Concours^ Soester Zondagsdichters
BEZIG MET
dS
Begrafenis
Angst
Ostia
Groei
I'
18
Soester Courant van woensdag 23 april 1980
Familie was hij niet, al noemden zij hem „ome"
zij hadden hem gekend sedert hun kindertijd,
't Contact was lang verflauwd, maar toch - uit piëteit -
was hun besluit te gaan haast woordeloos genomen.
Uit voorzorg waren zij per vroegste trein gekomen.
Hun dorp, na zoveel jaar, bleek danig uitgebreid.
Zij raakten zelfs de weg naar 't kerkhof kwijt:
een grauwe huizen-rij in plaats van wilgebomen.
Zij schuifelden verkleund met andere bejaarden,
de eerst nog vage trekken in gezichten diep-gegroefd
herkennend, rond het graf. Gearmd als in hun jeugd,
verwonderd nog te leven en door dé dood bedroefd,
worden zij - zelf herkend - verwarmd door deze
vreugd.
En langzaam daalt de kist steeds dieper in de aarde.
eerste prijs
Concours Soester Zondagsdichters
Klimmend
over de muur
Van mijn angst
Ben ik het
Allerbangst
om mijzelf
Te zijn.
Klimmend
over de muur
Van mijn angst
Doe ik mijn
Beide handen
Aan de ruwe stenen
Pijn.
Gewond
Laat ik me vallen
Aan de andere kant
Nog banger dan voorheen
Nu met mijzelf alleen.
tweede prijs
Concours Soester Zondagsdichters
Ostia; een flat een mozaïek
meisjes in shag en spijkerbroeken
zoeken de zon tegen tweeduizend jaar
stenen, waarin ik de slang zoek
de krijgsman met acht rossen
Neptunus en in een kamer
achteraf de eeuwige omhelzing.
derde prijs
Concours Soester Zondagsdichters
Klein, toen ik dat was,
droomde ik om groot te worden,
zoals reeds velen waren om mij heen.
Klein, toen ik dat was,
speeld eik beschermd met m'n fantasieën,
getoetst aan het grote mensenbestaan.
Klein, toen ik dat was,
besefte ik niet dat het zo gauw zou gaan.
M'n spel werd waar en
m'n dromen gingen heen.
Groot worden bleek een probleem.
Waarom was het niet zoals
in m'n kleine wereld.
Onbekommerd en zonder schroom zijn,
zoals je dacht. v
Maar eenmaal met hulp daar doorheen,
kwamen dromen weer op mij af.
En wist ik weer,
dromen om te zijn zoals ik ben,
kunnen altijd blijven.
Volwassen zijn was opeens fijn,
m'n dromen bleken waar te zijn.
Ze zijn de wensen van m'n bestaan.
Ik vond een weg om te gaan.
eervolle vermelding
Concours Soester Zondagsdichters
Poëzie is het achterste van je
tong laten zien. Vaak voelt de
toeschouwer (lezer) zich een
voyeur, omdat de dichter zo
veel van zich zelf bloot geeft.
Hij probeert zijn diepste gevoe
lens, zijn intiemste gedachten
onder woorden te brengen.
Dit gaat in je om als je bijna
100 verzen leest van 32 Soester
auteurs, die mee hebben ge
daan aan het Concours Zon
dagsdichters voor de Gouden
Lier.
Ieder jurylid heeft zo zijn eigen
mening over de wedstrijd. Het
jongste en meest critische lid
van de jury NELLEKE DE
HAAN Gemeentebibliotheek
,,Ik had gehoopt op iets nieuws.
Maar dat viel tegen. Ook de
onderwerpen zijn beperkt, wei
nig origineel. Als je de gedich
ten hardop voorleest, is er veel
rijmelarij bij".
Haar keuze bleef beperkt tot
twee winnende gedichten.
Lang heeft de jury gediscus
sieerd over het verschil tussen
een zondagsdichter en een
„echte" dichter. Eveneens
werd gesproken over de crite
ria die je moet hanteren bij
het bepalen van het winnende
gedicht. In Amersfoort hoorde
je zeggen: „Jullie hebben in
Soest echt „volksgedichten"
uitgezocht".
