Pretentieloze schilderijen
van Hans vaïi der Togt
VAARDERHOOGT
Veel belangstelling
voor mannen-kookles
in Soest
Uitbreiding aantal
Sherpa's Merhulagroep
Rabobank organiseert
Reisinformatieavond
in Darthuizen
Gehannes...
DOE-HET-ZELVERS
HOOP
het blad al gelezen?
Inbraak
sigarenhandel
Vitrine
leeggestolen
Rondje
Politiek
Trieste ravage
Beter laat dan nooit
Beter nu dan nooit
Handtekening setten
Dinsdag 9 maart a.s.
Grote buit
inbraak
Koninginnelaan
Overwegen gesloten
voor
Druk)
geïmpregneerd tuinhout
11
Soestf r Courant van woensdag 3 maart 1982
11
Ken teveel aan vrije tijd is er de oor
zaak van geweest dat de t.v.-presenta
tor en radio-omroeper van de AVRO
Hans van der Togt zich op het kun
stenaarspad heeft begeven. Hij schil
dert en doet dat niet onverdienste
lijk. Een beetje lief; het doet denken
aan de decors waarin hij nogal eens
verkeert.
Geen agressie op zijn doeken, maar
vriendelijke pastelkleuren; technisch
goed verzorgd. Gedurende twee maan
den zijn een twintigtal van zijn crea
ties te zien in Restaurant „De Tuin"
aan de Rademakerstraat te Soester-
berg.
Het leven van de vierendertig jaar
geleden in Maastricht geboren Hans
van der Togt is heel geleidelijk en
haast over rozen verlopen. Het ge
zegde „twaalf ambachten en der
tien ongelukken" is zeker niet op zijn
plaats, maar via de hotelvakschool,
wat stages in die sector, een paar
jaartjes leuk vliegen als stewart bij
de Lufthansa, een „spielereitje" als
gids op een rondvaartboot terecht ko
men bij de omroep, is ook weer niet
zó enerverend.
En als je dan min of meer uit pure
verveling gaat schilderen, dan lijkt
dat op een luxe bestaan. Zijn schil
derijen hebben niets te vertellen.
Leuke vlakvullingen zijn het, die,
en dat moet gezegd zijn, rustpunten
zijn en uitstekend uitkomen op grote
vlakken.
Hans van der Togt is zo'n drie jaar
geleden met dit schilderen begonnen.
Zijn productie mag er wezen. Zelf
schat hij die op tachtig tot honderd
stuks.
Toch zijn er periodes dat er totaal
niet geschilderd wordt en dan weer
is er een enorme productiviteit zoals
begin ^t jaar: in nog geen twee maan
den tija liefst tien doeken.
Hij geeft zelf toe absoluut niets van
kunst te weten, maar het geluk te
hebben dat hij via de t.v. bekendheid
geniet en dat hij vermoedelijk voorlo
pig alleen daarom in staat gesteld
wordt te exposeren.
Hij vindt dat zelf eigenlijk gênant.
„Er zijn zoveel lieden die aanzienlijk
meer in hun (kunstenaars)mars heb
ben dan ik en zij komen niet verder
dan de contraprestatie".
Hij is inmiddels aan zijn vijfde expo
sitie toe: Blokzijl, Alkmaar, twee
maal Amsterdam en dan nu in Soes-
terberg. Op 8 mei volgt een tentoon
stelling in Zoetermeer samen met Ine
Veen. Het zit hem mee.
Voor Picasso heeft hij grote bewonde-
Foto: Goos van der Wilt
ring; het werk van Karei Appel doet
hem nauwelijks iets.
Van der Togt is overigens een rea
list. Hij kan er smakelijk om lachen
dat hij als t.v.-presentator een heu
se fanclub heeft en ook het feit dat
hij uitgeroepen is tot de best gekapte
man van Nederland, beschouwt hij zo
ongeveer als „mooi meegenomen".
Het ziet er niet naar uit dat hij de om
roep zal inruilen voor zijn hobby.
Integendeel: Hans van der Togt denkt
zijn slag nog te moeten en kunnen
slaan in de tijd van de satellieten.
Schilderen blijft derhalve „tijdver
drijf".
