Diamanten met een bewogen verleden
^AARDERHOOGT
50 jaar geleden in Soest
Bij H. v.Nes Busgroenten
tegen fabrieksprijzen
m
Wéét u wel wat u koopt?
DOE-HET-ZELVERS
voor
Gehannes...
Dracaena, een sterke kamerplant
Soesterbargschistr. 13 h. Eikenlaan. Tel. 2228
13 februari 1931
MANAU
MEUBELEN
Mischa de Vreede
bij de dichterskring
Amersfoort
Verhoogde
vliegaktiviteit
op vliegbasis
12
13
Soester Courant van woensdag 11 februari 1981
13
Niet alleen de mens, ook diamant heeft een bewogen verleden achter de rug.
Men hoeft geen Insider te zijn om meegesleept te worden door de boeiende ge
schiedenis van enkele beroemde diamanten. Dit kostbare gesteente werd ge
bruikt om oorlogen mee te financieren, koninklijke gunsten te verkrijgen, ver
broken relaties te herstellen, en nog veel meer.
Hierbij zij opgemerkt dat enkele fei
ten uit de geschiedenis van sommige
diamanten in de loop der jaren wer
den aangedikt, zodat men nu niet met
volledige zekerheid weet te zeggen of
alle gegevens op waarheid berusten.
Niettemin zal het u interesseren iets te
vernemen over beroemde stenen als de
Koh-I-Noor, de Blauwe Hope en de
Orloff. (De Cullinan I en II werden in
een vorig artikel behandeld).
De Koh-I-Noor
,,Koh-I-Noor" betekent zoveel als
„berg van licht". Deze beschrijving
werd naar het schijnt aan de diamant
gegeven door een Sjah van Perzië,
Nadir, die in het jaar 1739 op een nog
al komische manier in het bezit kwam
van de steen.
De vroege geschiedenis van de Koh-I-
Noor is vrij onduidelijk. Wel is bekend
dat de steen in de 16e eeuw het eigen
dom was van Sultan Baber, de stich
ter van de indische Mogol-dynastie.
De diamant zou in ruwe staat zo'n
800 karaat (ca. 160 gram) gewogen
hebben, hoewel men hiervan niet vol
ledig zeker is. Wel is het een feit
akkoord: briljant is briljant, maar
zó eenvoudig is het nu óók weer niet!
misschien kunnen enkele vragen u helpen dit in te zien:
indien u reeds briljant bezit:
- kent u de kleurkwaliteit van uw edelstenen?
top wesselton? crystal? cape?
- weet u hoe zuiver ze zijn?
flawless? v.v.s.? piqué?
- zijn ze goed geslepen?
is de rondist niet te dik?
- weet u het gewicht ervan?
- heeft u een certificaat die deze gegevens vermelden?
immers, dié dingen bepalen de prijs!
indien u van pfan bent briljant te kopen?:
- weet u waar u op meet letten wanneer u bij de diamantair binnenstapt?
'u ziet. êr komt nog heel wat bij kijken!
laat u daarom goed informeren!
door mensen met liefde voor het vak.
uw vertrouwd adres: AARON SASSOON.
wij zijn er dagelijks intensief mee bezig.
bij SASSOON wéét u wat u koopt.
dat de lotgevallen van deze edelsteen
even kostelijk zijn als de steen zelf!
In het jaar 1739 plunderde Sjah Nadir
van Perzië tijdens een inval in noord
west Indië de stad Dehli. Hij wilde
graag in het bezit komen van de Koh-I-
Noor (die toen deze naam nog niet
had), omdat het geloof bestond dat de
bezitter ervan heerser over de wereld
zou worden. Natuurlijk kunt U be
grijpen dat de indische Mogol alles op
alles zette om de steen te behouden,
want wereldheerschappij was ook zijn
verlangen!
Doch toen hij besefte dat de strijd ver
loren was, zocht hij naar een veilige
plaats om de bewuste diamant te ver
bergen. Hij kwam op een schitte
rend idee:
Waar kon de steen veiliger zijn dan ver
stopt in zijn eigen tulband? Wie zou
eraan denken hem daar te zoeken?
