Vernieuwde en uitgebreide
ijzerwarenhandel Hooijer
heropend
Meningen van
lezers
50 Jaar geleden
in Soest
VAARDERHOOGT
UIT ETEN
DeSoestef
Duineii
Robberse kaas heeft een nieuwe baas
Gehannes...
DOE-HET-ZELVERS
u
MET DE
KAARTCLUB?
Hondenbelasting
In Hartje Zuid:
Onderdeel zendinstallatie
in beslag genomen
12 Februari 1932
voor
Een moeras of ven in
de tuin.
10
11
Soester Courant van woensdag 17 februari 1982
11
IÉ
Wethouder drs. J. L. Menne (midden) maakte op deze machine zelf de sleutel waarmee hij de zaak van Ab Hooijer
opende. Rechts de heer Hooijer. Foto. Goos van der wm
Vorige week woensdagmiddag opende
wethouder drs. J. L. Menne de op de
hoek van de Soesterbergsestraat en
Eikenlaan gevestigde zaak in ijzer
waren (en aanverwante artikelen)
Hooijer. In dat verband sprak de wet
houder van „een symbolische start van
Soest's tweede winkelpool Hartje-Zuid,
gelijkwaardig aan het winkelcentrum
Van Weedestraat". De heer Hooijer
noemde de wethouder „een sleutel-
Eenmaal per jaar rijzen weer dezelfde problemen. Veel
mensen, geen geld en toch lekker eten. Wij maken er
geen probleem van Tot 200 personen
vanaf f 14.50 een geheel menu (vanaf
20 pers.)
Vraag vrijbliivende informatie.
■I^MlIl I nlilI
SOESTERBERGSESTRAAT 16». SOESTOUINEN. 02155 127W.
figuur" voor de realisatie van dat
tweede winkelcentrum en om dat enige
inhoud te geven, verzocht hij de wet
houder een nieuwe sleutel te maken,
waarmee het pand geopend kon wor
den.
De heer Ab Hooijer heette zijn gasten
welkom op „één van de vele hoeken
die Hartje-Zuid rijk is". Hij zei er geen
bezwaar tegen te hebben als zijn hoek
voortaan „Alberts Corner" zou gaan
heten en hij had ook geen probleem
met de slogan „Hooijer nou nog
mooier".
Hij bracht dank aan allen die de uit
breiding en verbouwing realiseerden,
waarbij hij met name noemde zijn
medewerkers, de architect H. Beek
man en bouwbedrijf E. van den Hengel.
Wethouder Menne bracht hulde aan de
ondernemer die in deze tijd de moed
had om te investeren en uit te brei
den. „Daar spreekt vertrouwen in de
toekomst uit, in Hartje-Zuid én in zich
zelf", aldus de wethouder.
Hij memoreerde dat het bedrijf in ruim
tien jaar opgebouwd werd met als be
kroning de opening op 3 mei 1979 van
de zaak aan de Soesterbergsestraat.
De nu gerealiseerde grootse uitbrei
ding noemde hij „symbolisch voor de
opbloei van Soest's tweede winkelpool
Soest-Zuid".
Hondeneigenaren hebben de aanslag
'82 wellicht deze maand ontvangen.
Wij willen aktie voeren tegen deze
diskriminerende wet, daterend uit
1851... Waarom? Omdat niemand kan
uitleggen op welke gronden deze wet
nu in 1982 nog wordt toegepast, dan
wel: een leuke meevaller voor de
gemeentekas maar; weet u waar dit
geld blijft? Wij ook niet! Zelfs de
hondepoep wordt er niet van opge
ruimd.
Wij stellen nadrukkelijk niets tegen
andere huisdieren te hebben, maar
waarom worden alleen honden
eigenaren „gestraft" en heeft deze
minderheidsgroep alleen de „twijfel
achtige eer" de gemeente een extra
bron van inkomsten te verschaffen,
terwijl voor katten, paarden, postdui
ven, kortom andere huisdieren geen
cent wordt geëist? Wist U dat niet elke
gemeente deze belasting heft?
Men is overgeleverde aan de willekeur
van de gemeente en in dit geval staat
daar niets tegenover wat de hond of
hondeneigenaar ten goede komt.
