Elke gast
zijn eigen vlag
Vakantie-nieuws
voor 55-plussers
50 Jaar geleden
in Soest
VAARDERHOOGT
JOS
WORTMANN
as*
TblNINËNlHUis
MOOIERE KLEURENFOTO'S
IJ
V
sr
Gehannes...
Comfort classique.
DOE-HET-ZELVERS
van oosten fotografie
Reisbrief aan de Soester Courant (slot)
Lady Brax - King - Burberry - Loden Frey - Gor-Ray
De nieuwe
x damescollectie is binnen
«3
t;
Wilson Glenny - Stylemaster - Schiesser
21 Augustus 1931
REPARATIES
Man (40) pleegt
ontucht met
3-jarig meisje
Waardevolle
papieren weg:
schade van
ruim 14 mille
„Krakers"
in Soest
drie turven hoog
voor
Hoe maak je de tuin groter
Soester Courant van woensdag 19 augustus 1981
Wl] maken alle afdrukken met de hand in onze eigen
donkere kamer.Da's stukken mooier en niks duurder.
Soesterbergsestraat 57 - (t.o. Busstation) Soest - Tel. 02155 -13109
Er werd tussen onze Finse gastheer en- vrouw en ons wel eens gesproken over
Holland. Ze wilden, als zovele Finnen, weten hoeveel inwoners Nederland telt,
of Amsterdam groter is dan Helsinki en of er ook bergen zijn in ons land. Hun
kennis betrof voornamelijk de bollenvelden, de inpolderingen en vooral het
koningshuis, want bekroonde families mogen zich in Finland op een grote be
langstelling verheugen. Op de huwelijksdag van Charles en Diana aten we niet
in de eetkamer waar een zwart-wit-tv-toestel stond, maar in de „salon" in de
kelderverdieping, naast de sauna, waar zich een kleurentoestel bevond.
De gastheer vroeg of onze nieuwe ko
ningin ook links was en zijn vrouw
luisterde geïnteresseerd naar aan
vullingen die wij gaven op de schei
ding van Irene en Carel Hugo. Zeer
verrast waren we toen de gastvrouw
zich de watersnoodramp van 1953 bleek
te herinneren. Wij hebben onze her
inneringen eraan doorverteld en ook
dat ene drama dat in het fotoboek van
„De Ramp" in drie regels is samenge
vat: „Een man komt aanstrompelen
met een dochter in zijn armen. Men
neemt haar over. Zij is dood. Hij zegt:
mijn andere dochter is ook dood. Ik
heb haar niet kunnen meenemen". Nu
ik, weer thuis, nog eens in het boek
blader, lees ik dat de eerste nood
signalen van het eiland Schouwen de
lucht in gingen via de radiozender van
de Bore VI, een Fins schip dat die
stormnacht bij het eiland was ge
strand.
Onze gastvrouw had de gewoonte om
ter ere van haar gasten een vlaggetje
in de eetkamer te plaatsen. Na een
week kwam er naast het Finse en
Nederlandse vlaggetje een Franse te
staan, maar de twee nieuwe gasten,
twee vriendinnen van in de twintig,
kwamen uit Luxemburg. Zij kenden
geen Fins en waren niet van het type
dat wel even zal gebaren dat er iets
niet in orde is. Toch was na drie
dagen de Franse vlag vervangen door
een Luxemburgse, een wisseling waar
over met geen woord gerept, zodat ik
enkele dagen heb gewacht voor ik het
aandurfde om mijn nieuwsgierigheid
te bevredigen. En van de meisjes had
in de hal zitten bladeren in een groot
boek met foto's van de Olympische
Spelen in Helsinki 1952Zij had daar
bij haar vriendin gewezen op een foto
van een Luxemburgse gouden plakker,
een zekere Barthel. Dit had de gast
heer die toevallig in de buurt was aan
het denken gezet.
Er zijn ook buitenlanders die zich
tegenover Finnen minder terughou
dend tonen, wat bij de laatsten weer
de lachlust opwekt. U kent waarschijn
lijk de atleet Paavo Nurmi, die in de
jarervtwintig o.a. in Amsterdam (1928),
vele Olympische medailles voor Fin
land won.
