RS
IN
veen
sis-
meer-
;en
be-
rans-
e
*ende
d.
20
is
587
eg 60.
56
i van 8.00-
lur. Zaterdag
ekadviseur
Soester Courant van woensdag 22 oktober 1980
21
Soester Raad van Kerken
tien jaar samen op weg
„Op 19 maart 1970 is het in Zonnegloren allemaal begonnen. Vertegenwoordigers van de N.H. -
Kerk, de K.K. - Kerk, de Lutherse Kerk en de Nederlandse Protestantenbond waren de weg
bereiders voor de oprichtingsvergadering van de Soester Raad van Kerken. Een oprichtings
vergadering die nauwelijks een maand later werkelijkheid werd en ook door een vertegenwoor
diging van de Doopsgezinde Broederschap uit Baarn werd bijgewoond. Speciaal de pioniers uit
die begintijd zoals de heren Remkes - Schram en Dis en de dominees Leerink - Faviez en De Ru
verdienen het vanavond eens extra te worden genoemd. Hetzelfde is van toepassing op pastoor
Mettermch. Zij hebben o.a. de aanzet gegeven tot de oprichting van de Soester Raad van Kerken".
Met deze woorden opende pas
tor WMali donderdagavond
j.1. een bijzondere bijeenkomst
van de Soester Raad van Ker
ken t.g.v. het 10-jarig be
staan. Een bijeenkomst die
was vooraf gegaan door het
traditionele veertiendaagse oe
cumenisch avondgebed waar
voor in de Oude Kerk in de
Torenstraat telkenmale gast
vrijheid wordt verleend. Een
bijeenkomst zonder uitbundig
feestgedruis, meer met het ka
rakter van een reünie waarin
door de aanwezigen werd te
ruggeblikt en vooruit gekeken.
Pastor W. Mali dook in de nog
jonge geschiedenis van de
groepen op theologisch gebied,
gespreksgroepen bedrijf-be-
staan, Korinthe 80 en Ik Zag
Een Kerk.
Hier was duidelijk de lijn naar
voren gekomen in het naar bin
nen toe werken.
Men kan immers niet naar
buiten toe aktief zijn als men
binnen, vanuit het hart, niet
weet waaraan men bezig is.
Fijne en bijna feestelijke ont
dekking daarbij: de vreugde
van het samen bidden. Naar
buiten was de Raad van Ker
ken in en buiten de aangesloten
kerken aktief. Als eerste noem
ik de tot een traditie uitge
groeide jaarlijkse Kerst-In.
spreken over een goed stuk sa
menwerking met het I.K.V.,
de Interkerkelijke Vredes
groep met ds. J. Kloek als
pionier. Een moeilijk en moei
zaam onderwerp. Dank zij de
Raad van Kerken konden pio
niers en mensen die hun hals
er voor durfden uit te steken
stand houden. Met onze hulp
zijn ook kerkelijke ingangen
gevonden voor Amnesty Inter
national. Wij jagen geen hob
by's na, wij werken vanuit de
zekerheid dat het onze op
dracht als Christen is andere
Christenen voor deze belangrij
ke zaken te mobiliseren. De
Raad van Kerken in Soest be
grote steun en troost voor allen
die de zaak van Jezus Chris
tus boven al het aardse willen
stellen.
Hoe anderen om ons werk ook
lachen en het niet begrijpen,
ons werk is en zal blijven een
verdieping in het werk vóór en
het geloof in Jezus Christus.
Verbreding en aktiviteiten
Er is een duidelijke verbreding
van onze aktiviteiten. Wij tre
den buiten de beperktheid van
onze eigen kring. Wij zullen ons
meer moeten gaan begeven op
het vlak van de echte mens in
nood, omdat de Raad van Ker
ken in zijn beste ogenblikken
ook dat wil doen wat Christus
heeft voorgedaan: uiteindelijk
zich inzetten, hals uitsteken en
soms riskante zaken aan de or
de stellen wanneer het gaat
om de nood van een mens.
Op het ogenblik nemen er
twaalf gemeentes en parochies
aan ons werk deel. Er is een
deze aktiviteiten in overleg
binnen de commissie willen
brengen. Met deze stand
puntbepaling blijft de Raad
van Kerken te Soest dus niet
als toeschouwer langs de kant
staan, maar er is wel degelijk
bij betrokken".
