Animato vierde
zilveren jubileum
GiMfS
fMXsiïÖ
5ü
GD
uïl
1979 voor Rabobank Soest
goed jaar
DIK VOOR MEKAAR
met
HIT VOOR MEKAAR
D@ffü
0@BD
De speelfilm:
Speels boek vol foto's
Reünie:
Showavond in Artishock
Har
Uitnodiging
fi®afég@!r©§g»
1
V.V.Z.'49 start
met F-pupillen
DaHLk^T.^
wmm.
sr^fp
iciai
Van Soester auteur:
J. R. van Poppelen herkozen als voorzitter
21
Soester Courant
21
„Animato" tijdens het feestconcert
Onder een nieuwe vlag heeft de Soester accordeonvereniging ANIMATO i.1.
=apf, ,n restaurant van het Soester Natuurbad met leden en
oud leden zijn zilveren bestaan gevierd.
vervaardigd en aangeboden door de dames B.
v en,W- de„Wl* Baarn- ter vervanging van de zoekgeraakte, oor-
spronkelijke vlag welke 25 jaar geleden door de familie Ben v.d. Linden is ge
maakt.
Hoofdschotel van deze reünie was vooral het samenzijn en hernieuwd kontakt
van die accordeonisten welke bij Animato hun muzikaal begin hebben beleefd.
Gezien de stemming en de spontane uitingen op deze bijeenkomst, is Animato
er beslist in geslaagd de vriendschap welke bij het gezamenlijk musiceren ont
staat te hernieuwen en te accentueren.
Onder de aanwezigen was ook de oud
voorzitter en erelid de heer H. G.
Scholtmeijer, alsmede het erelid de
heer E. Rademaker. Na jarenlang uit
Soest te zijn weggeweest, was het
een verrassing drs. M. v.d. Broek
als oud bestuurslid te ontmoeten, die
niet alleen als eerste de basaccor-
deon heeft bespeeld, doch voorals ook
de Animatomars als ,,tune" heeft ge-
komponeerd. Dat deze mars in 25 jaar
een onverslijtbaar stuk is gebleken,
werd bewezen in een uitvoering van
een nieuw arrangement van de diri
gent de heer A. Pot, door het geza
menlijk A en B orkest met 28 accor
deonisten.
Voor het eerst hebben zich ook 15 leer
lingen van de muziekschool in het
openbaar gepresenteerd in een B or
kest van Animato. Onder leiding van
Mevrouw J. Hageman werden enkele
volkswijsjes ten gehore gebracht.
Door de heer P. W. Engberink met
zijn vrouw en 2 zoons werd bewezen
dat musiceren in hot gezin niet uit
de tijd is. Met hun nummers ,,Ein
lustige Schiffahrt" en „Am Trapeze"
oogsten zij veel bijval. Overigens het
gehele optreden van het B orkest werd
met applaus beloond en menige aanwe
zige accordeonist zal 2ich nog de tijd
herinneren hoe men zelf ook op deze
wijze heeft moeten beginnen om het
bespelen van het Instrument onder
de knie te krijgen.
Wat dan te bereiken is toonde het
A orkest in diverse muziekstukken,
waarvan het sterke spel in de selectie
uit de operette ,,Im weissen Röss 1"
van Ralph Benatzky wel het meest
door de kenners (oud-leden) werd ge-
Foto: Herman van Dam
waardeerd in de 5 partijen bezetting
onder leiding van de dirigent A. Pot.
Een gelegenheidsorkest van oud-leden
bleken het spelen nog niet te hebben
verleerd en brachten onder directie
van Truus Kruten spontaan de Ani-
mato-mars ten gehore als geste aan
hun oude vereniging.