In een satirisch programma op de
Finse tv (ik spring misschien van de
hak op de tak, maar ik heb deze sprong
nu even nodig) zag ik eens de volgen
de scène: twee heren betreden de
toiletruimte op een internationale
luchthaven. Ze staan gelijktijdig tus
sen de schotten en begeven zich ge
lijktijdig naar de wastafels. De ene
man, géén Fin, spreekt de ander, wél
een Fin, aan. De Fin maakt duidelijk
dat hij het niet verstaat, (want) hij
komt uit Finland. Bij het horen van
deze naam wil de eerste man ineens
zijn bewondering voor Paavo Nurmi
laten blijken en gaat bij gebrek aan
woorden als een houterige trimmer
rondjes rennen door de toiletruimte on
der het uitroepen van Paa-vo-Nur-mi.
Paa-vo-Nurmi...
- Misschien is dit de gepaste plaats,
waarop ik met u even van gedachten
kan wisselen over de hoge idealen
waaraan de Olympische Spelen mank
gaan, want ik ben na de bezichtiging
van Nurmi's standbeeld (hij rent in
brons) ongewild de Olympische kuip
van Helsinki betreden. Wachtende op
vrouw en kinderen, liep ik wat te dren
telen in de hal onder het stadion. Ik
keek door glazen deuren met een hori
zontaal raamwerk naar de tribunes die
aan de andere kant oprezen. Door de
kijker van mijn fototoestel onderzocht
ik of er van dit lijnenspel van voor-
en achtergrond een aardige foto is
te maken.
Ik ben nog niet aan afdrukken toege
komen, of een stadionambtenaar opent
een glazen deur en gebaart dat ik wel
even het stadion in mag. „Ik sta hier
alleen maar even te wachten", zeg
ik, maar hij wil van geen weigering
weten. Hij zet de deur op de haak en
loopt demonstratief weg. Ik ben nog
nooit in een stadion geweest en nu zal
de eerste de beste tribunebaas wel
even bepalen, wanneer ik een stadion
mag betreden. Achteraf ben ik wel
blij even het lege stadion te zijn bin
nengelopen, want te midden van die
hoge tribunes (met veel bankreclame-
borden; het wemelt in Finland van
de banken: de kleinkinderen van on
ze gastheer- en vrouw speelden niet
voor niets „bankje" met onze kinde
ren) voelde ik me vrij van het idee
dat je „die geweldige sfeer van zo'n
stadion moet ondergaan, vooral tijdens
het zingen van het Wilhelmus".
Het enige wat daar mijn aandacht
trok was een „multifunctionele" trac
tor op het kleine middenveld die de
grond ergens voor bewerkte en waar
achter meeuwen fladderden op zoek
naar wormen en larven. Het lijkt me,
ik heb daar op de Oostzee nog eens
over nagedacht, dat een roggeakker
midden in zo'n stadion nog niet eens
zo gek is. Het publiek heeft als de
aren rijpen een prachtig uitzicht. De
atleten die de 5000 meter moeten lopen,
kunnen terwijl ze op de achterblijvers
wachten even aan de rand een plasje
doen of korenbloemen plukken om als
iedereen weer bij is „in de overtuiging
dat de sportieve krachtmeting om des-
zelfs wil edelmoedigheid en ridder
lijkheid bij de atleet aankweekt, als
mede respect voor de prestatie van de
tegenstander" (Olympische gedach
te) arm in arm de eindstreep over
te huppelen. Daarnaast lijkt het me,
dat met zo'n wuivend roggeveld de mo
gelijkheden voor gemengde sportbeoe
fening in dezelfde geest van de Olym
pische gedachte op niet onaantrekke
lijke wijze kunnen worden uitgebreid.
Halverwege Helsinki-Lahti ligt het
plaatsje Mantsala. Bij de drogist
annex boekhandel kunt u een dobbel
spel kopen dat verloopt volgens het
principe van het ganzenbordspel. U
maakt met een pion een tocht over
een kaart rond Eurazië, waarbij uw
snelheid wordt bepaald door de ogen
die u werpt en de versnellingen en
vertragingen die genummerde vakjes
voor u in petto hebben. Het spel heet
„Nordenskiölds noordoostelijke door
vaart", want hij was het die in 1878-
79 als eerste per schip via de noor
delijke route om Azië heen de Bering-
straat bereikte. Wij in Nederland
horen altijd maar weer spreken over
de poging van Heemskerk en Barentz
(1596) om Indië langs dezelfde weg te
bereiken, maar die op Nova Zembla
strandde. „Hier houdt geen sterv'ling
't uit; hier komt geen Noorman lan
den" schreef Tollens later in zijn be
roemde gedicht en dat klopt, want in
Nederlandse geschiedenisboeken ko
men we Nordenskiöld niet tegen.
