Twintig jaar stichting
„De Paardenkamp"
groots gevierd
VAARDERHOOGT
ZONWERING
ROLLUIKEN
DUBBELE
BEGLAZING
Stichting Centrum
Maatschappelijke
Dienstverlening Soest -
Baarn en Eemnes
zoekt voorzitter
24 mei: Vrouwendag
voor ontwapening
GEHANNES
DOE-HET-ZELVERS
Boek ten doop gehouden:
Rondje
Hemelvaartsdag
Radio Soest
in de lucht
Zestig mille
en nog wat
Uit de
partijprogramma 's
Nogmaals
hondepoep
Kermis in Soest
Restaurant
van den Brink
Wij zijn le en 2e Pinksterdag
Geslaagd
voor
Eenjarigen in bloembak of tuin (deel 3)<
Soes ter Courant van woensdag 26 mei 1982
Bede van een Paard: „Bij het
stijgen, sla mij niet; Bij het
dalen, jaag mij niet; In den
stal, vergeet mij niet; Hooi
en graan, misgun mij niet;
Onthou mij 't frisse water niet;
Ben ik warm, verkoel mij niet;
Ruk mij aan de teugels niet;
Zijt gij boos, dan beul mij niet;
Plaag mij met d'opzetteugel
niet; En - bedek mijne ogen
niet".
Aldus een fraai rijm in het boek
„Ons Paardenkamp" dat voor
zitter en mede-oprichter van de
Stichting De Paardenkamp, de
heer C. J. 't Hart j.1. zaterdag
ten doop hield. Het regende
flink, maar geen van de vele
honderden, uit het hele land af
komstige, bezoekers, wilde deze
doop missen en geduldig ston
den zij de toespraken uit.
Zoals gewoonlijk maakte de heer 't
Hart er weer een geweldige happe
ning van. De viering van het twintig
jarig bestaan van „zijn" Paarden
kamp moet voor hem een hoogtepunt
in zijn veeljarige aktiviteiten, voor
het dier in het algemeen, geweest zijn.
Staande voor een microfoon vertelde
hij over het ontstaan van de Paarden
kamp en over de mensen van het eers
te uur: oud-voorzitter en mede-oprich
ter P. M. Wijsmuller, de dames W. H.
van Woerkom-'s Gravendijk en A. G.
Kok-Staaloud-burgemeester Ben-
tinck; de eerste verzorgers, de heren
De Heus en Groen; de behuizing aan
de Klein-Engendaalweg en het eerste
paard ..Corrie".
't Hart bracht dank aan hen allen en
aan de honderden gulle gevers die het
voortbestaan van de Paardenkamp
mogelijk maakten en nog maken.
In het zeer leesbare boek, dat alleen
bij De Paardenkamp aan de Birkstraat
verkrijgbaar is, vertelt de heer 't Hart
de levensgeschiedenis van al die paar
den, nu al 112 in totaal, exclusief
het drietal dat j.1. zaterdag afgeleverd
werd, die in de loop der jaren een rus
tige welverdiende oude dag in Soest
hebben mogen doorbrengen.
Korte levensgeschiedenissen, waar
in ook duidelijk de betrokkenheid van
de mensen met dikwijls ,,hun" paard
tot uiting komt. Zaterdag werden
liefst 804 exemplaren van het boek
verkocht; zondag nog eens 60, terwijl
er ook nog zo'n 350 via giro-overschrij
ving besteld waren.
't Hart reikte .eerste" exemplaren uit
aan de mensen die aan de wieg van
de Paardenkamp stonden: oud-burge
meester Bentinck (,,U kwam zelf om
de eerste stallen te openen; u stuur
de geen wethouder") en de heer Wijs
muller („Kom 't Hart, dan richten
we vanavond De Paardenkamp op"
Dankwoorden spraken zowel de heer
Bentinck als de heer Wijsmuller en
namens de „Stichting Gretha en Adrie
Pieck" werd een fraaie tekening aan
geboden, terwijl de heer Bokkers, na
mens het personeel een bloemstuk
overhandigde.
