Terrein en omgeving
Randstad worden
grondig onderzocht
Geld is op...
aan rijkrekenen
een eind gekomen
D'66 boos
uit raadsvergadering
weggelopen
Gemeenteraadsvergadering
Geld voor speelterrein
Koningsweg beschikbaar
Verbod schutting te
verhogen aanvechtbaar
Groenzöne Vrijheidsweg
mag van raad
gehalveerd worden
G.S. van Utrecht pakt zaak gedegen aan
2154-12764
mm'
tektuur
Tuin-Adviescentrum ,,'t Vaarderhoogt" B.V.
Soester Courant van woensdag 28 mei 1980
ider soap
dover soap
id oü soap
t
J buttermilk
tle, lavender,
bath tonic
x)'s
lut shampoo
Uein shampoo
089"
v hair lustre
drogist.
subel?
sns binnen,
akke lijnen
lliiliiiiliiiiiolIlR
Met voortvarendheid gaan provincie
en gemeente aan de slag om vast te
stellen of de grond van de voormalige
chemische fabriek Randstad aan de
Eikenlaan verontreinigd is. Dat onder
zoek strekt zich minimaal ook uit tot de
tuinen van de omliggende woningen.
Het terrein van Randstad zal nage
zocht worden op eventueel begraven
vaten en containers en ook zal de
inhoud van het stortvijvertje geanaly
seerd worden. Grond- en drinkwater
zullen op kwaliteit gecontroleerd wor
den en alles zal gedaan worden om op
zo kort mogelijke termijn klaarheid in
deze zaak te brengen.
Vorige week woensdag, een week na
dat de eerste melding over mogelijke
grondverontreiniging van het terrein
van Randstad bij de gemeente binnen
kwam, werdén de omwonenden door
burgemeester mr. P. Scholten en mi
lieuwethouder drs. J. L. Menne tijdens
een inderhaast belegde bijeenkomst in
het gebouw Eltheto op de hoogte ge
steld yan.de stand van zaken.Sgelter
vijftig omwonenden waren daar aari- -
wezig.
Burgemeester Scholten gaf toe dat: de
vaten zonder voorkennis van de ge
meente werden afgevoerd. Het ging
om vijf vaten, waarvan de inhoud, zo
bleek later in de discussie, gedeeltelijk
was overgegoten in plastic jerrycans.
Voor het vervoer was geen vergunning
gegeven en uitgezocht wordt nog of een
en ander strafbaar is.
Het terrein waar de vaten stonden is
inmiddels afgezet, zoals ook een
schuurtje waarin chemische restanten
gevonden werden, is afgesloten. „Deze
maatregelen zijn genomen", zo zei de
burgemeester, „om te voorkomen dat
dit gedeelte zonder meer kan worden
betreden".
Twee vaten met chemisch afval op het terrein van Randstad.
(Foto's „Soest erbij")
Provinciale taak
Het provinciaal bestuur, i.c. het colle
ge van gedeputeerde staten, is belast
met de controle op de naleving van de
provinciale verordening „Bescher
ming grondwaterkwaliteit Utrecht".
In verband daarmee moet de gemeente
het onderzoek geheel aan G.S. overla
ten. Gedeputeerde dr. B. Hofman be
zocht vorige week dinsdag samen met
burgemeester Scholten en wethouder
Menne het terrein van Randstad,
waarna het onderzoek officieel startte.
Zo werden in Nijkerk, waar Randstad
de eerder genoemde vaten naar had
afvoeren, monsters van de inhoud van
de vaten genomen. Een en ander
conform het verzoek van het Soester
gemeentebestuur voor en zo breed en
volledig mogelijk onderzoek naar de
eventuele verontreiniging van het
grondoppervlak ter plaatse en naar
eventuele verontreiniging van het
grondwater in de omgeving.
De directie van Randstad heeft daarbij
alle medewerking toegezegd.
Kobalt, chroom en zink
Een kwaliteitsonderzoek van het
grondwater heeft inmiddels chemische
verontreiniging door zware metalen,
waaronder kobalt, chroom en zink
aangetoond.
