Pastoor Theo de Groot na 25 jaar vallen en opstaan recht overeind... I 1 m VAARDERHOOGT 50 Jaar geleden in Soest 1 Jac. Hermans in Overhees V JOS WORTMANN DOE-HET-ZELVERS Gehannes... voor Plagen en ziekten in huis en tuin( deel 1) Lady Brax - King - Burberry - Loden Frey - Gor-Ray ia Nu grote REËLE KORTINGEN 8 "KI £2 Wilson Glenny - Stylemaster - Schiesser Motorclubleden dreigen met akties REPARATIES 24 Juli 1931 Zonde van uw goud Aaron Sassoon Wat bezielde jonge mensen vroeger priester te worden'? Kon- kreet is dat meestal moeilijk te zeggen. In de meeste gevallen weten ze later zeil op die vraag geen antwoord te geven. Iedere priesterroeping is een verhaal apart. Altijd valt er een konstan. te lijn als een rode draad in te herkennen. Vaak hangt het af van bepaalde toevalligheden, bijna altijd spelen het gezin en de ouders een beslissende rol bij de uiteindelijke beslissing die wordt genomen. Tijdsomstandigheden speelden even eens een grote rol. Crisisjaren waren bepaald niet ongunstig voor priester roepingen. Grote kinderrijke gezinnen geen zeldzaamheid. De voorbije vette consumptie-jaren, kleinere gezinnen, sterk veranderde sociale omstandig heden zorgen er voor dat schoolgebou wen en kloosters worden omgebouwd tot bejaardencentra, de belangstelling voor het ambt van priester minimaal is, de „eerwaarde heren" niet meer uit voorraad leverbaar zijn. Geen kerkprovincie in Nederland, of er is een nijpend tekort aan priesters, in sommige gevallen is er zelfs sprake van een noodsituatie. Theo de Groot, pastoor van de Soester Joanneskerk, had het zich, toen hij in 1956 door de toenmalige aartsbisschop Alfrink in Utrecht tot priester werd gewijd, alle maal iets anders voorgesteld. Vandaag, woensdag 22 juli, viert hij z'n 25-jarige priesterjubileum. De kerke lijke en parochiële viering is in ver band met de vakanties verplaatst naar zondag 13 september. Wanneer wij voor deze krant met hem terugkijken op 25 jaar priesterleven dan is het aan zijn uitspraken moeilijk te toetsen of er in de onduidelijke tijd waarin zijn wereldkerk verkeert, aanleiding bestaat het zilver nadrukke lijk op te poetsen. Duidelijk wordt wel dat z'n priesterleven tot nu toe er een is geweest van vallen en opstaan, teleur stellingen en vreugde, altijd echter met trouw aan zijn ideaal en roeping als uitkomst. Er zijn er die zich daarover verbazen. Wellicht behoort hij daar zelf toe. Want dat hij het priester zijn 25 jaar lang dagelijks als een geschenk uit de hemel heeft ervaren zou, zelfs bij het fraaist opgepoetste zilver, in strijd met de waarheid zijn. Theo de Groot werd geboren in een tijdperk dat winters nog winters wa ren. In de Kerstnacht van 1930 ploegde vader De Groot zich een weg in de sneeuwvelden tussen Vleuten en Drie bergen, op weg naar de vroedvrouw. In de avond van de le Kerstdag werd de tuindersfamilie een zoon rijker. Derde in een gezin dat uiteindelijk zes kin deren zou tellen. Nog steeds kijkt hij met gemengde gevoelens aan tegen zijn geboortedatum, de avond na de nacht waar 1930 jaar geleden de her ders in een stal te Betlehem werden gesignaleerd. „Het is" zegt hij „eigenlijk helemaal geen leuke verjaardagsdatum. Ik was er wel trots op op de verjaardag van de grote baas te zijn geboren, persoonlijk heb je echter nooit een extra feest. Je verjaardag staat altijd in de scha duw van Kerstmis. Als priester kwa men je collega's soms halverwege le Kerstdag er achter dat er die dag met mij ook iets bijzonders aan de hand