Daarna werden de drie nieuwkomers
verwelkomd: Menno (32) uit Biltho-
ven, Saphir (26) uit Rotterdam en
Demsje (32) uit Oldeboorn. Daarmee
is de bezetting van dit nationale rust
huis voor paarden op 52 gekomen.
Het bleef nog lang druk aan de Birk
straat, waar aan het begin van de
feestviering PVO met majorettes en
puppyrettes voor een uitstekende
stemming zorgde.
De heer C. J. 't Hart (rechts) overhan
digt het boek „Ons Paardenkamp"
aan oud burgemeester Bentinck. Links
de eerste voorzichter van de Stichting
Paardenkamp, de heer P. M. Wijs
muller.
Foto: Herman van Dam
Amersfoortsestraat 83 b, Soesterberg.
door Arie Wandelaar
Beste mensen, geloof het of niet,
Arie zette zijn platvoeten Hemel-
vaartsmorgen cm half zes op het
koude zeil van zijn slaapkamer. Dat
kwam zo. Arie's zoon had een dag
tevoren aangekondigd dat hij met
zijn gezin zou gaan dauwzwemmen,
hetgeen iets heel anders is dan
dauwtrappen. Of opa ook mis
schien belangstelling had? Niet van
harte heeft Arie zijn ja-woord gege
ven en dus zat hij er aan vast. Marie
met stomheid geslagen, zij kent
Arie als een baasje, dat het liefst
vijf kwartier in een uur slaapt. He-
melvaartsmorgen waren de rollen
echter omgedraaid. Arie er uit,
Marie draaide zich nog eens om.
Hoe ouder, hoe gekker, dacht Arie
toen hij in de late voorjaarsregen
zich per fiets voortbewoog naar het
Soester Natuurbad. Ter plekke
ontdekte hij ongeveer 100 gelijkge
stemden die, zonder er ook maar
één cent voor te betalen gratis
mochten zwemmen en met gratis
koffie en thee werden gelaafd. Tot
acht uur in de morgen heeft Arie
tevergeefs op zijn nageslacht ge
wacht. In een niet zo'n beste stem
ming is hij daarna aan de terugtocht
begonnen. Thuis trof hij Marie aan
zoals hij haar verlaten had: slapend.
Arie heeft die vredige toestand zo
gelaten en is vervolgens per telefoon
verhaal gaan halen bij zijn nakome
lingen. Aan de andere kant van de
lijn duizend verontschuldigingen.
De wekkerradio zou niet zijn afge
lopen. Arie vond het een aardige,
maar niet sterke.verklaring. Als er
in zijn jonge jaren wekkerradio's
bestaan zouden hebben, dan zou hij
de uitvlucht zelf verzonnen kunnen
hebben. Met de belofdte dat wij el
kaar bij de opening van de
Ambachtenmarkt zouden ontmoe
ten, is Arie vervolgens thee gaan
zetten, brandde zijn vingers aan een
broodrooster en verwierf bewonde
ring van Marie voor het perfect ge
kookte eitje dat hij serveerde.
Om de drukte te ontlopen had Arie
het plan geopperd dit jaar eens
vroeg de Kerkebuurt te bezoeken.
Een bepaald niet exclusieve
gedachte. Half Soest was die
morgen vroeg uit bed gevallen.
Een half uur nadat de burgemees
ter, slechts hoorbaar voor een klein
groepje mensen, met niet een van
zijn beste toespraken, de Ambach
tenmarkt geopend had, kon je bij
wijze van spreken al over de hoof
den lopen. Hetgeen Arie in zijn
rubriek een week eerder voorspeld
had kwam uit, want zijn
kleinkinderen toonden vooral be
langstelling voor oude ambachten
die zich in de omgeving van respec
tievelijk poffertjes, gevulde koeken
en paling afspeelden. Daar Arie
zeer ontactisch zijn auto had gepar
keerd in de omgeving van een ban
ketbakkerij, kon hij ook niet om ijs
met boerenjongens van Dogterom
been. Bij Van Asch saté en braad
worst voor het borreltje thuis ge
kocht en nog net op tijd aanwezig
bij de poppenkastvoorstelling van
twaalf uur. Over de oude ambach
tenmarkt zelf kan Arie kort zijn.