Deze verontreinigingen werden gevon
den in een, op het terrein van Rand
stad, door het Waterleidingbedrijf
Midden Nederland geslagen peilbuis
op diepten van 7 en 25 meter. Ook deze
verontreiniging wordt door de provin
ciale waterstaat nauwkeurig verder
onderzocht, onder andere in samen
werking met de Waterleidingsmaat
schappij.
Overigens heeft de Waterleidings
maatschappij het gemeentebestuur
van Soest verzekerd dat de kwaliteit
van het drinkwater in orde is. De
controle van het drinkwater vindt op
een grotere afstand, ongeveer één
kilometer van het terrein, en op een
diepte van circa 100 meter plaats.
Recidivist
Het chemisch bedrijf Randstad, dat
vitamine-producten voor veevoeder en
de cosmetica maakt, bezorgde de
plaatselijke overheid in de jaren zes
tig, begin zeventig de nodige last.
In 1971 haalde het bedrijf twee keer
kort achter elkaar de publiciteit in
verband met illegale lozingen. Begin
van dat jaar werd in Weesp ontdekt dat
liefst 7000 liter afvalwater van Rand
stad in de haven van Weesp gestort
werd; een half jaar later bleek 10.000
liter gelost te zijn in een sloot langs de
Hofslottersteeg te Soest. In beide ge
vallen ging de directie vrij uit; de
vervoerders betaalden.
In die tijd liep de procedure al om het
bedrijf geheel gesloten te krijgen. Bur
gemeester en wethouders namen dat
besluit op 1 juni 1971, maar via be
roepsprocedures werd het toch nog 10
oktober 1972 voor het doek voor Rand
stad, althans wat de productie in Soest
betreft, definitief viel.
Het lijkt er nu op dat Randstad de
omwonenden nog eens, maar dan hope
lijk voor de laatste maal, overlast
bezorgd.
Tijdens de vorige week gehouden info-
matieavond kwamen zaken uit het wat
verdere verleden aan het daglicht. Zo
zou er ooit een hoeveelheid zoutzuur
gemorst zijn op het terrein, waardoor
een knaapje practisch zonder schoenen
en kousen thuiskwam en een ander
ernstige problemen had met zijn slok
darm.
Ook werd nu gezegd dat op het terrein
containers met afval begraven liggen.
Bij een van de omwonenden gaan op dit
moment nog bomen en struiken dood,
naar hij nu vermoedt, door giftig
grondwater. Bij weer een ander laat al
jaren een pleisterlaag in de garage los
en vertoont de vloer typisch gele vlek
ken. Ook hij meent dat het een gevolg
kan zijn van het in de grond gestopte
chemische afval.
Uiteraard werden vergelijkingen ge
maakt met bodemverontreinigingen
elders in het land, zoals in Lekkerkerk,
maar zeer terecht wees het gemeente
bestuur dat af; zeker zolang het onder
zoek nog duurt.
Overigens werd werd wel weer duide
lijk dat met name ook de inspectie van
de Volksgezondheid niet al te vlot
reageert op klachten van burgers.
Vorig jaar werd de eerder genoemde
peilbuis door het WMN geslagen. Toen
kwam er vies en stinkend water te
voorschijn dat over de weg gepompt
werd. Een brief van een van de omwo
nenden over deze zaak aan de inspec
teur van Volksgezondheid, is tot op
heen onbeantwoord gebleven.
Ook de gemeente Soest nam aanvan
kelijk de brief van de milieuvereni
ging „Soestdijk geen Stankwijk", wat
laconiek op.
Vorige week maandag wilde men ten
koste van alles paniek vermijden en
daarom ook „zichtbaar" nog niets
doen. Toch besloot men later op de dag,
nadat de burgemeester en wethouder
Menne het terrein bezocht hadden, de
plaats waar de vaten stonden, in ieder
geval maar te omheinen.
Inmiddels is gebleken dat in het labo
ratorium nog gewerkt wordt en dat ook
het kantoor van Randstad in Soest nog
functioneert. Het bewuste vijvertje zou
volgens zeggen van de directie slechts
dienen om huishoudelijk afval van het
laboratorium op te vangen. De inhoud
wordt regelmatig, na het bereiken van
een bepaalde hoogte, overgepompt in
het gemeentelijk riool. Uiteraard
wordt ook de inhoud van deze ongeveer
drie meter diepe vijver aan een onder
zoek onderworpen. Van deepwell-
lozing via deze opslagplaats was het
gemeentebestuur niets bekend, maar
ook daar wordt nu aandacht aan be
steed.