Ook in dit spel kunt u in de put ge
raken. zodat u moet wachten tot een
ander u komt verlossen. Dat is op de
plaats waar het schip, de „Vega",
op nog geen twee dagen varen van de
Beringstraat in het ijs vast raakte
en pas na bijna tien maanden weer
loskwam. Tijdens het lange winter
verblijf maakte de bemanning kennis
met het volk der Tjoektjen, bij wie,
zo schreef Nordenskiöld „volledige
anarchie" heerste (anarchie in de neu
trale betekenis van het woord). On
danks dat leidden ze een vredig be
staan, de kinderen werden goed ver
zorgd, oprechtheid werd in ere^gehour
den en de vrouwen waren gelijk
waardig aan de mannen. (Voor dit
laatste hebben wij een staatssecretaris
met een begroting van enige miljoe
nen).
Waarom is dit spel in Mantsala te
koop? In de buurt van deze plaats,
bij het gehucht Numminen heeft Nor
denskiöld zijn jeugd doorgebracht op
een landgoed, vandaar.
Toen we van ons vakantie-adres ver
trokken, had onze oudste dochter
koorts en tekende zfrch op haar onder
been een lelijke rode vlek af. In Riihi-
maki zochten we een dokter op. Ze had
een infectie opgelopen, mogelijk tij
dens zwemmen, waarvoor deze zeer
jonge arts en penicillinekuur uit
schreef. Toen ik iets niet begreep,
vroeg ik of hij het misschien in het
Engels of Duits wilde zeggen. Het bleef
toen lang stil en ik geloof dat ik hem
in verlegenheid heb gebracht. Met zijn
wijsvinger bleef hij maar nadenkend
over de rode vlek wrijven alsof hij
figuren in het zand tekende en sprak
„Es war früher...". Hij zweeg.
Ik deed toen maar of ik hem begrepen
had. Dat doe ik in Finland wel meer,
want je kunt niet voortdurend zeg
gen dat je iets niet begrijpt.
Onze reis van Helsinki naar Travemün-
de verliep snel. Het schip vaart 30,5
knopen (56 km/uur buiten de bebouw
de kom) en dat is maar goed ook,
want het schip, de Finnjet, vonden
we ongezellig en we begonnen een
beetje genoeg te krijgen van al die
veerschepen. Aan boord moest ik nog
een laatste opdracht uitvoeren, die ik
mezelf gegeven had: mijn
derde flesje-met-bericht over boord
gooien. Dat is in twee seconden ge
beurt. denkt u, maar dat viel tegen.
Voor vertrek uit Nederland (ik begin
maar vooraan, anders kom ik er zelf
ook niet uit) stonden er drie flesjes
in de gang klaar (bruin glas, 46 cm
hoog, rode dop, brede schouders) met
in elk een rolletje papier met daarop
in schrijfmachineschrift mijn eigen
adres en het verzoek aan de vinder
mij van zijn vondst op de hoogte te
willen stellen.
Daaraan heb ik twee lokmiddelen
toegevoegd: een cadeautje en publica
tie in een krant. Tot zo ver ziet hef
flesjesplan er als een aardigheidje uit.
Ben je bezig met de voorbereiding,
dan vat je de zaak steeds ernstiger
op, althans zo verging het mij. Je
hoopt - ook al is de kans op antwoord
kleiner dan 0,019$: - dat er iets op komt
en dus vroeg ik me bijvoorbeeld af
hoe ik een fles die langdurig in zee
water moet drijven goed afsluit.
