1
nmii
VAARDERHOOGT
Zestig jaar gelukkig getrouwd
Kursus „Hoe zeg je
wat je denkt" in Soest
Kursus politieke vorming
van vrouwen in Soest
Gehannes...
DOE-HET-ZELVERS
I
Echtpaar Van Kooi-Hornsveld:
van oosten
Griep
Vuile was
Nieuwe aanwinst
Commentatoren
Vrouwenprotest
Geparkeerde auto
aangereden
Auto over de kop
voor
Juni- en juli- werkzaamheden
in de tuin deel 2)
11
S«M'st<T Courant van woensdag 7 juli 1982
11
„We kunnen niet dankbaar genoeg
zijn; we hebben een heel gelukkig
leven gehad samen. Nooit echt ernstig
ziek geweest; altijd werk gehad, óók in
de dertiger jaren. De twee kinderen
gezond, de vijf kleinkinderen ook en
het eerste achterkleinkind op komst",
aldus het echtpaar R. van Kooi (88) en
G. van Kooi-Hornsveld (82) dat maan
dag j.l. zi jn diamanten huwelijksfeest
vierde. De burgemeester kwam
namens het gemeentebestuur
bloemen brengen en de gelukwensen
aanbieden.
De bruidegom werd in 1834 in de Lage
Vuursche geboren en de bruid in 1900 in
Soest. Samen wonen ze nu al zestig
jaar op Soestdijk; eerst drie jaar bij
moeder Hornsveld in. daarna dertig
jaar in een eigen huis aan de Nieuw-
straat en nu alweer zeven en twintig
jaar aan de Groen van Prinsterer-
straat.
Beiden volgden het onderwijs van de
lagere school en beiden togen daarna
aan het werk „Andere mogelijkheden
waren er toen voor ons soort mensen
niet", zegt Van Kooi.
Hij werkte een serietje bazen af (bos
bouw, boer. melkboer, bakker) tot hij
tewerkgesteld werd bij de firma
Merkestijn, de meubelmaker te Baarn.
Van Kooi bleef daar tot hij in 1915 in
militaire dienst moest. De mobilisatie
van de Eerste Wereldoorlog bracht hij
door in de Oranje Nassaukazerne te
Amsterdam.
In 1918 kwam hij terug in de maat
schappij" en omdat Merkestijn niet
veel werk had, nam hij een betrekking
aan bij de Soester aannemer Horns
veld (aan de Regentesselaan).
In 1922 trad hij in het huwelijk met de
geboren en getogen Soesterse. het
meisje Hornsveld (familie van de
baas). Zij had na de schooltijd in de
huishouding en ook als winkeljuffrouw
gewerkt.
In „dienst" van Hornsveld werd heel
wat in Soest gebouwd. Markante pun
ten daarvan zijn bijvoorbeeld het com
plex rond garage Alblas (van Mets tot
Veenendaal van oudsher) en ook de
R.K. Pastorie op Nieuwe/'hoek.
Een jaar lang werden ook restauratie
werken uitgevoerd in Paleis Soestdijk
en als herinnering aan deze tijd be
waart Van Kooi altijd nog een speciale
hennneringsmunt met de tekst: „Ter
herinnering aan de verbouwing van
het Paleis 1937-1938".
Diepe indruk in heel Soest, maar heel
in het bijzonder bij de Van Kooi's,
maakte in 1944 de fusillering van aan
nemer Van Breukelen (Van Breukelen
werd Van Kooi's werkgever, toen deze
de zaak van Hornsveld overnam). De
Duilsers pakten Van Breukelen op
vanwege dienst inzet voor de onder
grondse.
Al bij de Duitsers in de wagen zei hij
mij: „Van Kooi houdt de zaak bij
elkaar".
Van Kooi deed dat, maar hij noch zijn
vrouw kunnen bij de herinnering aan
die zware tijd, de ogen droog houden.
Zeven jaar hield hij „de zaak bij el
kaar" zodat hij in totaal 53 jaar ach-
tereen bij de firma's Homsveld/Van
Breukelen in dienst was.
