Over huren gesproken.
O
«R
„Waarom moeten
schoolkinderen dat doen
en volwassenen niet?"
Kikkerkaravaan
15 mei in Soest
Boeiende ledententoonstelling
van Artishock
VAARDERHOOGT
VOOR MOEDER
voor
DOE-HET-ZELVERS
Mïlieuaktie:
Vlaggenparade
BRUIDSREPORTAGE
FOTO HERMAN VAN DAM
De Rotstuin
9
Soester Courant van woensdag 7 mei 1980
9
Als Nederlands staatsburger
ontkom je er niet aan. Op be
vrijdingsdag moet de vlag uit.
Nu heeft die nationale drie
kleur 5 mei vrolijk in top ge
wapperd. Zonder de minste
/problemen want wind stond er
voldoende.
Dat was anders gesteld op k
mei. Ter gelegenheid van de
plechtige herdenking aan de
gevallenen uit de 2e wereldoor
log werd afgesproken dat we
rond -4 uur s middags als te
ken van rouw de vlag halfstok
zouden hangen.
Een handeling die elk jaar
weer problemen met zich mee
brengt omdat het haakje dat
zich halverwege de stok be
hoort te bevinden, op onze stok
al jaren ontbreekt. Nu zou ie
dere buitenstaander de tip aan
de hand kunnen doen, even een
haakje in de vlaggestok te
draaien. Maar zo eenvoudig is
dat niet.
In een huishouden waar een
doe-het-zélver ontbreekt, is het
zoeken naar een haakje en een
hamer een onmogelijke opga
ve.
Dus wordt ieder jaar de vlag
met behulp van garen uit de
naaimand op een klungelige
manier halfstok gehezen.
Zo ook dit jaar. De voorberei
dingen werden zondagochtend
getroffen om er vooral verze
kerd van te zijn dat de vlag
dit jaar echt om vier uur naar
buiten kon.
De middag werd in huiselijke
kring doorgebracht. Een ver
trouwd tafereeltje van een
spelletje kaart, wat handwer-
kerij en het voorbereiden van
het eten in de keuken.
We besloten om vroeg te eten.
Rond zes uur, nog genietend
van een pittige bak koffie
kwam één van de huisgenoten
tot de konklusie dat ook dit
jaar de vlaggestok te laag in
de houder was geplaatst.
Plotseling stond de helft van
de aanwezigen, inclusief een
luidkeffende hond op het bal
kon om die bewuste vlag uit
te hangen. De overburen keken
met lede ogen toe. Groot was
de hilariteit aan de overkant
toen de vlag met stok op een
onverklaarbare wijze beneden
in de tuin belandde. Om kort
te gaan, tegen halfzeven zaten
we achter ons tweede bakje
troosten hing de vlag bui
ten.
Nu hadden we enige dagen ge
leden een andere buurman,
ook aan de overkant, met een
vlaggestok met toebehoren
zien thuiskomen. De beste man
scheen geen flauw benul te hebz
ben van wanneer en hoe je een
vlag moest ophangen. Hem trof
het ongelukkige toeval, ons als
voorbeeld te nemen. Tegen
half zeven verscheen ook hij
op het balkon. De vlag, even
klungelig met touw halfstok
gebonden, werd in de stan
daard geplaatst. Wij kregen
een perfekte kopie van wat er
enkele minuten geleden met
onze vlag gebeurd was. Inclu
sief het vallen van de vlag.
Nu wil het nog weieens ge
beuren dat de vlag tegen het
balkon aanwappert.
Omdat het hekwerk net ge
verfd was, besloot de jongste
inwoner van ons huis de punt
van de vlag op te pakken en
aan de vlaggestok vast te bin-
den, zodat de driekleur niet een
vierkleur zou worden.
Onze overbuurman, die nauw
lettend onze handelingen in het
oog hield verscheen even later
ook op het balkon en besloot
ook een punt van zijn plag
aan de stok vast te binden.