Het was ook dit jaar weer een stuk
vermaak voor duizenden in en
buiten Soest. Het is een in bewonde
ring jaarlijks terugkijken naar hoe
het vroeger allemaal ging. Mensen,
die oude ambachten beoefenen, het
zijn anno 1982 kunstenaars gewor
den. Zonder subsidie van CRM.
Zou 't misschien onder meer daarin
kunnen zitten?
Bij een bezoekje aan 'De Borg' zag
Arie een aantal heren in kopjes kof
fie roeren die hem zeer bekend
voorkwamen. De heren wel te ver
staan. Arie aan het informeren. Het
bleken René Eybersen (NCRV),
Cees van Drongelen (AVRO) en Jan
Leijendekker (VARA) te zijn. In
hun gezelschap Robert Meeder, een
zoon van de eigenaar van 'De
Gouden Snaar', wiens leven uit ra
dio, televisie en grammofoonplaten
lijkt te bestaan. Robert Meeder ver
telde Arie dat het nu zeker is dat
radio Soest op de vooravond en de
avond van de verkiezingen via de
kabel in de lucht zal zijn. Alle fi
nanciële hindernissen zijn, dankzij
de Soester Courant, de politieke
partijen (op één na) en 'De Gouden
Snaar' genomen.
Ruim zes uur radio met program
ma's afgestemd op de gemeente-
raads verkiezi ngen
Eybersen zal de centrale presentatie
verzorgen, Van Drongelen en Leij
endekker nemen de vraaggesprek
ken met de fractieleiders voor hun
rekening. Arie heeft nu al besloten
de programma's van RADIO
SOEST te beluisteren. Hij rekent er
op, dat de door de wol geverfde
omroepmensen, ze wonen allen in
Soest, een aantal pittig gekruide
vragen voor de gemeentepolitici in
voorraad hebben. Mocht dat mis
schien niet het geval zijn, dan heeft
Arie er nog wel een stuk of wat.
RADIO SOEST, volgende week in
de lucht. Luisteren mensen.
'Als de samenstellers van het
rapport voor 60.000 gulden geen
antwoord kunnen geven op deze
vraag, denkt u dat wij dat pro
deo wel kunnen doen?' Deze
uitspraak las Arie de afgelopen
week in de Amersfoortse Courant.
Een uitspraak uit de mond van een
van de bestuursleden van 'DE
BORG' op de vraag naar de oplos
sing van de problemen waarmee hel
dorpshuis geconfronteerd wordt.
Arie is zich na het lezen van het be
richt op z'n Hollands gezegd van
twee dingen rot geschrokken.
Hebben wij 60.000 gulden neerge
teld aan een adviescommissie, die
blijkens de vraag van het bestuurs
lid, er niet volledig in is geslaagd
een verantwoorde nieuwe koers
voor DE BORG uit te zetten? Ver
der in het verhaal leest Arie dat het
nieuwe DE BORG-bestuur in de
toekomst voortaan uit vijf personen
zal bestaan, de directeur grotere be
voegdheden moet krijgen, de statu
ten aangepast moeten worden en de
garantievoorwaarden van rente en
aflossing dienen te worden herzien.
Arie kent in zijn omgeving mensen,
die voor heel wat minder dan 60.00Q
gulden een dergelijk advies hadden
willen geven. Sterker nog, het zijn
geluiden die, alvorend de 60 mille-
opdracht gegeven werd, al eens
eerder werd beluisterd. Wat je ver
der weg haalt schijnt echter in Soest
ook beter te smaken en zwaarder te
wegen. Zestig mille voor een advies
waarvan zelfs nog geen panklare
oplossing kan worden gebakken.
