Vijftig jaar De Bruin: GEVESTIGD seneile Rijwielhandel en Reparatie-Inrichting s voor enkende mes ideslcaal'52 (NES ieding: ^PPEN TEL. 14526 TELEFOON 677 Centraal Bureau voor den Rijwielhandel BEWIJS VAN INSCHRIJVING 1929 Soasterbargerstraat. ?1. SOEST, (tl) aan do SOESTERBERGSCHESTRAAT 21 voor alle voorkomende rijwielen. Reparatie-inrichting van alle electrfsche apparaten. PRIMA RIJWIELEN VANAF 155,00. Beleeld aanbevelend, B. DE BRUIN ion 15229 la bediening. al 1980 als special 132.- als special 145.- als special 79.50 ir in 3 verschillende als special 229.- itermaaier, als special 228.- grasvanger, licht ais special 199.- loos onder bomen, 298.- sruisarme benzine- als special 579.- als special 499.- ngereedschap JSCHAPPEN Soester Courant van woensdag 16 april 1980 in sigaren op me af. Aanvan kelijk was het helemaal niet mijn bedoeling om dat spul te gaan verkopen, maar toen bleek dat ik de eerste aanschaf gratis kreeg, was het natuur lijk wel bekeken. Nu was de aanschaf van een toonbank en een rek voor de sigaren nog een obstakel. Het was weer .Frans Meijer die me daar uithielp. Er kwam een timmerman en die heeft voor zo'n 650,- een toonbank en een rek in elkaar gezet. Daar heb ik nooit een dubbeltje voor hoeven te betalen. Vaak stond de buurman achter de toonbank sigaren te verko pen. Die sigaren zaten in mooie stevige houten kistjes en wer den per drie of vijf verkocht. Die kistjes werden op zolder bewaard. Uiteindelijk gooi je dat mooie hout niet zomaar weg. Maar na een jaar zei mijn vrouw dat de vliering vol stond. Ik heb nog de tijd meegemaakt dat sigaren drie cent per stuk kostten. Nu zijn ze 0,65 per stuk. Vooral in het begin was het hard werken. In de crisisjaren was het moeilijk geld verdie nen. Wanneer het aanslagbil jet van de belasting kwam, vroegen we ons bezorgd af of we wel genoeg verdiend had den om de belasting te betalen. Toch hebben we allebei erg veel plezier in het werk gehad. Ik herinnerde me bijvoorbeeld, dat je fietsles moest geven, anders verkocht je geen fiet sen. Om de buik van de leerling werd dan een leren riem met een handvat vastgegespt. Ieder zat op een fiets en dan hield ik degene die het fietsen nog moest leren d.m.v. het handvat in evenwicht. Eén keer is het gebeurd dat in Soestdijk, daar woonden de Soester notabelen, iemand van zijn fiets viel. De omstanders k.wamen tot de conclusie dat de man, die lag te kreunen omdat zijn „pantalon" stuk was, er net niet ernstig genoeg aan toe was om dood te gaan. In wezen was er niets aan de hand. Hij was enkel van zijn fiets gevallen. Ook onze auto's waren een be hoorlijke bron van inkomsten. De wagens werden met en zon der chauffeur verhuurd. Een dame gebruikte de wagen zo vaak, dat ze na een jaar voor hetzelfde bedrag als ze verre den had, een auto had kunnen kopen. De prijzen van toen zijn niet meer te vergelijken met die van nu. Wanneer het 's avonds laat was en je werd opgebeld voor een ritje, was je dolblij wanneer dat een lange rit was, waar je veel geld mee kon ver dienen. 