Wij hebben begrip voor de benarde
economische situatie waarin de ge
meente Soest thans verkeert echter,
diezelfde Situatie geldt ook voor vele
hondeneigenaren, alleen met dit ver
schil, wij hebben geen extra potje wat
we naar believen kunnen aanspreken
c.q. uitbreiden; want dat gebeurt vol
gend jaar, dan wordt de hondenbe
lasting wederom verhoogd! Daarom
voelen wij, als betalers van honden
belasting ons als minderheidsgroep
gediskrimineerd!
Als U. inwoners van Soest, onze me
ning deelt en met ons gezamenlijk
aktie wilt voeren, kunt U schriftelijk
reageren via de rubriek „Meningen
van Lezers" van deze krant of bellen
033-12457, aktiegroep hondenbelasting
Soesterberg.
Vuilnis
Vanmorgen met mijn man samen de
garage eens flink te lijf gegaan, 't Was
zaterdag en we waren er speciaal
vroeg voor opgestaan. Als paarden
gewerkt en een grote kartonnen doos
met troep gevuld. Om kwart voor
twee zeulden we die achter in de auto.
„Mens" zei mijn echtgenoot nog, „die
krijg je nooit alleen uit de auto".
„Geef: niks" zei ik, „die mensen daar
helpen mij echt wel".
Om drie minuten voor twee kom ik bij
de stortplaats aan nadat ik eerst ge
constateerd heb dat op het grote bord
staat dat ik zaterdags tot twee uur mag
brengen. Hek zit al op slot, de zaak is al
keurig netjes opgeruimd en aange
veegd. Aan een zich aldaar bevinden
de meneer vraag ik of ik er niet even in
mag. „Tèk sit pslot" is het korte en
ietwat onvriendelijke antwoord. Op
mijn constateren dat het toch nog geen
twee uur is zegt hij alleen weer mono
syllabisch dat „tek pslot sit". Om één
minuut over twee komen twee auto's
met gemeentemensen het terrein afrij
den naar huis.
Ik zie bloed. Op dat moment ben ik
beslist sterk genoeg om in mijn ééntje
die zware doos uit mijn auto te sleuren
en voor dat „pslotte" hek te kwakken.
Of zal ik 'm omdraaien en alles er uit
kiepen en dan fijn een heleboel honde-£
drollen gaan zoeken en er bovenop
leggen?
Misschien vind ik ook nog wel paarde-
poep.
Boven het hek hangt een keurig bordje.
„Verboden vuil buiten het hek te zet
ten" zegt het. Misschien heeft al vaker
iemand deze kwaaie aandrang gehad
om één minuut voor twee en lekker
even gewacht tot ze weg waren om één
minuut over twee.
Een kennis van mij heeft onlangs
samen met haar man de tuin gesnoeid.
Ze hebben er prima bossen van ge
maakt en toen de groot-vuil-ophaal-
dienst gebeld en een afspraak ge
maakt. Op het juiste tijdstip verscheen
de vrachtwagen. Niemand kwam d'r
uit. „Zou ik het er zelf in moeten
gooien" dacht mijn kennis, die daar
niet te flauw voor is maar niemand in
de wielen wil rijden. Eindelijk komt er
een man uit. Zegt dat ze deze bossen
eigenlijk niet mee kunnen nemen. „Ze
moeten één meter vijftig zijn" zegt hij,
„en deze zijn minstens één meter vijf
eh zeventig". „Ja" zegt mijn ken
nis, „de volgende keer zal ik er steeds
een centimeter bijhouden".
Beste heren van de gemeente, wat bent
U eigenlijk aan het doen? Ik kan U ook
gaan bellen, want mijn doos heeft de
gewenste afmetingen en er zitten géén
kranten in. Want ik heb vernomen dat
als er kranten bijzitten U de boel ook
niet accepteert. Die kunnen in een
vuilniszak. Maar wil ik een oude ma
tras kwijt dan moet ik die eerst in
handzame stukken van één meter vijf
tig hakken. Leuk voor die Turkse
vrouw die ik eens met vertedering zag
lopen met een nog heel bruikbare
matras op haar rug. Die zit dan nu
letterlijk met de brokken.
Ik weet dat we moeten bezuinigen.