Het lijkt Arie een aardig onder
werpje voor de vragenstellers, die
straks voor RADIO SOEST politie
ke partijen aan de tand voelen.
Arie ontving van een bevriende uit
gever het alleraardigste boekje
"STOF GENOEG", geschreven
door Wim Meijles, auteur van
„SPELEN MET WOORDEN".In
het nieuwe boekje een aantal pro
grammapunten van een aantal poli
tieke partijen. Dit laatste in verband
met de in het najaar te houden ver
kiezingen. Met toestemming van de
uitgever mag U een stukje met Arie
meelezen.
De PPR wil dat er meer feministers
komen, en zo mogelijk een première
De PSP wil ons land zo snel moge
lijk vorstvrij maken.
Het CDA wil een betere verwerking
van de geloofsafval.
De SGP vindt dat we de kleine zelf
standigen niet zomaar kunnen laten
zwemmen (en zeker niet op
zondag).
De VVD pleit voor een sterke be
vordering van de werkgenegenheid.
De PvdA wil naar nieuwe wegen
zoeken. De VVD vindt dat wij die
gewoon moeten aanleggen.
Het GPV wil een betere bescher
ming van de gezangvogels in ons
land.
"STOF GENOEG" een boekje met
nog veel meer gezellige onzin. Ko
pen dus.
De actiegroep, die tegen betaling
van hondenbelasting is," was de af
gelopen week in rep en roer. Heel
even maar. Men had er middels een
gerucht 'lucht' van gekregen dat de
genen die hun handtekening hadden
gezet in het kader van de actie tegen
hondenbelasting in de gemeente,
alsnog een aanslag plus boete zou
den krijgen. Op zo een cruciaal mo
ment is gemeentevoorlichter Ben J.
van Os niet voor één gat te vangen.
'Hoe komen de mensen toch aan die
onzin?', vroeg hij zich af. 'Op de
handtekeningenlijsten staan alleen
namen, geen adressen. Controleren
is dus onmogelijk.' Op het eerste
gezicht lijkt dat een geruststellende
mededeling. Ook hier bedriegt ech
ter de schijn. Hondenbezitters, die
nog niet tot betaling van hondenbe
lasting zijn overgegaan krijgen per
dwangbevel daartoe alsnog de gele
genheid Zo zijn ze bij de gemeente
dan ook wel weer. Het wordt een
betaling voor meer dan één luchtje,
want hoe het gerucht in de Soester
wereld was gekomen kon zelfs de
gemeentevoorlichter niet verklaren.
En dat laatste zegt wat.
Om nou te zeggen, dat Arie afgelo
pen zondag met zijn grote en kleine
nazaten door de standhouders van
de kermis met open armen werd
ontvangen, zou overdreven zijn.
Het was op de Koningsweg een mis
troostige toestand. Vier van de vijf
dagen heeft het tijdens de 5-daagse
kermis geregend. Tel uit je winst.
Wat Arie en zijn aanhang betreft,
bestond die uit: een pop, een hand
vol sleutelhangers, onoplosbare ku-
"busblokken en een lege portemon-
naie waarin zich voor het betreden
van het kermisgebeuren de somma
van honderd gulden had bevonden.
Arie doet maar, hoort hij U den
ken. Een beetje gelijk heeft U wel.
Daar is evenwel een verklaring
voor. Voor het eerst in zijn leven
heeft Arie in de Staatsloterij ge
speeld en daaruit meteen het kapita
le bedrag van vierhonderd en vijfen
zestig gulden binnengehaald. Op
Hemelvaartsdag heeft hij daarvan
zijn familie in kennis gesteld en
dan valt er aan een bezoek aan de
kermis, voor rekening van de oudst
aanwezige, niet te ontkomen.
Zodoende dus. Wat het bezoek aan
de kermis betreft, gezellig is anders.