Dit muzikale intermezzo was echter
niet de hoofdschotel en het hoofddoel
van deze dag en bleef maar beperkt
tot enkele kwartiertjes met daartus
sen nog een komische uitvoering van
„Der Student geht vorbei"
Het eten, het borreltje, het praatje
signeert een feest en dat heeft dan ook
het grootste gedeelte der dag ge
vraagd, terwijl de nostalgie hoogtij
vierde vooral bij de expositie 25 jaar
Animato. Mevrouw Ria v.d. Bedum
had dan ook eer van haar werk met
het samenstellen hiervan om enerzijds
niet alleen te laten zien welke invloed
de mode in deze jaren heeft gehad
op het uniform, maar anderzijds ook
met oude foto's, kontributieboeken,
krantenartikelen en wat dies meer zij.
Tijdens een gezamenlijk genuttigde
koffiemaaltijd "werd de heer Ben v.d.
Linden het goud op de stropdas gezet
voor zijn 25 jaar penningmeesterschap
bij Animato, want voor zo'n groot
aantal jaren is zilver wel goud waard
in een mensen- en verenigingsleven.
Waar vindt men nog een vereniging
die zo lang een bestuurslid in ere
houdt?
Aan de heer A. Pot werd als dank
voor zijn bijna 20 jaar dirigentschap
een polshorloge aangeboden, terwijl
Mevrouw J. Hageman als dirigente
van het B orkest een muziekstudieboek
ontving. Mevrouw G. N. Kanters, die
onafgebroken 14 jaar de basaccordeon
bespeelt, verkeeg voor haar trouwe
dienst waarderende woorden en een
boeket bloemen op deze feestdag van
Animato.
Door Ben v.d. Linden werd de voor
zitter Hans Kanters bedacht met een
vochtrijke attentie voor het vele werk,
dat hij in de laatste 13 jaar voor Ani
mato heeft gedaan.
In het kader van Artishocks Soestock-
festival treedt zaterdagavond 3 mei de
bekende gitarist en zanger Colin Scot
op. Hij zingt folk, rock en eigen songs
en begeleidt zichzelf op een 12-snarige
gitaar.
COUN SCOT
Scot werd geboren in Engeland en
studeerde aan de universiteit van Cali-
fornlë. Vijf jaar speelde hij in Disney -
land, waarna hij twee jaar lang optrad
met een amerikaanse folk-rockgroep
in het Casino de Paris in Parijs.
In 1868 keerde hij naar Engeland terug,
maakte drie l.p.'s en 7 singles en woont
sinds 1975 in Amsterdam van waaruit
hij regelmatig tournees maakt door
Europa en Amerika.
In het voorprogramma van deze show
avond treden- Lolita en Niels van
Mechelen op in een programma van
gevarieerd gitaarspel ondersteund
doordans en diaprojektie. Hierna volgt
een exclusieve dansshow, waarbij door
middel van nog niet eerder vertoonde
vorm van dia-projektle (dienstdoend
als kostumering) op de dansers, zeer
boeiende en kleurrijke „creaties"
ontstaan, begeleid door ritme-instru
menten en gltaa.
menten en gitaar.
Aanvang: 20.30 uur. Toegang: 6,- en
ƒ5,-.
De leeftijd, waarop de Soester jeugd
voor voetbal bij VVZ'49 terecht kan is
verlaagd. Voorheen moest een jongen
de leeftijd van acht jaar bereikt heb
ben om als lid ingeschreven te kunnen
worden. Nu kan dat al als hij zes jaar
is.
Dit is het gevolg van een onlangs
genomen besluit van het VVZ-bestuur
om met ingang van het seizoen 1980/
1981 te starten met voetbal voor F-
Pupillen, zoals de KNVB de leeftijds-
groep van 6 tot 8 jarigen noemt.
Het spreekt vanzelf dat de wijze waar
op deze voetballertjes het voetbalspel
zullen leren geheel is afgestemd op hun
jeugdige leeftijd. De KNVB heeft voor
hen aangepaste spelregels ontworpen
het wedstrijdelement is daarin onder
geschikt gemaakt aan het spelelement.