Tast het vervuilde zeewater ook lijm-
stoffen aan? Wat voor kleur, welke af
metingen, enz. Mijn vrouw heeft ge
woon drie flesjes bij de drogist ge
kocht, maar die vragen houden je toch
wel even bezig. (Ik had natuurlijk ook
een felgele plastic fles kunnen kopen,
waaraan ik een drijver met zwaailicht
had kunnen verbinden, maar daar is
niks an, dat is niet echt. Het moet
een beetje lijken op de fles waarmee
een schipbreukeling op een onbewoond
eiland zijn laatste hoop laat varen
De eerste fles heb ik in de Noordzee
geworpen, enkele uren voor de aan
komst in het Noorse Kristiansand. De
ze fles heb ik keurig zien wegdobbe-
ren. Voor de plaats van de tweede
fles had ik al vroeg een keuze ge
maakt: tussen de Zweedse kust en de
Aland-eilanden. Voorbij deze archipel
zijn duizenden klippen en rotsen en die
leken mij om verschillende redenen
minder gewenst. Er is daar trouwens
wel eens een Finse postbode met zijn
bootje gestrand, naar wie langer dan
een week gezocht moest worden. Van
mijn postfles hoef ik daar dus hele
maal niks te verwachten.
De tweede fles dan heb ik van het
hoogste dek in zee geslingerd, maar
dat had ik niet moeten doen. De klap
op het water klonk wat vreemd, ik
zag de fles niet drijven en er sche
merde iets wits in het water. Dat kon
alleen het briefje geweest zijn.
Op de Finnjet heb ik de zaak dus an
ders aangepakt. Van het kartonnetje
naaigaren van mijn vrouw heb ik wat
stukjes aan elkaar geknoopt. Omdat
ik wilde voelen hoe het dunne garen
door je vingers glijdt als er een fles
aan hangt heb ik in de hut, liggend op
de hoogste kooi even „geoefend".
Vooraan op het schip, aan de Russi
sche kant heb ik de fles langs de
scheepswand laten zakken. Enkele me
ters boven water liet de tweede knoop
los en de fles verdween in het schuim
van het boegwater.
Niettemin heb ik goede hoop dat hij
eens in Zweden, de Sovjet-Unie, Polen
of de DDR zal aanspoelen. De tekst
van deze fles is geschreven in het
Zweeds, Duits, Engels en Fins. (Voor
Polen heb ik nog even gedacht aan
Frans vanwege Chopin en Madame
Curie). De tekst is op de data, zee- en
scheepsnamen na gelijkluidend. In de
Duitse versie spreek ik niet gewoon
over fles, maar over „Freundschafts-
flasche". Een beetje „Schwarmerei"
kan bij de Duitsers nooit kwaad. Nu
weet ik niet of een communistische
Duitser „schwarmt" (een Duitse com
munist denk ik niet). Gelukkig bracht
de houdster van ons logement in Tra-
vemünde duidelijkheid op dit punt. Bij
het ontbijt spraken we over West en
Oost-Duitsland en over de actualiteit
in het algemeen. Ik zei dat ik na on
ze thuiskomst me weer van een en an
der op de hoogte moest stellen.
Ik wist niet eens of Nederland al een
nieuwe regering had. Dat ging in de
Bondsrepubliek met de SPD en FDP
wel wat sneller, merkte ik op.
Ja, zei de vrouw, „das sind ja alle
Kommunisten".
Zulke verklaringen scheppen tenmin
ste lucht en in het opbeurende besef
dat ik „die innenpolitische Lage
Deutschlands" weer geheel kon over
zien, zijn we langs Hamburg, Bremen
en Osnabrück naar huis gereden, waar
de twijgen van de lijsterbes buigen on
der de oranje trossen, het gras hoog
staat in de achtertuin en onze „huis
bewaarder" met vele attenties ons een
heerlijke thuiskomst had bereid.
J. K. C. Postema.
O
O
X
DAMES- EN
WLr HERENKLEDING
if nèt even anders!
TKI.. 15418
I.AA NSTI» A AT HA A It N
Voor 55-plussers is de touringcar het favoriete vervoermiddel, relatief voordelig
komt men comfortabel op de plaats van bestemming.
Evenals andere jaren heeft Stichting
55+ reizen een folder uitgegeven met
daarin een aantal vakantiemogelijkhe
den, speciaal voor hen die 55 jaar en
ouder zijn.