Maar ach, de arme Mogol had ver
keerd gedacht. Op de een of andere
manier kwam Sjah Nadir het tóch te
weten, en door een list probeerde hij
de zo begeerde schat te bemachtigen.
Op een dag ric htte hij een groot feest
maal aan, en wie werd als speciale
gast uitgenodigd? Niemand minder
dan de Mogol, die waarschijnlijk ver
baasd maar geen kwaad vermoedend,
op de uitnodiging inging. Mét zijn tul
band en uiteraard de diamant erin, op
het hoofd. Zijn verbazing werd alleen
maar groter toen Sjah Nadir bij de
ze gelegenheid aanbood de Mogol in
ere te herstellen. Eerherstel! Dat was
het laatste waar de argeloze Mogol aan
had gedacht!
Maar op dit schijnbaar zo gelukkige
moment voerde de Sjah zijn list uit.
Hij stelde voor om als symbool van
vriendschap en eerherstel... van tul
band te wisselen! Wat zal de versla
gen Mogol geaarzeld hebben om op dit
voorstel in te gaan! Maar zou u dit
in zijn plaats hebben durven weigeren?
Schoorvoetend ruilde hij dus zijn kost
bare hoofddeksel voor dat van de
Sjah, en zo kwam de Koh-I-Noor in
perzische handen.
Na verloop van tijd echter kwam de
steen toch weer in de schatkamers
van Indië terecht, en jarenlang werd
er niets meer over gehoord.
In 1851 werd de Koh-I-Noor, die intus
sen via de engelse Oost-Indische Com
pagnie het eigendom was geworden
van Queen Victoria, voor het publiek
tentoongesteld. Vreemd genoeg deelde
het publiek niet de mening van Sjah
Nadir, die de diamant indertijd als
een „berg van licht" had beschreven.
Men was eerder teleurgesteld over het
lichtspel ervan, en daarom werd be
sloten om de steen over te slijpen.
Dat was echter niet zo'n alledaagse op
dracht!
Hier waren vakmensen voor nodig!
Men mocht niet het risico lopen dat
zo'n kostbaarheid door ondeskundig
heid een groot deel van zijn waarde
,zoif verliezen. 1
De juwelier yan het engelse hof, Gair-
rard, die belast was met deze op
dracht, besloot daarom het werk te la
ten uitvoeren door 2 Amsterdamse
specialisten ter zake. Dat waren dia
mantsnijder Fedder en diamantslijper
Voorzanger, die deze opdracht uitvoer
den in het atleier van Garrard in Lon
den.
Deze hele gebeurtenis was zó uniek dat
er zelfs een officiële inwijding plaats
vond, en wel op 16 juli 1852 door de
Hertog van Wellington. Vanaf deze tijd
kwamen de meeste kranten in Europa
en Amerika dagelijks met een ver
slag over de vordering van het werk.
Na achtendertig dagen van geconcen
treerde arbeid was het overslijpen
klaar. De Koh-I-Noor had wel zo'n 77
karaat van zijn gewicht verloren,
maar was wel een schitterende, nu
ovaalvormige edelsteen geworden. Dat
mocht ook wel, want dit hele grapje
had niet minder dan 40.000 dollar
gekost!
De Koh-I-Noor werd na de dood van
Victoria nog gedragen door Koningin
Alexandra en Koningin Mary. Nu is
deze beroemde diamant te bezichtigen
in de Tower of London, samen met
de minstens even beroemde Cullinan.
De Dracaena stamt oorspronkelijk uit de tropen en
sub tropen. Van de Canarische eilanden over Afrika
en Azië tot op de eilandengordel van Australië. Het
zijn hier stamvormende bomen die in hun natuur
lijke groeiplaats vele meters hoog kunnen worden.
Zij hebben allen vrij smal langwerpig blad, dat
afhankelijk van de soort recht opstaat of overhangt.
Het assortiment Dracaena's is niet erg breed, maar
de typen die als kamerplant worden gekweekt en
verkocht, zijn allen goed bruikbaar.