Even na zevenen kwamen wij
tot de conclusie dat de vlag be
ter een keer extra gewassen
kon worden dan dat we 'm
nu op zo'n idiote wijze lieten
hangen. Dus werd de punt los
geknoopt.
De twijfelachtige buurman be
sloot ook dit voorbeeld maar
te volgen.
Het hoofd onzes huizes kreeg
genoeg van het gesol en gaf
opdracht de vlag binnen te ha
len.
Ook aan de overzijde verdween
toen de vlag.
De daarop volgende dag, 5 mei,
werd er aan de overkant niet
gevlagd. Wel zagen we 's avonds
in een der landelijke dagbladen
een advertentie met de volgen
de tekst: Te koop, nieuwe vlag
met stok. Slechts éénmaal ge
bruikt.
Te bevragen bij... Inderdaad,
weer onze overbuurman.
Wij hebben er wel wat van
geleerd. Er is nu een hamer
en een haakje gekocht. Kan dat
tenminste volgend jaar niet
meer mis gaan.
JANNY.
De nieuwe huurwetgeving in ons land kent ook een regeling om
een onafhankelijke instantie in te schakelen als huurder en ver
huurder het niet met elkaar eens kunnen worden. Het is de zoge
naamde huurcommissie, een voortzetting van de vroegere huur
adviescommissie.
In grote lijnen zijn de taken dezelfde gebleven, met dien ver
stande dat er nu geen advies meer wordt gegeven, maar een
uitspraak wordt gedaan. En deze uitspraak bindt beide par
tijen, tenzij binnen twee maanden de kantonrechter wordt inge
schakeld.
trakt enig niet redelijk voordeel is be
dongen, zoals bijvoorbeeld het vra
gen van sleutelgeld.
En verder kan de huurcommissie ook
adviseren over de hoogte van de huur
na het aanbrengen van kleine verbe
teringen en niet-gesubsidieerde, ingrij
pende verbeteringen, als daar nader
hand toch een meningsverschil over
ontstaat.
In de laatste drie gevallen is er spra
ke van een advies: dit bindt de par
tijen niet. Maar stapt men met dit
advies naar de rechter, dan houdt de
ze daar wel rekening mee.
Secretariaat
De huurcommissie wordt ondersteund
door een secretariaat. Dit helpt de
commissie bij het voorbereiden van
de uitspraak of het advies. Ook geeft
het inlichtingen over procedures en
wettelijke regelingen en worden er
spreekuren gehouden. In bijgaand ka
dertje staan het adres en de spreek
uren.
Op het secretariaat wordt het verzoek
van de huurder of verhuurder in be
handeling genomen. Vaak wordt door
een ambtenaar eerst een voorberei
dend onderzoek ingesteld. Dan wordt
de onderhoudstoestand van de woning
bekeken, de puntentoekenning gekon-
troleerd, enzovoorts, al naar gelang
de aard van het verzoek.
Vervolgens wordt een rapport opge
steld ten behoeve van de huurcommis
sie.
Zitting bijwonen
Voordat de huurcommissie een uit
spraak doet, krijgen beide partijen een
In het rechtsgebied van elk kantonge
recht is een huurcommissie werk
zaam. Zo'n commissie bestaat uit een
onafhankelijke voorzitter, benoemd
door de Kroon, en een aantal leden,
benoemd door Gedeputeerde Staten.
Bij het benoemen van de leden
wordt er op gelet, dat noch het belang
van de huurder noch dat van de ver
huurder overheerst, met andere woor
den, dat er evenveel vertegenwoordi
gers van huurderszijde als van ver
huurderszijde in de commissie zit
ten.
Bevoegdheden
Huurder of verhuurder moeten de
huurcommissie inschakelen als ze het
niet met elkaar eens kunnen worden
over de huurprijs of over een wijzi
ging daarvan. En zoals gezegd, de uit
spraak van de huurcommissie is
bindend, tenzij men binnen twee maan
den naar de kantonrechter stapt.