Na inleiding en toelichting
volgde een langdurig vragen
uurtje waarin vooral heden en
toekomst van de Raad van
Kerken aan de orde kwamen.
De oecumenische gespreks
groepen gaan weer aan het
werk, gestreefd wordt naar
meer verdieping tijdens de bij
eenkomsten waarbij afgevaar
digden aanwezig zijn, bestude
ring van de mogelijkheden die
er zijn ook buiten de kerkge
bouwen als Raad van Kerken
aktief te zijn.
Duidelijk werd ook dat niet het
werk van de Raad van Kerken
in een impasse, maar wel de
belangstelling er voor teleur
stellend moet worden genoemd.
Wat de oecumene betreft is het
in relatie tot de Reformato
rische Kerken niet gaan idea
liseren. De R.K.-Kerk mag dan
moeizaam in beweging te krij
gen zijn, bij ons constateren
wij ook dat iedereen erg wijs
is met zijn eigen huisje en
zijn eigen hokje. Dat komt ook,
en laten wij daar geen geheim
van maken, tot uitdrukking in
het werk van De Raad. Daar
aan zal iets gedaan moeten
worden wanneer wij het eer
lijk met de oecumenische ge
dachte menen. De ideale si
tuatie is dat je binnen de Raad
niet meer voelt wie nu katho
liek, gereformeerd of her
vormd is. Samen moeten wij
opereren en die gedachte wil
len wij doorgeven aan de ker
ken".
Dat de oecumenische bouw
grond nog niet in alle opzich
ten bouwrijp is kon men die
avond opmaken uit de woorden
van Pastor W. Mali,Er wordt
Voorzitter pastor W. Mali en zijn „raadsleden" in vergadering
Soester Raad van Kerken en
constateerde: „Toen en nu
stond en staat ons voor ogen
SAMEN OP WEG te gaan.
Dat betekent dat men bewust
wordt dat men elkaar nodig
heeft, SAMEN, en in dat sa
men OP WEG is. Dit motto
heeft in de aktiviteiten van de
Soester Raad van Kerken
steeds een rol gespeeld. Het
was de bedoeling elkaar te le
ren kennen, naar elkaar te le
ren luisteren, samen taken te
ondernemen die nodig zijn voor
de kerk van Jezus Christus,
maar ook samen taken te on
dernemen voor de samenle
ving.
Doelstellingen die tien jaar ge
leden bepaald geen luxe waren.
De eerste jaren in het bestaan
van de Raad van Kerken zijn
jaren geweest van aftasten en
kennis maken. Naar buiten op
tredend heeft het zeven jaar
geduurd alvorens de Raad van
Kerken zich geprofileerder
liet zien en horen. De Soester
kerkendag in Beukendal werd
bijgewoond door 1500 mensen.
Maria de Groot en pastor F.
van Kilsdonk waren in 1977
de discussie-leiders en spre
kers tijdens deze interkerke
lijke happening'
In de daarop volgende jaren
volgden een kaderdag in de
Juliana-kerk waarbij het the
ma „verantwoordelijkheid te
genover elkaar en tegenover
de wereld" centraal stond.
Hieruit zijn voortgekomen de
gespreksgroepen. Gespreks-
Onder zeer moeilijke omstan
digheden en met wisselend suk-
ses heeft een werkgroep uit de
Raad van Kerken zich ingezet
voor de belangen van de bui
tenlandse werknemers. Voor-
lichtingsaktiviteiten kwamen
tot stand door de werkgroep
Islam - Christendom. Wie er
voor open staat heeft kunnen
constateren dat een moskee
geen plaats is voor heidenen,
maar van mensen die niet al
leen God aanbidden met hun
handen maar in diepe overga
ve, waar dan ook en in welke
omstandigheden, dit met bui
gingen doen. Onder steeds wis
selende leiding heeft de Raad
van Kerken hulp geboden aan
probleemgroepen. De Raad
van Kerken heeft gestaan aan
de wieg van de A.A.groepen
afdeling Soest, hetzelfde kan
worden gezegd van onze zorg
voor de woonwagenbewoners.