Vragen over directe totale afsluiting
van het terrein konden niet beantwoord
worden, vanwege mogelijke juridische
consequenties. Wel wordt het fabrieks
terrein nu in de gaten gehouden, om te
voorkomen dat er weer zonder vergun
ning afval wordt weggehaald.
De bewoners zullen regelmatig van de
resultaten van het onderzoek op de
hoogte gehouden worden en wanneer
daar aanleiding voor is, bijeen worden
geroepen.
De burgemeester vroeg aan het slot
van de avond, wat dat betreft, om
enige clementie: „Ook de provincie
moet werken met beperkte man
kracht." Hij hoopte uiteraard dat het
allemaal goed zou aflopen en hij be
sloot met een ieder te wijzen op de
eigen verantwoordelijkheid ook ten
opzichte van de samenleving.
In de Raad
De bodemverontreiniging op het ter
rein van de chemische fabriek Rand
stad aan de Eikenlaan is ook onder
werp van gesprek geweest in de don
derdagavond gehouden raadsvergade
ring.
Burgemeester Scholten zette aan de
raadsleden uiteen wat de gemeente
sinds de bekendwording ervan gedaan
had en dat was op dat moment nauwe
lijks meer dan hij de dag ervoor aan de
omwonenden had kunnen mededelen.
Nieuw was een resultaat van een op 22
mei, de dag van de raadsvergadering,
gedaan onderzoek door het Waterlei
ding Bedrijf Midden Nederland gedaan
onderzoen naar het drinkwater. Daar
voor was gebruik gemaakt van een
tappunt in een woning aan de Eiken
laan. De uitslag was positief; het
drinkwater was van uitstekende kwali
teit.
Aanleiding voor de behandeling waren
twee schriftelijke vragen van het CQA,
waarin de fractie bereidheid van het
college verzocht om een grondige in
ventarisatie te houden van terreinen in
de gemeente waar zich nog meer
gevaarlijke stoffen zouden kunnen be
vinden.
Ook verzocht de fractie het college
richtlijnen uit te vaardigen waar Soes
ter bedrijven afgewerkte gevaarlijke
stoffen konden inleveren, teneinde ca
lamiteiten te voorkomen. Wat deze
laatste vraag betrof zei wethouder
Menne dat een en ander genoegzaam
bekend was bij de in Soest gevestigde
bedrijven. Informatie konden zij ook
krijgen bij de gemeentelijke milieu
dienst. Bovendien zou hij de Kamer
van Koophandel Eemland verzoeken
die adressen op te nemen in de maan
delijkse berichtgeving van de Kamer.
Na enige aandrang van de raadsleden
zei hij tenslotte ook toe het Soester
bedrijfsleven rechtstreeks te zullen
laten benaderen.
De CDA-er G. Stam sneed het blijkbaar
grootste probleem van de hele kwestie
aan met de opmerking: Wij weten
allemaal wel waar het naar toe moet,
maar we mogen het niet vervoeren én
niemand komt het ophalen.
Wethouder Menne zou zich over dat
probleem buigen. Het eindrapport van
alle onderzoekingen kan mogelijk in de
augustus vergadering behandeld wor
den.
Waar oud-burgemeester mevrouw Corver al
voor gewaarschuwd had is dan uitgekomen.
De centen zijn op; we hebben ons jaren...
onder leiding van wie eigenlijk?... rijk gere
kend. Maar nu er binnen niet al te lange tijd
geld op tafel moet komen, blijkt dat we veel
minder hebben, dan we elkaar voorhielden.
We hebben met zijn allen nogal wat grond,
volgens de aan de raad voorgelegde cij
fers zelfs ruim 121 hectaren, waarvan we
niet weten wat we er mee aan moeten, maar
wat toch in de boeken staat voor ruim 21
miljoen. Voor dat bezit betalen we ieder jaar
1,8 miljoen gulden rente, met andere woorden
volgend jaar zijn we dan bijna 23 miljoen
gulden „rijk", want die rente moesten we
volgens de deskundigen altijd bijschrijven.