Toen zijn kinderen en kleinkinderen
aan het schieten, gooien en draaien
waren is Arie in gesprek geraakt
met ene heer JANVIER. Een telg
uit een eeuwenoud kermisgeslacht.
Bij hem is Arie 't een en ander aan
de weet gekomen. Van hem wilde
Arie weten waarom de gezichten
van de kermisexploitanten in het
voorjaar beneden het vriespunt
stonden. Dat zit zo. Exploitanten
van kermisattracties leven bij het
principe dat de kost voor de baat
uitgaat.
Vele maanden voor de kermis in
Soest van start gaat schrijven ze in
voor een standplaats. De hoogste
inschrijving is goed voor een stand
plaats.
Zo betaalde de eigenaar van de
botswagentjes vooraf een bedrag
van 16.000 gulden aan staangeld.
De eigenaar van de zuurstokkentent-
2700 gulden, de bezitter van de kin
derdraaimolen 1100 gulden, de man
van een gokstandje 4200 gulden.
Voor meer dan een halve ton is er
dit jaar ingeschreven.
De organisaties die op een uitkering
van de kermispot mogen rekenen
zijn er goed mee. Dat is slechts de
éne kant van de medaille. De exploi
tanten zelf hikken verder nog aan
tegen kosten als: verzekering, af
schrijving, vervoer, belasting, ver
bruik energie, salaris en sociale las
ten. Met al die ongemakken hebben
ze in de loop der jaren leren leven.
Heel wat minder plezierig ervaren
ze het feit dat het steeds moeilijker
wordt in gemeenten een geschikt
kermisterrein te vinden. Soest blijft
daarin niet achter. Buurtbewoners
van de Koningsweg, zelfs gehoorge
stoorden, klagen steen en been over
de geluidsoverlast; directies van
scholen doen hun beklag bij de ge
meente.
Arie heeft tijdens 't gesprek met de
heer JANVIER de indruk gekregen,
dat de Soester gemeenschap de
kermis liever kwijt dan rijk is. Het
onderkomen aan de Koningsweg
lijkt nergens op, de belangstelling
is, mede door het weer en de opge
schroefde prijzen voor attracties,
aan de zuinige kant. Als wij de
kermis voor soest en ae kermispot
voor de Soester verenigingen willen
behouden, dan zullen er in de toe
komst veranderingen moeten
komen. De weersgesteldheid is zelfs
door de gemeente niet te regelen,
het plaatsbepalen van een.beter ker
misterrein, met als logisch gevolg
een betere omzet voor de èxploitan-
ten en lagere prijzen voor de bezoe
kers echter wel. 'Mij zien ze op deze
manier het volgend jaar in Soest
niet meer terug' heeft Arie die zon
dagmiddag een kermisexploitant
horen zeggen.
Laat het niet waar zijn hoopt Arie
uit de grond van zijn hart. Ook
kermis is een oud stukje volkscul
tuur. Voor je het weet ben je ook
dat nog kwijt. Zeg nou eens zelf,
beste mensen, zou dat niet jammer
zijn? We hebben nog zo weinig om
aan onze kinderen en kleinkinderen
door te geven. Arie.
In 1981 zijn de twee instellingen voor maatschappelijk werk en gezinsver
zorging te Soest en Baarn (en voor het maatschappelijk werk ook Eemnes)
gefuseerd tot één Stichting C.M.D. Soest, Baarn en Eemnes.
Dit was nodig om meer beroepskrachten te kunnen aantrekken in de organi
satie van de instelling, teneinde de dienstverlening te verbeteren.
De oude stichtingen werden te groot
om nog langer verantwoord geleid te
worden met behulp van een bestuur
van vrijwilligers.
Inmiddels zijn een direkteur, twee
staffunktionarissen gezinszorg, een
staffunktionaris maatschappelijk
werk en de staffunktionaris admini
stratie benoemd en per l-l-'82 voltal
lig in dienst.