Een unicum dat jaren geleden terecht
beloond werd met een Koninklijke
onderscheiding: de Ere medaille in
zilver van de Orde van Oranje Nassau.
Negen jaar geleden, op 70-jarige leef
tijd, werd de hamer neergelegd, maar
wie denkt dat het voor Van Kooi nu
welletjes was, heelt het mis.
Sindsdien is hij. iedere middag van een
tot vijf uur, een zeer gewaardeerd
medewerker van tuincentrum 't Vaar
de rhoogt. Iedere dag wordt hij van huis
opgehaald om bij het Vaarderhoogt
reparatiewerkzaamheden te verrich
ten en dat houdt hem fit.
„Ik zou niet weten wat ik met de tijd
moest doen", zegt hij. Zijn vrouw
noemt hem „een man uit duizenden".
Op 59-jarige leeftijd besloot hij te gaan
wandelen. Afstanden lopen; onder
meer twintig keer de Baarnse avond
vierdaagse en zes keer de Vierdaagse
van Apeldoorn. Verder talloze marsen
overal in Nederland.
Met dat wandelen is hij inmiddels ge
stopt; een mens moet weten tot hoever
hij gaan kan.
Zestig jaren zitten er op; wat dat
betreft kunnen zij nog heel wat „verder
gaan".
J.l. maandag was het echt feest: orgel
muziek in de Groen van Prinsterer-
straat; een dineetje in restaurant v.d.
Brink en daarna receptie en feest met
de familie in het EHBO-gebouw aan de
Parallelweg. De gezondheid is uit
stekend en zo te zien kan over vijf jaar
opnieuw feest gevierd worden.
Het diamanten-echtpaar R. van Kooi
en G. van Kooi-Hornsveld
ing Oprun
Dpruimin
De opruiming
donderdag
juli a.s.
Laanstraat 94 Baarn, Tel.: 02154 - 1 44 08
UNIEK IN SOEST
O
Alle merken kleurenfilms worden in ons eigen
kleurenlaboratorium ontwikkeld en afgedrukt
Soesterbergsestraat 57
(t.o. Busstation) Soest
Tel. 02155-13109
voor 5 uur s middags gebracht
na 4 uur de volgende dag gereed
SNEL
alle rolletjes blijven bij ons in
huis
VEILIG
is\ki a I itcit alle '°t° s worden met de hand
r\WALI I tl I op kleur gekorrigeerd
Hier bevindt zich uw
waardebon-sticker.
Alle afdrukken op Kodak papier.
KLEURENFILMS
Gratis bij aankoop van een kleurenfilm een
waardebon voor een kleurvergroting 20 x 28 cm.
voor slechts f 2,50 i.p.v. f 10,— (24 en 36 opn. films)
f 5,— i.p.v. f 10,— (12 opn. film)
Waardebon voor GRATIS 13 x 18 cm
kleurvergroting bij 110 type film.
door Ar ie Wandelaar
iangezien de vorige week Arie's ru-
iriek in deze reeds ruim zestig jaar
testaande krant ontbrak informeerden
>elangstellende, zelfs bezorgde abon-
lees, naar de oorzaak. Arie' zelf kan
iet U gelukkig vertellen. Terwijl de re-
;en uit de hemel gutste verbleef Arie
met zomergriep onder de wollen de
kens. Marie die in zulke gevallen de
thermometer zeer snel ter hand neemt
en daarvan een temperatuur aflas die
veel transpiratie duidelijk maakte, op
perde het idee de huisarts te ontbie
den.
Arie, geen krent, maar van huisuit op
gevoed met de instelling dat iedere
gulden er één is, wees dit voorstel
van de hand.
Onze huisarts, hoe aardig de man
ook is, hanteert met zijn collega's in
de tachtiger jaren een tarief waar
voor je tussen de middag als echtpaar
goed Chinezen kan. De huisarts dus
niet, de Chinees wel.