Het is een eenvoudige brochure van
bescheiden formaat; toch vindt men
hierin een aantal aantrekkelijke va
kanties.
Zoals enige nazomer- en herfstvakan
ties naar Cochem aan de Moezel, naar
Tirol en Salzkammergut Wenen in
Oostenrijk. Daarnaast enige Kerstva
kanties en een speciale Seniorenvakan
tie naar Kramsach in Tirol. DeZe .ac
tiviteiten'-vakantie wordt door de
Stichting in samenwerking met het VVV
van dit kleine Tiroolse dorp georgani-
1. Het is vooral een reis voor hen
die in hun vakantie actief willen zijn.
Zij zullen zich in Kramsach geen mo
ment behoeven te vervelen; er zijn
vele activiteiten gepland waaraan men
deel kan nemen. Uiteraard is deelna
me niet verplicht, men bepaald zelf
hoe men deze Seniorenweek tot de
meest fijne vakantie gaat maken.
Aantrekkelijk zijn ook de vakanties die
Stichting 55+ reizen in november a.s.
organiseert omdat zij dan 5 jaar werk
zaam is. Deze vakanties zijn dan ook
LUSTRUMREIZEN genoemd en men
heeft de keuze uit een vakantie naar
Wenen, naar Israël of met de „Black
Prince" cruisen naar Madeira eri de
Canarische eilanden. Een drietal ge-
Soester Jeugdherberg
In den korten tijd van haar bestaan heeft de Jeugdherberg reeds 700
overnachtingen geboekt. Hoewel op een druk bezoek was gerekend, zijn
de verwachtingen hierdoor zeer overtroffen en de Herberg-moeder
heeft zich geducht moeten weren om al haar klantjes goed te verzorgen
en de regels van de Herberg in te prenten.
De schoolklassen, die uit de groote steden kwamen, zijn meestal twee
dagen gebleven om van Soest te genieten. De mooie omgeving van de
herberg stelde hun daartoe ruimschoots in de gelegenheid en de
kinderen vertrokken uitgestoeid en opgefrischt met de geur van hei en
dennen in de haren.
Troepjes wandelaars en wielrijders kwamen 's avonds binnenvallen,
strekten er 's nachts de vermoeide beenen uit en gingen 's morgens
weer verder. Ook eenige buitenlanders wisten de „Heidebloem" te
vinden en waren tevreden met de goede verzorging. In het Herberg-
dagboek komt o.a. de volgende ontboezeming voor: „Nord, Ost, Süd und
West. Hier in Soest gefiel es uns auf's best."
Dieven in het Kampeerterrein
In den nacht van Zaterdag op Zondag hebben ongenoode gasten een
bezoek gebracht aan een afzonderlijk staande rijwieltent nabij het
kampeerterrein te Soestduinen, alwaar rijwielen en ander materiaal
was opgeborgen. Waar deze tent geheel afzonderlijk staat en nog al ver
af van de andere tenten, konden de dieven hun slag ongestoord slaan.
Vele rijwielen werden uit de tent gehaald en over de heide verspreid.
Het was hun blijkbaar echter niet te doen om de rijwielen zelf, dan wel
om de belastingplaatjes, .waarvan een groot aantal van de rijwiel-
len werden medegenomen. Ook eenige andere artikelen worden
vermist. De politie heeft terstond een uitvoerig onderzoek ingesteld.
Diefstal en nog wat
Dinsdagavond werd onze gemeente bezocht door een militair, die bij
een rijwielhandelaar een rijwielbelastingmerk te koop aanbood. De
niets kwaads vermoedende handelaar kocht dit en betaalde den militair
2,50. Even daarna gaf dezelfde militair aan een passeerend persoon
een oud heerenrijwiel cadeau. De politie hiervan direct in kennis
gesteld, begon direct een onderzoek, doch het mocht haar niet gelukken
bedoeld persoon op te sporen. Wel werd in dit onderzoek zijn naam
bekend.
Den volgenden morgen kon de militair worden opgespoord te Amers
foort. Nadat hij zich had ziek gemeld, was hij in het militair Hosp.
opgenomen. In een direct afgenomen verhoor, bekende hij zich te
hebben schuldig gemaakt aan diefstal van 3 rijwielen en een 6-tal
rijwielbelastingmerken, alsmede een insluiping met diefstal resp.
gepleegd te Soest, Amersfoort en Baarn.