In het gezellige Soesterbergse eethuis
je „De Tuin" kunt u een selectie uit
zijn productie „tot op heden" bewon
deren.
Ingebroken werd bij een sigarenhande
laar aan de Soesterbergsestraat. De
buit bestond geheel uit rookwaar voor
een waarde van dertigduizend gulden.
Er werden gaten in een raamkozijn
geboord, waarna het raam gemakke
lijk open gezet kon worden.
Bij een kantoorboekhandel aan de
Van Weedestraat werd vorige week in
de nacht van donderdag op vrijdag een
vitrine leeggestolen. De waarde van
het meegenomen materiaal bedraagt
1500 gulden. Met een glassnijder werd
een gat in een ruit gemaakt en toen
lag de buit voor het grijpen.
Kit het grote aantal mannen, dat zich
heeft opgegeven voor kooklessen,
blijkt dat er een behoorlijke belang
stelling bestaat voor koken bij man
nen.
Het blijkt dat er twee groepen kook-
lustigen zijn: in de eerste plaats is er
de groep, verreweg de grootste, die de
gewone dagelijkse pot wil leren koken.
Soms zijn dit jonge mensen, die op
kamers gaan wonen, maar ook men
sen, die van tijd tot tijd willen mee
doen met het bereiden van de dage
lijkse pot, of alleenstaanden. Een be
hoorlijk grote groep wordt gevormd
door gepensioneerde mannen.
Ook is er sprake van een groep man
nen, die al regelmatig kookt, daar
ook plezier in heeft, maar die hun
repertoir wat willen uitbreiden met
fijne kneepjes in het vak. Voor deze
laatste categorie zal op een, later tijd
stip vermoedelijk een cursus worden
georganiseerd.
Momenteel draait er een cursus van
5 lessen, waarbij 15 mannen, werké-
lijk uit alle leeftijdsklassen de eerste
beginselen van koken leren, d.w.z. de
grondbeginselen van de Hollandse keu
ken.
Na de vijf lessen is het mogelijk om
aardappelen, rijst, div. groenten,
vlees en vis klaar te maken en weet
men hoe sauzen en soepen worden
gemaakt.
Omdat er nog een flinke wachtlijst
is voor beginners, zullen bij voldoende
belangstelling in de 2e helft van maart
twee nieuwe cursussen van 5 lessen
starten, en wel een cursus op woens
dag en één op donderdagavond.
Voor de woensdagavond kan nog een
beperkt aantal heren worden ge
plaatst, voor de donderdagavond is
wat meer ruimte.
Bij de lessen wordt zoveel mogelijk
rekening gehouden met de wensen van
de cursisten.
Mocht u nog mee willen doen met
één van de kookcursussen, belt u dan
even naar Mar Visser, tel. 13093, Soest.
De cursusprijs bedraagt 75,- en de
lessen worden gegeven in de Huishoud
school, Talmalaan 42.
door Ane Wandelaar
Sinds Arie tot de VUT werd toe
gelaten heeft hij een levendige
belangstelling voor de plaatse
lijke politiek. Hij wordt daarbij
niet gehinderd door ook maar
enige kennis van zaken, het
geen zowel voor- als nadelen
kent. Een voordeel vindt Arie
het dat hij frisser en objectie
ver tegen de zaken aankijkt,
waardoor er van bedrijfsblind
heid geen sprake kan zijn. Na
deel: hij moet zich met de spel
regels van de politieke partijen
vertrouwd maken. Het zijn
juist de spelregels die hem aan
het denken en aan het schrij
ven hebben gezet. Straks in
juni gaan wij met z'n allen
weer naar de stembus teneinde
in een hokje, en vergezeld van
een rood potlood uit te maken
wie het de komende vier jaar
in Soest voor het zeggen krij
gen. Iedere partij barst van de
goede voornemens. Je zou ze
op het eerste gezicht allemaal
wel een kruisje willen geven.