Toen de griep naar Arie's mening lang
genoeg had geduurd is hij met zijn
wederhelft tussen de middag het ho
norarium van de huisarts gaan ver
brassen. Een rijsttafelt je voor twee,
kroepoek en saté. Bij zo een smake
lijke bezigheid kan een mens slechts
tot één conclusie komen: het leven is,
zolang er Chinezen, huisartsen en zo-
mergriepjes bestaan, zo slecht nog
niet.
Wie belangstelling heeft voor hetgeen
zich rond mensen in een dorp als Soest
afspeelt moet het roken niet staken en
zich geen wasmachine aanschaffen.
Een uitspraak die om een nadere toe
lichting vraagt. Wanneer Marie na een
verblijf van enkele uren van de wasse
rette is teruggekeerd dan komt Arie
de rest van de middag niet meer aan
het woord. In een stortvloed van woor
den vertelt ze dan wat er allemaal
tegen haar is aangepraat. Hoewel een
wasserette er in de eerste plaats is om
het vuile goed te reinigen heeft het er
ook de schijn van dat in figuurlijke
zin veel vuile was wordt buitengehan
gen. Vrouwenpraat? Vergis u niet.
De heren der schepping zijn geen haar
beter ais het er om gaat groot en klein
dorpsnieuws uit te wisselen. Naast het
bruine café is vooral de sigarenwin
kel een pleisterpllaats voor dit soort
nieuwsvoorziening. Arie weet er van
mee te praten. Omdat hij ook maar
een mens is gaat niet alles wat hij
hoort bij hem het ene oor in en het
andere oor uit. Sommige uitspraken
en gesprekken stralen iets uit dat on
willekeurig toch blijft hangen. Het
meest opvallend vindt Arie dat mensen
die aan het woord zijn altijd anderen
iets kwalijk nemen of verwijten. Het
zal wel in het verschijnsel mens zijn
opgesloten. Als mensen, heeft Arie
bedacht, zichzelf eens evenveel kwa
lijk namen en verweten als ze ande
ren doen, wat zou de wereld er dan
anders uitzien.
De zomergriep heeft Arie met de pu
blicatie rond het wel en wee in Soest
een beetje op achterstand gezet. Daar
om deze week bijpraten over zaken die
al weer een dag of wat oud zijn.
Met zijn echtgenote is Arie naar de
officiële opening van hotel - motel -
café restaurant Het Witte Huis ge
weest. Het was er vrijdag 25 juni j.l.
gezellig toeven. De gebroeders Paul en
John van Kampen, eigenaren van de
mooiste aanwinst aan de Birkstraat,
hadden niet over gebrek aan belang
stelling te klagen.
Mensen, mensen wat was het er druk.
Arie mocht polshoogte nemen over het
geen er binnen Het Witte Huis tot stand
is gebracht. Soest kan er wat Arie be
treft mee voor de dag komen.
Zes en dertig kamers, voorzien van
zeventig bedden wachten op gasten.
Wat de kwaliteit van de keuken be
treft: de voorproefjes die de aanwe
zigen kregen aangeboden doen Arie
vermoeden dat Het Witte Huis binnen
kort met sterren getooid zal zijn. Arie
hoopt voor de moedige ondernemers
dat vooral het hotel/motel bij het
Soester bedrijfsleven spoedig zal zijn
ingeburgerd. Vele jaren moesten za
kenmensen die voor langer dan een
nachtje in Soest verbleven wat logies
betreft naar elders worden verwezen.
Met de aanwezigheid van Het Witte
Huis nieuwe stijl is aan deze situatie
een eind gekomen.
Dit stukje kan volgens Arie door leze
ressen van de Soester Courant worden
overgeslagen. Tenzij ze van voetballen
houden. Nou ja over voetballen gaat
het eigenlijk ook niet. Het heeft meer
te maken met wat er door deskundigen
in deze weken over voetbal wordt ge
zegd. Deskundigen, televisie-commenta
toren dus. Aangezien duidelijk is dat na
genoeg iedereen in Nederland verstand
van voetbal heeft worden de jongens
uit Hilversum en Brussel nogal op hun
vingers gekeken. Ook Arie, die wat
voetbal betreft ook de wijsheid in pacht
heeft, doet er aan mee. Nu na enkele
weken dankzij het t.v.-scherm een
groot aantal ballen om zijn oren zijn
gevlogen en de maffia zich op de
Spaanse voetbalvelden heeft gemani
festeerd is Arie voor zichzelf eens na
gegaan hoe de gezamenlijke commen
tatoren het er van hebben afgebracht.