Zo hebben we ook huizen, die we zo'n tien,
twintig jaar geleden gekocht hebben; steeds
de rente bijgeschreven, de mensen er dikwijls
voor niks in laten wonen en geen onderhoud
aan gepleegd. De tijden zijn veranderd en in
plaats van dat we nu de winst binnen kunnen
halen, moeten wé blij zijn als we er voor de
kostprijs van jaren geleden uitspringen.
In onze gemeentelijke boekhouding kloppen
de cijfers absoluut niet met de realiteit en de
accountant die bezig was met de jaarreke
ningen van 1976 en 1977 heeft, gezien wat hij
nü in 1980 weet, zijn goedkeuring daaraan
onthouden. Dat had hij natuurlijk veel eerder
moeten doen, want uiteindelijk rekende de
raad gewoon op die goedkeuring en hebben
we altijd gewoon onze plannen gemaakt,
gebaseerd op die cijfers uit de boekhouding.
Oók de begroting voor het nu lopende jaar.
We waren immers rijk zat; raadslid Visser
heeft dat ons meermalen voor gehouden en
het kon niet op. We maakten plannen a vele
tonnen per stuk en schoven die weer onder
tafel; we maakten vorig jaar zelfs een be
leidsplan met hoopjes hoofdstukken en steun
van veel, vooral deskundige, insprekers om
voortaan gefaseerd te werk te kunnen gaan:
zoveel miljoen voor riolering; zoveel miljoen
voor het verkeer en niet te vergeten een ver-
keerscirculatie planeen half miljoentje voor
een tijdelijke voorziening voor de ambtena
ren; een half miljoentje voor een nieuwe
brandweerladderwagen; een paar miljoen
voor een atietiekaccommodatievele mil
joenen voor een nieuw gemeentehuis en een
nieuw politiebureau; vele tienduizenden gul
dens voor de aankoop van kunstwerken, om
nog maar niet te praten over het geld dat we
voor inmiddels verschoten schilderijen heb
ben uitgegeven, enz. enz. enz. Het kon niet op.
En vele jaren te laat, (want de raad wist het
eigenlijk al lang) zegt er plots een accoun
tant: „Ik doe niet meer mee!" en Soest zit in
last.
Tjonge, tjonge wat moeten we nu. In een
bedrijf had men al jaren geleden ingegrepen,
maar ja raadsleden zijn geen bedrijfsleiders
en ambtenaren hebben zich immers nog nooit
bij het „bedrijf" betrokken gevoeld. Geld was
er altijd en kwam je te kort dan mocht je van
de allerhoogste bazen de belastingen op
schroeven. Da's de eenvoudigste manier en
waarom zul je dan gaan zitten piekeren?
Maar die tijd van piekeren is nu aangebroken
zoals in zovele niet ambte(naar)lijke huizen
al het geval is. In een eerste reactie werd er
door enige raadsleden wild op de rem ge
trapt geen rente meer bijschrijven maar nu
ten laste brengen van de algemene reserve
van de algemene dienst. Interen zoge
zegd.
Er werden heel wat wijze woorden over
gezegd door de CDA-er Bolhuis en mevrouw
Allard van D'66. U kent dat wel: Beter ten
halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Een
direct effect heeft dat niet op de huishouding,
maar het doet het wel goed voor de kiezers.
De nieuwe leider van de raad je zult maar
plotseling voor zo iets gezet worden!voelde
terecht niets voor dat paniekerig gedoe en hij
kreeg de meerderheid van de raad mee. Drie
D'66-érs; drie CDA-ers en twee Progressieve
Soesters voelden alles voor de noodrem,
zonder even uit te stippelen wat er dan moet
gebeuren.
Men gaat nu becijferen hoe rijk men écht is
en daar worden dan de plannen voor de
toekomst afgestemd. Het zou best eens zo
kunnen zijn dat de ambtenaren nog véle jaren
moeten doen met die uitbreiding waar nu
toestemming voor gegeven is. Het ook dit
jaar al weer bijgestelde beleidsplan zal
steeds verder bijgesteld moeten worden;
kortom we gaan, zoals dat in alle ordentelijke
huishoudens gebeurt, de tering naar de ne
ring zetten. En we gaan ook geen woningbouw
meer tegenhouden voor een waardeloos stuk
weiland, want protesteren betekent dat je
straks wéér meer geld zult moeten neertellen.
