T[_) Soest is wel degelijk een waternaam VAARDERHOOGT Opening Soester-Hairshop Nieuwe weg 46a Security Cash Box, het ei van Columbus MINwLTA 195.- Gehannes... DOE-HET-ZELVERS 150 Jaar Kadaster Na klapband tegen boom Rondje Heibel om een bakkie Bezuinigen De oudjes doen het goed Geef terug die knaak HI-MATIC GF Deuken in autoportier Tasjesdief aangehouden voor Tuin-dieren deel I) Folo: Herman van Dam Aan de Nieuweweg 46a wordt 17 juni een nieuwe kapsalon geopend. Deze kapsalon heeft de welluidende naam Soester-Hairshop gekregen. De Soester Hairshop is gevestigd in het voormalige pand van De Stronk. Het pand heeft een geweldige verandering ondergaan en dit was volgens de eigenaren Brigitte en Helmut Horz ook wel nodig. De oude zaak was erg donker ingericht, Brigitte en Helmut hebben het echter laten veranderen in een gezellig, aangeklede salon (zie foto] waarbij het licht vrij spel heeft. Dat de Soester-Hairshop aan de Nieu weweg 46a terecht gekomen is. mag volgens Helmut Horz eigenlijk wel een groot toeval genoemd worden. Al vele jaren hebben Helmut en Brigit te gezocht naar een leuk pand. uiter aard ook met een gunstige ligging, in Soest. Wat zij ook zochten, er was altijd wel een reden die de stap tegenhield. Dat het uiteindelijk toch gelukt is mag ais een klein wondertje beschouwd worden. Helmut Horz komt uit een echt kap persgezin. Zijn ouders hadden een kap perzaak in Oegstgeest en hier maakte hij kennis met het vak. Helmut volgde zijn opleiding op de kappersschool in Oegstgeest. waarna hij vertrok naar Düsseldorf. In Düsseldorf deed hij enorm veel ervaring op, werkte er in zeer gerenommeerde zaken en leerde er Brigitte kennen. Brigitte en Helmut keerden terug naar Nederland en zij openden een salon in Amersfoort. Ook deze zaak staat goed Restaurant „Soester Natuurbad" v. Weerden Poelmanweg 4 Soest Tel. 13156 b.g.g. 22937 Voor een ouderwets gezellige brui- loft, receptie of bedrijfsfeest. Ook voor uw vergaderingen reserveren wij onze zaai. Als vanouds vaste lage prijzen. Zeer grote parkeergelegenheid Het gehele jaar geopend. Informeer vrijblijvend. Zaal: 200 personen. Dit jaar bestaat de Dienst van het Kadaster en de Openbare Registers oftewel ..het Kadaster" 150 jaar. In het kader van de aktiviteiten rond de herdenking van dit feit wordt door de Utrechtse vestiging van het Kadaster een tentoonstelling georganiseerd in het Gemeentelijk Informatie Centrum aan het Vredenburg. (ingang V.V.V.). De tentoonstelling is gedurende de periode 25 juni t/m 3 juli a.s. voor het publiek geopend op werkdagen van 9.00-16.30 uur. Ook op de zaterdagen 26 juni en 3 juli is bezoek mogelijk en wel van 10.00-16.00 uur. Op donderdag 1 juli (koopavond) is de openingstijd tot 21.00 uur. De toegang is gratis. Op de tentoonstelling wordt aandacht besteed aan de geschiedenis van het Kadaster, luchtfotografie, rijksdrie-' hoeksmeting,kaartvervaardiging, meetmethoden en meetapparatuur. Medewerkers van het Kadaster zijn aanwezig om -mede aan de hand van een korte film en dia's- de nodige toelichting te geven. Zolang de voorraad strekt ontvangt iedere bezoeker een reproduktie van een oude kadastrale kaart van de binnenstad van Utrecht. aangeschreven wat blijkt uit het feit dat de salon al driemaal is uitgebreid, uitgebreid. Beiden gaan regelmatig naar Enge land en Duitsland om zich op de hoogte te