de Centrumwegplannen van
de heer P. W. van den Deijssel werd
gekocht. Met hem werd overeenstem
ming bereikt over de terugkoop waar
bij dan iets meer grond ter beschikking
kwam. De heer G. Oldenboom vond dat
het voorstel de raadsleden tè laat
bereikt had; een mening die door zijn
fractie-genoot Van Poppelen gedeeld
werd. Er zaten zoveel kanten aan de
zaak, dat zij het voorstel aangehouden
wilden zien.
Het idee werd door loco-burgemeester
Plomp niet overgenomen, vooral ook
omdat het in de financiële commissie
behandeld was. In grote meerderheid
was de raad het daarmee eens.
„Met BOVAG-garantie" is zo gebruikelijk geworden in het da
gelijks leven dat de meeste Nederlanders het als iets vanzelf
sprekends beschouwen als ze vervoermiddelen en ook vaartui
gen aanknopen of laten repareren. Goed opletten is echter
geboden! BOVAG-garantie krijg je alleen maar als je „zaken"
doet met BOVAG-bedrijven. Die garanderen reparaties, diens
ten en keuringen. Van BOVAG-garantie bij de aankoop van ge
bruikte auto's, motorfietsen, vaartuigen en bootmotoren, ca
ravans, revisiemotoren, tractoren is alléén dan sprake als het
desbetreffende officiële BOVAG-garantiebewijs is afgegeven.
BOVAG-bedrijven zijn te herkennen aan het BOVAG-schild aan
de pui van 't bedrijf of aan het BOVAG-garantieschild in of bij
de werkplaats. Het is daarom zo belangrijk om er zéker van te
zijn echte BOVAG-garantie te krijgen, omdat 't dan ook zeker
is dat er aan de garantie een goede bemiddelings- en geschil
lenregeling is gekoppeld.
Bij de koop en verkoop en de dienst
verlening gaat het niet altijd naar de
volle tevredenheid van de afnemers.
Er ontstaan dan klachten over ver
strekte diensten of de gekochte goede
ren. De aan de klachten ten grondslag
liggende problemen moeten opgelost
kunnen worden.
Een klacht kan variëren van een be
hoefte aan wat eenvoudige informatie
tot een werkelijk geschil tussen par
tijen.
Al in 1964 is er een afspraak gemaakt
tussen BOVAG en ANWB, dat de BO
VAG gekend zou worden in problemen
die er tussen ANWB-leden en BOVAG-
leden bestonden, ten einde in die geval
len met een vertegenwoordiger van de
BOVAG en een vertegenwoordiger
van de ANWB samen met de consu
ment en het autobedrijf tot een op
lossing te komen bij klachten.
Ook met KNMV (Koninklijke Neder
landse Motorrijders Vereniging),
KNWV (Koninklijk Nederlands Water
sport Verbond) en organisaties in het
beroepsgoederenvervoer zijn er derge
lijke afspraken.
ANWB-BOVAG
Geschillencommissie
De ANWB en de BOVAG hebben in
1965 de ANWB/BOVAG Geschillen
commissie het licht doen zien. De com
missie oordeelt over geschillen over de
nakoming van de garantieverplichtin
gen van een autobedrijf dat een BO
VAG-garantiebewijs voor een gebruik
te auto heeft afgegeven. De samenstel
ling van deze commissie is zo dat de
voorzitter jurist is, evenals de secreta
ris. Daarnaast zijn er technici lid van
de commissie: één technicus van de
ANWB en één technicus van de BO
VAG.
De BOVAG heeft dan nog een verte
genwoordiger uit zijn ledenkring. De
al eerder bij de zaak betrokken zijn
geweest, geen stem meer.
De samenstelling geeft voldoende
waarborgen voor een onpartijdig oor
deel.
technici van ANWB en BOVAG hebben
in de Geschillencommissie, indien zij
Bemiddeling vooraf
Voordat een geschil aan het oordeel
van de commissie wordt onderworpen
wordt een poging gedaan partijen tot
een oplossing in der minne te doen ko
men. Een vertegenwoordiger van dé
BOVAG en een vertegenwoordiger van
de ANWB bezoeken het autobedrijf,
bekijken de auto en spreken de hele
zaak door met klager en het bedrijf.
Als dan blijkt dat de garagehouder de
zaak niet juist heeft behandeld wordt
hij daarop gewezen.
Hetzelfde geldt indien de klant duide
lijk op het verkeerde spoor zit.
Dit systeem blijkt in de praktijk goed
te voldoen omdat het bedrijf en ook de
■consument aan de hand van de tech
nische kennis van deze bemiddelaars
eerder tot een redelijk inzicht zijn te
brengen dan indien de zaak meteen in
een conflictsituatie wordt getrokken.
Dit neemt niet weg dat er ongeveer
20 geschillen per jaar niet in der minne
oplosbaar blijken te zijn. In die geval
len doet de ANWB/BOVAG Geschil
lencommissie uitspraak in de vorm
van een bindend advies.
De bemiddeling:
door BOVAG-secretariaat
De gang van zaken in de bemidde-
lingssféer is dat zodra hetzij bij de
BOVAG, hetzij bij de ANWB een klacht
binnenkomt over de uitvoering van
de garantie bij de koop van een ge
bruikte auto, over en weer kontakt
wordt opgenomen en de wederpartij
op de hoogte wordt gesteld van de
klacht met het verzoek commentaar te
geven, zo nodig aan de hand van een
expertise van de auto in kwestie. Dit
commentaar kan een aanbod tot de
oplossing inhouden. Het aanbod wordt
dan besproken met de andere partij
-en accepteert deze het aanbod, dan
zien zowel de BOVAG- als de ANWB-
bemiddelaars er op toe dat'dit aanbod
naar behoren geëffectueerd wordt.