Maar de huurcommissie doet meer:
ze kan ook - op verzoek - een advies
uitbrengen over de hoogte van de bij
komende kosten die de huurder bui
ten de „kale huur" moet betalen, ook
wel servicekosten genaamd.
Ook kan haar advies worden ingewon
nen over de vraag of in een huurkon-
uitnodiging om op een openbare zit
ting de zaak nog eens mondeling te
komen toelichten. Zij hebben voor de
zitting al het rapport van het voorbe
reidend onderzoek toegestuurd gekre
gen.
Men mag zich tijdens de zitting laten
bijstaan door een deskundige, bijvoor
beeld een advokaat, of zich laten ver
tegenwoordigen door een gemachtig
de. Partijen krijgen bovendien de ge
legenheid elkaar vragen te stellen.
Tijdens de zitting wordt geen uitspraak
gedaan. Zo spoedig mogelijk na de uit
spraak wordt een afschrift daarvan
aan huurder en verhuurder gestuurd.
Brochure
Over deze en andere zaken van huur
en verhuur geeft het Ministerie van
Volkshuisvesting en Ruimtelijke Or
dening een speciale brochure uit, ge
naamd „Nieuwe regels voor huur en
verhuur van woonruimte". De brochu
re is gratis verkrijgbaar op het ge
meentehuis en bij het secretariaat van
de huurcommissie.
Huurbescherming
Met de invoering van de nieuwe huur
wetgeving is ook de bescherming van
de huurder drastisch gewijzigd. Voor
het gehele land geldt voortaan dezelf
de regeling.
Het is zowel voor verhuurder als voor
huurder van het grootste belang te
weten wat wel en wat niet mag.
Voor uw:
BRUILOFTEN - PARTY'S
RECEPTIES
KOUDE BUFFETTEN
RESTAURANT
SOESTER NATUURBAD
Vanr Weerden Poelmanweg 4
SOESTDUINEN - Tel. 02155-13156
Van een eenvoudige huzarensalade
tot een uitgebreid koud buffet: onze
keuken is gespecialiseerd in exclu
sieve schotels voor uw party thuis,
uw bedrijf enz.
PRAAMGRACHT5 - SOESTDIJK
TEL. 02155-17552.
De Kikkerkaravaan zal op 15 mei a.s.,
Hemelvaartsdag, tussen 16.00 en 11.00
uur Soest aandoen; ze komt dan van
Hoogland. De volgende dag is .de kara
vaan in Baarn en EenineS; .17 mei in
Spakenburg/Bunschoten enNijkerken
18 mei in Amersfoort.
De Kikkerkaravaan ontstond naar aan
leiding van het door dr. Sybren De
Hoog geschreven boek: Eemland, be
schrijving van een weerbarstige land
streek". De auteur besloot de op
brengsten beschikbaar' te stellen voor
de lagere school leerlingen. Daartoe
werd de stichting „De Kikker" opge
richt.
De opzet, de lagere scholen te laten
profiteren van de revenu en van het
boek, werd na ampele overwegingen
verlaten. Men vond dat er iets schortte
aan het omgevingsonderwijsbeschik
bare boekwerken blijven ongebruikt in
de schoolkasten staan. De inhoud van
die boeken is te algemeen en dat is
nooit een stimulans gebleken om er-,
mee te werken.
Om toch de aandacht op de eigen
omgeving gevestigd te krijgen ont
wierp de stichting een spel, waarin
Eemland centraal staat. Mén kan kris
kras door Eemland reizen en daar
bestaande situaties tegenkomen: men
kan elkaar in dit spel in verschillende
gedaanten tegenkomen; men kan het
kleuren en afwerken.
De spelen zullen gratis worden aange
boden aan de hogere klassen van alle
basisscholen in Eemland en dat ge
beurt dan tijdens het bezoek van de
Kikkerkaravaan. Het Belgische Thea
ter „Radeis" verleent daaraan mede
werking.