's Winters was dat niet altijd even leuk. Je had een zakje zout in de auto liggen om de ruiten te ontdooien. Ver warming kende je in die auto's niet. Soms kon je door de bo dem van de auto de keien van de straat zien. Dat is bij een ritje naar Rotterdam in een temperatuur van -14 graden niet altijd even prettig. De zaak aan de Gallenkamp- pelsweg heb ik voor zesen eenhalf duizend gulden ge kocht. Dat was erg veel geld. Ook aan motoren werd het een en ander verdiend. Je kocht een motor met zijspan voor 150,- en verkocht, nadat je 'm opge knapt had, het zijspan alleen al voor/150,-". Het zaken doen is in de jaren veranderd. De tweede genera tie De Bruin weet ervan mee te praten. Jac. de Bruin: „Ik heb ook nog wel mensen fietsles gegeven. Tegenwoordig is dat niet meer nodig. De fietsen worden zo ook verkocht. We hebben ons nu echt in de fietsen gespecialiseerd. Brom fietsen verkopen we niet meer. De reparaties daaraan brach ten problemen met zich mee. Je repareerde voor een knul z'n brommer en diezelfde avond probeerde hij dan, de motor op te voeren en de dag daarna krijg je de brommer terug met de mededeling dat je als rijwielhersteller geen goed werk hebt geleverd. Zo kan je bezig blijven. Nu we gespecialiseerd zijn in fietsen is dat probleem opgelost. Ook de bakfiets verhuur heb ben we gestopt. We proberen er nu naar te stre ven de reparaties binnen een dag te doen. Dat geldt vooral voor mensen van wie we weten dat ze echt op hun rijwiel als vervoermiddel zijn aangewe zen. In de afgèlopen jaren hebben we een erg hechte klantenkring gekregen. Ook de sigarenzaak draagt daartoe bij. Ook ik heb in de taxi's gereden. Af en toe gebeurt dat nog wel. Eén van de mooiste ritten was naar Frankrijk. Mijn vrouw kpn mee. Daar zijn we 19 dagen ge weest. Overdag ging ik dan met meneer toeren en mijn vrouw kookte voor die mensen. Die mensen gingen ervan uit, dat een auto een paar duizend gulden per jaar kost. Dat geld gebruikten ze liever om zich in de vakantie rond te laten rij den". Nu de oudste zoon van school is, werkt hij hele dagen in de zaak. Dat is de derde De Bruin- generatie. „Voor kleinzoon Ben is het werk in de fietsenbranch z'n lust en z'n leven. Mocht dat ooit veranderen, dan is hij vrij iets anders te gaan doen", al dus mevrouw de Bruin. Volgende week vieren de drie generaties feest. Bernard de Bruin en echtgenote zullen die dag tevens hun 50-jarig huwe lijksfeest vieren. En al leek het er even op dat de ziekte van mevrouw De Bruin sr. een schaduw op de feestvreugde zou werpen, ze zal voor a.s. woensdag het ziekenhuis verla ten om met de twee andere generaties dubbel feest te kun nen vieren. Gelegenheid tot feliciteren is er in De Rank aan de Soesterberg- sestraat. Fietsenwinkel De Bruin nü Drie generaties fietsen en taxi' s De heer en mevrouw B. A. de Bruin Ruim vijftig jaar is „fietshersteller De Bruin" een begrip voor de Soester bevolking. B. de Bruin zette het bedrijf op en zoon J. de Bruin nam het acht jaar geleden over. Ook kleinzoon Ben zit in de zaak. Een bedrijf dat met recht een familiebedrijf genoemd kan worden. ten schooltijd hielpen kein- zoon Ben en zoon Jac. opa en vader De Bruin in de werk plaats. Dochter Karin springt moeder bij in de winkel waar behalve fietsen, ook het dage lijkse rokertje verkocht wordt. De „oude" De Bruin en echtge note kregen al spoedig hulp van hun zoon Jac. de Bruin die het vak al op zeer jeugdige leeftijd „helemaal zag zitten". Zo is het ook met de derde ge neratie De Bruin gegaan. Bui- Prijzen van toen TARIEVEN SOETAX. Dorpsritten (binnen de grenzen Middelwijkstraat Molenstraat Julianastraat Wilhelminastraat Nieuwerhoek Noorderweg Lan ge Brinkweg) Per rit per persoon f 0.10 Voor voorrijden f 0.10 Dorpsritten (binnen de grens van Tórenstraat Nieuweweg Laan straat Beukenlaan Beetslaan Koninginnelaan). Per rit per persoon f 0.15 Voor. voorrijden! f 0.10. Ritten naar Per persoon Socstduinen f 0.20 