stelien van de nieuwe modetrends en kniptechnieken. Brigitte Horz zal zich met enige dames ontfermen over de Soester-Hairshop. Een van deze dames is Carla Smit uit Soest. Carla Smit, al jarenlang werk zaam in het kappersvak. zal voor velen geen onbekende zijn. Ook kan men bij de Soester-Hairshop terecht voor huidcosmetica (geba seerd op natuurlijke basis). Belangrijk is ook nog te vermelden dat men bruidskapsels en daarbij behoren de make-up verzorgt. Men mag konkluderen dat de Soester- Hairshop een salon is met vele mo gelijkheden. Morgen, 17 juni, houden Brigitte en Helmut Horz van 19.00-21.00 uur open huis. Zij hopen dat velen van deze gelegenheid gebruik zullen maken om eens vrijblijvend hun nieuwe zaak te komen bekijken. In een personenauto rijdend op de Plasweg kreeg een 33-jarige autobe stuurster vorige week donderdagavond een klapband. Het voertuig kwam te gen een boom terecht en was rijp voor de sloop. De bestuurster liep lichte verwondingen op. iV OOK VOOR BUITEN VERLICHTING VERLICHTING F.C. Kuyperstraat 24 3761 EG Soest Tel. 02155-20656 door Ane Wandelaar Waar Arie het is tegengekomen wil hem op dit moment niet te binnen schieten, maar ooit is ergens ge schreven dat Nederlanders het pro testeren uitgevonden hebben. Op hun speurtocht naar bezuinigen heeft de bezuinigingscommissie uit gevonden dat gemeente-ambtenaren met ingang van l juli a.s. worden ge acht maandelijks vijf gulden voor hun dagelijks kopje koffie te gaan beta len. Een maatregel die de gemeente jaarlijks 9000 gulden gaat opleveren. Noch de maatregelen noch de prijs schieten bij Arie in het verkeerde keelgat, al heeft alles bij elkaar wel een bijsmaak. Arie heeft namelijk nooit geweten dat het gratis verstrek ken van koffie aan ambtenaren tot de secundaire arbeidsvoorwaarden be hoorde. Bij navraag is Arie gebleken dat dit ook nergens zwart op wit staat. Schijnbaar zo maar een geste van onze gemeentelijke overheid. Nu aan deze jarenlange vrijgevigheid een eind dreigt te komen heeft dit een groep ambtenaren op het idee gebracht daartegen te protesteren. Je moet wel over veel vrije tijd beschikken om zoiets te verzinnen. Arie zou er nog begrip voor kunnen opbrengen wan neer de protesterenden er voor ge pleit hadden de laagst betaalde ge meente-ambtenaren buiten deze rege ling te houden. Daar hebben de be zuinigingscommissie en de proteste rende ambtenaren helaas niet aan gedacht. Full time medewerkers gaan dus, wanneer de komende raadsver gadering ook in meerderheid het ja woord geeft, een maandelijkse koffie- contributie betalen. Voor parttimers zal in deze regeling een afwijkend bedrag worden berekend. Dat zal wel turven worden. Overigens, hoe vindingrijk de bezuinigingscommis sie ook lijkt te zijn, Arie voorspelt dat ambtenaren ook niet op hun achter hoofd gevallen zijn. Zo de afdelingschef bezwaren zou hebben tegen enig zet 't zelf koffie- werk, dan wordt de thermosfles weer in ere hersteld. Die is, wat de inhoud betreft, goed voor meer dan een kopje koffie. Ambtenaren zelf hun koffie la ten betalen lijkt voor ieder normaal mens de gewoonste zaak van de we reld. De bezuinigingscommissie denkt een ontdekking te hebben gedaan die negen mille waard is. Ais ze er, met de vindingrijkheid van protes terende ambtenaren uiteindelijk maar niet mee op de koffie komen. Trouwens hoe staat het eigenlijk met de