was". Theo de Groot, in zijn jeugd niet bepaald een jongen waarvan het af te lezen was dat een priesterstudie bij voorbaat vast stond. Zijn omgeving uit die tijd kwalificeert hem als een aardi ge dondersteen van een knul, uiterst behendig in het slootje-springen, ge wiekst in het clandestien appels pluk ken, niet zelden een lastpak in de dagelijkse schoolmis. Een zeer matige tuindersjongen die het dagelijks werk na schooltijd, het wegwerken van on kruid, snel voor gezien verklaarde. Het moeten gezellige kapelaans zijn geweest die tijdens regelmatige huis bezoeken hem duidelijk maakten dat priesters, ook al in die tijd, gewone mensen van vlees en bloed waren. Een ontdekking die hem er toe bracht aan één van die huisvrienden toe te ver trouwen dat hij priester wilde worden. Een besluit waarvan later thuis met meer verbazing dan instemming werd kennis genomen. Hij weet zich te herinneren dat z'n grootmoeder het alleen al niks vond, omdat zoiets „voor mensen van onze stand" niets was. Theo de Groot koos Nederland uit voor z'n priesterwerk. Het avontuur in an dere werelddelen dan Europa, toen nog uitsluitend bekend uit aardrijkskunde- boekjes, trok hem wel, maar de be schermde en vooral vertrouwde omge ving van de Nederlandse kerkprovin cie won het tenslotte. Via studie in Apeldoorn en Driebergen werd hij in 1956 priester gewijd, 25 jaar oud. In zijn studentenjaren heeft de 1956, zekerheden en absolute waarheden twijfel nooit aan hem geknaagd. „Ik heb dat" zegt hij niet gekend". Natuurlijk stond je er wel bij stil wanneer jongens het semenarie verlie ten. Dat riep wel eens vragen op. Ook heb ik mij meerdere malen afge vraagd of ik hetgeen mij voor ogen stond wel zou kunnen volhouden. Met name het celibaat. „Ik weet echter niet hoe ik er vandaag tegenaan zou kijken, en dan vooral met betrekking tot de ontwikkelingen binnen de kerk. Die is, in vergelijking met de tijd dat ik priester 'werd gewijd, wezenlijk ver anderd. Ik wil niet zeggen dat er vandaag bewuster wordt nagedacht en gekozen. Zeker is wel dat de mensen van vandaag anders denken en hande len, ook de priesters. Dat hangt nauw samen met veranderde factoren in de samenleving. Materiële vooruitgang - vrijheid van denken - bewustwording - openheid - democratisering." Eind september '56 werd Theo de Groot tot kapelaan benoemd in de gemeente Haaksbergen. De Fries Jet- ze Brandsma werd zijn eerste pastoor. „Een koppige maar fijne man" weet hij zich te herinneren. Een diep ge lovig man, goed voor de mensen, goed voor mij. De aansluiting van mijn semenariejaren naar het openbare le ven was goed. Ik had als broekie niet het gevoel vanuit een levensvreemd geval in een andere wereld te stappen. Voor die tijd heb ik een bijdetijdse opleiding genoten." Na Haaksbergen assisteerde Theo de Groot in Hoogland de bejaarde pastoor Hendrikse, en kwam vervolgens bij pastoor Overmaat in Zeist terecht. Het waren in Zeist bepaald niet de geluk kigste jaren uit zijn priesterleven. Veel wil hij er niet over kwijt. Duidelijk is wel dat begrippen als naastenliefde en medemenselijkheid moesten plaats maken voor wantrouwen. Zijn verblijf in de Zeister pastorie luidde uiteindelijk een crisisperiode in. De ontwikkelingen binnen de R.K.