Maar als we door de nood gedwongen
onze spiraalmatrassen in de bossen
rondom Soest gaan kwakken zal het U
toch iets meer gaan kosten zou ik
zo denken.
Map Melis
„Ik hoop dat dit de aanzet wordt voor
de uitgroei van dit centrum", aldus
de heer Menne.
Na een nieuwe sleutel gemaakt te
hebben, opende hij het pand.
Binnen werd na een dankwoord van
mevrouw S. Hooijer-Burgman („laten
we nu alleen maar vooruitzien en dit
fraaie borduurwerk van jaren verder
afmaken"het glas geheven.
Wie in Soest „Robberse" zegt, zegt
„kaas". In Hartje-Zuid is kaas hele
maal „in", want naast Robberse is
er vlak in de buurt een gezonde con
current die naar de naam Bor luis
tert, terwijl op enige afstand Jan Hil-
horst met zijn bekende kaasboerderij
„De Staelenhoef" voor de nodige loop
zorgt. Hij is dus niet alleen. Maar
dat is nou juist één van de redenen
waarom de heer Robberse waakzaam
is en er voortdurend voor zorgt dat
zijn assortiment zo breed mogelijk
kan worden aangeboden en kwalitatief
op zo'n hoog peil blijft staan.
Dat heeft niet alleen met de kaas zelf
te maken. Ook het advies van degeen
die verkoopt is van belang. Hoe groter
het assortiment, hoe meer vakkennis
wordt vereist. Kaas verkoop je niet
zomaar voor de vuist weg. „Van kaas
moet je zelf kaas hebben gegeten wil
je' je cliënt optimaal kunnen bedie
nen". Dat zegt de heer Robberse en
hij kan het weten. Al vele jaren staat
hij in Soest met zijn beide zaken be
kend ais dè all-rounder op het gebied
van alle soorten kaas. binnen- en bui
tenlandse. Sinds kort vertrouwt hij zijn
zaken in Hartje-Zuid toe aan Charles
van Luneschlorf, een vakman in hart
en nieren en dat is iets waar de klant
recht op heeft.
Kaasspecialist
„Het stempel „kaasspecialist" kan
niet iedereen zonder meer op zijn
pakpapier zetten.
Het mag wel, daar niet van, maar
je dient het wel waar te maken".
Dat zegt Robberse zelf, de man die,
al is hij nog jong, zijn sporen in het
zakendoen al heeft verdiend.
Niet alleen in Soest heeft hij twee
bloeiende zaken, ook in Bussum geniet
de Kaasspecialist Robberse grote be
kendheid.
In een woning aan de Obrechtstraat
heeft de afdeling bijzondere wetten van
de politie een onderdeel van een zend
en ontvangstinstallatie in beslag geno
men. Het betrof een vermogenop-
voerder bij goedgekeurde apparatuur.
Voor dit onderdeel was echter geen
vergunning afgegeven.
INGEZONDEN STUKKEN
(Buiten verantwoordelijkheid der redactie.
Aan de redactie van
De Soester Courant
Het Soester Nieuwsblad
De Soester Post
De Bode
De Soester te Soest.
De Raad van Commissarissen van de N.V. Centrale Slachtplaats te
Soest verzoekt hierbij naar aanleiding van de publicatie in De Soester
van 6 Febr. 1.1. omtrent een z.g.n. „slachthuisschandaal" beleefd op
name van het volgende
Naar het gebeurde is een onderzoek ingesteld door de commissaris
sen; zij kunnen in verband met een en ander het volgende bereids me-
dedeelen:
Het betrof de noodslachting ('s avonds te c.a. 9 uur) van een stier, dien
de eigenaar, daar het beest vlagen van dolheid vertoonde, niet langer
op stal durfde houden.
Het op het slachthuis aanwezige bedwelmingsmateriaal is van de beste
kwaliteit, bij vrijwel alle abbattoirs in gebruik. Of het falen van dit
apparaat te wijten is aan de omstandigheid, dat men het beest niet
durfde benaderen, waardoor wegknipping van den zwaren haardos
op het voorhoofd gelijk anders geschiedt, thans niet kon geschieden,
dan wel aan den abnormaal harden schedel waardoor het beest in het
geheel niet reageerde op de bedwelmingspogingen, dan wel aan het
niet aanwezig zijn van patronen van het zwaarste kaliber, is iets wat
buiten de feiten staat waar het om gaat, n.1. of er sprake is van „beest
achtige mishandeling" en of den stier levend de nek is afgezaagd.