Natuurbad f 0.25 Amersfoort f 0.35 Baarn f 0.25 Voorrijden f 0.10. Rest van de gemeente p. pers. f 0.20 De zaak bestaat vijftig jaar. Woensdag 23 april zal het feit gevierd worden met een recep tie in De Rank. Vijftig jaar in de fietsen. Hoe is dat allemaal gekomen? De Bruin sr., die nu samen met zijn vrouw van zijn welverdien de rust geniet, vertelt er graag wat meer over: „Ik was een zwart poppetje op school. De leraren vonden dat ik maar tuinman moest wor den. Mijn eerste baan was dan ook hulpje bij Van de Baan, een tuinman hier in de omge ving. Daar moest ik mos spe nen. Met behulp van een stukje metaal moest je al die kleine plantjes van een groot blok losmaken en potten. Toen ik twintig kisten gedaan had, ver telde m'n baas dat er nog heel wat kasten gevuld moesten worden. Het gevolg was dat ik huilend naar huis ging met de mededeling dat ik het werk als tuinman niet zag zitten. Ik was toen een knul van een jaar of veertien. Moeder had al snel een andere baan voor me. Dat was bij rij wielhandelaar Landman aan de Burg. Grothestraat. Ik kon er zo beginnen. Na mijn „sol licitatiegesprek" wist ik niet hoe snel ik naar huis moest lopen want ik had groot nieuws. Ik zou van de baas een „vrije" fiets krijgen. Die fiets heb ik voor een deel zelf voor gebruik gereed gemaakt. Nieuwe ban den eronder en van alles er op zetten. 's Avonds hielp ik voor m'n plezier bij een boer. De doch ters en zonen van Van Doorn vroegen me dan weieens iets aan hun fiets te doen. Voor de meisjes maakte ik 'm al tijd schoon, want voor werken ben ik nooit te beroerd ge weest. Ook repareerde ik wel eens wat. Op een gegeven mo ment werd ik als concurrent van Houdijk gezien en verbood de eigenaar van die fietsen- zaak me zelfs om over zijn terrein te lopen. Daardoor ben ik eigenlijk begonnen met het opzetten van een eigen bedrijf je. Fietsen hoefde ik in het begin niet te kopen, die kreeg ik in consignatie van de gros sier. Zo hoefde je geen inves teringen te doen. In Baarn heb ik geleerd hoe je spaken in de wielen moest zet ten, iets dat de meeste fietsen makers toen niet konden. Op die manier verdiende ik 's a- vonds ook nog bij. Zo ben ik in kontakt gekomen met Frans Meijer die op de Nieuweweg woonde. Een eer lijke, echte zakenman. Hij had behalve zijn fietsenwinkel, ook nog een sigarenzaak en was een echte handelaar. Hij wilde altijd dat je veel verkocht, maar gaf ook veel weg. Meijer was wel zo dat je voor twintig gulden van hem kon mee nemen, maar wanneer hijzelf voor een tientje in het krijt stond, kon je het wel vergeten. Toen ik mijn zaakje gekocht had, stuurde hij zijn grossier IIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIII Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit van 28 October 1920, No. 76. (GELDIG VOOR HET KALENDERJAAR VAN AFGIFTEJ Ondergeteekende verklaart, dat B» A, d® BRUIN» in de registers van het Centraal Bureau voor den Rijwielhandel te Amsterdam, ingeschreven is als erkend rijwielhandelaar en -hersteller. Handteekening van den houder Voor den Raad van Toezicht op het Centraal Bureau voor den Rijwielhandel AMSTERDAM, den lllllllllllllllllllllllllllllllllll Het begin van 50 jaar de Bruin: een schuurtje aan de Soesterbergsestraat J. de Bruin „hielp" al zeer jong in het bedrijf Foto: Goos van der Wilt Chique voor zomerse dagen. Fraaie japon in broderie.- zomervclours. Ook in de nieuwe modekleur fuchsia. fl«9.-

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1980 | | pagina 21