thee. Hebben wij daaraan al eens gedacht? Arie heeft, de gemeentelijke koffie maar even buiten beschouwing latend, de indruk dat wij in Soest bezig zijn op verkeerde begrotingsposten te bezuinigen. De kosten van het voor treffelijke Soester politieapparaat zijn meer dan eens ter sprake geweest en dat nog wel terwijl de poiite in ons dorp qua bezetting en huisvesting bepaald niet met arbeidsvreugde wordt overladen. Arie heeft het in deze rubriek al eens eerder gezegd: willen wij ons dorp leefbaar houden dan moeten wij wat het bezuinigen betreft van de politie afblijven. Daarom verbaast hij zich over de uitspraak van die aardige Ans van Gel der, die, toen de huisvestingsproble matiek van de politie onlangs aan de orde kwam, opmerkte dat andere gemeentelijke diensten ook met slech te behuizing te kampen hebben. En dat wordt dan gezegd door een ver tegenwoordigster van een politieke partij die terecht altijd geijverd en gewerkt heeft aan verbeteringen. Wie 't begrijpt moet Arie het maar eens komen vertellen. Over bezuini gen gesproken, de vlam in de pan dreigt ook bij de Soester brandweer. Ook daar zorgen over de financiële konsekwen- ties van een mannetje meer of min der. Arie vindt alles best, mits wij straks niet te maken krijgen met het verdronken kalf en de gedempte put. Hij verwondert zich er trouwens over dat iedereen de mond vol heeft over toekomstige bezuinigingen, terwijl de afgelopen week duidelijk werd hoe morsig en onnauwkeurig met de kredietbewaking wordt omgegaan. De gemeente schijnt voor een fiks be drag de bloemetje buiten te hebben gezet en ook de koffie was aanzien lijk duurder dan men veronderstelde. Begroten en uitgeven, de uitkomst er van behoort gelijk te zijn aan de uit komst van de optelsom 1 1 2. Rekenen, het is en blijft een vak apart. Mensen op hoge leeftijd moet je niet verkassen, heeft Arie zich altijd laten vertelleh. En toch heeft er onlangs, tussen 17 mei en 1 juni j.I. een groot scheepse verhuizing plaatsgevonden waar uitsluitend bejaarden bij be trokken waren. Ze zijn afkomstig van het bejaardencentrum Braamhage, waarmee aannemersbedrijf Van der Grift een tijdje aan het stoeien is. Zolang dat duurt hebben de bejaarden van Braamhage een riant onderdak gevonden in Groot Engendaal. Arie is er dezer dagen op bezoek geweest. Wie nog niet bejaard is heeft er een voudig geen weet van wat zo'n ver huizing allemaal teweeg brengt. On danks de uitstekende behuizing zijn de Braamhagenaren stuk voor stuk hun vertrouwde stekkie kwijt. Dat is geen kleinigheid voor mensen die jaar in jaar uit zo niet getrouwd, dan toch in ieder geval vertrouwd waren met de kamer, eetzaal en omgeving waarin ze de herfst van hun leven doorbrachten. Van de ene dag op de andere is daar verandering in geko men. Arie ontmoette er oudjes die heel onwennig in hun tijdelijke nieuwe omgeving verkeren. Maar, en dat moet ook maar eens gezegd en geschreven worden, ze passen zich geweldig aan. Iets wat de directie en het bestuur van Braamhage niet is ontgaan. Voor al het ongemak en hun positieve op stelling werd dezer dagen op iedere kamer een fraai bloemstukje bezorgd. Arie doet er, in de vorm van dit stukje, voor iedereen een bloemetje bij. Ze verdienen het, want wat zijn ze dapper en wat doen ze het goed. Alvorens aan dit stukje te beginnen heeft Arie er zijn encyclopedie nog eens op