Als gevolg van dit onderzoek konden eenige rijwielen en belasting-
merken, alsmede eenig geld in beslag worden genomen. Bedoeld
persoon, welke bleek te zijn een zekere H. W. B., afkomstig uit
Amsterdam en dienende bij het 2e Esc. Huzaren, had zich, volgens zijn
zeggen, uit angst ziek gemeld.
Hoewel door onze politie verzocht, kon B. niet uit het hospitaal worden
ontslagen, terwijl, wegens gebrek aan manschappen, bedoeld persoon
evenmin onder bewaking kon worden gesteld. Nog dien avond is B.,
hetgeen te voorzien was, uit het hospitaal ontvlucht.
E.S.V.A.C.
In een dezer dagen door genoemde voetbalclub gehouden ledenvergade
ring, werd besloten ook dit jaar deel te nemen aan de door de V.V.
„Soesterberg" uitgeschreven Zilveren Motor-wedstrijden. Aan de com
petitie van den U.P.V.B. zal worden deelgenomen met niet minder dan 6
elftallen. Tevens werd besloten een kleine overdekte tribune, plaats
biedende voor 125 personen, langs het speelveld te doen bouwen.
Hiervoor zal de medewerking van den U.P.V.B. worden ingeroepen.
UIT DE ADVERTENTIËN:
NAAR DE ZUIDERZEE: Een prachtig gelegenheid deze grootsche
werken te bezichtigen wordt U geboden op Zondag 30 Augustus a.s. per
extra salonboot „De Amsterdam". Vertrek 's morgens 6 uur vanaf
Kuijer, Baarnsche dijk. Muziek aan boord. Consumptie tegen billijken
prijs. Kaarten a 3,- per persoon, bij C. Verschoor, Nieuwstraat.
heel verschillende, maar wel relatief
voordelige reizen.
Spanje is bij Stichting 55+ reizen uit
de gratie geraakt als het gaat om over-
winteringsreizen. Voor de komende
winter is de keuze gevallen voor een
verblijf op het zonnige eiland Hvar
in Joegoslavië.
Men kan daar heen -uit-en-thuis- 36 da
gen, verblijf in een goed hotel op ba
sis van vol-pension, voor plm. 50,-
per dag. Niet duur, zeker als men be
denkt dat alle kosten, ook de verzeke
ringen, in dit bedrag zijn begrepen.
Een extra pluspunt is dat deelnemers
- onverschillig waar ze in Nederland
wonen - thuis worden afgehaald en dat
voor vervoer naar Schiphol wordt ge
zorgd. Voor de 55-plussers dus geen
gesjouw met wellicht extra zware kof
fers!
De folder waarin deze vakanties zijn
omschreven is op aanvraag (gratis)
verkrijgbaar bij Stichting 55 reizen,
Stationsplein 7, 3743 KK Baarn. Tele
fonisch bereikbaar onder nr. 02154-
17078/17801. Ook kan men informeren
waar de folder op het dichtstbijzijnde
adres verkrijgbaar is; u heeft de bro
chure dan wellicht nog sneller in uw
bezit.
alle merken
10.000 km beurten
remrevisies
kleine servicebeurten
erkend BK LPG
inbouwstation
op alle reparaties
Bovag garantie
Shell
Quick Servicebedrijf
„SMITS WEG"
A. J. Zwiers
Weegbreestr. 54 - Soest - Tel. 17658
De politie heeft een 40-jarige inwoner
van Soest aangehouden op verdenking
van het plegen van ontucht met een
3-jarig meisje. De man is na verhoor
en nadat tegen hem proces-verbaal
was opgemaakt in vrijheid gesteld.
Omstreeks tien uur vrijdagmorgen
werd de man die in het Soesterveen
liep te wandelen, aangesproken door
een 6-jarig meisje dat in gezelschap
was van haar jongere zusje. Zij vroeg
de man of hij wist waar de kleuter
school was. De man vroeg de meisjes
met hem mee te gaan en ging de
berging van een flat in. Het oudste
meisje stuurde hij naar buiten om op
de fietsen te passen, waarna hij met
.het jongste kind optucKt pleegde.