- kerk in het midden van de zestiger jaren waren daar mede de oorzaak van Theo de Groot ging op zoek naar het antwoord op de vraag wat in die tijd de zin van zijn roeping was. Onder het motto „wat een mens geleerd heeft is nooit weg" kreeg hij van kardinaal Alfrink toestemming een studie aan de Sociale Academie in Amsterdam te volgen. Tegelijkertijd werkte hij als kapelaan in Hoograven. „Baas" pas toor Savenije hielp hem uit de impasse in een periode dat zijn studie in Amsterdam hem een volslagen andere kijk op maatschappij, kerk, mensen en collega's gaf. Jaren later concludeert hij,Dat ik die tijd ben doorgekomen heb ik te danken aan een gedegen ondergrond. Mijn opvoeding, mijn opvang in Haaks bergen, de goede relatie met pastoor Savenije. Tijdens mijn studie ben ik mij met maatschappelijk werk gaan bezighouden. Vier jaar lang in theorie buiten de kerk, maar toch pastoraal bezig. In de weekends veel geassis teerd. Dat is goed geweest omdat het je een gevoel geeft dat je nodig bent. Buiten de weekends had ik een bureau- funktie. Als maatschappelijk werker was ik soms een biechtvader zonder biechtstoel. Na verloop van tijd kwam ik tot de conclusie dat dit toch niet mijn levenstaak zou zijn. Het was schraal, ik kwam er niet mee uit de verf. Het was bovendien eenzijdig werk. Je kwam uitsluitend in aanraking met mensen die met problemen in de knoop zaten. Ik miste de omgang met normale mensen. Mensen die niet aan de drank waren, geen huwelijksproblemen had den, jeugd. Na Utrecht "ben ik een half jaar aal moezenier geweest bij de Koninklijke Landmacht in Roermond. Zinvol werk waarin ik goed funktioneerde, al waren daar natuurlijk ook muren waar je niet doorheen kwam. Het is een overbrug gingsperiode geweest naar mijn funk- tie als catecheet-moderator bij de R.K. M.T.S. in Utrecht. Een even mooie als zware tijd. Je kwam in die funktie met jeugd in aanraking die een andere voorstelling van een pastor had. Je kreeg de kans die mensen een andere kijk op kerk en priester te geven. Het werk was zwaar, omdat het niet een voudig was dieper in te gaan op geloofszaken. Ze waren kritisch of negatief. Echt genuanceerd denken was er niet bij. Meestal gaven ze een mening die thuis werd verkondigd. Met een eigen mening heeft dat natuurlijk niets te maken. Toch was 't er lange tijd goed werken. Ik knapte tenslotte af op een deel van het lerarenteam. Ze vonden mij te rood. Die kwalificatie krijg je snel uitgereikt wanneer je Derde Wereldproblemen en demo cratisering ter sprake brengt. Je maakte ze er ook op attent dat de democratie op school een schijn- democratie was. Ze hadden de jongens in hun macht op basis van de cijfers die ze moesten toekennèn. Dan heb je' macht hoor, in de ogen van de jongelui. Zou dat laatste niet het geval zijn dan zouden ze zich wel anders uitlaten over leraren. Bovendien was het werk dat ik er deed in het lesrooster een soort sluitpost. Al het andere leervoer kreeg voorrang. Mijn lessen telden nauwelijks mee. In die situatie zag ik het niet meer zitten en ben naar een parochie gaan uitkij ken. Het werd een nieuwe parochie, omdat ik iets wilde opbouwen en geen erfenis van tradities wenste over te nemen. Ik zocht een kerk met jonge mensen die op basis van hun huidige geloofsbeleve nis samen aan het werk wilden gaan. Het werd de Joanneskerk in Soest." Zeven jaar is Theo de Groot in Soest aan het werk. De vraag ligt voor de hand of hij stukken of stukjes van zijn idealen heeft kunnen verwezenlijken. Theo de Groot: „In feite ben ik met missionair werk bezig. Als je 4000 papieren katholieken hebt waarvan er in het begin 350 in de kerk kwamen in de Open Hof, nu zijn het er 250 in ons eigen kerkje in De Borg, dan kun je moeilijk volhouden dat de zaak er op