In jaren heeft de Kunstenaarsvereni
ging „Artishock" niet zo'n boeiende
ledenexpositie georganiseerd dan tij
dens dit negende Soestock-festival.
Vanaf 2 mei tot 26 mei stellen 22
Artishock-leden hun werken ten toon in
de drie expositiezalen van het Arti-
shockgebouw aan de Steenhoffstraat-
In alfabetische volgorde doen de vol
gende Soester kunstenaars mee
Frits van de Born (43) is aanwezig met
drie potloodtekeningen. Hij werkt
sinds 1965 bij Gemeentewerken, tekent
voor zijn ontspanning en volgde teken
lessen bij Jaap de Ruig in Baarn en bij
Artishock.
Bernard Daniels (38) schrijft gedich
ten en tekent daarbij zijn eigen il
lustraties. Naast het nieuwe autobio
grafisch gedicht „De bewoonde wereld
dichtbij" zijn op deze verkoopexpositie
12 pentekeningen van hem te zien van
het afgelopen jaar.
Ivan Dilrosun (42) is leraar tekenen en
ruimtelijke vormen aan de Academie
van Beeldende Kunsten te Amersfoort.
Hij heeft lange tijd in Suriname ge
werkt en is al tien jaar lid van Arti
shock. Zij aquarellenen pentekeningen
zijn vooral geïnspireerd door vakantie
reizen.
Henk Fugers (69) begon 30 jaar gele
den met een klein groepje te tekenen en
heeft hier en daar lessen gevolgd. Hij is
ook lid van de tekenclub Hamdorff en
van de vereniging Beeldende Kunste
naars in Baarn. Hij is vertegenwoor
digd met vier nieuwe olieverfschil
derijen.
Wim Groart (24) tekende tijdens de
lesuren op school „om wat te doen".
Van hem hangen in de tejaterzaal vier
pentekeningen. Zelf zegt hij: „Het
tekenen is voor mij een stukje rust in
m'n eentje. Voornamelijk uit luiïgheid
- ohdanks andere ideeën - is het nog
steeds bij deze tekeningen gebleven."
Ivo Hauer (29) laat drie tekeningen
zien die drie weken geleden in IJsland
zijn gemaakt. Zo registreert hij regel
matig zijn reiservaringen in vreemde
culturen. Al eerder exposeerde hij bij
de Utrechtse Kring voor Kunstbe
oefening.
Pieter Henke (42) calligrafeerde drie
gedichten van Jan Visser (46). Beiden
zijn bestuurslid van Artishock. „Moe
der", „Poëzie" en „De hoer van Jeric-
ho" werden in 1979 geëxposeerd en
verkocht in Ezinge (Groningen). Ze
zijn in bruikleen afgestaan.
Marion Holtrop heeft een schitterend
wandkleed („Uitzicht op zee") ingele
verd en maakte twee glasschilderijen.
Zij woont sinds 1970 in Soest en is
sindsdien lid van Artishock. Haar op
leiding volgde ze in Groningen en
Breda. Zij exposeerde al eerder in
Rotterdam, Eindhoven, Baarn en
Amsterdam.
Nadja van Ittersum maakt zogenoem
de „broodpoppen". Opvallende mens
jes van deeg, die in de grote expositie
zaal onmiddellijk de aandacht trekken
in hun hokjes.
Freek de Jong (50) heeft altijd gete»
kend en geschilderd. Zijn opleiding
beeldhouwen kreeg hij in Rotterdam.
Hij is lid van de (maandag)avond-
tekenclub van AS-leden en doet mee
met een aantal fraaie aquarellen, te
keningen en olieverfschilderijen.
Bert Kinderdijk (27) heeft na een korte
opleiding verder alleen gewerkt, om
dat hij vindt dat je tekenen, net als
schrijven, niet van anderen kan leren.
