Van Dasselaar's
geven uitbreiding
aan het Westland
Recepten uit
het Westland van
Jan van Dasselaar
Het Westland in de Van Weedestraat
Foto: Herman van Dam
Wie in de Van Weedestraat winkelt kan er zelfs met zijn ogen dicht nog niet aan voorbij gaan:
het groente- en fruitbedrijf van Jan en Corry van Dasselaar. Binnen en buiten de zaak een stukje
Westland om van de watertanden. Buiten in grote kisten fruit met fraaie herfsttinten, binnen
een assortiment groente en buitenlandse exotische specialiteiten waar dagelijks vele afnemers
voor te vinden zijn. In zijn genre een zeer apart bedrijf, klein begonnen, snel gegroeid. Vele
Dasselaars hebben er hun handen vol aan. De winkel is het domein van de schijnbaar altijd on
vermoeibare Corry van Dasselaar, het buitenwerk is voor zoon Albert, donderdags te vinden op de
Soester markt, een dag later zijn waren aan de man en vrouw brengend op de Amersfoortse
markt. In en om de zaak zijn andere Dasselaars eveneens aktief. Niet alleen qua omvang is
Jan van Dasselaar de meest opvallende, met zijn aandeel in de organisatie en verdere uitbouw
van het bedrijf eveneens een zwaargewicht.
De uit Nijkerk afkomstige Jan
van Dasselaar is dit jaar pre
cies een halve eeuw jong. Jon
gen van het boerenland. Va
ders boerderijtje was net te
klein om er zeven kinderen van
te laten opgroeien en dus in de
magere vooroorlogse jaren op
zoek naar nevenwerkzaam
heden. Die werden gevonden in
het uitventen van groenten en
fruit.
Zwaar werk, in weer en wind,
zomer en winter. Thuis heeft
van Dasselaar de handen uit
de mouwen leren steken. Slech
ter is hij er niet van gewor
den. Na de oorlog kreeg hij
van zijn vader een ventwijkje
in Baarn toegewezen. Toeval
of niet, hij leerde in dezelfde
plaats zijn echtgenote Corry
kennen, ook toen al werkzaam
in groenten en fruit, zij het bij
een groothandel. Tuinders
dochter Corry en Jan hadden
het snel bekeken. Binnen een
jaar waren ze getrouwd, sprak
Jan zijn spaarcentjes aan en
betaalde drie duizend gulden
sleutelgeld voor een schijnbaar
onbeduidend pandje. Voorraad
en goodwill vroegen een „kapi
tale investering" van tweehon
derd gulden hetgeen beteken
de: uithuilen en opnieuw begin
nen. Tussen 1957, het jaar van
hun vestiging in de Van Wee
destraat, en nu kwamen Al-
bert, Bert, Bea, Tineke, Gerrit,
Conny en Annie aandacht opei
sen. Zeven kinderen op een rij
waarvan Albert en Bert hun
stekkie in het bedrijf definitief
gevonden schijnen te hebben.
Met de kinderen aan moeders
rok ontwikkelde Jan van Da
selaar vooral in de beginja
ren vele kwaliteiten. Lage om
zetten brachten hem tot het
besluit er elders in de groen
te- en fruithandel een baantje
bij te nemen. Tussen de be
drijven door stoeide en stoeit
hij met antiek, werd zondag
schilder, leerde orgel spelen en
is zeker niet de minst gewaar
deerde damspeler van de Soes
ter Damvereniging. Ondanks
zijn vele hobby's stond en staat
het wel en wee van zijn zaal
voorop. Aanleiding om er toe
te besluiten het tijdrovende
werk dat aan de vrijwillige
Soester Brandweer gekoppeld
is er tenslotte ook maar aan
te geven. Een mens, zelfs een
van Dasselaar, kan tenslotte
veel maar niet alles. Jan van
Dasselaar is er de man niet
naar veel over die zeven mage
re jaren te vertellen. Ze zijn
er geweest, want het geluk is
Corry en Jan niet komen aan
waaien. Samen, en met een
niet te onderschatten inbreng
van de steeds groter wordende
kinderen, werd er keihard aan
het zakelijke karwei gewerkt.