Aangezien je dan bij de wetge
ver goed fout zit moet je slechts
met één kruisje volstaan. Een
mens gaat dan op zoek naar
de meest aantrekkelijke voor
deelaanbiedingen'
Drie maanden voor de verkie
zingen heeft Arie zijn keuze
nog* steeds niet kunnen bepa
len. Zijn twijfels worden da
gelijks groter. Arie heeft, het
zij hem door de lijsttrekkers
bij voorbaat vergeven, zo de
indruk dat er nogal gehakke
takt wordt wie en vooral waar
toekomstige gemeente-politici
op de verkiezingslijst van hun
partij terecht komen. En wat
heeft hij ontdekt? De vrouwen
emancipatie heeft in Soest blij
vend toegeslagen, en verder:
hoe populairder men is hoe gro
ter de kans lijsttrekker te wor
den of op een verkiesbare
plaats terecht te komen. Wan
neer in Soest vrouwen het po
litieke werk beter beheersen
dan de mannen dan mag wat
Arie betreft de hele raad uit
vrouwvolk bestaan. Vrouwen
louter en alleen op een lijst
plaatsen omdat er anders over
achterstelling zou kunnen wor
den gekibbeld, is pure onzin.
Net zo onzinnig is het, lijsttrek
kers aan te wijzen met hun po
pulariteit als basis en achter
grond. Lang geleden heeft Arie
een alleraardigst nichtje van
hem eens horen zeggen: „Ik
kies Schermerhorn, omdat hij
er zo aardig uitziet en zo'n leu
ke stem heeft". Arie bedoelt
maar. Alle politieke partijen
in Soest, niet één uitgezonderd,
zouden er verstandig aan doen
de bekwaamheid van hun kan
didaten te etaleren aan het kie
zersvolk. Dat sommige kandi
daten dan ook nog blijken po
pulair te zijn is mooi meegeno
men, al mag dit laatste met het
kiezen van de vrouw of de man
op de juiste plaats niets te ma
ken hebben. Populariteit is
even broos, betrekkelijk als
vergankelijk. Bekwaamheid
daarentegen is blijvend.
Arie heeft in deze rubriek de
vorige week nogal uitvoerig
stilgestaan bij de kommer en
kwel rond De Borg. Bij zijn be
schouwingen over het culturele
leven in Soest is hij min of
meer achteloos voorbijgegaan
aan het instituut openluchtthe
ater. Alsof het niet meer zou
bestaan. Daar is eigenlijk in
vele opzichten een beetje spra
ke van. Wat onderhoud betreft
stond het bij de gemeente toch
al niet op de prioriteitenlijst,
wat gebruik betreft heeft het
veel weg van een ondergescho
ven kind. Deze week hebben
jeugdige Soesters het open
luchttheater weer eens in de
openbaarheid gebracht. Een
Wild-West vertoning richtte
een trieste ravage aan, die,
na herstel, een rekening met
vele cijfers voor de eerste kom
ma zal opleveren. Arie is er de
ze week een kijkje gaan ne
men. Hij kwam er niet vrolijk
vandaan. Nog afgezien van wat
de jongelui er hadden aange
richt lag het openluchttheater
er bij alsof het jaren geleden
was afgeschreven.
In dit stukje een pleidooi om
met dit openluchttheatertje,
gelegen op een stukje Aards
Paradijs, nu eindelijk eens iets
te gaan doen. Met de mede
deling dat daar geen geld voor
beschikbaar is zal Arie wel
op de vingers getikt worden.
Zo eenvoudig laat Arie zich
echter niet het bos insturen.
Toen er wel geld beschikbaar
was leek het openluchttheater
ook veel op een stiefkind, dat
wel aan tafel mocht zitten
maar waarvoor geen belang
stelling bestond. Akkoord, geen
geld dus, maar laat een of
andere instantie van de ge
meente Soest dan eens probe
ren impressario's en andere
vrije ondernemers in de cultu
rele en amusementssektor
voor dit openluchttheater te in
teresseren. Algemeen gehoord
is ook de opvatting dat het
Soester publiek niet naar
het openluchttheater te bran
den is. Arie is zo vrij daar
over een andere mening op na
te houden. Zorg voor program
ma's die een groot publiek aan
spreken en het bordje „uitver
kocht" zal, evenals bij andere
openluchttheaters in het land,
noodzakelijk zijn. Makkelijk
gezegd en geschreven, zal het
verwijt aan Arie's adres zijn.
Dat is misschien dan ook wel
zo. Nog makkelijker is het he
lemaal niets te ondernemen.