vooruit gaat. Desondanks is er toch in de loop van de jaren wel iets gebeurd. Groepen mensen zijn met elkaar in gesprek gekomen, werkgroepen wer den opgericht, taakverdelingen kwa- 1981, twijfels en onzekerheid men tot stand, er is sprake van een aanpak van werkzaamheden. De pro blematiek in deze parochie is groot. Meer dan vroeger tot uitdrukking kwam is het geloofsleven een louter individuele zaak. Daar sta ik dan tussen. Misschien spreek en lijk ik wel modern, diep in mijn hart ben ik het niet. Ik gooi niet graag het kind met het badwater weg. Uiteindelijk ben ik rijk met hetgeen ik vanuit geloof - kerk en traditie heb meegekregen, en van de mensen die daarin nog steeds geloven. Wat is trouwens een moderne katho liek? Hij die iedere zondag naar de kerk gaat, of er alleen te vinden is wanneer er behoefte aan bestaat? Of is het modern zondags, inplaats van in de kerk te zitten op een camping te staan? Voorbehoedmiddelen gebruiken? Ik geloof dat er mensen zijn die iedere zondag naar de kerk gaan, maar op andere punten zeer modern zijn. Men sen die ook misschien van en in deze kerk andere dingen zouden willen zien. Dat kun je niet maken omdat je dan weer een andere groep zou afstoten. Dan is er weer een groep mensen die zich in De Borg niet thuis voelt, en het dus elders in Soest of omgeving zoekt. Als ik nu als beginnend priester in deze situatie zou moeten starten dan zou ik voor een onmogelijke taak staan. Ge rijpt door een stuk ervaring sta ik er nu anders tegenover. Wij als Joannes- parochie doen kerkgangers een aan bod. Je kunt op die uitnodiging instap pen of niet. Vinden ze het hier niet, dan vinden ze het wel ergens anders. Het is houden wat je hebt en daarmee verder werken, in de hoop en verwachting dat de groep die je hebt iets gaat uitstralen. Maar je werkt met mensen waarvan je soms wel eens denkt: dondersteen je had beter niet in de kerk kunnen komen. Mensen op wie je, met al je goede bedoelingen, stuk loopt en waarvan je slapeloze nachten hebt. Soms denk ik wel eens dat wij de beste mensen niet in de kerk hebben zitten, en, laat ik heel eerlijk zijn, ik ben zelf ook altijd niet de beste. Alleen als ze mij nodig hebben ben ik er. Toch bestaat mijn parochie niet uit sluitend uit mensen die zondags bij mij in de kerk zitten. De kerk is de gehele parochie, kerkbezoekers en wegblij vers. Alleen hoop en geloof ik de laatste categorie toch weer voor het geloof te kunnen interesseren, omdat het stugge en onbuigzame werk van een betrek kelijk kleine gemeenschap in en buiten de kerk tenslotte toch vruchten moet afwerpen." Theo de Groot, priester sinds 1956. Net als veel van zijn collega's na een begin periode van absolute zekerheden en waarheden terecht gekomen in zeer woelig kerkelijk vaarwater. In 1981, het jaar van zijn zilveren priesterfeest, twijfels en onzekerheden als tijdelijke ballast. Desondanks als stuurman recht overeind, gezagsgetrouw aan zijn enige en belangrijkste opdracht: het hem toevertrouwde schip in een 1 veilige thuishaven brengen. Jan Leijendekker ETEN APART GEZELLIG Geopend: 's maandags t/m zondags vanaf 17.00 uur. Dinsdags gesloten. SOESTERBERGSESTRAAT 107 SOEST TEL. 02155-20202 Als we dit onderwerp aanroeren dan blijkt de stof tot schrijven eindeloos te zijn, omdat er zo verschrik kelijk veel aantastingen en plagen in onze tuinen (en zelfs balkons) voor kunnen komen. Het bespreken van al deze tegenslagen bij het tuinieren is daarom niet mogelijk, maar we kunnen in ieder geval