Daarbij verbaast het Arie iedere keer
dat elke overschakeling naar Spanje
uitsluitend schijnt te kunnen komen
wanneer ene heer Smeets zijn zeg
je in een van de Hilversumse studio's
heeft gedaan. Die schijnt het volgens
zijn bazen in Hilversum zo goed te
hebben gedaan dat hij zelfs voor het
houden van vraaggesprekken een dag
je naar Spanje mocht. Als de afstand
als meetlat voor de waardering wordt
gebruikt dan was deze Smeets wat
Arie betreft niet verder gekomen dan
Den Dolder.
Geen woord kwaad over de presenta
tie van Heinze Bakker en Marga van
Arnhem. Die lijken niet alleen nor
maal, ze zijn hét ook.: Vanuit Spanje""
zijn het vooral Hans Kraay, Theo
Reitsma, Evert ten Napel, Hugo Wal
ker en Rik de Saedeleer die ons tij
dens het kijken uitleg geven.
Arie heeft zo de indruk dat Hans
Kraay en Theo Reitsma weten waar
over ze het hebben. Geen jongens om
een avondje mee te gaan stappen,
tenzij het bier in de kantine van een
voetbalvereniging wordt getapt. Het
zijn commentatoren die de sport do
delijk serieus nemen. Hoogleraren in
de sportjournalistiek. Diep medelijden
heeft Arie met de heer Hugo Walker.
Hij maakt tijdens iedere reportage
de indruk regelmatig in tranen te zul
len uitbarsten. Een ongezond vak dat
beroep van commentator denkt Arie
dan. Vergeten wij ook het baasje Ten
Napel niet. Wat moet die man na af
loop van iedere wedstrijd moe zijn.
Ten Napel heeft nog steeds niet in de
gaten dat de schepping er voor ge
zorgd heeft dat mensen, de meeste
tenminste, kunnen zien. De man gaat
kennelijk van de veronderstelling uit
dat er thuis voor de buis uitsluitend
visueel gehandicapten belangstelling
voor de W.K. hebben. Letterlijk alles
wat er in Spanje te zien is wordt door
deze spreker in woorden omgezet.
Geef Arie dan maar die Belgische
leukerd Rik de Saedeleer. Die weet
wat zien en zwijgen is. En als er aan
de beelden dan toch nog iets moet
worden toegevoegd dan gebeurt het
op een even deskundige als smakelij
ke manier. Eigenlijk is de beste com
mentator de man die weet wanneer hij
zijn mond moet houden. Als je er goed
over nadenkt is het beroep van ver
slaggever een wonderlijk vak. Je gaat
naar Spanje. Ter plekke ontvang je een
emmer vol peseta's om het vaderland
over doodschoppen, voetballers en
scheidsrechters te informeren, ter
wijl wij het allemaal zelf kunnen zien.
Let op Arie's woorden. Het „stomme"
voetbal heeft een gouden toekomst.
Arie heeft er lang over geaarzeld of
hij hetgeen nu gaat volgen wel aan het
papier zou toevertrouwen. Het heeft
namelijk met politiek te maken. En
aangezien Marie daarover het hare,
en Arie daarover het zijne denkt, heeft
hij met zijn vrouw afgesproken de
politiek maar buiten deze wekelijkse
kolommen te laten. Thuis twee poli
tieke geloven op een kussen levert al
voldoende verschil van mening op. En
toch is Arie op zijn besluit teruggeko
men. Dat kwam zo. In Arie's sigaren
winkel (waar anders?) beluisterde Arie
een gesprek dat ongeveer ais volgt
verliep. Een klant vertelde aan de win
kelier dat hij wekelijks de rubriek van
Arie leest (hartelijk dank vaste klant).