Dan neem je geen risico's en
jaag je in de vakantie-maan
den, de Soester op zoek naar
zomeravondamusement in de
open lucht, de gemeente uit.
In het openluchttheater in Zeist
weten ze daar wel raad mee.
Om nou te zeggen dat wij in
Soest, met uitzondering van
Soesterberg, voorop hebben ge
lopen om Polen in materieel
opzicht de helpende hand te
bieden, is een tikkeltje over
dreven.
„Beter laat dan nooit" dacht
Arie, toen hij er van hoorde dat
de stichting Spullenhulp er als
nog iets aan gaat doen. Donder
dag 1 en zaterdag 6 maart wordt
er aan de Veldweg op u ge
wacht.
Bruikbare, schone kleding, in
Polen te dragen door volwas
senen en kinderen kunt u er
kwijt. Wie niet in de gelegen
heid is de kleding persoonlijk
af te leveren kan zich bedienen
van de telefoon. Een belletje
naar 18730 is voldoende. Wat
u aan kleding voor Polen had
gereserveerd wordt dan bij u
thuis afgehaald. Arie's advies:
Helpen beste mensen. Kijk de
kledingkast op zolder, in de
gang of waar dan ook er nog
eens op na.
Wedden dat er wat bij zit dat
ze in Polen heel best kunnen
gebruiken?
Nou dan, een mens kan toch
maar in één costuum tegelijk
lopen. En wat Arie's vrouw be
treft: die ziet hij ook zeer zel
den met twee jurken over el
kaar aan. Zou ook geen gezicht
zijn.
Nu Arie het toch met u over
Polen heeft moet hem nog iets
van het hart.
Buurman Baarn heeft met een
uniek initiatief de landelijke
pers gehaald.
Het ANP berichtte onlangs dat
de Baarnaars in de zomer
maanden een groep van ruim
60 Poolse kinderen uitgenodigd
hebben. Ze hebben er in Baarn
een stichting voor in het leven
geroepen. Zoals de plannen er
nu uitzien komen de Poolse
kinderen, leeftijd 10 tot 14 jaar,
van 31 jüli t/m 14 augustus in
Baarn vakantie vieren.
Ariê zelf is als stadsjongen in
de beruchte hongerwinter naar
het platteland geëvacueerd ge
weest. Als leider van een kin-
der-voedseltransport. De kin
deren en Arie, zij kwamen bin
nen 48 uur van de hel in de
hemel terecht.
Zou, zo vraagt Arie zich af,
Soest iets voor een aantal Pool
se kinderen kunnen onderne
men? Wij barsten hier van
voetbalverenigingen, wij heb
ben een Karnavalsclub, wij
kennen een Gilde, en als het
er op aankomt zijn wij alle
maal mensen van goede wil.
Kunnen wij die laatste conclu
sie niet eens hard maken? Wie
er net zo over denkt schrijft
Arie een briefje. Armoede is
daar, nog altijd welvaart hier.
Laten „tegenpolen" elkaar
aantrekken.
Het uur van de waarheid na
dert. Zaterdagavond zullen u
en ik weten hoeveel Soestena-
ren en Baarnaars er prijs op
stellen dat er, over hoeveel
jaar dan ook, een gloednieuw
ziekenhuis wordt gebouwd dat
de plaats zal innemen van Zon
negloren en Maarschalksbos.
Arie gelooft niet dat er een on
derwerp is waarover de laatste
maanden meer gesproken en
geschreven is dan het verdwij
nen van de twee ziekenhuizen
en wat wij daarvoor al of niet
in de plaats krijgen. Arie, zoals
eerder opgemerkt toch al geen
politieke hoogvlieger, heeft
intussen wel doorgekregen dat
slimme politieke vogels niet op
dezelfde toonhoogte fluiten als
de meeste Soestenaren en
Baarnaars. Vandaar dat de
voorstanders van een nieuw
ziekenhuis nu in actie zijn ge
komen. Met een zo groot moge
lijk aantal handtekeningen wil
men Gedeputeerde Staten on
der de neus wrijven dat Soest
en Baarn er anders over den
ken dat de heren wellicht had
den verondersteld. Er wordt
deze week dus een handteke
ning van u gevraagd. Of het
uiteindelijk zal helpen? Dat is
een door Arie niet te beant
woorden vraag. Hij weet alleen
dat met werkeloos toezien in
dit soort acties nog nooit iets
bereikt is. Soest zonder Zonne
gloren. Soest straks wellicht
zonder een dr. Toby of een
Christiaanse. Een mens moet
er niet aan denken. Je zou er
bij wijze van spreken onwel
van worden.