Mevrouw P. J. ORANJE-
ENTINK (ex-gemeenteraads-
lid): „De ingezonden werkstuk
ken heb ik eerst even vluchtig
doorgelezen, vluchtig te verta
len met gewone menselijke
nieuwsgierigheid. Vertrouwen
mensen zo maar hun gevoe
lens en gedachten aan het pa
pier toe? Durven ze deze echt
prijs te geven aan anderen,
vreemden? Ik kreeg een gevoel
van schroom zomaar inzage
te krijgen van herinneringen
(al of niet dierbaar), gods
dienstbeleving, natuur, angst
en liefde. Jonge mensen, oude
mensen, ze aarzelden blijkbaar
met hun gevoelens in poëzie
vertaald (versluierd?) weer te
geven. En alles zo doodernstig.
Nergens een grapje. Humor
maakt toch ook deel uit van het
leven.
Is lachen soms iets zondigs?
Is lachen alleen maar toege
staan in Sinterklaasrijmen?
Hier komt immers een subtiel
verschil tussen rijmen en dich
ten om de hoek kijken. Na
zorgvuldiger lezing werd het al
moeilijker tot een keus te ko
men, vooral waar faktoren als
belezen en naïviteit ook een ei
gen rol gingen spelen'
Artishock heeft het initiatief
genomen om in samenwerking
met boekhandel v.d. Ven, de
Gemeentebibliotheek en de
Soester Courant dit plaatselij
ke Concours Zondagsdichters
te organiseren, waaraan net
zoveel manlijke deelnemers
als vrouwelijke hebben mee
gedaan.
Een keuze uit de onderwerpen:
kinderen, de koning, leven,
meeuwen, geboorte, twijfel,
Soest, mist erfenis, vriend
schap, voorjaar, welvaart,
gekken, de duivel, het hoog
lied, vergadering, geluk, schei
ding, baby, weemoed, symfo
nie, etc.
daan. Het aantal inzendingen
overtrof de verwachtingen.
Amersfoort (56 inzendingen)
heeft het Concours georgani
seerd voor de regio N.W. Velu-
we en een deel van Eemland:
Barneveld (2), Bunschoten (3),
Ermelo (1) Harderwijk (5),
Hoevelaken (3), Hooglander
veen (1), Hulshorst (1), Leus
den (14), Nunspeet (2), Nij-
kerk (4), Nijkerkerveen (1),
Putten (2), Spakenburg (2)
en Woudenberg1
Landelijk berust de organisatie
bij de Kon. Ned. Uitgeversbond
die dit jaar 100 jaar bestaat en
bij de C.P.N.B. Dit gebeurt
in het kader van de 45e Boe
kenweek 1980, die dit jaar twee
weken duurt van 17 april tot
30 april.
BERNARD DANIËLS (Arti
shock) schrijft zelf gedichten:
„Fijn dat mensen gedichten
schrijven. Het belangrijkste
criterium voor mij was vin
dingrijkheid, het leuke idee, de
vonk. Opvallend is dat veel zon
dagsdichters zoveel mogelijk
woorden gebruiken, terwijl ik
zelf vind dat je juist in een ge
dicht zo weinig mogelijk woor
den moet gebruiken".
Een willekeurige greep uit de
ingezonden poëzie
Uit „Meeuwen" van mevrouw
J. v.d. H.-W. uit Molenschot:
- Een witte zilvervloot, die blijde
uitvaart, in een zee van licht.
Foto: Herman van Dam
Mevrouw Oranje reikt de tweede prijs in het concours van de Zondagsdichters uit aan mevrouw A. C. M. van Luytelaar-Pouw
Een strofe uit „Droom" van
iemand uit 't Oude Zusterhuis
(Soesterbergsestraat)
Dan o grote Koning
mag ik komen in Uw woning
en voor eeuwig bij U zijn
dat vind Ik nu al zo fijn.
Uiteindelijk heeft de Soester
jury haar keus bepaald.
Unaniem kwamen dezelfde
auteurs boven tafel, al is er wel
gediscussieerd over hun win
nende gedichten.
Donderdagavond 17 april
maakte mevrouw Oranje voor
een talrijk publiek de uitslag
bekend in de grote expositie
zaal van het AS-gebouw.
Dit gebeurde nadat Ton Elde-
renbosch, secretaris van de
Werkgroep Soest van A.I., de
expositie „Kijk op Amnesty"
opende met het schrijnende ge
dicht van de Portugese dichter
Egito Goncalves „Tijdens het
verhoor gestorven'
Een moeilijke overgang voor
mevrouw Oranje, die de prij
zen uitreikte.