De bekendste van alle Dracaena's is wel de Dr.
fragrans. Deze plant wordt vrijwel altijd in stam
vorm gekweekt en is bij veel mensen beter bekend
als „geluksboompje". Een of meer bladrozetten
bekleden de rechte stam. Op hoge leeftijd kan hij
ook bloeien met heerlijke geurende bloemen, waar
het tweede gedeelte zijn naam „fragrans" hetgeen
welriekend betekent al op duidt. Een erg mooie
bonte vorm van de Dr. fragrans is de variëteit
„Victoria" die geelgroene gestreepte bladeren
heeft. Van de twee bovengenoemde soorten zien we
tegenwoordig allerlei stamvormen. Niet alleen de
dikte maar ook de lengte van de stammen varieert
sterk. Naast stammen van zo'n 20 tot 30 cm. worden
er zelfs planten aangeboden met een stam van 150
tot 200 cm. Ook meerstammige en vertakte planten
worden algemener. Uit de Kongo stamt de struik-
vormige Dr. godseffiana, die erg rijk vertakt is. De
spitse bladeren zijn wit gevlekt. Als de gelig- witte
geurende bloemen in het voorjaar verschijnen heeft
dit de vorming van prachtige rode bessen tot gevolg.
Dracaena Marginata is een bekende plant met zeer
smalle rose gerande bladeren. De dunne stam is
vaak getooid met een of meer rozetten, die door het
zeer smalle blad aan grassen doen denken. Een
apart effect bereiken sommige kwekers van deze
plant door de dunne stammen tijdens de groei
d.m.v. ijzerdraad in allerlei vreemde bochten te
brengen. Na het verwijderen van het draad blijven
de grillige lijnen in de stam.
Wat alle Dracaena's eigenlijk verlangen is warmte,
zowel 's zomers als 's winters. De minimum winter-
temperatuur is toch wel zo'n 15 - 18 gracen C. Bij
vorst is het dan ook aan te raden om de planten
's nachts bij het venster weg te halen omdat de
temperatuur dan sterk kan dalen. Het meest
waardeert de Dracaena ochtend- of avondzon. We
kunnen de planten het beste niet verder dan 3 m. van
het raam afzetten. Door van deze regel af te wijken,
krijgen we ze echt niet dood, maar de groei wordt
minder mooi en de bonte vormen verliezen bij
lichtgebrek hun kleur. Sproeien is goed, maar niet
noodzakelijk. Met gieten is voorzichtigheid geboden
omdat overtollig water slecht verdragen wordt.
Zomers gieten we normaal, in de winter wat
spaarzamer. Tijdens de groei krijgen jonge exem
plaren l x per 2 weken voeding, terwijl oudere
planten wel eens in de week gevoed mogen worden.
Tijdig minderen als voorbereiding op de rust is erg
belangrijk. Dracaena's kunnen we het best verpot
ten in mei in een pot die niet al te veel groter is,
gewone verpakte potaarde is goed te gebruiken.
Door uitdroging, tocht of overvoeding ontstaan
bruine bladpunten en aantasting door ongedierte.
Do Koh-I-Noor voor en na het omshjpen
De Hope-diamant
Aan deze steen is de legende verbon
den dat het bezitten ervan moeilijk
heden of ongeluk zou brengen. Hoe
men aan deze gedachte gekomen is
blijkt moeilijk te achterhalen.
Jean Baptiste Tavernier, een in de
zeventiende eeuw levende baron die
zeer geïnteresseerd was in diamant,
beschrijft in een van zijn werken hoe
hij op een reis door Indië een blauwe
ruwe diamant kocht van 112 karaat,
afkomstig uit de Kollur-mijn. Hij ver
kocht de steen in 1668 aan het Franse
Hof, en er werd een pendeloque (peer-
vorm) van geslepen die een gewicht
van ca. 67,50 karaat overhield. U kunt
zich voorstellen dat deze schitterende
saffierblauwe diamant een pronkstuk
was onder juwelen van de Franse
staat! Helaas... de edelsteen verdween-
tijdens franse revolutie uit de Garde
Meuble. Jarenlang bleef de diamant
spoorloos. Zou deze waardevolle steen
ooit weer tevoorschijn komen? Het
leek hopeloos.