Padvindsters van de Merhulagroep
zijn zaterdag overgevlogen naar de
Sherpa's.
Het overvliegen is een feest. Daarom
wordt dat altijd gedaan in aanwezig
heid van ouders en belangstellenden.
Zij zijn dan getuige van het afleggen
van proeven van bekwaamheid, zoals
het oplossen van rebussen, het maken
van knopen, estafette lopen met hin
dernissen en werkjes maken van ver
schillende soorten materialen.
De Merhulagroep bestaat uit 3 groepen
meisjes. Die groepen zijn ingedeeld
naar leeftijd. Als eersten komen de ka
bouters; dit zijn meisjes van 7-10 jaar.
Voor deze leeftijd was er altijd een
wachtlijst, maar op het moment is er
weer plaats.
Padvindsters zijn meisjes van 10-14
jaar en dan komen de Sherpa's tot
18 jaar.
De meisjes komen iedere zaterdag bij
elkaar en spelen het spel van Scouting.
Af en toe wordt er een weekeinde ge
kampeerd en in de zomer gaan de
meisjes kamperen. De kabouters sla
pen in clubhuizen en de ouderen in
tenten.
Het clubhuis van de Merhulagroep is
bij de marechausseer kazerne aan de
Amsterdamsestraatweg gelegen.
Meisjes die belangstelling hebben is bij
Meisjes die belangstelling hebben
zijn iedere zaterdagmorgen van har
te welkom.
De meisjes komen om half tien 's mor
gens bij elkaar.
Iedereen is er weer volop mee bezig.
Vakantie. Vooral nu waar de tijden wat
duurder worden, is het niet steeds
eenvoudig om zo maar even een be
stemming uit de mouw te schudden,
die iedereen past. Het is duidelijk dat
veel mensen wat kieskeuriger de reis
programma's doornemen en nauw
lettend toezien op de totale reissom.
Dat heeft niet alleen te maken met de
afstand en de manier van reizen, maar
ook met het aantal personen dat mee
gaat. Een paar factoren bepalen de
uitgave voor die twee, drie of vier
weken genieten ergens anders in de
wereld.
De Rabobank kan wat de vele moge
lijkheden betreft, bogen op een rijk
gescharkeerde club van gerenom
meerde touroperators die hun volledi
ge pakket reizen via de reisadviseurs
van de bank aan het publiek aanbiedt.
De Rabobank zelf heeft alle maatre
gelen binnen haar eigen organisatie
genomen om de reisman of- vrouw aan
de balie zo deskundig mogelijk te laten
opereren.
Informatie
Een zeer belangrijk onderdeel van de
voorbereidingen voor een vakantie is
de informatie die men graag zo breed
mogelijk wil inwinnen.. Weliswaar we
ten velen wel waarheen de reis zal
moeten gaan, maar toch blijven er nog
Inbrekers hebben kans gezien geduren
de de afwezigheid van enkele dagen
van de bewoners van een huis aan de
Koninginnelaan een grote buit weg te
slepen.
Die bestond uit een kleuren-t.v., een
tuner/versterker, een draaitafel, een
cassettedeck, een draagbare radio,
dertig langspeelplaten, een verre
kijker, een geldkistje met documen
ten en filmapparatuur.
Om binnen te kunnen komen, licht
ten zij een achterdeur uit de schar
nieren.
veel vragen over. Over de manier van
reizen, de weg erheen, de reisduur, de
omgeving, het hotel, de appartemen
ten, het zwembad, de toestand waarin
het strand verkeert. Kortom, men wil
weten. Ook zij die nu nog moeten
kiezen waar ter wereld er geluierd, ge
wandeld of gezwommen zal worden,
kunnen terecht op de informatieavond
die de Rabobank Soest organiseert,
Dinsdagavond 9 maart van 20,00 uur
tot 23.00 uur in Restaurant Darthuizen,
Prins Hendriklaan 1 in Soest. Het
accent van deze voorlichtingsavond,
waar ook films zullen worden gedraaid
en een lekker kopje koffie geserveerd
wordt, ligt op de busreizen, met name
de busreizen die worden georgani
seerd door O AD.