Van mishandeling is in het minst geen sprakehet beest is hoogstens
door de eerste pogingen ten deel bedwelmd geweest: hadden deze po
gingen pijn veroorzaakt, dan zou het beest daarop zeker hebben ge
reageerd. Daar algeheele bedwelming niet mogelijk bleek met de ge
bruikelijke middelen, is de stier op ouderwetsche wijze geslacht, door
namelijk met een mokerslag op de hersenen te verdooven en vervol
gens de slachting te doen plaatsvinden door halsafsnijding; dit laatste
vindt anders eveneens steeds plaats na bedwelming op de gewone ma
nier.
Van het gebruik van een zaag, noch van het levend bij bewustzijn slach
ten, is dus absoluut geen sprake. Dit is zonder meer onwaar.
De Raad van Commissarissen betreurt het, dat op schandaaltjes be
luste bladen dergelijke berichten plaatsen als hier is geschied, waar
bij slechts kan gedacht worden aan opzet of grove lichtvaardigheid;
de goede naam van de gemeente, alsmede die van het abattoir is hier
door geheel onnoodig in opspraak gebracht.
Namens den Raad der Commissarissen,
Mr. J. H. v. DOORNE,
Secretaris.
Soest, 10 Februari 1932.
Mijnheer de Redacteur.
Verzoeke beleefd opname van het volgende in uw blad.
Van modegrillen tot Dierenmishandeling
Toen de Europeanen Amerika ontdekten en kennis maakten met de
Roodhuiden vonden zij bij hen veel vreemds en bespottelijks o.a. de
hoofdtooi van vogelveeren. Nog 5 eeuwen later deden Europeanen het
zelfde. Wel hebben we gezien, dat sedert eenige jaren vrouwen tot be
zinning kwamen en hoeden droegen eenvoudig en zonder veeren, maar
't schijnt helaas, dat zulks weer voorbij zal gaan. Vóór eenige jaren
liepen er vrouwen rond met opgezette vogels op het hoofd: de prach
tige paradijsvogel, colibri, meeuw, staart van zilverreiger enz. aldus
er niet aan denkend, hoe Gods heerlijke schepping werd uitgemoord
ter wille van modegrillen.
Hierin gingen zoogenaamd „beschaafden" voor en de onnadenkenden
volgden zooals gewoonlijk de zotternij. Onkunde is oorzaak van veel
ellende. Indien vrouwen een oogenblik er aan dachten wat 't beteekent,
staart en slagpennen van een struisvogel uit te trekken en de jongen
over de huid verspreide veertjes, zouden zij met hun fijn gevoel voor
zulk een hoofdtooi toch moeten bedanken. Wel snoeperig staat zoo'n
hoedje met struisveren hè?
De struisvogels zijn goedaardige dieren, doch als de tijd aanbreekt
van veeren uittrekken, worden zij „vreeselijk boosaardig"
Ach! menschen leert nadenken en begrijpen en offert toch niet langer
aan heb- en geldzucht van lieden die bereid zijn tot het uitmoorden
van hetschoone.
Dankend voor opname,
Uw abonné,
J. J. DE KOEIJER.
Voordracht over doelmatige voeding
Woensdag 17 en Donderdag 18 Febr. e.k. zal respectievelijk in Hotel
„Eemland" en Hotel „De Gouden Ploeg" een voordracht worden ge
houden over Doelmatige voeding met betrekking tot de Maggi's pro
ducten. De groote belangstelling, welke heden ten dage voor het voe-
dingsvraagstuk aan den dag wordt gelegd, gaf de fabriek van Maggi's
Voedingsmiddelen te Amsterdam aanleiding een bedrijfsfilm te doen
vervaardigen, die overzichtelijk het ontstaan der Maggi's producten
in beeld brengt.
In vele plaatsen hier te lande zijn dergelijke demonstraties reeds ge
houden en mochten zij zich steeds in een druk bezoek verheugen.
Het geheel is goed verzorgd en de leerzame opnamen vallen algemeen
in de smaak, zoodat wij er dan ook niet aan twijfelen, of de dames zul
len van deze gelegenheid een druk gebruik maken. Men leze de ver
dere aankondiging in dit blad.