Hij leeft vrij afgezonderd en heeft
vooral belangstelling voor dingen om
hem heen. Vandaar zijn vier grote
stillevens.
Marco Kooreman (20) is de jongste van
alle exposanten. Hij doet mee met vier
tekeningen en ontwierp ook de Soes-
tock-affiche van dit jaar. Volgend jaar
gaat hij bij Artibus studeren. Zijn werK
belooft veel voor de toekomst.
Lambertus van de Kooy is in Soest een
bekende huisschilder, die al e'erder in
Artishock exposeerde met religieuse
voorstellingen. Thans is hij aanwezig
met vijf kleurrijke olieverven op hout,
die men zou kunnen aanduiden als
eigentijdse ikonen.
Cristel Mineur (60) heeft nog niet zo
lang geleden, samen met haar man
Henk Fugers, in Artishock geëxpo
seerd. Zij laat nu vijf nieuwe olieverf
schilderijen zien. Zij heeft vele jaren in
Soest als verloskundige gewerkt en de
laatste 25 jaar als kunstenares.
Bram Portengen werkt op afdeling I
van de Gemeentesecretarie. Hij is lid
van de werkgroep Kamermuziek en
tekent elke maandagavond in Arti
shock. Het resultaat is vier werkstuk
ken in olieverf en krijt.
Hansje Prinsen-de Heus (45) is negen
jaar lid van Artishock. Ze tekent sinds
enige jaren en debuteert met enkele
schetsen, lijntekeningen en een drietal
studies.
„Tante" Anna Rommers-de Bree (78)
is de oudste van alle exposanten.
Geboren Soesterse. Ze begon met het
maken van poppen en wandkleden en
later naïeve schilderijen. Ze exposeer
de nog onlangs in Soest en een paar
jaar geleden op Curacao. Haar werk is
overbekend.
Geertje de Roovere (40) vindt tekenen
en schilderen haar grootste liefhebbe
rij. Stukjes opleiding bij Artibus, Toon
van Ham en Gérard Grassère. Sinds 8
jaar lid van Artishock (tentoonstel
lingscommissie) en lid van de teken
club op maandagavond. Ze debuteert
mét 4 olieverfschilderijen.
Fred Schilder (38) is de enige fotograaf
van het gezelschap. Hij exposeert
nieuw werk. dat opvalt door de chemi
sche kleurbehandeling die de drie fo
to's hebben ondergaan waardoor een
schitterend effect ontstaat. Het gaat
hier om een geheel nieuw procédé.
Cor van Tol (50)' hield zijn eerste
expositie in 1976 op de Raadhuïszolder
van Naarden. Een tweede eenmans-
expositie volgde in '78 in Haarlem,
Verder neemt hij regelmatig deel aan
groepstentoonstellingen (o.a. in '78 in
Frankrijk). Een aantal van zijn teke
ningen zijn door de gemeente'Soest
aangekocht en één van zijn schilde
rijen is door de Drentse Artotheek in
haar collectie opgenomen. Zijn - ter
plaatse gemaakte - schetsen en teke
ningen zijn meestal bedoeld om als
uitgangspunt te kunnen dienen voor
schilderijen.
Lied Zwagerman exposeert voor de
eerste keer met 10 beelden in Arti
shock. Ze woont sinds '64 in Soest en
volgde een opleiding aan de Akademie
voor Beeldendè Vorming in Amers
foort en heeft nu les van Joop Hollan
ders (beeldhouwer). Ze tekent en schil
dert eveneens en hield tentoonstellin
gen in Soest, Hilversum en in Frank
rijk.
Vrijdagavond 2 mei is onder grote
belangstelling de verkooptentoonstel
ling van Artishock-leden muzikaal ge
opend door Wally Bishop (drufns),
Tom Jaanus (piano), Mare Schaars-
bergen (bonga's) en Kees Bakker
(elektr, bas) en is dagelijks gratis te
bezichtigen van 2 tot 4 uur. Ook in het
weekend.