Bij een inbraak in een auto heeft de
onbekende dader uit de kofferruimte
niet minder dan 5.009 rapportdelen
ontvreemd ten nadele van een inge
nieursbureau- in Amersfoort. Van de
ze waardevolle formulieren moest een
nieuwe computeruitdraai worden
gemaakt, wat een schadepost beteken
de van 14.400 gulden.
De inbraak in de auto van H. B., die
geparkeerd stond op de Kornet, werd
in de nacht van woensdag op donder
dag gepleegd. De rapportdelen werden
in de buurt, op straat en in tuinen,
teruggevonden. Het was echter onbe
gonnen werk óm uit te zoeken of er
niet één miste en om ze opnieuw te
bundelen.
De dader heeft vermoedelijk gebruik
gemaakt van een valse sleutel.
Hij vernielde de carburateur van de
auto en ontvreemdde de bougiekabels.
Van de diefstal en de vernieling is aan
gifte gedaan bij de politie.
Geschrokken omwonenden
van een leegstaand huis aan
de Noorderweg alarmeerden
in het weekend de politie,
dat het huis werd gekraakt
door een aantal jongelui. De
politie ging er met twee wa
gens op af en trof inderdaad
twee jongelui in de woning
aan. Ze keken zeer ver
schrikt bij het zien van de
politie, want ze waren zo
heerlijk aan 't spelen en zich
van geen kwaad bewust. Het
waren dan ook kinderen van
drie turven hoog, die waar-
schijplijk 1 nog nooit van
kraken hebben gehoord. De
alarmerende telefoontjes uit
de buurt waren op z'n minst
voorbarig geweest.
'k Waas heul niet vaan plaan
om in me vaakkaansie nog un
gehannes te schrieve, moar
de redaaksie het me de kraangt
aachteraan estuurd en toeng
sting d'r toch zo'n mooi ploatje
vaan ming in, daa'k ut niet
loate kon om effe te berichte,
daa'k goed annekomme bin
met de heule haandel.
Ik zit ok niet zo veer vurt, moar
wel an 't woater. Aalle doage
voare met me bootje en doar
hek toch zo'n meroakelse schik
in. De vrouw ok en daat komp
mooi uut. En aaltied moar
mooi weer. 't Is gewoon heul
baar maan. In Hollaand ken
ut ok, as de Bilt moar wil.
Me huurmaan op de kaamping
zee op un maarrege, daaw we
de aandere daag rege en hoa-
gel zouwe kriege, moar daat
kwaam heul niet uut.
Ik kwaam dur aachter, daattie
nogaal un ouwe roadio haad
en doar laag ut an, schaat ik.
't Is aanders wel waat op ut
woater, vaandoag de daag.
Vreugger zee ji goeiedaag
aajje mekoar teuge kwaam
en noeng sloan ze mekoar met
de pikhoak om der haarses
om ut eerste in de sluus te kom-
me! Op un poar ploatse, woar
ut goed drok is, goan heule
gezinne un daaggie „sluusje
kieke" as aattraaksie. De pe-
taatkroam sting dur ok aal
bie, die zaag ter haandel in.
In Haarderwiek an de sluus
vloge de lege bierflesse deur
de lucht, 't Leek wel un woater-
slaag omtrent.
Aallus mot ok uut de haand
lope, aangders deug ut niet.
Zellufs de rekreoasie doet mee.
Een ik laas in de kraangt, daat
de krosboan ok moar weer mos
blieve, zo laang aas 't kaan.
'k Haad nog zo edaacht, daat-
ut in me voakaansie rustig
zouw blieve met niet deur goan-
de plaanne, moar ik ben nog
niet effe vurt vaan Soest of
't is weer zo.
Ajje 't ming vroagt, daan mok
zegge, houw ut nog woat kaalm
an met daat soort zoake, ak
weer thuus ben zaa'k me d'r
weer goed teuge an bemoeie.
Ok ut noatuurbaad nog moar
an houwe, nog un poar vaan
deuze waarme doage en we
komme uut de koste.
Moar geejn winst moake, waant
daat is un vies woord teuges-
woordig.
Tot voorte mee.
HANNES V. D. NENG
klassiek
Mollerusstraat 7
3743 BW Baarn
tel. 02154-12797
Een goeie stoel is uw vriend.