Het kaaswinkeltje van vroeger is niet
meer te vergelijken met dat van van
daag. Planken vol goudgele hollandse
gezondheid zorgen voor een vorste
lijke aanblik als je de winkel aan de
Soesterbergsestraat binnenstapt.
Maar wat ook meteen opvalt zijn de
talloze andere artikelen, die direct of
indirect met dit zuivelprodukt te ma
ken hebben; zoals paté's, nootjes, sala
des, etc.
De Hollanders hebben de kaas meer
lief dan ooit te voren. Daar zal de pu
bliciteit, die er op grote schaal voor
wordt gemaakt, wel het nodige aan
hebben bijgedragen. Er is jaarlijks een
grote reklamecampagne, die het
nederlandse volk niet alleen de
kaas zelf op smakelijke wijze voor
houdt, maar ook onderwijst wat er
allemaal voor zalige combinaties te
maken zijn. Je kunt bakken met kaas,
maar ook in de soep kan een fikse
plak hollands goud een belangrijke
rol spelen. En wie kende zo'n 25 jaar
geleden de smaak van kaasfondue?
Dat waren er maar weinigen. Ook het
Zwitsérse specialité „Raclette" vindt
steeds meer ingang in Nederland.
Raclette is de naam voor een kaas die
gemakkelijk kan worden gesmolten
en gedurende langere tijd heerlijk
soepel blijft en zich uitstekend laat
smaken bij b.v. nieuwe aardappelen.
Mooi wit wijntje erbij en u hebt een
maaltijd, die door zijn eenvoud en op
rechtheid zó exclusief en bovendien be
taalbaar is dat het alleszins aan te
bevelen is uw gasten te verrassen als u
eens „wat anders" wilt.
Nieuwe kaasbaas
„Nog niet zo gek lang geleden, begin
vorig jaar geloof ik, besloot ik mijn
zaak aan de Soesterbergsestraat te
verpachten. Drie zaken tegelijk wer
den mij wat veel. Ik ben nog wel lek
ker jong, maar toch, het is een hele
organisatie. Je bent nooit klaar. Het
gaat altijd maar door. 't Is net één
hele grote kaas, die nooit op wil ra
ken". Dat zegt Wim Robberse. Enthou
siast zakenman in kaas in de ruimste
zin van het woord. „In het begin, toen
die verpachting pas rond was, liep het
wel lekker, maar waarom het later
toch minder ging, heb ik eigenlijk nooit
goed begrepen. Ik denk daar maar
niet te lang over na, daar koop ik
toch niks voor, maar ik zat er wel een
beetje mee. Ik heb begrepen dat Hart
je-Zuid een prima toekomst tegemoet
gaat als één van de twee grote winkel
polen in Soest; daar wil ik straks goed
in meedraaien.
Het is een prachtige winkelruimte in
Zuid en ik denk dat we er ook wel uit
gekomen zijn met de aanstelling van
Charles als chef. Hij werkt ruim drie
jaar bij ons en heeft al lang bewezen
het kaas-vak in zijn vingers te hebben.
En dat is echt niet niks, meneer, te
genwoordig, want kijk maar om u
heen. Het is allemaal geel, maar het
is allemaal anders.
Hou die namen, die smaken, de wijze
van bereiden, de toepassingsmoge
lijkheden allemaal maar eens keurig
in je hoofd op een rijtje. Dat valt niet
mee. Het publiek wil veel weten. Met
kaas, het wordt zelfs op TV verteld,
kun je ongelooflijk veel dingen doen.
Waar vroeger niet aan werd gedacht,
is nu de gewoonste zaak van de we
reld. Als u eens wist wat er aan fon
due wordt omgezet en wat daar alle
maal bijkomt! Niet zomaar een wijn
tje, welnee, het dient er precies bij te
passen hoor. De vraag wordt steeds
groter. Dat is op zich natuurlijk ver
heugend, maar wel „bij" blijven, Wil
lem, denk ik dan maar. Samen met
Charles hier in Zuid. En dat lukt pri
ma denk ik". Robberse kijkt best te
vreden.