proberen om de meest voorkomende aandoeningen te bespreken. Tegenwoordig is er gelukkig een algehele trend merkbaar tegen het gebruik van chemische middelen, hoewel dit in sommige geval len wel wat problemen geeft. Verschillende zaken kunnen in een vroeg stadium vaak nog biologisch worden aangepakt, maar in andere gevallen zullen we toch helaas gebruik moeten maken van de heden daagse chemie. Bij de verschillende ziektes en plagen zullen we daarom ook duidelijk aangeven of een chemische of biologische methode moet worden aangewend. Om maar direct te starten met een algemeen voorkomende plaag, kunnen we de blad luis eens bekijken, die veel tuinbezitters (en hun planten) tot last is. Er zijn zeer veel soorten bladluis, die niet allen even eenvoudig te bestrijden zijn. Wanneer de bladluizen in een zeer vroeg stadium ontdekt worden is het vaak nog mogelijk deze te bestrijden met een oplossing van zeep, water en spiritus in een verhouding van 3:4:1. Na het spuiten met deze oplossing wordt de plant de volgende dagen goed in de gaten gehouden, waarna het vaak noodzakelijk is nogmaals de handeling te herhalen. Veel luizen-soorten echter waaronder zeker de zwarte bonenluis, zijn vrij sterk en zullen ook herhaaldelijk spuiten met dit mengsel nog overleven, zodat een sterker middel moet worden gezocht. Goede luisdodende middelen zijn verkrijg baar, in merken als Aglukon en Pokon, bij ieder goed tuincentrum of plantenwinkel. De schadelijke werking van de luis op de planten bestaat overigens uit het opzuigen van de plantsappen van de plant, die voor een gezonde groei noodzakelijk zijn. Bij het opzuigen van die plantsappen bestaat ook het gevaar dat de luis met zijn zuigsnuit virusziekten overbrengt, die niet of nauwelijks te bestrijden zijn. In dit geval is het zelfs mogelijk dat de luis ver antwoordelijk is voor het afsterven van de plant. Naast de bladluis komt ook de z.g.n. „schildluis" vrij veel voor in onze siergewassen. De schildluis vinden we meestal op wat stevige bladeren, zoals ficus, Yucca, Oleander etc. Bij kamperplanten ontdekken we de aanwezigheid van schildluizen meestal door een vettige, kleverige substantie op vloer of vensterbank, dat eigenlijk niets meer is dan de afscheiding van de luizen. Buiten zullen we over het algemeen geen last hebben van deze afscheiding bij luizen, omdat hier meestal de mieren zich tegoed aan doen. De aanwezigheid van mieren in een plant duidt dan ook vrijwel altijd op de aanwezigheid van luizen. De mieren melken namelijk de luizen, waardoor de luis de afscheiding laat lopen en de mier deze kan nuttigen. De schildluis kan nog wel eens effectief worden bestreden met een penseeltje gedoopt in spiritus. Als alle zijn aangetipt, bestaat echter vaak nog wel de kans dat enkele dagen later de reeds aanwezige eieren zijn veranderd in nieuwe jonge schildluisjes, die dezelfde behandeling moeten ondergaan. Bij hardnekkige diertjes zal de oplos sing ook weer bij de eerdergenoemde merkartikelen gezocht moeten worden. 