In 1830 echter kocht een Amerikaanse
bankier, Thomas Hope, een in kussen-
vorm geslepen diamant van ca. 44
karaat op de Londense markt. „Wat
heeft dit er mee te maken?", vraagt u
zich waarschijnlijk af. Maar dit wordt
u al gauw duidelijk als ik u vertel dat
deze steen dezelfde prachtige blauwe
kleur had als de verdwenen blauwe
Tavernier. Erg verdacht, vooral als u
In aanmerking neemt dat blauwe dia
mant uiterst zeldzaam is, laat staan
een steen van 44 karaat! Nee, er was
geen twijfel mogelijk. Het ging hier om
dezelfde steen als deze die jaren voor
dien uit de Garde Meuble werd gesto
len! Natuurlijk was men zo kien ge
weest om hem in een andere vorm te
slijpen, om argwaan te voorkomen.
De steen bleef in het bezit van de
familie Hope tot hij in 1911 voor een
bedrag van 80.000 pond werd verkocht
aan de Sultan van Turkije. Na het
trotse bezit te zijn geweest van nog
diverse personen, belandde de steen
uiteindelijk in het Smithsonian Insti
tuut te Washington, waar hij nu nog
steeds te bezichtigen is.
De Orloff
Toen de Perzische Sjah Nadir in 1739
een inval deed in de Indische stad
Dehli, kwam hij niet alleen in het bezit
van de Koh-I-Noor. Hij bemachtigde
ook een andere zeer kostbare edel
steen, die later de „Orloff" genoemd
zou worden. Hoe de steen aan deze
naam kwam zal u zelf wel duidelijk
worden.
Men weet niet precies hoe de Orloff in
Amsterdam terecjit kwam. Volgens
één verhaal zou een franse soldaat hem
gestolen hebben in een tempel in
Madras (Indië). Deze zou de steen
hebben doorverkocht ?.an een engelse
kapitein, die hem op zijn beurt weer
verkocht aan een handelaar in Londen.
Hierover bestaan helaas slechts vage
gegevens.
Wat echter wel zeker is, is dat een
russische diplomaat, prins Gregory
Orloff, de diamant in 1773 kocht in
Amsterdam. Hoeveel hij er toen voor
betaald heeft weet men niet, maar men
veronderstelt dat het een enorm be
drag geweest moet zijn. Maar prins
Orloff gaf echt niet zómaar zoveel geld
uit voor deze edelsteen. Daar had hij
een goede reden voor. Hij was name
lijk In ongenade gevallen bij de russi
sche Catharina de Grote omdat hij
waarschijnlijk medeverantwoordelijk
was voor de in 1762 gepleegde moord op
Peter III, haar echtgenoot. Zou zo'n
kostbaar geschenk niet een doeltref
fende manier zijn om bij Catharina
opnieuw in de gunst te komen? Daar
was prins Orloff wel zeker van! Zoiets
zou ze beslist niet weigeren!
Wat zal de arme Orloff het zichzelf
kwalijk genomen hebben dat hij ooit op
deze gedachte kwam. Niet dat Catha
rina het geschenk niet aanvaardde!
Dat deed Hare Majesteit in grote
dankbaarheid, maar... van verzoening
wilde ze ondanks alles niets weten.
Zo werd Orloff een negatieve erva
ring rijker, en een fortuin armer...
De „Orloff" werd later in de scepter
van Catharina gezet, en thans is deze
beroemde edelsteen nog steeds het
eigendom van de Russische staat.
Naast de Koh-I-Noor, de Hope-diamant
en de Orloff zijn er nog vele andere
diamanten met een bewogen verleden.
Misschien dat ik daar in een volgend
artikel over vertel. In elk geval hoop ik
dat ik uw interesse wat heb kunnen
vergroten voor het meest edele ge
steente op aarde: diamant.