Helaas is wat dit laatste be
treft het positieve resultaat nog
niet in zicht, de goede wil was
en is er.
Wij proberen met onze bijdra
gen in de Welzijnscommissie
ideeën aan te geven, mede ver
antwoordelijkheid te dragen,
en akties te ondernemen. Wij
houden ons intensief bezig met
oecumenische diensten waarin
wij vooral ook jongeren willen
betrekken. Er komen jongelui
bij elkaar die zich er van be
wust zijn dat ook zij samen
moeten gaan. Niet met vrome
woorden, maar met oog en oor
voor de realiteit. Wij mogen
oogt geen macht. Wij willen
slechts dienen en proberen dat
met daden te bewijzen. Het is
geen fusie-club die een soort
superkerk voor ogen staat, het
is geen dépendance van de Ne
derlandse Raad van Kerken of
van de Wereldraad. Het is in
1980 een door dertien aangeslo
ten kerken gewild ontmoetings
patroon. Samen studeren op
vraagstukken, samen maatre
gelen voorstellen aan kerken,
samen aktiviteiten aan die ker
ken voorstellen, maar vooral
samen te zijn in gebed, vor
ming en gespreksgroepen.
De Raad van Kerken in Soest
is een zelfstandige stichting
met een eigen verantwoorde
lijkheid. Wij zijn ons er van be
wust dat de oecumene een zeer
moeilijke zaak is tussen de
massieve instituten. Helaas
moeten wij stellen dat vandaag
het elan lijkt weggeëbd. Er is
veel strijd om eigen identiteit
om het eigen kerkgezicht.
Het is weinig vreugdevol zich
in te zetten voor de oecumene,
er is nog veel tegenstelling.
Wij mogen er echter tegenover
stellen dat de oecumene hier
ter plaatse, het samen komen-
werken en bidden van mensen
die betrokken zijn bij hun ei
gen kerk, maar vooral ook sa
men zoeken en openstaan voor
het gezamenlijk mogen gelo
ven belijden en dienen van de
heer Jezus Christus ten dienste
van de mensen rondom ons
hier in Soest een werkelijk
heid is. Dat op zichzelf is een
geregeld samen komen van
hun afgevaardigden. Wij hopen
dat de bescheiden viering van
ons 10-jarig bestaan, wat wij
vooral feestelijk willen doen
tijdens een kerkelijke viering
op 30 oktober a.s., nieuwe im
pulsen zal geven'
Na de terugblik van pastor
W. Mali plaatste ds. D. Land
enkele kleine kanttekeningen
bij de inleiding van zijn colle
ga en merkte op: „Onze voor
zitter heeft opgemerkt dat wij
als Raad van Kerken geen
macht willen bekleden, maar
dat het ons uitsluitend gaat om
een stuk samenwerking met
elkaar. Wat ons werk in de sec
tor Welzijn betreft, hebben wij
tijdens de laatste vergadering
een verklaring namens de
Raad uitgegeven. Samenvat
tend komt de inhoud er op neer
dat de Raad van Kerken in
Soest bereid is, wanneer er
op haar een beroep wordt ge
daan, mede verantwoordelijk
heid te dragen voor het werke
lijk bevorderen van het wel
zijn van de medemens.
De Raad van Kerken te Soest
is bereid mee te denken in de
problemen over dit Welzijn in
de meest brede zin van het
woord, aktief werkzaam te zijn
en zo nodig akties te onderne
men als dit voor het welzijn
van de medemens nodig is in de
mate als het voor de Raad van
Kerken mogelijk is. Verder is
gesteld dat er allerlei kerkelij
ke aktiviteiten rond het wel
zijn zich afspelen, en dat wij
Wat de oecumene betreft os het
ook qua medewerking duidelijk
herfst. Ondanks de doorgaans
sombere sfeer die dit jaargetij
de uitstraalt zijn er toch ook
zonnige zaken te ontdekken.
Alle kerken in Soest zijn opge
roepen tijdens de eerste of
tweede zondag van de Advent
bijzondere aandacht te schen
ken aan de buitenlandse werk
nemers met of zonder gezinnen
die in ons midden verblijven.