00 Q> O) i_ O O X DAMES- EN WL r HERENKLEDING |f nèt even anders TKI.. 1541» I.AA.YSTK/yAT 65 15 A A It N O) 35 M.B.O., de projectontwikkelaar die zich bezig houdt met de realisatie van het wijkwinkelcentrum Overhees, heeft van burgemeester en wethouders het groen licht gekregen om met de directie van Jac. Hermans b.v. te gaan onderhandelen over de vestiging van een supermarkt in dat centrum. In totaal hebben zich tien kandidaten aangemeld voor de vestiging van een Leden van de motorclub „The Confe derates" hebben aan het slot van de vergadering van de commissie Ruim telijke Ordening in niet mis te verstane woorden laten weten hoe zij over het Soester gemeentebestuur denken. Er werden heel wat schuttingwoorden de vergaderzaal in geslingerd naast een enkele stoel die wat al te fors op een andere plaats werd gezet. De motorclub, zo bleek later, was door een bestuurder uitgenodigd de ver gadering bij te wonen, in de veronder stelling dat ook hun vraag naar een plaatsje in Soest om te kunnen sleute len, zou worden behandeld. Dat was echter niet het geval. Aan de orde kwam slechts het al dan niet opheffen van de crossbaan van de Jeugd Motor Cross Club Soest. Van die baan maken The Confederates geen gebruik. Na ruim twee uur wachten moesten zij onverrichterzake vertrekken en dat namen zij niet. De commissie werd uitgemaakt voor alles wat mooi en lelijk was en The Confederates lieten weten dat men in Soest nog wel van hen horen zal. Het dorpshuis „De Borg" werd als kraak-object genoemd en gezegd werd dat er iedere dag aktie zou zijn. Toen zij vertrokken waren kregen zij gelijk van commissielid mevrouw Korthuis, die het absurd en volkomen onmogelijk vond dat de motorclub leden voor deze avond speciaal uit genodigd waren. supermarkt. Een selectie uit de winkel commissie die zich met de invulling van het centrum bezig houdt, heeft een voorstel van drie kandidaten bij b. en w. ingediend. Jac. Hermans staat als eerste genoteerd en gezien ook de duidelijke wens van de wijkbewoners, heeft het college de projectontwikke laar toestemming gegeven te gaan onderhandelen met dit bedrijf. Mochten deze onderhandelingen niet het gewenste resultaat opleveren, dan komen alle negen overige kandidaten weer in aanmerking voor een vesti gingsplaats. In de vergadering van de commissie ruimtelijke ordening zei wethouder Menne dat Hermans een „smal assorti ment" heeft waardoor er ruimte over blijft voor vestiging van speciaalza ken. J alle merken 10.000 km beurten remrevisies kleine servicebeurten erkend BK LPG inbouwstation 3 op alle reparaties Bovag garantie Shell Quick Servicebedrijf „SMITSWEG" A. J. Zwiers Weegbreestr. 54 - Soest - Tel. 17658 Gemeenteraadsvergadering De Raad onzer gemeente is in openbare vergadering bijeen geroepen tegen Woensdag 29 Juli 1931, des avonds 7.30 uur, ter behandeling van de volgende agenda: Voorstel van B. en W. inzake stichting Badhuis met crediet-aanvrage. Behandeling van een adres van het Comité voor de oprichting eener Zwem- en Badinrichting te Soest, verzoekende toekenning van een bedrag van 250,- wegens het inwinnen van deskundige adviezen en het doen verrichten van boringen ten behoeve van terrein-onderzoek. Voorstel van B. en W. inzake verbetering van wegen. Voorstel van B. en W. tot het aangaan eener overeenkomst met J. Kraayenbrink tot het verrichten der werkzaamheden en het geven van adviezen inzake beplantingen voor de gemeente. Voorstel van B. en W. in verband met het door de Commissie inzake reorganisatie van den Dienst van O. W. uitgebracht advies betreffende de leiding van dien dienst. Crediet-aanvrage van B. en W. voor het aanbrengen van noodzakelijke verbeteringen aan de garage en aan het kantoorgebouw van den Dienst O.W. Crediet-aanvrage van B. en Wvoor den aankoop van 5 vuilniswagens voor den Dienst O. W. Modevakschool St. Anna Van de 10 leerlingen der afd. Lingerie van de Modevakschool „St. Anna", welke school onder leiding staat van de Eerw. Zusters