Soms vond hij het geleuter, een an
dere keer schoot er wel eens een
glimlach op over (wederom hartelijk
dank vaste klant)
's Mans bezwaar was echter dat Arie
altijd over nogal vrijblijvende zaken
schrijft en nooit eens hete hangijzers
behandelt.
De winkelier, vanzelfsprekend aan zijn
klandizie denkend, knikte instem
mens, maar wilde bij nader inzien toch
wel eens precies het naadje van de
kous weten. Hij vroeg en kreeg van
zijn sigarenrokende klant een voor
beeld.
„Neem nou eens die vrouwen in dat
kamp in Soesterberg. Dat speelt al
een maand, maar van Arie lees je er
geen letter over. Mag zeker niet van
zijn baas". Beste mensen u begrijpt
zeker wel dat Arie zich moest inhou
den. Verstand en wijsheid komen soms
met de jaren en dus deed Arie zijn
bestelling, betaalde en vertrok zonder
zich ook maar met één woord in de
discussie te mengen. Thuisgekomen
het gebeurde aan Marie voorgelegd.
Die adviseerde Arie voet bij stuk te
houden en zich niet op glad ijs te wa
gen. En dus heeft Arie het in deze
kolom wel over de vrouwen die onder
tentzeilen op zoek naar de vrede zijn.
Om heel eerlijk te zijn verwacht Arie
niet dat Amerikanen - Russen of onze
Nederlandse minister van defensie
naar aanleiding van dit gebeuren op
een topconferentie zullen aandringen.
En toch heeft Arie tot voor kort sym
pathie voor de vrouwen die op deze
exclusieve wijze aandacht vragen voor
wereldprobleem nr. 1. „VREDE".
Voor zoiets mag je wat Arie betreft
best met de gemeentelijke autoritei
ten van mening verschillen over de
plaats waar zo'n vrouwenvredeskamp
moet worden opgeslagen. Wat dat be
treft pellen ze trouwens toch een zacht
gekookt eitje sinds het werkwoord
gedogen tot de dikke Van Dale is toe
gelaten. Arie kijkt er echter anders
tegenaan wanneer hij in een maandag
ochtendblad leest dat er vanuit Am
sterdam guerillastrijdsters onderweg
zijn teneinde in Soest het gemeentehuis
te bezetten teneinde daarmee af te
dwingen dat het vrouwenkamp niet
zou worden ontruimd. Arie moest na
lezing van dit bericht er het zijne van
hebben. Op de fiets naar het hoofd
kwartier van de gemeente.
Het eerste wat hem bij aankomst op
viel waren de op de spandoeken aange
brachte teksten,
„BEZET" en „VROUWENKAMP
ONTRUIMEN NOOIT".
Heel even dacht Arie dat het waarach
tig nog echte guerillastrijdsters waren,
maar dat bleek op een misverstand
te berusten. Zelden zal een bezetting
zo kort hebben geduurd. Het had wat
Arie betreft iets weg van een slecht
geslaagde operette met wethouder
Hoekstra in de hoofdrol en vrouwen
en politie als figuranten. Onderschat
de rol van figuranten niet. Meestal
maken zij het meeste lawaai en trek
ken ze veel aandacht. Die maandag
morgen was het niet anders. Voor
weinig publiek was de voorstel
ling binnen zestig minuten ten einde.
Storm in een glas water zou best een
geslaagde titel voor deze opvoering
kunnen zijn. Het spijt Arie oprecht
dat de vrouwelijke wegbereiders
van vrede met deze actie zoveel good
will verspeeld hebben. Met hun vrou
wenvredeskamp hebben ze op een
vriendelijke wijze voor een hoogst ur
gent onderwerp aandacht gevraagd
en gekregen.