Het WZ-bestuur hoopt dat vele Soes
ter Johan Cruljffen in dop" zich op de
Eemweg bij VVZ zullen aanmelden.
Vergeet U bij het zoeken naar een kado
die handige Soester Kadobon niet als
mogelijkheid om'iemand te verrassen?
André van Duin. Wil de eerste Soester opstaan die deze naam
vandaag voor het eerst leest of hoort. Zijn suksessen in theaters
en het blauwe kijkoog zijn onmeetbaar groot. Keeds geruime
tijd is hij zo ongeveer 52 zaterdagmiddagen via de Hilversumse
N.C.R.V. te beluisteren. De omroep die hij uitsluitend voor ra
diowerk heeft gereserveerd. In zijn door wekelijks bijna 2 mil
joen luisteraars gehoorde „DIK VOOR MEKAAR-show" brengt
hij typetjes als Dik voor Mekaar - Ome Joop, het duo Bep Toos
en Harry Nak. Zijn trouwe secondant is Ferry Maat, beter be
kend als meneer de Groot. Een in artistiek en technisch opzicht
voortreffelijk op elkaar afgestemd 2-tal dat, wanneer ze in Ame
rika werkten, waarschijnlijk al multi-miljonair was. Ai ver
dienen ze in eigen land ook iets meer dan droog brood, het blijft
jammer dat zoveel talent uitsluitend in een zo klein taalgebied
te beluisteren en te bewonderen is. André van Duin neemt in de
Nederlandse amusementswereld een aparte plaats in, met niets
en niemand te vergelijken, in zijn genre op zeer eenzame hoogte.
Door velen verguisd in de beginjaren van zijn carrière, vandaag
de meest gevraagde televisie en radio-artiest. Wat bij zo'n con
statering niet kan uitblijven is het verschijnen van grammo
foonplaten. Deze week uw speciale aandacht voor zijn laatste
LP: DE HIT VOOR MEKAAR SHOW, samengesteld uit zijn
meest recente zaterdagmiddag radio-suksessen.
LÏUK5TIP
tHIDt UCH-OHK-SCH8TSHOW!
Als u tot zijn fans behoort en het regelmatig betreurt dat u hem
op een willekeurige zaterdagmiddag hebt gemist dan moet u
zich deze nieuwe LP aanschaffen. Zijn parodieën op liedjes
van Lenny Kuhr (Visite) - Willy Alberti Juliana bedankt) - Oma
(Tol Hanse) zijn onovertrefbaar.
Het is lachen-lachen-lachen, en aangezien wij dat veel te weinig
doen mag de prijs van 19,90 voor een keertje geen bezwaar
zijn. Bovendien een LP om in het jaar 2000 van te zeggen: weet
je nog wel oudje?
-~?fr r'
voor een hernieuwde kennismaking een
nieuwe naam voor een oud bedrijf met een
enthousiast team blijvende medewerkers en
een nieuwe direktie.
pieter
Arnhemsestraat 28, Amersfoort,
033-10449.
Geopend:
dinsdag t/m vrijdag 9.00-18.00 uur,
donderdagavond 19.00-21.00 uur,
zaterdag 9.00-17.00 uur.
vju s_it_y v
Volgende week verschijnt van de hand
van de Soester publicist Thomas Leef-
lang (43) het boek „De Speelfilm - de
bewogen geschiedenis van het bewe
gend beeld". Een kloek boekwerk
(formaat A4), geïllustreerd met ruim
400 foto's uit de collectie van de auteur.
In het boek gaat het vooral om de Hol-
lywood-manier van filmen en reclame
maken „van toen".