Tevens is in april j.1. het door de nieu
we Stichting aangekochte en verbouwde
hoofdgebouw aan de Burg. Grothe-
straat 74 te Soest betrokken en krijgt
het gebouw aan de Eemnesserweg
10 te Baarn een grondige opknapbeurt.
De fusie had ook tot gevolg dat bei
de oude besturen ontbonden werden.
Er is een nieuw bestuur geformeerd
uit vertegenwoordigers van verschil
lende instellingen en groeperingen in
Baarn, Soest en Eemnes.
Overeenkomstig de statuten moet dit
bestuur, bestaande uit 11 personen,
een onafhankelijk voorzitter benoe
men.
Voor deze funktie zoekt de C.M.D. naar
een inwoner(ster) binnen het werk
gebied van de Stichting, die belang
stelling heeft voor de maatschappelij
ke dienstverlening en het een uitda
ging vindt mee te denken over de or
ganisatie en uitbouw van deze nog jon
ge gefuseerde instelling.
De funktie is onbezoldigd.
Degenen die geïnteresseerd zijn kun
nen een informatie-pakket over de
funktie en instelling verkrijgen bij het
hoofdkantoor van de Stichting, Burg.
Grothestraat 74, 3761 CN Soest, tel.
02155-19004.
Voor geïnteresseerden zal een infor
matie-avond worden georganiseerd.
Aan vermeld adres kunnen geïnteres
seerden zich ook opgeven voor de in
formatie-avond.
Afgelopen maandag, 24 mei was de in
ternationale vrouwendag voor ontwa
pening. Vele Vrouwen voor vrede" in
Soest hebben die dag een wit laken met
daarop het vredessymbool, de duif,
uit hun ramen gehangen.
Het was een internationale basisaktie
voor vrouwen op verschillende plaat
sen in Europa. Iedere vrouw, die denkt
dat de wereld in een razendsnel tempo
op een kernoorlog afstevent kon op
die dag laten zien dat zij dat niet wil.
Wat is het effect van deze aktie?
Vrouwen voor vrede uit Soest: Wij bou
wen hierdoor contacten op tussen vrou
wen in heel Europa. Er bestaat een
netwerk om alles internationaal te co
ördineren. Het zal zich bezighouden
met publiciteit, het uitwisselen van
informatie, het maken van affiches,
folders, enz.
Wij willen ons door middel van deze
aktie solidair voelen met elkaar.
Vrouwen voelen zich vaak machteloos:
de meeste besluiten over kernwapens
en een kernoorlog worden door man
nen genomen en toch zullen wij en on
ze kinderen de gevolgen ervan onder
vinden.
Wij geloven in de kracht van het per
soonlijk ,,nee"-zeggen tegen het oor-
logsdenken. Wanneer je ziet wat er in
de wereld gebeurt, in het denken om
ons heen, in je eigen leven soms, dan
zie je dat dat rampzalig is. Het is niet
in overeenstemming met wat je zelf
voelt en denkt. Je kunt dan een keuze
maken: vertrouwen op wat anderen
je voorhouden of vertrouwen op je ei
gen denken en voelen met als uitgangs
punt: wie ben ik, wat wil ik, wat ver
lang ik, wat hoop ik, WAT HEB IK
LIEF? Je kunt samen met anderen
bouwen aan een samenleving zonder
kernwapens. Vertrouwend op je eigen
innerlijke kern.
Er zijn overal vrouwen voor vrede die
er voor kiezen „nee" te zeggen, tegen
de stroom in. Zij willen het niet al
leen bij deze dag laten.
Elke eerste maandag van de maand,
bij het loeien van de sirene, hangen
wij onze lakens weer uit het raam.
Als teken van protest en hoop.