nageslagen om daarin te vin den wat nu precies vrijdenkers zijn. Want daarover gaat dit stukje. Arie heeft daarin gelezen dat vrijdenkers zich veelal beroepen op de resultaten van de natuurwetenschappen, de evolutieleer van Darwin (de mens stamt van de aap af) en de uitkomsten van literaire en historische kritiek in zake bijbel en dogma. Van mij mogen zij, maar wat er gebeure, laat Arie er buiten. Dat laatste is onlangs niet ge beurd. Arie kreeg deze week bij een plaatselijke bank wat wisselgeld, waaronder een knaak in zijn handen gestopt. Daarop was een lid van het vorstenhuis bedekt met een sticker waarop te lezen was: God van de rand. Beste mensen: Arie is niet bijbelvast en zondags wil het ook wei eens ge beuren dat de kerk er bij inschiet. Ook Arie is uiteindelijk niets mense lijks vreemd. Er zijn in Arie's opvat ting echter zaken waar mensen, zelfs vrijdenkers, vanaf moeten blijven. Daartoe behoren vier woorden: God zij met ons. Doe, als U een gulden of een knaak met een dergelijke sticker in uw handen gestopt krijgt, zoals Arie heeft gedaan; vraag er een ander voor. Volgens Arie doet U er geen slechte ruil mee. En wat de vrijden kers betreft: God zij met hen! Arie Wij leven in een tijd waarin, wat de nog steeds toenemende kriminaliteit betreft, langzamerhand niets meer veilig is. Geen dag gaat voorbij of de media hebben over dit onderwerp weinig opwekkend nieuws te meiden. Banken investeren in kostbare beveiligingsinstallaties en komen daarmee de laatste tijd redelijk uit de voeten. Voor lieden die winkelkassa's ais doelwit hebben gekozen schijnt de misdaad steeds meer te lonen. "Geloof het of niet", vertelde dezer da gen een cassiere van een supermarkt, "ik ben blij wanneer mijn baas tus sentijds wat geld uit de kassa komt halen. Nog plezieriger is het wanneer na drukke verkoopdagen, zoals de vrij dag en zaterdag, de laatste klant heeft afgerekend. Niet omdat wij geen omzet willen draaien, maar er zijn nu een- maai mensen die met een graai in de kassa de baas armer en mij de stui pen op het lijf jagen". Zij vertolkt met dit verhaal de opvatting van vele col lega's. De rol die de cassière speelt is er niet plezieriger, maar gevaar lijker op geworden. Een gegeven dat de industrie op het idee heeft gebracht een mini-safe te ontwerpen, die wat bescherming van cheques en bankbil jetten betreft, zonder overdrijving het ei van Columbus kan worden genoemd. De mini-safe luistert naar de naam Ba- vak security cash-box. Het kleine, maar handige apparaat is in, of nog be ter onder, iedere kassa op eenvoudige wijze aan te brengen. De nieuwe vin ding accepteert zonder vastlopen ruim 800 bankbiljetten en cheques, gladge streken, gevouwen of gekreukeld. Deze weloverwogen konstruktie is gemak kelijk en snel bij iedere kassa aan te brengen. Eenmaal geplaatst zijn de schroeven waarmee één en ander werd bevestigd niet meer bereikbaar. Wie de safe wil openen dient in het bezit te zijn van twee verschillende sleu tels. Kantoorboekhandel van de Ven aan de Steenhoffstraat 13 (naast post kantoor) introduceert vanaf heden deze noviteit. De prijs, die nog net be neden de tweehonderd gulden ligt, is de premie die voor dit bestrijdings middel van overvallers moet worden betaald. Een ander voordeel is dat met de aanschaf van een dergelijke mi ni-safe tijdens de openingstijden geen geldtransporten meer hoeven plaats te vinden. De Security cash-box, een noodzakelijke beveiliging die werkge vers wat minder op hun tenen doet lopen en cassières een stukje zeker heid geeft. Plaats naamkunde, de wetenschap van het verklaren van plaatsnamen, is moeilijk. De goegemeente heeft er geen last van: die fantaseert er lustig op los. Hilversum? Oh, da's heel eenvoudig. Op de plek waar nu het radio- en t.v.