Het is wel eens interessant om wat meer af te weten
van rotsplanten en hun eventuele toepassing in on
ze tuin. Voor veel mensen betekent het waarschijn
lijk een geheel nieuwe kennismaking met tuinplan
ten, die wellicht wel reeds eerder werden aange
kocht, maar nooit ideaal werden toegepast.
Rotsplanten zijn namelijk het meest boeiend om
mee bezig te zijn, als ze ook als zodanig worden
gebruikt.
Het maken van een rotstuin is in weze vrij eenvou-
dig, maar bestaat niet enkel en alleen uit het be
planten van een hoop keien. Uitgegaan moet wor
den van een niet al te slechte grond, maar we be
hoeven er zeker geen hoge eisen aan te stellen.
Belangrijk is het natuurlijk dat we bij de aanleg
uitgaan van redelijke hoogteverschillen die goed
corresponderen met de afmetingen van de tuin.
In een grote tuin zullen te kleine glooiingen gezien
worden als een molshoop en andersom.
We beginnen dus na een eventuele lichte bemes
ting van de grond (met compost of koemest) met
het grondwerk, waarbij we het gewenste model
aanbrengen. In veel gevallen is het mogelijk de
opgeworpen grond elders uit de tuin af te graven,
waardoor het niet noodzakelijk is tuingrond te be
stellen.
Het aankleden van het nu ontstane berg en dal
effect met zwerfkeien is niet voor iedereen even
eenvoudig. Doordat ieder een andere smaak heeft
zullen 10 verschillende mensen ook allen een ver
schillend resultaat hebben.
Dit Is natuurlijk geen probleem, maar het is mis
schien toch raadzaam om wat tips te noemen.
Laten we bedenken dat er in de natuur nimmer
zwerfkeien mooi verdeeld over het landschap te
vinden zijn. In een berglandschap vinden we gro
tere en kleinere groepen keien bijeen, die ook sterk
variërende onderlinge afstanden hebben. Die groe
pen keien bestaan vaak uit een of meer grote exem
plaren die een stel kleineren het doorrollen belem
merd. Als we dit nu maar in gedachte houden moet
het mogelijk zijn om een leuke ondergrond te cre-
ëeren waartegen het interessant planten is.
Als dragers in de rotstuin, d.w.z. planten die voor
een groot gedeelte het tuin-aanzlcht bepalen, gebrui
ken we eigenlijk diverse soorten grillige coniferen,
zoals plnus, abiese en picea (of wel den en spar)
met hun karakteristieke groeiwijzen en verschil
lende soorten heesters, waarbij de dwergheesters
het meest geschikt zijn. Belangrijk is het om te let
ten op droogtegevoeligheid bij de planten, die bo
venaan de glooiingen worden geplant.
Bij het planten van de rotsplanten is het leuk
om ze als het ware tussen de keien te drukken,
waardoor de gelijkenis met de vrije natuur het
meest gaat spreken. Van belang is natuurlijk wel
een juiste plantkeuze.
Sedumsoorten b.v. lenen zich uitermate goed voor
het planten op extreme standplaatsen, doordat zij
d.m.v. hun succulente blad vrij lange tijd kou en/
of droogte kunnen verdragen. Verder is er trouwens
tegenwoordig een overmatig assortiment alpine
planten in de handel, die u op de goede tuincen
tra ruimschoots wordt aangeboden. Voor diegenen
die wel wat zien in een rotstuin, maar niet zo
goed durven is het aan te raden om eens wat te
proberen in een hoekje van de tuin.
-C?
Dit was één van de uitspraken, die we optekenden uit de mond van een leerling
van de Van der Huchtschool n.a.v. de achtste rommelprikaktie, geleid en ge
organiseerd door Chris Uiterwijk.