Soesterbergsestraat 122
Soést
Telefoon 02155 -127 06
geopend (vanaf 17.00 uur)
MENU VAN DE MAAND
CONSOMMÉ A V CERFE UIL
Heldere kervelsoep
COQUILLES ST. JACQUES AUGRATIN
Sint Jacobsschelpen in een kruidensaus
BIFTECKALA TRAVIATA
Hollandse biefstuk met champignons
in rode wijnsaus, verse seizoengroentes
en gebakken aardappeltjes
FROMAGE FRANCAIS
Franse kaas
PARFAIT A LA MAISON
Vruchtenparfait
Prijs per persoon f45,00.
Wij zijn geopend door de week vanaf 11.30 uur,
zondags en maandags gesloten.
Jaammer genogt kaan'k niet aatle
kraangle biehouwe. An un laande-
luk daagblaad en de Soesder hek al
un heule kluuf, waant ik leest
aallus.
Moar ak noe us aa! die bloade van
de omleggende plaotse kon lese,
zouw ik ter daan aachter kom me of
daazze in Baore of Oamersfoort ok
zo laang legge te mulle veur dat ter
iets deur de gemeengte angevaange
wordt?
Daat vroag ik me telkus aaf as ter
weer vergoaderd is ovur ut winkel
centrum Over hees, over De Borg en
over de Krosboan enz. Waant zo
kaan 'k wel un heule Soesder
kraangt vol kriege met
vertroagingsaakties vaan de
gemeengte.
Ik zaag in de kraangt vaan veurige
week un ploatje vaan de snaakbaar
waarmee ze in Over hees de eerste
vestiging in 7 winkelcentruim op
pöte of liever ezeid 'op wiele' ezel
hebbe. Ut liekt zo te weze, daat ajje
iets op wiele aanvaangt, ut maakke-
lukker goal daan daajje vaanuut de
grongd begint.
Op Overhees hebbe ze daat votgus
ming goed bekeke, ok aal in ver
baand met de woaterstaand doaro.
As 't vloed wordt kaajje zo met de
heule haandel un endje hogerop
verhuze.
Zouw daat ok niet un haarstikke
mooie oplossing weze veur un su
permaart in die bu te wiek?
De eejne klup wil un gróót centrum
en de aangdere veult weer meer veur
un kleinschoalige pool, zo aas ze
daat noerne. Zo zou we ze best us
kenne staarte met un poar kleine
schooltjes op wiele met vaan aalles
waal ter in. Daat sloat best an, doch
ik.
En daan hoef je ok niks bouwriep te
moakedaal scheelt aalweer un
poep cengte. Aalleejnig moar rie
riep moake, zaa'k moar zegge. Je
mot wel je r ie bewies bie je hebbe,
ajje veult waa'k doarmee bedoelt!
Haadde ze de Borg ok maor op
wiele ezel. Ajje me effe help do uwe,
daan wouw ik de heule burcht ver-
rieje noar de Daal weg. Doar zouw
't spul veul meer centroal stoan en
daan krieje de Soesders der
maakkelukker in, doch ik.
De krosboan hoef je niet op wiele te
zette, waant die hebbe die maanne
zelluf zat. En loat die moar mooi op
ut Zaangdgat bie Soesderbaarg an
goan, daa's un beste ploats veur
zó 'n at traaks ie.
Ajje ut ming vroagt, daan mok
zeige: wel eerst s. v.p. un knoop in
de motoruutloat leige, waant daat
gek naai is ut aargste. Moar ik bin
baang daattut doar juust om goat
bie de liefhebbers.
HANNES VAN DE ENG
Voor het examen machineschrijven, af
genomen door de V.S.L.M. (Vereni
ging van Staatsgediplomeerde lera
ren in machineschrijven en stenogra
fie) op 23 april 1982 te Onderwijs
instituut Hulscher, Soest slaagden
Anita Boon. - Anita Bos. - Hendrikje
Cathrina Bos-Houtman. - Johanna Ca
roline Astrid Callenbach. - Sonja Jo
hanna Heinsius. - Anna Maria Christi-
na Elis Hooyberg-van Brederode. -
Robert Jacons. - Sabina Magdalena
Gertrud van der Klis. - Irma Christi-
na Oostenbrink. - Ingrid Louise Maria
Pennok. - Aaltje Margina Ras. - Yvon-
ne Els Roos-Evers. - Theodora Gijs-
berta Maria de Rond. - Jozefa Fran-
cisca Theodora de Rond. - Helga Ingrid
Vink-Walter. - Albert Theodoor Vis
ser. - Adrianes Joris Maria van Wijk.