Aaron Sassoon
Diamantair
3 blik Spefri«boonen 90 ct.
3 blik Spinazie 85 ct.
3 blik Snijboonen 100 ct.
(geen pronkers)
3 blik Doppers 100 ct.
3 blik Andijvie 100 ct.
3 'blik Appelmoes f130 ct.
6 ponds blik Spinazie 62Va ct.
4 Spinazie 50 ct.
6 Spercieb. 80 ct.
ZATERDAG 1ste soort BANANEN 39 cent per kilo
afgehaald winkel.
PLAATSELIJK NIEUWS
Soest-Zuid"
Woensdag 4 februari 1931 vond een zeer geanimeer
de ledenvergadering plaats van de Vereeniging tot
behartiging van de belangen der bewoners in
Soest-Zuid (Buurtvereniging „Soest-Zuid"), in het
Stations-koffiehuis aan de Torenstraat te Soest.
Na opening door den Voorzitter werd o.a. overge
gaan tot verkiezing van een bestuurslid (vacature
den heer De Koning). De heer Rebergen Jr. werd
gekozen.
De secretaris deelt mede, dat op de overlegde
Statuten de Koninklijke Bewilliging is verkregen.
Vervolgens werd mededeeling gedaan omtrent de
stappen van het bestuur betreffende verschillende
veranderingen en verbeteringen in het Zuidelijk
deel der gemeente.
Bij Burgemeester en Wethouders zijn besprekingen
gevoerd over:
le. Verbreeding van den Nieuwen Weg bij de halte.
Hieromtrent zijn B. en W. in onderhandeling met de
Directie der Ned. Spoorwegen.
2e. Verbetering van Ossendamweg, Gallenkamp
Pelsweg en Nieuwe Weg. De Gallenkamp Pelsweg
wordt nog dit jaar een klinkerweg. Voor den
Ossendamweg is de mogelijkheid niet uitgesloten,
dat hij nog dit jaar wordt bestraat. De Nieuwe Weg
is in het vierjarig stratenplan opgenomen.
3e. Plan voor een Wachthuisje op den hoek van
Birkstraat en Ferdinand Huycklaan. Het Gemeen
tebestuur staat sympathiek tegenover dit plan. Een
sierlijk ontwerp is reeds klaar. De N.V. Autobus
dienst-Onderneming zegde hare medewerking toe
Het bestuur doet verdere stappen om dit plan tot
uitvoering te doen brengen.
4e. Het plaatsen van uninoirs. Het Gemeente-be
stuur gevoelt hiervoor niet veel. Onder overlegging
van de schriftelijk uitgesproken meening van de
plaatselijke doktoren zal het bestuur het plaatsen
van urinoirs verder bij het Gemeentebestuur be
spreken.
5e. Lichtpunten aan de Ferd. Huycklaan en v.
Lenneplaan, waar deze nog ontbreken. Gedeeltelijk
is hierin reeds voorzien, terwijl verzoeken zullen
worden gedaan voor de donkere gedeelten dezer
lanen.
6e. Wandelpad Oostzijde Soesterbergschestraat.
Teneinde dit pad officieel als wandelpad te gebrui
ken, hebben B. en W. zich om toestemming tot Ged.
Staten gewend. Voorts zijn onderhandelingen loo-
pende ten opzichte van:
7e. Afronding van de scherpe punt van den tuin
der Ned. Herv. Pastorie aan de Torenstraat, ten
einde het drukke verkeer daar ter plaatse te ver
gemakkelijken. De wenschelijkheid werd uitge
sproken tot het plaatsen van richtingsborden op
beide splitsingen Torenstraat-Kerkstraat.
8e. Bij den bouw van een badhuis deze nuttige
inrichting in het Zuidelijk deel der Gemeente te
Plaatsen, aangezien juist daar voor een dergelijke
inrichting het meest behoefte bestaat.
9e. Verbetering der Postbestellingen, benevens voor
de buslichtingen aan 't Hulppostkantoor Soest-Zuid.