Opmerkelijk openhartig was
men bij de beantwoording van
de vraag of er bij het ene
kerkgenootschap meer belang
stelling voor het werk en de
intenties van de Raad van Ker
ken zou bestaan dan bij het
ander. Geconstateerd werd dat
de impulsen die Paus Johannes
XXIII tijdens zijn Pausschap
aan de oecumenische gedachte
had gegeven na zijn dood zijn
verflauwd. Het is mede daar
om dat wat betreft de bijdrage
vanuit het Vaticaan aan de
oecumenische gedachte er ook
sprake is van herfst en een
nieuwe lente (nog) niet in zicht
lijkt. Oude structuren in de
R.K.-kerk staan een snelle ont
plooiing van de oecumenische
gedachte in de weg. Van dit
laatste is geen sprake bij de
Reformatorische kerken. De
ontwikkeling van de oecumene
in Soest zou voor deze uit
spraak model kunnen staan.
Desondanks, wat dit laatste be
treft, toch een waarschuwen
de en nuchtere reactie van ds.
D. Land: Wij moeten de situa-
Foto: Herman van Dam
om ons werk gelachen. Het
komt voort uit de gedachte dat
mensen zich afvragen waarom
wij ons zo druk maken. Men
ziet de eocumene niet zitten en
verwacht dat alles toch bij het
oude zal blijven. Op zichzelf
is zo'n standpuntbepaling na
tuurlijk niet zo vreemd. Wie
Christus serieus wil nemen
loopt altijd de kans te worden
uitgelachen. Voor iemand die
er niet in kan geloven is het
vaak lachwekkend mensen aan
het werk te zien voor een zaak
die naar buiten uit zo weinig
sukses heeft. Het geldt über
haupt voor pastoraal werk. Do
minees en pastores hebben met
deze benaderingswijze te ma
ken".
Tien jaar Raad van Kerken in
Soest. Nog altijd zijn het pio
niers die zich met de oecume
nische gedachte bezig houden.
De oppervlakkige toeschouwer
zou kunnen opmerken dat er
weinig te oogsten is geweest,
en de uitzichten er op nogal
vaag zijn. Wie voor een derge
lijke conclusie durft te tekenen
en zich wat de oecumene be
treft slechts als waarnemer
wenst te beschouwen mag zich
tegelijkertijd de vraag stellen
of daarmee in Christus naam
wordt gehandeld. Zij die gelo
ven schijnen zich wat dat be
treft niet te haasten. Ten on
rechte.
JAN LEIJENDEKKER.
Verklaring namens de Raad
van Kerken te Soest t.a.v. de
uitnodiging om haar oordeel te
geven over het nieuwe concept
welzijnsplan 1981-1984 van de
gemeente Soest.
De raad van kerken, opgericht door de
hervormde, gereformeerde, lutherse,
rooms-katholieke kerken en de neder-
landse protestanten bond te Soest,
wil niet anders zijn dan een ontmoe
tingsplaats van de verschillende moda
liteiten van christenkerken waar men
uitgaande van Jezus Christus als de
Grondslag van het geloof in de Ene
God als de Vader van alle mensen
kinderen, met elkaar in gesprek wil
komen. Door dit beter kontakt ook tot
een betere waardering en onder
kenning van de verschillende bele
vingsmogelijkheden van de WEG van
Jezus Christus.
Vervolgens hoopt zij hierdoor ook in
staat te zijn de taak van de Kerken
tot de Wereld beter ter hand te kun
nen nemen.
Samen en in nauwe samenwerking
en studie kan men meer en beter
deze taak vervullen.
De raad van kerken is dus niet een
fusie of concentratie van kerken van
Soest om macht te 'hebben, maar om
beter dienstbaar te kunnen zijn niet
alleen jegens eigen kerkleden, maar
ook ten opzichte van de andere mede
bewoners van Soest.
Het is ook niet een dependance van
de Nederlandse Raad van Kerken of
Wereldraad, maar een zelfstandige
stichting die natuurlijk veel en goed
kontakt met bovengenoemde stichtin
gen niet uitsluit.