Geslaagd voor het examen stenografie
Engels afgenomen door de V.S.L.M.
op 15 mei 1982 te Amsterdam
Johanna Caroline Astrid Callenbach. -
Cora van der Sande.
Geslaagd voor het examen stenografie
Duits afgenomen door de V.S.L.M.
op 15 mei 1982 te Amsterdam
Cora van der Sande.
Allen zijn opgeleid door onderwijsinsti
tuut HULSCHER te Soest.
Een ideale eenjarige voor zon en scnaduw is de
zaaibegonia, een zeer rijkbloeiend plantje dat ook
nog behoorlijk in wat drogere grond voldoet. In
kleuren van wit naar felrood, met licht of donker
blad, compact of vrij grof uitgroeiend, factoren die
de vele verschijningsvormen van het gewasje be
palen.
Een mooie éénjarige voor vakbeplanting, zelfscho-
nend en erg geschikt voor de bloembak. De gouds
bloem wordt meestal niet echt voor zijn fraaie
uiterlijk aangekocht maar dient in veel gevallen
als mierenverdrijver. De aanplant ervan zou de
aanwezigheid van deze nijvere diertjes tot een
minimum beperken.
Oostindische kers, ook zo'n gezellig ouderwets
plantje, kunnen we heel goed eten. Blad, stengels
en zelfs de bloemen hebben een vrij scherpe ra-
dijssmaak en kunnen goed worden verwerkt in al
lerlei salades. Oostindische kers wordt meestal niet
als plantje op tuincentra of kwekerijen verkocht,
maar zal zelf moeten worden gezaaid. Er zijn er
maar weinig die de Heliotroop kennen een mooie
éénjarige met het uiterlijk van een vaste plant.
Vanuit het vrij donkere blad verschijnen heel don
kerpaars-blauwe schemerbloemen. Heel mooi. Let
er eens op. IJsplantjes zijn er ook al weer volop.
Het zonneminnende plantje heeft zijn naam te dan
ken aan de kristalachtige afzetting op stengels en
bladeren, wat aan een ijslaagje doet denken.
De felgekleurde bloempjes openen zich pas in grote
getalen als de zon wil schijnen. Uitgebloeide
bloempjes moeten regelmatig worden verwijderd
om een doorgaande bloei te verzekeren. Iets der-
gelijks is de portulaca ofwel PotjeLak, een vet-
plantige éénjarige waaruit ook allerlei vrolijke
kleurtjes verschijnen. Een laag gewasje met dikke
grijs-groene blaadjes. Door zijn vetachtig blad
wordt ook droogte behoorlijk verdragen. Het beste
is een zonnige standplaats.
Petunia's zijn ieder jaar weer erg in trek, ondanks
het feit dat langdurige regenval bloemen nogal
doet smetten. Door veredeling zijn er weliswaar
de laatste jaren veel goede Petunia-rassen bijgeko-
men die hiertegen beter bestand zijn. Chrysanthem-
mums in soorten, beter bekend als margrieten
hebben diverse toepassingen. De hoge margriet
met zijn struikaèhtig uiterlijk bloeit erg rijk en
lang en staat fraai als hogere groep tussen lagere
beplanting. Ook als solitair in plantenbakken doet
deze hoge margriet het goed.
Het kleine witte margrietje is meer geschikt als
rapgroeiende bodembedekker of als overhanger in
bakken. Het gele margrietje kent diezelfde ge
bruiksmogelijkheden