We gaan ook de straattegellichters niet meer
toejuichen vanwege de ludiekheid, want we
gaan aan de herstelkosten denken. We gaan
echt de gemeente besturen en niet meer
stoeien in de marge; we gaan denken aan de
burgers en niet aan onze eigen raadszetel.
Soest dus met twee benen op de grond. Men
schrok ervan en was er héél lang over bezig.
Zo lang zelfs dat er na elf uur doorgewerkt
moest worden om de agenda af te krijgen.
Doorgaan was goedkoper dan de volgende
dag allemaal weer terugkomen, zo redeneer
de de democratische meerderheid, maar de
democraten '66-leider Jonker nam het niet en
verliet woedend, zijn tranen net nog bedwin
gend, de zaal.
Hij voelde zich bedrogen, want de burge
meesterhad om half elf gezegd: laten we nou
even dat moeilijke punt van ons huishoudgeld
uitpraten en dan verder zien.
Dat „verder zien" is iets wat de raad
gezamenlijk moet doen en gezamenlijk vond
men dat men nog maar even moest doorha
len. Jonker kreeg zijn zin niet en toen
„stampvoeten" niet hielp, ging hij weg.
Edel was het van zijn twee fractiegenoten,
dat zij hem buiten de zaal hun schouders
aanboden om uit te huilenwant zelf hadden
ze best willen blijven zitten.
Ook de CDA-er Oldenboom ging nog wat
vroeger weg; letterlijk vijf voor twaalf, maar
van hem is bekend dat hij er de pest aan heeft
te laat thuis te komen. Hij laat iedere keer
duidelijk blijken dat hij de volgende dag weer
werken moet. Dat schijnt voor hém een
bijzonderheid te zijn.
Overigens had de burgemeester het deze
tweede raadsvergadering in Soest moeilijk.
Om in nette en ook nog vriendelijke woorden
aan de raadsleden te zeggen dat ze er in het
verleden eigenlijk maar op los geleefd heb
ben, is een toer voor een (nieuwe) huisvader.
Maar hij deed het, zij het dat hij de juiste
woorden niet altijd bij de hand had. In zo'n
situatie, maar dat weet iedere huisvader,
liggen de krachttermen voor in de mond.
Er is tegenwoordig gereedschap in de handel
met uitschuifbare steel. Een hamer met zo'n
steel was hem nu zeker van pas gekomen,
(vermoedelijk ook in de toekomst wel) want
er zijn „edelachtbare" mensen, die alleen
door een klap met de hamer tot stilzwijgen te
brengen zijn.
De vergadering had er vast korter door
geduurd en dan hadden we D'66 tenminste „in
ons midden gehouden". We zullen maar
hopen dat ze de volgende keer weer van de
partij zijn, want ze hebben een vlotte prater
in hun midden en zijn met z'n drieën een heel
toonbaar, keurig in de kleren stekend en
leuke tasjes dragend, stel.
P. RESS
De tweede raadsvergadering die bur
gemeester Scholten in Soest leidde is er
een van lange duur geworden. Tè lang
in ieder geval voor de driemans fractie
van D'66, die een half uur vóór de
laatste hamerslag, toen was het pre
cies 24.00 uur, in opperste verontwaar
diging de vergadering verliet.
Fractie-voorzitter Jonker had al een
uur eerder te kennen gegeven er niets
voor te voelen het later dan 23.00 uur te
maken. Jonker beriep zich op artikel 8
van het reglement van orde waarin
staat dat de vergaderingen „in de
regel" niet later eindigen dan 23.00
uur.
Hij liet zich echter overhalen het in
behandeling zijnde agendapunt hele
maal af te maken. Dat was het punt
waarin het debacle van de Soester
financiën, na jaren voor zich uit schui
ven, nu eindelijk eens duidelijk werd.