-dorp ligt woonde vroeger een boer. Die was verslaafd aan het gokken. Toen hij alles verspeeld had, zette hij zijn vrouw in. De blonde Hilde ging in andere handen over en sindsdien heet de plek "Hilde veur de summe", wat via enkele nieuwere spellingen afgekort werd tot Hilversum! Zelfs met Zeist hebben de "naamsverklarende sagen" niet de minste moeite. Dat gaat terug op Adam en Eva. Eva was op zekere dag wat afgedwaald van haar heer en meester. Die sloeg aan het brullen: "Eva! Waar zit je?". De eerste vrouw op aarde antwoordde: "Hier ben ik!" Dat werd later de plaats naam Bunnik. Verheugd riep ons aller stamvader uit: "Ze is 't!" Nou, als u "ze is't" aan elkaar schrijft, hebt u toch Zeist? Zo zit dat! 't I niet zo eenvoudig Maar wist u, dat Krommenie een Helaas... die leuke verhaaltjes helpen ons geen stap verder. Dat van Bunnik en Zeist hebt u al gauw door. Maar Hilversum? Lieve lezer (es)! Dat Latijnse woord "summe" of som (latijn summa) is pas via de middel eeuwse kloosterlingen in onze taal doorgedrongen. De naam Hilversum is zeker duizend jaar ouder. Het is een heem-naam. Hilversum is het heem van Hilvert. Stellig is dat een rijke boer of een dappere krijger geweest die zich aldaar vestigde. Nooit zul len wij weten wie of wat hij was. Zijn bestaan is zelfs op geen duizend jaar nauwkeurig te dagtekenen. Al zouden wij zijn botjes opdelven, het zou ons niet baten. Nooit zullen wij weten wie Hilvert was en wanneer hij leefde. Hij heeft het gewoon ver geten op te schrijven. In het algemeen moet u, als u een plaats- óf veldnaam wilt verklaren, uitgaan van dé volgende regels. Aller eerst moet u op zoek gaan naar de oudste schrijfwijze. Want dat is het laatste, vaste gegeven dat ons scheidt van de tijd waarin de naam ontstond. U kunt bijv. Blaricum best (met wat fantasie) op z'n Latijns aanpakken, maar de oudst geschreven vorm is Balderikem en dat is gewoon het heem (de woonplaats) van de nako melingen van Blado of Baldo. Ook al zullen we nooit weten wie of wat me neer Baldo was, dan mogen we nóg niet aan het fantaseren slaan. Vervolgens is enige kennis nodig van de wijze waarop plaatsnamen ont stonden. Heel vaak zit er een oude persoonsnaam in. Soms ook een aan duiding van de bodemgesteldheid of de ligging. Utrecht is, net zo min als Leiden, een Latijnse naam. Een trecht is een plek waar je het water oversteekt, hoe dan ook. De Uut-recht is de oversteekplek buiten de woon plaats. Baarn is een born of bron, van groot belang voor onze voor ouders. Wat Soest betreft zit het moeilijk, omdat in oude handschriften ook de vormen Sous, Soys, Suos en Sose voor komen. Die hebben velen op een dwaalspoor gebracht. Het zijn echter vervormingen, want reeds uit de 10e eeuw is Susatia bekend. U mag de u hierbij als een oe uitspreken. Dit is in de volksmond langzamerhand afgekort tot Soest en dat is een uit stekende schrijfwijze. Maar wat be tekent de naam? Men heeft allereerst de Limburgse plaatsnaam