Daar had het bij moeten blijven. Een
gemeentehuis gaan bezetten en dan
verklaren dat het vrouwenkamp nooit
zal worden ontruimd is even ontoelaat
baar als onnozel. De ontoelaatbaarheid
van het incident werd door de politie
duidelijk gemaakt, de rollen van onno
zele zielen hebben de vrouwen zichzelf
toegekend. Wie in ernst meent met
dergelijke bezettingsacties aan het
langste eind te trekken geloofd op vol
wassen leeftijd nog in Sinterklaas. En
die bestaat niet zoals als algemeen be
kend verondersteld mag worden.
Arie hoopt van harte dat steeds meer
vrouwen op vreedzame wijze voor vre
de ten strijde zullen trekken. Een por
tie gezond verstand is daarbij onont
beerlijk. Het een doen impliceert niet
datje het ander thuis kunt laten.
ARIE.
In september start de kursus „Hoe zeg
je wal je denkt" in Soest. Het is een
üNseiiiv ileilskursus en dat wil zeggen
dal men in zo'n kursus oefent in „op
komen voor jezelf". Oefenen in het
nniriokken van wal je precies voelt,
\indl en wifl. Hierbij is belangrijk niet
blijven steken in „praten over",
maar steeds zoeken naar konkrete
stappen die vrouwen kunnen onder
nemen. Iedere deelneemster komt aan
bod met dingen die zij moeilijk vindt.
Doordal er dingen zijn die herkenbaar
zijn \oor veel rouwen kun je er samen
aan werken en manieren bedenken
waarop je er verder mee komt.
Begeleiding
De kursus wordt begeleid door twee
leidsters die de kadertraining voor de
„Hoe zeg je wat je denkt" kursus ge
volgd hebben.
Vaak zijn dat ook VOS-leidsters of in
elk gevut vrouwen die vaker met
groepen hebben gewerkt.
Deelneemsters
Alle vrouwen die willen leren op te
komen voor zichzelf, beter haar me
ning willen zeggen. Dit kunnen vrou
wen zifM die een VOS-kursus hebben
gevolgd, maar ook andere vrouwen.
Wal kun je verwachten van deze kur
sus
Het is gebaseerd op leren van nieuw
gedrag, nieuwe vaardigheden. Hier
ligt ook de nadruk op. Leren ja en nee
te zeggen, leren af te wijzen als dat
nodig is etc. In de nabespreking wordt
vaak gepraat over je opvoeding, je
opleiding, de relatie die je met anderen
hebt.
Inhoud van de kursus
De kursus duurt 10 a 12 ochtenden. Het
begint met kennismaking met elkaar
en met de manier van werken. De
eerste keer komt ook ter sprake wat je
wili veranderen voor jezelf, waar je
vooral aan wilt werken.
De kursus begint 21 of 22 september op
dinsdag of woensdagochtend. (Er
wordt nog een zaal geregeld).
Opvang voor kinderen is aanwezig.
Deelname aan deze kursus kost 50,-.
Vrouwen die belangstelling tonen en
meer informatie willen hebben om
trent deze kursus, kunnen zich wenden
tot de onderstaande adressen: Toos
Sl.igt. Koninginnelaan 113 Q, tel. 17641.
Marl |ke de la Mar, Van Goyenlaan 135,
tel. 10084.
Al ruim een jaar wordt op tal van
plaatsen de kursus politieke vorming
van vrouwen georganiseerd. Er is een
groeiende belangstelling voor dit
type kursus. In september start deze
kursus ook in Soest.
Waarom deze kursus?
- Veel vrouwen denken niet te kunnen
meepraten over politiek.
- In VOS-groepen e.d. zijn vrouwen
voor het eerst bezig geweest met poli
tiek.
Meestal willen ze er dan graag dieper
op in gaan. Daarvoor is b.v. in een VOS
kursus van 12 keer niet genoeg tijd.
- De vormingskursussen van de poli
tieke partijen zijn partijgebonden,
dat houdt in dat vooraf al een keus
bepaald moet worden.
- Politiek is een belangrijke faktor
m.b.t. vrouwenemancipatie.