5 speelde via mevrouw Allard een
belangrijke rol in de discussie. Zij
wilde met de CDA-er Bolhuis stoppen
met het eeuwig op-waarderen van het
gemeentelijk bezit; een eind maken
aan het rijk rekenen en terugkeren tot
de realiteit. Voor de afloop van die
discussie wilde de heer Jonker nog wel
even doorgaan, maar toen de beslis
sing gevallen was (anders dan D'66
wildestapte hij op.
Bijzonder verontwaardigd was hij toen
de burgemeester het al dan niet afhan
delen van de agenda overliet aan het
standpunt van de meerderheid van de
raadsleden en die kozen op drie leden
van D'66 en de CDA-er Oldenboom na,
voor afhandelen. Jonker vond dit de
mocratische besluit tegen zowel de
letter als de geest van het reglement en
verliet hoogst verbolgen de raadszaal.
Duidelijk aarzelend volgden zijn frac
tiegenoten mevrouw Allard en de heer
Gerth.
De vergadering ging daarna verder en
vlot werden de overige punten met
nogal wat schriftelijke stemmingen
afgewerkt. Vijf minuten voor twaalf
verliet ook de heer Oldenboom de
raadszaal, nadat hij aan alle stemmin
gen had meegedaan. De uitslagen inte
resseerden hem niet zo.
Met de stemmen van de CDA-ers Ol
denboom en Storimans, de VVD-er
Blaauw en Visser van Progressief-
Soest tégen heeft de raad besloten een
perceel grond van bijna één hectare
(9567 m2) achter de IVO-MAVO school
aan de Koningsweg in te richten als
trapveld voor de jeugd. Omdat er
voortaan ook de wat grotere evene
menten als kermis, circus en winke-
liersmanife staties gehouden zullen
worden, hebben omwonenden bij de
raad van State geprotesteerd tegen
dit plan van de gemeente.
Zij hebben steun gekregen van de te
genstemmers, die de beslissing wilden
uitstellen om eerst nog eens al
ternatieve plaatsen uit te kijken.
De heer Oldenboom ging zelfs zover te
stellen dat hij de combinatie trapveld
kermisterrein niet goed vond en zijn
fractie-genoot Storimans wilde op het
terrein twintig woningen bouwen.
Het terrein heeft de bestemming woon
gebied met dien verstande dat het ook
gebruikt mag worden voor „voorzie
ningen" die bij een woonbuurt horen.
De vraag om er een trapveld van te
maken was van omwonenden geko
men en het college was van mening
dat daaraan nu gevolg gegeven kon
worden.
Dat het enkele keren per jaar ook
gebruikt zou worden voor evenemen
ten, was een samenloop van omstan
digheden. Het terrein dat er tot nog
toe beschikbaar voor was, wordt bouw
rijp gemaakt voor het bestemmings
plan Albert Cuyplaan.
„Een andere, even geschikte plaats
had men niet gevonden", zei wethou
der Menne, „Woningbouw was ook een
kwestie van afwegen en het college
had gekozen voor het trapveldje
De raad had in meerderheid met de-
ze motivering vrede. Overigens zal het
geld niet gebruikt worden, zolang de
uitspraak van de Raad van State niet
bekend is.
Het perceel heeft een boekwaarde van
369.100 gulden. Door het in te richten
als trapveld verminderen de jaarlas-
ten, voorwat betreft het grondbedrijf,
met 40.601 gulden.
Vaarderhoogt's aktiviteiten
zijn als de onrust in een klok.
Afdeling tuincentrum:
ÏWEKvCT Deze haagconiferen, kwalitatief niet te
overtreffen kwamen er door naar het
Vaarderhoogt, volop verplantbaar, 1.50
m. hoog, van 21.50 voor14.50
Waterplanten, w.o. diverse soorten
waterlelies, 25% in prijs verlaagd.
Perkplanten in minstens 100 soorten, kwalitatief het beste
wat er is, sterk wisselend assortiment enzeer betaalbaar.
Een assortiment heide, kosten u nu de helft n.i. 1 gulden
per stuk.
Op alle tuinhout en bestratingsmaterialen, afgehaald 10%
KORTING.