Hij draagt uw vermoeide lichaam
komfortabel en behaaglijk.
Zijn solide konstruktie kan tegen
uw stootje en zijn stijlvolle
karakter geeft een vertrouwde
sfeer aan uw interieur.
Zo'n goeie vriend kies je toch
heel zorgvuldig?
k.de boer zoon bv
adviseurs voor interieur en
binnenhuisarchitektuur svm
Vorige week is er al iets gezegd over afscheidingen
en bestratingen; deze week de eigenlijke indeling
van de „kleine" tuin. Bij het plannen van de te
bestraten gedeeltes van de tuin moet goed rekening
worden gehouden met het aantal mensen, wat
gemiddeld van het terras gebruik gaat maken. Het
is wel zo prettig als het eventuele bezoek ook een
plekje kan krijgen. Hiernaast is de ligging t.o.v. de
zon zeer belangrijk. Zon in uiteraard prettig, maar
op een hete zomerdag wil je om 2 uur 's middags
toch ook wel in de schaduw kunnen zitten. Een
schaduwrijk plekje kan gemaakt worden door een
boom bij het terras te planten, welke een klein
gedeelte overschaduwt of door een tweede terrasje
op een minder zonnige plek te plannen. Meestal
hoeft dit tweede terrasje niet zo groot te zijn.
De tuin gaat vaak groter lijken, wanneer een terras
niet recht in de tuin ligt, maar bijvoorbeeld
diagonaal. Hierdoor wordt een bepaald diepte
effect bereikt. Paden kunnen ook het beste niet
rechtlijnig gelegd worden, maar enigszins schuin
verlopend, waardoor niet aan één kant een lange,
smalle strook ontstaat. Smalle stroken doen de tuin
smal en lang lijken. Ook hoogte verschillen geven
een verruimend effect aan de tuin. Een goed
voorbeeld hiervan is de zitkuil, welke ook nog het
voordeel heeft, dat op de randen gezeten kan
worden, wat uiteraard ruimtewinst oplevert. Het
hoogte verschil hoeft slechts enkele decimeters te
zijn. De grond die uit het verdiepte terras komt kan
uitstekend gebruikt worden voor het maken van
verhoogde bakken, welke ook weer ruimte effect
geven en bovendien wat gemakkelijker in onder
houd zijn. Kruipende planten langs de randen van de
bakken gaan op den duur over de randen hangen en
geven hierdoor een extra dimensie aan het geheel.
Belangrijk is ook de coulissen werking. Het klinkt
misschien wat vreemd, maar een tuin lijkt het
kleinst wanneer in een blik het hele oppervlak
overzien kan worden. Veel interessanter wordt de
tuin, wanneer er verschillende „ruimtes" ontstaan.
Vlak achter het terras dat tegen het huis ligt wordt
bijvoorbeeld wat hogere beplanting gezet of een
verhoogde bak gemaakt. Hierdoor moet je om dit
„obstakel" heen om te zien wat er achter nog te
beleven is. Hierdoor is niet in één keer het einde van
de tuin te zien, zodat hij groter gaat lijken. Wanneer
de ruimte het toelaat, kan dit meerdere malen
herhaald worden.
Tenslotte de beplanting. Ook deze kan het aanzicht
van de tuin bepalen. Een of meer bomen zijn
belangrijk voor de hoogte werking en lijnvorming in
de tuin. Kies hiervoor bomen die niet zo waanzinnig
groot worden als bijv. een beuk, maar liefst niet
hoger dan 3-5 meter, met een luchtige kroon, zodat
erook nog iets onder kan groeien.
Enige voorbeelden: Fluweelboom (Rhustyphina),
Duivelswandelstok (Aralia elata), Lijsterbes (Sor-
bus); Sierappels (Malus), enz.
Ook bij het kiezen van heesters is er enige voorzich
tigheid geboden. Laat U bij de aanschaf vooral goed
voorlichten over de te verwachten omvang van de
plant. Een struik van drie meter hoog en breed zal
de hele tuin overheersen.
Fljnbladige planten en bomen geven een luchtig
aanzien, terwijl grofbladige gewassen snel over
heersen en de ruimte kleiner doen lijken.