Zelfs na 23 jaar lijkt dat kar
wei nog lang niet te zijn vol
tooid. Naast de zakelijke akti-
viteiten in de Van Weedestraat,
wekelijks ook handel op de
markten in Soest en Amers
foort. „Totaal verschillende
handel" meent Jan van Dasse
laar. „Op de markt is het aan
reiken, niet zeuren, geen bab
bels. In de zaak staat naast de
kwaliteit ook de service voor
op. Dat was zo en dat is zo
gebleven. Natuurlijk zijn er in
de loop der jaren ook veran
deringen opgetreden. Neem
uitbreiding en inkrimping van
het assortiment fruit. Je komt
•tegenwoordig appels tegen
waar ik in mijn jonge jaren
nooit van had gehoord. En ook
verdwijnen er produkten.
De Westlandse druiven zijn een
absolute zeldzaamheid gewor
den. Arbeidsloon en stookkos
ten maken ze onbetaalbaar, bo
vendien hebben ze 't tegen de
buitenlandse concurrentie
moeten afleggen. Jammer,
want het was toch altijd een
voortreffelijk produkt. Ver
schillen zijn er ook met betrek
king tot eet- en koopgewoonten.
Mensen gaan met vakantie en
willen in eigen land kennis
maken met groente en fruit
die ze elders hebben leren ken
nen voortzetten. Dat heeft dan
weer tot gevolg dat er een
steeds groter wordende markt
voor exotische specialiteiten
aan het ontwikkelen is. Zo'n
ontwikkeling gaat dan weer
ten koste van produkten van
eigen bodem. Belangstelling
voor kool is in vergelijking met
vroeger geringer geworden,
van andijvie uit het vat heeft
tegenwoordig bijna niemand
meer gehoord. Door nieuwe
technieken is er in sommige
gevallen zelfs geen sprake
meer van seizoenprodukten.
Druiven, tomaten, komkom
mers, sla en noem maar op
zijn toch op iedere dag van het
jaar verkrijgbaar.
Groenten uit het vat worden
nog wel verkocht, in feite zijn
diepvriesprodukten er natuur
lijk voor in de plaats gekomen.
Neem het wecken van groen
ten. Je moet tegenwoordig eeh
tuintje hebben om daar nog
aan toe te
Nieuwe rauwkost afdeling
Veranderde eet- efl Eööp'ge-
woonten, smaakverschillen,
niet seizoen gebonden produk
ten, de vraag ligt voor de hand
of al die veranderingen ook
van wezenlijke invloed zijn op
het hedendaagse zaken doen.
Jan van Dasselaar: „Vanzelf
sprekend. Vroeger als je ventte
nam je er de tijd voor. Voor
elke klant had je een praatje.
Het wel en wee van hele fa
milies was je bekend. Soms
kreeg je een vertrouwensposi
tie opgedrongen of werd je
raad gevraagd. Het was rusti
ger, huiselijker en gezelliger.
Vandaag de dag is er spora
disch nog slechts sprake van
direkt kontakt. Soms lijkt het
er op of alleen tijd nog maar
geld waard is. Aan zestig klan
ten had je vroeger een beschei
den boterham, tegenwoordig
zijn er 500 voor nodig om de
zaak draaiende te houden. En
dan nog moet je goed wakker
blijven".
Dat laatste is Jan van Dasse
laar duidelijk toevertrouwd.
Geen détail ontgaat hem in de
zaak. Wanneer risico's verant
woord zijn worden ze genomen.
Dat heeft geresulteerd in klei
ne stukjes nieuwbouw achter
de zaak, de aanleg van moder
ne koelcellen, de aanschaf van
moderne apparatuur, de aan
wezigheid van een forse op
slagruimte. En nog is het eind
wat Jan van Dasselaar betreft
niet in zicht.