Afdeling plantenkas:
Trosanjers van 4.95 voor2.50
Alle soorten groente- en bloemenzadenhalve prijs
Alle droogbloemen voorhalve prijs
Deze aanbiedingen gelden van a.s. vrijdag t/m donderdag.
DORRESTEINWEG 72A - SOEST - TEL. 02155-12883
Geopend: donderdag, vrijdag, maandag, dinsdag en woensdag van 8-6 uur.
Zaterdag van 8-5 uur - Vrijdagavond van 7-9 uur.
Het door burgemeester en wethouders
begin dit jaar genomen besluit een ver
gunning voor het verhogen van een be
staande schutting aan de Draailier in
de wijk Overhees 2, te verhogen is op
zijn minst aanvechtbaar.
Een voorstel van burgemeester en
wethouders om Grift Trappen BV te
berichten dat aan zijn verzoek om
uitbreiding van de fabrieksruimte geen
gevolg kan worden gegeven, is door
de raad niet overgenomen. Volgens het
college zou daardoor de groene buffer-
zóne langs de Vrijheidsweg aangetast
worden, maar die zienswijze deelde de
raad niet.
Zowel de heer H. Jonker (D'66) als J.
Nuijten (PS) wezen het college op de,
zoals zij noemden, toevallige breedte
van de groene strook langs de weg. Die
was aanvankelijk bedoeld geweest voor
de verdubbeling van de rijbaan van de
Vrijheidsweg en daar hoefde nu niets
meer van te komen. Nuijten maakte
daarbij nog attent op de groenwal rond
het toekomstig woonwagencentrum
aan de Koninginnelaan. Volgens het
college was daar een groensingel van
tien meter .voldoende om het centrum
aan het oog te onttrekken.
Zou aan de Vrijheidsweg dan twintig
meter, want die bleven van de veertig
meter over als Grift zijn uitbreiding
kon realiseren, niet voldoende zijn.
In de commissie ruimtelijke ordening
was uitgebreid de idee besproken om
die groenstrook eens aan een ander
onderzoek te onderwerpen. Was het
erg bezwaarlijk om daar een gedeelte
van af te halen en zo enkele Soester
bedrijven toch nog aan wat grond te
helpen.
Zowel de heer Kingma (PvdA), als de
heer Oldenboom (CDA) en de heer
Beijen (WD) vonden dat het college
geen recht gedaan had aan de bespre
kingen in de r.o.-vergadering. Men
verzocht de aanvraag van Grift daar
om nog maar eens in die commissie te
behandelen. Het college ging daar
zonder verdere discussie meè akkoord.
Strikt genomen, zo bleek tijdens de
zitting van de commissie voor de be
roepschriften, moet de vergunning ge
weigerd worden, maar omdat in de
voor deze wijk geldende richtlijnen
géén vrijstellingsmogelijkheden zijn
opgenomen, is er sprake van een on
volkomenheid.
De richtlijnen zijn op de theorie geba
seerd en moeten nu aan de praktijk
aangepast worden.
In de vergadering van de commissie
werd het beroepschrift van mevrouw
J. Dilweg behandeld, die nadat zij haar
woning gekocht had, door de gemeente
verrast werd met de aanleg van een
autoparkeerplaats pal tegen haar
tuin.
De toegestane schutting van één me
ter bleek nu niet te voldoen om het
binnenschijnen van de autolampen
te voorkomen, maar ook de vrijheid
in de eigen tuin wordt door een schut
ting van die hoogte niet gewaarborgd.
De commissieleden waren het, zeker
gevoelsmatig, met haar eens vooral
ook toen tleek dat er bij de verkoop
van de huizen met erg onduidelijke
schetstekeningen gewerkt was.
Omdat bij deze huizen ook schuurtjes
ontbreken, sprak commissievoorzitter
mr. J. Beijering van een „unieke si
tuatie".
Commisslied J. v.d. Brakel vatte de
discussie kernachtig samen door te
stellen dat men in Soest de mond vol
heeft over welzijn en dat wonen daar
ook bij behoort. „We moeten naar mo
gelijkheden zoeken om juist dat wel
zijn optimaal te maken", aldus de heer
v.d. Brakel.
De raad krijgt een advies van de com
missie.