- De politieke scholingscursus van de
vrouwenorganisaties, (zoals er on
langs een georganiseerd is door de
Vrouwenraad van Soest) gaat veelal
uit van informatieoverdracht. Poli
tieke vorming gaat uit van de erva
ring van de deelneemsters, die geza
menlijk deze ervaringen in het totale
maatschappelijke gebeuren plaatsen.
DAAROM DEZE KURSUS.
- inzicht krijgen in de relatie tussen
het persoonlijke en het politieke, spe
ciaal wat betreft de positie van de
vrouw
- voor belangen op leren komen, weer
baar worden, leren kritiek te geven en
te ontvangen.
- politieke macht krijgen om maat
schappelijke veranderingen mee te
helpen bepalen.
Vrouwen die belangstelling tonen en
meer informatie willen hebben om
trent deze kursus, kunnen zich wenden
bij de onderstaande adressen.
De kursus start op een dinsdag of
woensdag-avond; 21 of22september.
(Er wordt nog een zaal geregeld
De kursus bestaat uit 12 bijeen
komsten.
De deelname aan deze kursus kost
ƒ50,-.
Toos Slagt, Koninginnelaan 113a, tel.
17641.
Marijke de la Mar, Van Goyenlaan 135,
tel. 10084.
As de gemeengte met aalle ge
weld zelluf un vinger in de paap
wil houwe bie de winkelpoole,
woarom richte ze daan veur
hun eige niet un Supermaart
op in Overhees? Ongze wethou-
wer Menne hetter un hóóp ver
staand vaan. Un dokteraandus
in de ekenomie ken maakke-
luk zaat ze middenstaandsdi-
plomoa hoale. Eerepels
groente en fruut" is niet zó'n
laastig vaakdiplomoa; doar
kaajje alle kaante mee uut.
't Is niet zo zeker daat meneer
Menne in het nieuwe collezie
komt te zitte, dus daan hek
toch effe un goeie tip egeve,
doch ik.
As de gemeengte daan sloagt
om nog un stel goeie, zoake-
lukke aamtenoare om te tume
as winkelpersoneel, daan legge
doar un hoop kaanse om nog
us vaan un zooi toestaande
aafte roake.
Je ken oanbiedinge moake in
b.v. laapjes grongd, laadder-
woages, vullusbaakke enz.
Un praacht assortiment.
Op de boeke-aafdeling komt un
specioale anbieding: het boek
vaan 't joar „Zunig Soest be-
zunigt".
In de Dongderdaagrecloame
produkte vaan de controapres-
toatie. En vaan tied tot tied
un gróte opruming vaan Plaan-
ne. Bie oankoóp vaan 't zwem-
baad, un moakette vaan de
centrumweg groatis (iets be-
schoadigd).
Zit aallemoal best haandel in,
doch ik. Aalle weke gróte aad-
vertensies in de Soesder
Kraant, dan het die d'r ok nog
waat an.
Je mot vaan eiges wel goed de
prieze in de haand houwe,
waant de konkurensie legt op
de loer. Jonges as Joap Her-
maans, die wete heul waat
vaan priessloage aaf. Ik zouw
d'r moar doaluk un B.V. vaan
loate anlegge. As 't fout mocht
goan, daan zit de gemeengte
nog goed.
D'r blieft nog plek over veur
aangdere winkels op Overhees,
moar daat ziet ik noeng weer
niet zo zitte. Ajje bie de ge
meengte moakro aalles onder
eejn daak ken köpe, daan ziet
un gewone middestaander
d'r vaast geejn gaat in. Wel
in ze portemennee.
Ajje 't ming vroagt, daan mok
zegge, daatter op Soest nog
eejn braanche nóóit is opge
vuld. Un Sexshop. Zoakeluu,
griep je kaans; hier legt nog
un heul terrein bloot
HANNES VAN DE NENG.
Op de Van Straelenlaan werd de gepar
keerde personenauto van een inwoon
ster van Eibergen aangereden. Dat
gebeurde zondagavond. Men hoorde de
klap, maar trof de dader niet meer
aan. De politie stelt een onderzoek in.
Op de Bosstraat sloeg zondagavond
een personenauto met vier inzittenden
over de kop. Niemand werd gewond.