Komt er geen aanbod dan volgt er een
bezoek aan het bedrijf. De zaak wordt
doorgesproken en bemiddelaars doen
aan de hand van de toestand van de
auto en van hetgeen partijen naar
voren hebben gebracht een voorstel
voor een oplossing in der minne. Lukt
het niet tot overeenstemming te ko
men dan volgt het advies een beroep
te doen op de Geschillencommissie.
Van deze bemiddelingsfase is inmid
dels, omdat alle afspraken schriftelijk
bevestigd worden, evenals de bevindin
gen en het voorstel van de bemidde
laars, een dossier ontstaan.
Deze bemiddeling wordt gevoerd onder
de naam „Bemiddeling door BOVAG-
secretariaat".
Behandeling ter zitting
Nadat een beroep op de Geschillen
commissie is gedaan krijgen beide par
tijen een volledig dossier toegestuurd
met een uitnodiging op een bepaalde
dag ter zitting van de commissie te
verschijnen. Tussen deze uitnodiging
en de zittingsdag liggen minimaal 14
dagen. Beide partijen kunnen op die
dag, wanneer zij willen - vertegen
woordigd door een ander of bijgestaan
door een raadsman - hun standpunt
kenbaar maken aan de commissie en
inlichtingen geven. Aan de hand van
het gevormde dossier en de opmer
kingen ter zitting doet de commissie'
dan uitspraak in de vorm van een
bindend advies.
Sinds 1977 staat de BOVAG borg voor
de nakoming van de bindende advie
zen door zijn leden.
In de Soester Courant d.d. 27-12-79 plaatsten wij een uit
voerig artikel over de aktiviteiten van Tom van Luyk,
nieuwe eigenaar van een automobielbedrijf aan de Sta
tionsweg en dealer van de automerken Lada, Zastava en
Daihatsu.
In dit artikel kwam o.m. het onderwerp garantie ter spra
ke. Door een reeks misverstanden zou de lezer de con
clusie krijgen dat Tom van Luyk's visie ten aanzien
van de BOVAG een niet-positieve zou zijn. Tom van Luyk
stelt er nadrukkelijk prijs op te verklaren dat het tegen
deel het geval is.
Hij beschouwt het aangesloten zijn bij de BOVAG als
een eerste vereiste voor een bonafide garage-onderne
mer. Automobilisten kunnen het feitelijk niet meer zon
der waterdichte BOVAG-garanties stellen. In bijgaand
artikel méér informatie over deze garanties.
Teneinde alle misverstanden te voorkomen dus nogmaals
de rectificatie: BOVAG en Tom van Luyk geen paar
apart, maar een twee-eenheid.
Dit is dus de gang van zaken bij de
ANWB/BOVAG Geschillencommissie
die oordeelt over geschillen naar aan
leiding van de door BOVAG-leden ge
geven garantie op gebruikte auto's.
BOVAG-onderhoudsgarantie
Vanaf 1974 kent de BOVAG ook de
zgn. onderhoudsgarantie, d.w.z. dat
BOVAG-bedrijven instaan voor de juis
te uitvoering van opgedragen werk
zaamheden.
De garantietermijn is 3 maanden.
Alle leden van de BOVAG dienen de
ze garantie te geven op grond van een
daartoe strekkend bindend besluit van
de BOVAG.
Klachten over reparatie- en onder
houdswerkzaamheden kunnen en niet
zullen, want niemand wordt de gang
naar de gewone rechter onmogelijk ge
maakt) wederom op dezelfde wijze in
de bemiddelingsfase behandeld wor
den. Ook hier is een geschillencommis
sie het sluitstuk als de bemiddeling
niet een door partijen gewild resul
taat oplevert.
De geschillencommissie, die Commis
sie van Geschillen inzake BOVAG-onder
houdsgarantie heet, is met het oog op
de hierna te noemen erkenningsrege
ling iets anders samengesteld. De
voorzitter van de NIAV (Nederlands
Instituut van Automobiel- en Verkeers-
deskundigen), een van de ANWB en
BOVAG onafhankelijke organisatie.
De secretaris is van de zijde van de
BOVAG en er zitten verder een BO
VAG- en een ANWB-lid in de commis
sie. De commissie wordt geadviseerd
door de technische experts (één van
de BOVAG en één van de ANWB)
die in de zaak bemiddeld hebben. De
procesgang is dezelfde als bij de
ANWB/BOVAG commissie.
Niet alleen garantie
op gebruikte auto's
De BOVAG-leden verkopen behalve
gebruikte auto's ook gebruikte motor
fietsen, fietsen, bromfietsen, tracto
ren, ruilmotoren, bootmotoren en sinds
kort ook pleziervaartuigen en cara
vans, allemaal met een garantiebewijs
dat een bepaling bevat waarin staat
dat de koper zich bij de klachten tot
de BOVAG kan wenden, die in de zaak
bemiddelt en - zo dit geen bevredigend
resultaat oplevert - dat de koper een
uitspraak kan verlangen van de ge
schillencommissie. De samenstelling
van deze commissie is niet vast maar
wordt, als er zich een geval voordoet,
voor dat geval samengesteld.
Tot nu toe heeft zich geen geval voor
gedaan, maar tussen de ANWB en de
BOVAG bestaat een afspraak dat sa
menstelling en procesvoering van een
dergelijke commissie geënt zal zijn op
de bestaande vaste commissies.