„Veranderde koop- en eetge
woonten" constateert hij „kun
je vaststellen, maar je moet
er meer mee doen dan uitslui
tend je inkööppolitiek veran
deren. Sinds geruime tijd is
rauwkost eeh mode-artikel aan
het worden. Je steekt hier ert
daar je licht op en ontdekt dan
dat het geen ra£e is van tij
delijke aard. Je zoekt naar de
oorzaken van deze nieuwe ont
wikkeling.
Wat blijkt dan? Rauwkost
wordt gevraagd door mensen
die willen vermageren, rauw
kost staat ook in de belang
stelling bij verbruikers die
vooral oog hebben voor vitami
nen en er blijkt een grote groep
kopers te zijn die uit louter
praktische overwegingen de
voorkeur aan rauwkost geeft.
Rauwkost is panklare groente
die vooral buitens huis wer
kende vrouwen veel tijd be
spaart. Vervolgens ga je onder
zoeken wat er voor nodig is om
in die nieuwe markt ook een
aandeel te krijgen"
Het laatste onderzoek heeft
tot gevolg dat er vanaf a.s.
donderdag in zijn zaak een
rauwkost assortiment te
zien en bewonderen zal zijn.
Een klein machinepark en
gloednieuwe vitrines werden
er voor aangeschaft. „Ik heb"
zegt hij ,jnij altijdop het.,,
-fslanapunf%esteld datroe
duktie van iets nieuws goed
"moet wórden-aangepakt, waar"
bij de presentatie en de kwali
teit van het produkt het meest
op de voorgrond moeten tre
den. Tegenover het feit dat de
vervaardiging van rauwkost
arbeidsintensief en dus duur
der is de zekerheid dat de tien
tallen variaties veilingvers
zijn en volkomen naturel gele
verd worden. De begeleidende
dressings die afzonderlijk gele
verd worden bevatten geen
kleurstoffen en conserverings
middelen. Ons assortiment
dressing bestaat uit: ananas -
citroen - kwark - knoflook -
kruiden - mosterd en rode
wijn".
Jan Dasselaar, van de buiten
kant bezien een rustig baasje.
Hij is het niet. Zijn vader zag
zes van zijn kinderen in de
groente- en fruithandel terecht
komen. Over hoe het de kinde
ren van Jan Dasselaar en Cor
ry zal vergaan is niets te zeg
gen.
In de huiskamer is op een hou
ten tegel te lezen: „God heeft
ons geen kalme reis beloofd,
maar wel een behouden aan
komst". Het zou, wat de toe
komst betreft, er in meer dan
een opzicht mee te maken kun
nen hebben.
Mexico salade 9
Komkommer S
Rode en groene paprika
Bloemkool
5 Uien z
0 Peen 0
Mais
2 A'damse uien J
Komkommer salade 9
Knolselderij 0
Ananas
Appelen
Komkommer 2
Rode paprika
Chinese salade 0
Taugé
Witte kool J
Rode uien
Wortelen
Rode- en groene paprika J
Kool salade 9-,
Bloemkool S
Rodekool 2
Uien
Wittekool
Wortelen 2
Rode- en groene paprika 2
Bieten salade
Bieten x
Uien 0
Appelen
Zilveruitjes
Tomaten salade 9
Tomaten (ca. 2 kilo) 0
Uien (2)
(krul) Peterselie (bos)
,-WatThijm (gedroogd),, 2
Parijse salade (vrij grof gesn.) g
Rode en groente paprika
A'damse uien
Bleekselderij
Worteltjes
Uien
Augurken
Komkommer
Bloemkool
Selderie salade
Knolselderij
Appelen
Rozijnen
Rode- en groene paprika
Zuurkool salade i
Zuurkool
0 Appelen
Rozijnen v?
x Ananas
SRode- en groene paprika
Wortelen
J Uien
f Courget salade
0 Rode- en groene paprika
Uien
Wortelen
S Koolrabie
2 Courgets
Radijs i
2 Doperwten (diepvries) 0
2 Vers fruit salade 2
9 Ananas
2 Appel (Granny)
2 Meloen
0 Peren
Blauwe druiven -
- Witte druiven -
Vader en zoon „op de brug"
Een „bewijsje" rauwkost
De showroom van het Westland
Foto: Herman van Dam