Thomas Leeflang: „Het publiceren
van filmboeken barstensvol foto's is
een internationale trend aan het wor
den. Logisch, want het gaat nog steeds
op dat één plaatje meer zegt dan dui
zend woorden. Beter haast dan aan de
films zelf is bijvoorbeeld aan de film
foto's te zien hoeveel vakmanschap
er geïnvesteerd Is in die Hollywood-
producten uit pakweg de jaren veertig,
vijftig en zestig. De glamour van Hol
lywood bestaat tegenwoordig niet
meer. Het sterrensysteem van vroeger
Is overboord gegooid. We gaan nu niet
meer naar „de nieuwe Doris Day"
of „de nieuwe Burt Lancaster", maar
naar de laatste van Polanski, Spielberg
of Coppola. Met andere woor
den, de regisseurs worden gezien als
de auteurs van de films, en zij zijn
de eigenlijke sterren geworden. Alfred
Hitchcock is de enige regisseur die het
al decennia lang klaarspeelt zijn naam
in grotere letters op de affiches te heb
ben dan de spelers".
„Niet dat het in wezen nou zo interes
sant is (er zijn belangrijker zaken op
de wereld), maar ook de foto's aan de
gevel en in de hal van de tegenwoor
dige bioscopen zijn qua sfeer en tech
nische afwerking niet te vergelijken
met de stills van zo'n kwart eeuw gele-
den. Tegenwoordig zijn het papierdun
ne kleurendrukjes met een grof raster
en een ingeprinte tekst. Tijdens de, la
ten we zeggen Gouden Jaren van Hol
lywood had élke studio een aantal scè
nefotografen op de set lopen. Die kun
stenaars bleven lang anoniem, maar
daar komt langzaam verandering in.
In mijn boek staan veel prachtige op
namen van in de filmindustrie beroem
de fotografen als Whitey Schafer $an
Paramount, Eric Carpenter van Me-
tro-Goldwyn-Mayer, Scotty Welbourne
van Warner Bros, en nog een aantal
grootheden. Gelukkig ben ik als jochie
van veertien al begonnen met het spa
ren van filmfoto's. Ik schreef eerder
naar Hollywood brieven, dan naar
m'n oom en tante in Poppel in Bel
gië. Na dertig jaar ben ik dan ook in
het bezit van een heel interessant
still collection. In de Verenigde Sta
ten worden gigantische bedragen be-
taald onder verzamelaars voor origine
le zwart/wit-foto's van actrices en
acteurs uit het Hollywood van de ja
ren veertig en vijftig.
Wie de bedragen ziet in bladen als
Movie Collector'8 World en Hollywood
Magazine denkt aanvankelijk dat het
om renpaarden gaat, luisterend naar
namen als Humphrey Bogart of Geor-
geRaft".
„De Speelfilm" is het vijfde filmboek
van Thomas Leeflang.
In 218 pagina's vertelt hij op inspire-
rende wijze de historie van voorname
lijk de Amerikaanse filmindustrie, the
Art of Hollywood als het ware. De
verhouding beeld/tekst is ongeveer
60% foto's en 40% geschreven informa
tie.
Thomas Leeflang: „De tekst is, wat
in uitgeverskringen heet sterk inge
houden. Dat is moeilijk voor mij ge
weest. Ik vind het juist prachtig om
in m'n boeken onverwachte zijspron
gen te maken, of over de hoofden van
de lezer heen een grap te maken die
slechts één lezer(es) snappen kan.
Dat soort egotripperij moest in „De
Speelfilm" totaal achterwege blijven.
Eindredacteur Johan Jongma heeft
mij tactvol tot de orde geroepen als
het nodig bleek. Mijn manuscript ge
bruikte ik overigens als lesmateriaal
op het Opleidingsinstituut Santbergen
te Hilversum, waar omroeppersoneel
onderwijs volgt. Ik heb er een half
jaar als gastdocent filmgeschiedenis
gedaan. Komend winterseizoen begin
ik er met een nieuwe cursus. Daar
kon ik m'n teksten verlevendigen met
filmfragmenten, terwijl de lezer van
het boek het met de foto's moet doen.