Niet alleen
De nieuwe kaas-baas Charles in Zuid
staat er niet helemaal alleen voor.
Zijn vrouw Inge gaat er al even ent
housiast tegenaan. Ze werken er nu al
samen een paar weekjes en wie er
onlangs heeft gekocht, zal het vakman
schap, de vriendelijkheid en de vlot
te manier waarop alles wordt gere
geld, wel hebben ervaren. Naast kaas
en wijn zijn er ditjes en datjes die
het grote publiek zullen aanspreken.
Er is een aparte afdeling, die in samen
werking met Jamin is ingericht. Op het
eerste gezicht een wat vreemde „hand-
in-hand", maar als je er even over
doordenkt is het eigenlijk vrij lo
gisch dat bij goed en lekker eten,
de bonbon en het aparte koekje-bij-de
koffie-na, niet te versmaden zijn. U
kunt het bij „de Kaasspecialist" gelijk
mee inkopen.
Charles van Luneschlorf, de nieuwe
„kaasbaas" van Robberse in Hartje-
Zuid.
Nouveauté:
vele soorten (stok)brood
Dat kaas en brood dikke vrienden van
elkaar zijn is al vele, vele jaren een be
kend gegeven.
Maar door de franse invloeden van de
laatste tien, twintig jaar, is er toch
nog wel wat anders met dat „broodje
kaas" aan de hand. Wie door Soest
wandelt, ziet niet zelden boodschap
pentassen vol stokbroden voorbij
trekken. Op weg naar een gezellig
kaas-festijn, want dat is in de meeste
gevallen wel het eindpunt van zo'n
verzameling „lange jongens". Hoe
verser ze zijn, hoe lekkerder.
De kaasspecialist heeft dat verser-dan-
vers-probleem - want brood neigt
sneller oud te worden dan kaas - op
een wel heel speciale manier opge
lost. In Ridderkerk staat een franse
bakkerij, - natuurlijk met een joyeus
klinkende franse naam: „Sofi de
France" -., waar onder leiding van
de meester-bakker „Monsieur George
Picherit" (het kan niet op) allerlei
soorten Frans brood op origineel
franse wijze wordt bereid. De ver
werkte grondstoffen zijn speciaal uit
Frankrijk geïmporteerde bloemsoor
ten, die nodig zijn om de karakteris
tieke geur en smaak te kunnen ver
krijgen. Het bakproces wordt halver
wege onderbroken en dat „half-pro-
dukt" vindt u bij de Kaasspecialist,
die het een paar keer per dag vers
„af"-bakt. Knisperknappervers gaat
het met u mee naar huis. U kunt
genieten van „Baquette", „Parisien",
„Pain de Campagne, Pain de cinq Ce-
réales, „Petits Pains", „Croissants"
en „Pains au chocolat".
Is het een wonder dat Charles met
zijn Inge iedere dag opnieuw levens
lustig hun plaatsen in de winkel aan de
Soesterbergsestraat innemen om van
dienst te zijn. U kunt op ze rekenen.
De Kaasspecialist voor jong en oud,
dat mag duidelijk zijn.
Veurig joar ben'k aal twee kere
over ongs ziekehuus an 't han-
nese eweest, moar zo as de
zoake d'r noeng veur stoan,
zaa'k ter nog moar us eejn
an woage, waant ut liekt noeng
wel kort daag te worre.
Licht daa'k Soest en ok Boare
nog un haandje ken helpe. Ze
zitte ok wel un verdeed end
veuruut te rekene.
Hebbe ze ut over un bouwplaan
veur 1995.' Zouwwe we daan
nog zieke hebbe?
In aalle gevaal zouw un mens
der omtrent ziek vaan worre
ajje leest heuveul roade en
stoate d'r an te paas komme,
veurdaat ter un besluut ken
vaalle.
Zitte ze me doar te mulle over
180 of 225 bedde. Waat moakt
daat noeng uut? En daan hebbe
ze ut nog niet eengs over eejn
of twee persoóns ledikaante.
Veur ming paart zette ze d'r
twiefeloars in. Ajje d'r moar
goed in leg ge kaan en ajje d'r
moar niet deurzaakt.
Ze ben wel baar an de gaang
met aalle soorte vaan aaksies
en doar ben'k blie om. Zo kaaj-
je zien daatter ok nog wellus
mense arges vèur benne in
ploats vaan teuge, waant die
hejje vaandoag de daag zaat.