van het St. Josephgesticht, zijn 22 juli geslaagd: Gerarda Smeeing, Anna v. Hees, Ger. Roest, Lina v.d. Berg, Mina de Bruin, Ger. Visser. Elisabeth v.d. Bremer, Coba Rebel en Marie de Lange. Het Verkeershuis Het Verkeershuis, gelegen midden in de gemeente naast het Raadhuis, nog maar gedurende ruim een maand geopend, neemt met den dag in de belangstelling van het publiek toe. Het groeit bij den dag, zooals een van de bestuursleden van de Ver. voor Vreemdelingenverkeer zich uitdrukte. Toch schijnt het groot publiek van Soest nog niet ten volle te weten waarvoor het Verkeershuis, ook wellicht voor hen dienstig kan zijn. En vooral nu, nu de vacantie voor velen is aangebroken of spoedig zal aanbreken, kan men in het Verkeershuis wellicht inlichtingen inwinnen, die van belang kunnen zijn voor een eventueele reis. Vandaar dat wij nog eens willen memoreeren Het Verkeershuis der vereeniging „Soest Vooruit" te Soest, Steenhoff- straat 6, naast het Raadhuis en Station Soestdijk; Geeft alle gewenschte inlichtingen omtrent Soest, Soestdijk en Soestdui- nen en naaste omgeving: Levert in den kortst mogelijken tijd alle biljetten voor buitenlandsche reizen zoowel per spoor als per boot of vliegtuig: Stelt eenieder in de gelegenheid tot het verkrijgen van alle inlichtingen omtrent buitenlandsche reizen (hotels, verbindingen, enz.) en tot inzage van de betreffende reisgidsen, spoor- en bootdiensten en hotelgidsen; Belast zich met het reserveeren van plaatsen in treinen (ook slaapplaatsen), op booten en in vliegtuigen van de K.L.M. Heeft in voorraad gidsen van de meest bezochte plaatsen in ons land, de voornaamste buitenlandsche gidsen, alsmede de wekelijksche officieele opgave van de personen, die zich in Soest hebben gevestigd of de gemeente verlaten; Sluit goederen- reisbagage- en reisongevallenverzekerlngen bij de N.V. Europeesche Goederen en Reisbagageverzekering maatschappij. Geeft gelegenheid tot het voeren van locale en interlocale telefoonge sprekken (de eerste tegen betaling van 2,5 ct. per aangevraagde aansluiting)Is geopend alle werkdagen van 9-16.30 uur. UIT DE ADVERTENTIËN: WEESHUISDAG TE SOESTDIJK ZAL D.V. gehouden worden Woens dag 29 Juli a.s. in het Kerkgebouw der Christelijk Geref. Gemeente, Julianastraat 62. Sprekers Ds. K. G. van Smeden van Haarlem en Ds. J. W. van Ree van Barendrecht. Brood, Koffie, Thee enz. tegen billijke prijzen verkrijgbaar op het terrein achter het Weeshuis, Waldeck Pyrmontlaan 65. BOUWTERREIN TE KOOP groot 500 M2, breed 20 M, centrum Soest, 700,- en een bouwterrein in 't Vosseveld, 2000 M2, voor 2500,-. Bevragen N.weg 118 en bij den Makelaar A. Lagemaat, Eikenlaan te Soest. In de vakkaanzie tied ben de kraangte niet zo baar dik as aangders. De daagbloade had- de nog waat te vertelle over de Toer de Fraans. Daat vul de nog waat op, moar veur de rest bei je zo uutteleze. En de Soesder kraangt is ok dunder. Moar daat komp om- daat de gemeengte kaalm an doet met plaanne moake. De roadsleje ben ok an vakkaan- sie toe, schaat ik en daat komp weer best uut veur ming, waant ik houw un poar weke op met stukkies schrieve. Aallenig mok nog effe kwiet daa'k ut gehaarrewaar met die huze an de Molestroat niet baar snaapt. Ak ut goed begriept mojje teugeswoordig punte hebbe om un huns te kriege ange- weze. Krieje die bie de koffie of de moagerine? Dus meer baakkies leut drinke daan en meer baakke en broa- je; daan woon je beter jonges! Eerst mos de Molestroat haalf plaat veur de weg over de