Over het algemeen behalen filmboeken
in ons taalgebied nooit al te grote ver
koopsuccessen. Toch is het goed dat
een Nederlandse uitgeverij een derge
lijk boek desondanks aandurft. Het zo
tot de verbeelding sprekende Holly
wood van vroeger bestaat niet meer,
dat is voorgoed verleden tijd.
Metro-Goldwyn-Mayer bouwt nu liever
hotels in Las Vegas, Paramount doet
in benzine (Gulf), Warner in grammo
foonplaten en Fox is, dankzij kapitaal
van prinses Gracla van Monaco (zegt
u maar Grace Kelly) eigenaresse ge
worden van Coca-Cola.
De Hollywood-moguls van nu zijn ano
nieme zakenlui zonder affiniteit met
het medium film. Ook wat de Ameri
kaanse film betreft ziet het verleden er
beter uit dan de toekomst.
Het boek „De Speelfilm" zou ik zelf
het liefdewerk van een hobbyist wil
len noemen. Een boek van vader, die
zich anno 1980 niet meer hoeft te scha
men voor zijn rare liefhebberij
films kijken en foto's verzamelen. De
uitgever liet mij helemaal vrij in de
samenstelling van het boek. Daar
maakte ik schaamteloos gebruik van.
Ik zette er dus direct mijn twee jeugd
idolen in tekst en beeld in: James
Dean, de jongen met hét rode nylon
windjack en witte T-shirt, en uiteraard
Doris Day, uitvindster van de intri
gerend ruizende petticoat en eigena
resse van een duizelig makende „glim
lach".
„De Speelfilm" is een uitgave van
Amsterdam Boek in de serie „Het aan
zien van...". De prijs is 16,90. Van
af volgende week te koop in vrijwel
alle boekwinkels. Wat Soest betreft
kunt u terecht bij boekhandel Van de
Ven.
«te fewösw M&föri&v&r*
Veel èerder dan andere jaren het geval
was, hield de Rabobank Soest donder
dagavond reeds de Algemene Leden
vergadering, Het was de 74ste in de rij
en 43 leden woonden haar bij. Met
algemene stemmen en bij acclamatie
benoemde ipen de heer J. R. van
Poppelen opnieuw tot voorzitter en
werd ook de M.A.H. van Veeren herko
zen als lid van de Raad van Toezioht.
In zijn openingswoord meldde voorzit
ter Van Poppelen een stijging van het
balans totaal met ruim 10 procent
terwijl ook het winstsaldo 40.000 gulden
hoger lag dan in 1978. Het bestuur was
dan ook tevreden over de bereikte
resultaten.
De heer Van Poppelen wees er daarbij
op dat als onderdelen van het bedrijfs
beleid liquiditeit, solvabiliteit en renta
biliteit belangrijke plaatsen innamen,
die nooit los van elkaar gezien konden
worden. De liquiditeit was voldoende
en de bank voldeed aan de bepaling die
in de Wet Toezicht Kredietwezen werd
vastgesteld.
Sprekend over het financieringsgebeu-
ren zei de heer Van Poppelen dat de
bedrijvensector geconfronteerd werd
met een toenemende omvang en een
ingewikkelder organisatie- en produk-
tiestruktuur; een toenemende behoefte
van vreemd vermogen en aan deskun
dig financieringsbeleid en een kriti
scher instelling van de ondernemer ten
aanzien van de geboden mogelijkhe
den.
In de Rabobankorganisatie betekende
het dat in de agrarische sector de
kredietvraag minder sterk toenam, zij
het dat het investeringsniveau nog
altijd hoog was.
„Hoewel bij onze gehele organisatie in
1979 een stijging van 15% nieuwe
leningen te zien was in de sectoren
handel, nijverheid en dienstverlening
kan eveneens, zoals bij de agrarische
sector is opgemerkt, een terugval in
het groeitempo van de kredietverle
ning worden toegeschreven aan een
vermindering van de investerings-
animo, waarbij de rentabiliteit, de
hoge rentevoet, de energieproblemen
en de inflatie temperend werkt", aldus
de heer Van Poppelen.