PETER BRINKERS (boek
handel v.d. Ven)„Ernst voer
de de boventoon. Ik vond het
erf? moeilijk om een prijs te
bepalen. Alle gedichten heb ik
gelezen samen met een aantal
andere boekverkopers. Daar
bij heb ik niet gezocht naar
het „verantwoorde gedicht"
maar ik heb getracht te kijken
door de ogen van een zondags
dichter".
Alle juryleden waren unaniem
van mening, dat deze plaatse
lijke, literaire wedstrijd een
succes is geworden en dat zo
veel mensen hebben meege-
Uit een gedicht van R. S. van
de Rubenslaan:
die dag ligt niet op zijn plaats
Hij zwerft en je komt hem
overal tegen
In bed, op straat en naast je
bord
die dag van dood en een broer
Een strofe uit een gedicht van
G. P. over „Soest":
Soest, een trein die driemaal
stopt
een rijksweg met zes namen
akkers op het centrum
Amerikanen in de lucht.
Een gedichtje van Rosemary
A. van de Braamweg
Leven is brood.
Leven is geld.
Maar echt leven
is anderen liefde geven.
C.U. van het Kerkpad eindigt
zijn gedicht „Voorjaar" met:
De merels spelen hun
liefdesspel
zingen daarbij het hoogste lied.
Gelukkig de mens, die dat hoort
en ziet.
Floris Krijger, pseudoniem
voor H.B. begint „Soiree d'hi-
ver" zo:
Vuurbuiken vol
lood
vreten bloemen van
geheimzinnig trillende
vingers.
M.N. van de Varenstraat
schrijft o.m.:
mens
verlangen tot vernietiging
en schepping
Mevrouw P. J. OranjeEntink
Zij deed dat op haar eigen,
specifieke wijze. Alle winnaars
ontvingen hun gedicht gecalli-
grafeerd op oud perkamentpa
pier door de Soester kunstena
res Ineke Talen.
Artishock organiseerde deze
bijeenkomst in het kader van
het negende Soestock-festival,
dat op deze zelfde avond van
start ging.
De eerste prijs ging naar de
heer TON MAJOOR (49), een
administrateur wonende in de
Van Straelenlaan 10 voor zijn
gedicht „BEGRAFENIS".
Hij las zelf zijn gedicht voor
en kreeg als prijs de poëzie
bundel „Duizend gedichten",
samengesteld door Gerrit
Komrij plus het Boekenweek
geschenk.
Deze prijzen zijn beschikbaar
gesteld door boekhandel v.d.
Ven.
De tweede prijs is gewonnen
door de Soester huisvrouw
(32) A. C. M. van LUYTE-
LAAR-POUW, Pijperpad 97
vóórhaar gedicht „ANGST".
De derde prijswinnaar me
vrouw ELLY v.d. BROEK
KRACHT, Ereprijsstraat 209
was niet aanwezig. Haar adres
klopte niet. We hopen dat zij
zich alsnog meldt voor haar
prijs, die zij won met het ge
dicht „OSTIA".
Een eervolle vermelding ging
naar de 31-jarige audimetrist
Chr. W. BRUYNIUS, van Ha
melstraat 82 voor „GROEI".
Vrijdagavond 18 april werden
in Amersfoort in de trouwzaal
van het Stadhuis „Begrafenis"
en „Angst" voorgedragen door
de heer Houet, literair mede
werker van de K.R.O.
Ondergetekende, voorzitter
van de Soester jury, mocht op
uitnodiging van de regio-orga
nisatie beide winnaars bekend
maken en hen een bos bloemen
en een pen met inscriptie over
handigen.
Algemeen kon men in de wan
delgangen beluisteren dat de
Soester jury andere en betere
criteria had gehanteerd dan de
Amersfoortse jury.
Vanavond gaan mevrouw Luy-
telaar en de heer Majoor naar
Utrecht om mee te dingen naar
de provinciale finale, die door
de NOS-radio wordt opgeno
men.
De landelijke finale vindt
zaterdag 31 mei in
De Flint m Amersfoort.
De televisie maakt daar een
opname van die de volgende
dag wordt uitgezonden.
Wij houden u op de hoogte.
Zaterdagavond 26 april liggen
alle zondagsgedichten van de
Soester inzenders ter inzage
in het AS-gebouw tijdens de
pauze van de Literaire Salon
die om half negen begint (zié
persbericht elders in deze
Krant).
Wij hopen dat ook mevrouw
v.d. Broek zich dan meldt. Ver
der alle inlichtingen telefo
nisch (14283) bij
JAN VISSER.