Busreizen komen er weer in en het is
zeker niet onverstandig er meer over
te weten te komen. De bus is nog altijd
een gezellig vervoersmiddel en daarbij
hoeft u heus niet meteen te denken aan
jolige groepen gefeestneusde reizigers
met voorop ome-Willem-de-chauffeur,
die de meute muzikaal aanvoert. Er is
wel wat veranderd. Busreizen zijn
goed georganiseerde traject-reizen die
onder uitstekende leiding worden uit
gevoerd met toerwagens waarin u zeer
comfortabel van plaats naar plaats
wordt vervoerd. Vaak ziet u veel meer
dan met welk ander vervoermiddel
dan ook. Waar u vroeger zelf stuurde,
ontdekt u nu, luxueus voortzoevend,
allerlei details die u toen niet zijn
opgevallen. En dan: u reist ook nog
voordelig!
Films en een kwis
De films die in het vooruitzicht worden
gesteld gaan over busreizen naar Oos
tenrijk en Joegoslavië, alsmede een
film over Malta. In de pauze kunt u
deelnemen aan een speelse vakantie-
kwis waarin u leuke prijsjes kunt
winnen.
De reisadviseuse van de Rabobank,
Gabriëlle v.d. Heuvel is uiteraard aan
wezig om u niet alleen alles te vertellen
over busreizen, mar ook over de moge
lijkheden van de huur van een bunga
low van Sporthuis Centrum of een
rondreis in het Verre Oosten. Zeker de
moeite waard om te gaan nformeren
bij de Rabobank in Restaurant Dart-
huizen op 9 maart a.s. Maak er een
vakantieavond van!
D'r wouwe un poar roadsleje
zo moar un haandje vol du-
zendjes an meneer Vaan
Daam geve vaanwege asdaat-
tie un heule tied aarmoei met
ze huus an de Torestroat haad
ehaad.
Daat waas un oardig kedootje
eweest. Moar 't gong mooi niet
deur. De plaanne viele weer in
duge en die leg ge d'r aal waat
op Soest. De gemeengte wouw
de zoake faatsoeneluk aafhaan-
dele.
Verdeed, as ut toch niet over
de cengte goat! Je komt ter ge
wóón niet omheejn. Of daajje
de roadio of de T. V. anzet, je
heurt niks aangders. Kraangte
vol zunig nieuws; aalle doage
strukel je d 'r over.
Affin9» die viefduzend piek
blief in de pot. Moar d'r mot
854.000 gulde uut komme veur
de opstaalle an de Eigendom
weg. 't Is me nogaal zo'n be-
draagje! Daat komt vaast deur
de noam vaan die weg.
't Geld wordt aalsmoar ming-
der woard, moar eigedomme
ok. Koöphuze kaajje an de
stroatsteejne niet kwiet. Koöp-
febrieke leg ge nog wel oardig
in de pries, ak ut zo bekiekt.
As de gemeengte die spulle
in haande kriegt en ze hebbe
d'r nog us spiet vaan, daan
moewe un aangdere noam an
die weg geve. Domme Eige-
weg" komt ter daan op ut
stroatbordje te stoan.
Ak ut goed eheurd het, daan
zitter un sjemische febriek in
daat kaapitoale paand. Ik
houwt me haart vaast as doaro
de boel teuge de grongd goat.
Wie weet waatter ongderuut
komt. Waat hoale ze an? Ze
groave vaan aalles op teuges-
woördig. Licht is Soest daan
weer an de beurt mettut mil-
jeu-nieuws.
Ongze pliesie kreeg un vlieg-
rongdje angeboje böve de Del-
tawarke. Daat vink oardig
vaan de luchtmaacht. Moar
haadde ze niet beter un duuk-
vlucht bove de Soesterwarke
kenne moake? Zo omtrent de
Eigedomweg?