Susteren erbij gehaald. Dat lijkt er wel wat op. Nu is Susteren genoemd naar de beek Suster. Die wordt al in 714 genoemd met de Germaanse naam Suestra. Daarom heeft men gedacht, dat de wortel sst in elk geval een waternaam was. En dat is ook zo. Alleen kwam men op een dwaalspoor, toen men er in elk geval een beek van wilde maken, dus een klein, stromend water. Die beek is n.1. in Soest en omgeving nooit gevonden! Nu is het in de plaatsnaamkunde zo, dat waternamen in de meest uiteen lopende vormen vóórkomen. A en e of aa en ee zijn het meest bekend. kromme ee of bochtig water is? Dat Spijkerboor een zeer bochtig water aanduidt? Om op Soest terug te komen, de welbekende naamgenoot Soest in Westfalen werd erbij gehaald. Geen oplossing. Tussen twee haakjes, dat Duitse Soest spreekt u uit als Soost en per se niet als Seust. De e achter de o duidt aan, dat de o lang is. Zo ook in Oldersloe en net zoals bij ons Oisterwijk Oosterwijk. En tóch lag in het Westfaalse Soest de ver klaring. En dat zit zo. De waternaam Soest of Soost(e) duidt een ringgracht aan. Die kon liggen rond een kasteel, een versterkte hoeve enz. Als u eens een kijkje gaat nemen in het Freilichtmuseum (openlucht museum) van Cloppenburg, dan ziet u daar het landgoed Arkenstede, ook weer met een Soeste er om heen. Zo ook in ons eigen Soest. Daar is geen stromend water te vinden dat de naam Soest kan hebben gedragen. Maar het ,-Jigt wél voor de Hand, dat: de aller eerste bewoners, hun buren uit Gooi, Utrecht en Veluwe kennende, een versterking hebben opgericht om niet meteen onder de voet gelopen en uit geplunderd te worden.. Want de tijden waren boos, evenals de mensen. Rond de versterking zal een gracht gelegen hebben. Dat is logisch, omdat men met de uitgegraven grond aan de bin nenkant een wal moest opwerpen. En hoont u nu niet: waar kwam dat water vandaan? Dat water zal in de zandige grond van Soest best schaars geweest zijn. De gracht zal misschien meer droog dan nat zijn geweest. Het doet er niet toe (zoals de ringvormige versterkingen uit alle Europese lan den ons leren). Ook vanuit een droge gracht viel het niet mee een wal te bestormen die met palissaden ver sterkt was en waarachter baardige krijgers de aanvallers stonden op te wachten met knotsen, speren, goe dendags en wat dies meer zij. Het is zeer waarschijnlijk, dat ook Zeist zo'n soeste is geweest. Reeds in 1166 is de naam Seist bekend. Dat zal toen uitgesproken zijn als Seest en Seeste. En nu kunt u natuurlijk vragen, waarom er dan niet veel méér plaatsnamen zijn van deze soort. Want een ringvormige veste zal toch erg algemeen zijn geweest. Daarin hebt u gelijk. Maar juist omdat ze zo algemeen voorkwamen kan ze niet ai- gemeen tot een plaatsnaam hebben geleid. Dat is logisch. Een plaatsnaam dient tot onderscheiding van andere plaatsen. Daarom is het heel goed mo gelijk, dat de waternaam alleen be houden bleef in die gevallen waar de zandige grond de gracht als water alle betekenis ontnam. Soeste kan zelfs een spotnaam zijn geweest: een gracht van niks! Akkoord, maar een waternaam was het. W, Geldot Kompakte kleinbeeldkamera voor een populaire prijs. Biezonder eenvoudig te bedienen. Duidelijke waarschuwing bij te weinig licht. Gemakkelijk instellen m.b.v. symbolen. Heldere, overzichtelijke zoeker. Ingebouwde elektronen- flitser.» Biezonder