Het viertal nam, na uit het voertuig
gekropen te zijn, de benen, maar kon
later in het Pijnenburgerbos worden
opgespoord.
Bij het naderen van de kruising met de
Den Blieklaan, trok een van de inzit
tenden plots aan de handrem. Daar
door slipte de wagen en ging vervol
gens ondersteboven. In een schrik
reactie sloegen daarna de vier inzitten
den op hol.
Voor hen die volgend jaar graag de tweejarige
judaspenning willen oogsten is het nu de tijd om ze
in de volle grond uit te zaaien. Het zeer gemakke
lijk te kweken plantje gedijt goed in volle zon en
hall-schaduw en geeft volgend voorjaar een zee van
paars-lila bloemen, die hierna veranderen in takken
met de bekende zilverachtige penningen.
Een goede droogbloem. Tuinbezitters die dit jaar
petunia's hebben aangeplant zullen daar nog niet
bijzonder veel plezier aan hebben beleefd, dankzij
de regelmatig neervallende regenbuien. Weliswaar
bestaan er tegenwoordig de zogenaamde F-l hybri
den planten uit zaad van geselecteerde ouderplan-
ten die zich na een koelere regenrijke periode al
weer vrij snel kunnen herstellen. De bloemen van de
siertabak doen echter ook sterk denken aan een
petunia-bloem en verdragen wel veel regen. De lage
kweekvorm kan daarom misschien in sommige
gevallen dienst doen als vervanger van Petunia-
aanplant. Ze zijn er echter alleen in de kleuren
rood, rose en wit-geel. Ze bloeien de hele zomer
onafgebroken en verdragen zelfs enige schaduw.
Een heel belangrijke zaak is het regelmatige
onderhoud van onze bloembakken. Dat planten in
bloempotten en/of bloembakken veel water moeten
hebben, soms zelfs dagelijks weet iedereen wel uit
ervaring. Wordt er geen water gegeven, dan gaan de
de planten slap hangen en dan is er dus duidelijk een
tekort aan vocht. Een tekort aan voeding is voor
velen moeilijk te constateren. Dikwijls wordt
's zomers gewoon vergeten, planten in bloembakken
mest te geven. Toch is dat sterk aan te bevelen, om
niet te zeggen noodzakelijk omdat de planten uit
een zeer beperkte hoeveelheid grond een maximum
aan prestatie (continue rijke bloei) moeten leveren.
We kunnen dan ook het beste iedere 4 weken bij
mesten. Heel goed kan hiervoor de gewone kamer-
plantenmest dienen. Evenals vorige week weer een
tip voor de bezitters van rozen. Knip uitgebloeide
rozen of bloemen die voor een vaas geplukt worden
altijd tot op een vijfblad af. De bovenste samen
gestelde bladeren hebben altijd 3 blaadjes. Wat
meer naar beneden in de struik gaat dit over in
bladeren bestaande uit 5 blaadjes. Als we net boven
zo'n „vijfblad" knippen, kunnen we zeker zijn van
wederom goedbloeiende scheuten. We moeten mo
menteel ook goed de luis en sterrooddauw aantas
tingen in onze rozen in de gaten houden. Voor de wat
milieubewusteren onder ons, bestaat er naast het
befaamde mengsel van zeepsop en spiritus (dat
meestal niet of nauwelijks werkt) een sterkwer-
kend biologisch middel „Spruzit" genaamd.
Dit middel dat een gecartreerd aftreksel bevat van
de Afrikaanse pyrethrumbloem, werkt snel en
effectief. Niet alleen luizen, maar ook kevers en
rupsen, wantsen en cicaden worden bestreden.
Kale plekken in de tuin kunnen nog steeds worden
opgevuld. Niet alleen met éénjarigen maar ook met
vaste planten, heesters, coniferen, bomen en klim
planten. De betere tuincentra, hebben namelijk de
gehele zomer een ruim aanbod in containerplanten
gekweekt in een grote pot, zodat overplanten steeds
mogelijk blijft.