Ze hebben vaast wel vaan die
nieuwe loazerstroale an boord,
woarmee je deur aalles heejn
kieke ken en dan zouvje un
hoop zoake an 't daaghvht ken
ne breng e.
Ajje 't ming vroagt, daan mok
zegge, kiek daan meteejn us
effe noar aal daat verkeer daat
vaan de Koningsweg aaf komt
en de Nieuweweg op mot rieje.
As ut spitsuur heerst, kom je
d'r heul niet uut.
Daa's echt un gevaal om us
faatsoeneluk aaf te haandele.
Un eigedom gevaal, zaa'k
moar zegge.
HANNES VAN DE NENG.
De komende dagen zal een aantal
overwegen van de Nederlandse Spoor
wegen in verband met het systema
tisch onderhoud aan deze overwegen
gedurende bepaalde uren gesloten zijn
voor alle verkeer, met uitzondering
van voetgangers.
Op 3 maart van 07.30 tot 12.00 uur de
Spiekerweg; op 3 maart van 12.00 tot
16.00 uur de Eemweg; op 4 maart van
07.30 tot 12.00 uur de Weideweg; op 4
maart van 12.00 tot 16.00 uur de Grote
Melmweg en op 5 maart van 07.30 tot
16.00 uur de Veldweg. Verder is in de
nacht van 11 op 12 maart van 23.30 tot
06.30 uur de overweg in de Peter v.d.
Breemerweg afgesloten.
Er worden tegenwoordig nogal wat houtprodukten
voor de tuin aangeboden. Niet alleen tuincentra,
maar ook doe het zelf zaken en bouwmarkten zijn
hierin aktief, hetgeen de concurrentie in deze tak
flink bevordert. Door slinkse advertenties waarin
geïmpregneerd tuinhout voor heel ongelooflijke
prijzen worden aangeboden houden dergelijk bedrij
ven de loop erin. De afnemers denken voor een
prikje de eigenaar te worden van goed verduur
zaamde produkten, maar dit gaat slechts zelden op.
Onder het impregneren van hun tuinhoutprodukten
zoals vlechtschermen, rond en vierhoutpalen, per
gola's hout etc. wordt er bij deze zaken uitgegaan
van een dompelbad in de carboleum. Zo'n dompel
bad geeft natuurlijk erg weinig bescherming tegen
houtrot, omdat alleen de buitenkant in aanraking
komt met een rotwerend produkt.
Hout dat echter in de tuin jaar in jaar uit moet
meegaan moet wel druk geïmpregneerd zijn. Dit
vormt de beste bescherming voor het hout dat
konstant blootgesteld is aan vochtigheid van lucht
en bodem. Druk-geïmpregneerde houtprodukten
zijn helaas wel wat duurder maar gaan daarentegen
wel 3 a 4 maal zo lang mee dan geïmpregneerd hout.
Een rondpaal in carboleum gedompeld zal als
staander van een hek op normaal vochtige zand
grond zo'n 5 a 6 jaar meegaan. Al enkele jaren geven
fabrikanten uit Denemarken, waar veel tuincentra
indirect bij inkopen 25 jaar garantie op al hun
druk-geïmpregneerde artikelen. Dit is op zich al
waarborg genoeg voor de kwaliteit van het op juiste
wijze verduurzaamde hout.
Onder 14 atmosfeer druk wobdt er in deze fabrieken
geïmpregneerd. Dit gebeurt in grote impregneer
ketels. Die hoge druk garandeert een gelijkmatige
impregneer kwaliteit tot in de kern van het hout. Het
middel dat gebruikt wordt is „Tancas C" een in
water opgelost Koper-Chroom-Arsenicum zout dat
na impregnatie onschadelijk is voor mens en dier.
Onafhankelijke laboratoria hebben uitgemaakt dat
grenenhouten palen op deze manier zo'n 40 jaar mee
kunnen gaan. Een zeer respectabele tijd mogen we
wel stellen, iets wat door louter impregneren, in de
zin van even dompelen, bij lange na niet wordt
geëvenaard. Het is daarom verstandig bij aankoop
van tuinhout even goed na te denken of het niet beter
is om een wat hogere eenmalige uitgave te besteden
aan een kwaliteitsprodukt dat vrijwel onbeperkt
meegaat.
t