gemakkelijk filminlegsysteem. Minolta objektief van uitstekende kwaliteit. Moderne zwarte uitvoering. Inklusief etui. Uw MINOLTA adviseur VAN WEEDESTRAAT 17 SOEST - TEL. 13917 Heul vrogger hek ok wellus 'ekaampeerd en doar haa'k toeng best schik in. Moar ajje waat ouwder wordt, daan mojje daat gekruup niet zo haar meer. Daan kaajje maakkelukker in een karrevoan goan huze. Vaan- wege de bezuniginge komme de caampings toch weer oardig in trek en ajje een goeie plek het en 't is aaltied mooi weer, daan hejje d'r un beste vaa- kaansie an. Je maag vaan eiges niet zo moar met je huushauwe laangst de weg of in 't bos goan stoan. Daa's verboje. Bie ongs op Soest kaajje daat nog wellus probere op 't Soesder Hoogt. Doar is noeng un gedoogcaam- ping. 't Is ter haarstikke mooi. Je zitter goed hoog, zo daajje d 'r geejn laast vaan het woater het as de Bilt un laange kwoaie buu het. En je bent ter ok veilig, waant de pliesie komt telkus effe laangst kieke of ter geejn rovers uut ut bos komme op- droave. Je maag ter ok geejn loawoai moake, waant daat kaajje nie hebbe in 't bos. Ze ker niet op Soesderbaarg. Zo zie je moar; goed daattur pliesie is. Die pet paast ongs aallemoal. Zo zouw ik best us in un karrevoan an de Moat- weg, bie ut rioolbedrief wulle stoan. Niet omreje daa'k un hekel an de riool belaasting het, moar gewóón omdaak groag in de polder komt. Kaan'k daan ok op de pliesie rekenef Op un end kaajje doaro best laast hebbe vaan vurt 'elope koeie of vaan verhitte lucht- ballonne, die d'r nog wellus neerkwaakke. En ak ut an de Moatweg zaat ben, daan verhuus ik noar de Proamgraagt. Niet omdaa'k doaro geejn ziekehuus wil zien oprichte. Moar me zóón komt in de vaakaansies groag vis- se en daan mojje geejn over- laast hebbe vaan reigers. Of mojje daan veur ut toezicht de woaterpliesie anvroage 't Kaan me niks verschele wie of ter daan komt; un baakkie koffie zitter aaltied an. Veur waat, heurt waat! Of niet soms.' Je mot vaan eiges geejn rottig heid uuthoale en niet doaluk om hulp roepe as ter waat an de haand is. Waant de tute heb be ut drok zaat hiero. Die moake aal overure en die maagge niet betoald worre. Voortemee moake ze meer overure daan daat de doage laang benne. Ze zien der om trent geejn gaat meer in. Ajje 't ming vroagt, daan mok zegge, daa'k ut aallemoal best begriepe kaan. We motte vaan aallus inlevere, dus ok bekeu- ringe. Moar je motter geejn „rekloame" veur moake. Daan krieje juust meer traamelaant! HANNES VAN DE NENG Op een parkeerplaats aan het Choris- tenpad werden door een onbekende passant drie deuken in een autoportier getrapt. Een schadepostje van zeshon derd gulden. Onwel geworden Rijdens op de Steenhoffstraat werd een autobestuurder uit Soest onwel. Hij botste tegen een lichtmast en boom en moest met de ambulance naar het ziekenhuis Zonnegloren gebracht wor den. De diefstal van een tas vorige week uit de fietsmand van een op de Beetzlaan rijdende dame is met de aanhouding van een 24-jarige man uit Hilversum en zijn 16-jarige vriendin uit Nederhorst den Berg opgelost. Het duo bleek veel meer op hun kerk stok te hebben. Zo waren zij betrokken bij het ingooien van ruiten, na een feestje in Baarn; waardoor alleen in Soest al een schade van 25.000 gulden werd aangericht. In Hilversum en Zeist maakten zij zich ook schuldig aan diefstal van tasjes en verder bekenden zij