Vanuit dit gevoel van dienstbaarheid
ten opzichte van de medemens - wie
en hoe ook - uit een diep besef van
verantwoordelijkheid ten opzichte van
de taak van een volgeling van Jezus
Christus en uit het besef medebewo
ners te zijn van de plaats Soest.
zou de Raad van Kerken te Soest
het volgende willen verklaren als een
antwoord op de bovengestelde vragen:
1. wij voelen ons medeverantwoorde
lijk voor het bevorderen van het wel
zijn van onze medemens in de meest
brede zin van het woord.
Wij zijn ervan overtuigd dat het wel
zijn van de mens niet beperkt blijft
tot materiële zaken, maar dat het
welzijn van de mens juist op meer on
stoffelijk en geestelijk terrein met alle
kracht moet worden nagestreefd.
2. Wij willen als Raad van Kerken
verklaren dat wij bereid zijn - zover
het in ons vermogen ligt - mee te
denken ouer dit welzijn van de mede
mens in de meest brede zin.
Dit betekent dat - wanneer de Raad
van Kerken te Soest er om gevraagd
wordt - zij zich zal inspannen om een
goede oplossing van problemen etc. te
helpen zoeken.
S. Als Raad van Kerken willen wij
ook daadwerkelijk medewerking ver
lenen aan de verwezenlijking van het
welzijn van de medemensen.
Wij willen de verschillende kerken te
vens wijzen op hun verantwoorde
lijkheid en plicht in deze: niet al
leen de eigen kerkleden, maar ook de
ander, wie dan ook.
Jt. In nauwe samenwerking met alle
andere mensen die ook dit welzijn
willen bevorderen in de meest brede
zin van het woord, willen wij onze
steun verlenen,
o.a.
het werk voor de vreemdeling in ons
midden: o.a. het werk voor de buiten
landse gastarbeiders - maar ook voor
hen die om welke reden dan ook ver
loren lopen in onze samenleving (o.a.
Surinamers etc.) het werk voor hen
in Instuif -studiegroep Islam-Christen-
dom - het zoeken van wegen voor ver
dere hulp.
het werk voor de eenzame mens
o.a. b.v. Kerst-Inn open voor allen.
het werk voor de nog niet voldoen
de geaccepteerde in onze samenle
ving b.v. woonwagenbewoners.
het werk voor hen die aan alcohol
verslaafd zijn.
het steunen van hen die een uitweg
zoeken uit de permanente atoomoor
logbedreiging van onze wereld o.a.
door het steunen van het Inter Ker
kelijk Vredesberaad.
Als Raad van Kerken willen wij ver
klaren dat wij deze daadwerkelijke
hulp willen verlenen zonder enige po
litieke bijbedoeling en dat wij als Raad
van Kerken geen partijenpolitiek wil
len bedrijven, maar met iedereen die
zich inzet voor dit Welzijn, volledig
en loyaal willen samenwerken.
Samenvattend: De Raad van Kerken
te Soest is bereid - wanneer er op
haar een beroep wordt gedaan - mede
verantwoordelijkheid te dragen voor
het werkelijk bevorderen van het wel
zijn v.d. medemens.
De Raad van Kerken te Soest is bereid
mee te denken in de problemen over
dit welzijn in de meest brede zin van
het woord.
De Raad van Kerken te Soest is bereid
om aktief werkzaam te zijn en zo no
dig akties te ondernemen als dit voor
het welzijn van de medemens nodig
is - in de mate als het voor haar mo
gelijk is.
N.B. De nadere motivering en verde
re uitwerking van dit aanbod zal in
de loop van dit jaar 1980-1981 worden
bestudeerd door de leden van de Raad
van Kerkenwaarbij uiteraard reke-
ning gehouden moet worden met dat
wat reeds door de verschillende kerk-
ken wordt gedaan op velerlei gebied
o.a. voor de jeugd - zieken bejaarden
en vromingsaktiviteiten door ge
spreksgroepen en gesprekskringen.
Namens het dagelijks bestuur
van de Raad van Kerken Soest.
W. Mali, r.k. pastor
D. Land, geref., predikant
G. Alma, herv. predikant
J. Joustra, afg. Ned. Prot. Bond
M. Hagg-de Haan, secretaresse.