10e. Een goede gids voor Soest, waarin ook het
zuidelijk deel der Gemeente meer in het oog valt;
zulks in samenwerking met zustervereenigingen.
De pogingen van het bestuur tot het verkrijgen van
een betere verbinding op de spoorlijn Utrecht-Hil-
versum via Baarn en doortrekking te Baarn van
deze lijn, waardoor het overstappen aldaar zou
komen te vervallen, zijn, ondanks het feit, dat
indertijd reeds door de Spoorwegen een plan daar
toe was gemaakt, zonder resultaat gebleven, daar
de Spoorwegen een dergelijk plan niet wenschen uit
te voeren. Onder mededeeling, dat deze vereeniging
nog zeer veel in bovenstaanden zin hoopt ter hand te
nemen, worden de bewoners van Soest-Zuid opge
wekt, lid van deze vereeniging te worden en zich aan
te melden bij den heer J. v.d. Flier, Stationsweg 12
te Soest.
Konijnendief
In den nacht van Zondag op Maandag zijn een
drietal konijnen verdwenen uit een hok, staande
achter de woning van Van L., aan de Birktstraat.
Bij een nauwkeurig ingesteld onderzoek werd vast
gesteld, dat de hond van een dame in de buurt de
dader was. Genoemde dame was bereid de schade te
vergoeden, maar waar het bewijs niet met zeker
heid was geleverd, werd dit aanbod afgewezen.
Brandsirene Soesterberg
J.l. Dinsdagmiddag werd te Soesterberg de sirene
voor 't alarmeeren van brand in werking gesteld.
Het geluid was overal zeer goed hoorbaar.
Om één dubbeltje
Tijdens de eerste en wellicht in dit seizoen laatste
gelegenheid tot schaatsenrijden op de baan van
„Soest Vooruit" was er, als gewoon, ook gelegen
heid tot het stallen van rijwielen tegen betaling van
10 koperen centen. Zekere B. achtte dit of te duur of
zijn rijwiel niet waardig, waarom hij zijn karretje
maar in een greppel langs den weg deponeerde.
Toen de eigenaar later zijn eigendom weer wilde
ophalen, bleek, dat een ander zich over het zoo
slecht verzorgde vervoermiddel had ontfermd. Na
tuurlijk is de politie nu weer goed genoeg om den
man „met de goede bedoelingen" op te sporen.
UIT DE ADVERTENTIËN:
WINTER UITVERKOOP IN DEN NOORD-BRA-
BANTSCHE SCHOENHANDEL: Kinderpantoffels
van 25 cent; Dames huispantoffels kameelhaar met
leder zool en hak van 98 cent; onze restanten Dames
leder riem- en rijgschoentjes vanaf 250 cent. Prima
lage Heerenschoenen zwart 4,50; Prima lage
Heerenschoenen bruin 4,75.
WITTE WEEK IN HET MANUFACTUREN- EN
MODEMAGAZIJN „DE VLIJT": Prima ongebleekt
katoen 12 cent; prima wit katoen 15 cent; graslinnen
voor 2-pers. lakens 49-50 cent; prima waschhand-
schoenen 6-9-12 cent; flinke theedoeken 19-25 cent;
ontbijttafellakens met gekleurde rand 55 cent.
HET BODEGRAVENSCH KAASHUIS BIEDT
AAN: Prima Meikaas 65-60-55 cent; prima Septem-
berkaas 70-65 cent; Leidsche kaas 45 cent; Rook-
vleesch muis per ons 35 cent; .Rookvleesbot per
ons 30 cent; malsch Paardenvleesch per ons
16 cent; Bacon zonder zwoerd per ons 26 ons;
plockworst per ons 22 cent; Berlinerworst per ons 26
cent.
As 't koud waasdaan zeeje
ze vrogger op Soest: ,,'t Is
knaap hoarig bute vaandoag!"
Ik schaat, daat voortemee de
Soesders zulle zegge: ,,'t Is
knaap koarig op Soest". En
daan bedoele ze licht niet aal-
lenig „vaandoag", moar die
uutsproak kan wellus geldig
weze veur un heule laange tied.