De Van der Huchtschool, gelegen aan de Paulus Potterlaan, tussen een woon
wijk met flats en een wijk met woningen met tuinen, kreeg de flatwijk
aangewezen als werkterrein omdat bleek, dat daar een „dankbaar gebied"
lag.
Vóór, tijdens en na de aktie werd met
de kinderen gepraat over het waarom
en het nut van dit werk.
Allereerst werd geconstateerd, dat je
je eigen straatje schoner houdt, dan
gebied dat dient voor gemeenschap
pelijk gebruik en verder, dat daar
waar mensen „opgestapeld" wonen,
zoals een leerling de flatwijk betitel
de, je- altijd meer rommel aantreft,
dan daar waar de mensen verder uit
elkaar wonen.
Het merendeel van de leerlingen vond
de aktie nuttig, omdat de mensen kon
den zien aan al die rommel, hoe ze
hun eigen omgeving vervuild hadden
en omdat de kinderen zelf zagen, wat
er gebeurt, als je maar van alles zo
weggooit.
Behalve papier en plastic werd steeds
trots (vanwege 't vinden) of veront
waardigd (hoe kun je zoiets nu doen)
gereageerd als ongebruikelijke voor
werpen werden opgeprikt, zoals:
nylons, hemden, onderbroeken, luiers,
tampons, een hoofdkussen, een para
plu, grammofoonplaten, twee gordij
nen, een vloerkleed, oude schoenen,
handschoenen enz.
Eén van de kinderen zei, dat je na
tuurlijk niet alle flatbewoners de
schuld van die rommel mag geven;
dat er genoeg mensen bij zijn, die
hun afval niet zo maar weggooien en
zich net zo goed aan die rommel er
geren, waarna een ander opmerkte,
dat je dat wel kon merken, want één
mevrouw stond voor ons te klappen
en drie anderen gaven ons lekkers.
Verder werd gezegd, dat een flatbewo
ner twee maal per week zijn vuilnis
emmers een heleboel trappen moet
afsjouwen, terwijl een huis-met-tuin-
bewoner niet „zo moeilijk hoeft te
doen".
Vandaar dat het woord stortkoker ter
sprake kwam.
Eén meisje vond die aktie onnodig en
nutteloos, omdat ze gemerkt had, dat
het bij de meeste mensen toch niets
hielp; ja misschien als' een ander 't
zag, dan deden ze zich netjes voor,
maar stiekem smeten ze toch hun troep
maar op de straat.
Ook werd gezeg, dat het als voorbeeld
wel eens goed was om zo'n prikaktie
te houden, maar dat schoolkinderen er
niet waren om geregeld andermans
rotzooi op te tmimen
Een suggestie, waarover ook druk
werd gediscussieerd, was het idee om
veel meer openbare prullebakken te
plaatsen, waarop o.a. als antwoord
kwam, dat je wel goed moest kunnen
mikken om vanaf je balkon je rommel
in zo'n bak te gooien.
Veel waardering was er voor de per
soon van Chris Uiterwijk. Een jongere
leerling vond zelfs het leukste van de
hele aktie „dat kleine oude mannetje
op dat kleine bromfietsje".
Toen alle 160 medewerkende leerlingen
na afloop applaudiseerden voor de
woorden van wethouder Menne en het
mooie natuurboek, dat de school als
herinnering kreeg aangeboden, had
Chris alweer gezorgd, dat alle prik
stokken en vuilniszakken (met een
recordopbrengst) door de mensen van
de gemeentereiniging, die we gezien
hun hulp beslist niet mogen vergeten,
waren afgevoerd.
Tenslotte een frappante uitspraak van
een van de kinderen: „Als we nu al
lemaal helpen om onze natuur schoon
te houden, kunnen we later misschien
in een paradijs lopen".
Een toeschouwer.
kunnen wij elk gewenst pakket maken.
in onze etalage vindt u een ruime keuze.
Steenhoff-
straat 64
Telefoon
02155-12551
U kunt eerst
alles proeven
voordat
u koopt!