autodiefstallen in Hilversum, Blaricum, Utrecht en La ren. Tijdens het verhoor bekenden zij zon der daarvoor te betalen, gelogeerd te hebben in hotels in Loosdrecht, Har derwijk en Zeist. De man werd door de Baarnse politie gezocht in verband met het niet betalen van boetes voor een totaal bedrag groot 750 gulden. Daar voor moet hij nu dertien dagen de ge vangenis in. De diefstal van de tasjes heeft het tweetal circa duizend gulden opgele verd. Een tuin wordt meestal uitsluitend gezien als een plantenverzamelplaats. Dat is eerlijk gezegd een enigszins kortzichtig standpunt, want overal tussen en op planten leeft een grote verscheidenheid aan dieren, van nietige insektjes tot de meer opvallende konijnen en vogels. Al deze dieren, of wij ze nu schadelijk of nuttig vinden, behoren met de planten samen een soort eenheid te vormen. Ze zijn namelijk allemaal van eikaar afhankelijk en daarom moeten we eigenlijk zoveel mogelijk de juiste leefomstandigheden voor deze dieren bevorderen. Dat is niet zo ingewikkeld, maar het vraagt wel een soort tuinbeheer. In een keurige nette tuin, alle randjes afgestoken, het onkruid weg, de grond keurig zwart en alle afval opgeruimd is voorde meeste dieren geen plaats. Dit heeft soms het voordeel dat ook schadelijk gedierte minder voorkomt (hoewel dat weer de vraag is), maar egels, padden en vogels voelen zich in een dergelijke omgeving in ieder geval niet thuis. Voor al deze dieren geldt in grote lijnen dat ze beschutte plaatsen moeten aantreffen om zich te verschuilen en dat er gelegenheid moet zijn om voedsel te vinden. Een paar punten zijn voor de dieren van belang. 1.) Niet al te netjes. Kale grond en een open tuin (met weinig bomen, hagen en heesters) zijn onaan trekkelijk voor vogels, egels, padden en insekten. Afgevallen blad, dicht struikgewas, een bos brand netels in een verloren hoek, een stapel stenen, dak pannen of hout bieden schuil- en eetgelegenheid. Wanneer we daar waar het kan in de herfst het blad laten liggen (niet op het gazon, witviltig blad of op heide, dit geeft gegarandeerd schade) zal dit langzaam verrotten. Er zullen wormpjes verschij nen, schimmels en er vallen zaadjes tussen zodat het ideaal is voor bijvoorbeeld vogels: om hier tussen te scharrelen. Ook het mulchen is niet alleen gunstig voor de structuur van de bodem, maar blijkt ook veel vogels aan te trekken. Mulchen is overigens het afdekken van grond tussen planten met orga nisch materiaal, (stro, afgemaaid gras, compost). In zo'n wat minder gecultiveerde tuin is het goed denkbaar dat we een egel op bezoek krijgen. De egel met zijn merkwaardige voorkomen is een echt nachtdier en een uitgesproken vleeseter. De prooi bestaat meestal uit insekten, of eigenlijk alles wat ze tijdens hun gesnuffel tussen blad en takken vinden in de tuin, zoals: slakken, kevers, duizend poten maar ook jonge muizen. Bovendien zijn ze verzot op melk. Wie dus merkt dat er zich in de tuin een egel ophoudt, kan eventueel iedere avond een schoteltje melk klaarzetten. Na verloop van tijd zal de egel zo mak worden, dat ze iedere avond naar dit plekje zal komen, zelfs met jongen. Voor zijn winterslaap heeft de egel het liefst een plaatsje onder takkenbossen en blad. Daarvoor moet het dier dan natuurlijk wel gelegenheid vinden.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1982 | | pagina 13