Jonges, we stoan d'r niet mooi
op, zeg! Moar daat haawwe
aal laang in de goate. We woa-
re zaachies voorbereid. En
doar ben 'k blie om veur
Soest, daan vaalt de klaap niet
zo haard, moar we kriege d'r
wel un buul vaan.
An de foto's vaan de roads-
leje zouw je niet zegge, daat-
tut hule is, waant die kieke je
sjaarmaant laachend an.
Moar doar traap Hannes nie
in. D'r waas eejn ploatje bie
vaan un maan, die baar zunig
noarongs kiekt. Ik schaat, daat
die meneer in de kluus ekeke
het.
„Het uur U noadert op Soest,
schrieve ze, moar daa's denk
meer het uur „Wullie", daat-
ter an komt.
Iedereejn kriegt ter mee te
moake, zee de burgemeester.
Goeje voorzieningen lópe de
kaans om aavveschaaft te wor-
re. En toenk daat laas, wier
ik heulemoal oakelug.
Ik maag ter niet an denke,
daat de vullus woage niet meer
komme zaal.
En ongze braandweer in de
VUT. En de pliesie un verkor
te werkweek (De boeven daan
ok, aanders is 't niet eerluk).
Waat niet goed goat, maag dus
blieve, ak ut goed begriept. Zo
as ut zwembaad.
Kaajje de schaande nog us
aafspoele ajje 't benauwd kriegt
vaan de aarmoei.
Ik hoopt, daat de Borg ok moar
an 't sukkele blieft, waant aaj-
je effe niet oplet, breke ze, daat
kluphuus nog aaf aster wel de
gaang in roakt.
Ajje 't ming vroagt, daan mok
zegge daattur gelukkig nog un
heule zooi zoake benne op
Soest, die noatje zijn.
't Verkeer, 't opeboar vervoer,
de staankwiek, de huzebouw
en nog een blaadzie vol. Loawe
die toestaande moar anhouwe,
zaak moar zegge.
Aaanders wor ut laastig om 't
gehannes bie mekoor te zuge.
HANNES V.D. NENG
P.S. Ik zouw wellus gróag wil
le wete hoe of de uutdrukking
,,'t Is hoarig vaandoag!" ont
staan is.
Wie kaan daat Us veur ming
uut mekoar legge?
Schrief moar an de Soesder.
HANNES.
sterker dan eiken
lager in prijs!
■4ll
Uitgebreide keuze in manau en
rotan van de allerbeste
fabrikaten bij
"Eigentijds Wooncomfort".
Makkelijk bereikbaar in het
gezellige Baarnse Winkelcentrum.
Tevens flinke sortering
mand- en rietwerk.
-0i#eKti/cL-
'TOooncontjort
Brinkstraat 34, Baarn.
Tel.: 02154-20396
Op vrijdag 13 februari zal de schrijf
ster Mischa de Vreede haar eigen
gedichten voorlezen in theater Minia
tuur aan het Appelmarkt. Aanvang
20.30 uur. Belangstellenden kunnen
vanaf 19.45 uur een voorbespreking
bijwonen in de foyer.
Mischa de Vreede, geboren in Dja-
karta in 1936, publiceerde in 1959 de
bundel „Met huid en hand". Jan Engel
man, destijds kriticus bij het dagblad
„De Tijd", sprak van „een verras-
se"? ^ebu«r. Later volgden andere
gedichten, kinderboeken en romans.
In de week van 17 t/m 19 februari
aanstaande vindt op de vliegbasis
Soesterberg een gekombineerd Ameri
kaans-Nederlandse grond- en lucht-
oefening plaats. De hiermee gepaard
gaande verhoogde vliegaktiviteiten
kunnen ook tot in de avonduren plaats
vinden (uiterlijk tot 20.00 uur). Ook
zullen vliegtuigen de basis enkele
keren vanuit andere dan de gebruike
lijke richtingen overvliegen. Zoveel
mogelijk zal hierbij de bebouwde kom
worden vermeden.