Hij constateerde vervolgens een terug
val van de kredietaanvraag voor wo-
ningflnanclering; een gevolg van de
hoge rentestand» maar ook van de
daling van de prijzen van woningen,
die in 1978 inzette. Stijging van het groei-
tempo van de kredietvraag werd voor
1980 niet verwacht, terwijl de prijs
waartegen de bank de kredietvraag
zou kunnen honoreren, sterk zou af-
hangen van de toename van de spaar-
middelen.
Voorzitter Van Poppelen zei verder te
verwachten dat de investeringsanimo
van bedrijven voorlopig nog slechts op
beperkte schaal zou plaatsvinden en
ook geen sterke stijging te verwachten
van de vraag naar woningfinancierin
gen.
De grondprijs was dalende; In Eem-
land schommelend rond de 50.000 gul-
den per hectare, maar elders ln Nede-
den per hectare, maar elders in Neder
land en vooral in het Noorden van het
land al gedaald tot 20.000 gulden per
hectare. De heer Van Poppelen zei,
gezien de bereikte resultaten, tevreden
te zijn en hij dankte tenslotte directie
en personeel voor hun medewerking en
inzet.
Veranderingen
In zijn toelichting op de balans en
resultatenrekening wees directeur W.
HUhorst op de vele veranderingen die
in de jaren zeventig hadden plaatsge
vonden.
„Er is veel gebeurd in die tien jaren,
waarbij ik denk aan de oliecrisis van
1973/74, de snel toegenomen economi
sche problemen die uitmonden in de
huidige werkloosheid; de inflatie en
wat ons bijzonder interesseert, de ver
anderingen en uitbreiding die op het
bancaire gebeuren hebben plaatsge
vonden".
In dat verband noemde hij de persoon,
lijke leningen waarvan men in 1970
nauwelijks gehoord had; de vele spaar-
vormen, hypotheken en vormen van
kredietverlening.
„Het bedrijfsleven heeft in de jaren
zeventig minder goed gefloreerd. Door
de voortdurende stijging van de loon
kosten en collectieve lasten kwam de
rendementspositie, de winst, steeds
meer onder druk te staan. De vermo
gensverhoudingen werden steeds on
gunstiger en de investeringen liepen
terug, terwijl ook de internationale
concurrentiepositie aanmerkelijk ver
slechterde. En dat alles heeft mede
geleld tot de huidige werkloosheid",
aldus de heer Hilhorst,
Hij wees vervolgens op het relatief
gunstige werkgelegenheidsaanbod
van het midden- en kleinbedrijf en hij
voorspelde dat in de tachtiger jaren de
automatisering een snelle ontwikke
ling zou doormaken. Veel aandacht
besteedde de heer Hilhorst vervolgens
aan de rente-ontwikkeling en de oorza
ken daarvan.
Ernstige zorg baarde de terugloop van
de spaarquote en het aantrekken van
spaargelden zou grote aandacht blij.
ven vragen.
,Na een verdere toelichting van de
cijfers besloot de heer Hilhorst: „Re-
sumerend zou ik willen zeggen dat de
Rabobank Soest het laatste jaar van de
zeventiger jaren tot een goed einde
heeft gebracht". Daarvoor bracht hij
dank aan zijn medewerkers, het be
stuur,, de raad van toezicht en aan alle
leden, rekening-courant houders en
spaarders voor het vertrouwen dat zij
de Rabobank schonken.
De leden gingen na nog wat nadere
toelichting accoord met het voorstel
het winstsaldo toe te voegen aan de
Algemene Reserve.
Na de bestuursverkiezing deelde de
heer Van Poppelen tenslotte nog mede
dat het aantal leden in 1979 steeg van
2431 tot 2500; het aantal rekening-
couranthouders van 5937 tot 6275 en het
aantal spaarrekeningen van 15.303 tot
16.645.