Neng. Daas aal joare eleje. Loater konde ze de huze kö- pe. Ovve de bewoönders daat wouwe, doar hek geejn weet vaan, moar ik zaag wel daas ze der vaan aalles an gonge opknaappe. En noeng motte de nieuwkom- mers punte hebbeIk schaat daat de Molestroaters d'r un punthoofd vaan kriege. Zo zit- te die aalsmoar op de schup- stoel en daat zit nie lekker. Ik krieg moar nooit deur vaan wie of die huze noeng toch ben- ne. Eerst doch ik daat de ge meengte Soest de huusboas waas. Moar toeng waas de wó- ningbouwklup de bezitter weer. Intusse het de gemeengte ze heüle huzebezit weer verpaatst an ok zö'n soort klup en die is daan weer vaan de gemeengte zelluf. Knaap bedaacht! Zo kaajje nog wel effe deur mulle. Moar de huurders schiete d'r geejn baarst mee op. Ze hebbe wel un rontonde in de stroat ekrege. Die is, schaat ik, angelege om de Molestroa ters d'r om heejn te loate hos- se as de traammelaant op un end is opgelost. Ajje ut ming vroagt, daan mok zegge, daa'k aal daat gehan nes moar lood om oud iesder vin, op ze Soesders uuttedrukt. Ajje daat moar niet vaan ming gehannes zeit. Ajuus, tot voortemee. Veul mooi weer, daan hek ut zelluf licht ok. HANNES VAN DE NENG. Oude sieraden liggen soms jaren in de la. Zonde van uw goud en van uw geld. Wij kopen dit graag van u. diamantair-juwelier Rembrandtlaan 13 - Soest (let op nummer: 13!) Laanstraat 18 - Baarn Geslaagd voor rijbewijs Voor rijbewijs A-B/E-C/E+D/E slaagden onderstaande dames en heren: Voor A: J. P. Bouwmeester, N. J. de Bruin, R. Dekkers, M. Y. Haan, R. P. Hellinga, A. G. C. Hilhorst, A. H. v. Zoeren, J. P. Zwagerman. VoorB/E: A. J. Arink-Verweij, J. M. Baars, H. Bake, W. Bakker. J. A. M. Bartels-Jonker, H. W. M. Becker, E. E. v. Beek-Timmerman, J. G. M. v.d. Berg, B. W. H. Beijer, B. J. M. Beijer, A. Y. Bokhorst, F. J. Bos. A. H. M. Brons-Voskuilen, B. J. W. de Bruin, G. v. Dasselaar, R. A. T. Dessons, G. L. H. v. Doorn, R. E. v. Dop, J. M. Dopheide, E. H. v. Dorresteijn, H. W. v.d. Duine- Masmeijer, T. v. Ginkel, H. O. Groene- steijn, R. P. Hasselbach, L. V. Hatton, J. J. Hauser, E. J. M. Heinhuis, Y. Hendriks, W. H. A. Hengeveld, M. C. den Hertog, M. v.d. Hooff-Weber, H. J. Houtveen, H. Hollander, R. Jacobs, H. C. Jansen-Jacobs, S. D. P. de Jong, M. J. D. de Jong, M. C. Josepa, O. P. Keizer, R. Kleiberg, G. Kloppenburg, D. M. Kniest, H. E. A. Koele wijn, T. Koelink, G. H. B. Kraaijenbrink, M. de Kruijff-Gerritsen, B. Kremer, W. N. M. Kuijer, S. Lanfermeijer, A. J. Lentjes- Wagter, C. A. M. v. Logtestijn, P. K. B. v. Manen, T. A. Meeder, G. v. Mont- foort-Espinosa Gill, A. Noordam, M. P. Nieuwendijk, H. Pureveen, A. Rink, E. T. Rijlaarsdam, H. B. M. v.d. Rijst, I. H. J. Schalm, C. Slingerland, M. Stavast, W. Sickenga-v.d. Horst, C. J. P. J. R. E. C. M. Thomas, A. J. R. Toonstra, C. G. W. Uijland, A. E. v.d. Veen-v. Lingen, N. J. V. M. Veerman, R. P. Vis, G. W. J. v.d. Vlag, K. Walet, M. WassenaAr, B. W. Wind, H. Woud stra, H. M. v. Wijk, J. J. Zieleman, H. J. v.d. Zouwen. VoorC/E/D/EE. A. L. Abbring, J. H. v. Dam, T. W. Geeve, J. I. Gelderloos, L. Horseling, P, W. v.d. Kerk, G. A. Kraan, P. C. W. Lamers-Geytenbeek, R. v. Praag. Zij werden opgeleid door Autorij school M. Los, van Lenneplaan 47, tel. 16621. De Soester Kadobon is voor velen van u een bekend begrip. De ontvanger heeft het voordeel rustig zelf naar een kado te kunnen zoeken dat hem/haar bevalt. De bon is immers 6 maanden geldig.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1981 | | pagina 9