Ik het ok aal eleze over un
priesvroag veur de noam vaan
ongs nieuwe ziekehuus, moar
ze zegge d'r niet bie waat of
daajje ken winne.
Toch niet un groatus verblief
vaan un poar moande, waant
daan doe 'k niet mee.
Ik vin ut aallemoal baar mooi,
moar liekt daat niet un bietje
op de huud verköpe veur daaj
je de beer eschóte het? As ter
niks vaan komt, hewwe voorte-
mee wel noam emoakt, moar
geejn ziekehuus. Ik zouw nog
moar niet zo haard vaan stoa-
pel löpe. Je ken beter zorge
daat de boel eerst op stoapel
stoat.
Ajje 't ming vroagt, daan mok
zegge, daa'k aal wel un idee
veur un noam het. Waat zouwe
jullie zegge vaan „SOBA-pavil-
joen"f An de Boarese kaant
krieje daan vaan eiges un bord
met ,,BASO-paviljoen" d'r op,
aangders komt doar weer un
hoop traammelaant vaan, ajje
veult waa'k bedoelt.
HANNES VAN DE NENG.
KAASSPECIALIST
„De Kaasspecialist" aan de Soesterbergsestraat
In de reeks van nieuwe tuinideeën die wij afgelopen
weken hebben beschreven mag ook het bovenstaan
de niet ontbreken. Een privé moeras of vennetje in
de tuin geeft niet alleen veel tuinen een fraaier
aanzicht maar biedt U ook na verloop van tijd een
boeiend schouwspel door de speciale plantengroei,
die er in mogelijk is en het dierlijke leven dat er
vanzelf in ontstaat. In tuinen met een wat glooiende
lijn kan zo'n moerasje of vennetje het best in het
laagste gedeelte van de tuin worden gesitueerd,
omdat dit logischer wijs het meest natuurlijk aan
doet. Hoe maken we zo'n poel? Het meest ideale
materiaal voor dit soort watertjes is vijverfolie. We
graven eerst het model uit, wat echt niet per së in
de standaard niervorm hoeft te gebeuren. De
afmeting van moeras of ven is afhankelijk van de
tuin en de smaak van diegene die hem aanlegt. Ook
voor de diepte is geen vaste regel, dieper dan 30-49
cm. is echter niet nodig, omdat er geen vissen in
hoeven te leven. Als de vorm van het aan te maken
moeras/ven naar wens is en de rand ervan helemaal
waterpas is kan het folie worden ingevouwen. Het
gemakkelijke van folie is dat het zich in de gekste
vormen laat vleien. Het folie dat oversteekt wordt in
een sleuf gestopt die op zo'n 20 cm. afstand rond het
uitgegraven model is gemaakt. De randafwerking
kan heel goed plaatsvinden met behulp van perstur-
ven die tegenwoordig weer speciaal voor tuinge-
bruik worden gemaakt. Met deze turfjes die in ver
schillende maten worden verhandeld werken we de
lelijke plastic rand weg. In het geval van een
moeras vullen we vervolgens onze creatie voor een
gedeelte met vijveraarde, die kant en klaar op
tuincentra te koop is, waarna het planten kan be
ginnen. Moerasplanten zijn er in grote variëteit en
worden meestal vanaf eind april volop aangeboden.
Tussen de turfjes kunnen we ook kleine varentjes en
kruipertjes planten, hoewel' deze met wat geduld
vaak spontaan verschijnen. Het moeras zou geen
moeras zijn als er geen water in staat. Dit wordt er
dan ook direct ingedaan. Met droog weer zal het
niveau wel wat zakken, maar over het algemeen
houdt de regenval de zaak aardig op peil. Als we
bijvoorbeeld in een heide tuin geen moeras maar
een vennetje willen maken wordt hetzelfde basin
niet gevuld met vijveraarde maar met turfmolm of
tuinturf. In zo'n voedingsbodem groeit niet veel
hetgeen ook de bedoeling is. De wateraardbei, het
veenpluis en enkele biessoorten hebben het wel
aardig naar de zin, net als in een natuurlijke ven. De
waterstand in een ven mag ook gerust variëren.
